Reisverslag 2018  deel 17.  De eerste twee maanden verblijf in de baai van Vliho .

Na 28 augustus omgeving verder verkennen. Waar haalt Abraham de mosterd vandaan?.

Genoeg mogelijkheden voor scheepsbenodigdheden en levensonderhoud hier in de omgeving.

Lefkas is hier 20 km fietsen vandaan en daar zijn genoeg winkels om in alle behoefjes te voorzien. Dat kan ook met de bus maar minder goed voor de conditie.

De eerste zorg is het verkrijgen van een vaarpermit om in de Griekse wateren te mogen varen. Dat is nog niet Europees geregeld, ook het politieke beleid ten aanzien daarvan is nog niet geheel duidelijk .  Maar goed. Het kantoor van de vaarpolitie, waar het één en ander geregeld wordt is in Levkas stad en met enige navraag is dat gevonden.

Wat is nodig; de scheepspapieren, je paspoort. je internationaal vaarbewijs en een verzekeringsbewijs waar de Grieken mee uit de weg kunnen.

Het internationaal verzekeringsbewijs is niet voldoende maar mijn verzekeringsagent is op de hoogte van hun wensen dus via internet  (20 km terug fietsen naar de boot) krijg ik een mooi document waar men tevreden mee is. 

Betaling….. dat kan niet op het bureau. Je moet naar de bank  daar kan je dan 50 euro op hun rekening storten en met het betalingsbewijs krijg je uiteindelijk je de vaarpermit documenten. (jaarlijks verlengen!)

Advies: ga niet op maandag naar de bank, wachttijd één tot twee uur.

Levkas is geen bijzondere stad. Er is een grote “project” haven/ maar er zijn ook kades waar je voor de eerste nacht 16 euro betaald en voor de volgende nachten 8 euro. Geen elektra maar wel water.

11 september is Yvon aan boord gekomen. Dat geeft weer een ander dagritme en bezigheden.

Voorlopig heb ik twee prioriteiten:

1^e  Nu het nog goed weer is:  het opnieuw rubberen van de deknaden.

(Voor technische specificaties:  zie een nog volgend verslag.)

                                 

                                       Dat is gelukt, een hele klus.

Half oktober waren alle deknaden behandeld, wat nog rest is het afwerken/ schuren. Dat gebeurd pas als het nodige schilderwerk langs het dek klaar is. Dat heeft geen haast.

2^e  Het vinden van een goede overwintering plaats voor de Raaf

Ook dat is gelukt. Rob met zijn kits, de Arcas, heeft hetzelfde probleem. 

Daar hebben wij elkaar gevonden.

Hij gaat met zijn vrouw Julie, half oktober naar Engeland. Half december komt hij alleen terug om aan zijn boot te werken.

Wij leggen de boten tegen elkaar achter het anker. Zo kan ik op Rob zijn boot passen als hij er niet is.

                          

Een week nadat Rob terug is uit Engeland ga ik voor ongeveer één  à twee maanden naar Nederland. Op zijn beurt kan hij op mijn boot passen.

Daarna hebben werken we samen aan onze boten. Medio april komen Julie en Yvon weer aan boord.

NB: van eind oktober tot begin april is het toeristen seizoen gesloten. Er wordt dan ook niet meer op “Lefkas” gevlogen. Alternatief : via Airport Athene.

------------------------

Wat rest dan nog????         Genoeg om bezig te blijven.

------------------------

Een avondje harde wind leert dat ondanks de modificatie van het CQR anker, ik het anker niet betrouwbaar genoeg vindt.

Na een week goed achter het anker te hebben gelegen krijgen we harde wind. In eerste instantie houdt het anker uitstekend maar op een gegeven moment geeft hij toch op. Met de harde windt weer opnieuw goed ankeren lukt niet met dit anker. Het Danforth anker biedt weer uitkomst en houdt direct goed, de hele storm (van een paar uur) tot de dagen er na.

Omdat ik hier voor langere tijd blijf wissel ik het CQR anker voor het Danfort anker.

                   

Die zit nu aan de ankerketting en als ik dan achter uit vaar trekt het anker de neus van het schip omlaag.  Dat geeft vertrouwen.

Ook de storm van 25 september heeft het anker geen krimp gegeven.

Een zeer goede naam heeft het Rocna anker. Voor mijn schip heb ik een 33 kilo zwaar Rocna anker nodig.

                        

Eén probleem: de schacht van dat anker past niet op de Raaf. Alternatief: zelf een Rocna anker maken. Dus ga ik hier de maten opmeten zodat ik dat anker dan in mijn werkplaats in Leeuwarden kan maken en dan maar meteen in RVS. Bij Transavia mag je 32 kg ruimbagage meenemen. Dus….

Rob heeft inmiddels ook besloten om een 33 kg Rocna anker aan te schaffen. Eind oktober kunnen we daar gebruik van maken.

De dek werkzaamheden:

25 september is er weersomslag  van 30- 35 graden naar 20 tot 25 graden met in de komende week dagen met veel wind en daarna regenachtig weer.

Drie oktober wordt het weer beter en droog.  Kan ik hopelijk weer verder aan de deknaden.

Met 30 tot 35 graden was het te heet om op het dek te lopen. Onder een schaduw zeiltje heb ik wat werk kunnen verrichten. Nu de temperatuur overdag aangenamer is kan ik weer verder. Eind oktober waren de naden met nieuw rubber gevuld en is het dek weer voldoende geconserveerd voor inwateren.

Het mooie eindresultaat is pas zien als het dek, met de bandschuurmachine, weer is opgeschuurd.

Eerst nog het nodige schilderwerk aangrenzend aan het dek, nog onderhanden nemen. Na vijftien jaar is functioneel niet nodig, maar het oog wil ook wat dus wordt dat ook weer netjes gemaakt.  Dus…… nog even wachten met de foto van het eindresultaat.

Wat nog rest zijn de naden in de kuipvloer en de kuipbanken. Maar die zitten goed beschermd onder een dekzeil. Daar is geen druk op.

De volgende prioriteit is een oplossing voor de “overwintering”.

Voor Griekse begrippen is het seizoen afgelopen en gaat alles  dicht. Het weer is, gezien de mooi zomers, “slecht”. Dat wil zeggen vergelijkbaar met ons najaars- en voorjaarsweer.

Langdurige stormen zal je hier in Vliho niet zo gauw treffen maar kort en heftig behoort tot de mogelijkheden en daar moet je wel je voorbereidingen voor treffen.  Zowel Rob als ik zijn er van bewust, dat als je twee schepen aan elkaar achter het anker hebt liggen je in die omstandigheden wel aanwezig moet zijn.

Alternatief is de schepen op de kant of in een beschutte haven. Dat geeft geen zekerheid en de kosten gaan dan gauw naar de tweeduizend euro. Rob heeft vorig jaar ervaring opgedaan in de haven van Mesolongi. Een dag varen hiervandaan. 

Na het inwinnen van de nodige informatie heeft hij  meer vertrouwen in de Vliho baai dan de haven/ankerplek in Mesolongi.  Hij heeft mij wel nieuwsgierig gemaakt. We huren een auto en maken er een mooi dagje van om naar Mesolongi  te gaan.

We ontmoeten daar vele bekenden van Rob en op zich is deze plek zeker geen slecht alternatief. Alles bij elkaar genomen besluiten we om deze winter in Vliho door te brengen.

Mijn Danforth anker houdt goed. Rob heeft een delta anker, ongeveer gelijk aan mijn SQR anker. Met de harde storm is zijn anker gaan krabben. Op een andere plek heeft zijn anker goed gehouden. Omdat hij nog lang met dit schip wil blijven varen heeft hij besloten om ook een 33kg Rocna anker aan te schaffen. Eind oktober wordt dat hier bezorgd. (in Engeland, inclusief vracht was het anker €100,- goedkoper dan hier. )

Dat is wel zo een plezierige gedachten, want toen ik beide schepen achter zijn delta anker had liggen begon het zaakje toch op een gegeven moment te krabben.  En weer was ik blij met mijn Danforth anker dat uitkomst bood. Met het Rocna anker en het Danfort anker moeten we hier veilig de winter door kunnen komen.

11 december heb ik Yvon van het vliegveld opgehaald. Een taxi kost €50,-  Een huur auto voor de avond €25,- euro plus benzine. 

Er is hier betrekkelijk weinig te beleven. Vliho heeft de “Yachtclub” als sociaal ontmoetingscentrum. Engelsen die hier een huisje hebben en hier wonen, enige “live aboards” en wat passanten. Over het grootste deel Engels!.

Wat wel prettig is dat alle bedenkbare functionele faciliteiten bij de Club aanwezig zijn.  

De communie gedachte zoals we die in Alcoutim (Portugal) hadden ervaren is hier niet van toepassing. Een verkleide vorm daarvan vonden we wel in de haven van Mesolongi.

Uiteindelijk is ons verblijf hier (dat van Rob en van mij), gericht op functioneel onderhoud van het schip. Rob  en zijn vrouw Julie zijn 17 oktober naar Engeland vertrokken. Mooie gelegenheid om een auto te huren en ze naar het vliegveld te brengen. De resterende tijd goed voor boodschappen bij de Lidl in de plaats Lefkas en een rondrit over het eiland zelf. Het berglandschap is fraai en toch weer anders dan we gewend zijn. Een tochtje dat zeker de moeite waard was.

                                      

                                        

Nydri is een toeristen plaats, 5 km van Vliho. Puur toeristisch, het kan ook Spanje of Portugal zijn. Dezelfde formules, winkeltjes en restaurantjes. Het gros van de toeristen is hier veertien dagen om te genieten van het mooie weer. Er is een redelijke supermarkt en veel autoverhuurbedrijven. That’s all.  

Wat zoek ik hier dan???

Als thuisbasis een prima plek en als het schip weer op en top is kunnen we de mooie baaien en kusten verkennen, want dat is exclusiviteit van dit gebied. Nog even geduld.

23 oktober is Yvon weer huiswaarts gekeerd. De huurauto komt dan weer goed van pas. Boodschappen bij de Lidl, in Lefkas nog wat klus materialen voor de winter gekocht en dan kunnen we er voorlopig weer tegen. Komende anderhalve maand ben ik weer op mij zelf. Dat  is geen straf. Kan ik doen wat ik wil doen zonder anderen daarmee lastig te vallen.

Wat staat op mijn lijstje.

1^e . Rob heeft zijn motor een service beurt laten geven. Omdat wij naast elkaar lagen heb ik de monteur gevraagd naar mijn motor te kijken.

Hij constateerde dat de koppelingdemper schijf niet helemaal goed meer was. (oorzaak van het rammeltje?) en dat de eerste cilinder niet goed zijn best doet.

Ten aanzien van de eerste cilinder houdt dat in de cilinderkop eraf moet en gereviseerd moet worden. Op zich geen moeilijke operatie. Kunnen meteen de verstuivers en de injectie pompen nagekeken worden.  

Voor de koppeling plaat moet de keerkoppeling verwijderd worden en ook dat is geen moeilijke klus. Dat heb ik al eens eerder gedaan.

Het grootste probleem is onderdelen te vinden. De koppakkingset is voorhanden maar de schijf  is nog een vraagteken. In Leeuwarden heb ik nog een oude schijf, mogelijk dat ik van twee defecte weer één goede kan maken.

Ik heb wel de gelukkige omstandigheid dat als mijn motor buiten gebruik is ik met de  boot van Rob altijd nog “bewegingsmogelijkheid” heb.

Dat houdt in dat ik pas aan mijn motor ga werken, die nog goed functioneert, als het Rocna anker van Rob  binnen is.

2^e rubber naden van de kuip.

3^e schilderwerk en afwerken van het dek

4^e opknappen voorhut, voornamelijk lakwerk.

5^e het lakwerk /regulier onderhoud van teak delen van kajuit en kuip.

Voorlopig hoef ik  mij niet te vervelen.

13 december komt Rob weer hier om het stokje over te nemen en 19 december vertrek ik naar Nederland.

Kan ik daar de nodige klusjes doen om dan medio februari Rob weer te gaan vergezellen.

Einde reisverslag 2018  deel 17.

 De eerste twee maanden verblijf in de baai van Vliho .

.

Reisverslag 2018  deel 16. De eerste dagen in Vliho baai .

(Dit verslag is in een hoekje blijven liggen, vandaar de late berichtgeving.)

Zondag 26 augustus:

01:00   er is wat wind, als je niks doet kun je tegen de kust aangezet worden dus gaan we weer zeilen. Ik moet tussen twee eilanden door en met de wind uit het ZO moet dat uitstekend gaan.

                           

Als ik bij de “ingang” kom draait de wind naar het noorden en moet ik laveren. Op de kaart lijkt  de afstand tussen de eilanden erg krap maar in werkelijkheid kan ik redelijke slagen maken.

                                   

Als ik voorbij het kleine eiland ben is er wat meer ruimte maar dan valt de wind weer weg. De golfslag is hier ook verdwenen en dat is wel zo aangenaam.

 

Dobberen tot rond 07:00 uur

Bij opkomst van de zon is er ook een beetje wind, genoeg om de hoek om te zeilen naar de ingang van de baai bij Nyvik.

                                                     

Er liggen veel boten maar met een zuchtje wind wat nog over is kan ik een anker plekje vinden.

Eerst maar de zeilen goed drogen en opbergen.

Dan heb ik weer ”lucht” en ruimte om aandacht aan de keerkoppeling te besteden.

De keerkoppeling controle.

Onderweg had ik al geconstateerd dat als de keerkoppeling in zijn ”vrijstand” staat, de motor prima start en loopt, dus daar zit het probleem niet.

Ook de as tussen koppeling en schroefas draait prima als de schroef door de snelheid van het schip wordt aangedreven. Als de schroef genoeg toeren maakt werkt ook de schroefasgenerator naar behoren.

De tussen as bestaat uit een druklager, twee flexibele koppelingen en een het “uitgaande“ lager van de keerkoppeling. Daar zit het probleem dus ook niet.

De keerkoppeling zelf bestaat uit twee pakketten plaatlamellen en een paar gelagerde tandwielen.

Als één van de lamellen kapot, of gebroken is, zouden er metaal splinters in de keerkoppeling kunnen komen en dat is niet goed.

Eerst maar olie aftappen. Die laat ik in een pannetje lopen en onder de bodem plak ik een stevige ronde magneet. In de olie zie ik dunne zwarte wolkjes die, na enige rust een kring vormen bij de magneet. Als ik de olie weer in beweging breng vermengt het zich weer en blijft er geen kring over. Ik kan geen enkel stukje metaal ontdekken.

De zwarte wolkjes zijn heel fijn ijzerpoeder dat ontstaat door de slijtage van de lamellen. Als de olie uitgezakt is gaat die weer terug in de keerkoppeling.

Motor starten schakelen naar “vooruit” en ik constateer geen bijzonderheden, idem bij schakelen naar “achteruit”.

Dan nog snel schakelen van vóór naar achteruit en visa versa. Alles functioneert goed.

Sterker nog de tingeltjes en piepjes die ik voorheen hoorde zijn ook eventjes???   weg. Ra Ra!!  

Voor alsnog heb ik twee verklaringen.

1-   Het oliepeil van de keerkoppeling stond royaal boven de merkstreep. Teveel olie zou ook bijgeluiden kunnen geven.

Nu, bij het opnieuw vullen, is er minder olie in de keerkoppeling gegaan en dat zou een reden kunnen zijn.

2-   Ik heb gewoon gedroomd dat de keerkoppeling lawaai maakte of het is een ander geluid geweest.  Meer kan ik niet verzinnen.

Het probleem is voorlopig opgelost en ook met intensief gebruik bij verkassen van de Raaf naar een andere ankerplek functioneerde alles prima.   Gelukkig….   een zorg minder!. Bij de eerste gelegenheid olie verversen. Tijd genoeg!

Einde keerkoppeling controle.

Maandag 27 augustus

De ankerplek hier is mooi maar wel een aanloop voor schepen die Nydri, het plaatsje aan de westkant van deze baai, willen bezoeken.

In de middag begint het wat harder te waaien en alhoewel ik goed achter mijn anker lag gaat die toch krabben.

Een plekje verderop dan maar, weer krabben en als ik mijn Danfortanker er uit gooi houdt ook die niet. Dan maar weer en stuk verder op. Ook dat gaat niet. Ik ben niet de enige, maar er zijn ook boten die wel goed vast liggen. Door het vele ankeren van passanten zal de grond wel aardig los gewoeld zijn. Ik ga maar naar Vlikho.

                                   

Via een doorvaart kom je bij een binnenmeer, zo groot als de eerste plas van Loosdrecht met een maximale diepte van7 meter. Daar liggen ook allemaal schepen voor anker, velen al voor langere tijd.

Ruimte genoeg om te ankeren en ditmaal geen anker problemen.

867

Aan de oostkant zijn mooie bungalows aan het watert en aan de westkant is het dorp Vliho.

                       

                          

    

                                        

Een lange kade, stukjes boulevard, een doorgaande weg, huizen met daarachter nog een straat met woningen. Achter de woningrij is een steile bergwand die, aan het eind van de middag als de zon zich daarachter verschuilt,  voor verkoelende schaduw zorgt.

In tegenstelling tot Nydri, is het hier niet toeristisch.

Van Fred, die hier 7 jaar geleden met zijn Lemmeraak de Alcedo (zie internet) rond zeilde ondervind ik veel steun van zijn verslagen.

Uiteindelijk wil ik deze plek als uitvalbasis gebruiken voor de komende jaren. Overwinteren, dagtochtjes, langere tochten etc..

Een beetje inburgeren kan geen kwaad.

In de omgeving veel watersportwinkeltjes en werfjes. Wel zo plezierig om het onderhoudsniveau van de Raaf op peil te houden.

De baai is door bergen omgeven en goed beschut.

Op 20 km de grote plaats Levkas met veel faciliteiten.

Op 40 km afstand het vliegveld met verbindingen naar de rest van Europa.

Dinsdag 28 augustus.

Ik ga wat dichter bij de kant achter het anker. Hoef ik niet steeds zover met de bijboot naar de kant.

Voorlopig ben ik nog steeds bezig met het maken van de achterstallige verslagen en huishoudelijke werkzaamheden.

Ik ga met bijboot en fiets naar de kant.

Op de kant ontmoet ik Robert en Julia. Volgens mij Engelse “langparkeerders” die op hun boot wonen.  Zij gaan naar de Vlikho Yachtclub. Als ik uit gefietst ben kom ik daar ook naar toe.

Eerst maar even naar Nydri, een standaard toeristische plaats zonder enige bijzonderheden.

Als ik bij de Yachtclub kom zijn Rob en Julie al weg.

Ik zie wel veel Engels ‘bejaarden” met bier aan de bar in drukke gesprekken.

Ik kijk het zo eens aan en de kennismaking doe ik wel op een andere moment.  Morgen kom ik weer terug als ik mijn verslagen wil verzenden want er is hier een WIFI verbinding.

Er is een warme bakker en er zijn drie kleine supermarktjes.

Genoeg voor de dagelijkse behoefte en daar maak ik meteen gebruik van.

In Nydri is een grotere supermarkt en in de plaats Levkas is zelfs een Lidl.

Ik ga weer terug aan boord doe een middag slaapje.

Daarna weer  verder met dagelijkse werkzaamheden.

11 september komt Yvon aan boord. Meegenieten van het mooie weer en de beschutte vaaromgeving.

Op de Yachtclub ontmoet ik Robert en Julia weer. Hij heeft hier een stalen kitsjacht gekocht. Qua volume een slag groter dan de Raaf.

 Het schip heeft 4 jaar in een hoekje gelegen en heeft daardoor enig achterstallig onderhoud ondergaan. Robert wil het schip klaarmaken voor een wereldreis en is al een tijdje bezig om alles weer goed werkend te maken en goede spullen aan te schaffen.

Voorlopig heb ik voldoende werk aan het schip om op een gepaste wijze de dagen door te komen.

De wifi is (erg) traag maar de verslagen zijn nu de deur uit.

Ik verwacht geen dagelijkse verrassingen, dus houd ik de dag verslagen even voor gezien.

Einde reisverslag 2018  deel 16. De eerste dagen in Vliho baai .