Reisverslag 2023  deel 1.

Vaartocht Nederland naar  de Middellandse zee.

---------

Het verblijf op  Malta.(2)

-----------------------------------------

                                                                                                      

 

Eén oktober 2022 ben ik met de boot op Malta aangekomen.

13 november is Yvon met de poes aan boord gekomen.

                                                                                                 

De reden dat ik de winter op Malta door wilde brengen was van wegen het goede winterweer. Temperaturen tussen de 15 en 20 graden, een stevig zonnetje en de regelmatige vluchtverbindingen met  Nederland.

Daarnaast is het een eiland met een lange historische achtergrond.

 

Dit is allemaal bewaarheid en we hebben dagelijks genoten van het aangename weer. Tot op heden  14 januari, slechts één zware storm gehad uit de verkeerde hoek.

Ik had wel gehoopt hier meerdere “live a boards” op Malta te treffen. Ik heb ze niet gezien en geen gelijk gestemde ontmoet.  Dat maakt het eenzaam.

 

 Als je het hebt over de “Maltezers”dan generaliseer ik wel , net zoals we het hebben over de Nederlanders de Britten de Duisters de Italianen etc. Dan zie je een eiland cultuur van de Malthezers onder elkaar. Je bent lid van de familie en zo niet dan ben je buitenstaander.  Die cultuur kom je ook wel tegen op de Waddeneilanden. Helaas heb ik dat ook ondervonden. Je wordt “met alle vriendelijkheid” toch wel als zodanig behandeld. Ik moet daarbij aantekenen dat we met onze ligplek wel in het toeristen gebied zitten en  de handel en wandel daarop toegespitst is.

 

Ik ben niet de enige die dit als zodanig ervaar . Ik heb verschillende buitenlanders gesproeken die een zelfde ervaring hebben.  Ik was voor een dokters bezoek bij een Zuid-Europese dokter. Maltezers vragen vaak of je Maltezer bent en zij haat die benadering. Als je geen Mathezer bent is men niet in jou geïnteresseerd en wordt je ook niet verder geholpen. Alleen na aandringen kan je verder komen maar in eerste instantie is de deur dicht. Dit is niet bevorderlijk voor het leggen van sociale contacten. Met Alasio, die op de kade bemiddeld in toeristen trips heb ik wel contact maar dat is een Italiaan, getrouwd met een Griekse dame.  

Genoeg voorbeelden maar we laten het hier voor wat het is.

 

Het eiland Malta.

Langs de oostkust is er veel stedelijk bebouwing  en ook verder op het eiland is de bebouwing stedelijk. Geen villa wijken of iets wat daarop lijkt. Ook geen knusse dorpjes. Helaas.

Op een paar leuke baaien na, geen mooie natuurgebieden.

Tussen de “steden” zijn er kleine kaveltjes landbouwgrond wat wel weer oogstrelend is maar het houdt daarbij op.

 

Uiteraard zijn er de nodig toeristische attracties. De oude “tempels” van veel jaren voor christus en de enorme grote kerk gebouwen etc. 

 (zie internet).

 

Het basis bouwmateriaal van het eiland is zandsteen. Daar bestaat het hele eiland uit. Makkelijk te bewerken en nagenoeg alle huizen, alle gebouwen , afscheidingen, etc zijn opgetrokken uit kalkzandsteen. Behalve uiteraard de veel nieuw bijgebouwde appartementen  en hotels. Dat is betonskeletbouw afgewerkt met moderne materialen.

 

Voor stedenbouwkundige een hele opgaaf om daar een goed mix in te vinden.

 

 

Het eiland Gozo hebben we verder niet bezocht. We verwachten daar  niet zoveel anders te ontdekken dan op het eiland Malta. Al met al is het een leuke en mooi ervaring geweest om op Malta langere tijd door te brengen. De volgende winter bestemming voor de Witte Raaf  is niet meer op Malta.

 

Malta moet het hebben van de toeristen industrie en de financiële sector. Dat komt ook tot uiting in de jachthavens. Weinig schepen die onder buitenlandse vlag varen. De grotere jachten , die , kennelijk vanwege een gunstig financieel klimaat, varen onder Maltezer vlag en doen daar hun voordeel mee. De jachthavens zijn goed bezet. Dat maakt het weer lastig voor het gewone bootjesvolk. Het grote geld bepaald de prijs.

 

Oorspronkelijk had ik gedacht bij de Marina Malta een ligplaats voor de twee maanden te kunnen krijgen.

 

Het naderend vertrek.

Twee weken voordat we wilden vertrekken was mijn plan om definitieve  ligplaats afspraken te maken. Dat werd wat anders.

De winter ligplaats , inmiddels in prijs verhoogd,  +/- € 590,- euro ex,  18% BTW. per maand. Daar kwam nog bij dat je verplicht!!! Een boatboy moet hebben die op je schip past en in staat is het schip eventueel te verhalen als men dat nodig acht. Zelf doen ze dat niet.

 

De offerte van de boatboy….. Hij heeft de boot nog geen eens gezien!!  € 250,- euro ex,  18% BTW. per maand. 1 x per week controle.

Als het schip verhaald moet worden, wordt € 60,- euro ex,  18% BTW

In rekening gebracht.  En.. wie bepaald dat??   Tja … ik ben geen Maltees.

 

Het geheel kwam mij zeer ongeïnteresseerd voor en ik voelde mij daar niet happy mee.

 

De nabij gelegen werf is ook een goede optie. Maar daar is alleen plaats op de wal en daar komt dan nog in- en uit het water halen van het schip bij. Overigens een goed georganiseerde haven en met enig geduld is er goed te “praten” .

 

Een ander alternatief was om Isaac te vragen of hij op mijn boot wilde passen. Hem gun ik zeker vergoeding van kosten en diensten!

 

Isaac verblijft/slaapt regelmatig op zijn boot die ook in deze baai aan een mooring ligt. Ik had al eerder een praatje met hem gemaakt. Hij heeft zijn eigen schip , een oude Bavaria, heel vakkundig opgeknapt.

Daarnaast heeft hij een 15 meter lang polyester schip gekocht.

Het schip heeft bij een stranding op de rotsen behoorlijke schade opgelopen en dat schip is hij nu geheel aan het restaureren. Uit de foto’s kan ik opmaken dat het schip beter wordt dan ooit is geweest. Knap!!!

 

Isaac was meteen enthousiast en wilde daar niets voor hebben. Daar was ik niet mee eens. De restauratie van zijn schip kost ook geld dus…daar moet een mouw aan te passen zijn.

Hij wilde wel de moorings door een duiker laten inspecteren. Een uitstekend idee.  Daarnaast heeft hij goede contacten met de werf. In noodgevallen zou hij altijd van hun grote moorings gebruik kunnen maken. Op 20 januari heeft Isaac ons , Yvon en de poes en mijn persoon, naar de kant gebracht. Vandaar, met de bus,  een rechtstreeks rit naar het vliegveld. Prima geregeld.

 

 Zijn er gelukkig toch ook nog Maltezers die wat ruimer kunnen denken.

Daarnaast houdt Alassio , die zijn kiosk voor vaartochten, op de kade heeft staan en dagelijks zicht heeft op het schip, een oogje in het zeil.

 

Isaac is aan boord geweest en heeft het schip geheel bekeken. Ik heb het schip geheel vaarklaar gemaakt. Bij calamiteiten kan hij zo weg varen.

 

Ik ben zo blij met deze oplossing , bovendien heb daar ook een goed gevoel over. Er is in februari één “verkeerde storm” geweest. Alles is goed verlopen.

 

Hoe verder!

Het is nu 30 maart, 1 februari is mijn rechter heupgewricht vervangen door een metalen exemplaar.

Operatie is goed verlopen en op 16 maart, na controle van de chirurg mag ik in principe weer alles doen. Met de bijboot roeien, fietsen en boodschappen doen.

Voor dat echt alles achter de rug ben je , volgens  de chirurg, wel een jaartje verder.

Mijn stokken heb ik nog wel nodig maar met de nodige ups en downs gaat het toch elke dag een stukje beter.

Ook de fysiotherapeut is tevreden over de vorderingen.

 

Reden genoeg om een vlucht te boeken.  Dat wordt 3 april!! Revalidatie in een warmere omgeving is toch wel fijn.  Kan ik Isaac en Alassio ontlasten van hun spontaan aangeboden hulp.

Mijn mountainbike was in oktober 2022 gestolen, die past precies in de bakskist van de Raaf.

 

Ik had al in Nederland ,via marktplaats, een exact gelijke fiets gescoord. 

Deze gaat nu, met wat kleine bootonderdelen, ook mee naar Malta.

 

Hoe ziet de planning er verder uit!!!

Voordat ik van Malta vertrek wil ik toch wel wat zeiltochtjes met de bekenden uit Malta maken. Een rondje Malta en Gozo als dat zo uitkomt.

Zodra ik in staat ben om bij zwaar weer de zeilen te wisselen ga ik naar Lefkas / Griekenland. Daar heb ik  goede,  betere mogelijkheden en connecties om de boot enige tijd achter te laten.

----------------------------------------

26 April gaat de kleinzoon van Yvon trouwen en daar wil ik graag bij zijn. Dat moet kunnen. Voor de oversteek van 350 mijl reken op 4 dagen varen. Met de huidige weersvoorspellingen is het goed te doen om de juiste keuzes te maken.

Het zomerseizoen is dan weer zo’n beetje begonnen en wordt er weer vanuit Nederland op Lefkas gevlogen.  Moet kunnen!

 

Met het Pinksterweekend hebben we elk jaar een familiereünie.

De ene helft van de familie van Yvon (inmiddels het grootste deel ) woont in Zwitserland. Ardennen is dan onze vaste ontmoetingsplaats.

Door corona en omdat ik meestal onderweg was is daar de voor mij de laatste jaren niets van gekomen. Het jonge spul zal wel al behoorlijk groter geworden zijn.

 

Van de zomer … juli en augustus

Boot op de kant.

Het warme weer en het toeristen seizoen ontvluchten. Genieten van het aangename klimaat van Nederland.

Het voor- en het najaar, als daar ruimte voor is, het vaargebied rond  Lefkas verder verkennen. Vorige keer  dat ik hier met de Witte Raaf was, is daar niet zoveel van gekomen.

Aan het einde van het najaar richting zuidelijk gelegen eilanden Kreta of Rhodos om daar de winter maanden door te brengen. Het warme winterweer is toch wel erg goed bevallen.

 

Of het allemaal gaat zoals het gaat, zullen we zien.

Niets moet en alles kan.

Carpe Diem!!

 

 

Zo ,,…. weer even bijgepraat, …  groet, Wouter en Yvon.