Reisverslag
2019 deel 2 Voorjaar in Vlihco bay.
Als Rob op 3 april met zijn
zoon Luke in Vlicho arriveert liggen de Arcas en de Witte Raaf weer gezamenlijk
aan één anker. Het is weer gezellig en
voor ons aller gemak wordt er beurtelings gekookt.
Het weer wordt wat
wisselvallig hetgeen lastig is voor de onderhoud werkzaamheden. Niet zo erg,
mijn productiviteit daalt gestaag in verhouding tot mijn vorderende leeftijd en
een relaxed leven.
Morgen is er weer een dag en
daar maken we ons niet druk om.
Net voordat Yvon op 18 april
lukt het mij mooi weer het dek te schuren. Mogelijk gemaakt door de 220 volt
generator die Rob aan boord heeft.
De afwerking komt later wel want komende
week komt familie van Yvon aan boord en over twee weken komen twee CZT opstappers
aan boord.
Als de familie aan boord is,
is het voor het eerst sinds, begin september 2018, dat het schip weer onder
zeil is. Het schip nog niet klaar voor zeewaardig gebruik. Maar hier is
voldoende binnenwater om veilig te kunnen varen. Het weer blijft wisselvallig
en we kunnen maar een paar dagen van mooi zeilweer genieten. Goed genoeg voor
bezoekjes aan leuke baaien van het eiland Meganissi, vlak om de hoek.
Helder water en zon geeft de
gelegenheid om van uit de bijboot met een krabber aan een lange stok een groot
gedeelte van de aangroei ( een
baard van 10 cm ) te verwijderen.
We doen ook nog een poging om zwemmend in het
water stukken aangroei weg te krabben. Het verwijderen gaat makkelijk, maar al
met al schiet dat niet zo op. Je moet steeds weer naar boven om lucht te
happen. Een alternatief is natuurlijk het schip op het droge zetten. Dat is een
kostbare zaak tussen de 700 en 1000 euro.
Ik heb een dubbelwerkende
snorkel met twee slangen gemaakt. Dat gaat ook niet goed,….. als je onder water
bent (tot max twee meter) is er te weinig druk op de ingaande lucht. De
blaaslucht van mijn kleine stofzuiger geprobeerd maar die geeft ook onvoldoende
druk. Wat over blijft is de stofzuiger van Rob die veel krachtiger is. Het
laatste wat nog overblijft is een compressor die voldoende druk en volume
levert.
Voor als nog blijf een korte
duik in het heldere water over als enig werkend alternatief.
Met de familie hebben we een
gezellige week, Een auto voor vervoer over land en een boot voor op het water.
We kunnen alle kanten uit.
Als zij zondagavond weer op
het vliegtuig stappen heeft de eerste “lichting” van Waldsein /CZT zich al
gemeld. De chartermaatschappij waar zijn de boor gehuurd hebben is verhuisd
naar Preveza. Het wordt daarom wat lastig elkaar deze week te ontmoeten, zij
trekken hun eigen plan.
De tweede lichting komt
zaterdag 4 mei.
Aan boord van het huurschip
Maya zijn Jeroen, Yvon, Gerben en Lija. Aan boord van de Witte Raaf: Wouter,
Yvon, Maddy en Ludo.
We hebben tijd genoeg om voor
4 mei in Preveza te zijn. Daar is de bemanningswissel en kunnen we Arjan nog
even begroeten.
Het weer is niet bijzonder, winderig koud en wisselvallig. Vrijdag
ga ik de mast in . De kabelschijf van de grootzeilval loopt niet soepel en daar
moet ik wat aan doen. Net als ik klaar ben om met mijn Topclimber de mast in te gaan biedt een fransman zijn
hulp aan om mij in het bootsmanstoeltje, naar boven te hijsen. Dat is wel zo
plezierig. Het vet van de schijf was wat uitgehard, met wat wd 40 liep de
schijf weer als een zonnetje, idem met de vallieren en het lopend wand loopt nu
weer als op rolletjes.
Op mijn tocht naar boven in de mast, nog even de
terminals van de verstaging (het vasre want) gecontroleerd .Eén van de verbinding
van het staaldraad met de terminal is twijfelachtig. In Lefkashaven is een
tuigerij die mij nieuwe staalkabel kan verzorgen Komt tijd komt raad. Zaterdag
en zondag blijven we in de haven en maandag vroeg gaan we een stuk over open
zee naar Lefkada. Af toe een windschifting met een paar stevige windvlagen maar
uiteindelijk gaan we om 11:00 uur langs de pontjesbrug bij Lefkada.
Het weer
knap op en we varen door naar Sivota. Daar is een kleine baai met pontons.
Daar
kunnen we naaste elkaar aanleggen onder de voorwaarde dat je bij het
bijbehorende restaurant de maaltijd gebuikt. Water en elektra vrij en gratis
douchen bij het restaurant. Toch wel een leuke deal. Er zijn veel
charterschepen maar dat wisten we al. Dat zal in de komende maanden ook
wel erger worden. De volgende dag harde
wind dus plakken we er nog een dagje aan vast.
Woensdag maken we een
oversteek naar het eiland Ithaka naar het plaatsje Kioni. Een klein plaatsje met
een kleine haven en weinig aanleg mogelijkheden maar wel zo gezellig.
Donderdag met weinig wind
naar het eiland Meganissi, de baai waar we met de familie al eerder zijn
geweest.
Vrijdag avond, om zes uur , moet
de huurboot weer afgeleverd worden in Preveza.
De Maya moet dan wel wat mijltjes maken. Zij mogen nog wel in de boot
overnachten maar daarna komen zij naar Lefkada
stad. Daar heeft Yvon(II) voor een week een huis heeft gehuurd. Zondag avond
vertrekt de gehele bemanning en komt de dochter van Yvon (II) met datzelfde
vliegtuig aan in Preveza.
Wij gaan vanuit Meganissi
richting Lefkas stad, Vlak voor de vaargeul bij het vissersplaatje Legia, laten
we het anker vallen om daar de nacht door te brengen. Zaterdag morgen
varen we met de wind op de neus naar
Lefkas stad. De kade is vol en met
moeite kunnen we een plaatsje aan de buiten kant vinden.
Dan krijgen we een berichtje
van Jeroen. Het huis heeft een mooi zwemband en het huis ligt vlak aan het
strand. De swimmingpool party is geboren. Jippie!!! Met alle hens aan dek worden maaltijden
gemaakt en … genuttigd. Het zwemmen blijft achterwege , het water was te
koud!! Maar warm genoeg om aanleiding te
zijn voor deze leuke avond. Jeroen heeft
ons weer naar de boot gebracht en daar maakten wij gebruik van een gepaste
nachtrust.
Zondag was de laatste dag
voor Maddy en Ludo de wind was zuid en met de lange vaargeul niet interessant
om te gaan zeilen. Zij hebben een lange wandeling naar het strand gemaakt. Morgen
is er veel wind uit het zuiden, reden voor ons om een beschut plekje aan de
kade te kunnen veroveren.
Om vier uur gaat de bus naar
het vliegveld en is het afgelopen voor Maddy en Ludo. Maddy maakt nog wel een mooi reisverslag voor de CZT (www.CVZT.nl).
Om zeven uur komen Lyda,
Gerwen en Jeroen op de boot nog even afscheid nemen. Yvon brengt hen met de
auto naar het vliegveld en neemt haar dochter mee terug naar de villa. Komende
week zullen wij elkaar nog wel ontmoeten. De weersverwachtingen zijn niet zo
vrolijk, wisselvallig en af en toe regen en veel wind.
Geen ideale omstandig heden
om het dek verder af te werken. Luke, de
zoon van Rob die met de Arcas in Vlicho bay ligt, kan mij helpen om de nieuwe
stag in Lefkas te verwisselen maar die heeft ook nog werk aan zijn boot. We
gaan wel zien wat de komende week ons brengt,
-----
Einde reisverslag 2019 deel 2 Voorjaar
in Vlihco bay.
