Reisverslag 2018  deel 16. De eerste dagen in Vliho baai .

(Dit verslag is in een hoekje blijven liggen, vandaar de late berichtgeving.)

Zondag 26 augustus:

01:00   er is wat wind, als je niks doet kun je tegen de kust aangezet worden dus gaan we weer zeilen. Ik moet tussen twee eilanden door en met de wind uit het ZO moet dat uitstekend gaan.

                           

Als ik bij de “ingang” kom draait de wind naar het noorden en moet ik laveren. Op de kaart lijkt  de afstand tussen de eilanden erg krap maar in werkelijkheid kan ik redelijke slagen maken.

                                   

Als ik voorbij het kleine eiland ben is er wat meer ruimte maar dan valt de wind weer weg. De golfslag is hier ook verdwenen en dat is wel zo aangenaam.

 

Dobberen tot rond 07:00 uur

Bij opkomst van de zon is er ook een beetje wind, genoeg om de hoek om te zeilen naar de ingang van de baai bij Nyvik.

                                                     

Er liggen veel boten maar met een zuchtje wind wat nog over is kan ik een anker plekje vinden.

Eerst maar de zeilen goed drogen en opbergen.

Dan heb ik weer ”lucht” en ruimte om aandacht aan de keerkoppeling te besteden.

De keerkoppeling controle.

Onderweg had ik al geconstateerd dat als de keerkoppeling in zijn ”vrijstand” staat, de motor prima start en loopt, dus daar zit het probleem niet.

Ook de as tussen koppeling en schroefas draait prima als de schroef door de snelheid van het schip wordt aangedreven. Als de schroef genoeg toeren maakt werkt ook de schroefasgenerator naar behoren.

De tussen as bestaat uit een druklager, twee flexibele koppelingen en een het “uitgaande“ lager van de keerkoppeling. Daar zit het probleem dus ook niet.

De keerkoppeling zelf bestaat uit twee pakketten plaatlamellen en een paar gelagerde tandwielen.

Als één van de lamellen kapot, of gebroken is, zouden er metaal splinters in de keerkoppeling kunnen komen en dat is niet goed.

Eerst maar olie aftappen. Die laat ik in een pannetje lopen en onder de bodem plak ik een stevige ronde magneet. In de olie zie ik dunne zwarte wolkjes die, na enige rust een kring vormen bij de magneet. Als ik de olie weer in beweging breng vermengt het zich weer en blijft er geen kring over. Ik kan geen enkel stukje metaal ontdekken.

De zwarte wolkjes zijn heel fijn ijzerpoeder dat ontstaat door de slijtage van de lamellen. Als de olie uitgezakt is gaat die weer terug in de keerkoppeling.

Motor starten schakelen naar “vooruit” en ik constateer geen bijzonderheden, idem bij schakelen naar “achteruit”.

Dan nog snel schakelen van vóór naar achteruit en visa versa. Alles functioneert goed.

Sterker nog de tingeltjes en piepjes die ik voorheen hoorde zijn ook eventjes???   weg. Ra Ra!!  

Voor alsnog heb ik twee verklaringen.

1-   Het oliepeil van de keerkoppeling stond royaal boven de merkstreep. Teveel olie zou ook bijgeluiden kunnen geven.

Nu, bij het opnieuw vullen, is er minder olie in de keerkoppeling gegaan en dat zou een reden kunnen zijn.

2-   Ik heb gewoon gedroomd dat de keerkoppeling lawaai maakte of het is een ander geluid geweest.  Meer kan ik niet verzinnen.

Het probleem is voorlopig opgelost en ook met intensief gebruik bij verkassen van de Raaf naar een andere ankerplek functioneerde alles prima.   Gelukkig….   een zorg minder!. Bij de eerste gelegenheid olie verversen. Tijd genoeg!

Einde keerkoppeling controle.

Maandag 27 augustus

De ankerplek hier is mooi maar wel een aanloop voor schepen die Nydri, het plaatsje aan de westkant van deze baai, willen bezoeken.

In de middag begint het wat harder te waaien en alhoewel ik goed achter mijn anker lag gaat die toch krabben.

Een plekje verderop dan maar, weer krabben en als ik mijn Danfortanker er uit gooi houdt ook die niet. Dan maar weer en stuk verder op. Ook dat gaat niet. Ik ben niet de enige, maar er zijn ook boten die wel goed vast liggen. Door het vele ankeren van passanten zal de grond wel aardig los gewoeld zijn. Ik ga maar naar Vlikho.

                                   

Via een doorvaart kom je bij een binnenmeer, zo groot als de eerste plas van Loosdrecht met een maximale diepte van7 meter. Daar liggen ook allemaal schepen voor anker, velen al voor langere tijd.

Ruimte genoeg om te ankeren en ditmaal geen anker problemen.

867

Aan de oostkant zijn mooie bungalows aan het watert en aan de westkant is het dorp Vliho.

                       

                          

    

                                        

Een lange kade, stukjes boulevard, een doorgaande weg, huizen met daarachter nog een straat met woningen. Achter de woningrij is een steile bergwand die, aan het eind van de middag als de zon zich daarachter verschuilt,  voor verkoelende schaduw zorgt.

In tegenstelling tot Nydri, is het hier niet toeristisch.

Van Fred, die hier 7 jaar geleden met zijn Lemmeraak de Alcedo (zie internet) rond zeilde ondervind ik veel steun van zijn verslagen.

Uiteindelijk wil ik deze plek als uitvalbasis gebruiken voor de komende jaren. Overwinteren, dagtochtjes, langere tochten etc..

Een beetje inburgeren kan geen kwaad.

In de omgeving veel watersportwinkeltjes en werfjes. Wel zo plezierig om het onderhoudsniveau van de Raaf op peil te houden.

De baai is door bergen omgeven en goed beschut.

Op 20 km de grote plaats Levkas met veel faciliteiten.

Op 40 km afstand het vliegveld met verbindingen naar de rest van Europa.

Dinsdag 28 augustus.

Ik ga wat dichter bij de kant achter het anker. Hoef ik niet steeds zover met de bijboot naar de kant.

Voorlopig ben ik nog steeds bezig met het maken van de achterstallige verslagen en huishoudelijke werkzaamheden.

Ik ga met bijboot en fiets naar de kant.

Op de kant ontmoet ik Robert en Julia. Volgens mij Engelse “langparkeerders” die op hun boot wonen.  Zij gaan naar de Vlikho Yachtclub. Als ik uit gefietst ben kom ik daar ook naar toe.

Eerst maar even naar Nydri, een standaard toeristische plaats zonder enige bijzonderheden.

Als ik bij de Yachtclub kom zijn Rob en Julie al weg.

Ik zie wel veel Engels ‘bejaarden” met bier aan de bar in drukke gesprekken.

Ik kijk het zo eens aan en de kennismaking doe ik wel op een andere moment.  Morgen kom ik weer terug als ik mijn verslagen wil verzenden want er is hier een WIFI verbinding.

Er is een warme bakker en er zijn drie kleine supermarktjes.

Genoeg voor de dagelijkse behoefte en daar maak ik meteen gebruik van.

In Nydri is een grotere supermarkt en in de plaats Levkas is zelfs een Lidl.

Ik ga weer terug aan boord doe een middag slaapje.

Daarna weer  verder met dagelijkse werkzaamheden.

11 september komt Yvon aan boord. Meegenieten van het mooie weer en de beschutte vaaromgeving.

Op de Yachtclub ontmoet ik Robert en Julia weer. Hij heeft hier een stalen kitsjacht gekocht. Qua volume een slag groter dan de Raaf.

 Het schip heeft 4 jaar in een hoekje gelegen en heeft daardoor enig achterstallig onderhoud ondergaan. Robert wil het schip klaarmaken voor een wereldreis en is al een tijdje bezig om alles weer goed werkend te maken en goede spullen aan te schaffen.

Voorlopig heb ik voldoende werk aan het schip om op een gepaste wijze de dagen door te komen.

De wifi is (erg) traag maar de verslagen zijn nu de deur uit.

Ik verwacht geen dagelijkse verrassingen, dus houd ik de dag verslagen even voor gezien.

Einde reisverslag 2018  deel 16. De eerste dagen in Vliho baai .