Reisverslag 2018  deel 3. Gibraltar

Wil je weten waar de Witte Raaf zich bevind?  Volg dan de volgende link.      https://www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952

Na een ruim een maand op de Guardiana rivier vertoeft te hebben wordt het tijd om te vertrekken.  Yvon is inmiddels met de camper al in Frankrijk en neemt de tijd om naar de Bourgogne te rijden. Op het schip heeft alles weer zijn vaste plek gevonden en is inmiddels weer zeewaardig. Tussendoor nog even, met mooi weer een stuk stroomopwaarts gevaren. Met tij mee naar boven. Een paar uurtjes voor anker en aldaar schoonschip gemaakt. Met de kentering van het tij weer terug. Er stond een lekker windje in de rug. Dus fokje omhoog en motor uit.  Je hoort alleen de wind door het riet ritselen en er zijn veel vogels op de been. De één zingt nog mooier dan de ander. Met de bloemenpracht erbij en de film gaat langzaam aan je voorbij.

Zondag 29 april 2018.  Alcoutim .

Alles is gereed om te vertrekken. Ik moet alleen nog even water tanken, vuilnis wegwerken en de fiets ophalen.

Overdag is het opgaand tij dus dan heeft het weinig zin om de rivier af te zakken.

Dus of  s’ morgens, of aan het eind van de middag vertrekken.

Ik kies voor het laatste. Er is nog plek aan de steiger en ik heb dan ruimschoots de tijd om van een ieder afscheid te nemen.

Op de steiger kom ik in gesprek met Nederlanders die bij Faro wonen en hier een bestaan aan het opbouwen zijn. Zij heeft vroeger op Loosdrecht gevaren, gesprekstof genoeg! Het wordt gezellig en we schuiven aan bij de maandelijkse gezamenlijke kippenlunch. Dat maakt het voor de Nederlandse gasten allemaal nog leuker en uiteraard komen er de nodige verhalen over tafel die voor hen geheel nieuw zijn. Een andere manier van leven,

Na de lunch de bijboot aan boord en de zonnepanelen op zijn plek gezet, de fok aangeslagen, en….ja …ja, we hebben windje mee en een zonnetje in de rug en stroom mee!

Uitzwaaien, fokje omhoog en nog even genieten van deze  mooie rivier.

Halverwege kruipt de zon achter de bergen en gaat het anker er uit.

We zijn “los” van de Guardiana glue!              Op naar de Mediterrane !

Maandag 30 april en dinsdag 1 mei2018.  Guardiana rivier  Gibraltar  140 mijl met  variërend weer zonder heftige uitschieters..  Het is fris weer dus warm aankleden.

Als ik wakker wordt is er nog ochtend mist op de rivier, het is bewolkt en de zon laat zich niet zien. Nog even omdraaien. Maar dan moet het toch echt gebeuren. Er is nog tij mee naar beneden en daar moet ik gebruik van maken. Ik kleed me warm aan wan t het is fris buiten. Er hang nog enige nevel boven het water, ook wel zo mooi. Anker op en op het motortje gaan we weer verder. Het landschap wordt wat vlakker en op een gegeven moment worden de pilaren van de grote brug zichtbaar. Ik weet dat ik er onderdoor kan maar toch als er vlak bij ben..t ??   Eenmaal onder de brug zie dat er nog ruim twee meter over is en dat is genoeg. De geknepen billen kunnen weer ontspannen. Op de hele rivier is er bebakening maar na de brug ontbreekt dat. De rivier is hier breed ruimte genoeg. Ik ga de zeilen gereedmaken, maar als ik bezig ben loopt het schip net op een puntje van een modderbank. Niet zo erg, het is laag water en de kentering is nabij. Ik heb warm water mooie gelegenheid om even ontspannen te douchen. Daarna verder de zeilen gereedmaken en als dat klaar is kan ik weer netjes los komen.

Richting zeegat. Bij de jachthaven ligt nog een schip met de ons bekende Ieren. Even toeteren en er wordt wederzijds gezwaaid! Tot ziens!

Op zee is het rustig, met een zwak windje uit het zuiden en als ik over de drempel ben, die nog een mijl verder in zee steekt (laagste diepte onder de kiel 1,5 meter!) kunnen de zeilen omhoog.  Het is dan inmiddels rond elf uur.

Aan de wind is Cadiz te bezeilen 65 mijl verder, ,dus daar zijn we vanavond niet.

Als ik rond één uur een tosti aan het bereiden ben draait ineens de wind naar het noordwesten en die neemt ook wat regen mee. De zeiltjes opnieuw instellen en voor het lapje gaan we verder. Dan volgt er een periode met weinig wind en enig gehobbel. Goed om de zeebeentjes weer wakker te maken. Het is toch weer even wennen.

Na mijn middagdutjes,als het lichaam daarom vraagt,dan geef je daar gehoor aan, klaart het een beetje op en komt de wind uit het westen. Een zwak windje  maar genoeg om een lekker gangetje te hebben. De zon komt erbij, de warme kleertjes kunnen weer in de kast en de rust is wedergekeerd. Eind van de middag worden de wolken naar het land gestuurd. De zon heeft overmacht en de wind neemt toe tot rond 4 bf. De Raaf loopt als een aal door de golven en zit rond de zes knoopjes. Een boek lezen, een muziekje erbij een rustige zeegang, beter zeilgenot kan men niet wensen.

Om half tien sakt de son in de see,. 20 mijl uit de kust voor Cadiz liggen 7 zeeschepen voor anker. Ik moet iets opstekken en kan zo voor deze schepen langs De Raaf trekt aan haar stutten en loopt tegen de 8 knopen.  Nog geen tijd om onbezorgde slaapjes te doen.  Om tien uur komt er achter de schepen een grote oranjes bol naar boven terwijl in het westen de horizon nog nagloeit,. Het is volle maan, een fantastisch mooi gezicht. Dit zijn de momenten die graag wilt delen met anderen , hetzij zo., Ik schrijf het maar op een velletje., 

We gaan de nacht in met dit constante weer wat tevens inhoud dat we rond twee uur vannacht voor Cadiz liggen.

Ik heb geen behoefte om daar nu naar binnen te gaan. Het wordt een ietwat bewogen nachtje. Schepen die in de buurt komen waar je op moet blijven letten, windschifting waardoor ik moet gijpen en de zeiltje  weer opnieuw moet instellen, een beetje meer of een beetje minder wind.

Maar wat blijft is een lekker lopend schip dat met  4 tot 7 knoopjes oostwaarts gaat.

De mogelijk volgende haven Barbete vaar ik rond een uur of vijf voorbij. Ook te vroeg om naar binnen te gaan. Met het nauw van Calais in het achterhoofd ga ik naar de straat van Gibraltar, met aan bakboord de Spaanse kust met de nodige verlichting. Aan stuurboord zie ook de kust met de nodige verlichting.  Ik vaar toch niet pal het strand op? De water tom-tom zegt dat ik de juiste koers vaar.  Nog eens goed kijken. Het is de kust van Marokko. (het Nauw van Calais is zo’n 20 mijl breed).. In de avond zijn afstanden moeilijker te zien, wolkenruggen kan je voor bergketens aanzien en anders om. En natuurlijk de straat is op zijn smalst maar 7 mijl breed.  Rond half acht komt de zon achter de bergen vandaan en krijgt de kust weer kleur. 

Aan de Spaanse kant bergen met groene wijden en aan de Marokkaanse kust zie ik Tanger liggen met daarachter hoge bergen.

Om half één vaar ik de baai van Gibraltar in. Een trefpunt van koopvaardij schepen. Ik schat dat er hier zo’n 50 stuks liggen. Ik maak voor mijzelf een tosti en onder zeil vaar ik tussen de koopvaardijschepen door (de meesten liggen achter hun anker), ter enige verkenning van deze baai. Dat is veel leuker dan op de motor.

Het begint door te waaien, uitschieters naar een dikke zes. Toch maar het grootzeil eraf, dan zwakt de wind weer af, dat schiet ook niet op het grootzeil er weer bij etc.. Een mooie conditie test.

Aan hogerwal, tegenover de rots waar Gibraltar op ligt, nabij een strand en de  plaats Algerias, daar vindt ik een geschikte ankerplaats. Morgen vindt ik wel een plekje nabij Gibraltar, dat is  nodig want ik moet even uitzoeken waar ik diesel kan tanken dat is hier erg goedkoop maar het  havengeld schijnt prijzig te zijn.

Al  met al was dit een intensief en mooi tochtje.

Het verblijf in de Baai van Gibraltar tot 10 mei 2018.

Algemeen:

Ik heb hier een aantal dagen vertoefd. Vanuit mijn ankerplek bij La Linea, kon ik prima, met de fiets, elke dag naar Gibraltar.

Een groot stuk steen die zomaar in de zee is gezet. Geen enkele (zichtbare) verwantschap met de naaste omgeving.

Middels een grote zandplaat verbonden met het vaste land. In oorsprong had deze plek alleen een strategische bestemming. Maar allengs kwamen er meer burgers te wonen. In 1850 werd er door het leger aangegeven dat bij oorlogsdreiging evacuatie een groot probleem kon zijn. Helaas werd dit in 1940 bewaarheid. (voor details zie internet).

Een dikke week heb ik kunnen genieten van deze bijzondere plek. De omstandigheden, door de jaren heen, beïnvloed door politieke belangen maken dat deze plek bijzonder en uniek op in deze wereld. Een status aparte zoals o.a. ook op de Falklands en Guernsey.   (voor details zie internet).

Ligplaats.

Aan de oostkant van de baai, bij het strand van de plaats La Linia, is ankermogelijkheid. Afgegrendeld door een lange golfbreker.

Daar kan ik met de bijboot en de fiets het strand op. Na enige verkenning, vind ik, op de kop van een pier, achter een hek enige loodsen van lokale watersportverenigingen en een slipway. Er is ook een loophek en dat staat altijd open. Een goede  plek om overdag de bijboot neer te leggen.

 

Als ik later bij de haven informeer valt de prijs, van de inmiddels geldende zomertarieven, wel mee, 35 euro per nacht. Maar zij wisten geen slipway voor de bijboot en de bijboot op het strand is toch wel “erg riskant”. Mensen worden tegenwoordig overal mee bang gemaakt, om welke reden dan ook, terwijl er legio, vriendelijke, oplossingen zijn. Het zij zo.

Eerlijk gezegd vind ik het, op een goede plek,  achter mijn anker veel fijner. Het geeft me meer vrijheid zonder verplichtingen en geen druk om weer te vertrekken. Dus blijf ik lekker achter mijn anker. De slibway geeft enige “Spaanse” strubbelingen met gepensioneerde sportvissers, zij zien het als hun plek, maar met enig gebaren taal maak ik duidelijk dat de jachthaven duur is, en ik kan de bijboot daar laten. De volgende dag neem ik een biertje mee voor één van de gepensioneerde sportvissers. Hij helemaal blij en hij zal ook op mijn bootje passen.

Contrasten.

Om te beginnen is het contrast met Alcoutim, waar geld een middel is, en waar men relaxed leeft, en tevreden is met wat men heeft.

In deze  “consumenten” omgeving, van het Engelse Gibraltar, is geld geen middel maar een doel.  Hier moet alles meer, mooier en groter zijn met daarnaast in La Linea als groot contrast, de bevolking die zich niets/weinig kan permitteren, veel leegstaande panden en woonwijken, waar men het hoofd net boven water kan houden.

De plaats Gibraltar en zijn omgeving

Gibraltar is een rots die zo’n 450 meter vanuit de zeespiegel omhoog steekt. 

 

Aan de oostkant steil en weinig plek voor enige bebouwing.

Aan de westkant schuin en meer naar de zee toe enige plek voor bebouwing.

Bouwgrond is schaars. Afgezien van de historische gebouwen wordt er, zo veronderstel ik, regelmatig oude gebouwen op goede locaties afgebroken en worden er moderne gebouwen, met veel parkeergarages, weer geplaatst.

Ook die gebouwen worden oud en de cirkel is rond.

Er zelfs een Cruiseschip dat een vaste ligplaats heeft en als exclusief hotel geëxploiteerd wordt. (Sunborn Gibraltar)

Enige cijfers:

De oppervlakte van de Rots is 7 km2.

Ter vergelijk: Vlieland is 36 km2. Op Vlieland wonen 1200 mensen. Op Gibraltar telt 30.000 inwoners. Tevens staat het autobezit per inwoner aan de top.

27% heeft een Britse achternaam, 24% heeft een Spaanse achternaam en de rest wordt opgevuld met Genuesen ,Portugezen, Italianen en  Maltese.

50% voelt zich Gibraltariaan en 95% is tegen de Brexit.

Er is 50 km geasfalteerde weg en men rijdt, tegen de Engelse principes, rechts.

Dat staat dan ook duidelijk bij iedere voetgangersoversteekplaats aangegeven.

Scooters zijn een handig vervoermiddel.

Oude vestingwerken  zijn bewaard gebleven. 

Eén straatbeeld.

De grens en het verkeer tussen Spanje en Gibraltar.Er zijn aan de Spaans kant , bij de plaats La Linea, zijn nog steeds prikkeldraad versperringen die de grens aangeven. Vroeger waren er veel smokkel activiteiten. Nu kan je sigaretten en een liter whisky  (7,5 euro) per grensovertreding,  meenemen. Daarnaast zijn er de nodige snuisterijen die je belastingvrij kunt kopen.

Dagelijks komen er zo’n 10.000 mensen naar Gibraltar. De meeste om te werken. In de bouw, bedienend personeel en om inkopen te doen.

’s Morgens een enorme file van auto’s en voetgangers. De auto’s worden via speciale buffer vakken door de grenspost geleid. De voetgangers gaan door een “grenskantoor”. Met de fiets gaat het makkelijker, je fiets achter en tussen de auto’s door naar de grens post en als ze er om vragen laat je jouw paspoort zien en dan weer lekker door fietsen, geen oponthoud..

Net over de grens is er een supermarkt. Daar is Spaans de voertaal. Overigens, veel “Britten”  zijn in Gibraltar geboren en hebben een tweetalige opvoeding gehad. Het is lastig om te ontdekken of je met Spanjaarden te doen hebt of met Britten.

Tussen de Rots en het vaste land is een zandplaat en daarop is van oost naar west een landingsbaan en vliegveld gebouwd. Na de supermarkt moet je de landingsbaan van het vliegveld oversteken om op de “Rots”te komen.

Als  er vliegverkeer is, een paar keer per dag, wordt het zaakje afgesloten.

Na het vliegveld is er een groot benzine station, goedkope brandstof!!

Dan kom je in Gibraltar stad. Een verhaal apart.

Economie.

De economie drijft op financiële instellingen, even zoals dat in Guernsey het geval is,  belasting vrij inkopen, belasting paradijs etc.

Fouragering van de koopvaardij en cruiseschepen, brandstof en proviand, tevens een mooie stopplaats voor cruisschepen die veel toeristen brengen. brandstof voorzienig van koopvaardij.

Bevoorrading van de rots vindt hoofdzakelijk plaats vanuit Groot Brittannië. Dus nagenoeg alles wat in de winkel te vinden is, is Engels, tot aan de fish en chips toe.

Dit is geen cruiseschip maar een privé bootje. de "Eclipse".

Toerisme is volop aanwezig, via cruiseschepen vliegveld, dagelijks zo’n 4 vluchten schat ik en dan nog het toerisme via grensovergang.

Overigens is de rest van de baai in handen van de Spanjaarden, daar zijn container terminals, raffinaderijen, ferry diensten.

Politiek;

Daar is heel veel over te vertellen;

1^e het militair strategisch belang.

2^e Spaans of Brits

3^e van1704 af staat Gibraltar al onder Brits bewind.

4^e De bevolking is een mengeling van nationaliteiten er is duidelijk een geheel eigen identiteit en cultuur ontstaan.

5^e De macht en ego van de regeringen spelen een rol over de hoofden van de bevolking.

 Een voorbeeld:   In 1966 gooide Franco pardoes de grens dicht, resultaat; gescheiden families, enorme economische achteruitgang en ellende in het Spaanse grens gebied.

In 1982 is dat pas weer hersteld, en nog steeds zijn er politieke veranderingen. Wat brengt de Brexit voor deze mensen??? Voor meer info.. zie internet.

Het huidig strategisch belang.

Wat ik zo te weten ben gekomen is dat verondersteld dat het strategisch belang is afgenomen. Begrijpelijk want met de moderne vernietigingwapens weet ik niet of je op deze rots lang stand kunt houden.

Veel hoor ik daar niet over en er is weinig info van te vinden. Ik heb wel vernomen dat er een groot militair communicatie centrum gehuisvest is.

Van de 50 km WWII tunnels met hun infrastructuur is maar een klein stukje, in originele staat van 1940 – 1945 open gesteld. Er is geen enkel aanknopingpunt naar huidige ondergrondse activiteiten.

Een dagje natuurreservaat.

Het “bovengedeelte” van de rots, daar waar geen bebouwing meer is, valt onder het nationaal natuur reservaat. Uiteraard zorgt het goverment voor de infrastructurele  voorzieningen. Zo hier en daar zie je verboden gebieden die onder verantwoording vallen van het leger

De kabelbaan.

Deze brengt je naar een hoogte van 412 meter. Vandaar gaan wandelroutes (bij elkaar zo,n 4 km)  naar verschillende bezienswaardigheden.

De apen van Gibraltar:

De legende gaat dat als de apen er niet meer zijn de Britten niet meer over Gibraltar heersen. Tijden de oorlog waren er nog zeven apen over, in opdracht van Churchil, zijn met spoed toen een aantal uit Afrika geïmporteerd.

 

De Berber apen zijn makaken zonder staart. Zij leven in het afgesloten natuur gebied, maar ik heb ze ook in de woongebieden gezien.

Het labyrint van tunnels in de berg.

Dit is in twee delen op e splitsen.

Tunnelbouw en defensie vanaf 1750.

Aan de noordkant van de berg zijn tunnels gehakt met geschutspoorten naar het noorden.

Een perfect schootsveld over de verbindende zandbak naar Spanje.

Met de WW II was Gibraltar van enorme strategische waarde . Controle over de Straat en een “neutraal” Spanje aan de Noordkant.

Met spoed is toen een aanvang gemaakt met hakken van een labyrint van tunnels (+/_ 50km) en ruimten met een eigen infrastructuur. (1940 tot 19430

De gesteenten die uit de tunnels kwamen werden gebruik om op de zandvlakte tussen Spanje en Gibraltar een airstrip te realiseren. Dat is weer van doorslaggevend belang geweest met de verdrijving van de Duitse legers uit Noord Afrika.

 De doelstelling was: het kunnen herbergen van een legermacht van 16.000 man die negen maanden selfsupporting konden zijn.

Sint Michael’s Cave.

Een druipsteen grot die boven verwachting groot en fraai is.

De Alameda Botanische tuinen

Binnen de bewouwing is een fraaie botanische tuin gesitueerd wat zeekt het bezoekje waard was.

 

De vuurtoren  

Aan de zuidkant staat een vuurtoren  en daar is eveneens voor de moslimgelovigen een grote moskee gebouwd.

 

In de verte zie je Marokko liggen.

Er is veel over te vertellen en ook ik haal de meeste informatie van internet.  Dus wil je meer weten over deze aparte plek raadpleeg internet.

Het weer gedurende mijn verblijf perioden .

Het klimaat is subtropisch en de vegetatie is navenant met een mooie bloemenpracht. Het  weer wordt hier grotendeels door twee weersystemen. Aan de westkant van de Atlantische oceaan en van de oostkant de mediterrane weersinvloeden. Met daartussen in de Straat met aan beide zijde berggebieden.

Dat houdt  in dat hier in Gibraltar het weer en dus ook de windkracht en richting wisselend kan zijn. Op de dag kunnen verschillende windkrachten voorkomen. Tijdens mijn verblijf zijn er wel uitschieters geweest maar die kwamen niet boven de windkracht 7.

 Ik schat dat als je 50 to 100 mijl verder naar oost of west bent die invloeden minder merkbaar zijn. Ook de stroming en temperatuur van het water zal enige invloed hebben Er is een zuid stroom, een middenstroom en een noord stroom. E.e.a. afhankelijk t.o.v. van hoogwater Gibraltar.

Regatta sailing.

Op één van mijn verkenningstochten zag ik klassieke open zeilbootjes.

Even mijn licht opsteken.

Deze boten varen alleen in Plymouth en Bibraltar???? Destijds zijn deze boten in de 30er jaren speciaal ontworpen en gebouwd voor de British Navy. Een aantal daarvan zijn verscheept naar Gibraltar en varen daar nog steeds rond. Vandaag de dag zijn er 19 boten, waarvan  één polyester op de Roal Gibraltar Yacht Club.

Morgen, zaterdag, worden weer de eerste wedstrijden van het jaar gevaren. Mogelijk dat er behoefte is aan bemanning. Dus……..!

In het clubhuis werd druk gewerkt aan een uitgebreide lunch. Achteraf bleek dat een (prive) party te zijn. Buiten het club huis een zwembad met de nodige ligstoelen. Er is ook een steiger waar een tiental van de klassieke zeilbootjes liggen.

Aan het einde van de steiger is men al bezig om de schepen vaarklaar te maken. Ik kom in gesprek met de stuurman, Louis. 89 laar oud. Fanatiek dingy sailor die veel gezeild heeft in de “Snipe” en daarin ook mee gedaan heeft aan de WK in Brazilie  (3^e  p[laats). Ik vertelde dat ik vroeger Finnjol gezeild had en zo kwamen we op de zelfde golflengte. Hij vroeg hoe zwaar  ik was  (80 kilo) en of ik dan wel mee wilde om te bemannen. Het scheepje kan met drie man gevaren worden. Het andere bemanningslid was zijn zoon. Vijf weken geleden had hij nog een lichte update van een hardoperatie gehad en dus hij moest hij rustig aan doen.

Dat is dan geregeld. Eerst nog even een eenvoudige lunch nuttigen en dan op pad naar het wedstrijd parcours.

We varen de haven uit en toen het grootzeil omhoog ging knapte de grootzeilval en kwam het zeil naar beneden. Louis pised off!!. Hij had net een nieuwe val laten monteren en wel door een specialist!! 

Met daarbij de kanttekening dat de eigenaar van dat bedrijf,  zijn naaste concurrent was bij deze zeilwedstrijd.

Met het weer wat er nu was had Louis mooie kansen op goede klassering.

Aan de wal nog een poging gewaagd om met een trap alsnog de val weer te monteren opdat we de tweede wedstrijd wel mee konden varen.  Maar helaas de trap was niet lang genoeg. Einde wedstrijd verhaal.  Zijn zoon ging waar zijn gezin en wij hebben nog lekker nagebabbeld. Van beroep is hij advocaat en is nog drie dagen in de week actief op kantoor. Geboren in Gibraltar uit een Spaanse moederen een Engelse vader. In de WO II zijn alle burgers van de Gibraltar gerepatrieerd opdat alleen soldaten overbleven. Het gezin is naar Madeira gegaan en hij heeft zijn studie in Engeland gedaan. Hij heeft mij nog veel  eer verteld maar daarover verder in dit verslag

Al met aal een interessante ontmoeting.

-------------------------------------------------------------

 Einde reisverslag 2018  deel 3. Gibraltar.

Vandaag 9 mei;  Mailing verzorgen en schip weer vaarklaar maken.

Morgen 10 mei: Diesel tanken  (66 cent / liter)  en de zuidkust langs varen  richting   Alicnate, Benidorm,   Ibiza.

Op Ibiza en Formentera wil ik weer wat langer verblijven. Mooie ankerplekken, helder water en goede(?)  fiets mogelijkheden.