Reisverslag 2018  deel 15.Van de straat van 

Messina naar Levkas     -    Griekenland.

De oversteek naar Levkas.

Bij Messina zie ik geen geschikte overnachtingplaats.

Ik vaar door naar de overkant, oostwaarts naar de vaste wal, langs de grote stad Reggio di Calabria, het begin van de oversteek naar Levkas.  

Halverwege het uiterste stukje zuidkust van Italië, bij Milite di Porto Salvo, valt de wind weg. Die nacht blijf ik voor Porto Salvo dobberen.

 

Om op  chronologische volgorde de weersveranderingen op te sommen wordt wat saai . Ik zal een beeld geven van de omstandigheden en de belevenissen van de oversteek.

----------------------------------

“Als je vindt dat het weer goed is moet je gaan. Daarna komen de verrassingen wel”.

----------------------------------

De weersvoorspelling: Windguru geeft voor de komende dagen wind uit het NO tot ZO  windkrach drie tot af en toe vier.

Passageweather, geeft een geheel overzicht,  Voor de komende dagen weinig drukverschillen dus weinig wind.  Volgende week dinsdag komt er pas wat meer wind bij Levkas. Eventjes windkracht 6.

De koers is dus tegen de zwakke wind in. De ervaring leert dat de wind overdag veel varieert in richting en kracht. Echt harde wind komt zelden voor en als het komt dan maar voor een korte tijd.

Dus:  gaan!

Welke koers kiezen.  Zeilen over bakboord of stuurboord

De koers is nagenoeg Oost  80  graden op de kompasroos. Tegen de wind in zeilen gaat niet. De aan de windse koers bij zeegang is voor de Raaf 50 graden t.o.v de windrichting.

Bij en constante windrichting maakt het niet zoveel uit of je nu eerst over bakboord  gaat of eerst over stuurboord. Als de wind van richting varieert en de kracht veranderd van nul tot  24 knopen wordt het wat lastiger om de kortste weg te varen en moet je keuzes maken over welke boeg je de kortste route kunt varen.

Koers houden:

Boven windkracht vier, een beetje afhankelijk van de golf bewegingen, kan de Raaf , na goed getrimd te zijn, zelf,,,, zonder automaat, goed aan de wind blijven varen. Wordt de wind minder dan kan de stuurautomaat het overnemen, maar die gebruikt relatief veel energie. E,e,a vraagt veel meer aandacht en dus krijgt mijn lichaam minder rust.

Koers bij schiftende en draaiende winden.

Ook al zijn er redelijke omstandigheden waarbij de Raaf zichzelf kan besturen, bij draaiende winden kan de Raaf dat niet volgen en raakt dan de klust kwijt. Ingrijpen is dan noodzakelijk en dat merk je aan de gedragingen van het schip. Ben je net aan je slaapje begonnen… dus dan nog maar even wachten met slapen, 

Golf richting en windrichting.

De gestage continue golfbeweging verandert niet als de wind draait. Dat houdt in dat je over de ene boeg veel soepeler kunt varen dan over de andere boeg. Ook dit is argument wat meespeelt bij het maken van de keuzes, zeilen over bakboord of stuurboord.

--------------------

Nostalgie:

Vroeger zeilde ik wedstrijden in kleine boten op de plassen, Bij weinig wind had je dezelfde problemen als die ik nu ondervindt.
Als het windstil was gebruikte ik een “stinkveter”.
Als je die aansteekt heb je rook en aan de rook kun je zien waar de wind vandaan komt.
Toen moesten we zonder motor over de finish zien te komen. Als je de minste fouten maakte won je de wedstrijd.
Deze uitdaging ligt ook nu weer op tafel en maakt het voor mij best een leuke uitdaging om zo te moeten varen.

------------------------

De oversteek wordt gekenmerkt door : Zwakke en draaiende winden, opeenvolgende onweersbuien met hevig slagregens, gevolgd door windstiltes, met als consequenties, regelmatig de zeilvoering en koers aanpassen.

Note: bij normale wind en koers kun je meestal rekenen met een af te leggen afstand van 100 tot 120 mijl per etmaal.

--------------------

Dinsdag:  21 Augustus:     

                         

Op de dag weinige wind uit het oosten en windschiftingen, tussendoor nog een regenbuitje van 5 minuten.

    Aan de streep op de horizon kun je zien dat er wind aankomt, hoeveel??   richting???          Altijd weer een verassing!

                        

Een strookje van een servet en een knijper en je kunt goed zien waar de wind vandaan komt.

De dag gevuld met slapen en muziek.

Om vijf uur  is Italië uit zicht maar in de avond zien we nog wel de lichtjes aan de kust en op de bergen.

Op afstand is er onweer maar ik heb bijna volle maan als verlichting.

Nog 200 mijl te gaan. Door windschiftingen is het een onrustige nacht.

Woensdag: 22 augustus:

Veel regen, Onweer op afstand.  nog 150 mijl

Donderdag: 23 augustus:  

In de ochtend een regenbui met donderslagen en wind.

Grootzeil naar beneden en rustig doorvaren, na een halfuurtje krijgen we weer matige wind en je zou zeggen: de spanning is uit de lucht dus voorlopig constant weer. Grootzeil maar weer omhoog. Overigens is de temperatuur aangenaam en loop ik alleen in mijn zwembroek rond.

Als ik nat wordt ben ik zo afgedroogd. Heb je kleren aan dan worden die nat en heb je weer natte spullen aanboord, die, als het droog weer is , uitgehangen moeten worden. Een extra zorg.

                         

Na twee uurtjes weer regen en veel wind. Grootzeil weer naar beneden,  maar nu laat ik het grootzeil waar het is. Toch komen er nog twee buien met heftige regenslag.

                             

Bij één bui loopt de  wind op naar 33 knopen (dikke zeven) en dat heb ik een tijd lang niet gehad. Ook dit duurt maar een halfuurtje. 

                                         

Na de buien hebben we een mooie avond.  Nog 100 mijl te gaan. Maar na middernacht is het weer af en toe hommeles.

Vrijdag: 24 augustus: Lekker windje, Levkas is nagenoeg bezeild en we schieten lekker op.

                             

Weer een mooie avond maar dat had ik gisteren ook dus ben ik toch  wat extra alert. 

 In de nacht tijdens een windstilte en mijn slaap, heb ik de motor bij gehad. Opeens een raar gerommel bij de keerkoppeling. Motor meteen uitgezet en weer verder gaan slapen.

Uitzoeken wat er aan de hand is heeft geen enkele zin want onder deze omstandigheden kan ik toch geen reparaties uitvoeren. Dat houdt wel in dat ik alles onder zeil moet bevaren.

De grote windjammers van destijds zeilden de wereld rond zonder motor en de Witte Raaf is een uitstekend zeilschip. Dat is geen probleem.

Uitzoeken wat de oorzaak is  doe ik wel als ik op de definitieve verblijfplaats ben.

Om twee uur in de nacht zie ik in het oosten lichten, dus ben ik bij de kust van Griekenland.

Ik moet wat ruimer gaan varen en met een lekker windje vaart de Raaf tegen de zeven knopen. Als dat zo door gaat kom ik in het donker bij de eilanden aan en dat is niet zo leuk. In de verte is nog een grijze lucht dus gaat het grootzeil naar beneden.  Varen we toch nog ruim vijf en een halve knoop.

        

Zaterdag: 25 augustus:  

                                

Wat erg vroeg gaat de wind liggen. De rest van de dag wordt het een drijfpartij. De windrichting is drie keer de kompasroos door geweest met weinig of geen wind.

                  

Het eiland Levkas.

Slechts één maal, aan de rand van een regen bui, had ik even windkracht 6 maar na 20 minuten was dat ook weer over.  Een geschikte ankerplek heb ik niet kunnen bereiken.

Dus de nacht breng ik dobberend en slapend door totdat er wind komt en dan gaan we wel zien wat we dan gaan doen.

Zondag 26 augustus:

01:00   er is wat wind, als je niks doet kun je tegen de kust aangezet worden dus gaan we weer zeilen. Ik moet tussen twee eilanden door en met de wind uit het ZO moet dat uitstekend gaan.

                       

Als ik bij de “ingang” kom draait de wind naar het noorden en moet ik laveren. Op de kaart lijkt  de afstand tussen de eilanden erg krap maar in werkelijkheid kan ik redelijke slagen maken.

                                   

Als ik voorbij het kleine eiland ben is er wat meer ruimte maar daarna valt de wind weer weg. De golfslag is hier ook verdwenen en dat is wel zo aangenaam.

                                           

                                                    Dobberen tot rond 07:00 uur

Bij opkomst van de zon is er ook een beetje wind, genoeg om de hoek om te zeilen naar de ingang van de baai bij Nyvik.

853

Er liggen veel boten maar met een zuchtje wind wat nog over is kan ik een anker plekje vinden.

Eerst maar de zeilen goed drogen en opbergen.

Dan heb ik weer ”lucht” en ruimte om aandacht aan de keerkoppeling te besteden.

De keerkoppeling controle.

Onderweg had ik al geconstateerd dat als de keerkoppeling in zijn ”vrijstand” staat, de motor prima start en loopt, dus daar zit het probleem niet.

Ook de as tussen koppeling en schroefas draait prima als de schroef door de snelheid van het schip wordt aangedreven. Als de schroef genoeg toeren maakt werkt ook de schroefasgenerator naar behoren.

De tussen as bestaat uit een druklager, twee flexibele koppelingen en een het “uitgaande“ lager van de keerkoppeling. Daar zit het probleem dus ook niet.

De keerkoppeling zelf bestaat uit twee pakketten plaatlamellen en een paar gelagerde tandwielen.

Als één van de lamellen kapot, of gebroken is, zouden er metaal splinters in de keerkoppeling kunnen komen en dat is niet goed.

Eerst maar olie aftappen. Die laat ik in een pannetje lopen en onder de bodem plak ik een stevige ronde magneet. In de olie zie ik dunne zwarte wolkjes die, na enige rust een kring vormen bij de magneet. Als ik de olie weer in beweging breng vermengt het zich weer en blijft er geen kring over. Ik kan geen enkel stukje metaal ontdekken.

De zwarte wolkjes zijn heel fijn ijzerpoeder dat ontstaat door de slijtage van de lamellen. Als de olie uitgezakt is gaat die weer terug in de keerkoppeling.

Motor starten schakelen naar “vooruit” en ik constateer geen bijzonderheden, idem bij schakelen naar “achteruit”.

Dan nog snel schakelen van vóór naar achteruit en visa versa. Alles functioneert goed.

Sterker nog de tingeltjes en piepjes die ik voorheen hoorde zijn ook weg. Ra Ra!!  

Voor alsnog heb ik twee verklaringen.

1-   Het oliepeil van de keerkoppeling stond royaal boven de merkstreep. Teveel olie zou ook bijgeluiden kunnen geven.

         Nu, bij het hervullen is er minder olie in de keerkoppeling gegaan en            dat zou een reden kunnen zijn.

2-   Ik heb gewoon gedroomd dat de keerkoppeling lawaai maakte of het is een ander geluid geweest.  Meer kan ik niet verzinnen.

Het probleem is op gelost en ook met intensief gebruik bij verkassen van de Raaf naar een andere ankerplek functioneerde alles prima.   Gelukkig….   een zorg minder!. Bij de eerste gelegenheid olie verversen. Tijd genoeg!

Einde keerkoppeling controle.

Maandag 27 augustus

De ankerplek hier is mooi maar wel een aanloop voor schepen die Nydri, het plaatsje aan de westkant van deze baai, willen bezoeken.

In de middag begint het wat harder te waaien en alhoewel ik goed achter mijn anker lag gaat die toch krabben.

Een plekje verderop dan maar, weer krabben en als ik mijn Danfortanker er uit gooi houdt ook die niet. Dan maar weer en stuk verder op. Ook dat gaat niet. Ik ben niet de enige, maar er zijn ook boten die wel goed vast liggen. Door het vele ankeren van passanten zal de grond wel aardig los gewoeld zijn. Ik ga maar naar de Vlikho baai.

                              

Via een doorvaart kom je bij een binnenmeer, zo groot als de eerste plas van Loosdrecht met een maximale diepte van7 meter. Daar liggen ook allemaal schepen voor anker, velen al voor langere tijd.

Ruimte genoeg om te ankeren en ditmaal geen anker problemen.

                                

Aan de oostkant zijn mooie bungalows aan het watert en aan de westkant is het dorp Vlikho.

 

 

Een lange kade, stukjes boulevard, een doorgaande weg, huizen met daarachter nog een straat met woningen. Achter de woningrij is een steile bergwand die, aan het eind van de middag als de zon zich daarachter verschuilt,  voor verkoelende schaduw zorgt.

In tegenstelling tot Nydri, is het hier niet toeristisch.

Van Fred, die hier 7 jaar geleden met zijn Lemmeraak de Alcedo (zie internet) rond zeilde ondervind ik veel steun van zijn verslagen.

Uiteindelijk wil ik deze plek als uitvalbasis gebruiken voor de komende jaren. Overwinteren, dagtochtjes, langere tochten etc..

Een beetje inburgeren kan geen kwaad.

In de omgeving veel watersportwinkeltjes en werfjes. Wel zo plezierig om het onderhoudsniveau van de Raaf op peil te houden.

De baai is door bergen omgeven en goed beschut.

Op 20 km de grote plaats Levkas met veel faciliteiten.
Op 40 km afstand het vliegveld met verbindingen naar de rest van Europa.

Dinsdag 28 augustus.

Ik ga wat dichter bij de kant achter het anker. Hoef ik niet steeds zover met de bijboot naar de kant.

Voorlopig ben ik nog steeds bezig met het maken van de achterstallige verslagen en huishoudelijke werkzaamheden.

Ik ga met bijboot en fiets naar de kant.

Op de kant ontmoet ik Robert en Julia. Volgens mij Engelse “langparkeerders” die op hun boot wonen.  Zij gaan naar de Vlikho Yachtclub. Als ik uitgefietst ben kom ik daar ook naar toe.

Eerst maar even naar Nydri, een standaard toeristische plaats zonder enige bijzonderheden.

 

 Rondvaart boten en toeristische aanbevelingen.                             Boulevard van Nydri.

Als ik bij de  VlihoYachtclub kom zijn zij al weg. 
De Yachtclub is een Engelse enclave. Alles is Engels inclusief de zeilfoto's van Beken of Cowes. In alle comfort voorzien, douches, internet, wasmachines en een plezierige bediening. Wel zo praktisch, waar zeker veel gebruik van zullen maken, maar niet zo origineel. 

 

 
Ik zie wel veel Engels "bejaarden”,   met bier aan de bar, verwikkeld in drukke gesprekken.   Ik kijk het zo eens aan en de kennismaking doe ik wel op een andere moment.  Morgen kom ik weer terug als ik mijn verslagen wil verzenden want er is hier een WIFI verbinding.

Er is een warme bakker en er zijn drie kleine supermarktjes.

Genoeg voor de dagelijkse behoefte en daar maak ik meteen gebruik van.
In Nydri is een grotere supermarkt en in de plaats Levkas is zelfs een Lidl.
Ik ga weer terug aan boord doe een middag slaapje.
Daarna weer  verder met dagelijkse werkzaamheden.

11 september komt Yvon aan boord. Meegenieten van het mooie weer en de beschutte vaaromgeving.

En …. er zijn ook vrienden en familie met goede voornemens om hier naar toe te komen.  

Even weg van de snelweg.

Ter info:  een retourtje vliegen kost ongeveer 180 euro.

Op de Yachtclub ontmoet ik Robert en Julia weer. Hij heeft hier een stalen kitsjacht gekocht. Qua volume een slag groter dan de Raaf.

Het schip heeft 4 jaar in een hoekje gelegen en heeft daardoor enig achterstallig onderhoud ondergaan. Robert wil het schip klaarmaken voor een wereldreis en is al zeen tijdje bezig om alles weer goed werkend te maken en goede spullen aan te schaffen. 

De prijzen voor jachtspullen vallen behoorlijk tegen soms twee tot drie keer zo duur als in Engeland.

Voorlopig heb ik voldoende werk aan het schip om op een gepaste wijze de dagen door te komen.

De wifi van de Yachtclub is (erg) traag maar de verslagen zijn nu de deur uit.

Ik verwacht geen dagelijkse verrassingen, dus houd ik de dag verslagen even voor gezien.

Ben je toch nieuwsgierig over het reilen ene zeilen?     …..

Binnen Europa kan je makkelijk bellen en kunnen we even bijpraten.

Mijn telefoonnummer is:      .  0031 6 5350 4551.

Wouter

Einde reisverslag 2018  deel 15.

Van de straat van Messina naar Levkas Griekenland.