Reisverslag 2019  deel 4 .

Vaartocht Griekenland naar  Nederland .

---------

2^e gedeelte van de reis, van Sicilië vulkaan eilanden de zuidkust van Sardinië.

 Note: als ik dit verzend zeil ik onder de kust van zuid Sardinië en heb ik beperkt contact met internet. Het lukt dan niet om foto’s toe te voegen. Maar daar doen we het maar mee.

De baai bij Porto Ponente van het eiland Vulcano is een geschikte plek om te ankeren. Als ik  klaar ben de werkzaamheden, komt de Franse buurman, in zijn bijboot, mij een paar verse moten vis brengen. Die had hij onderweg gevangen. Hij had mij zien zeilen vanaf de straat van Messina. Het merendeel heeft hij met de motor gedaan.

Erg aardig, dus we eten vanavond vis met verse boontjes en aardappeltjes. Ik geniet van de zomeravond en de mooie zonsondergang. De franse buurman heeft gasten op bezoek dus die zal ik verder niet lastig vallen. Zij vertrekken de volgende morgen woensdag 19 juni.

Gisteren , toen hier op de motor naar binnen ging maakte  het druklager van de schroefas, althans dat veronderstel ik, wel erg veel lawaai. Toch maar even uitzoeken of ik het druklager “makkelijk kan verwijderen.  Met het fototoestel kon ik een foto maken van de as-constructie die onder de motor zit. Daaruit blijkt duidelijk dat de schroefas naar achter geschoven moet worden om het druklager de kunnen verwijderen. Dat gaat niet lukken want daar zit de poelie van de schroefasgenerator. Dus….. afwachten maar. Bij reparatie in Nederland, als het schip op de kant staat, zal ik die constructie dusdanig wijzigen dat de vervanging, ook in afgelegen gebieden, zonder al te teveel problemen, mogelijk wordt.

Nu het bijbootje klaarmaken , maarvoor ik naar de kant ga , eerst even het luie zweet van het lijf afzwemmen. Tevens kan ik dan nog even langs het onderwaterschip gaan.

Het onderwaterschip is mooi schoon en nadat ik onder de zoetwater douche ben geweest gaan de fiets, de petflessen en de vuilniszak mee naar de kant.  Ik lig vlak bij de krater van de vulkaan, minstens een uur lopen, Dat laat ik aan anderen over. Het eiland is 95% toeristisch. De straatjes bij de veerhaven zijn dan ook nagenoeg identiek aan andere toeristische haventjes. De vulkaan en de rotspartijen en natuur hebben een eigen karakter en daar heb ik meer plezier in. Na een kort  fietstochtje heb ik het meeste wel gezien. Rest nog de supermarkt. Ook die is niets anders dan andere toeristen supermarkten, veel houdbaar spul maar in ieder geval vers groente en fruit en daar kom ik voor. Met volle rugzak boodschappentas en 6flessen water aanvaard ik de terugtocht op de fiets, nog twee broden bij de warme bakker en daar moet ik het maar mee doen. 

Ik maak het schip weer vaarklaar. Haal het anker op en als de motor op normaal toerental loopt, constateer ik, dat het lager bij een laag toerental (nagenoeg stationair)  meer lawaai maakt dan gebruikelijk.

Er geen wijzigen in het lawaai van het druklager ten opzichte van de vorige dagen/weken.

Goede hoop dat er voldoen elastiek in zit om de werf in Zwartsluis te halen. Immers 99% van de tocht wordt onder zeil afgelegd en de motor is dan alleen nodig om de accu’s bij te laden.  Eventjes genoeg wind maar dan blijft er weinig over .

Dit was even tussen door . Na 5 minuutjes kan de motor uit . De hele middag lig ik onder het eiland Lipardi en Salina maar in de avond weet ik nog in de buurt te komen van Filicudi.   De eilanden Panarea  Stroboli   ,zie in de verte wel  maar ik laat ze … rechts .. liggen voor wat ze zijn

Overdag zie ik Sicilie niet omdat de vochtige lucht enig zicht beperkt maar als ’s avonds de lichtjes aangaan zie de hele kust aan je voorbij gaan. Maar op deze plek blijf ik de hele nacht dobberen en het duurt tot halverwege de middag van donderdag 20 juni voordat ik weer wat wind krijg.   Het is een vlak zeetje , a la Sneekermeer., en als de wind meter naar 4 knopen stijgt, trek ik de stoute schoenen aan en gaat de spinaker omhoog. Dat scheelt behoorlijk in snelheid , zelf al zakt de wind weer tot twee knopen het lukt mij nog steeds de spinaker “vol” te houden en het schip op koers te houden. Later op de middag gaat de wind naar de 10 knoopjes en kan de schroefas generator de stuur automaat van energie voorzien. Ik heb min handen weer vrij. Goed voor salade maaltijd. Als het donker wordt is er nog steeds een mooi windje en een vlak zeetje. Morgen komt er vanuit de onderkant van Sicilië wind uit het zuiden dat doortrekt langs de oostflank van Sardinië. Het zou mooi zijn als ik die luchtstroom op kan oppikken. Ik houd de spinaker staan en kan rustig mij slaapjes doen. Dat wil zeggen, er zit nog een eiland inde weg. Het eiland Ustica. 

Omstreeks middag nacht ben ik daar voor ij en na een gijpje zet ik koers naar zuid Sardinië;. Het is van korte duur , de wind trekt aan to 14 knopen.   Dan is de vraag kom er meer of minder wind. Bij meer wind wordt het moeilijker de spinaker te strijken. Ik neem geen risico en haal de spinaker naar beneden.  Als wind dan weer afneemt denk je, had ik maar…… maar in dit geval is dat niet zo erg, Door de hardere wind is het Sneekermeer veranderd in het IJsselmeer en met hogere golfslag en een slingerend schip is het moeilijk om de spinaker goed in Balans te houden, ook voor de stuurautomaat. Met behulp van  de UNIGLAS  spinaker ben ik  weer een mooi eind verder gekomen.  (zie www. Uniglas en www. Hersteldirekt).

Als de spinaker er af is gaan fokjes er weer op. Met vijf  zeiltjes op het schip trekt dat de aandacht van een grote rond zwervende schildpad. Hij kwam boven om adem te halen een zwaaide met zijn voorste zwemvlies en wenste mij een goede vaart. Toch wel aardig zo’n persoonlijk contact midden op zee.  

In de verdere ochtend van vrijdag 21 juni is het hobbelen geblazen er staat een onmogelijk zeetje en met weinig wind schiet dat niet op. Toch maar een stukje op de motor. Met meer snelheid ligt het schip comfortabeler, maar ja, ik ben geen lange “moteraar” dus ook na een tijdje gaat die weer uit. Tegen het einde van de middag  doe ik de zeiltjes  (behalve de bezaan) naar beneden .Laat het schip voor wat het is en ga slapen. Tegen de avond komt er wind. De kleine stagfok gaat weer naar voren en we kunnen nu aan de wind  varen. Als de wind verder aan trekt tot windkracht 5 a 6 hebben we een koers die iets te veel naar het zuiden gaat.  Maar deze snelheid vaart het schip zichzelf zelf en kan ik rustig gaan slapen. In de prille ochtendstond wordt ik wakker omdat het schip zich anders gedraagt. De wind is afgenomen en daardoor is het schip door de wind gegaan. De fokken staan bak en we liggen dus “bij”. Het schip maakt dan geen voortgang. We proberen weer een redelijke te varen koers te vinden maar de wind blijft wat draaien . Dan de zeiltjes over bakboord en dan weer over stuurboord. Uiteindelijk wordt de wind standvastig. Komt dan uit het ZO en met ruime wind, die nu ook nog aantrekt tot 5 a 6 Bft. lopen we met 7 tot 8 knoopjes naar het zuiden van Sardinië. Dat schiet lekker op.   De schroefas generator doet goed zijn best en kan het schip van de nodige energie voorzien. De stuurautomaat kan zijn werk doen. 

De rust is wedergekeerd!

Tot mijn verontsteltenis  zie ik dat een naad van de bezaan is losgetornd,  zo’n 50 cm. Dat is niet goed. Dus gaat de bezaan naar beneden. Maar met deze koers is dat geen bezwaar omdat de bezaan , met deze ruime koers, de kont van het schip vaak wegdrukt.

De bezaan is nu niet te gebruiken!!.  De weersvoorspelling geeft aan dat bij het zuiden van Sardine weer een rustig c.q. windstil gebied komt. Daar neem ik de gelegenheid waar om de naad met de hand te herstellen, want hier beweegt het schip te veel om dat veilig en zorgvuldig uit te kunnen voeren.  Nog 130 mijl te gaan.

Bij nader inzien lijkt dit wel een logische beslissing maar het is geen verstandige. De weersomstandigheden kunnen veranderen en dean heb ik een probleem. De bezaan heb ik nodig als de Raaf zelfstandig moet varen voor de aan de windse rakken maar ook als het hard gaat waaien en ik het grootzeil moet strijken. Alternatieven zijn er wel maar liever niet. Dus hoe kan ik op een veilige manier en zorgvuldig de naad herstellen. Wel het volgende. Ik laat de kraanlijn van de bezaan zakken zodat de giek op het achter hek kom te rusten, daar kan ik de giek goed vastsjorren en met een lijmtang kan ik de naad strekken opdat ik die zorgvuldig kan repareren. De vastgesjorde giek geeft een goed houvast op het achterdek en de naad zit op  goed werk hoogte. Aldus geschied.  Ik heb brede naden met drie zigzagstiksels. Via de oude stiksel gaatjes breng ik nu een nieuwe draad in. De Raaf heeft voldoend snelheid om de stuurautomaat van energie te voorzien en zo kan ik op deze manier de stiksels weer in ere herstellen.    Aan het eind van de middag kan de bezaan weer omhoog. Als het gaat donkeren draait de wind inmiddels meer naar het ZW / W. De bezaan kan zijn diensten weer doen en ik kan weer rustig gaan slapen. Als het daglicht weer de overhand krijgt vaar ik een noordelijke koers. De wind is doorgedraaid naar NO. We zetten de motor aan i.v.m. de stroom voorziening. De stuurautomaat kan weer aan en we verleggen de koers naar het westen en de fokjes worden verwisseld en op de juiste plaatsen aangebracht. We lopen nu zo rond de 5 knoopjes. Als ik dichter bij de kust kom kan ik het weer bericht weer oppakken. Dat meld dat de komende dagen wind vanuit het oosten komt en windkracht rond de 4 bft. is.  De beslissing om door te varen naar het eiland Formentera ( onder Ibiza)  / Gibraltar, is niet zo moeilijk.

Het is nu 23 juni 2019.  Vandaag zit ik in het zonnetje en 75 jaar geleden zag ik de zon voor het eerst in mijn leven.

Vandaag is het de eerste dag van de rest van mijn leven en ben ik bij de poort van mijn vierde kwartaal. Een moment voor bezinning.

Wat gaan we met het komend kwartaal doen.

Verder leven zoals ik nu doe, met in achtname van de beperkingen die vergezeld gaan bij het ouder worden.

Momenteel doe ik de dingen die ik graag doe. Ik ben zeer tevreden met de dingen die ik heb, in materiële - en emotionele zin.  

Als je niet meer geld uitgeeft dan je ontvangt heb je een zorgeloos leven. Met het leven dat ik nu lijdt houd ik van mijn AOW/pensioen geld over. Calamiteiten daar gelaten maar daar hebben we een fondsje voor.

Projecties die in het verschiet liggen en die ik nog wil realiseren:

-         Witte Raaf in goede conditie houden.

-         De overbodige zaken in mijn werkplaats Leeuwarden opruimen. (ruimte in volume en de geest).

-         Afronding van het project diesel montage in de Matra Murena (zie google…. sportauto matra murena)

-         Het kleine motorvletje afmaken.

-         De Pampus restaureren.

-         De nodige hand en span diensten voor familie en vrienden.

-         En….. nog een zeiltochtje naar Griekenland?? … Als de Raaf weer in top conditie is en mijn fysieke omstandigheden goed genoeg zijn, wil ik daarover pas volgend voorjaar over beslissen.          En anders…… Een goede eigenaar voor de Raaf zien te vinden en met een motorboot de binnenlanden van Europa verkennen.

Einde  Reisverslag 2019  deel 4 .

Vaartocht Griekenland naar  Nederland .

---------

2^e gedeelte van de reis, van Sicilië vulkaan eilanden de zuidkust van Sardinië.

Reisverslag 2019  deel 4 .

Vaartocht Griekenland naar  Nederland .

---------

Van Vlicho bay naar Sicilië vulkaan eilanden.

Note: we gaan terug naar Nederland om enige technische zaken op te lossen. (zie vorig verslag).  

De komende verslagen vertellen niet veel over de omgeving en mooie gebieden, maar zijn meer nautische verhalen over hoe we op een plezierige manier naar Nederland kunnen varen. Het gaat hoofdzakelijk over zeilen, wind en water. Voor lotgenoten/schippers interessant maar voor zeil recreanten minder interessant omdat er maar een paar stopplaatsen zijn en paar interessante belevenissen. Ook moet het deze keer zonder foto's . In de baai op Vulcano gaat internet niet zo goed.

Het vertrek.

Woensdag morgen 12 juni gaat om 07:00 uur de wekker af. Het anker kan uit de grond! He he, los van de Vlicho Glue! 

De laatste dagen was het erg warm 30 graden plus en dan is het niet meer zo leuk om in deze baai te liggen. In de middag is er wel wat wind die voor enige verkoeling zorgt , maar het is mooi geweest. De to- do lijst moest nog afgewerkt. De laatste voorbereiding om de zeewaardigheid van het schip te waarborgen, life lines aan dek, laatste controles, proviand op peil brengen etc. etc.  Rest mij nog om bij de havendienst van Nydri te melden dat ik de Griekse wateren ga verlaten. Dinsdag avond is alles gereed voor vertrek.

 ’s Nachts en  in de ochtend is er meestal geen wind. Prima gelegenheid om tussen de bootjes aan de kade af te meren en water te tanken. Om 8:30 vaar ik de baai uit, het stuk water tussen het eiland Meganissi en het eiland Lefkada ligt Noord zuid en ik moet naar het zuiden. Nu er geen wind is , de verwachting is een beetje wind uit het zuiden, doe ik dit stuk nog even op de motor.

De telefoonapp Windy, geeft een animatie van de wind ontwikkelen voor de komende dagen: Weinig wind uit het zuiden, op zee een windstil gebied ,maar bij de kust van Italië komt er wind uit het NO.

We moeten naar het westen, dus bij de keuze noordelijk of zuidelijk varen is de keuze dus noordelijk.

Als we westelijke koers kan oppakken is er ook enige wind. Alle zeiltjes (5 stuks) gaan omhoog en maken we vorderingen, dan valt de wind weer tijdelijk weg. Er komt westelijke wind. Zeiltjes wisselen voor de aan de windse koers en dan gaan we met 4- 5 knoopje aan de wind richting Italië!!.

Het  is allemaal maar voor een paar uurtjes en tegen de avond is er geen wind meer. De zee is vlak dus het valt allemaal wel mee. Ook de avond en de nacht brengt,   op een enkele zucht na,   geen wind.

Ik lig ongeveer 10 mijl uit de kust, geen vaarverkeer en snelheid nul. Ik besluit om niet elk half uur te constateren dat de situatie niet veranderd is en neem een normale nachtrust.

In de ochtend van 13 juni is er veel vocht in de lucht. Het eiland Lefkada is nauwelijks te onderscheiden en de wind is nul komma nul. De zee is plat. De zon is er wel maar die heeft het erg druk om de vochtigheid weg te werken.

Om de sleur een beetje te breken vaar ik een stukje op de motor, na een halfuurtje vind ik het wel mooi en gaat hij weer uit.  

Beter hier stil liggen en om elk zuchtje wind op te kunnen vangen dan in de baai achter het anker wachten op beter windverwachting. Ik ben nu in ieder geval onder weg.

De hele dag en ook de nacht  is het windstil met af en toe een zuchtje. Geen toeristen geen charterschepen alleen een paar koopvaardij schepen.  

Nu er geen golven en rimpelingen op het water zijn  , zie je de verontreiniging aan de oppervlakten. Allemaal kleine deeltjes met af en toe plastic folie.  Niet alles zal organisch afbreekbaar zijn. Treurig

De nacht breng ik door met alleen het bezaanzeil op. Als wat wind komt blijf het schip mooi “bij” liggen en hoef ik mij geen zorgen te maken. In de ochtend van vrijdag 14 juni wordt het geduld beloond. Windje Nw tot N, met een koers naar Messina kunnen alle vijf de zeiltjes op. Het log komt op 4 knopen te staan maar weldra trekt de wind, zoals voorspeld, aan tot een matige 5.  De zeilen werpen schaduw op de zonnepanelen, maar weldra loopt de snelheid op tot 5,,,, 6,,, en 7  knopen . Voldoende om de schroefas generator het werk te laten doen voor de koelkast en de stuur automaat. Het schip zorgt nu weer voor mij en ik kan doen waar ik zin in heb. Wennen aan het leven op zee, genieten van het mooie zeilweer, een beetje dutten en het verslag bijwerken.

Na regen komt zonneschijn ,     na windstilte komt er wind! 

Nu nog…..,  het is 11:30,   200 Mijl te gaan.  

De hele dag varen we tussen de 6 en 7 knopen, in de zon is het aangenaam en in de wind is het ook aangenaam. Binnen is het 25 graden dat is ook goed uit te houden. Verwennen dus.!!! Tegen de avond neemt de wind weer af draait een beetje en moet zijn weg voor de nacht weer vinden. De kleine Genua eraf en de stagfok er weer op. Zo…. nu kan de Raaf weer zonder stuurautomaat zijn werk doen, d.w.z. doordat er minder wind is en de golfbeweging schuin van achter komt is het lastig het schip goed uit te trimmen . Ach… een mens moet toch wat te doen hebben nietwaar??. We blijven aardig op koers met een vaartje tussen de 4 en 5 knoopjes.

In de ochtend van zaterdag 15 juni neemt de wind af en draait wat meer naar het westen. Er is enige sluierbewolking maar de zon laat zich wel zien. Met de huidige koers wordt dat het zuiden van Sicilië. Het is nu 11:00 uur en nog ongeveer 100 mijl te gaan. Dat is niet geheel volgens de weervoorspelling maar het is niet anders. Voorlopig houden we de vaart erin. Met 3 knoopjes kunnen we ook tevreden zijn en als wind weer wat aantrekt gaan we naar de vier.

Vandaag hebben we gasten aan boord. Een vogeltje dat wel erg schuw is. Moe van het vliegen rust hij /zij uit op de boot, maar als ik in beweging kom, vliegt ze weg om even later, als de rust weer gekeerd is, ergens op het schip te landen. Ik zet een schaaltje mat water klaar en wat muesli korrels maar daar wordt geen gebruik van gemaakt. Als ik een fok omhoog wil doen kruipt ze onder het zeil vandaan en vliegt weg.

Ook krijg in nog bezoek van een vlinder, vliegt ook zomaar een honderd zeemijlen van de kant af, alsof het niks is. Vandaag nog twee zeilbootjes, varend op  de motor gezien en dat was het weer voor vandaag.

De nacht gaan we weer in met windstilte. Zeiltjes naar beneden en slapen. Om een uur of één , het is dan zondagmorgen 16 juni, wordt ik wakker door een hoop gestommel. Waar die golven vandaan komen weet ik niet, er zijn geen grote schepen in de buurt,   een kleine aardbeving of …zoals ik later op de kaart zie,  varen we, met een diepte van 1500 meter over een zeer “bergachtige” bodem.  Als hier stromingen zijn heeft zo’n bergketen best zijn gevolgen aan de oppervlakte. Het is onplezierig maar het is niet anders.

Rond een uur of half zes wordt ik wakker omdat er wind komt. Dat is mooi. De zeiltjes gaan omhoog en we lopen al gauw tegen de zes a zeven knopen. We rekenen ons meteen al rijk. Mooie koers en een lekker vaartje dat schiet lekker op. Niks is minder waar. Het duurt maar een halfuurtje en dan neemt de wind af. De zon komt inmiddels op en de golven met van die korte hoge pieken erbij zorgen voor veel onrust. Het schip danst alle kanten uit.

We komen in een vicieuze cirkel.

-         Doordat er lastige golven zijn kunnen we geen snelheid maken.

-         Omdat we geen snelheid hebben kunnen we moeilijk koers houden. We kunnen de zeilen niet goed trimmen.

-         Omdat we de zeilen niet goed kunnen trimmen, kunnen we geen snelheid opbouwen. We hebben minstens 10 knopen wind nodig om dit te door breken. 

(later op de dag bij vlak water gaan we met 8 knopen wind met een snelheid van 4,5 knoop door het water.)

De zeilen gaan weer naar beneden, het bezaantje blijft staan als steunzeil om het slingeren iets te dempen en de motor gaat aan. Ik zie nog een schildpad voorbij zwemmen, wat moet die nou in zijn eentje hier midden op de grote zee???

Dichter bij de kust zal de zee wel wat rustiger zijn. Nog een paar keer geprobeerd om de motor uit te zetten maar beide opties zijn niet leuk.

We komen dichter bij de kust, ik zie nog niets maar heb wel ontvangst op de telefoon. Via Watts app. lucht ik mijn hart bij Rob over te weinig wind. Hij kan er niks aan doen en heeft zelf motor problemen maar weet die weer op te lossen.

Het zeuren over de wind en het “krabben “ aan de mast heeft succes. Na de berichtgeving komt er wind en kunnen de zeiltjes omhoog. Ik heb nu ook de laatste weersvoorspelling en die geeft aan dat ik eerst NW wind heb en daarna zuid. Het werkt…. onder de kust is het rustig water en met niet al te veel wind gaat de Raaf lekker door het water.

Als de wind uit het zuiden komt vaar ik door tot aan de kust en moet ik nog een paar slagen maken om de ZO punt van Italië te kunnen ronden.  Het is een zwoel zomeravond en als de zon achter de bergen verdwijn t is de wind ook weg’. Die nacht brengen we dobberend door

 De voorspelling voor morgen is  windje 3 uit het noorden. Maandag17 juni word ik in de morgen gewekt door opnemende wind. Het wordt serieus en de windkracht gaat naar vijf Bft. Gereed maken voor zwaar weer.  

- Bimini verwijderen en de sprayhood opzetten’.

-         Om de winddruk op het schip te verminderen gaat de kluiver naar beneden.

(Ik heb alleen een boxershort aan, een hemd met T shirt . daaroverheen een thermopane anorak en voor de veiligheid een harnas en life line. E.e.a gaat gepaard met af en toe een douche met zout zeewater. Maar het water is niet koud.)

- Minder zeil op het voorschip ,,,dan ook minder zeil op het achterschip : …..Rif in de bezaan

- Om comfortabel  te varen bij windkracht 6 gaat ook het grootzeil eraf

-  De stag fok staat er nog. maar omdat de kleine Genua nog paraat op het voordek is gaat deze aan de voorstag omhoog en de stagfok naar beneden .

-  Zo .. nu het zaakje goed in evenwicht is kunnen we zonder problemen de elementen tot ruim windkracht 8 aan.

Zover komt het niet. Af en toe tegen  windkracht zeven maar meer ook niet . 

 Het schip kan weer voor zichzelf een voor mij zorgen.

Ik loop noch even onder de zoet water douche door en doe droge kleren aan. Zo we kunnen er weer tegen. In de straat van Messina heb ik tegen wind. Dus moet er gekruist worden dat is geen probleem. Aan de wind hoef ik niet te sturen en dat is wel zo relaxed. Ik ben al blij dat er veel wind staat, want met weinig wind wordt het passeren van de straat een mijl op zeven.

Als ik halverwege de straat ben moet ik op de helft van de oversteek weer overstag gaan omdat er een groot containerschip in de weg zit. Als ik weer dicht bij de kust ben zie dezelfde gebouwen  en oevers weer. Ra  ra.  Even nadenken . de wind is weer afgezwakt tot 18 knopen en onder ( te weinig) zeilvoering loop ik ongeveer 4,5 knopen  met golven tegen.  Als ga “meten”  constateer ik dat ik drie knopen stroom tegen heb. Het grootzeil maar weer omhoog en dat scheelt. De Raaf kan nu weer echt zeilen en we gaan naar de 7 knopen. Zo nu kunnen we de tegen stroom weer de baas. 

Bij de uitgang van de straat valt de wind terug naar 10 tot 12 knopen en dat schiet niet zo op. De golven zijn weer weg en ook is de tegenstroom afgenomen.

……………………………………………………

Ik zie hier ook  bijzondere vissersboten rondvaren ra… ra.

(Zie internet onder zwaardvisvangst en Messina)

 Midden op de boot staat een hele hoge mast met boven op een kraaien nest met mensen er in. Dan heeft het schip een boegspriet (loopbrug) die wel twee keer zolang is als het schip zelf.  De schipper die boven in het kraaiennest zit kan met een joystick het schip en dus ook de punt van de boegspriet boven de nietsvermoedende zwaardvis manoeuvreren

Dan is het aan de harpoennist om met de harpoen de zwaardvis te raken. De vissen kunnen wel 200 honderd tot 300 kilo zwaar zijn. De marktprijs ligt ronde 35 euro per kg. Dus als je er één vangt, dan heb ja ook wat.

Er voeren zo’n 8 boten rond maar ik heb niemand een vis zien vangen. Zelf heb ik wel een zwaardvis gezien maar die hebben ze niet gevangen. 

De volgende dag, op zee,  zag ik nog wel een school van die zwaard vissen. Ook die leven nog, maar voor hoe lang?? ………………………………………………………

Inmiddels is de stroom ook al verminderd en met behulp van de motor ga ik over de “drempel” van de zeestraat en ben ik weer op open zee. We gaan westwaarts. NO van Sicilië liggen een aantal vulkaan eilanden, De meest noordelijke is het vulkaan eiland Strombolie.

  Die vulkaan is af toe nog een beetje actief.

Dus zet ik koers naar de vulkaan eilanden. Voor zover ik op Google maps kan zien zijn dat interessante eilanden die veel toeristen trekken. Dus zijn er ook supermarkten. Kan ik weer wat vers fruit en groente en brood kopen.

 Maar  voor het zover is eerst de nacht door met weinig wind . Als de volgende morgen dinsdag 18 juni wakker wordt is er weinige wind en dat komt ook nog uit verschillende richtingen. De weersvoorspelling neem ik met  een korreltje zout (zout genoeg hier op het water). Het valt ook niet mee, om in een gebied waar geen luchtdruk verschillen zijn, een goede prognose te maken van windkracht en wind richting. We doen het er maar mee.

In de middag trekt de wind wat aan en.. werkelijk.... de wind brengt me naar het zuidelijkste eiland Vulcano. Daar is een geschikte baai en om half zes in de avond lig ik achter het anker. Goed gedaan , Morgen foerageren

Einde  Reisverslag 2019  deel 4 .

Vaartocht Griekenland naar  Nederland .

---------

Van Vlicho bay naar Sicilië / vulkaan eilanden.

.

Reisverslag 2019  deel 3    Mei – juni in Vlihco bay.

We liggen nog in Lefkas aan de kade. 

 

De stag die aan vernieuwing toe was, is de bakboord stag die naar de bovenste zaling van de grote mast gaat. Dit is wel een belangrijke stag reden waarom de stuurboord stag eveneens vervangen wordt.

Evenals de te vervangen stagen zijn de hoofdwanten 10 mm. Om onbekende redenen is één daarvan 8mm. Van de stag die aan vervanging toe was kan een nieuwe stag voor het hoofd want gemaakt worden. Immers aan de staaldraad mankeert niets alleen de verbinding aan de terminal (het zwakste punt) liet te wensen over.

Het lukt inderdaad om de nieuwe stagen te laten maken en met behulp van Luke kunnen de stagen gemonteerd worden. Een zorg minder!! Vrijdag zijn we weer vaarklaar en kunnen we Yvon II met haar dochter Charlotte uitnodigen om te gaan varen. Maar helaas, Charlotte heeft het erg druk op haar werk en het matige weer heeft hen er toe besloten om vanavond al weer terug naar Nederland te vliegen.

 Zij komen nog wel afscheid nemen en de boodschappen die zij al gedaan hadden konden in onze koelkast en bergruimten maar net opgeborgen worden. Voorlopig proviand genoeg. Jammer dat het weer niet meewerkte maar het is niet anders.

Zij hebben een goede vlucht naar Nederland en wij hebben de volgende dag een mooie zeiltocht naar Vlicho.

Rob ligt met zijn schip aan een ponton van een vis restaurant. Gratis ligplaats water en stroom als we de maaltijd in het visrestaurant nuttigen. Goed geregeld.

De cruising tax meld zich aan. Alle schepen die op de Griekse watern varen gaan een cruising tax gaan betalen. Ligt het schip op de kant of voor langere tijd ongebruikt in een haven dan hoef je geen belasting te betalen. Registeren en betalen gaat via een website, maar zoals de meeste nieuwe computerapplicaties werkt dit matig en zit het systeem nog vol fouten en onduidelijkheden. Uiteindelijk met behulp van de haven politie is het gelukt het schip goed te registreren en met een geprint bewijs kan de belasting bij het postkantoor betaald worden.  Zo… dat is opgelost.

--------

Het weer wordt beduidend beter en ik kan de laatste werkzaamheden aan het dek voort zetten. Yvon kan haar retourvlucht boeken . Zij vliegt 4juni weer terug naar Nederland om daarna in de Ardennen de jaarlijkse familiereünie bij te wonen.

Het gaat mij niet lukken om daarin mee te gaan. Goed onderdak voor het schip en overige kosten zijn wat begrotelijk. Daar komt nog een ander aspect bij:….!!!!

Vorig jaar is een gedeeltelijke revisie van de motor uitgevoerd.

Reden: de 1^e cilinder  presteert beduidend minder dan de 2^e en de 3^e cilinder. Bovendien is er een “rammeltje” dat niet in de motor zit  maar volgens de monteur in de frictie schijf zit. Ook deze is vervangen maar geen van beide problemen zijn opgelost.

Alles functioneert wel …….maar voor hoe lang??. Een goed geoutilleerd revisie bedrijf is hier niet te vinden. Athene is dan waarschijnlijk het volgend alternatief. Dan nog een volgend probleem: mijn BMW d50 marine diesel is geen courante motor. De basis is een Hatz  H3L30  en er zijn nog steeds onderdelen beschikbaar. Met alle respect voor de Griekse monteurs ben ik van mening dat het voor hen lastig wordt om een goede revisie uit te voeren.

Wat te doen!!  Een nieuwe motor is een optie , maar een terechte opmerking van de monteur: “deze motor is één blok gietijzer en is altijd draaien te houden. De nieuwe motoren zijn meestal van aluminium en voorzien van elektronica.

Mijn motor is tot op heden, na bijna 40 jaar en 4800 draaiuren, zeer betrouwbaar geweest en zal dat na een goede revisie ook weer langdurig blijven.

De motor hier uitbouwen en naar Nederland brengen geeft een hoop gedoe.  In Nederland heb ik vertrouwde adressen en dat heeft wel mijn voorkeur.

Verschillende opties zijn mogelijk, maar één daarvan is gewoon terug varen naar Nederland.

Dit blijkt de beste optie omdat ik dan ook de keerkoppeling en de schroefas met druklagers kan laten reviseren. Ook het dekzeil behoeft enige reparatie en ik heb doek liggen om een nieuw te maken. Bij later inspectie van de mast blijkt ook dat deze een grondige beurt nodig heeft. De mast moet er met een kraan uitgetakeld worden. Dan nog allemaal kleine klusjes niet direct nodig maar toch…., allemaal zaken die ik op een goed manier in Nederland op kan lossen.   En….. om van Griekenland naar Nederland varen goed met een handzaam zeilschip is een voorrecht.   Het “moeilijkste” stuk van de tocht is van Frankrijk / Engeland terug naar Nederland, maar dat heb ik al verschillende keren gedaan.

Geschatte tijdsduur:  afhankelijk van de wind hoeveelheid en windrichting … geschat 6 tot 8 weken.

Als alles naar wens verloopt, volgend voorjaar weer terug naar Griekenland maar dan met een goed onderhouden, betrouwbaar en verkoopbaar schip.

Yvon vliegt 4 juni weer terug, daarna kan nog het rubber van de kuipvloer vervangen, het is hier lekker warm en droog. De laatste puntjes op de “i” en de terugreis kan aanvaard worden. 

Als de Witte Raaf  langs de kusten vaart is zij te volgen via de link:  www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952  

(Note: Op open zee is er veelal geen bereik met het vaste land. Zie vorige verslagen van Zuid Bretagne. )

Nadat Yvon vertrokken is heb ik met Rob nog nauwkeurig naar de motor gekeken. Er zijn geen redenen tot bezorgdheid , de motor loopt goed,  maar toch………..is het verstandig om, nu alles nog goed functioneert,  motor en aandrijving , goed te reviseren . Een zorg minder voor de komende 30 jaar. Nu is de prioriteit het opnieuw rubberen van de kuipvloernaden nu het warm en droog weer is. Ook dat verloopt naar wens. Het einde van de to-do list komt in zicht.

Als alles op rit is , is het 11 juni, erg warm weer en tijd om te vertrekken. Woensdag morgen nog de watertank van de Raaf vullen en we kunnen gaan.

Weersvoorspelling voor komende dagen: goed weer maar wel wat weinig wind. We gaan het zien.

Einde  reisverslag 2019  deel 3   Mei - Juni in Vlihco bay.