Reisverslag 2022  deel 5 .

Vaartocht Nederland naar  de Middellandse zee.

---------

Van Formentera naar Mallorca

Ongeveer   150     mijl over de rechte stukken gemeten.

-----------------------------------------

 

Het laatste stukje van het vorig verslag:

De hoge bergen van de vaste wal blijf je zien, ook al zit je op 50 mijl uit de kust. Maar als ik op een gegeven moment naar voren kijk zie ik aan stuurboord een berg. Dat moet Ibiza zijn! We varen dus kennelijk niet meer noord!  De wind is gaan draaien en omdat de Raaf getrimd is op aan de wind varen , draait de Raaf keurig met de wind mee! Het Raaf doet haar werk, waar bemoei ik me mee!!

De winddraaiing zet door en later zie ik Ibiza aan de bakboord zijde van de Raaf. Nergens mee bemoeien. De uiteindelijke koers is richting anker plek. De laatste vijf mijl op de motor tegen de wind in. Kan ik de zeiltjes opbergen en rond tien uur in de avond , tussen andere geankerde boten, gaat het anker naar beneden.

Vrijdag 5 augustus

Als ik wakker word is het al aan het eind van de ochtend. Eerst even bij komen van één van mijn meest  trage tochten.  De afstand gemeten over de rechtstreekse punten is 400 mijl. Ik heb nu ongeveer 550 mijl gevaren onder trage omstandigheden om bij Formentera te komen.

Het  uitzicht is niet verkeerd. Naar het oosten zien we de landtong met een paar rotsachtige bergjes en de rest is strand met lage duinen. Naar het zuiden is het beeld hetzelfde omdat daar een uitstulping van de landtong is. Daar achter is ook een ankergebied wat veel dichter bij de haven plaats,  La Savina, ligt. Aan de west kant zien we zee , azuurblauw, dat strekt zich tot de Spaanse westkust, ter hoogte van Benidorm, 50 mijl verderop. Het noorden geeft zicht op het eiland Ibiza. Dat wordt beheerst door een groot berggebied.

Het is inmiddels warm en maak ik mij toch maar klaar om een duik in het natte water te maken. Lekker…. In Gibraltar was het water wat aan de koude kant , maar daar koel je lekker van af . Hier is het aan de warme kant. De snorkel er bij en kijken of het anker goed ligt. Dat is het geval maar de bodem bestaat hier uit fijn zand. Optimale houdbaarheid??? Geeft mij dan maar klei!!.

Het zal lang duren voordat je in dit water onderkoelt raakt . Beter dan oververhit raken in de zon. De temperatuten zijn hier nog steeds rond de 30 graden. Het verkoelend windje is een weldaad.

Vorige keer (2019)  zeiden mijn collega’s al  “in juli en augustus moet je niet op de Balearen zijn, want dan is het vol!!”   Gisteravond , toen ik aankwam was het redelijk en ik kon makkelijk een plaats vinden tussen de andere geankerde boten. Ik werd al snel uit de droom gehaald . Tegen de middag loopt het hier vol van de boten die alleen overdag achter het anker liggen. Er is haast geen gaatje meer te vinden.

Wat vaart hier zoal rond……  De Hiswa te water is daar slechts een  aftreksel van.  Lastig te omschrijven maar het begint bij kleine huurbootjes . Een plastic bakje met een stuurwiel, een bb motortje met een bimini boven je hoofd tegen de zon. Je ziet er maar een paar. Veel meer zie je de grotere , dagrecreatie motorboten / speed boten. Volgens mij veelal gecharterd. Te groot om door leken gevaren te worden. Lelijk of niet lelijk…. “design” of extra afwijkend van wat we gewend zijn.  

Op dat soort schepen zit er meestal wel een professionele  schipper, eventueel met een hulpje. Je ziet het aan het tenue. Bemanning heeft meetstal een witte polo aan en een korte broek, de gasten  of misschien ook wel de eigenaar,  zwemtenue en blote buik. Dit nieuwe type “schepen” vind ik niet mooi. Ik zou ze willen omschrijven als doosjes met veel PK’s en comfort. Een klasse verder zijn de grote “strijkijzers.” Van 10 meter tot zo’n 20 meter. Daar boven de grote luxe jachten. 

De zeilboten zijn in de minderheid. Een midden categorie zoals we ook wel op het IJsselmeer zien.  Daar boven … grote zeiljachten tot wel 30 a 40 meter. 

Dan nog de categorie Catamarans. Niet de “cats”  die gebouwd zijn op snelheid , deze zijn  gebouwd op luxe, ruimte en comfort . Ik noem het “ een serre op twee drijvers”. Als ze een nog een beetje groter worden komt er nog een verdieping bovenop. 

O ja , niet te vergeten…ook nog een mast en een zeil. Voorlopig genoeg gezeurd!. En dan nog een eenzame solozeiler,….. ik heb geen soortgenoten kunnen ontdekken.  Kortom voor elk wat wils.

In de kuip onder het zonnezeil met een beetje wind is het goed toeven. Ik kan nu op mijn gemak observeren wat er hier vandaag allemaal gaande is.

Wat mij als eerste opviel was dat er een aantal Ribs rondvaren waarvan de schipper een marifoon bij zich heeft. ( een Rib is een stevige rubberboot met vaste bodem). Hij stuurt staande in de rib, op maximum snelheid,  de boot tussen de geankerde schepen door. Eerst dacht ik… dat zijn mensen van de orde dienst die er op toezien dat alles netjes verloopt. Later kwam ik er achter dat het watertaxi’s zijn.. Ik denk dat daarmee  goed geld te verdienen valt.!!  Geef ze eens ongelijk. Het gros van de motorboten van klein tot groot en erg groot komt hier zo rond het middag uur achter het anker liggen. Zoeken naar een plekje waar je nog vrij ligt.  Dan is het verkoeling zoeken in het water. 

Door al die scheepbewegingen zijn er aardig wat golven. De schepen , tot zelfs de grote catamarans liggen toch nog aardig te hossen. Lunchen aan boord op een wiebelend schip is ook niet alles.  Nu komen de watertaxi’s in beeld. 

Zij brengen de gasten, naar het strand alwaar een restaurant is waar het niet hobbelt. De uitgebreide lunch staat klaar om geserveerd te worden. De “gewone” strandgasten zitten met de billen in het zand onder een parasolletje.

Als de gasten weg zijn maakt de bemanning van de schepen de boot weer netjes op orde. Nuttigt zijn lunch pakket wat door de taxi afgeleverd is en…. dan maar wachten totdat de gasten weer teruggebracht worden.

Vorige keer in 2019 was ik hier in juni , voor de vakantie periode , Maar wat er inmiddels aan “andersoortige “ en nieuwe ontwerpen (zogenaamd “Design” etc.)   is bijgekomen, is enorm.

Tegen de avond gaat het gros weer terug naar de haven, die dan volgepakt ligt. Reserveren zal wel een must zijn. Voor mij wordt het dan weer wat overzichtelijker.

Vandaag heb ik niet zoveel gedaan. Maar wel gezien dat als ik boodschappen wil doen , ik dat in de vroeg morgen moet doen. Dan zijn er niet zoveel  “ kunstmatige” golven om met het bootje doorheen te ploegen .

Zaterdag 6 augustus

Om acht uur ben ik al op. De bijboot moet nog te water en de fiets moet ook mee. Mijn voorband is lek. Dat had ik al in Agua Dulce gezien. Toen had ik de gedachte .. plakken doe ik onderweg wel. Ouderdoms kwaal!!… totaal vergeten dus…. nu ben ik de klos.

 Ik heb nog een nieuwe binnen band die gebruik ik maar de oude kan ik dan wel weer, als ik dat niet vergeet, weer bijtijds repareren.

Tip: je kan mijn reiservaring een beetje virtueel mee beleven op de volgende manier:  neem naast het reisverslag (of print het eerst uit) een scherm met Google Earth, (google maps gaat ook, of beide). Neem vervolgens plaats in een schommelstoel. Als er een hitte golf is ga dan onder een parasolletje in de tuin zitten. Plaats daarnaast een ventilator. Is er geen hitte golf, neem dan een hete straal kachel. Als je echt fanatiek bent doe dan de voeten in een emmer met zout water. De condities zijn nu ideaal om het verslag te gaan lezen en op Google te volgen, incl de streetview! …… Een prettige vakantie gevoel gewenst.

Alles is klaar en we gaan naar het strand. Langs het strand liggen gele boeien. Dichter bij het strand mag je niet ankeren en andersom, van het strand af mag je niet verder zwemmen. Er is een gemarkeerde “vaarweg” gemaakt van zee  naar het strand . Special voor de bijboten. Kunnen er geen ongelukken gebeuren met de motorboten en de zwemmers. Goed geregeld!!  De vaarweg komt uit bij het restaurant  en dat is ook het einde van de landweg hier naar toe. Bootje op het strand getrokken. 

Fiets in elkaar en karren maar. Uiteraard een leuke weg door het lage duin gebied.  Aan het begin van de weg is een ”tolhuis”. Iedereen die verder wil moet betalen, behalve voetgangers en fietsers.  Ik kom bij de havenplaats La  Lavina. Bekend terrein! Vorig keer heb ik het hele eiland al omgespit. Met deze hitte ben ik dat niet van plan. Ik doe nog wel een rondje haven. Het ziet er allemaal prima onderhouden uit. Perfect georganiseerde toeristen industrie. Ik vind een supermarkt. Net groot genoeg om mijn lijstje af te werken. O.a. verse groente, fruit en frisdrank.  De rugzak vol (en zwaar) plus nog een tas aan de hand, maar ik ben weer op niveau  en de koelkast kan weer gevuld worden. Zwaar bepakt en inmiddels warmer geworden, fiets ik weer terug naar het strand. Toch weer zo’n 15 km afgelegd. Even afzien, goed voor de conditie.  Boodschappen in het bootje,  fiets er op,  bootje door de branding duwen. Stelt niet zoveel voor! Als ik toch in het water sta even kopje onder om af te koelen. Het bootje inklimmen en terug varen naar het de Raaf. Alle boodschappen snel opbergen in de koeling en dan weer even zwemmen.

Als alles weer op orde is en het verslag is bij gewerkt ga ik mij bezinnen wat de volgende stappen zijn. Lui zijn en hier blijven liggen is een optie. Gaat snel vervelen.  Eigenlijk ben ik ben ik die kermis wel een beetje zat.  Mijn boord accu’s storten een beetje in. Ik moet nieuwe hebben. Op dit eiland zie ik dat niet zitten. Morgen naar Ibiza  stad en kijken wat de mogelijkheden zijn.

Zondag 7 augustus.

Bijtijds op. Voordat de golven weer komen. Het bootje moet weer aan dek. Gisteren niet gedaan omdat er tot laat in de avond de golven zijn. Ze zijn verraderlijk. Grote lange golven van de veerboten. Dan nog de grote “strijkijzers” met daar tussendoor onze taxi piloten.  Voor je het weet verlies je het evenwicht en mag je ongewild even gaan zwemmen.!

Alles netjes kunnen regelen. Er is weinig wind maar ik doe toch alle zeiltjes omhoog. Ongeveer 11 mijl varen. Ik word geconfronteerd met de snelweg. Aan het eind van de ochtend gaan er hééééél veel boten en bootjes van Ibiza haven naar het strand van Formentera.  Zodra ze tussen de haven pieren uit zijn:….vol gas en dan een plek zoeken langs het 2,5 mijl lange strand. De co2 uitstoot per persoon zal hier wel hoog liggen. (na mij de co2 zonvloed!!) Tussen al die lastige golven doorvarend moet ik af en toe de motor bijzetten om met de kop door de golven te kunnen gaan. Ik kom de ruim bemeten havenkom binnen. Plaats voor Cruiseschepen , grote veerboten , superjachten en dan nog drie jacht havens en kades voor kleine veerboten. T.a.v mijn nog te scoren accu’s neem ik polshoogte bij één van de jachthavens. Heb overleg met een jonge havenmeester/student. Hij wist zo geen adres waar je accu’s kan kopen. De haven is vol. Geen aanleg mogelijkheden. Afgesproken dat ik morgen ochtend terug kom, dan is zijn baas er ook. Ik hoef alleen accu’s te scoren en dan weer weg. Dus een paar uur aan de kade of een vrije ligplaats. Moet kunnen. Overnachten?? Buiten op zee aan de oostkant van het havencomplex is een ankerplek.    Cala Talamanca .  Daar ga ik naar toe en vind een plaatsje. Voorbereiding getroffen voor de accu wissel. Het vierde verslag verstuurd.  De dag loopt weer naar het einde.

Maandag 8 augustus.

Het “doel” voor vandaag is accu’s scoren en de oude vervangen.

De weg er naar toe is interessant zo niet bijzonder interessant.

Af en toe ben ik misschien was cynisch. Ik heb net een boek gelezen over de joodse getto’s in Polen, de concentratie kampen en de uiteindelijke overleving door de tewerkstelling op  “Schindlers List” . Menselijke verhoudingen zijn daar totaal zoek. Daar wordt ik , in deze welvarende tijd ook een beetje mee geconfronteerd.

Ik vaar van de ankerplaats weer terug naar de haven waar ik gisteren ben geweest. Eerst maar even zoeken waar ik aan kan leggen. Dat werd opgemerkt door één van de havenmeesters / ordebewakers of wat het ook zijn mogen. Ik leg mijn probleem uit. Voor een paar uur aan de wal, accu’s regelen en weer weg. Not possible! Meneer ik heb een probleem, er zijn lege ligplaatsen, kunt u mij helpen. Not possible. Privat!  Waar kan ik dan terecht!! Misschien daar of daar!! Vlak bij is een jachtclub. Daar maar eens proberen. Ik vind een kade bij een scheepkraan voor “kleine “boten” en er is ook nog een andere vrije steiger. Er zijn geen activiteiten zichtbaar.  Er moet wat te regelen zijn. De havenmeester opgezocht. Spreekt een beetje Engels. Probleem uitgelegd. Not possible sir!. Nogmaals proberen iets uit te leggen. Toch maar met de havenmeester naar mij  boot gegaan. De lig plek is toch oké. Kan niet! het is hier ondiep. Meneer ik lig hier toch! Not possible.  En de ander vrij steiger bij de slipway??.   No sir Impossible. Go to the big Marina. ( er zijn een aantal jachthavens in dit gebied).Hij geeft mij een alternatief… Kanaal 09 op de marifoon van  de havendienst. Voordat ik al uitgesproken ben:    Not possible.  Dan maar de big Marina. Daar zie een lange kade met  allemaal grote motorjachten stijf tegen elkaar.  Dan vind ik nog een vrije steiger. Aangelegd en een gesprek aangegaan met één van de schoonmaakboys.  Dagelijks worden hier schepen met zoetwater afgespoeld en droog gewreven. Inderdaad, als je sommige auto’s ziet die wat langer gestaan hebben zitten die onder het stof. Voor een auto kan dat maar voor een luxe jacht… no way!. Dus lopen er nog wel wat van deze mensen rond. En de klant heeft kennelijk genoeg geld om dat allemaal te bekostigen. Ik vraag naar het haven kantoor. Dat is een heel eind verder dus met de fiets op stap. Achter de balie ziet drie mensen. Eén ervan . ik den k een jong studentje, staat mij te woord. Ik leg het probleem uit en vermeld dat ik geen “nee” antwoord wens , maar een oplossing. Hij kijkt eens naar zijn collega’s . No possebility’s. Dat antwoord is niet wat ik wil horen ik wil een oplossing horen en er zijn lege ligplaatsen.. Privat sir ‘... no possebility’s’’.. In de oorlog waren er ook mensen die serieus in de problemen waren en hulp zochten. Vaak werden ze met de nek aangekeken en het bos in gestuurd. Daar ging dan vaak over leven en dood en eigenbehoud. Dat is hier niet aan de orde. Ik vind geen enkel klankbord die de wil heeft om iemand met problemen te helpen.  Met de accu’s kan mij voorlopig wel redden. Maar hoe zit het dan als iemand echt een groot probleem met zijn boot of bemanning heeft??

Dan kijk je om je heen.. aan welvaart geen gebrek, maar iemand de helpende hand toesteken?? 

Waarschijnlijk komt dan je baantje in gevaar. In de oorlog werd je afgeschoten, als je hier niet perfect je werk doet t.b.v. het grote geld, dan krijg je zomaar ontslag?? Ben je dan een slaafje van het grote geld?? Ik krijg de indruk dat de macht van het grote geld toch wel erg ver doorwerkt.  …. Genoeg hierover.. ………………………………………………………………………

Ik heb zoiets van …..bekijk het maar….Laat de boot liggen waar die ligt en ga lekker fietsen. Ik zie het wel. Een stukje verderop kom ik bij een kade waar vissersboten liggen. Daar is een vrij plekje. Het is stil en er zijn geen activiteiten c.q. mensen die daar bezig zijn. Meestal valt dat onder de gemeentelijke verantwoordelijkheid en liggen de machtsverhoudingen t.o.v. het grote geld wat anders.  Ik ga de boot ophalen en leg de Raaf daar neer!!  Als ik bij de kade komt is er net een catamaran gaan liggen. Oei,  jammer. Maar ik heb even overleg en zij liggen daar niet voor lang. Ik leg de Raaf langszij de vissersboot en kom met hen in gesprek. Een samengestelde familie. Zij is Deens, hij is van Duitse en Portugese ouders en zijn dochter studeert in Maastricht.  Zij hebben een probleem met de buitenboord motor en met vier opgeschoten kinderen aan boord is dat wel lastig. Dus zoeken zij een reparateur. Zij wisten mij de vertellen dat deze maandag een soort bank holiday is maar dan alleen voor Ibiza stad. De meest zaken zijn gesloten, ook grote super markten. Op Google staat dat ze open zijn maar als je voor de deur staat zijn ze dicht. Mooi! Op deze plek hebben zij al eerder gelegen en geen probleem ondervonden . Achter het hek van een werf is ook een waterslang dus….. Zij gaan naar een volgend havenplaats. Daar hun geluk proberen. Ik ga toch maar even fietsen . Ik heb een adres gevonden van een automaterialenzaak, waar mogelijk accu’s te vinden zijn. Als ik daar al geweest ben kan morgen daar misschien wel terecht. Ik fiets richting stad. Op een uitstekende berg in zee is het oorspronkelijke vesting stadje gebouwd. Toch maar even kijken . 

De fiets in zijn laagste versnelling en de berg op. Er zijn veel toeristen Engels en Duits. Was te verwachten,  er liggen twee cruise schepen voor de wal.

 Overal doorheen gecrost maar op een gegeven moment heb je het wel gezien. Na het nuttigen van een drankje “daal “ ik af naar het normale leven. Toch maar even naar die automaterialenzaak. Ligt buiten de stad en is, volgens Google, nog geen tien minuten fietsen. Als ik daar aankom is de winkel open !!!!  hiep hiep!!. En   zij hebben ook accu’s . 2x 180 amph. Iets afwijkend dan ik had. Ik heb overleg met Bram. Mijn steun en toeverlaat bij elektronische zaken.  Geen probleem zegt Bram dus het licht staat op groen!!  Terug naar de balie. Daar staat inmiddels iemand anders. Dus.. Ik wil graag de accu’s hebben (567,50 euro inclusief de korting van 35 % ) dus dat is mooi. Zijn hier ook mensen die het snappen. Eureka! Maar ik heb een ander probleem:…. ik ben op de fiets en de accu’s moeten naar de boot. Die meneer zit te denken  (het is allemaal in een beetje gebrekkig Engels.  Hij heeft een oplossing maar het duurt even.

In deze landen moet je geen haast hebben, dus zetten we de tijd even op nul. Zij hebben een eigen besteldienst en een paar uur later wordt en bestel wagen volgeladen. Toch nog maar even naar de balie .  Toevallig staat er ook een Nederlander aan de balie die al 8 acht jaar op Ibiza woont en werkt. Hij kan het probleem beter uitleggen. Inmiddels is ook de baas terug van zijn siësta . Het wordt nu meteen geregeld . Een chauffeur met bestelwagen brengt de accu’s en de fiets en mijzelf naar de boot. Fantastisch. Dat heeft de baas prettig geregeld. Zijn er ook mensen die van goed wil zijn. Mijn dag is weer helemaal goed gemaakt.

 De chauffeer, een jonge , niet al te pienter knul is blij dat hij weer kan rijden. Er zit airco in de auto. Wat minder voor hem was dat de accu’s van de parkeerplaats nog een stuk gedragen moesten worden naar de kade. Daarvoor heb ik hem uiteraard gestrikt. Ik had geen behoeft om de accu’s van 30 kg per stuk in mijn uppie te versjouwen.

We zijn weer een stuk verder en ik kan de oude accu’s uit het schip halen. Wordt er op een gegeven moment op het schip geklopt:  politie!! …Meneer u mag hier niet liggen….. Dat kan zijn , maar ik heb een probleem. Ik moet mij accu’s vervangen en dan ben ik weg, Kijk daar staan mijn nieuwe accu’s. Hoelang duurt dat???. Ik weet inmiddels dat dit soort ambtenaren geen genoegen met een vaag antwoordt zoals ….als ik klaar ben ga ik weg…nee.. harde feiten!!!.   Mijnheer de politieagent,   over een uur ben ik klaar. Oké. Dat wordt geaccepteerd. Zij blij en ik kan weer verder. Als ik de accu‘s geplaatst zijn, constateer ik dat ze niet geheel opgeladen zijn. Bram had mij daar al voor gewaarschuwd. Het is wel zo prettig als ik volle accu’s heb als ik vertrek!. Op de kade is een paal met stopcontact. Stekker er insteken en ik zie niemand aan wie ik kan vragen of dat wel kan. Voorlopig worden mijn accu’s via mijn eigen acculaders opgeladen. De zaak verder afgemonteerd  maar wel de vlonders open gelaten.  Hoofd schakelaar van de motor uit. Als de politie weer terugkomt kan ik de motor nog niet starten!!!! Dat moet ik nog even uitzoeken!!. Voorlopig gaat het laden van mijn accu’s door.  Ik zie iemand op een  vissersboot lopen. Ik spreek hem aan om te zeggen dat hij mijn oude accu’s wel mag hebben. Die brengen toch nog wel wat op en vraag hoe het zit met de elektriciteit. In rap Spaans krijg ik antwoord maar ik snap er geen reet van. Het enige wat ik eruit op kon maken dat bij de loods /visafslag??  de capitaineri was.  Mooi. Ik wacht nog met daar naar toe te gaan. Na een tijdje doe ik dat wel . Altijd de goed wil tonen. Kom ik bij de deur, is er een briefje opgeplakt. Volgens mij staat daar dat er op 5,6,7,en 8 augustus de zaak dicht is. Dat klopt een beetje met wat mijn collega zeilers vertelden over bankholiday. Waar niet is verliest de keizer zijn recht.  Ik heb mijn best gedaan.

Een ander optie om te rekken;…..  Ik ben zo moe en bezweet ik ga even liggen om bij te komen..   Laat ik nu in een diep slaap vallen.   Mooi smoesje voor als…….. Voorlopig hebben we nog steeds laadstroom!.

Het loopt tegen de avond. Naast de visserskade is een stukje kade van een werf. Er zit een hek tussen. Aan die kade liggen twee grote jachten. Eentje ven 30 a 35 meter en eentje van  20 meter. Toen ik terug kwam met mijn accu’s was de boot van  20 meter weg. Tegen de avond, net voordat ik weg wilde gaan , want een smoes voor de nacht heb ik niet, kwam de 20 meter boot weer afmeren. Volgens de bootsman, kon ik hier wel blijven liggen. Zijn  ervaring is dat er vannacht geen schepen meer komen. Wel vòòr 8 uur weg zijn.!!!! Geweldig. Hoef ik in het donker geen ankerplaats te zoeken. En…. Ik kan ook nog gebruik maken van de waterkraan en  ….. de  accu’s kunnen verder bijgeladen worden.   Als alles klaar is ga naar bed.

Het was mij wel opgevallen dat er veel mensen en op de kade kwamen. Zal wel een dagelijkse gewoonte zijn of zoiets zijn. Een soort van hangplek! Rond een uur of twaalf… een enorme knal… De “vier Ibizastad dagen”  worden afgesloten met een gigantisch vuurwerk . Hebben ze toch nog een aardig afscheid voor mij bedacht.

Dinsdag 9 augustus.

Ik had de wekker op 6:45 staan . Na zessen hoorde ik lawaai op de kade. Voor mij was er een klein vissers scheepje afgemeerd en loste daar zijn vangst. Tegen de vissersman zei ik dat ik nu wegging. “Uiteraard” waren ze niet vriendelijk!! U mag daar niet liggen, het vissersbootje ging weer weg. Ze hadden wel stekker uit het stopcontact getrokken. Was niet zo erg.. Om twaalf uur vannacht waren mijn accu’s al vol!!.

Het was nog donker. Maar op mijn gemak ben ik de grote havenkom uitgevaren. Buiten lag er al een grote veerboot te wachten om naar  binnen te gaan.

Buitengaats waren er behoorlijk wat golven. Dus eerst maar even een stuk vrij varen van het haven. De zon komt uit het water en bij mij gaan de zeiltjes erop. De wind is ongeveer Noord Oost  De kust is redelijk bezeild en met af toe een kort slagje naar de kust, of om rotseilandje heen varen, ga ik richting Oosten . In tegenstelling tot de Spaanse oostkust, is dit eiland groen en heeft daarbij ook een mooie gevarieerde kust met veel anker mogelijkheden.  Logisch dat dit voor de toerist een aantrekkelijk eiland is.

Aan de oostkant van Ibiza zit een landtong /berg.  Navily wijst mij de weg:  Cala Boix. Daar is een mooie ankerplek.

Navily, is een app op de telefoon die je de ankerplekken laat zien en welke condities er zijn. Wel zo handig.

Een klein strandje  met parasolletjes en ligstoelen. Een paar huizen met mooi uitzicht en een terrasje met parkeerplaatsen. Een oud botenhuisje maakt de zaak kompleet. Dat lijkt er een stuk meer op . Een herademing. Ik ben daar al rond een uur of tien. Er was een mooi windje . Een optie was om door te varen naar Mallorca   maar dat is nog een s 50 mijl en dan kom je, als de wind gunstig blijft,  in de avond aan.  Morgen zijn de windverwachtingen goed .  Dus hier even lekker genieten. Beginnen met snorkelen en een landing op het strand.  Het is hier wat ongerepter.

 Toerist en natuur zijn hier in goed evenwicht. Later komen er nog wat ankeraars bij . Opvallend is dat er onder de zeilers weinig buitenlanders te vinden zijn. Het is allemaal Spaans.

Woensdag 10 augustus.

De nacht was erg onrustig, veel zwel vanuit zee. Desalniettemin toch goed geslapen. Bij het ochtendkrieken staat er een zuiden windje . Pal op de ankerplaats. Op de motor varen we tot het hoekje , we kunnen afvallen en naar het oosten varen. Aan de ZO kant van Ibiza ligt ook nog een grote berg in het water. Isla de Tagomago. Onbewoond maar wel voorzien van vuurtoren en twee grote bijgebouwen. 

Ik vind het leuker om tussen de berg en het eiland door te varen , vlak langs de kust. Daar krijg ik wel te maken met thermische luchtstroming. De wind komt nu uit het noorden. Dan maar even het motortje erbij. De weervoorspelling gaf aan dat ten noorden van de lijn Ibiza … Mallorca , er weinig wind zal zijn. We varen het eiland vrij en maken daarom een slag naar het zuiden. De vuurtoren van de “berg” is nu goed te zien! Daarna gaan we overstag. De wind zit nog in het oosten maar zou in de loop van de dag naar het zuiden draaien. Het is windje vier Bft . Weinig golven! De Raaf loopt er weer lekker doorheen. Op een gegeven moment zie ik aan bakboord, aan de wolken loze hemel, een schapenwolkje. Dan moet daaronder een eiland liggen. Dat zal vast Mallorca zijn!  De Raaf vaart de goede kant . Hoef ik nergens op te letten .  Ik doe mijn slaapjes, besteed aandacht aan het verslag, wat moet je anders nog doen. En… genieten van een mooi zeildagje. We lopen zo’n  tot 6 knoopjes. Mooi toch!.  Het voordek blijft droog en het voorluik staat open om lekker door te tochten. Tegen het eind van de middag varen we wel erg naar de zuidkant van Mallorca.

Voor morgen is de keus:  met zuiden wind langs de zuidkust van Mallorca , naar De NO punt van Mallorca, ….of… met ”windstilte” via de noordkust naar de NO punt. Voor zover ik geïnformeerd ben is de zuidkust vlak, heeft stranden maar weinig ankergelegenheid en het is dan ook nog eens lagerwal. De noordkust is voorzien van een hoge bergketen. Afwisselend en een genot om naar te kijken..  Hier en daar anker mogelijkheden. Er zijn maar weinig strandjes vanaf het land bereikbaar. Dus….nagenoeg geen strandtoeristen met bijbehorende appartementencomplexen. Dat trekt mij veel meer.. dus …..het wordt de noordkust.   

Toch maar even de “water Tom-Tom” erbij. Ik wil een ankerplek wat een goed vertrekpunt is voor morgen. Het wordt Port d’Andratx  We kunnen royaal afvallen om ons doel te bereiken.

In 2018 heb ik hier ook gelegen en uitgebreid de omgeving bezocht. Een scooter gehuurd en de noordkust van de Mallorca verkend. ( zie voorgaande verslagen.).

Rond acht uur in de avond valt het anker in Port d’Andratx

Donderdag 11 augustus. 

Lekker geslapen en niks houd ons hier. De wind komt uit het westen . Eerst pal tegen de wind in de baai uitvaren. De zeiltjes omhoog en dan afvallen om het eiland te “ronden”. Ten noord westen ligt net zo’n berg in het water als bij Ibiza.  Parque Natural de Sa Dragonera.  Dat laten we links liggen. Nu krijgen we weer een beetje noorden wind. Motortje er bij en als we om de hoek zijn blijft er weinig wind over.

Halverwege de noordkust is een leuke ankerplek. Eén van mijn favorieten!.  Cala Deia.  Ongeveer 20 mijl varen. Dat wil zeggen.. af en toe dobberen of een windje oppakken of toch maar even de motor bij. Het uitzicht is prachtig. Om de hoek een steile bergwand van wel 300 meter hoog.

 Vorige keer ben ik er vlak langs gevaren. Vrienden van me, die een eindje verderop zeilden, dachten al dat ik misschien onwel geworden was.   Nee dus , maar wel een bijzondere ervaring om met een klein bootje langs zo’n enorme steile rotswand te varen.

We moeten af en toe een slag in zee maken, maar van een afstand zie je ook meer wat er achter de bergen zit.  De bergwanden zijn behoorlijk steil. Weinig plaats voor huizen en dorpjes, laat staan appartementen gebouwen.  Er loopt maar één weg. De weg die ik vorige keer met de scooter heb gedaan en waar ik nu weer herkenbare punten zie. Kortom het is geen straf om met weinig wind hier langs te varen. We rommelen wat aan en tegen het einde van de middag krijgen we wind mee. Dat gaat lekker . Ik doe nog een slaapje maar voor ik het weet zijn we voorbij mijn favoriete anker plek. Ik had mijzelf een verkeerd oriëntatiepunt aangemeten. Dan maar terug , het was gelukkig maar 1 mijl. Er is plek om te ankeren. Vlak bij de bergwand die op het westen ligt. Dat is wel lekker, als de zon dan een beetje zakt lig je lekker in de schaduw. Eerst even afkoelen in het water. Het anker ligt mooi in het zand, dus geen beschadigingen van het groen onder water.  

Vorige keer heb ik de wallenkant uitgebreid verkend.  Er is geen behoefte omdat nogmaals te doen en te ontdekken wat ik al gezien heb. Lekker genieten van een mooie zwoele zomeravond met mooi uitzicht.

Vrijdag 12 augustus. 

De hele nacht was er een landwindje. Koele wind die door mijn “airco” naar binnen geblazen wordt en het binnenschip goed ventileert. 

Van een kleine spinaker heb ik een slurf gemaakt. Deze wordt in het voorluik gehangen. De slurf gaat naar binnen en door de vernauwing ontstaat er een aangename luchtstroom.

Een relaxed ochtend ontbijtje en als alles op orde is. Van het anker af. Er stond een lekker windje maar, nu ik wegga wordt dat aanmerkelijk minder. Het wordt dus weer net als gister, dobberen, windje zoeken of motoren. Ook hier is de kust weer bijzonder fraai. Veel steile bergwanden met holen en grotten. Een stukje verderop kom ik langs  Port de Soller.  Een natuurlijke inham/baai, met wat vlakkere bergwanden. Een prima plek om een stadje te laten ontstaan. De militairen vinden dit van strategisch belang dus heeft de marine daar een dependance.   Niet ver van de hoogste berg van Mallorca. 1445 meter hoog maar ook interessant voor  defensie. Die hebben op de top van de berg de nodige voorzieningen getroffen ter verdediging van vriend en vaderland.  Niet toegankelijk voor publiek! Op de top kan je wel heel Mallorca overzien. Vanuit zee heb ik de berg dan ook al heel lang op de “korrel” gehad.  Na Soller is het bergmassief  kaal en  nagenoeg onbewoond. Te weinig aarde voor de bomen om te kunnen blijven staan en leven. Blijft een dor maanlandschap over. …..Ik word een beetje depri. Maar dat heeft een andere oorzaak.

Alleen zijn en eenzaamheid.

Gisteren, op mijn favoriete ankerplek was ik alleen. Daar heb ik niet zoveel problemen mee. Vandaag merkte ik dat eenzaamheid ook een rol speelt. Er is een gezegde “eenzaam maar niet alleen”  en dat klopt! Op mij eerste reis hier naar toe had ik veel contacten. In de eerste plaats met Yvon die mij met de Camper volgde en onze dagelijkse ontmoetingen in de havens.  Daarnaast pakte ik bij een nieuwe omgeving het fietsje en ging ik op onderzoek uit. In Spanje, bij Mar Menor, ontmoette ik nog een aantal soortgenoten. Mensen die langere tijd op hun schip verblijven /wonen. We hebben een tijdje met elkaar opgetrokken. De terugtocht was gefocust om snel thuis te zijn . Dat is in zes en een halve week gelukt….. Ik wil terug waar ik in 2019 gebleven was. Griekenland. Nu hoef ik niet snel terug.  De route is wel bekent en daar waar ik onderweg kom ben ik al geweest. Daar naast is het nu nog eens vakantie tijd en vindt je geen soortgenoten. De vakantiegangers zijn  meestal met 4 tot 6 man aan boord . Geen aanknopingspunt.  Dit constaterende,  weten we wat er nu op tafel ligt en kijken we wat we daarmee kunnen doen. Feit is wel dat Yvon in de Algarve heeft meegevaren. Daar hebben we ook nog bekenden ontmoet. Bekenden met hun schip in Gibraltar, waren in Zweden en London. Dus ook niks. Wat wel komt en als het past qua weer en ontmoetingsplek, komt er nog familie en/of vrienden in Corsica / Sardinië,   aan boord.  Uiteindelijk is Malta, waar ik de winter wil doorbrengen,  dan ook nog een mooie en interessante ontmoetingsplaats met goed vlieg mogelijkheid..

Einde eenzaamheid!!

…………………………

Tegen het middag uur krijgen we toch een mooi windje van achter en maken we vorderingen. Het zou prettig zijn als ik vanavond het anker in Port de Pollenca kan laten vallen.  In de baai is ruime ankergelegenheid en je ligt daar redelijk beschut. Mijn voorraden raken op en die moeten echt wel weer aangevuld worden.

Tegen een uur of zes zie ik dat het erg laat zal worden om bij Pollenca het anker te laten vallen. Aan de kust zijn drie anker plekken. Ik kies voor Cala Sant Vicenc. Een leuke plek. 

Goed om te ankeren en niet druk. Mooie omgeving die helaas een beetje ontsiert wordt door een groot appartementen gebouw.  Een stukje van het oorspronkelijke dorp is nog te zien. Valt wel een beetje onder “favoriet”.

Zaterdag 13 augustus

In de ochtend, als ik wakker word,  hebben we weer een lekker land windje. Nu gaat het anker op en ben ik weg. Hebben we in ieder geval een paar mijl te pakken voordat er weer minder wind komt.  En dat komt er……. Als het uitzicht, met de toch wel mooie, maar kale bergen, gaat vervelen, gaat de motor aan. Kunnen we een beetje verderop naar de kust staren. Toch komt er wel wind… en .. van achteren. We ronden de noord oost punt van Mallorca en beginnen de “terugtocht “naar Port de Pollenca. 

We  moeten nu westwaarts varen. Het is een grote baai . Ongeveer zo groot als de helft van het Markermeer. Door de bergen, de zon  en ook wel wat onrustiger wordend weer, heb ik hier, bijna alles wat een zeiler kan bedenken, meegemaakt.

IJsselmeer golfjes en wind tot zes Bft,  een kwartiertje later geen wind,  dan weer wind uit een andere hoek, dan weer kruisen, dan weer ruime wind. En zo voorts , en zo voorts……. Dat bij een temperatuur van rond  de 35 graden. Nadat ik het anker heb laten vallen eerst maar even in het water afkoelen. 

We liggen hier mooi beschut . Een tijdje zeewind uit de oosthoek. Dat was te doen . Later, warmere wind van over de bergen.  Puff …Pufff..  Dus….. niet veel bewegen en de tijd uitzitten. Dan wordt het ook nog eens grijs bewolkt. De zon komt er net een beetje doorheen . De vochtigheidsgraad zit dan wel op het maximum.!! Aangevuld met koele frisdrank. Daar doen we het maar mee.  Geen puf om het bootje te voorschijn te halen en boodschappen te doen. Morgen is er weer een dag. ….Dat is al jaren zo!......

Zondag  14 augustus

Vannacht toen het rustig op het water was, toch maar even het bootje tevoorschijn gehaald. Daarna weer proberen de slaap te vatten.  Gisteren ook geconstateerd dat de zonnepanelen niet doen wat ik gewend was. Nu de zonnepanelen netjes opgesteld staan, en het niet zooooo…. warm is,,, kan ik wat metingen verrichten. Ik heb zes setjes van twee zonnepanelen. Twee stuks in serie om de 24 volts accu’s te kunnen bevoorraden. Vijf setjes gaven 40 volt bij 0,8 amp. Dat is goed. De zesde was nul. De stekkerverbinding van dit setje, bleek niet goed te zijn. Stekkerpennen los en een soldeerverbinding niet goed. ….      Drie sets zijn samen gevoegd op één stekker die aan dek in een stopcontact gedaan kan worden.   Het bleek dat deze verbindingen door een beetje corrosie niet altijd goed werkte. 1,5 amp is niet wat we gewend waren. De zaak goed schoon gemaakt. Nog eens nagekeken en getest. Nu kwamen we , bij een goede opstelling van de panelen , al uit op 3,5 amp.  Voor het zesde setje heb ik nog nieuwe stekkers, ook nog een setje reserve. Eerst maar kijken of we deze stekker kunnen repareren. Dat lukt. Het setje geeft zelfs 1,0 Amp. Mogelijk door een wat gunstiger opstelling dan in de ochtend.  Nu hebben we de 4,5 amp aangeraakt.!!! ….

Note;  De inkomende spanning van 40 volt en de gecumuleerde amperages  worden door een “regelunit” geschikt gemaakt om de twee in serie geplaatste accu’s van 12 volt, van de nodige energie te voorzien. ….De opstelling van de panelen t.o.v de zon kan wel 50% van de opbrengst uitmaken. Ook een schaduwstreep kan aardig wat roet in het eten strooien. Dus vandaag extra aandacht besteden aan de opstelling van de panelen.

Omdat het vandaag ook zo warm was, is het arbeidsritme aan gepast. Een beetje klussen, een beetje  buiten slapen, een beetje drinken, het bootje vaarklaar maken, even slapen, naar de kant , plekje zoeken waar ik aan land kan, noodzakelijke boodschapjes doen, toch maar weer naar de boot, een beetje binnen slapen, weer een beetje klussen, verslagje doen,   zo komen we deze warme dag wel door.

Wat wel weer leuk is dat er hier blusvliegtuigen gestationeerd zijn. Regelmatig maken ze een oefenvlucht. Zeer behendige toestellen met idem piloten . Van een plateau rijden ze het water in. Zoeken , tussen de bootjes door een geschikte ruimte om op te stijgen en weg zijn ze. 

Als ze terug komen vliegen  ze een paar rondjes over de baai om een geschikte “landingsstrip “ te vinden. Ze landen in het water en klauteren daar na de kant weer op.  Een mooi schouwspel om dat gade te slaan. Prachtig!

Maandag 15 augustus

Er zijn wat vieze plekjes op de romp die ik schoon wil maken. Het is nu nog rustig straks hebben we weer de nodige vakbewegingen en golven. De dynamo van de motor laad ook niet bijster goed. Toch maar weer de moed oppakken om uit te kijken waar dat aan ligt. We beginnen bij de dynamo zelf. De oorzaak is duidelijk, een te slappe v- snaar. In orde gemaakt motor gestart en de boord accu’s worden met 11 ampère geladen en dat is wat we bij halfvolle accu’s gewend zijn….. De laatste dagen hebben we de accu’s wel wat leeg getrokken en van bijladen was nauwelijks sprake. Als het probleem nu niet opgelost was dan hadden we een ander problemen. Met lege start accu’s kan je de motor niet starten, maar ook mijn ankerlier maakt (als de motor draait ) gebruik van de start accu’s.  Zo kunnen we nog wel wat bedenken.  Maar goed ….Alle beren op de weg kunnen naar huis. Ik ben opgelucht en nu mijn energie voorziening weer op orde is , heb ik ook weer energie!!!  We gaan fourageren. Fiets mee en als we aan de kant zijn haal ik bij de buurtsuper flessen water en frisdrank. Die zet ik vast in het bootje. Ik wil nog wat verslagen van de voorgaande reis uit laten printen. Wel een adres op Google gevonden maar ter plekke  kon ik niks vinden. Dan maar niet. Ik vind wel een grote supermarkt. Een herademing t.o.v. van zo’n buurtsuper. Airco en ruim assortiment. Ik kan mijn slag slaan. En…. Er zijn  Sushi’s !!! Dat is lekker voor de lunch. Aan de overkant van de super zijn bomen en bankjes en er is ook een beetje wind. Met deze warmte is dit een best alternatief voor het nuttigen van deze lekkernij.

We gaan weer naar het bootje. Port de Pollenca zelf is gelijk aan zoals  zo vele  anderen plaatsen. Vorige keer heb ik hier al de nodige kilometers op de fiets afgelegd. Voor mij niet meer interessant.

Boodschappen en fiets weer op het bootje en terug. Als ik Windfinder raadpleeg ,(de weersvoorspelling app)  zie ik dat morgen, 16 augustus,  een gelegenheid is om naar Menorca te varen.  Dan…na een paar dagen verblijf op Menorca, een oversteekje naar Corsica / Sardinië. Dat is ongeveer 250 mijl. Twee etmalen varen.  Het weer is de laatste dagen wat wispelturig . De voorspellingen kunnen veranderen. We gaan het zien!!

De ouderdom toets!!

We houden de vinger aan de pols. (hartslag is nog normaal).    In de loop van de tijd gaat de hersenscherpte achteruit, evenals het geheugen. Dat ben ik nu tegen gekomen bij het onderkennen van de energie problemen.  

Het praktijkvoorval. ….Bij Agua Dulce lag ik aan de kade. Met water en stroom. De haven meester zij nog hier is elektra!. Waarop ik antwoordde .. niet nodig ik heb zonnepanelen !!  Op dat moment had ik ook nog geen energie problemen. Als ik wat scherper was geweest, had ik op zijn minst een algemene inspectie uitkunnen voeren en alsnog de accu’s aan de lader kunnen zetten. Het toeval wil dat zowel mijn dynamo alsook mijn zonnepanelen gelijktijdig minder opbrachten.  Oude accu’s  (vijf jaar geleden in Portugal gekocht) in combinatie met het warme weer.????    We nemen geen risico en nemen nieuwe accu’s. Weer geen technische controle gedaan.  Ik bedenk het wel maar de stap nemen.!! Al gauw is er een excuus  om de controle niet te doen. Ik heb er ook niet zo’n zin meer in!!.   Toen mijn vader ouder werd, wist hij mij altijd wel te vertellen wat ik moest doen. Hij had de kennis en de tijd! Maar als ik dan zei, pa, wat let je, doe het dan…… dan liet hij het afweten. Nu zeker herkenbaar!!!!  Gelukkig maar, nu weet ik  dat ik mijzelf een schop onder de kont geven in plaats van excuses bedenken …. Op ouder leeftijd zie  je meer beren op de weg! Logisch want in je leven heb je al wat meegemaakt en het is dan niet moeilijk om de keerzijde van de medaille te tonen als excuus.  Je wilt ze ook niet altijd zien!…  We zijn weer wat wijzer geworden, dat gebeurd ook als je ouder wordt.  Dank zij mijn engeltje, die mij altijd wel helpt, kan ik een negatieve ervaring weer omzetten in een positieve ervaring. Carpe Diem!

De gezondheid.  Ik heb weinig last van stramme spieren. Komt waarschijnlijk omdat ik nu lange tijd in een warme omgeving ben. Daarnaast reageren je spieren ook op het continue bewegen van het schip.  Prima so far so good. Mijn versleten rechter heup. Veel lopen is niet goed voor mijn heup. Daar en tegen heb ik met fietsen geen enkel probleem. Die sleep ik dan maar steeds mee. Aan boord totaal geen last. Het enige wat zich manifesteert is pijn bij het opstaan vanuit een bepaalde zithouding. Bij liggen soms last van wat zeurderige pijn . Omdraaien en het gaat weer beter. Verder geen kwaaltjes.

You don’t stop sailing when you get old.                        You get old when you stop sailing.

So far so good!                   Carpe Diem!

                                     ----------------------------------

Einde van dit verslag