Reisverslag
2025 deel 2
---------
Verblijf in
Griekenland met de Witte Raaf.
Voorlopig
Kreta en dan ???..
Mijn belevenissen….
Scheepspraat.
In de haven van Chania was
het in de nacht van maandag op dinsdag onrustig
Het was mij al bekend dat bij
noorden wind, hier in de haven, een
lastige zwel kan zijn. Een deining die kris kras door elkaar gaat.
In mijn belevenis is dat bij
een dikke vijf Beaufort en meer.
Dus niet....!! vannacht een noorden windt, van drie tot vier.
Dat bracht al een behoorlijk
beroering.
Geen hoge golven/deining max
20 cm.
Mijn interpretatie is, dat
door plaatselijke omstandigheden, er een onderstroom ontstaat.
Te vergelijken met het
volgende; als een binnenvaartschip door een smal en ondiep kanaal vaart, dan wordt
er in de zijkanaaltjes water geduwd.
Daarna wordt het water weer weggezogen.
Geen golven, geen deining,
maar wel een sterke onderstroom, ontstaan bij ondiep water.
Zo ook hier het geval. Wat gebeurt er….
Het schip ligt achter het
anker op 3 meter diepte, en 40 meter ankerketting, daarbij een stevige
mooringlijn op 45 meter ( een lijn die
aan een groot betonblok vast zit dat op de bodem van de haven ligt.
Aan de kade heb ik dubbele
landvasten, bakboord en stuurboord. De spiegel zit op ruim een meter van de
kade.
Door de onderstroom en
speling op de landvasten, wordt het schip meegetrokken.
Na een halve meter wordt dat abrupt
afgestopt door de landvasten.
Boem!!
Daar naast schommelt het
schip. !!.
Door de nacht heen af en toe
kijken of alles nog wel oké is.
Eventueel de landvasten en
mooringlijn bij stellen.
In de ochtend is de wind
nagenoeg weg. De zwel niet. In de middag trekt de wind, uit het noorden (3 à
4), weer aan, vergezeld van regen.
Woensdag oosten tot zuiden
wind met regen. Donderdag, idem.
Vrijdag, als ik naar de beschutte baai van Souda ga, is het droog en 4
tot 5 uit het oosten. Dat moet te doen
zijn.
Dinsdag 14 januari
Door een lastige deining,… een onrustige nacht gehad.
Onder deze omstandigheden,
met zo’n hobbelend, schip is ook niet handig om op de kade te stappen.
De loopplank kan je ook niet
gebruiken, die gaat alle kanten op.
Met de verwachte regenbuien
blijven we toch wel aan boord,
Gister nog gefoerageerd. Het
wordt de tijd uitzitten.
Mooie gelegenheid om dit
verslag de publiceren.
De wind is weg er is nog wel
deining en golven maar het wordt minder. .Vannacht nog wel de boot wat meer van
de kant gehaald en de landvasten goed op elkaar afgesteld.
Nu, rond een uur of tien, kan
de boot wat meer naar de kant en ken ik met de loopplank de kant weer op.
Naar de watersportwinkel voor
schokbrekers. Mijn buurman had ze ook al aangeschaft en had daar probaat bij.
In de 40 jaar dat ik met de
Witte Raaf heb gevaren is er geen behoefte geweest aan schokbrekers op de
landvasten.
Met dit vaarwater zal het wel
meer voorkomen. De watersportwinkel had er nog twee, een ketting erbij voor als
het e.e.a. over de kade schuurt.
Voor een optimale
constructie/gebruik wilde ik nog een stuk slang hebben. +/- 50 millimeter
diameter. De watersport winkel had geen slangen assortiment. Een winkel in de
stad??. Daar naar toe , die hadden wel slangen maar niet die grote diameter.
Dan moet je naar bedrijven
buiten de stad. Daar heb ik het nodige rondjes gefietst. Steeds met de mededing,
die diameter hebben we niet. Uiteindelijk een bedrijf gevonden die wel veel
slangen pijpen etc. Iets gevonden dat er
op leek. Ik had maar een halve meter nodig. Ik zag nog een klein stuk liggen,
een beetje vervuild . Mocht ik zo meenemen. In ieder geval had ik iets waarmee
ik het e.e.a. kan uitproberen.
De schokbrekers aangebracht
en inderdaad. Een dag en nacht verschil. De harde schokken blijven uit. Het
scheelt hoogst waarschijnlijk ook minder slijtage van de landvasten door het
schavielen in de kluisgaten,
‘Dat moet gevierd worden met een Irisch coffe.
Net als ik die achter de kiezen heb, staat Kees bij de boot, gezellig.
Voor hem wordt het een biertje. En een hapje eten bij de zeilvereniging.
Kees op tijd weer terug naar de Souda
baai.
Vrijdag vaar ik daar naar
toe. Of Kees er dan nog is .?? Er is
daar niks te beleven.
Voor mij is het een mooie
plek om de nodige werkzaamheden te doen. Geen afleiding. Alleen een supermarkt.
Meer heb ik niet nodig.
Bootjes praat,
Een leuk verhaal over oude klassieke schepen
die nog in bedrijf / te koop zijn.
Van
Kees kreeg ik een bericht dat een vriend van hem een zusterschip van de
Raaf heeft gehad. ( kleine correctie;..
Een soortgelijk schip dat ook door de baron van Hoevell, ontworpen was ).
Van
Kees hoorde ik dat het schip, inmiddels onder de naam My Risk, in de verkoop
is.
Frans, die geïnteresseerd is in dit soort
schepen is gaan kijken.
In
de avond heb ik Frans aan de telefoon.
Het
is wat ik wel ongeveer verwachte, hetzelfde verhaal als het schip, de 46 foot kits, ontwerp Henk Tingen, dat in Preveza te koop lag. (zie voorgaand
verslag +/- sept 2024).
Netjes
bijgehouden met gelegenheidsreparaties, groot en klein.
In
de folder vergelijkbaar met de Witte Raaf, maar als je gaat kijken…
Je
koopt werk. Maar voor niet al te veel geld heb je een mooi schip!!
-----------------------------------------------------
Donderdag 16 januari
Voordat ik morgen wegga wil ik wel een paar klusje gedaan hebben.
Zeilmakers praat.
Ik zag al dat de reguleerlijn in het achterlijk van het grootzeil gebroken was. Zo gaan varen is niet goed.
Niet zoveel werk maar het moet wel gedaan worden. Gereed!!
-------------------------------
Technische praat;
Het is mij nog steeds niet
gelukt om de schroefas generator uit te proberen. De riem die over de poelie
van schroefas loopt, gaat er steeds vanaf. Een aantal alternatieve oplossingen
uit geprobeerd. Het lukt niet. De riem is 210mm breed, de poelie 20 mm. Zou
voldoende moeten zijn. dus niet. De oplossing… de poelie verbreden naar 40 mm.
Dat moet in Leeuwarden gebeuren!!
Weten we ook weer.
-----------------------------------
Alex, de Fransman die naast
mij ligt en problemen heeft met zijn dek. Vraagt mij op de thee. Leuk.
Ik had hem mijn digitale verhandeling gegeven
over dek restauratie/opnieuw rubberen.
Hij had nog wel wat vragen. (zie
ook vorig verslag). Was gezellig.
Wat doet het weer!!
Als ik om vier uur naar het
weer bericht kijk is dat aangepast.
Vrijdag regen en toenemende
oosten wind, later afnemend..
Zaterdag minder wind uit het
oosten en zon.
-------------------------------
Vrijdag 17 januari
Om 8 uur bij de haven meester
om af te rekenen. Schuift nu een dagje op, had hij wel verwacht.
Ook nog even bij de kustwacht
langs.
De Souda baai is gedeeltelijk
militair gebied waar oefeningen gehouden worden. .......... Zaterdag geen oefeningen.
------
Zoektochtje.
Gisteren zag ik dat de
vlaggenstok met de Nederlandse driekleur , die in bezaan gehesen was, gebroken
was…
Dinsdag , die slechte dag,
hebben we de nodige wind en windvlagen gehad, een beetje te veel voor de
vlaggen stok.
Op zoek naar een ronde stok
van 19 mm en 2,30 meter lang.
In Nederland ga je naar de
Praxis , de Gamma of Hornbach. Bouwmarkten met een uitgebreid assortiment!
Hier geen bouwmarkt zoals we
die gewend zijn.
Kleinere bedrijven allen met
een eigen assortimentje. Via internet geen aansluiting kunnen vinden.
Chania heeft een paar grote
uitvalswegen, lang die wegen zijn allerlei soorten bedrijfjes te vinden.
De fiets pakken en dan maar
vragen…
Bezemstelen lukt wel , maar
daar heb ik niks aan.
Bij een bedrijfje, ergens in
de hoek , 4 lange stokken rond 24 mm. Lang genoeg. Eén er van was acceptabel,
meenemen!!,
Beter iets dan niets.
Verder op zoek, bingo,
althans bijna, een lange mooie stok rond 25
millimeter. Ook maar meenemen.
Aan boord gekomen is het
koud, de elektra is al afgerekend. Geen kacheltje,
Met 18 graden binnen hoef ik
ook niet te klagen, een bloempot op het gasfornuis, paar kaarsjes en het is
weer warm.
De diesel kachel kan ook, die
heb ik een tijd niet gebruikt.
Of het allemaal na zo een
lange tijd goed werkt? Altijd een verassing. De kachel die de centrale
verwarming en boiler op temperatuur brengt heeft een grote capaciteit. Voor
vrieskou!!..Een andere keer maar weer. Een half uurtje de motor draaien kan
ook.
We moeten ons nu focussen op
het vertrek van morgen.
Zaterdag 18 januari
Zeiltocht van Chania naar Souda baai.
Vannacht last van “koude rillingen”. 2x Paracetamol, en verder slapen.
Om 8 uur is het licht. De paracetamol heeft zijn werk gedaan Ik voel me goed genoeg om te varen.
De afvaar manoeuvre
De laatste voorbereidingen treffen en het anker op. Dat moet zorgvuldig gebeuren. Ik en de buurman liggen met de kop naar her noorden, de wind is oost. Dat houd in dat als ik de landvast aan de kade losmaak ik tegen de buurman aan kan komen.
Het werkt als volgt: ik laat de (lange) landvast
slippen een haal een gedeelte van de anker ketting binnen. Dan heb ik genoeg
ruimte om de landvast in te halen en het anker verder binnen te halen.
Kinkje in de kabel!!
Bij het binnenhalen van de
ankerketting, trek ik wat te lang door.
Het anker gaat er niet uit
maar de zekering van de ankerlier wel. Hadden we niet op gerekend!! Binnen een
halve minuut zit er een nieuwe zekering in en kan ik de ankerophaal procedure
verder afmaken. Het gaat allemaal goed!
We gaan richting uitgang haven.
Voor de haven ligt een rif,
de groene boei die daar hoort te liggen is er niet.
Een ander punt is dat er uit
het noorden nog steeds een stevige deining loopt. Ik schat een meter hoog. Als er iets fout gaat zit je zo op het rif of
de pier. Op de motor varen we uit, de Raaf loopt daar soepeltjes doorheen. Als
we vrij zijn van rif en pier, gaat de bezaan omhoog.
We
zijn veilig buiten!!
Buiten is een beetje wind uit
het Noord oosten /oosten, voldoende om het schip wat vaster in het water te drukken.
Dan kan de genua er bij, het
schip ligt nu redelijk vast in het water.
De deining is wel behoorlijk,
maar nu met de twee zeilen op maakt het schip geen rare kapriolen.
Dan is er sprake van enige
rust en kan het grootzeil omhoog.
Als ik de motor uit doe
bemerk ik dat er te weinig wind is om het schip goed door de golven te duwen.
Dus houd ik de motor bij. Genoeg om met gemak vijf knoopjes aan te houden. Ik
maak nog een slag naar hogerwal van het
schiereiland. Daar is minder deining.
Advies: Toch Google Earth er maar weer bij halen. “Chania
Kreta”.
Dan zie je de situatie
Als we uit de luwte van het
schiereiland komen krijgen we uiteraard de deining weer terug.
Bij voldoende ruimte op zee kan ik een slag maken die boven het schiereiland langs gaat. Dat is mooi.
De
deining komt nu ongeveer dwars . Het
geeft een ander beeld van het bewegende schip, (Het is niet altijd zo dat de
golfrichting geheel gelijk is aan de windrichting, ) Echter de deining loopt stuk op de steile
rotswand en komt dan weer terug de zee in. Geeft een beetje een wasmachine
effect.
Motortje uit is nog niet aan
de orde. Pas als de kop van het schiereiland verder kunnen ronden, komt wind
ruimer in en kan de motor uit.
De zon komt er bij en er is
mooi zicht op de ruige rotswanden, waar als ik goed kijk, ook nog een paar
geiten aan het klauteren zijn. Zij liever dan ik.
We komen bij een paar eilandjes en als we daaromheen zijn kunnen we de langgerekte baai in varen,
de deining wordt beduidend minder en komt op niveau “Loosdrechtse plassen” met de volle zon erbij.
Een windje genoeg om drie
knoopjes te varen met mooi zicht op de kust /van het schiereiland.
Mijn lichaam vraagt weer om
een paracetamol.
Kees neemt contact op en
vraagt waar ik ga liggen.
In principe aan een pontoon
wat daar in het haventje ligt.
Kees ligt met zijn boot, in
de binnenbaai voor anker en komt met zijn bijboot naar de kant om behulpzaam te
zijn bij het afmeren.
In het haventje wordt er fanatiek
met optimisten gevaren en de begeleider zegt dat men mogelijk problemen gaat
maken, We gaan het zien!
En inderdaad, als ik een
slaapje doe, wordt er aangeklopt . de haven politie.
Ik mag daar niet liggen er
blijft te weinig manoeuvreer ruimte over bij de Kraan. Het zal wel.
Geen probleem. Landvasten
losmaken en naar de kleine besloten baai waar Kees ook ligt.
De kleine baai is voor een
groot gedeelte erg ondiep, met 40 cm onder kielt en goede ankergrond ligt de Raaf
hier prima. Morgen zien we wel weer.
De nieuwe ankerplek ten zuiden van het schiereiland
-----------------------------------------------
Overwegingen… ouder worden en solo varen.
De omstandigheden van vandaag
waren lastiger dan normaal.
Voor mij een toets aangaande mijn
totale conditie.
Wat zit er tussen de oortjes
….. (een klompje
vergrijsde hersencellen!)………
Allereerst bemerk ik dat hoe
langer je met de boot op een vaste plaats ligt, hoe hoger de drempel wordt om
weg te gaan.
Doet alles het nog wel, heb
ik niks vergeten, wat kan er allemaal fout gaan!. Hoe ouder je wordt, hoe meer
je beseft (ook uit ervaring) dat er veel dingen fout kunnen gaan.
Mogelijkheden dat het fout
gaat, zijn er te kust en te keur, de kans dat iets gebeurd is klein, wel
aanwezig!!!.
Kees is 69 jaar, toen ik net
zo oud was, was ik ook minder onbevangen.
Dat bemerk ik nu.
Geen nood, ik noem het
gezonde plankenkoorts, dat is goed.
Het moet geen stress worden, want
dan gaan veel dingen fout.
Ziek worden !!!
Het tochtje naar de Souda
baai was voor mij een toets.
Met kennelijk een griepje
onder de leden, …afvragen .... waar liggen momenteel mijn grenzen.
Als ik bij Chania op open water ben en alle zeilen
opstaan bemerk ik dat ik wat meer vermoeid ben dan onder “normale”
omstandigheden. Aandachtspuntje!!
Mijn verklaring:
1e een griepje
onder de leden (later in de middag is er weer behoefte aan twee paracetamol),
2e onderliggende
spanning… van gaat het wel goed!! Dat slaat terug op je spieren. Ook al wil je
dat niet, het speelt toch een rol.
3e gezonde moeheid
van de inspanningen.
Ik was niet oververmoeid, liep niet tegen grenzen aan, het blijft wel een puntje van aandacht.
Zondag 19 januari
Ik ben gewoon ziek! Het wordt een heerlijke zonnige dag, in de
kuip nagenoeg geen wind.
Ik moet wel het e.e.a. op
orde brengen, kleine klusjes die tussen de slaapjes, in kuip gedaan
worden. Zo kom ik de dag wel door.
Maandag 20 januari
Na het ochtend ontbijtje ,
even slapen. Het is half twee als ik wakker word.
Ik voel me goed genoeg om de
bijboot te water te laten en boodschappen te doen. Cognac en citroenen halen,. Een grote
supermarkt op 5 min lopen.
Zicht op de landtong met enige werf en stalling faciliteiten
Een betere plek om ziek te
zijn kan ik niet uitzoeken.
Als ik van de Supermarkt
terug loop zie ik veel activiteiten bij de watersportvereniging. Even mijn
licht opsteken!
Veel jeugd op de been met
begeleiders. Kanoën, suppen roeien zeilen . Er is ook accommodatie voor
zaalsporten en krachttraining.
Mooi om te zien dat veel
jeugd daar gebruik van maakt.
Ik snap nu ook waarom ik het
pontoon niet kan gebruiken.
Het is de afzet plaats van de
kano’s en roeiboten.
Als ik naar de boot terug
roei heb ik nog even contact met Kees.
Op internet was het niet
duidelijk welke pillen, wat doen, bij griep.
Ibuprofen, aspirine,
paracetamol.
De één zegt van wel en de
ander zegt van niet.
Kees is zoon van een longarts, weet er iets
van …. Gewoon paracetamol. Daar houden we het maar bij.
Aan boord de grog klaarmaken en naar bed. De slaap vat
nog niet. Kaartje leggen tot ik er bij neerval. Het helpt wel.
Tegen zessen een warme
maaltijd klaarmaken.
Dinsdag 21 januari
Waarschuwing!!!!
Komende dagen / weken heb ik
niet veel spannends te vertellen!!
Wat is het weer vandaag!!! Wat eten we vandaag!!! Welke klusjes doen we
vandaag!!! Waar haalt Abraham zijn
spulletjes vandaan!!!
Eerst beter worden, stad en
land afzoeken zoeken naar materialen etc…. en dan heel veel kleine klusjes.
Voor
de meesten een beetje saai om te lezen.
------------------------------------------------------------------------------
In mijn reisverslag
laat ik de dagelijkse belevenissen voor
wat het is.
Vermeldenswaardige gebeurtenissen vermeld ik wel.
Voor de één wel en voor de ander niet,
Mijn griepje!
Na een weekje pas op de
plaats gaat het weer beter. De koorts valt wel mee, af en toe een beetje
verhoging, tussen de 37,6 en 38,2 .
Veel last van een lastige
droge hoest, dat is wel afmattend.
Na anderhalve week zijn ook
de hoestbuien niet meer actief. Wat overblijft is toch wel een dieperliggende
vermoeidheid en weinig lust om iets te doen.
Na drie weekjes is dat weer
redelijk op orde.
Kleuters aan boord!!! Zaterdag 25 januari
Het is zomers weer. Er wordt
vanuit de watersport vereniging flink geoefend. Roeien, suppen , zeilen.
Een Rib met trainer, kleuters
en optimist op sleep komt langs.
Mooi schip meneer!!.
Even aan boord komen???.
Wordt meteen geregeld.
De kleuters, in wetsuits en
zwemvestjes komen ook aan boord en moeten alles zien.
Geweldig, ze moeten weer
door.
Met de trainer Dimitri, afgesproken dat we een
zeiltochtje met kleuters gaan regelen.
Prachtig toch, deze
onbevangen en enthousiaste watersportertjes.
Lijkt mij geweldig.
------------------------------------
Een technisch verhaal over ontroesten en conserveren.
Omdat ik het eiland Ithaka met de boot weg wilde duwen heb ik wat beschadigingen bij de steven op de waterlijn. (Zie reisverslag deel 8 / 2024).
Aan het einde van de
bezaangiek ook wat roest. Alsook rond het gat in de spiegel waar de as van de
sleepgenerator zit.
Over roest schilderen is een
doekje voor het bloeden!
Alle roest moet verwijderd
worden. Dat doe ik o.a. met de Powerfile
en daarna nog met het Dremeltje , voor de hoekjes en gaatjes.
Om zeker te zijn dat de
poriën afgesloten worden gaat er “rust remover” van Epifanis er overheen.
Deze “melk” zet roest om in ijzeroxide.
Als dat ingewerkt is kan de
eerste laag epoxy primer opgezet worden
gevolgd door een tweede laag, Eventueel afplamuren met epoxy plamuur en
dan nog een primer laag.
Glad schuren en de laklaag
eroverheen. De klus is dan geklaard.
_______________________________________________
Op zoek naar een 70 ampère zekering.
Nodig voor de ankerlier.
De zekeringen gaan door als
de lier te zwaar belast wordt, zoals vorige week in Chania gebeurde..
Je bent midden in een manoeuvre
bezig, doet de ankerlier het niet!!.
Dat moet snel hersteld kunnen
worden.
Ik wil genoeg zekeringen, een
stuk of vijf, op voorraad houden.
Deze zekeringen zijn moeilijk
te vinden.
In Nederland heeft elke
automaterialen zaak die zekeringen.
Hier kennen ze geen
automaterialen zaak. Zoeken dus…
Bij een garage???……. Normaal
hebben zij zulke zware zekeringen niet, deze garage had nog iets in een laatje
liggen. Die is binnen.!!!!
Bij
een volgende garage bot gevangen, die stuurde mij wel door naar een elektronica
zaak om de hoek. Die had er nog twee van 80 ampère. Aan de zware kant, ook
goed. Voorlopig kan ik er nu tegen.
-------------------
Na ontbijt “even “
in de zon gaan liggen. Moet ik niet meer doen.. Een valkuil die tot
“niks doen” leidt.
Twee uur later wordt ik weer
wakker. Moe van het slapen.
Al met al is het mij gelukt
om het dekzeil te voorschijn te halen en over de boot te doen.
In de ochtend ligt er veel
dauw op de boot en op het achterstallig (hout) lakwerk. Wil ik die plekken goed
behandelen dan met het droog zijn.
Overdag de zon erop en ‘s nachts
het dekzeil over de boot opdat het houtwerk droog blijft.
Zondag 2 februari
Ik ga even langs voor een korte kennismaking, Theo, eveneens een solo zeiler.
Maandag 3 februari
Vandaag een actieve dag.
Wordt tijd zo na mijn griep periode. Schoonschip gemaakt letterlijk en
figuurlijk. Extra aandacht aan persoonlijke verzorging.
Dinsdag 4 februari
Als ik de bijboot op wil
bergen komt er een schreeuw van Theo.
Dus …naar Theo. Theo vaart al zeven jaar in Griekenland rond. Zes maanden in de winter, in de zomer gaat hij zes maanden naar Nederland, daar heeft hij ook een boot waar hij de zomer op doorbrengt.
De levens verhalen komen op
tafel en zoals meestal heeft een ieder wel de nodige bijzondere ervaringen en
belevenissen opgedaan.
Een niet alledaagse ervaring van Theo was het
volgende.
Hij was met zijn boot in de golf van Mexico.
Geen wind en de motor hield er mee op.
Via marifoon oproep gedaan.
Geen reactie.
Komt er een speedboot, met
twee grote mitrailleurs op de voorplecht, naar hem toe.
Gelukkig de Mexicaanse Marine.
Willen wel naar de motor
kijken maar krijgen hem niet opgang.
Dan maar de hun grotere broer
oproepen.
Komt er een heus oorlogsschip
naar hem toe.
Ze hebben weinig te doen, dus
alle hulp die ze kunnen bieden wordt geboden.
Drie monteurs van het
moederschip komen aan boord.
Krijgen de motor ook niet aan
de gang.
We slepen je wel naar de
haven!! Niet met een bij boot , nee met het grote moederschip.
Theo heeft het voordeel dat
hij goed Mexicaans spreekt, er ontstaat een plezierige band tussen gezagvoerder
en Theo.
“Met welke snelheid mogen we je
schip slepen.” . acht knopen is max.. We houden het op zeven knopen.
Theo krijgt een hut
aangeboden en kan zijn slaapje doen.
Dat wordt lang.
De volgende ochtend wordt hij
wakker en ze zouden allang in de haven moeten zijn.
Hij naar de brug.. Vanwege
mist geen toestemming om naar binnen te varen. Vandaar.
Even later klaart het op en
kunnen ze naar binnen.
Als Theo zijn boot afmeert
aan een hoge kade en dan naar boven klimt staat er een heel ontvangst comité.
Kortom de motor wordt weer aan de gang gebracht, Theo kan zijn reis vervolgen, een bijzondere ervaring rijker.
De ander verhalen moet Theo maar zelf vertellen.
Woensdag 5 februari
Het is wel droog maar koud, rond de tien graden. De zomer laat toch op zich
wachten, klimaat verandering??
Aan boord zit de temperatuur
meestal tussen de 17 en 20 graden.
De voorspelling geeft aan dat
de komende veertien dagen veel regen en wind zal zijn. Nederlands weer!!.. Tijd
uitzitten.
Mooi moment om dit verslag af
te sluiten.
