Reisverslag 2022  deel 4 .

Vaartocht Nederland naar  de Middellandse zee.

---------

Gibraltar naar   Formentera

Ongeveer   400  mijl over de rechte stukken gemeten.

-----------------------------------------

Woensdag 20 juli tot  woensdag 27 juli

Mijn verblijf in Gibraltar

Na mijn nachtelijke tocht door de straat van Gibraltar werd ik in de middag wakker. Het was het heerlijk weer. Het is helder water . Ik kan de bodem zien!  Dat nodigt uit om te zwemmen,…. Nog even niet…brrrr…  eerst even wakker worden. Vandaag gewoon even lui zijn. Zo begint mijn verblijf hier (nabij) Gibraltar.

De anker locatie: deze laat weinig te wensen over. Goede ankergrond met twee meter onder de kiel. Een “recreatie” baai binnen de grote baai met uitzicht op het strand van de Spaanse plaats la Linea dela Conception. We kijken tegen het rotsmassief van Gibraltar aan met daar ondergelegen de landingsstrip van het vliegveld. Een jachthaven waar ik geen gebruik van maak omdat dat veel minder aantrekkelijk is dan mijn ankerplek . In de baai zelf zien we de nodige grote zeeschepen voor anker liggen en aan de west- en noord zijde van de baai zijn havens met industrie vestigingen.

Komende dagen wil ik besteden om “schoon schip” te maken. Stofzuigen, soppen, de was doen, klein onderhoud. Als je met het schip en huishouding bezig bent, kom je weer van alles aan voorraden tegen….  “handig voor aan boord”… maar nooit of nauwelijks gebruikt. Of veel van hetzelfde. Opruimen dus.

Een kleine verkenning van de omgeving: “Even de wal op”. Het bijbootje te water laten, fiets mee en naar de kant. Op een paar minuten fietsen  zit je in het oude gedeelte van la Linea. Winkelstraatjes ,pleintjes, terrasjes, cafeetjes. Op nog geen 5 minuten fietsen is er een grote supermarkt . Handig als je veel nodig hebt zoals flessen met water en drank.  Tegen de “grens” van  de dependance van het Britse koninkrijk is een grote kermis, die ik, overdag, toen alles stil stond , uitgebreid heb kunnen bewonderen op de mooie technieken die daar toegepast zijn. 

Zelf hoef ik er niet meer in die attracties. Een paar minuten rond gehosseld worden en dan weer op de zelfde plek uitkomen….. Goed voor de jeugd. Die tijd heb ik gehad. Uiteraard ook nog door la Linea gefietst, het is rond siësta tijd . terrasje s zijn vol en de winkels dicht. Kan ik lekker ongestoord door al die straatjes fietsen.

De eerste dagen van het verblijf is luchtvochtigheid tegen het verzadigingspunt. Tegen de avond en in de morgen is alles klam. Zeker als het schip al eens besproeid is met zout water. Daar wordt het beddengoed en kleding niet vrolijk van. Bij de jachthaven is een wasserette en een terras. De formule 1 in Frankrijk gaat van start. Mooie gelegenheid om de 2 grote wasbeurten te draaien en de race via blogspot te volgen. Zoals ik al zei, de luchtvochtigheid is hoog en ook het poloshirt kleeft aan je lijf. Terug aan boord laten we ons in het water zakken. Eeee….ven wennen maar dan is de verkoeling een herademing. Het anker heeft zich mooi in gegraven en de schroef heeft wat aangroei en pokken. Ik had al gemerkt dat bij gebruik van de motor het schip wat traag op gang kwam. Als er “rotzooi”op de schroef zit geeft dat al snel een verstoring. Bij een volgende zwemgelegenheid maar even schoon schuren.

Een dagje Gibraltar. In 2018 heb ik de omgeving intens bezocht. Zie verslag 2018 deel drie. Ik heb geen behoefte om het verhaal nog eens dunnetjes over te doen. Toch ben ik wel nieuwsgierig of er veel veranderingen zijn. Nou die zijn er. 

Het passeren van de grensovergang is nog hetzelfde als voor de Brexit. Op de fiets heb ik daar al handigheid in. Je houdt je paspoort in de hand en fiets langs de douane, dat is in de meeste gevallen genoeg .  Whiskey is hier voordelig dus op naar de supermarkt. De whisky Red Label van Johnny Walker kost hier 13 euro, in Nederland 20 euro. Vier flessen in de rugzak. (dat is toch een normale scheepsvoorraad!!).Dan de grens over via het oude concept: achter de scootertjes aan fietsen en vriendelijk naar de Spaanse douane knikken die zijn toch meestal bezig met het controleren van de auto’s . Dagelijks gaan hier 10- tot 20.000 mensen over de grens . De auto’s hebben lange file tijden, ook omdat af en toe de weg afgesloten wordt als er een vliegtuig moet landen of opstijgen. Zie youtube:  https://www.youtube.com/watch?v=58jaCJ5i9hU

In 2018 waren ze al bezig om aan de oostkant van de landingsbaan een grote tunnel voor de auto’s te realiseren. Nu ik er weer een kijkje ging nemen was de tunnel nog niet geheel klaar. Het moet ook allemaal op de vierkante centimeter . Gibraltar is maar 6 km2 groot waarvan een groot gedeelte door de berg bezet word.  Vlak bij die tunnel aan de NO kant van de Berg, die daar steil omhoog gaat, worden een paar woontorens (wolkenkrabbers) gebouwd. 

Het geeft wel het contrast weer met het Spaanse gedeelte.  Hier is het werktempo à la de 55^e breedte graad en in la Linea is de cultuur van de subtropen.

Er wordt hier kennelijk goed verdiend.  Zo te zien is de levensstandaard in Gibraltar een stuk hoger dan in la Linea. Alhoewel de bevolking best wel mee profiteert van  de welstand in Gibraltar. De inkomsten komen hoofdzakelijk uit dienstverlening van dit belasting paradijsje.   De internet gokindustrie schijnt hier ook goede zaken te doen en dan is er nog de toeristen industrie. Een mooie aanlegplaats voor grote cruise schepen. Komen er nog snel een paar duizend man de “berg” en haar historie bewonderen.  ….

De goedkope werknemers komen uit Spanje en de duurdere werknemers kunnen zich kennelijk een appartement permitteren. Vandaar die nieuwe woontorens en bouw activiteiten die o.a. ook in de ZW hoek gerealiseerd worden.  

De mensen die hier wonen kunnen zich permitteren om een auto te rijden. Daar moet parkeer ruimte voor zijn. Dus grote parkeergarages is een must. Voor Gibraltar zelf is een auto niet zo handig, het is al zo vol,  dus zijn er ook heel veel scooters.  Dat alles moet nog bevoorraad worden . Eten, kleding, onderdelen en zo voort. De meeste mensen willen ook het elektrisch licht aan kunnen doen en TV kijken. De energie- en watervoorziening  is dus ook op dit kleine stukje gesitueerd. Ook wel begrijpelijk, je wilt toch niet afhankelijk van Spanje zijn.

Het oude gedeelte is geweldig fraai. Veel oud Engels straat meubilair wat in ere wordt gehouden. Tot aan de telefooncel en knipperbollen toe.

Note: voor de Engelsen die het nog niet wisten. Als je het zebrapad oversteekt, eerst naar  links kijken, want dit is wel Brits grondgebied …….maar ze rijden hier rechts!!

Wil je nog meer weten over de aparte stukje Brits koninkrijk,  kijk dan nog maar even naar mijn verslag van 2018. Internet kan ook heel veel vertellen. Interessant zijn ook de achtergronden ten tijde van de tweede wereld oorlog. Daar moesten in een korte tijd heel veel burgers gerepatrieerd worden. Dat heeft veel ongemak, ergernis en ellende veroorzaakt. Zie ook de diverse Youtube filmpjes:  https://www.youtube.com/watch?v=guTFE691ZRg

The history of Gibraltar - YouTube

Return to Gibraltar: Strikes, Spies, Submarines, and Saboteurs - YouTube

…. “ zolang de aapjes op de rots zijn blijft het Brits territorium”.  In de oorlog zijn er zelfs aapjes geïmporteerd  om de populatie op peil te houden. Over bijgeloof gesproken!

Hoe maak je wolken:   doordat bij oosten wind er vochtige lucht tegen de steile oostkant van de berg geblazen wordt, wordt de lucht omhoog gestuwd. De vochtige lucht condenseert dan en er ontstaan wolken. Als je dus op de oceaan een wolkje ziet dan is er een grote kans dat onder het wolkje een eiland ligt.

Tenerife heb ik het omgekeerde gezien. Daar komt de koele bewolkte en vochtige lucht uit het noord oosten. Komt tegen bergrug van  Tenerife aan en een raakt aan de NO kant ook een deel van het vocht , in de vorm van regen en mist, kwijt. Aan de noord oostkant is het dus weelderig begroeid en huist ook de oorspronkelijke bevolking..  De resterende vochtige lucht wordt langs de bergwand omhoog gestuwd en als het boven de berg uitkomt is daar de zon die de laatste druppels doet verdampen. Vandaar dat in het ZW van Tenrife  gedurende het hele jaar veel zon is.  Dat heeft er weer toe geleid dat op deze dorre vlakten en stranden toeristen industrie van zonaanbidders is ontstaan. 360 dagen van het jaar zon!

De zoektocht naar schuimrubber ter vervanging van het kussen dat overboord is gewaaid. …….Zonder fiets doe niets, dus ik ben elke keer weer blij als ik daar gebruik van kan maken. Mijn fiets snapt het al helemaal. Er is veel één richtingverkeer.  Dat komt mooi uit want mijn fiets gaat ook maar één richting. Een rood bord met een wit streepje kent hij niet ook een blauwbord met een witte pijl is vreemd. En dan nog een moeilijke, een rond bord met een fietsje er op en een streep er doorheen. Nou mijn fiets is niet kapot van.  En… als je niemand hindert, glimlacht en geduldig bent kom je overal. Bovendien… met fietsen heb ik geen last van mijn versleten heup en dat heb ik wel met lopen … een paar honderd meter en dan wordt het niet leuk meer.   Go with te flow en Carpe Diem!

Google maps geeft je adressen van stoffeerderrijen. Tapiceria in het Spaans. Google maps leidt je door alle kleine straatjes, zo zie je nog eens wat.  O.a. het stierenvechters stadion ( twee keer gezien). Het eerste adres was een klein bedrijfje van Pa en Ma. Klein restauratie werk maar geen schuimrubber wat ik nodig had. Dat begreep ik althans. Hun Engels was nul komma nul en de communicatie was navenant. Het tweede adres: Zoeken in de wirwar van straatjes. Eindelijk gevonden!!  Tapiciria stond er op de gevel en op het papiertje op de deur stond dat ze t/m 27/07 gesloten waren. Dan ben ik alweer weg. Een derde optie: aan de andere kant van Linea. Als ik toch aan het fietsen ben….. Op de plaats van bestemming geen Tapiciria.  Met wat navragen en van Maps het plaatje van de winkel er bij, uiteindelijk gevonden. Het was een meubelzaak die ook matrassen verkocht. Maar geen schuimrubber en geen Tapiciria op de gevel. De dame spreekt goed Engels en zij wist mij te vertellen dat op de woensdag markt er kramen zijn met schuimrubber. Dat komt mij bekend voor. De woensdag markt is op het terrein waar de kermis neergestreken is. Die wordt nu opgeruimd maar zal woensdag nog wel niet weg zijn. Ik heb niet kunnen vinden of er elders de woensdag markt gehouden wordt.

Dinsdag 26 Juli

Vannacht is de wind gedraaid van oost naar zuid west. We krijgen nu droge lucht aangeboden. In de avond , nacht en ochtend is dat een weldaad. Maar in de middag is dat hete droge lucht. Als ik na mijn fietstocht, (goed voor de conditie) weer aan boord ben, ga ik toch maar het temperatuur verschil van lijf en zeewater overbruggen. Toch wel lekker. En dan heb ik nog die halve watermeloen die precies in de lade van de koelkast past. Lekker toch!  Daarna geeft ik toe aan de Spaanse siësta gewoonten.

 In de middag waait het iets door . We liggen nu aan “lagerwal”. Niet zo’n ramp want de golven zijn niet zo hoog. Wel lastig met de bijboot , die neemt dan veel buiswater over.

Aan de NO kant van de baai is ook een ankerplek die nu in de luwte ligt. Maar dan moet ik eerst de fiets ophalen die nog op de kant staat. En.. ik moet ook nog een keer terug om diesel te tanken want mijn hoofdtank, die in de kiel gesitueerd is, is helemaal leeg.

Het weer bericht bekijken. We willen richting Cartegena. Totaal  zo’n 265 mijl.  Afhankelijk van de wind…. ongeveer drie dagen varen. Een tussenstop, als dat zo uitkomt, kan ook nog.        Morgen in ieder geval westen wind met een gebiedje harde wind ten oosten van Gibraltar, daarna kan het wisselvallig worden. Klusjes die ik wilde doen heb ik gedaan, dus waar is wachten nog op!  Ik ga de fiets ophalen en als ik toch op de kant ben doe ik nog de laatste boodschapjes. Morgen vertrekken. !!!

Het is inmiddels avond en het is druk in de supermarkt. Logisch na het aangenaam verpozen op het stranden en terrassen ,  gaan de meesten, voordat ze naar huis gaan,  nog even de boodschappen doen. Boodschappen en fiets in de bijboot en terug naar de boot. De wind is iets gaan liggen. Kan ik mooi de bijboot weer aan dek zetten en het schip verder zeeklaar maken.

Woensdag 27 juli

Om negen uur gaat de wekker. Het valt mij lastig om s`avonds in slaap te vallen. Dat is niet zo erg maar het wordt dan laat in de ochtend als ik weer wakker wordt en dat is zonde. Inmiddels heb ik de wekker zo afgesteld dat iedere dag, om negen uur, het weksignaal zijn best gaat doen. Kan ik altijd nog bedenken om mij om te draaien of om op te staan. Vandaag staan we op. De zonnepanelen nog goed op het bootje leggen en dan naar de “benzine” pomp. ( Ik moet diesel hebben!).

De hoofdtank van de diesel is in de kiel van het schip gepositioneerd. Voor gebruik wordt de diesel opgepompt in een dagtank die hoger ligt dan de motor. Er is dan altijd brandstof toevoer naar de motor. Als de dagtank volgepompt wordt zit daar 60 liter in, het kan dan zijn dat de hoofdtank net niet leeg is. Bij een volgende vulling van de dagtank sta ik dan met lege handen. Oeff ……En ik moet nog een stuk varen naar het eerste de beste tankstation.??? Daarvoor heb ik nog een extra jerrycan van twintig liter. Deze heb ik in Faro aan moeten spreken. De hoofdtank is nu leeg en de jerrycan ook!.

Als de hoofdtank en de jerrycan gevuld zijn,  is de voorraad van het tankstation met 382 liter geslonken. Daarvoor moest ik 474,75 Engelse ponden voor neertellen. Dat komt neer op €1,47 per liter. De moeite waard.

Ik haal mijn huikjes er af en vertrek.  Het eerste stuk tegen de wind in  maar als ik Gibraltar  “vrij” vaar kan ik aan de wind naar het zuidelijkste puntje van de berg. Die wind is goed zijn best gaan doen. Plaatselijk is dat altijd wat anders dan de voorspelling. Af en toe tegen d e7 Bft aan. Ik heb de bezaan niet omhoog omdat ik straks toch ruim- tot voor de wind ga varen. Met een knik in de schoot lopen we mooi weg.  Ik wordt een poosje geëxporteerd door een bedrijfsvaartuig. Kennelijk is ,zoals de Witte Raaf nu vaart en mooi gezicht. Duimpjes omhoog en we vervolgen onze tocht naar de zuidpunt. Na de “ronding”van de punt kunnen we ruime wind gaan varen met nog steeds harde wind.  Na een uurtje wordt het wat beter en kunnen we voor de wind gaan varen. Wel de bulletalie op de giek en de fok te loevert.  Hoeft de stuurautomaat niet zo heel hard te werken. Zon genoeg …. Energie genoeg.  De  laadspanning staat op 28 volt voor mijn 24 volt accu’s en dat is prima . Ik houd energie over. Met de goede zeilvoering doet de Raaf de rest. Met een windje tussen de vijf en zes Bft gaat het lekker zo.

Er zijn nog twee boten die dezelfde kant op gaan. Zij varen alleen met een half opgerold voorzeil. Ben ik toch wel blij met mijn zeewaardige stalen langkieler!!  

 Ik zet nu ook overdag de wekker op telkens een halfuur. Kan de wekker “tussen mijn oortjes” ook weer in het ritme komen. Dat is mij vorige keer goed bevallen. Meestal vlak voordat de wekker gaat wordt ik al onrustig en dat geeft weer rust in het dagritme. Ook tijdens de nachtelijke slaapjes werkt dat door. Niet verkeerd!

Ik vaar nu evenwijdig aan de kust. Wel op grotere afstand dan vorige keer, (2018) , maar nu zie ik dan ook meer van achterliggende hoge bergen. Ik vaar over bakboord en als ik dichter bij de kust wil  komen moet ik gijpen. Bulletalie naar de ander kant en fok naar de andere kant. Meet deze harde wind…… laat maar zitten.

De dolfijnen melden zich weer!!      Met deze snelheid van het schip wordt het wel weer interessant voor dolfijnen. Een aantal maken veel plezier om kriskras onder en voor de boeg van het schip te zwemmen. In dit heldere water is dat een geweldig mooi schouwspel. Altijd weer even genieten.

Tegen de avond neemt de wind en golven af. Met een rustige nacht tot gevolg. Voor zonsopgang is de wind nul.   Voorlopig heb ik weer nodige zeilvitaminen tot mij kunnen nemen…… Carpe Diem!

Donderdag 28 juli

Waarschuwing!!!........ De rest van het verhaal wordt wat saai. Gauw een paar bladzijden overslaan!!.

Als de zon er bijna weer is wordt de wind een beetje oost. Dat wordt kruisen. Als de zon zich helemaal bloot geeft, is de wind zwak uit het zuid oosten. Mooi om, aan de wind, evenwijdig aan de kust, langs de kust te varen tot voorbij Almeria. Ook dat duurt niet zo lang.De wind neemt af en het wordt dobberen. Zo ver van de kust is ook niet leuk. Ik zie nu wel het grote bergmassief wat achter de kust ligt maar dichterbij, met de verrekijker er bij, is er meer te zien. Dus … al dobberend richting kust varen. Als je langzaam vaart duurt dat ook weer een hele tijd. Mooi de rijd om het verslag bij te werken.!!   

 De bergen zijn hier dor en bruin met hier en daar toefje groen. Ook zijn er veel witte vlakken te zien. Het lijken wel grote lakens die te drogen hangen. 

Als ik dichterbij kom denk ik dat er tuinbouw is waarboven zonnezeilen aangebracht zijn. Goed om de grote temperatuurswisseling van dag en nacht te kunnen nivelleren en tevens de water huishouding wat onder controle te houden.. Als ik verder ga zoeken dan vind ik op internet dat de Nederlanders hier behoorlijk veel aan kennis ondersteuning doen. Zie :  https://www.agroberichtenbuitenland.nl/landeninformatie/spanje/achtergrond/bedekte-teelten_sp .  Het wordt ook wel de groenteschuur van Europa genoemd. Mooi, maar het heeft, zoals zoveel productie centra’s ook een keerzijde. Regelmatig worden de plastic “daken” vervangen. Dat geeft een hoop plastic afval. Ook de watervoorziening heeft zijn grenzen. Het water komt nu uit de bodem, maar er wordt nu meer gebruikt dan de natuur aanvoert. Bodemuitdroging ligt op de loer!. …Aan de randen van deze gebieden en uiteraard ook de kust,  zijn er de nodige woongebieden en een moderne snelweg met lange tunnels en viaducten die het beeld completeren.  Knusse haventjes en ankergelegenheden zijn er nauwelijks. Een interessante kust om langs te varen maar niet echt als leuk vaargebied aan te merken.

De warmte beheersing aan boord:..........  Met vijf en twintig tot dertig graden kan het lekker warm zijn. Op de ene plek is dat aangenaam bijvoorbeeld in de wind, onder de schaduw van een palmboom.. op de andere plek is dat minder, bijvoorbeeld in de nauwe straatjes waar amper schaduw en wind is.

Op de boot hebben we een aantal alternatieven om af te koelen.        A: in water springen, dat is niet zo handig als in een drijfpartij op zee zit,  maar dan dient plan B zich aan, ook wel Spartaans…. met de hand douche koud zeewater over je heen spoelen.  Zo warm is het nou ook nog niet geweest……! Je kan ook gewoon onder de douche stappen maar dat gaat ten koste van de drinkwatervoorraad!!    Plan C: de kuip met water vullen opdat dan een heerlijk voetbad ontstaat. Dat is lekker en voldoet uitstekend. Kan je ook met je natte voetje (eventjes) over het hete dek lopen.

Schaduw: De sprayhood geeft, als de zon aan de goede kant staat enige schaduw maar neemt ook de verkoelende wind weg. Daarvoor heb ik een Bimini gemaakt. Een soort sprayhood zonder voorkant. Kan de wind er lekker onderdoor waaien. Als je zeilt kan bij veel wind de Bimini gehandhaafd blijven. Krijg je veel spraywater over dan kan in een paar minuten de sprayhood weer opgezet worden.

Dan hebben we nog het zonnezeil ….die dekt de kuip geheel af. Dit zonnezeil kan nog verlengd worden tot onder de grote giek

 Is er niet al te veel wind dan kan het zonnezeil achter de bezaan ook nog wel gevoerd worden. Bij meer wind kan dat zeil onder het varen, niet gebruikt worden. Het is dan sowieso wat frisser en dan kan de zonnehoed het hoofd koel houden.

Ik vaar nu oostwaarts met de zon van voren. Tot de middag is de bimini voldoende, maar als de zon van op achter komt geeft dat geen schaduw meer. Dan kan dit zonnezeil gebruikt worden . 

Vrijdag 29 juli

De nacht is blad stil en er zijn ook geen golven. Alsof ik achter het anker lig. Om vier uur in de morgen komt er wind en daar maak ik gebruik van . Als de zon opkomt wordt dat weer wat minder. Maar tot Almeria is het niet zover. Ik heb geen agenda, haast staat niet meer in mijn woordenboek, het heeft dan ook geen zin om, op de motor varend,  te vroeg in de haven te zijn.

“Het leven is geen snelweg tussen de wieg en graf maar een parkeerplaats om te genieten van de zon”.

Om zeven uur loop ik de haven van Almeira binnen. De meldsteiger is bezet en ik zie geen andere vrije plek. Ik leg naast dat schip aan. De haven meester vindt dat geen goed plan. Regels zijn regels en dat doen we niet. Vijf mijl terug is een grote haven en daar is plaats. Jammer dan. Almeria lijkt mij een leuke plaats om even te vertoeven. Dan maar op de motor naar Aguadulce......( vertaald: “zoet water” t.b.v. de tuinbouw).

Van afstand had ik het plaatsje al gezien. Veel grote appartementen gebouwen. Weliswaar creatief in dorre berggebied opgenomen maar toch. Er is een aardige havenmeester en vannacht kan ik hier aan de kade blijven liggen. Morgen is zijn collega en dan zien we wel weer.  Naast het schip is een waterkraan. Lekkerrrrrrr…. Kan ik het schip goed afspoelen en ontzouten. Royaal douchen is nu ook geen probleem!  

De haven is omstreeks 1985 gebouwd. Tijdens de opkomst van het strand toerisme. 

Oorspronkelijk woonden hier zo’n 500 mensen die zich bezighielden met het hoeden schaapskudden. Nu is het een toeristen centrum en woongebied voor de tuinders. In het seizoen zijn er drie keer zoveel mensen als buiten het seizoen.

Een moderne  “projecthaven en stad”. Geheel gericht op de toeristen industrie. De kades aan de haven, altijd wel een trekpleister om de avonden door te brengen, is royaal voorzien van terrasjes discoclubs, marktstalletjes etc., 

In mijn uppie heb ik geen behoefte om een terrasje te pakken. Het is prima als je aansprak hebt en gezellig, maar dat zal ik hier niet vinden. Het nadeel van alleen op reis zijn, helaas. Neemt niet weg dat er een gezellige vakantie sfeer is. Ik verpoos mij dan ook, om, relaxed op een bankje, het uitgaanspubliek te observeren. Allemaal op zijn mooist gekleed. Voor de jongeren, die nog geen vaste relatie hebben, een mooie plek om jezelf te etaleren. Een mooi schouwspel. Ook aan boord is het warm. In de kuip pik ik nog wat internet informatie op en heb contact met Yvon. Zij gaat nog een klein weekje met Renee en Rob naar Erlynn en Dick in Frankrijk. In het schip is het warm. Dan maar, in de kuip verblijven, onder het genot van een drankje en een hapje, tot in de late uurtjes genieten van het geroezemoes.

Zaterdag 30 juli

Rond negen uur wordt ik wakker. Het is een beetje bewolkt. De wind is er ook. Volgens de voorspelling is dat op het land minder dan op zee. Het schip ligt mooi beschut en ik nuttig mijn dagelijks ontbijt. Na het ontbijt nog even op bed liggen. Dan is het zomaar weer twaalf uur. Tekenen van het ouder worden van de mens. Soms geef ik daar wel aan toe. Wel jammer van de ochtend, die is weg! 

Als je niks doet gebeurd er niets. Schop onder de kont en eerst maar een douche pakken. Daarna in de kuip verder met het verslag.

 

Zondag 31 juli

Het is een rustige nacht en ook in de ochtend is er weinig wind. De gootsteenpijp is vervuild en voordat het vandaag erg warm wordt wil ik dat schoonmaken. Het water dat door de afvoer van de gootsteen gaat oopt via een pijp tot een meter onder de waterlijn,  het zeewater in. Als er vettigheid op dat water ligt blijft dat in de pijp drijven en verdwijnt niet.  Dat zet zich vast aan de afvoerpijp wat uiteindelijk tot verstopping lijdt. Nu, met deze warme dagen gaat het ook nog eens lekker stinken. Gootsteen oplosser werkt niet. Dus wordt de demontabele afvoerpijp en gootsteenstoppen in zijn geheel verwijderd en goed schoongemaakt. Daarna weer monteren en het kan er weer een paar jaar tegen. Als voorzorg wordt het vet van de  vaatwas, zoveel mogelijk ,vooraf  verwijdert . Dat scheelt aanmerkelijk.   Klus geklaard.

Het weerbericht bekijken. De harde windvoorspelling is naar beneden bijgesteld. Waarom nog een dag in een warme haven blijven liggen?? 

Boodschappen doen, liggeld afrekenen,  water tanken en wegwezen. De wind is Zuid 5 Bft. de golven komen uit het oosten, de koers is oost, dus recht met de kop op de golven.  Lastig maar we zijn weg. Onder de kust met zo’n groot bergmassief zijn de plaatselijke omstandigheden altijd wel wat variabel. Zolang we nog niet op behoorlijke afstand van de kust zijn heeft dat zijn invloed. Variabele windsterkte en windrichting, wisselend golfpatroon. Het houdt je in ieder geval lekker bezig. Maar…. Zolang ik nog vlak bij de kust vaar kan ik de Formule 1 race in Hongarije, via een liveblog nog mooi volgen.  Max heeft weer een goed race gereden en gewonnen!.Het leven is zo slecht nog niet.  Tegen het donker worden zit ter hoogte van de Zuid Oost punt van Spanje. Er is hier ook grote scheepvaart die via een shippingline om de hoek wordt geleid. Voor mij houdt dat in dat ik in  de nacht “gevangen” zit tussen de kust en de shippingline. De wind is noordoost en ik moet noordoost varen. Komende dagen dus kruisen. Eerst tussen kust en shippingline en als de dag weer aanbreekt, een lange slag in zee. Daar wordt goede wind voorspelt. Kom ik later in het vaargebied tussen Spanje en de Balearen dan is er weinig wind en veranderlijk.

Maandag 1 augustus.

In de ochtend en de nacht hadden we een windje 3 tot 4 Bft met een redelijke zeegang. Dus qua wind een relaxed nachtje. Een mooi begin van de dag. De wind blijft zo 3 tot 4 Bft. De wind draait wat naar het oosten en de hele dag kon ik netjes langs de kust varen.

Nogmaals wat over de zeilvoering. Komende dagen wordt er op de route niet veel wind verwacht. Ik heb nog steeds de  ” ouwe lullen” zeilvoering. Kleine Genua  en voor een goede balans, een rifje in de bezaan. Voor de komende dagen kan ik best wel de volledige zeilvoering benutten. Kluiver, kotterfok,grootzeil en bezaan.  Ik heb toch niks te doen dus dan maar zeiltjes wisselen.

De werkvolgorde:   Omdat de zeiltjes verwisseld worden zal ook af en toe de balans er uit zijn. Dus wordt de stuur automaat aan het werk gezet . Heb ik daar geen zorg over. De kluiverschoot wordt tijdelijk uitgeleend aan de genua. Kan die, tijdens de wissel, nog even blijven functioneren anders valt het schip bijna stil.  De kotterstag wordt aangebracht en dan kan ook de kotterfok aangeslagen worden. De genua schoten worden overgezet en de kotterfok kan omhoog. De genua laten we iets zakken. Dan komt er ruimte vrij om de leuvers van de kluiver aan te slaan. Als dat klaar is kan de genua naar beneden en opgeborgen  worden. De schoten vastmaken en de kluiver kan omhoog. Zo .. nu komt er weer leven in de brouwerij!!.  Het rifje uit de bezaan en alles staat er weer mooi bij.  Verdere mogelijke  aanpassing: ……als er halve en ruime wind wordt gevaren kan de kotterfok vervangen worden door de (grotere) kleine genua. Deze kan niet aan de wind op de kotterstag gevaren worden omdat dan de verstaging en zalingen in de weg zitten. De kotterfok kan dan als aap gevoerd worden.  Eigenlijk een fok die aan de bezaan wordt gevaren. Nou mooier kan het niet.

Allemaal leuk en aardig maar nu gaat het harder waaien. De aap, als die staat, gaat het eerste weg en naar binnen. Als tweede kan de genua op de kotterstag weg of als kotterfok gevaren wordt, deze opbergen.  De kluiver vangt boven veel wind. Er is een tweede halshoek en als die onder aan de voorstag belegd wordt en de schoot via het klapblok aan lei gevoerd wordt hebben we eigenlijk al een kleine genua. Het zeilpunt van de kluiver komt nu aanmerkelijk lager te liggen. Rest nog het onderste deel van de kluiver, die nu niets doet, netjes samen te binden en het rif in de kluiver is gezet. Alternatief…de kluiver wegnemen en de kotterfok laten staan. Nog een alternatief…en..natuurlijk is de kluiver vervangen door de kleine Genua ook een optie. Rest nog een rifje in de bezaan en de zaak is weer in evenwicht. …..Wordt bij een aan de winds rak de wind zes tegen zeven Bft dan gaat gewoon het hele grootzeil naar beneden. Kunnen we voorlopig door naar een stevige 8 Bft. Het is even zorgvuldig werken maar het kan of moet soms wel even gebeuren. 

De “ouderdoms” toets: …..de”Oude Lullen”zeilvoering is voor mij makkelijk. Je haalt niet alles uit het schip maar dat hoeft ook niet. De zeilwisselingen , zoals nu ook weer, gaan me nog goed af maar neemt altijd risico met zich mee. Ik heb geen haast, dan maar een dagje later waar ik gedacht had te komen.

In de nacht liggen we voor de kust nabij Aguilas. Geen wind dus geen vorderingen.

Dinsdag 2 augustus

Omdat ik nog onder de kust zit heb ik uitgebreid contact met Yvon en de familie in Frankrijk. Het is daar mooi weer, gezellig en een ieder doet zijn ding. …… Pas rond een uur of negen komt er wat wind. Anders dan de voorspelling. Of???  Is het zo dat ik naar aan leiding van de voorspelling wel een erg positief verwachtingsbeeld had gevormd??  Het probleem ligt dus niet bij de voorspelling maar bij mij. Volgende keer geen verwachtingen wekken. Hebben we ook geen tegenvallers.

In de middag komt er een Nederlander in de buurt . Via de marifoon hebben we contact . Hij gaat naar Formentera /Balearen. Ontmoet daar een aantal vaargenoten. Hij vaart op de motor. Nog 150 mijl te gaan maar ….hij heeft afspraken!  ...  Ik heb maak geen agenda/afspraken. De richting is wel bekend;… de Balearen.  Ik hoef daar vanavond of morgen niet te zijn. Bij gebrek aan mooie ankerplekken,…. in een warme haven? ….Of met de fiets in de warmte door het dorre berggebied. ….Of het plaatsje bekijken…. Eén van de zo velen die ik al gezien heb.. Dus ….Ik ben zojuist aangekomen waar ik wilde zijn. Namelijk op een mooie plek op zee. …. Ik ben tevreden met de dag van vandaag. Carpe Diem

We nemen een koers richting open zee. Daar is wind. In de middag is er een fijn windje 4 bft . Volgens de voorspelling is er in het gebied,  Cartegena… Ibiza en Benidorm  weinig wind. Dus wil ik zoveel mogelijk oostwaarts varen. Om daarna richting Ibiza te varen.

Woensdag 3 augustus

We varen oost zuid oost. Dan vaar ik wel over vaarroutes. Geen verplichte “corridors”  zoals bij de kapen. Daar varen ze over afgebakende  shippinglines. Maar er is dus vrije vaart. Het is behoorlijk druk en ik moet dus wel blijven opletten om voldoende ”vrij “ te varen. Af en toe een overstag  manoeuvre maar dat is dan ook alles. Als de zon opkomt maken we een slag naar het noorden. Cartegena kan nu royaal oostelijk gepasseerd worden. Er is geen vaarverkeer op mijn route dus dat wordt de hele dag over één boeg varen.

Zowel in de nacht als ook op de dag hebben we een matig windje en een nette zeegang. De Raaf voelt zich dat prettig bij. Kan ik andere dingen doen. In de nacht mijn slaapjes doen en de navigatie, idem voor overdag maar dan afgewisseld met muziek, verslagje schrijven    ( wat zal ik nu weer bedenken)  eten en “een oogje in het zeil houden”.

Gisteren had ik marifoon contact met een Nederlander. Hij vroeg zich af waarom zijn snelheid op de motor, over de grond zo’n 6,5 knoop was en niet zoals gewoonlijk 7,5 knoop. Ik heb hetzelfde ervaren bij mijn kruis rakken. De hoek waaronder de stuurboord en bakboord slag gemaakt worden is normaal als de Raaf zichzelf bestuurd, rond de  90 tot 100 graden. Onder de kust constateerde ik op een gegeven moment 120 graden. Dat schiet niet op. Kennelijk is er toch een tegenstroom. Waarschijnlijk door windstuwing en nog enige invloed van de Atlantische oceaan?. In Gibraltar is het hoogte verschil toch nog 1 meter.  Het resulteert een traag vorderende voortgang. “ Een dag hoogte winnen en een dag afstand winnen.” Zo is het ongeveer.

Donderdag 4 augustus

Vannacht hebben we ter hoogte van Cartegena weer een slag in zee gemaakt. Een paar uurtjes varen en dan rond middernacht, overstag. De wind is wat ten gunste gedraaid .We voeren eerst noord nu is Formentera zelfs aan de eind bezeild. Koersje ronde de 40 graden.Er staat een mooi windje rond de vijf en de Raaf heeft er plezier in. Nog zo’n 110 mijl te gaan. Bij zes knopen voortgang is  dat du nog een kleine 20uur.  Even rijk rekenen . Kunnen we omstreeks acht uur in de avond het anker laten vallen. Deze wind houd ongeveer een uur aan dan bedenkt de wind zich. Toch maar een beetje terug naar het noorden. Mijn mooie verwachtingen spatten geheel uit een. Maar we houden wind en varen dus gestaag door. In de ochtend zien we wel hoe de verder de ontwikkelingen zijn.  Nou het blijft inmiddels een op koersje  noord. De wind blijft wel zijn best doen en we blijven tussen de 4 en 5 knoopjes varen. Als we door varen komen we precies in midden uit tussen de vaste wal en Formentera. Dat is 50 mijl. Dat houdt in dat ik dan nog een “hoogte” klapje moet maken van 25 a 30 mijl. Dat hoogte klapje kan ik natuurlijk ook eerder maken. Ik ben weer aan het rekenen. De voorgenomen plannen veranderen toch altijd!! Waarom dan weer rekenen. Voorlopig vaar ik gewoon door richting “doel”.  En leg de planning opzij. Go with the flow!!! Pas als de wind wat anders gaat doen is het tijd genoeg om opnieuw het “plan”te maken.

Ik heb nog ergens een boek  gevonden.  Ik lees dan een paar bladzijden en als het mij gaat vervelen is het klaar. Als het mij pakt ga ik achter elkaar door. In dit geval is dat zo. Voor je het weet is er veel tijd verstreken. De hoge bergen aan de vaste wal blijf jw zien ook al zit je op 50 mijl afstand. Maar als ik op een gegeven moment naar voren kijk zie ik aan stuurboord een berg. Dat moet Ibiza zijn! We varen dus kennelijk niet meer noord!  De wind is gaan draaien en omdat de Raaf getrimd is op aan de wind varen , draait de Raaf keurig met de wind mee! Het Raaf doet haar werk, waar bemoei ik me mee!!

De winddraaiing zet door en later zie ik Ibiza aan de bakboord zijde van de Raaf. Nergens mee bemoeien. De uiteindelijke koers is richting anker plek. De laatset vijf mijl op de motor tegen de wind in. Kan ik de zeiltjes opbergen en rond tien uur in de avond , tussen ander geankerde boten, gaat het anker naar beneden.