Reisverslag
2025 deel 20
---------
Verblijf
in Griekenland met de Witte Raaf.
Het
vaargebied ten
oosten van
Athene…….
...Chalkis,……...
Porto
RaftiR
Donderdag
20 november
Gisteren
een retourtje met de trein van Chalkis naar Athene gemaakt. Niet om
Athene te verkennen of iets specifieks te bezichtigen, maar gewoon
genieten van de treinreis door dit landschap. ........Zie vorige verslag.
-----------------------------------
De
zon schijnt volop als ik me opgefrist heb en het ontbijt genuttigd
heb. Niets houdt mij hier. Ik heb lang genoeg op de huidige
ankerplek gelegen. Tijd om te verkassen.
Ankerop,
op de motor vaar het stukje van ongeveer 3 mijl. Onder de hangbrug
met een kleine tegenstroom van minder dan 1 kno0p, dat is goed te
doen.
Onder
de hangbrug door. Om de hoek van de grote cement fabriek, is een
kleine besloten baai.
Onze
aangeprezen app Navily, zegt daar niks over. Vanuit de trein en op
Google Earth kan ik zien dat het geen verkeerde plek is.
Op
de “water Tom-Tom” zie ik dat de diepte minder dan 3 meter is. De
Witte Raaf heeft een diepgang van 1,85 meter, dat is oké.
Een
industrieel praatje.
Op
de cementfabriek zijn geen activiteiten meer. Internet verteld mij
dat rond 2011 / 2013…. het niet meer rendabel was om de productie
van deze, wellicht verouderde, fabriek voort te zetten. Sterk
verminderende afzet en hoge investering om het bedrijf up-to date te
maken, gaven de nekslag.
Ik
zie op het terrein wel een paar auto’s staan. Er worden wat
werkzaamheden verricht. Waarschijnlijk bewaking en het wegnemen van
enige bruikbare materialen. Het is vrij duidelijk te zien dat dat al
eerder gedaan is. O.a. grote gaten in een muur om bruikbare
installaties te verwijderen. Installaties die gevaar kunnen
veroorzaken zijn (ten dele) verwijdert….. En…. zoals ik in mijn
vorig verslag vermeld heb, datgene wat je niet kan gebruiken laat je
gewoon liggen. Opruimen kost geld en brengt niks op.
Een
paar grote verlaten kades voor zeeschepen completeren het schouwspel.
----------------------------
Als
ik om de productie plant heen vaar kom ik in de kleine besloten baai.
Een
prachtig plekje.
Uitzicht
op de verlaten cement fabriek vind ik niet erg, met de kijker kan ik
dan alles nogmaals met interesse bekijken.
Kijk
ik naar het oosten zie ik een halve berg.
De
helft van de berg heeft als grondstof gediend voor de cement fabriek.
Aan
de zuidkant van de baai is het mooi groen, enig nadeel is de snelweg
daar achter langs langs loopt. Met zuiden wind is dat gehorig.
Aan
de west kant is een groot overdekte tunnel. Aan de achterkant van de
berg, waar we tegen aan kijken is een grote afgraving t.b.v. de
cement fabriek. Aanvoer van grondstoffen van de achterkant van de
berg ging via deze tunnel naar de fabriek.
--------------------------------
Op
deze plek laat ik het anker vallen . De hele dag volop zon, goed voor
de zonnepanelen/stoomvoorziening en mijn blote buik.
Ik
voel me niet oud, soms vind ik het predicaat “bejaard” op mijn
voorhoofd niet zo erg. Ik maak van de nood een deugd en laat me
verwennen door een heerlijk zonnetje.
Een
belronde collega solozeilers.
Kees
met zijn Zingaro MMSI 261003401
Gisteren
had ik Kees al aan de telefoon. Pas een nieuwe koppakking en nu...
onderweg richting Dodekanesos, werd zijn motor te warm. Terug varen
naar het eiland Naxos. Daar zijn wel mogelijkheden voor nadere
inspecties. Achter het anker het e.e.a. nagelopen. Voorlopige
conclusie: verstopte uitlaat. Vandaag dus.. op zeil de haven in
varen en het laatste stukje op de motor om af te meren. Vanavond
horen we wel meer!! bij het versturen van ditv verslag is het e.e.a
opgelost!
Theo
met zijn Mama Cocha. Geen MMssi
Theo
wilde via Poros naar de Dodekanesos. In Poros merkt hij dat zijn
ankerlier een vreemd geluid had. Bij nader onderzoek bleek dat de
elektromotor aardig gecorrodeerd was. Het zaakje schoonmaken, de
geroeste veren van de koolborstels moeten vervangen worden. Hij wacht
op onderdelen, veren en pakkingen.
Scheepsregistratie….
Theo
heeft keurig, hier in Griekenland , een Nederlands schip gekocht. Een
eigendomsbewijs en bewijs van BTW betaling wordt niet altijd door
officiële instanties geaccepteerd. Een officiële Nederlandse
registratie gaat via het kadaster. Dan kom je in het bezit van een
”Zeebrief”, een bewijs van een stukje Nederlands grondgebied.
Wil je een kadastrale registratie hebben dan moet er iemand van het
kadaster komen om het schip te “schouwen”. Een hoop gedoe en
kosten.
Kees
heeft via een eenvoudige procedure zijn schip in Polen laten
registeren. Dat werkt!!
Vandaar
dat je heer veel schepen onder Poolse vlag ziet varen. De Witte Raaf
is voorzien van een Zeebrief. Als ik die een havenmeester laat zien,
kijkt hij heel geleerd maar snapt en niks van.
Hiep
hiep hoera voor de Europees gedachten!!
André
met zijn Mesada MMSI 246201000
Hij
ligt met zijn boot bij Nidri / Lefkas. Gaat en december naar
Nederland en komt half maart weer terug. In de kleine binnenbaai bij
Nidri heeft hij vast gemaakt aan een kluster van zeven andere boten
die daar aan moorings liggen. Afgelopen dagen had hij veel wind en
regen. Krabbend anker in de Vliho baai etc. Komt mij bekend voor1
Aan
de kluster ligt hij beschermd en ik mag er van uitgaan dat zijn
collega’s een oogje in het zeil houden.
Hij
heeft in Lefkas een nieuw grootzeil besteld, een stuk goedkoper dan
in Nederland. Dat houdt ik in mijn achterhoofd!!.
Marti
met zijn Arcadia. MMSI 244573008
Vaart
van Nederland naar zuid Portugal om daar de winter door te brengen!!
Vandaag
is hij onderweg van Porto naar een ankerplek nabij Aveiro. (Sao
Jacinto in de Ria de Aveiro, zie Navily1)
Lopend
windje 6 mijl/uur, en zon. Wel koud. Trui en zeilpak aan. In de avond
is er kentering van het tij. Hopelijk is hij op tijd van de ingang
van het grote “Slufter” . Met uitgaand tij kom je niet tegen de
stroom op om bij een beschutte ankerplaats te komen . (zie Navily).
Destijds was het voor mij reden om buiten op zee het volgend tij af
te wachten. Inmiddels, is nu 16:00 uur Grieks tijd zie ik dat hij
“hoog en droog” achter zijn anker op de bedoelde plaats ligt.
Mooi!
----------------------------------------------------------------------------------------------
Vrijdag
21 november
In
de ochtend is er veel wind en bewolking. De Raaf ligt, in de baai bij
de cement fabriek, prima achter het anker. Ik draai mij nog maar een
keer om.
Tegen
het einde van de ochtend zakt de wind weg en komt de zon er af en toe
bij. Het is buiten aangenaam toeven.
Ik
ga met mijn bijbootje naar de wal. Even de benen strekken en kijken
of ik bij de oude steengroeve kan komen.
Een
stukje door een “onbegaanbaar” bos gelopen en ik kom bij een weg
die naar de steengroeven leidt.
Het
oude industrieel gebouw met overblijfselen van een installatie,.
Kennelijk
om het gesteente te vermalen en in vracht wagens te lossen.
Als
ik doorloop kom ik op een open plek met een soort van podium plek.
Mooie
ambiance voor theater voorstellingen.
Wat
mij ook opvalt is dat het lijkt of het gesteente met dunne cement is
overgespoten.
Dat
zou kunnen om een te veel aan stof te kunnen wegwerken.
Er
is hier niemand om aan te vragen wat de bedoeling daarvan is..
Als
ik vlak bij de bergwand kom zie ik ook daar het gesteente met een
cementlaag is overdekt,.
Kijk
ik in het rond dan is de cementlaag overal….. ook op de platte
vlakken.
Het
enige wat ik nu nog kan bedenken is dat het cementstof, wat bij het
hakken en breken is losgekomen, zich op de omgeving heeft afgezet,
een regen bui, en het werk is gedaan.
Ik
loop naar boven en kom bij het dak van de “maal”installatie. Het
is me te link om daar verder op onderzoek te gaan.
Wat
er wel is….. een mooi uitzicht op het podium.
Hier
is ook een grote watertank geplaatst om het publiek van drinkwater te
voorzien..
Helaas is de tank ook voorzien van graffiti.
Langs de weg staat een oude muur ondersteund door balken. Een bordje met Griekse tekst kan ik niet vertalen maar kennelijk dit restant afkomstig uit 1929.
Daarnaast
staan twee bouwsels die er ook wel mee temaken hebben gehad.
Via
een ander weggetje kom ik bij een plek waar fundamenten van
bouwwerken bloot gelegd zijn.
Zal wel van heel, vroeger zijn.
Daar
vlakbij stat een informatie boord. Mijn Grieks schiet te kort en …de
app “Lens” laat het ook afweten.
----------------------------------------
Na
een lange en leuke wandeling ga ik weer aan boord. Een beetje moe in
de benen. Tijd voor een middagtukje !
Wat
gaat het morgen worden?? windje 4 tot af en toe vijf, uit het zuiden,
koersje ZO , de zon en wat wolkjes erbij met een max. temp 24 graden,
moet allemaal lukken,
Zondag
wordt het rond de 20 graden!
Zaterdag
22 november
Gisteravond
naar de opera geweest.
La
Traviata van Verdi.
Niet
in het concertgebouw….. gewoon aan boord!!.. dat kan tegenwoordig.
Via
internet en YouTube ontvang ik de Full Opera met (Italiaanse)
ondertiteling.
Het
programma boekje… ook via internet… Wat heb ik toch een luizen
leventje!!
De
uitvoering die ik gezien heb, is een uitvoering van het St.
Margarethen opera festival 2008.
Ik
vind het zeer indrukwekkend.. De voorstelling vindt in open lucht
plaats met een enorm, in detail uitgewerkt, decor met uitlichting.
De meubels/aankleding idem dito.
De
kostuums, voor artiesten en figuranten, tot in de perfectie.
De
timing en discipline van de hele voorstelling…..
De
figuranten ik denk dat er soms wel 60 personen op het podium staan.
Allen weten waar ze moeten staan en wat ze moeten doen. Daar
tussendoor nog ballet scenes waarvan alles “als vanzelf” gaat.
Niet
in de laatste plaats de artiesten…. met zangprestaties van het
hoogste niveau met daarbij ook nog eens het toneelspel wat ze, onder
het zingen, ten uitvoer brengen!! Overweldigend!!!
Maar
voor het zover is, was er iemand die de opera bedacht heeft, die de
teksten heeft geschreven met de daarbij behorende muziek voor een
groot orkest. Etc.
Gewoon
gigantisch!
Vergeet
niet de dirigent.. die moet het orkest dirigeren, de artiesten en de
koren. Alles moet direct kloppen! Even een scene overdoen, zoals in
bij een film productie, is er niet bij!
La
Traviata is voor het eerst ten gehore gebracht anno 1853. .
Ik
heb er heerlijk van genoten!!
Dat
was gisteravond!!
Bij
het ontwaken nemen we de draad op om ook deze dag een invulling te
geven.
------------
Als
ik het hoofd naar buiten steek zie ik dat er geen wind is en een
wolkendek ....er zitten gaten in het dak!!! . Daar komt de zon af
en toe door. …
We
gaan varen!!
Wat
waren de ingrediënten voor deze zeildag van vandaag:
De
weersverwachting : ….van weinig tot 4Bft richting; zuid
De
werkelijkheid:
De
windkracht: grotendeels weinig wind af en toe een beetjet 3-4
Bft, steeds wel van korte duur .
Windrichting
: zeer variabel,: over het algemeen tussen NO en ZW, omdat
meestentijds er weinig wind was en ik de luwte van de kust zeilde,
konden de omstandigheden met het kwartier anders zijn.
Het
wolkendek: De hele dag tegen
een wolkendak “aangeduwd”. Achter mij blauwe lucht, voor mij
bewolkt. Af en toe de zon erbij!!
Zeegang:
de hele dag vlak water, geen deining en soms spiegelglad.
Vaardiepten:
het hele gebied is relatief ondiep, bij twintig, af en toe
dertig meter, houdt het wel op. Bij de kustlijn wordt het over het
algemeen langzaam ondiep. Dan moet ik opletten niet vast te lopen.
De
kustlijn: van vlak tot flauw heuvelachtig tot behoorlijke
heuvels.
------------
De
zeiltocht;
.jpg)
van Chalki naar Oropos
Rond
een uur of negen stonden de zeiltjes er op...als er wind komt, ben ik
de eerste die daarvan profiteert. Het eerste stuk nagenoeg geen
wind. Er is een lichte stroom mee. Het water is vlak en het geluid
draagt ver. Geluid van de werf, de snelweg en ergens nog een stem uit
loudspeakers kwamen tot mij.. Een rustig achtergrond muziekje mag dat
een beetje elimineren.
In
de buurt van de uitgang (rechts van de foto) van het “binnenplasje” kregen we de wind
van voren . Genoeg om op windkracht, laverend naar buiten te varen.
Wel rekening houden met een voortdurend schiftende wind. Dat is de
lol van het zeilen.
Kijken
naar golven, wolken, rookpluimen op het vaste land, andere zeilboten
etc. daaruit je plan trekken!
De
kuststrook is hier helemaal plat. Bij de oevers wordt het langzaam
ondiep.. dus varen op de diepte meter. Buiten aangekomen volgen we
de kustlijn van het vaste land. Bij de heenweg heb ik de kust van het
eiland Evia, aangehouden. Nu de andere kant van het “randmeer”.
Een lage heuvelrug met daarachter een grote laagvlakte waar ik het
in een vorig verslag al over heb gehad. Daar achter hoge bergen.
Op
deze kuststrook is veel meer woningbouw. dan op het eiland.
Te
verwachten… het achterland van Athene en .. de laagvlakte met
agrarische en industriële mogelijkheden.
Tussen
de bebouwing is veel groen. Lijkt mij prima woonomgeving. Met de
verrekijker is dat allemaal te volgen!1
De
wind richting en kracht veranderd soms binnen het kwartier. Met vlak
water en geen harde wind is dat heerlijk schipperen. Voor de stad
Oromos zijn er grote heuvels... van invloed op de windkracht en
wind richting. Daar komt nog bij dat ik aan de rand van een bewolkt
gebied vertoef. Dat trekt heel langzaam voor mij uit. Dat geeft ook
continue veranderen omstandigheden. Achter mij is bij Chalkis,
voorzien van een royale blauwe lucht.
Voor Oromos is er nog een groot
stuk vlak land wat de zee insteekt.
Oppassen met de
diepteveranderingen.
Op
de wal is hier is een botenstalling. De standplaats van de boot van
Theo. Ze rijden met de kraan vanaf het strand het water in. Pikken de
boot op en brengen de boot zo op de kant!
Met
de nodige windwisselingen kom ik bij de plaats Oromos. De stad waar
de veerpont van Eretria aankomt.
Ik vind daar rond een uur of vier
een ankerplek. Nog even nagenieten met de zon in de kuip. Carpe
Diem!!
De
weersverwachting voor morgen 3 tot 4 uit westelijk richting. We gaan
wel zien hoe ver we komen!!
Zondag
23 november
Vandaag
ben ik weer verwend met een mooi zeildagje. Zon, lopend windje.
Regelmatig variabele omstandigheden.
Om
9 uur staan de zeiltjes op. Een beetje wind gevolgd door windstilte
en dan weer wat wind. Een beetje sluier bewolking maar de zon geeft
warmte. Het enige dat ik te melden heb is het aanschouwen van de
kust.
Het
eerste stuk zijn redelijk vlakke hevels met bossen en verspreid
liggen de bebouwing. 
Daarna hogere bergen en daardoor ook meer
wisselende winden soms vlagen tegen 6 Bft.
-------------------------------------
Op vlak water lopen we al
gauw 6 tot 7 knoopjes. Mooie gelegenheid om mijn schroefas dynamo uit
te proberen.
Opbrengst
1 ampere en de dynamo woord vaardig warm!! Ik ben nog niet tevreden.
------------------------------------------------
Na
de hoge bergen komt er meer ruimte en vaar ik de Marathona baai
langs. Een groot gedeelte van de kust is laag land. Met een mooi aan
de wind koersje en en windje van 5 Bft kan ik aan de wind op Rafina
aansturen.
Niet
zo moeilijk om Rafina te vinden. Rafine ligt in het verlengde van de
start en landingsbaan van Athene Airport. De vliegtuigen wijzen mij
de weg.
Voor
de haven is het rustig en wordt de wind minder. Ruimschoots
gelegenheid om af te tuigen. (ligplaats bij de potloodpunt)
Aan
de kade wordt ik opgewacht door een oudere man die mij vorige keer
ook al had opgevangen. Als ik helemaal afgemeerd ben komt hij naar
mij toe. Hij heeft een klein restaurantje en bied mij een biertje
aan… op zijn kosten, waarop ik antwoord dat ik trakteer.. daar
heeft hij geen oren naar.
Als
ik alles op orde heb ga ik naar het restaurantje.. Zes tafels groot.
Aan de muur hangen een paar foto’s, van het eiland Paros. Daar zijn
we met Erlien en Lydus geweest. Iets om over te praten.
Ik
krijg een Amstel bier van hem, wat aardig….. Hij spreekt gebrekkig
Engels,..we redden het wel .
Ik
krijg ook nog een kleine maaltijd aangeboden, wat geroosterd vlees en
pancakes. Als ik vertrek geef ik zijn vrouw nog een hand. Ze zijn
al 54 jaar bij elkaar!! Ik kan het niet nalaten om zomaar weg te
lopen. Ik geef hem een vergoeding, die de lading dekt. Morgen moet
hij zijn leveranciers ook betalen!!
Maandag
24 november
Een
rustdag, dat wil zeggen.. huishoudelijke zaken regelen . De oude man
van het kleine restaurantje kwam even langs …. “biertje
drinken!!..” Leuk..maar eerst boodschappen doen. Ik lig aan de
kade, dat is makkelijk boodschappen doen bij de Lidl. Nog een extra
ritje voor 6 flessen water, keukenrollen. Dat zijn volume producten!.
Aan
de kade is een waterkraan, daar maak ik gretig gebruik van. Zijn de
watertanken weer helemaal vol. Als alles op orde is, ga ik naar de
overkant… het kleine restaurant. Er wordt meteen een biertje voor
me ingeschonken. Hij had al!!! Proost!!
Een
vriend van hen, is in gesprek met zijn vrouw. Verder niemand
aanwezig… De aanwezigheid wordt opvrolijkt als de zus van zijn
vrouw, samen met haar man, binnenkomen. Hij moet nog even naar het
toilet. Haar zuster is een kwebbelkous…. Of ik Duitser ben.. Nee,
ik ben een Hollander. Die zijn (generaliserend) niet zo gek op
Duisters. De Grieken ook niet. Dat laat ik duidelijk merken.
Haar
man komt aan tafel, het is een Duitser. Heb ik weer wat goed te
praten.
Hij
had zijn werk in Duitsland, is nu met pensioen. Zij wonen nu
permanent in Griekenland. Zij spreekt Duits, ik moet weer even
wennen!!. Voor haar zus en zwager wordt alles vertaald. Haar man
spreekt geen Grieks. Kan het een beetje volgen dat is alles. Ze
vraagt mij de oren van het hoofd.
Het
kan toch niet dat je zolang alleen bent!.. Je moet toch een partner
hebben …. Waar woon je…. Wanneer ga je weer terug naar
Nederland…. Zit je nu hier in een hotel etc. ..Ze krijgt van mij
antwoord, niet alles komt aan.. Diverse vragen komen zo af en toe
weer op tafel.
Links de "oude " baas,, zijn vrouw en dan haar zuster!
Nogmaals heer zuster en haar man.
Het is in ieder geval gezellig. Tussendoor komt er een
Griekse kip state voor mij op tafel. In deze huiskamer hoef je dus
niet te bestellen. Het wordt gewoon geregeld. Al met al is het best
gezellig. Ik reken wel af. Het is hun business. Bij de LIdl had ik
nog een doosje Bonbons meegenomen .. voor het echtpaar. Dat wordt
gewaardeerd. De zus en haar man neem ik nog even mee aan boord.
Heeft ze enig idee hoe ik aan boord leef en dat dat best comfortabel
is. Maar voor een leek??/
Een
zeer genoeglijke avond.
Dinsdag
25 november.
Vandaag
nog een mooie zonnige dag met weinig wind . Vannacht komt er een
weeromslag… komende dagen regen en harde wind uit het zuiden. Dan
wil ik beschut liggen bij Porto Rafti. Inmiddels bekend terrein.
Dan wordt dan ook de opstapplaats voor Elien, zondag avond.
Om
9 uur zit ik op het water. Weinig wind vlak water en een fris
brandend zonnetje. Nog even genieten van het mooie weer. Ik ga vlak
langs de kuststrook, met , over de dag heen, wisselden windkracht en
richtingen.
Ook
hier vlak bij de kust /stranden rekening houden met mogelijke
ondieptes.
Gewoon
lekker aan rommelen, de afstand is maar 15 mijl . alle tijd.
Een
groot gedeelte van de kust is vlakland met een groot strand. Met de
kijker houd ik alles in het snotje. Dit gedeelte is wel aardig
volgebouwd, geen stadse wijken wel wijken met royale huizen en veel
groen. Duidelijk een geliefd achterland van Athene.
Voor
Porto Rafti een hoge berg. Een uitdaging voor windkracht en
richting. Het houdt je lekker bezig om daarop in te spelen.
De
plek aan de zuidkant, waar ik wil ankeren, tegen over de plek waar
ik vorige keer lag, aan de noordkant, is mooi bezeild. Vlak water en
afnemend wind. Op mijn gemak aftuigen en in de kom een plekje scoren.
Dat lukt.
Om twee uur in de middag valt het anker en kan ik een
eitje met ui en tomaten bakken. Daar was ik wel aan toe. Ik maak het
schip klaar voor “slecht weer” de huiken over de zeilen. Het
zonnepaneel neerzetten. Als er een zonnestraal is wil ik dat wel
opvangen. Zoveel zon wordt er niet verwacht.
De
bijboot blijft aan dek, voorlopig nog geen bijboot nodig.
Voldoende
proviand aanwezig. Het kuipzeil klaar maken. Met dat regenachtige
weer is het wel zo fijn als ik een droge kuip heb en het lakwerk
beschermd blijft..
Als
laatste nog het anker alarm instellen. Omdat ik hier vlak bij de wal
lig en en nog enige boten die aan een mooring liggen stel ik de
“Range” voorlopig in op 10 meter. Beter teveel onnodig alarm dan
te weinig!! Ik kan terugkijken op een paar mooie zeildagen.
Woensdag
26 november
Een
dag met een gaatje, zeg maar met een groot gat.
In
de nacht wat regen gehad maar de ochtend begint met zon. De nodige
huishoudelijke werkzaamheden verrichten en wat computerwerk doen.
Computer
ellende.
Als
ik de Laptop af wil sluiten komt er iets van een mededeling op het
scherm..; “bijwerken en afsluiten ( schatting 4 min) ”.
Het
zal wel, als digibeet heb je niks meer over je eigen lap top te
vertellen.
Het
beeld wordt zwart met zo af en toe de melding “restart”. Het
duurt lang ... zomaar een paar uur?? Dan komt er leven “zoveel”
procent gereed etc. Daarna gaat de laptop uit en is hij dood. Zou
mijn computer gehackt zijn?? Iets om bij stil te staan!
Normaal
als ik de klep open doe start de lap top op. Nu dus niks!!
Wat
te doen.. De oude laptop voor den dag halen en met de oude backups
kijken wat ik nog redden kan. Reisversagen e.d. zijn niet zulke
belangrijke gegevens, toch wel prettig als dat op orde is. Ik ben er
even zoet mee, temeer omdat na de fout gelopen gegevens overdracht
naar de nieuwe laptop niet alles goed gegaan is.
Het
houdt je van de straat. Nog een paar keer de klep van de nieuwe
laptop open gedaan maar zonder resultaat. Bij eerste gelegenheid maar
naar een computerwinkel.
-----------------------------
-
Breekt er ook nog een stuk tand met vulling uit een kies!
- Gisteren
tegen de olielamp gestoten. Glazen lampenkap en lampenglas aan
diggelen.
Scherven
brengen geluk maar vandaag even niet.
Donderdag
27 november
De
nacht verloopt rederijk rustig. In de ochtend weinig wind maar wel
uit andere richting.
De
Raaf komt vlak bij een mooring. (Een kleine boei die met een stevige
lijn aan een zwaar stuk beton vast zit. De eigenaar kan zijn schip
daaraan vastleggen). Daar zitten lijnen aan vast die aan het
onderwaterschip van de Raaf kunnen blijven hangen. Niet handig! De
mooringlijn aan de voorbolder vast gemaakt. De Raaf ligt nu aan twee
punten vast op de mooringlijn en de ankerketting. Geen ideale
situatie. Zodra er een rustig moment is maak ik de mooring met lijnen
vrij van het schip en haal ik anker op.
In de “buiten” baai is
plaats genoeg en aangezien de wind voorspelling best meevalt vind ik
daar een goede ruime plek.
---------------------------------------------
Vervolg
computer perikelen
Ik
doe de oude laptop aan om de werkzaamheden voort te zetten. En
passant doe ik de klep van de nieuwe laptop open, ja weet nooit!!
Ik
rammel wat op de toetsen, de laptop komt weer tot leven….. als
of er niets aan de hand is. Oké dat is fijn. Maar nu wel zorgen dat
de back-ups etc. wat beter op orden zijn. Orde in de chaos brengen.
Het wordt hoog tijd.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het
volgende heb ik besloten om in het vervolg uit te voeren.
-
De externe back-up heeft alle, ook oude informatie en naslag. Op de
nieuwe computer doe ik alleen de dagelijkse dingen met als gewoonte
die informatie meteen op de extern back-up te brengen.
-
Ik heb nog een grote externe opslag. Om de zoveel...?? tijd een
back-up van de back-up maken.
-
Relevante informatie voor het geval ik plotseling kom te overlijden
etc etc. doorsturen naar Jeroen mijn oudste zoon.
-
Als ik weer in Nederland ben een complete back-up bij Jeroen. Waarvan
je kunt aannemen dat 80 % van die informatie, na mijn overlijden niet
meer relevant is.
Rest
nog alles inzichtelijk op rij te krijgen.
--------------------------------
De
avond valt en het wordt echt slecht weer!!!
Veel
wind soms heel heftig. Mijn kuipzeil wordt als een spinaker
opgeblazen. De ene keer uit het zuiden de andere keer uit het westen.
Tussendoor rustpauzen . Dan komen er ook nog onweersbuien met veel
regen erover heen. Door het vele en harde windschiftingen gaat het
schip gaat aan de wandel. Het anker dat goed hield is losgewerkt. Op
een gegeven moment pakt het anker weer. Voor alle zekerheid het grote
Danforth-anker erbij gezet. Dat heeft de hele nacht goed gehouden.
***
Als
dat niet gewerkt zou hebben zijn er nog twee alternatieven over…
Veel meer ankerketting geven, ik heb 80 meter aan boord daar kom je
een eind mee. De motor er bij zetten is dan de laatste optie. Zover
was het nog nier!1
De
bijboot was nog aan dek. Daar had ik geen zorgen over!
Vrijdag
28 november
Onder
het wolkendek, aan de horizon, komt de zon te voorschijn. Het is nog
vroeg in de ochtend. Het is droog en het water is als een spiegel.
Mooie gelegenheid om te controleren hoe met de ankers is. Hebben ze
vast gehouden omdat ze achter obstakels zitten??? Zijn ze niet in
elkaar gedraaid??? etc.
Eerst
maar het Danforth..
.ik trek de ankerlijn naar binnen, als ik boven
het anker lig zit dat muurvast!.
Dan maar het Rocna anker omhoog
halen. Dat gaat goed.
Inmiddels is ook het Danforth-anker losgewerkt.
Beide ankers hebben dus op eigen kracht het schip met deze keiharde
windstoten vastgehouden. Lang leve het Danforth-anker, de redder in
nood!! Ik kan nog even verder slapen.
De
rest van de dag blijft het relatief rustig!. Gisteren weinig zon,
vandaag stroom bijdraaien, dat is wel even nodig. Wordt ook het schip
verwarmd en heb ik warm water om een korte douche te nemen. De
dagelijkse werkzaamheden nemen een aanvang. Huishoudelijk werk en
extra aandacht besteden aan mijn computer toestanden.
Door
het contrast met de afgelopen mooie zeildagen en nu een aantal
“tegenvallers”, word ik mij ervan bewust dat het incassering
vermogen minder geworden. Op deze leeftijd lever je toch elke dag een
beetje in!!
Ouder
worden.
Reden
voor mij om daar even bij stil te staan en te kijken hoe daar mee om
te gaan!
Van
de “inleveren” merkje niet zoveel van. Op “tegenslagen” zit
je niet te wachten. Maar moeten wel opgelost worden.
Dat
kan door “het probleem naast je neer te leggen”, soms als het
e.e.a. niet zo relevant is ebt dat wel weg. Zo niet dan komt het
later weer op je pad.
Een
oplossing is ook een doekje voor het bloeden, ook dat is een
tijdelijke oplossing.
Het
beste is om de koe bij de hoorns te pakken en bij de eerste
gelegenheid die zich voordoet het probleem op te lossen. Leg het
probleem op tafel en vindt de weg naar een oplossing.
De
gebroken lampen kap en lamp glas is in feite een cosmetisch verhaal.
De lamp wordt als zodanig nagenoeg net gebruikt. Geeft toch enige
roet afzetting in het interieur. De maten van het glas opgenomen en
als er een winkel is die mij kan helpen dan is dat oké. Zo niet dan
is dat ook oké.
De
computer.. in eerste instantie meteen onderzocht waar ik hier, in
Porto Rafti terecht kan. Daar zijn mogelijkheden. Direct actie
ondernemen wordt wat lastig. Weersomstandigheden zijn ongunstig om
van het schip af te gaan. Na het weekend vervolg!..
Totdat….
De
computer weer tot leven kwam..
De
les!!
Maak
tijdig een back-up etc. Dat probleem kon ik wel direct oppakken. Nog
wel een klus om de zaak goed op orde te krijgen. Komt omdat ik die
problemen destijds niet adequaat heb opgelost.
Stuk
uit mijn tand. In Porto Rafti zijn tandartsen. Na het weekeend daar
naar toe en mogelijkheden bespreken. Ik kan ook wachten maar dan
blijft het probleem “hangen”.
Een
krabbend anker…. Dan is er geen discussie, zorgen dat je daar op
voorberied bent en uitvoeren!
Dus…..
dat het incassering vermogen verminderd is een feit, door daar
adequaat mee om te gaan kan je jezelf een hoop ellende, zeker
achteraf, voorkomen.
Nog
een klein opmerking. Om het schip ten alle tijde “zeewaardig “te
houden. Kun je een afwachtende houding niet permitteren. Zodra er een
constatering is van een ongerechtigheid, ook al lijkt het klein,
dient bij eerste genegenheid direct opgelost te worden., c.q.
vervangen worden door een alternatief.
Wil
ik veilig blijven varen dan moet ik die zelfdiscipline aan mijzelf
opleggen.
Als
dat niet meer gaat moet ik stoppen met solo zeilen..
Zelfkennis
is de weg naar verbetering…...Het valt niet mee om dat te
onderkennen en naar te handelen.
------------------------------------------------------------------
Zaterdag
29 november
In
de nacht af toe nog enige heftige windontwikkeling met wat onweer op
de achter grond. Het Danforth anker had ik al uitstaan. Met het anker
alarm op 30 meter heb ik prima kunnen slapen. Half tien in de ochtend
werd het tijd om op te staan. De zon schijnt, een blauwe hemel met
schapen wolkjes en weinig wind….. Na regen komt zonneschijn! Het Danforth anker is niet aan het werk gekomen.
We
kunnen er weer tegen aan!
Morgen
avond komt Erlien aan boord. Komende week wordt het echt minder weer.
Vandaag de nodige foeragering gedaan. Wat aan boord is, is maar aan
boord.
Morgen,
zondag, is de supermarkt dicht. Maandag met Erlien de laatste
boodschappen doen.
Bootje
klaar gemaakt en naar de kant. Vlakbij is een tandarts-praktijk. Op
zaterdag niemand aanwezig . Dat wordt dan maandag. Weer aan boord
even genieten van zon.
Het
is formule 1 weekend. Geeft een stukje dag invulling!!. reisverslagje
maken, dat gaat, nu er weinig te beleven valt, meer op een dagboek
lijken. Voor mij prima, Voor de lezers…. Dat kan ik niet
invullen.
En…
over discipline gesproken, dit verslag ook meteen op mijn externe
schijf plaatsen!! Eigenlijk heel simpel!!
Computer
perikelen.
Wil
ik de Laptop afsluiten krijg ik weer de mededeling (“bijwerken en
afsluiten ( schatting 4 min) ”. Computer weer zwart…. Maar nu
komt er wat sneller leven in . Ik zal wel iets fout doen. Maar weet
niet wat.
-------------------------------------------------
Morgen
komt Elien aan boord. Mooi moment om dit verslag, no 20 , af te
sluiten.
.jpg)
