Reisverslag
2023 deel 2.
Vaartocht
Nederland naar de Middellandse zee.
---------
De laatste
dagen op Malta. (3)
De
overtocht naar Griekenland.
-----------------------------------------
Nadat ik Nederland een nieuwe heup gewricht heb gekregen wordt et tijd de boot weer op te zoeken. Afgelopen
dagen in Nederland nog een stevige keelontsteking opgelopen. Dat gaat nu weer
de goede kant op. Goed genoeg om op stap te gaan.
Blaricum , maandag morgen. 3 april
7:00 uur , de wekker loopt af. 11:50 uur
vliegen.
Bij het boeken (via internet bemiddeling) is er t.a.v. de assistance iets fout gegaan . Niks gezien op de bevestiging. Zondag een halve dag op internet zitten klieren om bevestiging. Uiteindelijk telefoonnummer gekregen van Air Malta . Zij zouden het regelen. Dus 09:00 inchecken en nagaan of de assistance inderdaad geregeld is. De loopafstanden op Schiphol zijn met mijn nieuwe heup veel te ver. Inchecken gaat goed, de “fietsdoos” met mijn nieuwe , originele mountainbike ,kan mee met de "speciale pakketten".
En…. inderdaad, ik stond
geregistreerd bij de assistance balie. Kort daarnaar werd ik naar gate 68
gebracht. Allemaal goed geregeld. Het vliegtuig had in Malta vertraging dus we
vertrokken een uur later +/- 13:00 uur. Tijd doorbrengen met muziek, zitten, en fysio oefeningetjes doen
incl. stukjes loopoefeningen. Geconcentreerd lopen zonder krukken gaat steeds
een stukje beter. Op Malta Airport was er geen assistance geregeld. Niet zo erg
want die loopafstanden zijn minimaal en met twee krukken goed te doen. Met de
fietsdoos op een bagage kar naar de bus. De stopt bij de Raaf aan de kade.
Maakt echter wel eerst een grote omweg. Niet zo erg want je iet weer allemaal
bekende plekken. Bij de kade heeft Isaac mij met zijn bijboot mij opgehaald en
rond zes uur in de avond was ik weer aan boord. Zo op met het eerst oogopslag
geen bijzonderheden. Tweede oogopslag: er moet wel schoon gemaakt worden en
omdat alles twee en een halve maand op de zelfde plek heeft gezeten, hier en
daar was slijtplekjes.
Dinsdag 4 april;
Eerst
maar lekker uitslapen.
Als
het zonnetje wat kracht krijgt kom ik er toch maar uit.
I.v.m.
mogelijk slecht weer licht de boot met de kop naar het oosten. Er is westen
wind, dus wind in de kuip. Niet zo lekker. Eerst de boot maar omdraaien. De
boot licht voor en achter aan een boei en je moet even goed nadenken hoe je dat
doet, zonder dat er landvasten van het schip loskomen. (spelen met lijntjes!)
Een
mooie test om te zien ,of ik, zonder hulp van de krukken, de dek-werkzaamheden
redelijk kan uitvoeren. Het lukt!!! En
na gedane arbeid is het goed genieten van de zon. Heerlijk.
De groene “Malta” fiets weer in gereedheid brengen en naar de kant om boodschappen te doen. Allasio is, zoals altijd, alweer van de partij. Hij heeft een goed winterseizoen gehad. Dat is fijn voor hem. Even bijgepraat en met de fiets de heuvel op naar de Lidl. Met de beentjes gaat het allemaal goed. Geeft de burger moed, want uiteindelijk wil ik volgende week wel verantwoord naar Griekenland kunnen varen.
Aan boot de “fietsdoos” uitgepakt. Morgen de fiets maar verder weer in orde maken.
Woensdag 5 april,
Het is bewolkt en als ik mijn ontbijtje in de kuip nuttig komt Isaac langs. “Maar even”…het wordt wat langer. Hij wist mij te vertellen dat als je met de boot op de werf ligt er niet zoveel bewegingsvrijheid is. Na vier uur in de middag, niet meer op de werf/boot. Materiaal wat je nodig hebt gaat via de werf. Werkzaamheden aan je boot wordt door de werf gedaan. Eén man werken aan de boot is onverantwoord dus dat worden er twee. Mast er op of er af;… Gekwalificeerde “tuigers” doen dat werk. Hetzelfde zie je bij de Spaanse havens/werven aan de middellandse zee. Worden beheerd door één en dezelfde Company. Daar zijn dezelfde toestanden. Iemand wilde aan zijn eigen schip verf werkzaamheden doen. Dat mocht niet! Zijn alternatief….. uitvaren en op zee en dan zelf je onderhoud aan het schip doen. Uitbuiting van een monopoly positie???? Er valt hier in Malta soms wel wat te regelen maar leuk is het niet.
Als
Isaac tegen de middag vertrekt begint het ook te regenen. Een buitje is niet zo
erg. Daarna komt de zon weer.
De fiets verder in orde gemaakt. De kastdeur , tegen over het toilet, heeft een opbergplaats voor glazen potjes met diverse spulletjes. Tijdens de storm , vorige maand, is de deur opengeklapt en is gaan zwaaien. Gevolg potjes kapot en rommel over de vloer en in de kast. Alles bij elkaar niet zo erg. Wel weer een leermomentje als je de boot voor langere tijd achterlaat. Het is nu weer opgeruimd.
Isaac
komt weer “even” langs . hoeft vandaag geen koffie. Hij heeft weer het nodige
te vertellen. Als hij weg is breng ik met de bijboot, het karton en het kapotte
glaswerk naar de vuilcontainer die op de kant staat. Opgeruimd staat netjes.
Meet de “nieuwe” fiets boodschappen gaat. Gaat ook vandaag weer goed. Met
fietsen totaal geen last van de heup. Na een slaapje, het dek en kajuit grondig
schoon geschrobd. Zonder krukken gaat dat nog steeds goed.
Het lijkt er op dat mijn heup/gezondheid in voldoende staat is om verantwoord de oversteek naar Griekenland te maken. Als ik de weervoorspelling bekijk lijkt het vertrek op zondag een redelijke optie. We houden het weer in de gaten. Voorlopig nog verder het schip controleren en in orde maken en daarnaast de fouragering op pijl brengen. Morgen weer een dag.
Vrijdag 7 april
Bewolkt
en een koud ZO windje vanuit zee de kuip in.
We doen het er maar mee.
Schakelaar van de ankerlier werkte niet meer. Deze was vorig jaar al vervangen maar met een alternatief merk. Niet zo goed dus. Nu weer een goede geïnstalleerd. Verstaging nagelopen. Motor check, doet het prima. Navigatie werkt ook.
“Oude” fiets binnen vast gesjord, die kan ik
nog mooi op de vaste stek in Griekenland gebruiken.
Boodschappen
gedaan, althans dat wilde ik gaan doen. Alle winkels dicht!!! Goede vrijdag is in het land. Dan morgen maar
de laatste boodschappen doen inclusief een goodbye presentjes voor Isaac en
Allasio . Schip vertrek gereed maken. Wordt dan een druk dagje.
Zaterdag 8 april. De laatse voorbereidingen.
De
winkels zijn open maar ook hartstikke druk. Voor de bootoppassen heb ik goodbye
tasje gemaakt, flesje wijn, worstje, biertje, envelopje, etc.
Voor
mij zelf uiteraard ook nog het nodige meegenomen, o.a. vers fruit en groente
(was al bijna allemaal uitverkocht).
De
rugzak en de boodschappentas zaten weer aardig vol. Ik hoef alleen met de fiets de heuvel af. Geen
overbelasting van spieren en heup!! Overigens gaat het met de heup wisselvallig. De
ene keer kan ik alles doen en laten, de andere keer piept en kraakt het aan
alle kanten als ik na even gezeten te hebben weer opsta. Oefenen met de
“paardenpas” lopen met opgeheven knieën gaat goed. Dus bij elke gelegenheid
weer even de fysio oefeningetjes doen. Neemt niet weg dat ik vandaag zonder problemen
het schip weer geheel zeewaardig en zeilkaar heb kunnen maken. Vandaag was er
weinig zon en ook weinig wind. Alles is klaar voor vertrek.
Weersvoorspelling
;
Zondag west 5.
Maandag draaiend naar noord 5, tegen de avond, de nacht en de morgen wordt een
dikke zes tot zeven verwacht. Maandag avond het grootzeil strijken, hoef ik dat
niet in de nacht te doen. Het grootste gedeelte is een aan de windse koers over
stuurboord. Als de Raaf goed getrimt is houdt zij zelf de goede koers ten opzichte
van de wind, de stuur automaat is dan niet nodig.
De
zeilvoering in het algemeen:
We
houden bij een simpele “oude mannen “ zeilvoering. Kleine genua, grootzeil en bezaan. Als het
hard gaat waaien, wat voor maandag nacht in de planning zit, hoef ik alleen het
grootzeil te strijken. Een rifje in de bezaan is eenvoudig gezet en we kunnen
dan doorvaren tot rond windkracht 8.
Voor
het “mooie “ zou ik alle zeiltjes bij willen zetten. kluiver, kotterfok,
grootzeil, aap en bezaan. Dat is wel leuk…… maar veel werk om de zeilen bij te
zetten en…… als het door gaat waaien kunnen ze weer opgeborgen worden. Dat doen
we nu dus niet.
Alleen elk half uur even polshoogte nemen of alles nog klopt. Dan weer doorgaan met slapen. Met het half uur ritme ben ik vandaag al begonnen en ook de nacht kan ik achter het anker “proefdraaien” . Dit doe ik om de eerste nacht op zee niet voor verrassing te komen staan. Uiteindelijk moet het lijf en de geest ook een beetje meewerken.
Deze keer doe ik een uitgebreid verslag, niet voor mijzelf, maar voor “den lezer heil”, ter lering en vermaak en voor een goed verstaander. We gaan de laatste nacht op Malta doorbrengen. Wel te rusten.
-------------------------
Zondag 9 april
Het eerste deel van het verslag gaat over van veranderlijke weersomstandigheden en het daarop inspelen. Het technisch
gedeelte!! Voor velen misschien wel wat
saai!
Het tweede deel van het verslag is meer een beschrijving over mijn belevenissen. De emotionele kant van de tocht .
Als we zondag morgen het zeegat uitvaren is er weinig wind; Rond 10 uur komt er wat meer wind en varen we zo’n 4 knoopjes.
----------------------------------------------
Waar
komen die knoopjes toch vandaan>???? Even
een tussendoortje dan
Op de oude zeilschepen had men vroeger geen elektronische/mechanische snelheid meting.
Dat heeft men als volgt opgelost: Een plankje aan een touw dat voldoende weerstand geeft om ter plekke in het water te blijven liggen. Het plakje wordt uitgegooid en touwtje dat aan het plankje vast zit. wordt uit gerold. Om de zoveel meter zit er een knoopje in het touw. Via een chronometer of zand loper kun je dan tellen hoeveel knopen er per tijds eenheid door de handen gaan. Als het einde van het touwtje bereikt is, geeft men een ruk aan het touw en een borging schiet los . Het plankje kan dan makkelijk weer binnengehaald worden.
Met dat gegeven en de kompas koers weet je na hoeveel uur varen wat je positie op de zee is. Dit wordt wel een gegist bestek genoemd. De knopen snelheid wordt tegenwoordig gelieerd aan zeemijlen. Een zeemijl is 1852 meter. We hebben ook knopen wind. Dit heeft weer een relatie met de windschaal van Beaufort. Wind kracht Bft 5 komt ongeveer overeen met 20 knopen wind. met 30 knopen wind zit je op windkracht Bft 7.
De max snelheid (rompsnelheid) is bij de Raaf ongeveer 8 knopen. Maar als je van een hoge golf af surft kan je wel naar de 12 knopen gaan. Kicken!!!
Tot zover
----------------------------------------------
Koers Malta Griekenland (Lefkas) 60 graden. Wind west, dus we varen nu ruime wind.
Rond 12 uur zet de wind door. Het wordt ongeveer 4 tot 5
Beaufort. De snelheid loopt op naar 5 tot 6 knoopjes. Lekker dat schiet op.
13:00 uur Er hangt al een tijdje een bui achter ons. En
inderdaad er komen wat druppels uit, maar gaat toch achter ons langs.
Met ruime wind doet de elektrische stuur automaat zijn werk. Als er zon is worden de accu’s via de zonnepanelen bijgeladen. De laatste dagen niet veel zon gehad. We zetten de motor bij om de accu’s toch nog wat meer op laden. Na een half uurtje kan de motor uit.
Het
schip loopt lekker en om twee uur komt de zon er weer bij, de motor kan uit en
het is, wat je noemt “zeilgenot”.
In de namiddag hoor ik wat geplens. Ja hoor, ik wordt verwent met
een hele grote school spelende dolfijnen. Het schip vaart inmiddels rond de
zeven knopen maar voor deze behendige dieren geen enkel belettel om steeds vlak
langs en onder de boeg door te zwemmen.
Een
filmpje gemaakt maar daar moet nog wel wat in geknipt worden. Het is lastig om
allen de mooie momentjes vast te leggen dus we filmen gewoon maar eventjes
door.
Zes uur in de avond , We varen zo’n beetje door de scheepvaart route,
Suez – Gibraltar. Het meeste hebben we inmiddels gehad. Zicht op zo’n 2 à 3
schepen waar we geen last van hebben. Bij het kanaal van Dover is het wel eens anders, dan tel ik er soms wel
vijf en twintig op dat nauwe stukje vaarwater.
We zien ook hier en daar bliksem en geklater. wel licht maar geen lawaai. Ben ik wel gewend in deze gebieden. Het speelt zich meestal ver weg af en hoog in de lucht. Niet iets om je druk over te maken. De wind draait naar het noorden, dat is wel zo prettig. We varen dan aan de wind en dan is de stuurautomaat niet meer nodig. Geen verbruik van accu stroom!! Bij een goede zeiltrim vaart de Raaf zichzelf.
We blijven nu mooi op koers en varen tussen de 4 en 5 knoopjes. De wolken lossen weer wat op en het maan te komt te voorschijn.
Rond half twee in de vroeg maandagochtend krijgen we een windschifting. Ten nadele van onze koers, we de koers gaat naar de 80 graden. (voor mooi moet zijn: 60 graden). Dat blijf een tijdje zo.
Van schepen geen last meer, nergens meer een schip te lokaliseren. Ook niet op het scherm.
In de ochtend valt de wind weer weg. Als het licht wordt komt de zon er bij maar de wind blijft uit. Er is wel iets wind, maar er zijn ook nog golven die het schip tegen houden . Twee knoopjes snelheid is niet alles, maar dit weer is het relaxed. Nu het kan, maken we de bandrem van de van de fokkelierval weer in orde. Weer een probleem opgelost. Met wat draaiende winden zijn we inmiddels weer op de koerslijn gekomen. De wind draait nu weer naar de beterende hand.
·
Inmiddels hebben
we ook op één derde van de totale afstand achter de rug. Zetten de motor bij om
de accu’s wat op te laden en wat soepeler door de golven te glijden. Hopelijk
komt er daarna wat meer wind en zijn de golfjes wat minder geworden. Kan de
Raaf het weer over nemen.
Het is nu maandag ochtend 10 april 9:00 uur. Zonnetje erbij, minder golven en ietsje meer wind , de motor kan weer uit. Na een half uurtje kruipen we weer een beetje naar de koerslijn Malta --Lefkas. Snelheid 2 tot 3 knopen en geen schepen te zien.
10:30 uur: Kunnen wat ruim de koers bevaren 3 tot 4 knoopjes.
11:30 uur: Het gaat stevig doorwaaien. Komt de harde wind toch wat eerder??? Rif in bezaan en grootzeil eraf. Er komt nu weer rust in het schip en we varen 6 tot 7 knoopjes. Dat is mooi! Zo kunnen we nog wel even door. Niets is minder waar. De wind neemt weer af . Voor hoe lang??? Je weet niet wat er nog komt. Beter een dag later in Griekenland, dan te vroeg in de problemen. Dan krijgen we nog wat regen, een lichtflits, een klap en donder. Ik ga maar een tosti maken.
13:30 uur, Het klaart weer een beetje op, wind neemt nog wat af. Zitten nu 6 mijl boven de route, varen 3 knoopjes met een koers van 40 graden.
Toch
maar even lekker gaan slapen.
15:00 uur. Mooi weer, wind is wat aan het draaien, zitten nog boven de “lijn”. Met weinig zeil vaart het schip niet zo lekker. Had ik toch maar het grootzeil bijgezet, Achteraf !!!.... In de verte zie wel wolken velden maar zijn niet direct dreigend.
15:30 uur: Toch maar grootzeil bijgezet. Je voort laten duwen door de wind is toch niks. De Raaf zeilt nu weer. Dan valt de wind weer weg. De wolkjes komen maar geen wind. In de kuip is het goed toeven
17:30 uur: Een beetje meer wind. Ik zie een landvogeltje en een zwaluw rond fladderen. Wat moeten die hier nou.
01:30 uur De Raaf moet tegen de hoge golven op boksen, meet een beetje te weinig zeil.3 knoopjes 35 graden Hakken tegen de golven
04:00 uur Wind wordt ietsjes minder we blijven tussen de 3 en 4 knoopjes varen. Nog steeds hakken tegen de golven in. De golven zijn 2 tot 3 meter hoog en redelijk kort op elkaar, Af en toe een “vierkante golf. Klapt hard tegen de Raaf en dan moet de Raaf weer op snelheid zien te komen. Verder blijft de Raaf, zonder automaat, goed de koers volgen. Ook onder deze barre omstandigheden zorgt het schip voor mij. Dat is een plezierig gevoel en ik kan daarom goed mijn slaapjes van een half uur doen. Buiten kom ik niet, daar is het donker en niets te zien.
11:30 uur, de wind neemt wat af. De zon komt er ook bij. Met
deze heftige golven ga nog niet het dek op om het grootzeil te hijsen. Waarom
zou ik. Met grootzeil is het wel comfortabeler zeilen. Ik wacht liever tot de
golven wat vriendelijker worden. Is wat veiliger werken.
Om 17:00 uur. Ben ik het hobbelen toch wel zat en gaat het grootzeil erop. De Raaf zeilt weer!!! Inmiddels moet we ook de koers wat aanpassen.
We varen nu halve wind, dat kan de Raaf niet alleen aan . De stuurautomaat
komt te hulp, Op deze koers varen we wel
rond de zes tot zeven knopen. Dat gaat de hele nacht zo door, De golven worden wat
minder. --------------Ik geniet in mijn zeekooi-------- De Raaf krijgt steeds
minder klappen van vierkante golven. Gaan met die banaan.!!!!!!
In de nacht gaan we de tijd lijdlijn over…..
even nadenken… de zon komt hier eerder op dan in Italië en Spanje dus gaat de
klok gaat zomaar een uur terug, Wel even afstemmen met mijn uurwerken waar de
alarmen op zijn afgesteld.
Woensdag 12 april
Als
het licht begint te worden is de kust in zicht. Het technisch gedeelte van de
tocht is volbracht.
Tweede
deel:
Het
vertrek vanuit een vertrouwde omgeving (Malta, Sliema creek ) heb je vooraf geprobeerd alles te
checken. Het schip, de reserve onderdelen , het fourageren, wat als dit of
dat gebeurd…….. . ben ik daarop
voorbereid.
Telkens als je het zeegat uitgaat is er een gezonde planken koorts. Je kan het nog zo goed voorbereiden maar zodra je buiten de pier bent is de planken koorts weg. De voorstelling is begonnen.!!
Dan
vraag je jezelf af wat gaat wanneer kapot
en hoe kan ik dat dan herstellen. We gaan het zien!
Het
kunnen kleine ongemakkelijke zaken zijn maar ook cruciale. Zwakke plekken die
vooraf niet te traceren zijn maar tijdens de vaart tevoorschijn komen. Zo ook nu bij deze reis.
--------------------
Als
zondag morgen de wekker om zes uur afgaat pakken we nog een half uurtje. In de
verte laat de zon zich wel zien maar het is mij nu nog te donker om tussen al
die boeien , die hier overal liggen, door te varen.
Zondag 9 april.
Om
half zeven is het zover. Motor starten, achter landvast los en dan voor los.
In
de baai is er geen wind. Als we bij de uitgang van de baai komen, waar een mooi
uitzicht hebben op Valletta, is er een beetje wind. De bezaan kan omhoog, dan
het grootzeil en als ik de genua omhoog wil doen gaat die lier van de fokkenval
wel erg zwaar. (Hadden we niet voorzien,
maar alternatief is beschikbaar,) We
gebruiken voor zolang de spinakerval.
(daar begint het gesodemieter al!!)
Zo…in
ieder geval staan de zeiltjes er op. Show must go on!!
Maar nu de fokkenlier. Hoogstwaarschijnlijk is het vastgekoekt vet. Nu de weersomstandig gunstig zijn moet de lier in orde gemaakt worden. Wachten tot later staat niet in het woordenboek. De lier word deels gedemonteerd , dan is er ruimte om de tandwielen en daar waar we bij kunnen , voldoende WD 40 in te spuiten en laten intrekken. Het draaien gaat nog moeizaam.
Tijd
voor een ontbijtje, het zonnetje komt en met twee knoopjes snelheid, lopen we
weg van Malta. Een relaxed begin.
De WD 40 heeft zijn werk gedaan ,de lier loopt soepeltjes en kan weer gemonteerd worden. Ook de bandrem, die wel eens “te soepel“ kan zijn, pakt goed vast. Probleem opgelost.
Golven
komen er ook, wel bescheiden, maar genoeg om bij deze koers het schip
lekker te laten schommelen.
Alles
wat een beetje los staat gaat heen en
weer schuiven en gaat een eigen leven
leiden. Dat lossen we op door wat spullen er tussen te zetten zoals lege
petflessen, thee doeken sponsjes etc.
Het
meeste had ik al aardig voorbereid maar
als het schip echt gaat schommelen komen de zwakke plekken te voorschijn.
In de late avond houdt de bandrem van de fokkenvallier niet meer stand. Kennelijk toch te veel WD 40 en daarbij wat spoel water aan dek en de weerstand van de rem is gebroken. ( was het te voorzien?? Achteraf wel ja. We moeten een keuze maken , voor “even” verhelpen of in de nacht een afdoende reparatie uitvoeren. We kiezen voor “even”)
De
lierhendel wordt op de lier gezet en de genua wordt zo goed mogelijk omhoog
gehesen. De lier handel borgen we met een touwtje. Voorlopig probleem opgelost.
Nu , in het donker met wat buis water, zie ik het niet zitten verdere actie te
ondernemen. We wachten een beter moment af.
Dat komt de volgende morgen bij daglicht. Een beetje jif, op en tussen de remband wrijven, de lier wat ronddraaien en de rem pakt weer. Tegen de avond als er harde wind komt nog maar even controleren.
In
de middag komt er een bui. Wat kunnen we hiervan verwachten. In ieder geval het
grootzeil naar beneden.
In
de ochtend komt er meer wind, Grootzeil eraf want je weet nooit wat er verder
uit komt. Het is maar een bui die weer overdrijft. Laten we toch weer het
grootzeil wat te lang naar beneden. Te weinig zeil is onplezierig varen en te
veel zeil ook. Het steeds weer afwegen wanneer doen we een zeilaanpassing. Eind
van de middag toch maar weer het zeil omhoog totdat echt de voorspelde harde
wind komt.
In de middag zie ik een landvogeltje en een zwaluw. Het landvogeltje vliegt wat rond en raakt weer uit het zicht.
De zwaluw vliegt wat rond, doet een verkenning in de kajuit maar blijft niet.
Komt later weer terug in de kajuit. en met de komende harde wind, doe ik de deur maar dicht. Span een touwtje waar ze met de kleine pootjes goed op kan zitten.
Als
ik te kooi lig en in gedachte ben,..... bedenk ik ……. Waar haal ik recht vandaan om
dat vogeltje op te sluiten……Wij mensen denken het altijd beter te weten. Maar
dezelfde zwaluw vliegt van Scandinavië naar Afrika, zonder GPS weet hij zijn
weg te vinden. Zijn er nog mensen die dit na kunnen doen?? Dan moet hij elke
dag zijn kostje zien te vinden, -----niks met de auto naar de supermarkt en
koop maar in plastic verpakte spullen met houdbaarheidsdatum etc. Het vogeltje
is milieu bewuster en vervuilt onze aarde niet. In het voorjaar ook nog en
nestje bouwen van gewoon producten die onze natuur voortbrengt. Geen Gamma. Kunsttukjes op
zich.
…Wij maar denken dat vogeltjes dom zijn en wij mensen het beter weten----.
Toen het
weer licht werd heb ik de deur open gezet. Als het vogeltje vindt dat het
onverantwoord is om zo’n lang stuk te vliegen zal hij wel terugkomen. Zo niet
dan zal hij zijn weg vinden. In het ergste geval haalt hij de kust niet en
wordt het een snackje voor de dolfijnen. Zelfs het kadavertje wordt door de
natuur weer hergebruikt.----------------
Het uur der waarheid
In de late maandagavond 10 april is het al donker en komt de voorspelde 30 knopen op ons af. Het grootzeil wordt tijdig gestreken. Het gaat allemaal naar tevredenheid. Sommige mensen vragen zich af of je dan niet angstig wordt. Ik heb er (nog) geen last van en als dat wel zo is ben ik over grenzen heen gegaan die weleens verkeerd kunnen uitpakken.
Als angst de kop opsteekt is er iets structureel fout. Kennelijk beheers je de situatie niet en weet je niet hoe het afloopt. Overmoed is de valkuil van het ongewisse. Angst is een slecht raadgever en de kans is groot dat je verkeerde beslissingen neemt. Zeker in combinatie met vermoeidheid. Zelf ben ik altijd alert op deze ontwikkelingen. Bij het ouder worden gaat dat een rol spelen. Lichamelijk en geestelijk toets ik steeds of ik tegen grenzen aanloop. Als dat zo is moet ik stoppen met solo zeilen. Geen plaats voor macho gedrag. Dat kan letterlijk de dood betekenen. Maar voorlopig voel ik mij prima. Het schip heeft de goede zeilvoering, houdt , zonder stuurautomaat prima koers . Ik kan goed mijn slaapjes doen. Als er zich een calamiteit voordoet, ben ik uitgerust genoeg om adequaat te kunnen handelen.
Hoe slaap je dan: Nou in dit geval vaart de Raaf over stuurboord, de zitbank aan stuurbank is omgebouwd naar een goede zeekooi. Ik lig dan aan de lage kant en “onder” in het schip. Het schip zorgt voor mij. Ik geniet dan ook optimaal van deze comfortabele situatie. Op deze koers kan ik niet uit de kooi vallen. De slingerplank, die belet dat je uit de kooi valt, is niet nodig. Wel zo handig met mijn nieuwe heup, die nog niet klaar is met revalideren. Als ik op moet staan hoef ik niet over die “plank “ te klimmen. De veiligheidsriemen hoef ik ook niet te gebruiken. Als je over de andere boeg ligt en aan de hoge kant slaapt kan je uit de kooi geslingerd worden (bij echt zwaar weer!!) met alle gevolgen van dien. Gebruik van de veiligheid riemen is dan wel wenselijk.
Uiteindelijk moet ik elk half uur opstaan. De wekkers opnieuw zetten. Op het AIS scherm kijken of er geen schepen in de buurt zijn en als dat nodig is …even met de kop naar buiten en de horizon afzoeken op mogelijke hindernissen. Dan ook controle of alle zeilen er nog goed bij staan. Afgezien van het hobbelen en heen en weer schuiven van het schip toch, wel genieten van mijn comfortabele positie.
Slapen:
Er is geen dag ritme, meer een continu ritme. Je gaat net zo lang te kooi totdat je niet meer in slaap valt. Als je niet in slaap valt ben je ook niet moe. Het lichaam weet heel goed aan te geven wanneer, waar behoeft aan is. Daar moet je goed naar luistern.
De maagvulling onder deze omstandigheden.
Er
is geen dag ritme, meer een continu ritme. Eten wanneer je honger hebt en niet moeten eten omdat de maaltijd op tafel staat.
Je
eet wat beschikbaar is en waar je trek in hebt. Dat kan een snackje zijn maar
ook een complete maaltijd. Wat heb ik zo al aan aan eten aan boord. Lang
houdbaar voedsel, blikjes en potjes. Worden meestal niet aangesproken maar is
er voor “als”. I.v.m met mijn wat hoge cholesterol: verse groente, fruit en vezeltjes, vers
brood, (voor zolang als het duurt), oven broodjes en crackers plus het nodige
beleg.. Daar doe ik het maar mee. Water:
het leiding water in Malta is niet van een al te beste kwaliteit. Ik heb goede
opslag mogelijkheid voor12 flessen drinkwater van 1,5 liter. Voorlopig
voldoende. Het “Malta water” uit mijn water tanken kan ik altijd nog koken voor
gebruik.
Kleding; Als het buiten slecht weer is blijf ik binnen en heb dan meestal een comfortabel pyjama/jogging pak aan. Dat is zeer bevorderlijk voor een goede slaap. Moet ik even naar buiten om polshoogte te nemen en is het buiten fris, dan doe ik een fleece jack aan met een winddichte voering. Is er nood aan de man dan is het omkleden geblazen. Regenkleding of wat zwaarder zeilkleding aan. Als ik op het voordek werkzaamheden moet verrichten dan ook de life lijn om. Die kan ik aangespen aan een band, versterk met staaldraad, die van voor tot achter over het dek loopt daar naast is er ook nog een handlijn over het midden van het schip, gespannen van de mast , naar de overloop bij de buiskap.
Je moet altijd rekening houden met onverwachte zwiepers die het schip kan maken. Meestal heb ik dan ook de motor aan staan. De stuurautomaat houdt het schip op koers, heb ik daar geen zorg over. Ik kan doen wat ik moet doen.
Na de werkzaamheden de natte kleding in de douchecel ophangen en eventueel droog goed aantrekken. Soms als de werkzaamheden veel tijd in beslag hebben genomen wil ik ook nog wel eens een warme douche nemen. ------Als de motor een tijdje heeft gedraaid ,heb ik warm water en een warm schip!---- Daar knap je goed van op. Bevorderlijk voor een goede slaap en herstel van je conditie. Dat alles in een slingerend schip…… maar dat is een kwestie van gewennen.
Vervolg van de tocht.
Tijdens
de dinsdag nacht 11 april en daarop volgende ochtend
gaat alles zoals het gaan moet. Ik ben niet buiten geweest, geen scheepvaart
verkeer want buiten is het toch hartstikke donker.
Uiteindelijk belanden we dan in de dinsdag middag. De wind wordt al minder maar de heftige golfslag belet mij voorlopig om het grootzeil te hijsen. Een beetje strijdig, Zonder grootzeil slingert het schip en vaart het niet lekker. Het groot zeil hijsen neemt toch risico met zich mee! (o.a. blessures!!) .
Met
het grootzeil erop loopt het prima. Regelmatig een afweging doen!!
Tegen
het einde van de middag ben ik voldoende “opgeladen” om het grootzeil te
hijsen. Dat is dan weer een herademing!! De Raaf vaart weer optimaal. Zeven en
soms over de acht knopen . Dat schiet lekker op zeker als de golven nog wat
afnemen vaart het schip heel stabiel. We gaan een ontspannen nachtje tegemoet.
Griekenland in zicht!
Als
woensdag ochtend 12 april de
dagenraad wat licht komt brengen zie ik de contouren van de kust al verschijnen.
Het zonnetje komt er bij. Het dek en de kuip drogen op. Ik kom in de luwte van
de bergen. Minder wind . De royale recreatie woningen zijn nog niet in gebruik.
Een paar bouwvakkers doen hun werk. Rust alom!!
Zo'n aankomst geeft veel voldoening. In de luwte van de berg laat ik me door het zonnetje koesteren. Heerlijk.
Om de hoek is de kleine baai'-- “Sivota”.-- Daar wil ik de dag en nacht door brengen. Ook hier wordt op de berghellingen veel bijgebouwd. Het oorspronkelijke dorpje blijf wel bestaan maar er komen nu veel meer drijfsteigers bij. Grotendeels bezet door charter maatschappijen.
Nu is er nog rust en worden de voorbereidingen voor het zomerseizoen getroffen.
Als
ik het zo inschat….. moet je hier van de zomer hier niet zijn!!
Gaan
we lekker naar Nederland.
Om
half twaalf laat ik het anker vallen en
laat alles even op mij inwerken.
Algehele ontspanning!
Donderdag 13 april
Wakker
worden en constateren dat buiten het zonnetje schijnt. Weinig wind. Daar doen
we het allemaal voor!!------Verrukkelijk!!
Ik heb geen behoefte om naar de kant te gaan. In 2019 heb ik Sivota al uitgebreid met de fiets verkent. Met de verrekijker kan ik nu ook voldoende in mij opneen.
Er is een klein ZO windje. Onder vol zeil kruis ik de baai uit. Een stukje “buitengaats” en dan het hoekje om naar het noorden, naar Vliho. Ik zie maar een paar zeilbootjes en dan ook nog een aantal op het motortje. Ieder heeft daar zo zijn eigen idee over. Prima!
Nydri komt in zicht. Een plaatsje dat ligt aan de ingang van Vliho bay.
Aan bakboord zijde van de ingang naar Vliho bay, op het puntje, een kerkje , een gelegen kerkgang om daar naar toe te gaan!!
Dan zie ik ook de boot van Rob en Julie liggen. Zij komen zondag uit Engeland weer hier naar toe. (oude foto van 2019)
Ik
vaar zover mogelijk naar het ZW. Als het goed is ligt daar op de kant mijn
Grieks bijbootje wat ik in 2018 geschoord had. Ik kan het niet ontwaren!! Mijn en Engelse vriend Rob zou er oppassen
maar daar heb ik geen berichten van
ontvangen.
Bijbootje van de Raaf gereed maken en met de fiets op verkenning uit. Grieks bootje weg!!! Ik verken de kade. Meer naar het noorden, voorbij alle ligplaatsen zie ik mijn bootje liggen.
Waarschijnlijk heeft iemand het bootje in “bruikleen” genomen. Hoe verder??? Ik denk dat in vanavond het bootje weer te water laat en naar de Raaf breng. Ik zie dan wel wat er verder gebeurd!
Ik fiets weer terug en ga een biertje halen bij de Vliho Yachtclub.
De eigenaresse herkent mij nog. Leuk!!. Ik vraag haar hoe het met Roger en zijn vrouw Lee gaat. ( je weet maar nooit!). Het gaat prima met ze . Ze hebben de boot verkocht en hebben nu een stuk land tussen Vliho en Nydri!!
Ik
ga ze bellen. We hebben enthousiast contact.
Zij komen naar de Yachtclub. Een geheel
blij en verrassend weerzien.
We
hebben veel bij te praten . Eerst nog even naar hun nieuwe optrekje. Een vlak stuk land van 1000 m2 met een praktisch onderkomen en nog twee
Caravans/ Een maal voor kantoor van Lee waar ze voor een Londense Firma de administratie doet. ….. Nog maar even!!.... nog twee en een k]halve week en dat
gaat ze met pensioen. Roger was al zover.
De andere caravan is verhuurd aan de kok van de Yachtclub. Daarmee is de
elektriciteit rekening gedekt. Ik wordt
begroet door Max, hun hond ook die is enthousiast , kent mijn nog van vijf jaar
geleden. De ander twee hondjes doen er nog een schepje boven op. Na de rondleiding // verkenning gaan we naar
een nabij gelegen lokaal restaurantje om de daghap te nuttigen. Enorm gezelleg
en hartverwarmend.
Het
bijbootje???? Roger wist mij te
vertellen dat Rob een beter plekje had gevonden. Hij had ook antifouling op het
bootje aangebracht. Zijn opgevouwen rubberbootje en bb motortje lagen er onder.
Morgen ga ik het bootje schoonmaken en te water laten Roger komt mij helpen.
Zo…Zijn
die problemen opgelost en ben ik helemaal blij. Vorige keer had ik al veel
plezier van het bootje gehad en dat gaat nu weer gebeuren
Er was wat schade aan het bootje.. Ik heb nog
enig polysterwerk te doen en dan kan er een nieuwe stootrand omheen die ik al
in Nederland had aangeschaft en aan boord van de Witte Raaf is.
Vrijdag 14 april
De
vrijdag is goed om op verkenning uit te gaan.
De hoofdstraat van Nydri is omgebouwd tot wandel passage,. Restaurantjes en winkeltjes Alles voor komende de toeristen. Goed voor de Griekse werkgelegenheid. Hier en
daar zin er ook meer drijvende steigers gekomen. Kunnen er nog meer boten (en mensen) op een kluitje zitten. Verder weinig
veranderd. Gelukkig maar. De Griekse kneuterigheid is nog niet aangetast. Een
zorgeloos rommeltje, met hier en daar , dat vind ik, een beetje te veel
zwerfplastic. Hoe lang nog !! het massatoerisme
komt aan. Voorlopig is het rustig . Volle teugen genieten van wat er nu nog is.
( ik begin ook al een oude zeurpiet te
worden!!!).
Het voorjaar is in aantocht!!!!
Zaterdag 15 april
Boodschapjes
doen. Even bij Rogger en Lee langs gegaan.
Het
bootje op orde brengen. Inventariseren wat ik nog moet doen. Komt allemaal
goed!
Aan
het verslag gewerkt en vluchten geboekt!!!
---------------------------------------------------------------------------
De vaarplanning voor komende tijd
Van 24 april tot 4 mei ben ik in
Nederland. Trouwerij van de
kleinzoon van Yvon. Op 30 april een dagje met de Matra club een dagtoertje
maken. Ik heb mijn Matra Murena ( met dieselmotor) als onvoltooid project, verkocht
en een nieuwe eigenaar/ liefhebber.
Hij
heeft mij uitgenodigd om met één van
zijn Matra’s te bestuuren. Daar kijk ik naar uit.!
Van 4 mei tot 22 mei ben ik met Yvon en de poes in
Griekenland op de boot . Varend de omgeving verkennen. Vijf jaar
gelden is dat er niet van gekomen.
Van 22 mei tot 5 juni ben ik weer in
Nederland. Hebben we een
jaarlijkse familie reünie van Yvon haar familie. De ene helft woont in Zwitserland
en de ander helft in Nederland/Frankrijk.
We ontmoeten elkaar dan in de Ardennen. Door corona en omdat ik meestal
onderweg was, is het lang geleden dat ik daarbij aanwezig was. Het “kleine
spul”zal wel gegroeid zijn!
Vanaf 5 juni weer naar Griekenland.
Ik heb voornemens begin juli de boot op de kant te
zetten en de zomer in Nederland door te brengen. In september weer terug en dan
richter Kreta om daar de winter door te brengen.
-------------------------------------------------------------------------------
Zondag 16 april is het hier Pasen, ook een week later dan in de rest
van Europa ??!!!
Er
is met een aantal bekenden van Roger een
gezellige Paas bijeenkomst. Op zijn
Grieks maar wel met Engelsen en Nederlanders. Door Roger wordt ik uitgenodigde en opgehaald,
kan allemaal!
Iedereen neemt wat mee. De gast vrouw en gastheer hebben net hun 60 jarig huwelijk achter de rug.
De vier zonen plus aanhang maken er een mooi feest van. Eind van de middag gaan we naar Paul. Heeft een huis verderop in de bergen. Hij is jarig vandaag, zijn buren zijn Nederlanders, vandaar dat er meer Nederlanders waren Engelsen. Heel gezellig. Hoewel het geen bootjes mensen zijn zij het toch wel gelijkgestemden. Mensen die de stap hebben genomen om van de gebaande wegen af te stappen en hier een groot deel van hun leven door brengen. Ieder heeft zo zijn eigen beweegredenen en verhaal. Zeker niet saai. In een Nederlands bejaarden tehuis, is het denk ik, veel saaier.
Paul
en zijn vrouw hebben veel werk besteed aan de maaltijd. Voor ons een tweede
overdadige maaltijd vandaag. Moeten we toch de keuken maar weer enige eer aan
doen. Barbecue salades worstjes en wijn .
Lekker hoor!!
Tegen
de tijd dat het donker wordt gaan we huiswaarts. Vandaag heeft het veel geregend
en als ik bij de bijboot kom is het hozen geblazen. Gelukkig was het even
droog.
Dank
aan Roger en lee die mij een mooie dag hebben bezorgd.
Maandag 17 april. 2e paasdag
Nog
een regenachtige dag . Goed om het verslag verder af te maken. Verder niets…..
Dinsdag
18 april
Roger
en Lee nemen mij mee naar Lefkada. Op zoek naar een Power file . Een
gereedschap wat ik heel goed kan gebruiken om de polyester reparatie aan hert
bootje te doen.
Vijf gereedschapswinkels af geweest. Geen één die een Powerfile kan leveren1. In Griekenland nog niet
ingeburgerd.
Bestellen
via internet is ook nog een mijl op zeven. Dus ga ik gewoon naar Hollend om daar
zo’n ding te kopen.
Jammer
want ik had graag in de komende week de werkzaamheden aan het bootje willen
doen. We hebben nog een hele zomer vòòr ons.
Het word tijd dat ik het verslag ga verzenden; dat ga ik nu maar proberen.
Veel leesplezier!!
Groetjes Wouter