Reisverslag 2022  deel 3 .

Vaartocht Nederland naar  de Middellandse zee.

---------

Alvor zuid Portugal naar de Gibraltar

Ongeveer  150  mijl over de rechte stukken gemeten.

-----------------------------------------

Maandag 4 juli.

Vandaag willen we naar Ferragudo, een klein plaatsje dat tegen over Portimao ligt.  Maar om bij Alvor weg te komen moet het wel tegen hoog water zijn anders lopen we vast. Dat is in de middag. We hebben nog genoeg tijd om met de poes het strandje te verkennen. Ze is wel nieuwsgierig maar is wel op haar hoede voor vreemde dingen. Ze heeft in ieder geval even de benen kunnen strekken. Het is wel lastig om in te schatten wat ze vreemd vindt en wat ze wel of niet leuk vindt. Met enig geduld komen we er wel achter.

De fiets ophalen die nog op de kant staat. De bijboot opbergen en het schip weer zeewaardig maken. Als dat allemaal klaar is en we hebben de lunch achter de kiezen gaat het anker omhoog. Zoals ik al eerder vermelde is de vaargeul niet betond. Een rode en groene ton ter oriëntatie , dat is alles.  De vaar geul kronkelt een beetje en omdat hoogwater nog niet bereikt is,…… ik denk dat het water nog één meter stijgt….. is het voorzichtig manoeuvreren geblazen. Het ondiepste gedeelte was  ….     30 cm onder de kiel. Tussen de pieren is het diep genoeg en kan het bezaantje omhoog. Eenmaal buiten kan ook het grootzeil en de genua naar boven.

Met ruime wind en windkracht 4 en de zon erbij, is het een relaxed tochtje ( +/- 5 mijl) langs de kust naar de monding bij Portimao. Het eerste stuk bij Alvor is een lang stuk strand en dan de nodige rotspartijen zoals ook bij Lagos te zien is. Bij Portimao zijn achter het strand heel veel appartementen gebouwen . Gezellig met zijn allen op het strand, het restaurant en de kroeg. Wij zitten liever in ons  bootje. Bij Portimao aangekomen zijn er twee ankerplaatsen.  Achter de pieren en voor het dorpje Ferraguda. Eerst maar bij de pieren, daar is ruimte genoeg. We krijgen daar last van de zeegang.

 Dan maar naar Ferragudo , dat is beter maar wel weer meer last van getijdenstromen. …….Het leven is zwaar aan boord….. Dan moet er ook nog gekookt en gegeten worden. Het is ons allemaal gelukt!.

Dinsdag 5 juli

Bij Ferraguda is er geen aanleg plaats voor kleine bootjes. Als we aan land willen moeten we met de bijboot het strand op. Krijg je natte voeten dat is alles. Wel het bootje goed ver het strand optrekken want als de vloed komt kan het zomaar wegdrijven.  Yvon neemt een terrasje, kan ik boodschappen doen. Eerst even naar de jachtwerfjes in Portimao.

Kijken of Nick er nog is. Hij is aan boord, wil mij wel aan boord uitnodigen maar het is niet opgeruimd dus beter van niet. Ik kan me er iets bij voorstellen. Dat soort huishoudens groeit alleen maar aan. Op een terrasje iets drinken vindt hij ook niet verstandig want hij is opgehouden met drinken. Navraag gedaan naar zijn motorboot in Alvor.

 Zij is gezongen en gesloopt. Verder heb ik maar niet gevraagd. Zijn partner van destijds is uit beeld dus hij leeft alleen met zijn hond op de boot die op de kant staat en nooit meer het water zal aanraken. Beetje teveel laswerk aan de romp.

De gezonken kotter (zie verslag van 2017) staat er nog en het onderwaterschip wordt voorzien van nieuwe gangen. 

Een hoop werk en dat wordt dan bevestigd op de oude spanten. Ze kunnen hier goed overweg met houtbewerking maar staal??? Niet aan te bevelen.

Op de werfjes is van alles aan boten te zien. Boten in verre staat van ontbinding wachtend op enige aandacht tot restauratieobjecten waar serieus aan gewerkt wordt tot grote luxe schepen die een refit krijgen. Mijn indruk is dat de meeste boten van derde of vierde eigenaar zijn. Niet al de duur gekocht maar het werk krijgen ze er gratis bij. Zij doen dan weer veel moeite om het geheel nieuw leven in te blazen. Voor mij leuk om dar rond te neuzen te zien wat er zoal gepresteerd wordt.

Vlak bij Ferragudo is een grote Lidl en daar zijn de boodschappen gedaan. Yvon weer gevonden op een terrasje in Ferragudo en daar lekker geluncht.

Terug naar de boot. De boot is wat verplaatst . Op dit specifieke plekje is de ankergrond niet zo best . Vorige keer ook al ondervonden en anderen hebben daar ook last van. Toch maar weer een stukje verderop een plekje gevonden.  We hebben veel last van golven, niet veroorzaakt door de wind maar door grote rubberboten die met toeristen tochtjes maken over zee, veel paardenkrachten, snel langs de mooie kust, dolfijntjes kijken (die er veelal niet zijn), dan snel weer terug voor de volgende lading. Alle begrip dat zij een boterham daarmee verdienen en dat de toeristen het leuk vinden om hun vakantiegeld daar aan uit te geven.. Maar……. de golven de ze maken mogen ze van mij houden. Interesse in zo een vaartochtje?  Zie:   www.seabookings.com  

Vorige keer was ik hier in oktober. Toch wel een stukje rustiger. Je had toen wel de rondvaart boten maar die snelle rubberboten hebben toch wel een enorme vlucht genomen. Voor de toeristen leuk maar voor ons niet. In de avond haal ik mijn fiets nog even op die ik op het strand gestald had en dan gaan we morgen naar Albufeira. Ongeveer 16 mijl verder oostwaarts.

Woensdag 6 juli

De nacht en ochtend zijn rustig. Mooie gelegenheid om de koerskomputer, die Jan Paul geregeld heeft,  te installeren. 

Na installatie moet je, op rustig water, een kalibratie rondje maken om het elektronisch kompas goed in te stellen. In Alvor was daar geen ruimte voor en hier wel. Aldus gedaan en……Alles werkt inclusief de stuur automaat. Toch wel een opluchting. Maakt het voor de tochten op de Middellandse zee weer een stuk makkelijker.  

Er is niet veel wind een beetje uit het zuiden en later uit het westen . De vaarsnelheid komt niet boven de 3 knopen . Was ook niet nodig. De zon een prachtige kust wat wil een mens nog meer. Nou ja…. de toeristen industrie viert hoogtij. Je vaart hier niet alleen.  Tegenwoordig moet alles snel en hard gaan . Wij hebben de last van de golven daar houdt niemand rekening mee. Ruimte genoeg maar toch nog vlak langs je varen.  In de middag komen we bij Albufeira. Eerst maar achter het anker.  De haven zelf is geheel omsloten door wat gebergte en appartementen. Als je het echt warm wil hebben moet je daar nu naar binnen gaan. Tegen achten in de avond gaan we naar binnen. Alle papieren moeten op tafel komen om een ligplaats te krijgen.  We hebben walstroom , kunnen dus aan boord met warmwater uitgebreid douchen . Een super markt is ook van de partij. Kunnen we  de voorraden weer op peil brengen om straks een aantal dagen bij het eiland Culatra te kunnen “ overwinteren”.

Dat zijn de plannen. We liggen nog maar net in de box of er komt een enthousiaste Spanjaard.  Hij chartert hier met  een iets grotere tweemaster dan de Raaf. Hij is ook nog een boot aan het opknappen. Wil uiteraard wel even aan boord komen en na dat gezien te hebben vond hij het wel lastig om mij bij hem aan boord uit te nodigen. Er moest nog het nodige aan het schip gedaan worden. Zijn vriendje komt ook nog even kijken en de avond is weer geheel gevuld.

Donderdag 7 juli.

We hebben genoeg water van de steiger en walstroom om de boiler op temperatuur te brengen. Heerlijk om uitgebreid te douchen en het wasgoed een beurtje te geven. Aan de “promenade” zijn veel terrasjes en…er is en Spar super. Niet uitgebreid maar voldoende. Als alles weer op orde is nog even de watertanken vullen en dan maken we aanstalten om te vertrekken. Richting Vila Mora of Culatra.

 Er is niet zoveel wind uit het westen, wel veel zon. We zien wel hoe ver we komen. Eind van de middag liggen we voor Vila Mora en… er is wat wind. Gisteren heeft het avond wind zijn best gedaan. We gaan er vanuit dat de avond wind dat nu ook doet.

Tussen het eiland Culatra en de vaste wal is een wadden gebied. Bij eb stroom dat leeg en bij vloedstroom wordt dat weer gevuld. Het is wel zaak om met de vloed stroom naar “binnen” te gaan. Bij de ingang zijn de nodige diepte verschillen , van twee tot vijftig meter diep, dat geeft veel wervelingen.  Hoogwater is om 21:00 uur. Zijn we er later dan kunnen we achter de pier voor de kust van het eiland het anker laten vallen. Met weinig wind moet dat geen probleem zijn. In de nacht naar binnen gaan is geen verstandige optie. Stroom tegen met de nodige rafelingen. Een vaargeul die niet al te makkelijk is met daarnaast ondiepe gedeelten waar je ook niet op wilt zitten en wachten tot het vloed wordt. Dan nog tussen veel / of weinig boten een geschikte ankerplaats zoeken. Niet doen.

We redden het niet. Het laatste stuk de motor erbij. Dan maar een geschikte ankerplek zoeken. Dat lukt, goede ankergrond en vlak bij de vuurtoren. Plezierig voor oriëntatie in de nacht. De halve maan is er ook bij. Dus alles zit goed. Er is echter één probleem. In de avond begon ook de oceaandeining zijn best te doen. De luwte van de pier gaf onvoldoende bescherming. Dus de hele nacht liggen “rolle-bollen”.  Wel veilig maar niet comfortabel. De wind heeft ons alle vier windstreken laten zien . Het schip veranderd dan van plaats. Het anker alarm doet dan zijn plicht. Dat moet ook want bij veranderende wind veranderen ook de omstandigheden en moet je even kijken of alles nog naar wens is.

Vrijdag 8 juli.

Bij dageraad is het ingaand tij. Het moment om het anker op te halen en naar “binnen” te gaan . Het is nu overzichtelijk. We vinden een plek. Vlak bij de Alcatraz.

Een stalen botter van bekenden waar we in 2017 /2018 veel contact mee hebben gehad.  Anker naar beneden en lekker slaap inhalen. Voor Yvon, Muis de poes en ook voor mij.  Als we weer bij de mensen zijn en genieten van de zon, komen Tom en Karina langs en praten we weer even bij.

Het wordt warm vandaag en de komende dagen zal het kwik oplopen tot 35 graden. Een hitte golf!!  Dus alle zonnezeiltjes in stelling gebracht om de komende dagen geriefelijk door te komen. In de middag even het eiland op. Dan merk je dat siësta geen slecht idee is. Het is gewoon te warm. In de ochtend en de avond zal het wel lukken. Over het eiland valt best wel wat te vertellen . Ik heb dat in mijn vorig reisverslag (2017) ook al gedaan. Nu ben ik wat lui. Ik vond een blog op internet die een leuke beschrijving van deze omgeving maakte.   Hoef ik het niet nog een keer op te schrijven. Zie: https:/www.g-w-r.eu/blog/363427_het-wonder-van-eb-en-vloed-de-culara-slinger

Zaterdag 9 juli   tot 18 Juli

Bij het voorluik heb ik een “windhapper” aangebracht die de “koele “ wind naar binnen blaast. Wordt de lucht in het schip in ieder geval goed ververst. De temperatuur binnen blijft echter wel op 30 graden hangen. De zonnepaneeltjes leveren meer dan voldoende energie voor de koelkast en het vriesvak. Zolang de waterflessen bevriezen is alles oké.

’s Avonds een douche met koud water en we kunnen weer fris de nacht in.

De volgende dag een bezoekje aan Tom en Karina gebracht De stalen botter, die Tom jaren geleden in eigen beheer geel opnieuw opgebouwd heeft, ziet er nog perfect uit. Mijn werkzaamheden aan de Witte Raaf vallen daarbij in het niet.  Als excuus brengt hij naar voren dat hij jarenlang bij jachtwerf Jongert  heeft gewerkt en daar ook de nodige middelen en mogelijkheden had . Maar toch….

Tegen de avond is het in het dorp uit te houden. Dus… als we zin en puff   hebben en er geen disco muziek is gaan we naar de wal. Het wordt dan wat levendiger en een terrasje pakken is best gezellig. We treffen Tom en Karina. Zij hebben gezelschap van Steve en zijn vrouw. Steve werkt en woont hier al zo’n 40 jaar en is werkzaam geweest als scheepstimmerman. Heeft een huisje op Culatra en een stacaravan op het vaste land. Samen met zijn echtgenoot , waarmee hij drie jaar geleden in het huwelijk trad, genieten zij van een zorgeloze oude dag. Hij heeft een zwak voor klassieke schepen dus spraakwater genoeg.

Bijtijds weer terug naar de boot want als je geen lantaarn bij je hebt moet je wel voor donker aan boord zijn. Zonder verlichting in het donker varen met de nodige snelle bootjes om je heen is niet aan te bevelen. Aan boord nog even uitzakken en dan naar bed.

We komen tot de conclusie dat met deze weersomstandigheden het geen handige optie is om naar de Guardania rivier /Alcoutim te gaan. De wind blijf uit het ZO komen en op de rivier is het 40 graden plus. Dan moet Yvon , met deze warmte, ook nog, met de poes, terug naar Faro om daar het vliegtuig te pakken. Wordt allemaal wat lastig.

Als het, in de avond, op het water een beetje rustig is gaan we met Muis, de poes, in het bijbootje naar het stand.  Een beetje van niet doen ik heb het zo graag. Muis heeft tijd nodig om te wennen aan de omgeving en dan…… op onderzoek. Wel spannend,  veel te zien maar dat is ook niet alles. !. En dan weer terug in dat kleine bootje…. Dat is toch geen katteleven!!

Yvon heeft haar vlucht geboekt. Maandag avond vertrekt ze van Faro vliegveld. Vertrek ik dinsdag naar Gibraltar.

Uitstapje Ohaio!  Ik moest nog benzine halen voor de BB motor. Dan kan niet op het eiland maar wel in Ohaio. Dus met de ferry naar Ohaio. Even in een andere omgeving. Een terrasje pakken, winkeltjes kijken nog wat boodschapjes doen, de hitte ontvluchten en dan weer terug. Zo komen we de dagen wel door.

Zaterdag verkassen we van Culatra naar een ankerplek bij Faro.  Bekend terrein omdat we daar vorige keer , door de werf, opgehaald  werden om de Raaf op de kant te zetten.  Met het bijbootje naar kant om de kijken hoe lang we er over doen om bij het busstation te komen en of het openbaar vervoer nog het zelfde is gebleven. Buslijn 16 is gebleven en het tarief is van   €1,60 naar €2,35 gegaan. Tom en Karina die ook verkast zijn, komen nog een uitgebreide borrel halen ter afscheid van Yvon. Gezellig dus.

Dinsdag 19 juli.

Gisteravond Yvon en de poes met het bijbootje naar het busstation gebracht. Twintig minuten varen en dan nog vijf minuten lopen naar het busstation. Dan nog 20 minuten met de bus en Yvon is op het vliegveld. Haar vlucht zou om 21:40 zijn.. vertraging…. het werd 23:30.   Verder is de reis voorspoedig verlopen.

Nadat ik Yvon bij het busstation uitgezwaaid heb ik, voor de komende dagen,  boodschappen gedaan. Met het bootje weer terug en het schip weer in zeewaardige staat gebracht.

De afgelopen  dagen was het bij de “ingang” van de straat van Gibraltar steeds veel wind uit het oosten. Niet het ideale plaatje om relaxed naar Gibraltar te gaan. Eb en vloedstroom spelen ook een belangrijke rol en dan is er ook nog intensief scheepvaart verkeer. Komende dagen is er een ander weerbeeld: Wind uit het NW / Noord afgewisseld met weinig wind uit verschillende richtingen.  De afstand is  ongeveer 150 mijl  maar dat gaan we niet in één etmaal redden.

In de ochtend, toen ik één oog open deed, was de zon al opgestaan. Ook de wind deed zijn best. Een matig windje uit het noorden. Geen reden om mij nog eens lekker om te draaien. Anker op en varen.

Het eerste stuk is lastig. Het is hoog water dus de vaargeul kon je niet zien en het eerste stuk van de vaargeul is heel summier betond. De Water-Tom-Tom en diepte meter zijn dan waardevolle hulpmiddelen.

Tom was ook al wakker . Hij kon op zijn beurt mij weer uitzwaaien. 

Bij de uitgang de zeiltjes omhoog en koersje gezet richting Cadiz. Omdat de wind wisselvallig kan zijn heb ik daar eventueel nog een plekje om gunstige omstandigheden af te wachten. “Buiten” wordt de wind minder en valt weg. Toch kwam er eind van de ochtend weer wind . Niet uit het noorden maar ZW en dat werd later W 4 tot 5Bft. Dat schiet lekker op.

En….. wat ga je dan een werkende stuurautomaat weer waarderen. Met ruime wind heeft de stuurautomaat het  goed onder controle, de zonnepaneeltjes zorgen voor meer dan voldoende energie. Zorgeloos varen! Eind van de avond lag ik voor Cadiz en kon ik meer zuidwaarts varen.  Als het windje was blijven staan had ik mooi de ingang van de straat kunnen halen.

Woensdag 20 juli

Niets is zo veranderlijk als her weer. In de nacht valt de wind weg. Na de ochtend mist krijgen we een beetje ZO wind.  Dat schiet niet op, eind van de ochtend hebben we windkracht drie. Dus vandaag geen straat van Gibraltar.

Ik richt mij nu op de kust van Barbate tot Tarifa. Als ik dichter bij de kust ben kan ik het weerbericht weer oppikken en als het zo uitkomt kan ik wel een ankerplekje vinden.

Bijkomstigheden: omdat ik voor de kust vaar en hier zo ongeveer de tijdslijn ligt tussen Portugal en Spanje (1 uur verschil), is het opletten geblazen met de wekker te zetten. Op mijn telefoon is een automatische tijdsweergave ingesteld. Als ik het alarm instel op een half uur en ik ga binnen het half uur over de tijdslijn , dan verandert wel de tijdsaanduiding maar niet mijn alarm instelling. Dus gaar mijn alarm niet af. Dus kan het wel eens heel lang duren voor ik weer wakker wordt!!.. Op mijn I-pod heb ik wel een vaste tijdsaanduiding en dat is mijn  reddende engel!. 

Nog een dingetje,.. vandaag , op deze grote watervlakte, ben ik drie keer vlak langs een sportvisser gevaren die met een klein boort achter hun anker aan het vissen waren. Is de oceaan niet grootgenoeg???  Blij dat ik een stalen boot heb!!

Het windje blijft zwak,  maar genoeg om vorderingen te maken.

Het was rond vier uur in de middag dat ik dit verslag schreef. Maar hierna , toen ik een oostelijke koers voer, ontstonden er plotseling korte, hoge en steile golven, gevolgd door veel wind 5 a 6 Bft uit het ZO. De harde wind , hier ter plekke was voorspelt maar tot heden uitgebleven. Het zij zo. Alleen op de wind door die steile en korte golven  op de kop van het schip is geen succes. Elke golf stopt de Raaf aardig af. Het motortje er bij en zien of we uit deze lokale wastobbe kunnen komen.  Wel even de Bimini vervangen door de sprayhood. Krijg ik niet zoveel water over mij heen. Slag overstuurboord lijkt mij niet handig want dan krijg je die golfslag dwars en dan wordt de Raaf helemaal een springpaard.   We komen uit de wastobbe en de volgende vraag is … hoe verder.

Naar Barbate is een eind terug. Een veilige ankerplek, onder deze omstandig heden, is alleen bij Tarifa te vinden….

Doorgaan ? ….

Volgende aspecten worden overwogen: ….Is het schip in orde:…..ja . Is de zeilvoering goed: ….. kleine genua, grootzeil en bezaan:…..ja.   Aanpassing zeilvoering indien nodig:…. Rif in de bezaan, grootzeil wegnemen. ..ja.  Voel ik mij goed en uitgerust:….. ja . Ben ik gestrest: .. nee.  Ben ik goed in staat om de zeilvoering aan te passen: ….ja. Blijft het wind richting en kracht zoals het nu is…. ja  . Zijn er spectaculaire weersverwachtingen aan de orde :….. nee  . Hoe is het met de getijde stroming:…. kan niet veranderd worden en wachten op een gunstig getijde moment is niet aan de orde. Met stroom tegen duurt de tocht wat langer en met stroom tegen duurt de tocht wat korter. … Wat is de afstand naar Tarifa (mogelijke ankerplek) en wat is de afstand van Tarifa naar Gibraltar: ….Tot aan Tarifa is het ongeveer 15 mijl rechtstreeks gemeten en tot de Gibraltar is het ook ongeveer 15 mijl rechtstreeks gemeten. Geen bijzonder grote afstanden.  Is er veel vaarverkeer: ….nee. Wat is het weer morgen: …..Morgen is de kans aanwezig dat het weer heftiger is dan nu.  Wat is de uitwijk bij calamiteiten:….. voor het lapje terug naar open zee.  Al met al…. Het is beter om door te varen dan  een lastig alternatief te vinden en morgen een goede uitgangspositie creëren om de straat te bedwingen.  

Conclusie : …..we varen door.

Als we bij de kust zijn maken een slag over stuurboord. Golfslag is nu geen probleem en de Raaf doet “haar” werk. Dat is de taak verdeling. Ik zorg voor een goede zeilvoering en doe de overstag manoeuvres. De Raaf doet de rest en ik heb dan mijn handen vrij voor navigatie en andere zaken.

Als we meer naar het midden van de straat komen trekt de wind aan. Naar zes Bft met uitschieters. Voor een goede balans van het schip is het beter als de bezaan een rifje heeft dus dat wordt aangebracht en dan een slag terug naar de kust. Dan valt de wind wat weg en gaat de wind naar het NO ( die zat in ZO).Wat nu weer…. Blijven over stuurboord varen met aangepaste koers. Het duurt maar even. Na een kwartier valt de wind weer terug in de oude situatie. Alsnog overstag en richting kust waar het wat rustiger zal zijn. Met een knik in de grootschoot en de Raaf heeft geen probleem met uitschieters naar 7 Bft. 

Ik moet daar bij aantekenen dat als ik op open zee zou zitten, ik het grootzeil naar beneden zou doen. Dan is er rust aan boord en kan ik ook mijn slaapjes kan doen. Dat is nu niet aan de orde. Als de wind minder wordt , wat in de avond best wel het geval kan zijn, dan moet het grootzeil er weer bij om een goede bestuurbaarheid te kunnen handhaven wat bij deze omstandigheden van groot belang is.

Met deze zeilvoering kunnen we, met een paar slagen,  netjes doorvaren naar Tarifa. Af en toe wat uitschieters van de wind (28 knopen) en soms raken we de 8 knopen vaarsnelheid aan.  Mooi toch!!

Bij Tarifa, het is dan omstreeks tien uur in de avond,  gaat de zon naar de ander kant van deze planeet. Er ligt een scheepje achter het anker onder de luwte van de landtong,  voor mij zijn er geen redenen om hier te blijven en we varen we lekker door. Het wordt donker. Er  is bewolking bij gekomen. Het wordt een beetje blind varen. Als je op de kust aan vaart zie je een zwart silhouet van een berg. Het wateroppervlak is zwart. Er is geen onderscheidt tussen water /oevers en berg.

Het lijkt lastiger dan het is. De Water-Tom-Tom geeft aan waar je vaart en op dat scherm kan je ook zien wat de aangegeven te kan zijn. De diepte meter geeft exact de werkelijke dieptes ter plekke aan. Dus als er minder dan 15 meter onder de kiel ziet wordt het tijd om overstag te gaan en weer van de kust weg te varen.  Na de vijftien meter dieptelijn gaat de zeebodem wat snel omhoog en daarom nemen we geen risico’s. Via mij AIS scherm, waar ook de zeekaart op staat en mijn positie wordt aangegeven, kan ik ook zien welke schepen er in de buurt zijn en welke koers zij varen. Hier in de straat is het niet druk en blijf ik buiten de vaarroute van de grote schepen.  Bij de baai wordt dat anders . Het is dan inmiddels één uur in de nacht. Er is dan nog redelijk wat in- en uitgaande vaart. Onder andere van veerboten maar ook van andere grote schepen. De Raaf vaart zijn koers en ik heb dus alle gelegenheid om de omgeving in de gaten te houden. Als we de baai  “vrij varen” en binnen lopen valt de wind wat weg en is er gelegenheid om de zeilen te strijken. De motor erbij en dan nog 5 mijl naar het einde van de baai, waar de ankerplek is. Er liggen de nodige grote schepen achter het anker. Ze zijn meestal royaal verlicht maar je moet er wel om heen varen. De situatie hier is mij al bekend . Als je voor het eerst hier binnenvaart onder deze omstandigheden wordt het wat lastiger. Al met al kan ik om 02:00 uur het anker laten vallen. Ik heb warm water. Onderweg was het niet al te koud maar als je niet veel beweegt moet je toch opletten dat je niet te veel afkoelt. Dus bijtijds toch maar een warme broek opgedoken , ik dacht dat ik die voorlopig niet nodig had, zo ziemaar weer!! Ik had ook nog een hemd met polo shirt aan en een dun neopreen jollen anorak aangetrokken. De lange broek was netjes droog gebleven maar de rest had af en toe wat zout spray water gekregen.   Nou… lekker met kleren aan onder de warme douche en de kleertjes uit spoelen. Kunnen ze weer lekker schoon en opgedroogd opgeborgen worden en ik kan lekker gaan slapen.

De ouderdom balans

Heb ik hinder ondervonden van spieren gewrichten , stress, overmatige vermoeidheid etc. ….Niet in het geheel .

Het enige wat parten speelde was bij het ankeren. Ik heb een uur gestaan en ben geconcentreerd bezig geweest om tussen de scheepvaart door te varen. Bij een langdurige vaste houding verstijven mijn spiertjes. Als ik dan in actie kom om de anker manouver uit te voeren… dan piept het hier en daar. Maar dat was al bekend.  Was ik over vermoeid?? …. Nee. Met dien verstande dat je na zo’n lange dag wel aardig “gaar” bent. Dat kan als normaal beschouwd worden.

You don’t stop sailing when you get old.

                                      You get old when you stop sailing!

Dus……. We gaan nog lekker van de Middellandse zee genieten!!!  

We hebben tijdens de tocht geen schade of mankementen gehad. Er is alleen  een kuipkussen is uit de kuip gewaaid.  Ik heb nog twee hoezen. Schuimrubber scoren en het leed is geleden.   

Mosterd na de maaltijd!

Toch maar even kijken hoe het met de getijde stroom uit kwam.

Door de bodemgesteldheid in de straat van Gibraltar zijn er  zijn drie stroombewegingen te onderscheiden: te weten:  De noord stromingen , de midden stromingen en de zuid stromingen. Ik bevond mij in de noord stroming en daar geld : varend van west naar oost: drie uur voor en drie uur na hoogwater in Gibraltar heb je de stroom mee.  20 juli 2022 was het hoogwater omstreeks negen uur in de avond. Dank zij mijn engeltje was ik dus keurig op tijd.

Komende dagen blijf ik hier. Prima ankerplek, grote schoonmaak voor het schip, soppen , poetsen , technische controle, etc. Winkels bij de hand en ik wil Gibraltar ook nog even bezoeken.

                  Eind van dit verslag.