Reisverslag 2018  deel 14     

Van Napels tot aan de Straat van Messina

Wil je weten waar de Witte Raaf zich bevind?  Volg dan de volgende link.      https://www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952

Zondag 12  augustus .   - Isola di Procida,   Golf di Napoli. Zon  warm    zwak tot matig windje  eerst uit het oosten later uit het westen ,

Het is zondag, hoogseizoen, en warm.  Rond tien uur komt alles wat kan varen van klein tot groot, naar deze baai.  Rond twaalf uur ligt het hier propvol.

 

Voor tien uur.                                          Na twaalf uur.

 

Voorlopig blijf ik aan boord en doe wat de anderen ook doen. Niks dus. Een beetje zwemmen, in-.. of naar behoeft uit de zon liggen en lui wezen. Het is mooi om het een en ander gade te slaan omdat nu niet alleen maar dure schepen het beeld bepalen maar hoofdzakelijk bootjes die “betaalbaar” zijn.

Zoals gebruikelijk draait de wind in de middag naar het westen. Alle bootjes dus ook, maar het gaat allemaal goed. Tegen een uur of zes vertrekken de eersten. Ik haal de bijboot te voorschijn en ga naar de kant.

Op de kaart had ik een supermarkt gezien. Eerste weg links en dan naar rechts. Aan het einde van de straat is de supermarkt.

                    

Als ik de lange trap naar boven heb bedwongen. Ga ik dus naar rechts naar het dorp Olmo, maar ik zie geen straatje links.

Ik loop op een heel smal straatje, mogelijk dat dit niet op de kaart stond.

                             

Ik kom bij een kruising. Rechts het dorp in, dat moet het niet wezen. Links is ook een smalle weg. Dus ga ik recht door. Eén richting verkeer. Dat kan ook niet anders want de weg is smal.

                                

Het heeft de breedte van een personenauto plus twee wandelaars. Links muren met poorten en rechts muren met poorten. Maar er zal wellicht ergens een zijstraat zijn. .. Niet dus… Het is een rondweg die om oude  privéhuizen met grote tuinen van Olmo leidt. Na een half uur lopen en niks bijzonders gezien te hebben, kom ik weer bij het “dorp”. Ik zie een weg naar links die naar een kerk leidt.

                                        

Buiten staan veel mensen en het ziet er gezellig uit. Die kant maar uit, dan zie ik nog een mini winkeltje, die is op zondag open en goed genoeg voor een yoghurtje voor morgen ochtend, twee flesjes fris en een broodje. Dat is vast binnen.

Bij de kerk aangekomen zijn veel mensen op zijn “zondags” gekleed. 

Ik denk dat de kerkdienst net afgelopen is.

       

Bij de kerk is links een poortje en rechts een poortje. Beiden lopen dood naar privé grond.

Dan maar weer de weg terug en de oude draad oppakken.

Ik kom bij een T kruising.    Ik kan de rond weg naar links nemen of naar rechts. Ik kies voor rechts. Dat heeft niets met mijn politieke kleur te maken, maar het lijkt mij een verstandige keus. En dat is het ook.

                             

Ik kom weer op het begin punt uit. Ik neem het weggetje naar de trap maar loop nog even door want daar is een mooi uitzicht over de baai.

Daar is ook een kaart van het eiland.

                          

Bij de kruising had ik niet rechtdoor gemoeten maar naar links. (De eerste weg links heb ik tot op heden, niet kunnen vinden). Ik loop toch maar weer even terug naar de kruising en inderdaad een stukje naar links en daar is de supermarkt.

Het is kerktijd, de winkel is gesloten, morgen een herkansing.

Om half negen, als het weer donker wordt, kom ik aan boord. Alle bootjes zijn weg.

                          

                                      De baai is nagenoeg leeg!!

Maandag 13  augustus .   - Isola di Procida,   Golf di Napoli. 

Zon  warm    zwak windje.

Na mijn ontbijtje ga ik, in Olmo, naar de supermarkt. Het is al warm en de trap omhoog is erg lang. Ik hoef niet ver te lopen naar de supermarkt. Dat wil zeggen…”supermarkt??!!… Er zijn hier alleen maar piep kleine winkeltjes. In de orde van grote van 4 bij 5 meter. Deze winkel is “groot” omdat er een aantal kleine ruimtes in elkaar over lopen. Genoeg om een klein assortiment te kunnen handhaven. Een deel van mijn boodschappen kan ik doen en vol beladen ga ik weer terug de lange trap af. Als ik alles in de boot heb weggestouwd loopt mij het water over de kop. Eerst maar het water in om af te koelen. Dat lucht enigszins op.

Ik heb hier een redelijk goede internet verbinding en dat gebruik ik om wat mailtjes te beantwoorden en om het verslag van Elba af te ronden en te versturen. Daar ben ik toch wel een tijdje mee bezig.

Eind van de middag ga ik verkassen en ga bij het dorpje Corricella, dat tegen de bergwand aangebouwd is, achter het anker. 

Ankerlicht maar vast aan doen en dan naar de kant.

                    

Achter golfbrekers is een haventje en daar kan ik een plekje vinden voor het bootje. Ik wil naar boven en dat kan.

 

   

       Via smalle trappetjes langs veel privé patio’s etc. kom ik boven. 

 

                                                                 Daar is een weg met een pleintje.

                               

Hier, in Corricella, is hetzelfde concept als ik gisteren in Olmo ervaren heb. Hoge wanden van de huizen en op  straat niveau, poorten naar de huizen / woonlocaties.

                

Vaak kun je ook door die poorten met een auto naar binnen kan je voor de deur parkeren. Ik ga door zo’n poortje en ervaar een aantal keren dat de weg doodloopt. 

------------------------- 

Even terug naar de oorsprong van deze dorpen….. Deze bebouwing is eeuwen geleden ontstaan en sindsdien niet veranderd. De huizen in Corricella zijn met dikke muren op- en in elkaar gebouwd.

           

Op de vlakkere plekken van het dorp Olmo, zijn woonlocaties ontstaan met tuinen erbij maar wel geheel ommuurd. Zal wel voor de “vijand” van destijds geweest zijn.

Hier in het stadje zijn dus op het begaanbare straatniveau doorgangen gemaakt die met deuren afgesloten kunnen worden. Ook zijn er op straatniveau kleine bergruimtes gecreëerd. Grote ruimtes voor “normale” winkels zijn er dus niet, met als gevolg dat er diverse piepkleine  winkeltjes en “supermarkten” zijn.

Wat ik vanochtend niet aan boodschappen heb kunnen meenemen kan ik nu dus doen!.

Als ik “boven “ ben loop ik door zo een smalle straat en kom ik bij een kruising daar ga ik naar rechts. De straat loopt naar beneden en ik kom aan de “andere” kant van het eiland uit.

 

Daar is een redelijke jachthaven, een haven voor kleine lokale bootjes en de haven voor de ferry’s. Het is hier net iets drukker en toeristischer dan aan de  andere kant. Dus ga ik maar weer terug.

Eigenlijk zijn er maar een paar lange smalle straten met een paar zijstraten op dit eiland. Kleine zijstraten zitten achter de poorten en lopen dood. 

Ik weet niet of deze infrastructuur specifiek voor deze locatie is of dat er nog meer plaatsen zijn die een zelfde beeld hebben. Voor mij was het zeker de moeite waard om hier doorheen te wandelen,

                                

De vestingwerken,  op de achtergrond, heb ik maar gelaten voor wat het was.

Er is een terras aan de haven waar geen maaltijden geserveerd worden, alleen ijs en vruchtendrankjes. Ik heb geen behoefte aan een volledige maaltijd. Dit past mij.  Op dit terrasje nuttig ik een heerlijke cocktail/vruchtendrank en geniet van de omgeving en de mensen die langslopen.

In het donker en met een klein lichtje op mijn hoofd vaar ik terug naar de Raaf om een zinvol dagje af te sluiten.

Dinsdag 14  augustus .   - Isola di Procida,  naar……. Bagnoli. Golf di Napoli. In de ochtend zon in de middag bewolkt.

Het was de bedoeling om een rondje Golfe di Napoli te doen en dan in het zuiden van de golf achter het anker te gaan. Van daaruit kan ik verder naar het zuiden. Te beginnen vaar langs de noordkant van de golf. 

Bij Bagnoli is een hoge rots die middels een dijk met het vaste land verbonden is.

 

Achter die dijk zie ik oude fabriekshallen en schoorstenen. Wat voor een industrie zou dat zijn??  Mogelijk een staalverwerkende industrie. Verder kom ik niet.

Als ik doorvaar kom ik langs een gebied met bungalows en hotels.

Er zijn geen stranden maar wel wat vlakke rotsplateaus waar je op kan zonnen. Dat is helemaal vol. Een klein stukje verder, (om het hoekje) licht de plaats Napels.

Een vlakke berg met allemaal hoogbouw, Meer naar het oosten zijn de industrie havens.

Uit het westen komt een donkere lucht. Hier wat langer vertoeven zint mij niet dus ga ik zuidwaarts naar de vermeende ankerplek.

Nu volgt alleen maar wat zeilpraat.

Het weerbericht gaf aan dat de wind uit het zuiden tot het westen zou komen en maximaal matig, (10 knopen wind  windje 3 à 4). In de middag is er wat bewolking en  enige regen te verwachten. Voor morgen dezelfde windverwachting met in de middag nog even  noorden wind maar wel geheel bewolkt en veel meer regen.

Met 10 knopen de zuidwesten wind loopt dat prima. Ik heb hier wel meer donkere luchten meegemaakt maar dan kwam daar niet veel wind uit. Deze keer was het anders.

Ik had de buiskap al op vanwege de te verwachte regen, maar de wind laat zijn spierballen zien. Als het uit het zuidwesten door gaat waaien haal ik bij 22 tot 24  knopen, (windkracht 6) , het grootzeil en de kluiver naar beneden. Alles is weer onder controle. Toch loopt de windmeter af en toe nog op tot 35 knopen  (begin 8 Bf). Het duurt een halfuurtje en dan neemt de wind weer wat af.  Ik ben inmiddels bij de zuidkant van de golf en bekijk toch nog even het weerbericht voor morgen. Als de werkelijkheid zoveel afwijkt als dat van vandaag dan kan ik beter naar mijn oude ankerplek gaan, die is beschut tot NW wind en….. ik ben daar  bekend. Ik moet dan wel kruisen. De wind neemt af tot 10 knopen en dan gaan toch het grootzeilen en de kluiver weer omhoog. Ik maak een slag over stuurboord, koers NW. Ik kan de koers niet vasthouden, de wind draait naar het NW. Ik ga overstag en kan nu westelijk varen. Wat weinig wind om door de golven, die vanuit het westen komen, doorheen te stampen. Ik zet de  motor erbij en kan dan met 6 knopen tegen de golven opboksen.

Mijn oude ankerplek is bijna bezeild. De wind trekt aan tot 15 knopen (windkracht 5)  en dan kan de motor uit. Op zeil vaar ik nu 5 à 6 knopen.

De wind draait door naar het noorden en dus is de ankerplek goed bezeild. De wind blijft doordraaien en zit nu in het NO. 
Mijn oude ankerplek is nu niet meer zo aantrekkelijk maar aan de noordkant van de golf zijn er ook mogelijkheden. We zien wel waar we uitkomen. De wind draait nog verder en zit nu bijna in het oosten, Het schiereiland bij Bagnoli is nu bezeild en daarachter, bij het grote industrie terrein, is een beschutte ankerplek. Nog even harde wind. Grootzeil en kluiver naar beneden voor het laatste stukje.

In de luwte van het schiereiland kan de stagfok naar beneden en als ik bij de ankerplek kom is de wind ook uitgewaaid. Ik lig hier prachtig beschut.

Aan de zuidkant is er een haven vol met kleine snelle motorboten

                                 

Aan de noordkant zijn drie oude pieren t.b.v. de koopvaardij maar zo te zien, niet meer in gebruik.

Hier kan ik prima de nacht doorbrengen en ook het weer van morgen kan ik hier, aan mij, voorbij laten gaan.

Einde zeilpraat

-------------------

Industriepraat

Ik ben toch nieuwsgierig naar de achtergronden van dit industriële  gebeuren. Via Google, vertaling en eigen interpretatie kom ik tot het volgende:

In 1910 is men begonnen met het opzetten van een staalindustrie. Hoogovens en gieterijen. Met moet dan denken aan een industriegebeuren zoals de hoogovens bij IJmuiden,

De omgeving van Napels kampte met grote werkloosheid en werkgelegenheid was voor de stad Napels zeer  welkom. Tijdens de eerste wereldoorlog deed men goede zaken en groeide de industrie gestadig. Tijdens de recessie in  de 30er jaren konden ze niet goed het hoofd boven water houden. Het ging slecht er werd niet geïnvesteerd en ook het onderhoud liet te wensen over. Staatssteun was nodig om de boel overeind te houden.  
In het begin van de tweede wereld oorlog hebben Duitse  ingenieurs de fabrieken gemoderniseerd en in 1942 kon met weer een deuntje meespelen. Echter tegen het einde van de tweede oorlog wilde de Duisters niet dat de geallieerden daar  profijt van zouden trekken en hebben grote gedeelte van de industrie vernietigd  / onklaar gemaakte. 
De geallieerden lieten het voor wat het was en het waren de oorspronkelijke arbeiders die overgegaan zijn tot herstel en restauratie van de overblijfselen. Na de tweede oorlog was er voldoende vraag naar staalproducten en het bedrijf telden toen zo’n 7000 werknemers. Met de toeleveranciers meegerekend had de stad Naples een behoorlijk werkgelegenheid potentieel.

In de 60er en 70er jaren kreeg men te kampen met de lage lonenlanden, onder andere  Japan en Korea,

Men kon het hoofd niet meer boven water houden. Met duwen en trekken is sluiting opgerekt tot  uiteindelijk in 1990 het gehele industriegebied werd gesloten.

Waarom heeft deze fabriek zoveel problemen gekend??

Er zijn vier belanghebbende partijen.

1^e De leidinggevenden van het bedrijf:

 Hun belang: op een makkelijke manier veel geld verdienen.

2^e De vakbonden:

Hun belang: handhaven van de werkgelegenheid met een zo hoog mogelijke loon.

3^e De stad Napels: 

         Hun belang : handhaving van werkgelegenheid in de regio.

4^e De staat Italië:

Hun belang; In het algemeen economisch belang is een sterke staalindustrie  een onderdeel van continuering en borging van de staats economie.  (politieke belangen)

Wat is er zoal gebeurd.

Belangrijkste oorzaak:  Een falend beleid in de visie van het ondernemerschap.

-         Slecht onderhoud van machines en gebouwen.

-         Verkeerde investeringen.

-         Niet inspelen op de veranderende marktsituaties.

-         Geen of nauwelijks innovaties.

De diverse belangen leiden tot touwtrekkerij. Stakingen, staatssteun, beloftes tot herstructurering die niet waargemaakt werden etc. Veel praten maar weinig doen en….. de taximeter (c.q. kosten) loopt door.

E.e.a. heeft er toe geleid dat de industrie in 1990 geheel gesloten is.  Gedeelten van inventaris en kennis is verkocht naar de lage lonen landen. En wat overblijft is het onroerend goed.

Tot op heden is er nog geen besluitvorming geweest over de toekomst van dit terrein en zijn gebouwen.

Praten… praten….. en weinig doen.

Einde industriepraat

Als laatste bekijk ik nog weeroverzichten over het hele gebied tussen Spanje en Italië. Daar is nikst te bekennen van regio’s van veel wind. Dus na morgen zien we wel verder.

Woensdag 15  augustus .    Bagnoli. Golf di Napoli. In nacht en  ochtend veel onweer (op afstand) en regen met weinig wind Overdag geheel bewolkt. Temperatuur rond de 25 graden.

Qua wind een rustige nacht wel her en der wat onweer en af en toe veel regen. In de ochtend wordt de regen minder en omdat er geen wind is doe ik de  zeiltjes omhoog dan kan het zout er een beetje vanaf spoelen. Ook heeft het teak dek weer het nodige vuil tot zich genomen en het is nu mooie de gelegenheid om het dek weer eens goed schoon te maken.

Buiten is het nu aangenaam “werkweer”, tijden niet gehad!!

Ik zie dat de stagfok een slijtplek heeft met een scheurtje erin. Daar wil ik niet mee doorvaren dus laat ik het zeil  drogen en in de namiddag kan ik die plek handmatig repareren. Een beetje zeilmakers ervaring is altijd meegenomen!

                                       

De slijtplek komt door de zaling. Het is wel zo handig om de oorzaak weg te nemen, dus ga ik met behulp van de topclimber de mast in en “verbind”  nogmaals de einden van de zaling.

Tegen de avond is alles weer op zijn plek.

Na de ochtend is er geen regen meer geweest en ook was het nagenoeg windstil. Iets anders dan de verwachting, het blijft ook maar een “weersvoorspelling!!”

Wat zijn de plannen voor de komende weken/ dagen.

Inmiddels wordt ik een beetje “indrukken moe”.

In september wil ik aan mijn dek werken en dan zou het plezierig zijn als ik een goede “stek “ in Griekenland heb. Komende dagen is er steeds weinig wind en af en toe wat bewolking en een spatje regen. Het zijn weersvoorspellingen. Er zit geen “heftig” weer in de vooruitzichten.

Dus even nuchter nadenken1

Tot aan de straat van Messina is het 150 mijl, vandaar naar Levkas is het 250 mijl.

De wind verwachtingen zijn niet hoog, dus als er wind is moet ik het pakken.

Als er tegen de avond een ankerplek binnen handbereik is en de omstandigheden zijn daar toe dan neem ik die.

Zo niet, dan varen of dobberen we gewoon door. 

Het komend traject geen “uitsapjes” meer.

Donderdag 16  augustus .    Bagnoli. Golf di Napoli. Naar zuidkant van de Golf van Salerno  ongeveer 50 mijl.
Zon , warm maar minder vochtig. Wind varriabel .
Ik heb lekker geslapen en als ik wakker wordt schijnt de zon en is er een beetje oosten wind.

Eerst varen en dan de rest!

Het blijf een beetje kwakkelen met de wind en zeker met de golven van de snelle boten, de ferry’s en de koopvaardij, wordt het er niet aangenamer op.

Maar……. Het is minder vochtig en er redelijk goed zicht. Dus als ik achter mij kijk zie ik Bagnoli liggen met daarachter lage bergen met daartussen vlakke stukken. Iets meer naar het oosten is Napels gebouwd op… en tegen een berg. Tussen Napels en de Vesuvius, die in het oosten ligt, is een grote laagvlakte die o.a. benut wordt voor een industriehaven met containeroverslag en een vliegveld.

Met dit zicht heb ik de Vesuvius nu goed in beeld van de top naar het zuiden is een flauwe helling die eindig in het plaatsje Pompeji.

                             

Daar weet iedereen alles van dus is verder uitleg niet nodig.

Naar het zuiden toe is een bergrug die , naar het westen, de zee insteekt en in de zee ligt het eiland Capri.

                     

Kennelijk een interessant eiland.. Aan de oostkust is ruime ankergelegenheid en er liggen de nodige mega jachten. Als ik de zuidkust in beeld krijg zijn er steile rotswanden en rotspieken die uit zee hoog opsteken. Ook daar zie ik de nodige mega jachten achter hun anker liggen. Zij wel…… want deze schepen kunnen ook op dieper water ankeren.

Met weinig wind uit het zuid westen vaar ik de Golfe di Salerno in. De bergrug die de zee in steekt is erg steil en hoog, maar op plekken waar gebouwd kan worden staan huizen.

Ik zit hier ook op de vaarroute naar Salermo, wat duidelijk te merken is aan de golven. Bij het eerste dorp/plaatsje is anker mogelijkheid en ook die plek is goed bezet, eveneens met mega jachten.

Ik denk dat er op het ogenblik 10 tot 15 van dit soort schepen (meer dan 30 meter lang) , hier rond varen. 

Bij elkaar is er in deze omgeving een relatief hoge bevolkingsgraad. Allemaal moeten zij in hun levens onderhoud kunnen voorzien en…. als er nog wat geld over is, is het bezit van een snelle motorboot, om bij warm weer op het  water te vertoeven, een mooie “investering”. Vandaar dat op deze hoogtij dagen er zoveel boten op het water zijn de ankerplekken vol en alle strandjes goed bezet zijn.

Ik laat de drukte achter mij een begin aan de oversteek van de golf van Salerno.

Tegen de avond ben ik bijna bij de volgende kaap. De wind valt weg en langs deze kaap komt veel koopvaardij. Ik blijf buiten de route en heb een koers richting zee. Nou ja koers…. De wind komt uit het  zuid oosten .. nou ja wind…… er is geen wind, maar met het beetje wat ik zo opvang ben ik in de ochtend toch aardig weg van de kust. 
Ook in de morgen is er geen wind. Voortgang nul  dus. In de ochtend niet veel beter. Op de weerkaarten heb ik gezien dat er midden op zee geen wind is en aan de kusten een beetje,.Dus ga ik, op de motor,  toch richting kust . Heb ik ook wat meer te zien. 

Dat eraan de kust wind is, is te begrijpen;

Zo eenvoudig is het!

Het land is overdag warmer dan de  zee. Dat geldt ook voor de lucht die daarboven hangt. Als er temperatuur verschillen zijn krijg je luchtstromen. Dat noemen we wind. Als de luchtstroom naar het land/ bergen toe gaat wordt de lucht warmer en stijgt dan op. Als de lucht stijgt komt het ik koeler gebieden en dan zal de waterdamp, die in die lucht zit, condenseren. Er ontstaan wolken.

Als het nog kouder wordt dan voegen de condens druppeltjes zich samen tot grote druppels en dan krijg je regen.

Omdat er boven het land / bergen warme en koude luchtstromen langs elkaar gaan krijg je wrijving en een potentiaalverschil.

Er ontstaat een elektrische lading. Als die elektrische lading te groot wordt ontlaad dat middels een bliksem.

Het zelfde effect als je een wollen truitje aantrekt en het begint te knetteren. Ontlading van de statische elektriciteit.

Zo af en toe rommelt het dan ook aardig boven het land. Maar daar komen meestal geen windbuien uit.

Op zee is de lucht helder blauw en boven land zijn hoge wolken te zien.

Als je dus midden op de grote oceaan een wolkje ziet, dan zit daar een eiland onder.

Als er regen ontstaat en die naar beneden komt, vormen zich beekjes en rivieren. Die nemen zand mee naar de zee. Omdat er op zee wind is komen er golven. Die golven nemen het zand mee en maken daar mooi stranden van.

Einde van…….zo eenvoudig is het!

 Vanuit zee komt er een licht grijze lucht en er zit ook een wervelwind in. Toch maar grootzeil en kluiver naar beneden,  Er komt wel wind uit maar dat is niet veel en dan is het weer op. Het wordt weer heet, mijn voeten branden op het teak dek,

657

Een glas ijskoude ijsthee is dan wel lekker.

 Pas in de middag komt er een klein windje uit het westen en…die blijft. Voor het lapje koers ik schuin op de kust aan en dat gaat relaxed. 

Ik zie een meeuw op een luchtbed zitten.

                                

Daar moet ik het mijn van hebben. Als ik dicht bij kom is het een tweepersoons lucht bed, als nieuw! Het “kussen is volledig in takt maar het lig-gedeelte is kapot. Ik knip het kussen los, dat is een mooie drijver om in het water af te koelen. Het andere gedeelte gaat naar grof vuil. Er is al genoeg plastic in de zee. 

Tegen de avond wordt het minder en ik zie een mooie ankerplek waar meerder schepen liggen en…. Op afstand speelt er house muziek!

Niet gepland maar het is zo gekomen. Goed genoeg om de nacht door te brengen.

Zaterdag 18  augustus .   Van de ankerpek bij Palinuro naar  Tropea  100 mijl ….. Zon , warm. Wind zwak  uit westen.

   

                                                                           ankerplaats Palinuro  op grotere schaal

Gisteravond, bij het donker worden aangekomen op deze ankerplek, maar verder weinig gezien. In de morgen zie ik meer.

Strand met parasols, daarachter, onder  de bomen, een restaurantje

 

                                                              Links van het strand een bergwand                                                                    met daarboven enige bungalows. 

 

Rechts van het strand een bergwand met enige grotten en nog meer naar                                                                               rechts een heel lang strand.

Vannacht is er steeds wind gebleven, althans op deze plaats in het  verlengde van een bergdal. Toch maar door moeten varen??  Deze plek is zeker zo interessant.

Het is niet alleen het doel… maar ook de reis daar maar toe, wat telt!!

Na mijn ontbijt, zeiltjes op en varen. Ik heb maar eventjes wind uit het noordoosten  en daarna eventjes uit het westen. Dan wordt het stil.

Geen nood, ik dobber vlak langs het strand met daarachter mooie groen bergen. Met de verrekijker kan ik alles goed gadeslaan. Zeven meter onder mij zie ik de zeebodem langzaam voorbij glijden. Veel leuker dan dobberen op zee. De diskjockey wordt ook weer actief. De geluidsregisters moeten “vol” open. Gelukkig geen house. Goed voor de mensen die dat leuk vinden. Of iedereen er zo ever denkt??   Eigenlijk is het net zo asociaal als die snelle motorboten die vlak langs je varen met hele hoge golven. ….

                     …………………het is niet anders…….

681

Vlak achter de stranden gaan de bergen een steil omhoog, maar daarna worden de bergen groen met ronde kopen.

Ik steek de Golfo di Policastro over. Dan ben ik wel verder uit de kust maar kan dan goed de bergen achter de bergen zien.

Ik zie veel berghellingen met grijs stof. Althans … door de kijker lijkt het net de as uit de asla van de kachel. Wat het werkelijk is… ik weet het niet. Gisteren een half luchtbed gescoord, vandaag een heel luchtbed.

                                  

Jammer dat die meeuw er wat te lang op heeft gebivakkeerd. Schoonmaken etc. 
Ik neem het luchtbed niet aan boord. Het luchtbed heeft nog ruim voldoende lucht. Ik laat het drijven en is voor de eerlijke vinder ergens aan de kust.

Wat doe je zoal op dag met weinig wind en veel zon.

1^e  Wat voor een wind is er en waar komt die vandaan. Dat bepaald welke zeilen ik op ga zetten en hoe die gesteld moeten worden.

Als de wind veranderd moeten ook de zeilen en de zeilstanden aangepast worden.

(Net als ik dit schrijf krijg ik weer en windrichting verandering en moet ik aan de bak!) Aan de  bak is overigens een scheepsuitdrukking!))

2^e Navigatie  en weerberichten, met de moderne hulpmiddelen vergt dat niet zoveel tijd. Het heeft wel de volledige aandacht nodig!

3^e De persoonlijke verzorging en huishoudelijke werkzaamheden! (hetzelfde als thuis!)

4^e Als het zich heeft aangediend: enig onderhoud/reparatie aan het schip.

……In principe is alles nu op orde voor een veilige vaart……

5^e wat blijft over:

-         Genieten van het varen

-         Genieten van de omgeving

-         Lezen

-         Schrijven

-         Muziek beluisteren

-         Tussendoor slaapjes

-         Af en toe wat smikkelen en drinken.

-         Zo af en toe een belletje naar familie en vrienden.

-         Internet? ….. Is vaak niet beschikbaar en als het beschikbaar is met mate (traag etc,)

En……… daar moet ik het maar mee doen.!

Einde van …Wat doe je zoal op dag met weinig wind en veel zon.

Ik ga de nacht in met wat variabele wind uit het ZO.

Met zwakke, en draaiende wind, kan de Raaf het niet altijd zelf koers houden. Het houdt je bezig.

Eind van  de ochtend van zondag 19 augustus, krijgen we toch wat westen wind, zwak en daar blijft het bij. Maar we gaan vooruit, 2,5 knopen is meer dan als je achter het anker ligt en onze VOC jongens deden alles zonder motor!.

De kust blijft mooi met de nodige variaties en met deze warmte heb ik vandaag een luie dag.  Ik steek de Golfe di St. Eufema over.

Gisteren een heel lucht bed gescoord en aan de eerlijke vinder gelaten. Nu een heel opblaasbare (rubber) boot met nog één roeispaan. De opblaasboot heeft een handvat om hem op te tillen maar kan niet gebruikt worden als sleepoog. Het handvat was kapot en de eigenaar mist nu zijn opblaasbootje.

                                      

Ik neem de boot op sleep. Bij de eerstvolgende ankerplaats hoop ik dat ik daar een jeugdig iemand een plezier mee te doen.

Bij het vallen van de avond, het is inmiddels net donker, heb ik een ankerplekje bij  Tropea gevonden. Het enige wat ik zie zijn de lichtjes op de wal en de diepte meter geeft 4 meter (onder de kiel) aan. Goed genoeg om het anker te laten vallen.

Maandag 20 augustus.  Van Tropea naar een klein haventje bij  Gioia Tauro  20 mijl         Bewolkt. Wind zie verslag.

     

In de morgen is het bewolkt.

Dat is ook volgens de weerberichten: bewolkt, in de middag regen en de wind is zwak van west tot noord. 

Mijn eerste zorg is om van mijn ballast, het opblaasbootje wat achter het schip hangt, af te komen.

Vlak bij de haven kan er voor een strandje geankerd worden en daar is ook voldoende publiek waar ik het bootje aan kan schenken.

Dus verkassen, zwemvliezen aan en met het bootje naar de kant.

Bij twee mensen een poging gewaagd maar zij keken mij glazig aan toen ik zei dat ik het bootje op zee had opgepikt en dus geen eigenaar had. Kennelijk dachten zij dat ik dat zwemmend had opgepikt! 
Plastic hoort niet in de zee dus zoek ik een nieuwe eigenaar.

                     

Men verwees mij naar de badmeester en dat was een goed plan. Het bootje kon ik bij hem achter laten.

Ik moet nodig foerageren, maar het oude plaatsje ligt hoog op een berg en google maps geeft geen supermarkt aan.

                       

                                                       De plaats Tropea.    

Dat gaat het niet worden. Zeven mijl verder, ”om de hoek”, is ook een ankerplek bij een redelijke plaats Santa Maria!

Er is geen wind dus op de motor. 
Nog eventjes door de haven varen en dan verder.

 

 Halverwege komt een beetje wind. Ik doe alleen het grootzeil en de kleine Genua , die op de kotterstag zit, omhoog.  Motor uit en lawaai weg, dat wil zeggen er is nog een disco op het strand. Dat nemen we voor lief.

 

 

De kust is mooi. De lage bergen zijn van zandsteen, aan de kust is dat weggeslagen en geeft dat een steile wand. Het zand zorgt voor een grote zandplaat en strandjes. Een mooi en gevarieerd beeld.

Met de wind gaat het  eventjes goed maar die valt toch weer weg. Om de “hoek” zie ik de strandjes met bebouwing. Of ik daar een supermarktje kan vinden??? Ik weet het niet.

Het is bewolkt en boven zee hangt er al een tijdje een grijze lucht.

Dat zal de regen wel zijn. Zo af en toe is er bliksem maar dat komt hier regelmatig voor. Ik zie in de verte aan de golven dat er wind aankomt.

Eerst het zonnezeil weg halen, dat had ik al opgezet omdat er toch wat zon tevoorschijn kwam.

En dan komt er wind. Dat is serieus. Het wordt windkracht zes en uitschieters naar zeven. Ik heb niet te veel zeil opstaan maar het is niet de ideale combinatie. Wetende dat de windbuien meestal maar een uurtje aanhoud laat ik de zeilvoering voor wat het is. De bimini eraf en de sprayhood omhoog. Aan lij ligt een grote laagvlakte met strand en daar kan ik mooi vrij van blijven varen. Een mijl of 20 verder kom ik pas weer tegen de kust.

………..Wie dan leeft…. Wie dan zorgt! ………..

De wind draait nog een beetje naar het westen en alles is goed onder controle. Nog een stevige regenbui en het circus is weer compleet.

In tijden zo’n weertje niet gehad.

Na een klein uurtje neemt de wind af, golven en regen blijven,

Daarmee heeft de Raaf te weinig power om tegen de golven op  te boksen.  Bij 12 knopen wind (windje 4) hebben we maar een voortgang van twee mijl per uur. Het motortje er bij , zo… nu loopt alles weer een beetje soepeler.

De volgende vraag is …. Hoe verder. Ik heb geen zijn om  met dit weer door de straat van Messina te gaan. Op zee blijven met dit wisselende weer is ook niet alles. Toch maar de ankerapp (www.Navily.com) raadplegen. Die geeft een plek aan bij een industrie haven. Die haven had ik al op de kaart gezien maar geen aanduiding voor plezierjachten.

In de intrusie haven is nog een kleine haven en de aanbevelingen van de app geven aan dat daar mogelijkheden zijn.

Dus koers… industrie haven.

Dan draait ook de wind weer naar het oosten (wind tegen) en kunnen de zeiltjes naar beneden. De grote haven is een container overslag met en twintigtal  overslagkranen.

                               

Het kleine haventje is bestemd voor vissersschepen, overheid: pilots, brandweer, politie etc.

Maar er is ook plaats voor een verenigingshaven en er is plek...………... dus met de boot, achteruit, zoals hier gebruikelijk is, parkeer ik de Raaf aan de steiger.

Dat staat.

                                   

Bij het vereniging gebouw, dat iets hoger op de dijk ligt, zie ik niemand.

In ieder geval kan ik water tanken, is dat maar vast binnen. Het is een knoeiharde waterstraal. Kan ik toch mooi het dek etc. goed afspuiten en het zout wegwerken. Daarna de watertanken weer vol dus dat is geregeld.

Als het droog is ga ik naar het clubgebouw. Daar zijn twee mensen waarvan ééntje Engels spreekt. Ik mag hier blijven liggen en voor één nacht kost het niks. Dat is netjes.

Ik wil ook boodschappen doen. Dat kan want zij zijn voorlopig hier nog aanwezig en dan kunnen zij het hek voor mij opendoen. Een supermarkt is 3 km verder in het plaatsje Gioia Tauro . Hier zijn geen bergen dus met de fiets naar her dorp.

Onderweg wil ik mijn huisvuil kwijt maar alle containers zijn vol en er ligt een hoop troep naast. Na de derde container geef ik het op en zet mijn zakje erbij.

735

Het plaatsje zier er armetierig uit. Alle verf is op! (en het geld)

Als er kennelijk weinig werkgelegenheid is  kan je toch op zijn minst  de troep opruimen die jezelf gemaakt hebt.

                               

,,,,,“Een ieder vege voor zijn eigen deur, zo zullen alle  straten schoon zijn”,,,,,

Ik kan het niet snappen maar het zal wel aan mij liggen.

Grote supermarkten zijn er niet. Ik zie wel een uitgebreide fruit en groente winkel en in het buurt supermarktje doe ik mijn boodschapjes. Op de terugweg heb ik nog ruimte in de tas voor groente en fruit. Weer geheel van proviand voorzien kom ik terug aan boord. Hoef ik voorlopig geen honger te lijden.

De vereniging wilde nog wel de scheepsgegevens. Dat kan. Met betrekkelijke Engelse kennis komen we tot het volgende:

Naam van het schip: Witte Raaf

Fabrikant van het schip: Het is een one off…. Maar wie is de fabrikant. Er is geen fabrikant maar als ik hem er op wijs dat het schip in 1955 gebouwd is, laten we dat voor wat het is.

Laatste haven van vertrek: Even nadenken,  Elba???  Bent u in één keer daarvandaan gekomen??  Nee,  ik lig meestal op een ankerplek.. Maar wat was de laatste haven ???  Eigenlijk is dat Faro in Portugal, maar dat wordt wel erg moeilijk. Ik noem  Tropea dat is goed. Volgende haven van aankomst:    Levkas ! werkt ook niet.   Messina  dat is een goeie, daar doen we het voor.

Naam en adres is verder geen probleem.

Wanneer gaat u weg: morgen ochtend ..

Hoe laat ? zeven uur (het is nog een aardig stukje varen naar Messina, Maar zeven uur is wel wat erg vroeg. We maken er tien uur van.

Ben ik nog wat verschuldigd ??/  nee in het geheel niets.  Met vriendelijke dank voor deze gastvrijheid.

Boodschappen opbergen en fiets weer in de bakskist.

De dag was toch weer anders dan dat ik vanmorgen had kunnen bedenken. Hoe zal het  morgen zijn???

Maandag 20 augustus.  Van Gioia Tauro  naar de zuidkant van de Straat van Messina   en dan door naar Levkas  300 mijl.

Vandaag:      zon en wat bewolking.

                                 

                                                                                        

Ik verlaat de container haven. De schepen die hier gisteravond lagen liggen er nog. Ik heb ook niet zoveel kraanbewegingen, van de twee en twintig container overslag kranen, gezien.

In Rotterdam gaat dat wel anders. Daar heb ik enige tijd bij het overslag bedrijf van Maersk op de Maasvlakte, gewerkt. Vandaar!

Omdat het hier om  een laagvlakte gaat is het makkelijk om achter de “duinenrij” een haven uit te baggeren. Aan een lange kade kunnen dan de schepen afmeren, die met de kranen bediend kunnen worden.

Gezien de “armoedige” staat van het plaatsje vlakbij, kan ik mij voordstellen dat dit een mooie oppepper is voor de werkgelegenheid.

Als de 22 kranen in  vol!! bedrijf zijn (24 per dag) heb je maximaal zo’n 100 kraan machinisten nodig. Nog zo’n 100 man voor transport van de containers op het haven complex. 50 man voor preventief onderhoud. Dan nog 50 man voor logistiek en management.  Dan nog diverse ondersteunende activiteiten 100 man. Totale  werkgelegenheid voor 400 man. De praktijk is   dat geen 22 kranen maar 5 kranen in bedrijf zijn. Geen wezenlijke oppepper voor de werkgelegenheid van dit stadje. De lachende derden zij de aannemers die de haven en infrastructuur aangelegd hebben.

Om 10 uur, met een windje in de rug naar de ingang van de straat van Messina, ongeveer 10 mijl en die ingang is hier vandaan duidelijk zichtbaar.

                          

                                   Gioia Tauro  gezien vanuit zee.

 

Langs de kust is een mooi autosnelweg, Fraaie bruggen, en tunneldoorgangen.  Verkeer??   Twee tot drie auto’s die tegelijk over de brug rijden ?  Voorlopig geen last van files bij overbelasting van het wegenverkeersnet.

De wind in de rug duurt maar eventjes halverwege dit eerste stuk draait de wind naar het zuiden en is dus pal tegen. Maar het is wind en we kunnen zeilen.

 

Als ik van het uiterste oost puntje van  Sicilië oversteek naar de vaste wal, dat is ongeveer  1,5  mijl,  merk ik dat we enige stroom tegen hebben. Van één tot anderhalve knoop.  

                        

Onder de wal van het vaste land is een retourstroom die vlak langs de kust loopt, aan de wind net bezeild,  dus die pak ik.

Met weinig moeite kom ik tot  de “landpunt" van Vila San Giovanni, daar is feest van de meewerkende stroom over. Ik ga schuin  over de straat naar Messina op het eiland Sicilië. 

De kust van zowel het vast land als Sicilië, geeft hier weer een geheel ander beeld, ik weet niet hoe ik die “bergjes” moet omschrijven, hopelijk geeft de foto voldoende uitleg.

 

Tussen Messina en het vast land is de afstand 3,5 mijl, die wordt met veel veerponten overbrugt. Op het IJ in Amsterdam is er ook druk overstekend verkeer dus is het allemaal niet zo moeilijk.

Ik had verwacht dat er veel meer koopvaardij zou zijn, overdag heb ik er vier schepen geteld en in de avond ook nog eens vier.

Een stuk minder dan bij het Nauw van Calais.  Wel drie cruise schepen gezien die Messina aandoen. Maar die gaan niet door de straat. Na het “uitlaten” van de passagiers gaan zij weer zuidwaarts waar zij vandaan kwamen..

Bij Messina zie ik geen geschikte overnachtingplaats.

Ik vaar door naar de overkant, oostwaarts naar de vaste wal, langs de grote stad Reggio di Calabria, het begin van de oversteek naar Levkas.  

Einde reisverslag 2018  deel 14 .

Van Napels tot aan de straat van Messina.