Reisverslag 2018  deel 5  de Balearen - Formentera

Wil je weten waar de Witte Raaf zich bevind?  Volg dan de volgende link.      https://www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952

Inmiddels vanuit Mar Menor overgestoken naar Formentera

Algemeen:

Het eiland Formentera is bijna, middels een lange smalle strook rotsen, met Ibiza verbonden.

Bij Ibiza is er een diep stuk waar goed vaarverkeer mogelijk is, dan volgt een klein eiland, S’Espalmador, met een uitstekende ankerbaai, die via een ondiepte weer verbonden is met de smalle strook van Formentera.

De smalle strook rotsen en de eilandjes zijn   grotendeels bedekt met zand. Aan alle zijden zijn mooie stranden met daartussen duinen. De duinen op zich zijn weer een toeristische attractie apart en dat is goed te zien want daar zijn veel mensen die wandelen en fietsen

 Voor de stranden is het goed ankeren en in het hoogseizoen is het hier vol. Het “kop” eiland en de strook is allemaal natuur gebied evenals  de twee binnenmeren op Formentera.

Het is glashelder water en je kan de visjes zien zwemmen. Het kleine “kop” eiland is geheel natuurgebied waar je alleen op het strand mag vertoeven. Bij de stranden waar in de luwte  geen branding is  zijn veel dure bootjes en dag toeristen.

Van en naar Ibiza varen er veel ferry’s die behoorlijke golven kunnen maken. Bij hoogtijdagen is het hier overvol met boten die achter hun anker liggen. Vanaf 1 juni krijgen de  liggelden in de havens weer hoogseizoen prijzen.

Er zijn geen hoge appartementen gebouwen en grote hotels.

Dat doet al plezierig aan. Wat wel is…. de enorme hoeveelheid dagtoeristen. Met vier ferry’s’ tegelijk komen ze binnen of varen ze uit. Op de wal  wordt gevochten om de gunsten van de toeristen. Verhuur van auto’s scooters fietsen en al wat dies meer zij.

Het eiland zelf heeft een beetje het karakter van onze wadden eilanden.

Dagelijkse belevenissen.

Het is vandaag woensdag 22 mei 2018. Zon en een beetje oosten wind.

Eigenlijk wil  ik vandaag op de fiets het grote eland, Formentera, verkennen.

Op de Goodvibes is geen interesse om ook te gaan fietsen. Zij hebben andere dingen te doen. Ik haal mijn anker op en ga onder zeil naar de anderen die 2 mijl ten zuiden van ons, bij de veerhaven, liggen. Als ik daar ben en achter mijn anker lig, haal ik de bijboot tevoorschijn. Hang de BB motor eraan en ik wil starten maar ik krijg hem niet door de compressie. Met de hand kan ik via de schroef de zuiger door de compressie heen draaien. De motor heeft ook wat olie lekkage.  In Alcoutim had ik de olie ververst en waarschijnlijk was dat een beetje te veel. Bootje op dek, dan kan ik goed aan de BB motor sleutelen.

Plastic zak onder de motor dan krijg ik geen viezigheid op het teak dek.

Ik haal de bougie eruit die zit onder de olie, ook boven de zuiger was olie. Het zaakje schoon gemaakt. Bougie ontvet. Starten en lopen. Probleem opgelost.

Ik lag vlak bij de Susan maar zij was inmiddels opgehaald door de bemanning van de Bonduca.

Bij de Wilma aangekomen hoorde ik dat er enige laswerkzaamheden aan de zwemtrap van de Bonduca moest gebeuren.

De Wilma heeft lasmogelijkheid aan boord. Bij de Bonduca aangekomen, was er uiteraard geen interesse om te fietsen.

Eerst maar de las werkzaamheden uitvoeren. Dat gebeurt met de ”Tjoppe – Marcus” methode.

De Wilma ligt achter haar anker, vanaf hun spiegel gaat een lange lijn naar de spiegel van de Bonduca, deze laat het anker vallen en de schepen worden naar elkaar toe getrokken. De meerlijnen van de twee boten worden kruislings op de lier belegd en we hebben een stabiele verbinding. Met de bijboot is de overgebleven drie meter, te overbruggen.

 

Als je naast elkaar ligt heb je veel last van de grote golven die de veerboten maken. De stootkussens kunnen tussen de boten uitschieten en de masten kunnen dan ook nog in de knoop raken. Voor je het weet heb je een hoop schade.

Deze manier van schepen met elkaar verbinden is een perfecte oplossing.
Je kan natuurlijk ook de haven ingaan, het begint dan met de portemonnee en je weet niet waar dat eindigt. Deze inventieve manier is ook veel leuker.
De Wilma heeft een stevige omvormer naar 220 volt waar mee gelast en geslepen kan worden.  Op open water  wordt de klus geklaard en de ontbrekende moeren heb ik nog wel aan boord.
Vanavond barbecue op de Goodvibes. Maar eerst moet de Bonduco diesel en water tanken. Mooie gelegenheid om dat even mee te maken. De bijbootjes gaan achter de Wilma en de Goodvibes.

Water op Formentera.

Marcus legt de boot aan de steiger bij de dieselpomp. De bediende zegt dat hij onder geen beding water kan geven.             Die zeilschepen ook altijd…….. 20 liter diesel tanken en 200 liter water.  Er moet wat geregeld worden en dat geeft  Suzanne mooi nog even de gelegenheid om enige boodschappen te doen. Marcus spreekt zijn talen goed en verteld de man dat hij via VHF contact gehad heeft met de dame op kantoor. Na veel heen en weer gepraat krijgt hij diesel en ook water.    

Maar wat is de gehanteerde procedure?. Het water is hier schaars. De pompbediende  heeft in zijn huis alleen een douche waar zoutwater uitkomt, toilet wordt met zoutwater gespoelt etc..etc.. Schoon water wordt alleen gebruikt om te drinken en te koken.  Hoe krijg je drinkwater aan boord.????
Het schijn een soort allemansrecht te zijn dat je schoon water kunt krijgen. (een eerste levensbehoefte).

 De procedure is als volgt: tussen 14:00 en 16: 00 kan je water krijgen. Je roept via de marifoon kanaal 9, Formentera Marina op en vermeld dat je water wilt hebben. Zij geven je een ligplaats aan waar je kan afmeren. ( op de reeds beschreven Spaanse manier)  en dan kan je gratis water tanken.  Daarna moet je meteen weer vertrekken, geen boodschapjes etc.

                                                           -------------------------------------

De Bonduca zet Susan en mij af op onze eigen boot en wij varen ook  naar de baai waar de Goodvibes ligt.

              

Het wordt weer laat. De Bonduca wil morgen vroeg vertrekken naar Antibes, 400 mijl verder. Zij willen bij dageraad vertrekken en gaan wat eerder de kooi in. De volgende ochtend is het bewolkt en er staat veel wind, voor hen kennelijk te veel want zij liggen  nog steeds achter het anker. Het wordt een dag met een gaatje, lekker uitslapen, dek schrobben en de dagtaak zit er weer op. 

Vrijdag 25 mei is het bewolkt met, voor de lokale begrippen, veel wind (max. een goede zes)/ Het plan was om op de Goodvibes een film te draaien maar dat wordt opgeschoven naar morgen. In de middag begint mijn anker te krabben, dus opnieuw de manoeuvre uitvoeren en voor alle zekerheid mijn danfort anker erbij. ’s Nachts is in het noorden veel onweer en bliksem, maar wij worden er niet mee lastig gevallen. Goed dat de Bonduca binnen is gebleven. De wind loopt op tot af en toe 28 knopen. Mijn CQR anker heeft goed gehouden, maar met het danfort anker erbij kan ik rustig slapen. Susan is wel aardig wat opgeschoven. Zij heeft in de nacht nog een reserve lijntje uit kunnen brengen naar de buurman . Alles is goed verlopen.

Vrijdag 25 mei. Bewolkt , goed om de fiets te pakken, matig windje uit het zuiden.

De Bonduca vertrekt en wordt uitgezwaaid. Hoogstwaarschijnlijk zullen wij elkaar op Elba weer ontmoeten. Ik ga naar de ankerplek vlak bij de veerhaven la Savina.

Fiets, huisvuil, lege flessen en de rugzak met laptop gaan in het bootje. Op een klein strandje kan ik aan land.   Huisvuil wegwerken en dan naar de toeristenbureau, daar hebben ze plattegronden van het eiland.

Het is een comfortabel fiets eiland, er is wel wat hoogte verschil maar dat mag geen naam hebben. Er zijn een paar grote wegen, maar ik verzeil op kleine zandwegen en daar is niemand te vinden. De landbouw percelen die hier deels nog gebruikt worden zijn allemaal afgeschermd met hand gestapelde stenen muurtjes van nog geen meter hoog. Ook om de bungalows en alleenstaande woonhuizen, die zo hier en daar staan,  zijn lage muurtjes. Veel land en weinig bebouwing. Dat doet wel zo vriendelijk aan. Bovendien is het eiland zelf en de stranden verschoont van zwerfvuil!! Hulde. 

Op de kaart kan ik niet vinden waar ik precies ben, maar voor je het weet fiets je het eiland af.

Uiteindelijk beland ik in het midden van het eiland bij het plaatsje  San Fransico Javier. Daar vindt ik een terras met WIFI. Ik kan mijn post doen en mijn jaarlijkse belasting voldoen. Mijn blog , die je on-line van foto’s moet voorzien, gaat niet lukken. WIFI is kennelijk  te traag of ik doe iets niet goed.

Dan maar zonder foto’s de deur uit en bij een andere gelegenheid e.e.a. corrigeren.

Ik krijg een sms-je dat de filmavond om 18:30 zijn aanvang neemt. Dus afsluiten die hap, ..boodschappen doen en weer terug naar de boot en  “onze” ankerplek opzoeken.

Aan boord van de Goodvibes zijn er hapjes klaar gemaakt en is ook de BBQ in werking gesteld.

Jon heeft een beamer aan boord, een (elektronische projector). Met een geïmproviseerd filmdoek hebben we in de kajuit een fantastische bioscoop. Een leuke film waarvan ik de titel ben vergeten. Het wordt weer laat, de Irish Coffee  die ik voor vandaag had meegenomen  gaan we morgen na het  snorkelen soldaat maken.

 Zaterdag 26 mei. Inde ochtend en avond bewolkt matig windje uit het oosten.

Rond 12:00 wordt het drukker. Dagjes mensen met grote en kleine boten gooien hun anker uit, sommigen met de nodige speeltjes etc. het kan niet op.

“Design” motorboten en “strijkijzers” met als enige functie snel van de haven naar een mooie ankerplek bij het strand en weer terug. Een betaalde schipper om de boot te varen want dat is ingewikkeld en dan ook nog maar een dame erbij om de schipper bij te staan voor het verzorgen van de drankjes en de hapjes. Wat zwemmen, lawaai maken met de geluidsinstallatie, uitrusten in de zon en na een paar uur weer terug naar de haven of naar het moederschip wat niet zo dicht bij het strand kan komen.

Ook komen er twee enorme grote catamarans het strand opschuiven. Een enorm plateau met allemaal dagjes mensen.  Zij gaan zich op het strand vermaken.

Wij gaan om twee uur snorkelen. Als ik mij, vanaf de bijboot, in het water laat glijden valt de watertemperatuur  mij ontzettend mee. Bij de rotspartijen is het mooi snorkelen. Geulen en gaten onder het wateroppervlak  met zeegras, zand, rotsen, en veel witte onderwater bloemetjes en mooie visjes. Daarna met zijn allen, op de Raaf,  de  achterstallige irish coffee   en wat hapjes genuttigd.

Naar aanleiding van de confrontatie van de Wilma met bootvluchtelingen de nodige discussies gevoerd over hoe te handelen met bootvluchtelinge etc.  Het maakt ons allemaal wat bewuster als er een dergelijke situatie weer gebeurd. Er is stof genoeg om over te praten.

Voor mij wat lastiger omdat alles in rap Engels gesproken wordt maar wel goed om mijn Engelse taal weer wat op te halen. Het is vermoeiend en ik ga zelfs alweer in het Engels denken.

Helena heeft een kleine documentaire over het voorval gemaakt. Deze is op Youtube te vinden onder:  https://www.youtube.com/watch?v=jWVHLjZlWxg    (of zoeken op youtube onder ….    Man Overboard S/Y Wilma  ….)

We krijgen bericht van de Bonduca dat de reis goed en volgens verwachting verloopt

Dan komt er enige bewolking en valt de avond. We hebben weer een prettige dag gehad.

Zondag 27 mei. Inde ochtend en avond bewolkt matig windje uit zuid westen.

Vandaag rustdag. Wel heb ik met Tjoppe nog wat technische zaken besproken omtrent een schroefas – en een sleep generator. Hij wil dat ook op zijn schip gaan maken en installeren en zo kan ik mijn ervaringen met hem delen.

Een ieder had zoal afgetast wat de volgende vaarplannen waren. Deze waren gelijkluidend . Volgende week is het zuiden wind. Een goed gelegenheid om de  noordkant van Ibiza te verkennen. We speken af om rond elf uur te vertrekken en via de oost van Ibiza naar een kleine baai van de noordpunt te gaan.  Cala de Portinax.

Ik maak de boot weer “zeeklaar” en ga te kooi.

De nacht is onrustig. We krijgen veel golven in de baai en halverwege de nacht besluit ik het bed in de  voorpunt te verwisselen voor de slaapbank in de kajuit. Dat ligt dieper en in het midden van het schip dat slaapt aanmerkelijk rustiger dan in de voorpunt.

Einde reisverslag 2018  deel 5 de Balearen -Formentera