Reisverslag
2019 deel 4 .
Vaartocht
Griekenland naar Nederland .
---------
2e
gedeelte van de reis, van Sicilië vulkaan eilanden de zuidkust van Sardinië.
Note: als ik dit verzend zeil ik onder de kust
van zuid Sardinië en heb ik beperkt contact met internet. Het lukt dan niet om
foto’s toe te voegen. Maar daar doen we het maar mee.
De baai bij Porto Ponente van het eiland
Vulcano is een geschikte plek om te ankeren. Als ik klaar ben de werkzaamheden, komt de Franse
buurman, in zijn bijboot, mij een paar verse moten vis brengen. Die had hij
onderweg gevangen. Hij had mij zien zeilen vanaf de straat van Messina. Het
merendeel heeft hij met de motor gedaan.
Erg aardig, dus
we eten vanavond vis met verse boontjes en aardappeltjes. Ik geniet van de
zomeravond en de mooie zonsondergang. De franse buurman heeft gasten op bezoek
dus die zal ik verder niet lastig vallen. Zij vertrekken de volgende morgen woensdag 19 juni.
Gisteren , toen
hier op de motor naar binnen ging maakte
het druklager van de schroefas, althans dat veronderstel ik, wel erg
veel lawaai. Toch maar even uitzoeken of ik het druklager “makkelijk kan verwijderen. Met het fototoestel kon ik een foto maken van
de as-constructie die onder de motor zit. Daaruit blijkt duidelijk dat de
schroefas naar achter geschoven moet worden om het druklager de kunnen
verwijderen. Dat gaat niet lukken want daar zit de poelie van de
schroefasgenerator. Dus….. afwachten maar. Bij reparatie in Nederland, als het
schip op de kant staat, zal ik die constructie dusdanig wijzigen dat de
vervanging, ook in afgelegen gebieden, zonder al te teveel problemen, mogelijk
wordt.
Nu het bijbootje
klaarmaken , maarvoor ik naar de kant ga , eerst even het luie zweet van het
lijf afzwemmen. Tevens kan ik dan nog even langs het onderwaterschip gaan.
Het
onderwaterschip is mooi schoon en nadat ik onder de zoetwater douche ben
geweest gaan de fiets, de petflessen en de vuilniszak mee naar de kant. Ik lig vlak bij de krater van de vulkaan,
minstens een uur lopen, Dat laat ik aan anderen over. Het eiland is 95%
toeristisch. De straatjes bij de veerhaven zijn dan ook nagenoeg identiek aan
andere toeristische haventjes. De vulkaan en de rotspartijen en natuur hebben
een eigen karakter en daar heb ik meer plezier in. Na een kort fietstochtje heb ik het meeste wel gezien.
Rest nog de supermarkt. Ook die is niets anders dan andere toeristen supermarkten,
veel houdbaar spul maar in ieder geval vers groente en fruit en daar kom ik
voor. Met volle rugzak boodschappentas en 6flessen water aanvaard ik de
terugtocht op de fiets, nog twee broden bij de warme bakker en daar moet ik het
maar mee doen.
Ik maak het schip
weer vaarklaar. Haal het anker op en als de motor op normaal toerental loopt,
constateer ik, dat het lager bij een laag toerental (nagenoeg stationair) meer lawaai maakt dan gebruikelijk.
Er geen wijzigen
in het lawaai van het druklager ten opzichte van de vorige dagen/weken.
Goede hoop dat er
voldoen elastiek in zit om de werf in Zwartsluis te halen. Immers 99% van de
tocht wordt onder zeil afgelegd en de motor is dan alleen nodig om de accu’s
bij te laden. Eventjes genoeg wind maar
dan blijft er weinig over .
Dit was even
tussen door . Na 5 minuutjes kan de motor uit . De hele middag lig ik onder het
eiland Lipardi en Salina maar in de avond weet ik nog in de buurt te komen van Filicudi. De eilanden Panarea Stroboli
,zie in de verte wel maar ik laat ze … rechts .. liggen voor wat
ze zijn
Overdag zie ik
Sicilie niet omdat de vochtige lucht enig zicht beperkt maar als ’s avonds de
lichtjes aangaan zie de hele kust aan je voorbij gaan. Maar op deze plek blijf
ik de hele nacht dobberen en het duurt tot halverwege de middag van donderdag 20 juni voordat ik
weer wat wind krijg. Het is een vlak
zeetje , a la Sneekermeer., en als de wind meter naar 4 knopen stijgt, trek ik
de stoute schoenen aan en gaat de spinaker omhoog. Dat scheelt behoorlijk in
snelheid , zelf al zakt de wind weer tot twee knopen het lukt mij nog steeds de
spinaker “vol” te houden en het schip op koers te houden. Later op de middag
gaat de wind naar de 10 knoopjes en kan de schroefas generator de stuur automaat
van energie voorzien. Ik heb min handen weer vrij. Goed voor salade maaltijd.
Als het donker wordt is er nog steeds een mooi windje en een vlak zeetje.
Morgen komt er vanuit de onderkant van Sicilië wind uit het zuiden dat
doortrekt langs de oostflank van Sardinië. Het zou mooi zijn als ik die
luchtstroom op kan oppikken. Ik houd de spinaker staan en kan rustig mij
slaapjes doen. Dat wil zeggen, er zit nog een eiland inde weg. Het eiland
Ustica.
Omstreeks middag
nacht ben ik daar voor ij en na een gijpje zet ik koers naar zuid Sardinië;.
Het is van korte duur , de wind trekt aan to 14 knopen. Dan is de vraag kom er meer of minder wind. Bij
meer wind wordt het moeilijker de spinaker te strijken. Ik neem geen risico en
haal de spinaker naar beneden. Als wind
dan weer afneemt denk je, had ik maar…… maar in dit geval is dat niet zo erg,
Door de hardere wind is het Sneekermeer veranderd in het IJsselmeer en met
hogere golfslag en een slingerend schip is het moeilijk om de spinaker goed in
Balans te houden, ook voor de stuurautomaat. Met behulp van de UNIGLAS
spinaker ben ik weer een mooi
eind verder gekomen. (zie www. Uniglas
en www. Hersteldirekt).
Als de spinaker er af is gaan fokjes er
weer op. Met vijf zeiltjes op het schip
trekt dat de aandacht van een grote rond zwervende schildpad. Hij kwam boven om
adem te halen een zwaaide met zijn voorste zwemvlies en wenste mij een goede
vaart. Toch wel aardig zo’n persoonlijk contact midden op zee.
In de verdere ochtend van vrijdag 21 juni is het hobbelen
geblazen er staat een onmogelijk zeetje en met weinig wind schiet dat niet op.
Toch maar een stukje op de motor. Met meer snelheid ligt het schip comfortabeler,
maar ja, ik ben geen lange “moteraar” dus ook na een tijdje gaat die weer uit.
Tegen het einde van de middag doe ik de
zeiltjes (behalve de bezaan) naar
beneden .Laat het schip voor wat het is en ga slapen. Tegen de avond komt er
wind. De kleine stagfok gaat weer naar voren en we kunnen nu aan de wind varen. Als de wind verder aan trekt tot
windkracht 5 a 6 hebben we een koers die iets te veel naar het zuiden
gaat. Maar deze snelheid vaart het schip
zichzelf zelf en kan ik rustig gaan slapen. In de prille ochtendstond wordt ik
wakker omdat het schip zich anders gedraagt. De wind is afgenomen en daardoor
is het schip door de wind gegaan. De fokken staan bak en we liggen dus “bij”.
Het schip maakt dan geen voortgang. We proberen weer een redelijke te varen
koers te vinden maar de wind blijft wat draaien . Dan de zeiltjes over bakboord
en dan weer over stuurboord. Uiteindelijk wordt de wind standvastig. Komt dan uit
het ZO en met ruime wind, die nu ook nog aantrekt tot 5 a 6 Bft. lopen we met 7
tot 8 knoopjes naar het zuiden van Sardinië. Dat schiet lekker op. De schroefas generator doet goed zijn best
en kan het schip van de nodige energie voorzien. De stuurautomaat kan zijn werk
doen.
De rust is wedergekeerd!
Tot mijn verontsteltenis zie ik dat een naad van de bezaan is
losgetornd, zo’n 50 cm. Dat is niet
goed. Dus gaat de bezaan naar beneden. Maar met deze koers is dat geen bezwaar
omdat de bezaan , met deze ruime koers, de kont van het schip vaak wegdrukt.
De bezaan is nu niet te gebruiken!!. De weersvoorspelling geeft aan dat bij het
zuiden van Sardine weer een rustig c.q. windstil gebied komt. Daar neem ik de
gelegenheid waar om de naad met de hand te herstellen, want hier beweegt het
schip te veel om dat veilig en zorgvuldig uit te kunnen voeren. Nog 130 mijl te gaan.
Bij nader inzien lijkt dit wel een
logische beslissing maar het is geen verstandige. De weersomstandigheden kunnen
veranderen en dean heb ik een probleem. De bezaan heb ik nodig als de Raaf zelfstandig
moet varen voor de aan de windse rakken maar ook als het hard gaat waaien en ik
het grootzeil moet strijken. Alternatieven zijn er wel maar liever niet. Dus
hoe kan ik op een veilige manier en zorgvuldig de naad herstellen. Wel het
volgende. Ik laat de kraanlijn van de bezaan zakken zodat de giek op het achter
hek kom te rusten, daar kan ik de giek goed vastsjorren en met een lijmtang kan
ik de naad strekken opdat ik die zorgvuldig kan repareren. De vastgesjorde giek
geeft een goed houvast op het achterdek en de naad zit op goed werk hoogte. Aldus geschied. Ik heb brede naden met drie zigzagstiksels.
Via de oude stiksel gaatjes breng ik nu een nieuwe draad in. De Raaf heeft
voldoend snelheid om de stuurautomaat van energie te voorzien en zo kan ik op
deze manier de stiksels weer in ere herstellen. Aan het eind van de middag kan de bezaan
weer omhoog. Als het gaat donkeren draait de wind inmiddels meer naar het ZW /
W. De bezaan kan zijn diensten weer doen en ik kan weer rustig gaan slapen. Als
het daglicht weer de overhand krijgt vaar ik een noordelijke koers. De wind is
doorgedraaid naar NO. We zetten de motor aan i.v.m. de stroom voorziening. De
stuurautomaat kan weer aan en we verleggen de koers naar het westen en de
fokjes worden verwisseld en op de juiste plaatsen aangebracht. We lopen nu zo
rond de 5 knoopjes. Als ik dichter bij de kust kom kan ik het weer bericht weer
oppakken. Dat meld dat de komende dagen wind vanuit het oosten komt en windkracht
rond de 4 bft. is. De beslissing om door
te varen naar het eiland Formentera ( onder Ibiza) / Gibraltar, is niet zo moeilijk.
Het is nu 23 juni 2019. Vandaag zit ik in het
zonnetje en 75 jaar geleden zag ik de zon voor het eerst in mijn leven.
Vandaag is het de eerste dag van de rest
van mijn leven en ben ik bij de poort van mijn vierde kwartaal. Een moment voor
bezinning.
Wat gaan we met het komend kwartaal doen.
Verder leven zoals ik nu doe, met in
achtname van de beperkingen die vergezeld gaan bij het ouder worden.
Momenteel doe ik de dingen die ik graag
doe. Ik ben zeer tevreden met de dingen die ik heb, in materiële - en
emotionele zin.
Als je niet meer geld uitgeeft dan je
ontvangt heb je een zorgeloos leven. Met het leven dat ik nu lijdt houd ik van
mijn AOW/pensioen geld over. Calamiteiten daar gelaten maar daar hebben we een
fondsje voor.
Projecties die in het verschiet liggen en die
ik nog wil realiseren:
-
Witte
Raaf in goede conditie houden.
-
De
overbodige zaken in mijn werkplaats Leeuwarden opruimen. (ruimte in volume en
de geest).
-
Afronding
van het project diesel montage in de Matra Murena (zie google…. sportauto matra murena)
-
Het
kleine motorvletje afmaken.
-
De
Pampus restaureren.
-
De
nodige hand en span diensten voor familie en vrienden.
-
En…..
nog een zeiltochtje naar Griekenland?? … Als de Raaf weer in top conditie is en
mijn fysieke omstandigheden goed genoeg zijn, wil ik daarover pas volgend
voorjaar over beslissen. En
anders…… Een goede eigenaar voor de Raaf zien te vinden en met een motorboot de
binnenlanden van Europa verkennen.
Einde Reisverslag
2019 deel 4 .
Vaartocht
Griekenland naar Nederland .
---------
2e
gedeelte van de reis, van Sicilië vulkaan eilanden de zuidkust van Sardinië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten