Reisverslag 2018  deel 13 Westkust van Italië

tot aan de golf van Napels

Wil je weten waar de Witte Raaf zich bevind?  Volg dan de volgende link.      https://www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952

Maandag 6 augustus .   Porto Azzurro  naar Isola del  Giglio voor de Italiaanse kust.  30 mijl   Zon  warm   Zwak tot matige wind   uit het oosten/ tot zuid westen .

Wat het weer gaat worden weet ik niet precies. In ieder geval wordt het weer heet vandaag en komt er niet veel wind.

Beter op zee dan op de wal. Ik zie wel waar ik uitkom en als ik geen ankerplaats heb blijf ik de nacht op zee.

 Ik laat Elba achter mij en het begint met variabele winden. Zoals de wind waait,  waait mijn….. bootje.

In de middag komt er matige wind en lijkt stabiel. Ik verleg mijn koers naar de Italiaanse kust naar Porto Santo Stefano. Als ik daar in de buurt kom zie ik ook het eiland Giglio liggen. Op de kaart een vlekje maar in werkelijkheid een grote berg die boven de zeespiegel uitsteekt.

Dit ligt beter op de route en als ik dichterbij om zie ik aan de NW kant van het eiland, een baai waar boten achter hun anker liggen. Daar ga ik naar toe. 

Ziet er leuk uit wellis waar heeft hier een projectontwikkelaar zijn kans schoon gezien.

Maar het ziet er niet onaardig uit.  Boven op de bergkam zijn nog  verdedigingwerken een dorp. Er is ongeveer één grote weg op dit eiland, van deze plek naar de naar de andere kant van het eiland, Porto Giglio.

 Een groot gedeelte van het eiland is natuurreservaat en daar zijn weer regeltjes voor. Voor mij is dit een tussenstop morgen weer verder. Als ik alles wil zien kom ik nooit in Griekenland en dat is toch wel de bedoeling.

Als de zon achter de einder verdwijnt en het binnen weer behaaglijk is ga ik lekker slapen.

                                                  

Dinsdag 7  augustus .   Isola del  Giglio      naar Italiaanse kust.  Zon  warm   wind Zwak tot matig windje   uit het oosten/ tot zuid westen oosten.

Bij het ontwaken is er wat wind, daar moet ik maar gebruik van maken. Dus anker op en zeiltjes omhoog. Om uit de baai te komen vaar ik op de motor, de wind is pal tegen. Om de hoek gaat het beter maar dan valt de wind weer weg.

          

Het duurt een tijdje voor ik voorbij het eiland Giglio ben. Ook de pleziervaart neemt nu sterk af, het wordt rustig op het water. Ik zet koers naar Santa Marinella iets ten zuiden van de grote havenstad Cicitvecchia. In de middag komt er wind en is dat goed bezeild. Het eiland Giannutri vaar ik aan de west kant voorbij. Giglio wordt beheerst door een grote hoge berg, het eiland Giannutit is wat dat betreft wat bescheidener van aard.

                          

Het is wel in zijn geheel natuurreservaat hetgeen betekend dat er

“zones “ zijn waar bepaalde regels gelden.

Niet snel varen, geen overnachtingen, ankerbeperkingen etc  etc.

Er zijn nagenoeg geen toeristische activiteiten op dit eiland. Aan de zuidwest kant, onder de vuurtoren is de kust voorzien van vele grote open grotten.

 

Toch wel weer een apart gezicht. 

Er staat nu een lekker windje, de koers is ruim bezeild en alle zeilen, inclusief de aap, staan bij.

Tegen de avond valt de wind weg. Nog 20 mijl naar de kust.  Ik blijf vannacht lekker op zee. Een beetje aanrommelen en zo komen we de nacht wel door.

Buiten slapen want binnen is het benauwd warm. Door de hoge vochtigheidsgraad word alles klam  De kust, met al zijn lichten,  is een mooi oriëntatie punt voor de nacht.

Hoe die kust eruit ziet???  Ik weet het niet want het is donker!

De bergen van Toscana blijven in zicht maar de kust hier is veel vlakker. Veel lichten van de havenstad waar vandaan, in de avond uren, twee grote cruiseschepen vertrokken. Die zijn dan morgen vroeg weer op een nieuwe toeristische locatie.

Woensdag 8 augustus. Als de zon weer wat kracht krijgt Het maakt die korte metten met de vochtigheid en alles is weer “kast” droog.

Er komt ook een zwak windje . Goed genoeg om langs de kust richting Rome te varen. Ik kan de kust nu goed zien. Lage bergen/heuvels. Met  graslanden en begroeting.

 

Aan de vlakke kust is er ruimte voor dorpen steden en stranden. Als ik verder naar het zuiden ga wordt het land helemaal vlak en ook de zee is hier niet diep. Op sommige plekken ver voor de kust, 5 tot 7 meter!. Mooi om achter het anker de nacht door te brengen.

Maar dat doen we niet hier. We varen door tot Anzio.

Het wind trekt aan en alle zeiltjes zijn weer omhoog. We varen ruim boven de  zeven knopen!!!

In grote frequentie zie ik vliegtuigen opstijgen. Dat moet Rome zijn.

Ter hoogte van Rome neemt de wind wat af maar we houden toch zo’n 5 knoopjes over. Het is rond twee uur in de middag en ruim voor de kust heb ik toch  nog maar 8 meter onder de kiel. De golfslag is mooi rustig. Op IJsselmeer niveau. 

De kust lijkt een beetje op Nederland, recht en veel strand. Slechts door de nevel kun je in de verte de contouren van bergen zien.

Dat maakt het bij elkaar wel weer een heel mooi zeiltochtje.

Tegen de avond lig ik  voor Anzio. Bij elkaar heb ik vandaag toch een klein 50 mijl afgelegd.  Naar golf van Napels is het nog zo’n 80 mijl. Met deze wind??  Twee à drie dagtochtjes.

Zo te zien een mondaine badplaats van weleer. 

Het ligt op een soort taartpunt. Aan de west zijde is er strand maar om de punt biedt het bescherming tegen de westen  en zuid westen winden.      
                                

Daar is eigenlijk het mooiste stuk strand met de nodige optrekjes uit de oude tijd. 

Aangrenzend is de oorspronkelijke haven en een ankergebied.

In 4 meter water gaat mijn anker het zand in. Het is dan half acht in de avond en de zon maakt aanstalten om achter de huizen te verdwijnen . Een mooie ankerplek maar een strandplaats waarvan ik er al meer gezien heb. Voor mij geen uitdagende plek om te blijven liggen

Donderdag 9  augustus .   Anzio      naar Ponza een eilande voor de Italiaanse westkust.  30 mijl. Zon en  warm .  Wind: zwak tot matig windje   uit het zuid oosten/ tot zuid westen ,

Als ik wakker wordt staat er een zwak windje uit het zuid oosten. Toch maar anker op, varen maar en daarna de huishoudelijke werkzaamheden.

Met dit constante weer wordt het dagelijks dagritme nagenoeg gelijk. In de ochtend zwakke ZO wind. Aan het einde van de ochtend draait de wind naar het ZW zwak tot matig. Met de te varen koers kan dan de aap er weer bij en is de koers bezeild. In de middag draait de wind verder naar hert westen en aan het eind van de middag trekt de wind nog wat aan tot vijf Bf.

Bij deze koers komt de zon aan het eind van de middag, het warmste deel van de dag, helemaal in de kuip. Met het grote zonnezeil erbij is het weer goed uit te houden.

Tegen de avond neemt de wind af. Dat is mooi want als je dan bij een ankerplek bent kan je op je gemak aftuigen en een plek zoeken. De wind blijft in de nacht zwak. Goed voor mijn airco systeem, blijft het in de kajuit aangenaam.

In de ochtend is er dan weer ZO wind.

Zo was het eergisteren, zo was het gisteren en zo was het vandaag.

Het plan was om langs de vlakke kust te varen. Bij San Felice Circeo  is er een grote berg neer gezet. Zomaar, vraag niet waarom.

                                 

Ik zie andere boten een veel zuidelijker koers varen. Als ik nog eens goed op de kaart kijk zie ik een paar vlekjes op de kaart, een eilanden groep: Ponziane Islands. Dat is goed bezeild.

Gezien de saaiheid van de kust, ga ik ietsjes hoger varen naar deze eilanden.

Op de zeekaart zijn er een drietal eilanden.

 

Het eiland Palmorola                    en        het onbewoonde eiland  Latina.

                           

Het eiland Ponza ziet er het meest aantrekkelijk uit.

Daar aangekomen zie ik aan de westkant aardig wat huizen staan  maar weinig boten. Een goed bevolkt eiland dus. Aan de noord oost kust ligt nog een klein eilandje maar volgens de kaart kan je daar wel tussen door.  (8 meter diep)

                           

Twee rotsjes zijn aangegeven, maar een iets dieper liggende steen niet. Die schuift de Raaf opzij en zo komen we aan de oostkant van het eiland.

Een waarlijke openbaring. Het is een vulkanisch eiland opgebouwd uit pufsteen, lichtgrijs van kleur maar dat wordt sterk afgewisseld met donker bruin.

Pufsteen is een zachte steensoort en de bergwanden hier lopen steil omhoog. Een imposant gezicht.

                                

Moderne kunst??? Moedertje aarde heeft hier al vele voorbeelden neergelegd, steeds weer een verrassing van zoveel creatieve vormgevingen.

 

Zoals we al ervaren hebben zijn de mooie plekjes niet voor mij alleen. Op zee was er enig scheepvaart van pleziervaartuigen maar hier ligt het aardig vol.

                        

Een aantal megajachten en veel zeilboten.  De snelle ribs gaan tegen de avond weer naar de vaste wal. Zo’n 20 mijl hier vandaan. De snelle veerboten die ik in Anzio zag liggen zorgen voor  een dagelijkse verbinding.

                         

Om zeven uur lig ik, onder de steile bergwanden, achter het anker.   Even afkoelen in het water en kijken wie het sterkste was, die steen of de Raaf.

Op de punt van de kiel was enige verf beschadiging te zien bij de eerstvolgende walbeurt kan dat weer bijgewerkt worden.

Ik heb mijzelf en mijn beschermengel beloofd geen gekke dingen meer te doen.

Wat ik morgen ga doen??  Ik weet het nog niet. Elke dag zijn er weer nieuwe verrassingen. Deze ontmoeting stond ook niet op de agenda, reden waarom ik een lege agenda heb, dan is er altijd ruimte voor spontane belevenissen.

Wil je meer weten over Ponza en de eilanden groep???  Ga dan naar Wikepedia op internet.

De avond valt. De lichtjes van het plaatsje Ponza gaan aan en ook de talrijke ankerlichten op de schepen. De megajachten hebben vaak “feest” verlichting en dat willen ze graag laten zien. Verder is het pik donker.

Vrijdag 10  augustus .   Ponza -- Isola di Ventotene 20 mijl. Zon  warm   matig windje   uit het westen ,

Gisteravond kon ik niet in slaap komen, maar in de nacht had ik een diepe zware nachtrust. Om half tien werd ik wakker en moest ik eerst nog even uitrusten. Wel het moment dat de toeristenmotor weer op gang komt. Bootjes varen af en aan en dat veroorzaakt de nodige golven.

 

Vannacht was het zo heerlijk rustig!! Weg rust.

Eerst onder een koude douche, nou ja koud…. Het douche water heeft de temperatuur van het zeewater en naar mijn idee is dat boven de 20 graden.

Ik ben weer wakker. De wind komt van het vaste land en er is enige bewolking, benauwd warm en ook de toeristendrukte benauwd mij.

Dus hier blijven???   Nee!    Ik maak een “bejaarden rondvaartje”. Met de boot vaar ik langs alle kleine baaien en de haven. Kan ik op mijn gemak alles observeren en foto’s maken.

                                                              

In de baai met het strand liggen de meeste schepen. Ik denk dat er in totaal, bij het eiland, meer dan 100 boten achter hun anker liggen.

327

 

 

De haven is ook vol, elke vierkante centimeter wordt benut.

 

 

Maar wat blijft zijn de fantastisch mooie bergwanden en formaties.

Een eiland wat je in het voorjaar moet bezoeken, veel bloemen en weinig toeristen!

Als ik genoeg foto’s heb gemaakt, het zijn er wel veel,  gaat het zeil omhoog en plat voor de wind gaat het richting Isola di Ventotene.

Dat is een eiland wat tussen Ponza en Napels ligt. Van hier uit 20 mijl en vandaar nog 30 mijl naar de golf van Napels.

Een “bejaarden” tochtje. Een kalm zeetje, (hooguit IJsselmeer).

De zonnepanelen voeden de stuurautomaat en koelkast.

De bejaarde man zit, in een ontspannen houding, achterover in de kuip.

De Raaf vaart zo’n 4 knoopjes dus om en nabij zes uur in de middag moet er weer tot actie overgegaan worden.

Onderweg nog wel een rotspunt gezien waar je wel omheen moet.

                          

Een heel klein geel vlekje op de kaart, maar deze stond in ieder geval wel op  de kaart!!.

De westkant van het eiland Ventotene is een hoge bergwand en geen schip te bekennen. Als ik om de zuidpunt naar de oostkant van het eiland ga liggen er een heleboel schepen.

 

Zeiltjes naar beneden en een ankerplekje zoeken. Er is een dorp en een strand. Volgens de kaart ook nog een haven maar die kan ik van hieruit niet zien. Morgen, bij het vertrek, maar even poolshoogte nemen.

Zaterdag 11  augustus .   Isola di Ventotene -  Golf di Napoli. 30 mijl. Zon en warm,   zwak tot matig windje uit het westen ,

De ankerketting was aan het “zagen”. Door de golfbeweging ging de ketting op en neer langs een grote steen die op de bodem lag. Het is hier 7 meter diep en omdat er geen rimpels op het water zijn kon ik goed zien hoe de situatie was. Ik  trek de ketting wat omhoog maar de neus van de boot drukt zich alleen maar vaster in het water.  Op de motor….. vooruit en achteruit …. geen beweging. Dan de ketting maar laten vieren. En…. de ketting komt zomaar vrij van de steen.

Ik kan zorgeloos het anker omhoog halen. Ik ga niet opnieuw ankeren, dus vaar ik nog even langs het haventje.

                                   

 Het is een natuurlijke haven met een smalle ingang.

Aan de zeekant hebben ze op de rotsen nog een muur gemetseld als golfbreker en klaar is Kees. Natuurlijk zit er mooi plaatsje aan vast.

Het is mij teveel werk om de bijboot overboord te zetten en dan…..  toeristen winkeltjes, terrasjes, mooie steegjes, veel mensen. etc.,,

De haven ligt helemaal vol. Ik ga niet met de Raaf naar binnen.  Een stukje verder is een kunstmatige haven maar dat heeft niet mijn interesse.

Omdat er geen wind is vaar ik op de motor een eind de zee op en laat de Raaf maar drijven.  Na mijn huishoudelijke werkzaamheden komt er een heel zwak winde uit het NO. Zeiltjes maar omhoog en wachten tot er meer wind komt.

Ik zie wel veel boten van en naar de Golfo di Napoli varen. Het lijkt wel een snelweg.

                                  

Ik  schat dat er vandaag wel zo’n 100 boten af en aan varen.

De weg zal ik niet kwijt raken. Rond een uur of twee komt er wat wind en gaan we met een sukkelvaartje naar het oosten.

In de middag zie ik een grote hoge berg. Het eiland Isola D’Ischia, dat eiland ligt voor de Golfe di Napoli

                                   

Ik houd de zuidkant van dit eiland aan (rechts op de foto), als ik dichterbij kom zie ik alleen een steile rotswand.
Het verkeer van de snelweg gaat via de noordkant. Dus verleg ik mijn koers. Zie ik ook die kant van het eiland. 
Wat op valt is dat het eiland helemaal volgebouwd is met bungalows. Geen plekje over!

Strandjes zijn optimaal benut en hetzelfde geldt voor ligplaats mogelijkheden.

Het is gewoon vol.  Rond zes uur vaar ik met een goed windje langs de noordkant van het eiland. Een verkeerd tijdstip. Alle snelle boten komen in beweging en maken hoge golven. De één doet niet onder voor de nader en de PK’s moeten gebruikt worden. Als enig zeiljacht onder zeil doe je daar niet veel aan. Een gekkenhuis.

                              

Alhoewel het een mooi eiland is met nog een “vesting” op een vooruitgeschoven rots, geeft het mij niet de bekoring hier een ankerplek te zoeken.

Die is wel te vinden bij het volgende eiland, Isola di Procida, bij het plaatsje   L’Olmo . Daar is een mooie ankerbaai die niet al te druk is en waar weinig doorgaand verkeer is. Er is haast geen strand dus niet zo interessant voor badgasten.

Wat is hier wel te zien…

                             

Aan de zuidkant van de baai  een prachtige bergwand met rotsen en begroeiing.

                   

Op het westen een steile rotswand met daarachter het plaatsje L’Olmo

                   

Op het NW plaatsje Corricella wat in vroeger tijden al tegen de bergwand   gebouwd is.

                             

Op het Noorden, hoog op een uitstekende rots een “verdedigings” werk/vesting stadje.

Op het oosten is er nevel en daarachter is er land. In de avond, is het wat helderder en zijn er allemaal lichtjes te zien.

Vlak bij mijn ankerplek is een restaurantje aan het water. Op Google maps zie ik dat boven op de rots, een paar straatjes verder, een supermarkt is….. te bereiken via een steile trap tot bovenaan de rotswand.

Ik ben door mijn verse dag voorraden heen dus morgen blijf ik hier lekker liggen. Het begint inmiddels ook al weer snel te donkeren. Rond half negen in de avond gaat het grote licht uit en kan de ankerverlichting aan.  Tijd om mijn verslag te schrijven.

Einde reisverslag 2018  deel 13 Westkust van Italië tot aan de golf van Napels