Reisverslag
2022 deel 7 .
Vaartocht
Nederland naar de Middellandse zee.
---------
Verblijf
Noord Sardinië
-----------------------------------------
Donderdag 1 september
Veel nieuws heb ik niet te
vertellen. Het wordt een beetje veel van hetzelfde. Het is niet anders.
Gisteren , in Paulau, was er
veel wind en in de nacht heeft het geregend. Lekker …..is het schip weer wat
ontzout en schoon!. In de ochtend begint het weer hard te waaien. Een aantal toeristenboten
komen van “buiten”. De haven is vol en er is onvoldoende plaats om de klantjes
op te pikken. De boten gaan dan, tussen de andere geankerde boten, achter het
anker. Met de bijboot worden dan de gasten opgehaald. Een zeilboot naast mij
neemt maar liefst 14 gasten mee. Met bemanning erbij is dat 16 man op een
zeilboot van 14 meter. Er is dus “markt”. Ik ben het gedoe omtrent de dagtoeristen
helemaal zat. De kaart nog maar eens geraadpleegd. Om de hoek zo’n zes mijl
verderop is een baai die goed beschut ligt t.o.v. de harde wind die nu uit het
westen komt. …..
De boten liggen dicht bij
elkaar. Met deze harde wind wacht ik totdat de toeristenboten vertrokken zijn
om het anker op te halen. Heb ik wat meer de ruimte!! Op de
motor vertrek ik. Het eerste stuk is met wind achter. Toch maar het fokje
omhoog. Om de hoek halve wind en tegen de wind in een ankerplaats opzoeken in de baai van Spiaggia del Golfo delle
Saline. Ankerplek aan hoger wal. Geen
golven. Tussen twee bergen is een dal dat op de baai uitkomt en dat staat weer garant
voor lekker wat wind. Een groot gedeelte
van de baai is niet al te diep. Drie tot vier meter en goede ankergrond. De
vakanties zijn voorbij . Ruimte genoeg.
Mooie omgeving. Er is een royale camping en er wordt veel met kleine boten gezeild. Dat vind ik altijd plezierig.
Vandaag doe ik weinig. Als je
ouder wordt lever je elke dag wat in.
……..Er gaat ook iets steeds
beter bij het ouder worden!!!… Niks doen!!.. En als er toch wat te doen is ….
Een excuus zoeken om toch niks te doen. …Met deze wind doe ik dan ook lekker
niks. Morgen weer een dag en dan is er geen wind.
Vrijdag 2 september.
Vandaag weer een stukje verderop . Lu Pultiddo .
In de baai zit bij de uitloop van een klein riviertje nog een mooi ankerplekje. Vorige keer heb ik daar ook gelegen. Nu was de plek bezet. Dan maar een ander plekje in de buurt.
Zaterdag 3 september.
We gaan naar Cala di Volpe. Een grote baai waar een inham is met weinig diepgang. Onderweg , bij Porto Cervo, het “haventje” voor de rijken der aarde, zie ik de nodige Maxi zeilboten. Ook spot ik nog een paar J-classics (zeilboten).
Altijd weer een mooi gezicht. Er is iets met Rolex cup en zeilwedstrijden.
Ik vaar wat rond. Er wordt nog geen aanstalten gemaakt om te starten Wachten op meer wind??? Ik vaar maar door naar de volgende baai. Het “grote” werk ( 30 meter plus) is hier standaard en kennelijk mogen ze in het ondiepe stuk met de grote speedboten niet hard varen . Maakt het allemaal wat rustiger.
Technisch probleem!
Mijn omvormer van 24 volt naar 220 volt heeft kuurtjes.
Altijd fijn als ik dan weer ruggespraak kan houden mijn grote steun – en
toeverlaat Bram!. Met de omvormer kan het alleen maar erger
worden en dan kan schade aan de computers en overige 220 volt apparatuur brengen. Omvormer afschrijven en een nieuwe
zien te scoren. Het is en blijft warm. Zo rond de dertig graden. Ik blijf hier
nog een dagje. Morgen naar Olbia.
Maandag 5 september
Wind is zuid oost 4 tot 5
Bft. Dus tegen de wind in varen. De afstand is niet groot en in de middag lig
ik aan de kade van Olbia. Hier wordt geen havengeld geïnd. Het duurt nog een week voordat Dochter Katja
en nicht Joyce aan boord komen. Heb ik mooi de tijd om het één en ander te regelen.
.
Dinsdag 6
september
In het buitenland is het
altijd lastig om je “speciale”spulletjes
te bemachtigen. Zeker als het om een 24 Volt omvormer naar 220 Volt
sinus gaat. Thuis heb je zo je adresjes en daar spreken ze ook Nederlands. Google maps geeft wel uitkomst maar dat is
ook wel eens in het Italiaans. Een grote
elektronica zaak gevonden. Vlak bij het vliegveld. Daar kom ik dan ook terecht
en zie een aardige hoeveelheid privé
jets bij elkaar staan. Geen kleintjes. En niet te vergeten… enige
helikoptertjes. Ik fiets iets verder en kom bij een soort van klein lux vertrek-
en aankomst gebouw.. Ik praat wat met
twee “beveiligers” die bij de deur staan en kom tot de conclusie dat dit een
terminal voor de privé vliegtuigjes is. Tja… Een goede manier om ongehinderd en
vlot bij je bootje(s) te komen. Ach …. Ieder zo zijn eigen ding…
Ik fiets door naar de
elektronica zaak. Het is een soort Media Markt. De omvormer die ik nodig heb
hebben ze niet in het program! Ik krijg
wel een adres waar eventueel mogelijkheden zijn. Dat is aan andere kant van
Olbia op een groot industrieterrein. Een lekker stukje fietsen door dit warme
land. Vlak bij is een Lidl supermarkt . Kan ik mooi mijn favoriet muesli halen.
Voordat ik het industrie
terrein opga zie ik bij een werf met een watersport winkel. Gesloten!!! Toch maar even naar binnen gluren. In de
vitrine ligt een Victron Sinus omvormer van 12 volt naar 24 volt. Er is
rugdekking!!! Ik fiets door naar “het adres”. Het blijkt een bouwmarkt te zijn.
Ze hebben wel omvormers maar alleen van 12 volt. Niet wat ik zoek. Dan nog maar Googelen. Aan de andere kant van een spoorlijn is een
elektronica zaak. Stukje omfietsen want de spoorweg overgang is niet naast de
deur. Bij de betreffende zaak aangekomen
zijn zij wel in het bezit van een catalogus en kunnen zij wel een bestelling
doen. Levering over vier dagen…. Is dat nog voor het weekend???.. geen zekerheid.!!! Maar er is dus nog een
alternatief. Ik ga weer naar de watersportzaak.
De siësta is voorbij en de winkeldeur kan open. De omvormer in de etalage is beschikbaar en
met enige korting is er een nieuwe eigenaar voor de omvormer.
Woensdag 7
september
Plaatsing 24 volt omvormer.
Voor een nette montage wil ik
een haakse rand geaarde stekker hebben.
Lijkt niet zo moeilijk De
supermarkt heeft wel stekkers maar niet wat ik zoek. Een lampen zaak .Nul op
het rekest. De China shop. Die hebben altijd alles. Nee dus… Dan maar wat rond
fietsen. Een winkel voor wasmachines.
Aan zo’n wasmachine zit een haakse stekker die ik zoek. Daar moet wat te vinden
zijn. Jammer het is inmiddels siesta!!. Om drie uur gaat de zaak weer
open. Ga ik ook maar siësta houden. Ik
ben op tijd weer terug maar zij hebben geen losse stekkers. Twintig meter
verderop is een gereedschapswinkel . .. Bingo. Het is weliswaar geen haakse
stekker maar deze is goed genoeg. Ik kan
het zaakje weer monteren. De computer kan weer bijgeladen worden , het
scheerapparaat, mijn dockingstation voor mijn I-pod…de handheld GPS, …. Ik ben weer helemaal gelukkig.!!
Donderdag 8 september.
“Het kuipkussen”
In de straat van Gibraltar
heeft de wind een kuipkussen meegenomen. Dat doet nu hoogstwaarschijnlijk
dienst als drijvend eiland voor een meeuw. Op Formentera was er een
stofferingzaak die wegen vakantie
gesloten was. Nu hier maar proberen. Jawel . Google maps bracht mij weer naar
hetzelfde industrieterrein. Even een
stukje fietsen maar… inmiddels bekend terrein. De hekken van het bedrijf waar
op de gevel, duidelijk de naam Tappezzeria (stofferderij) op stond, waren dicht
en het zag er niet actief uit. Er was een deur die open stond. Knap iemand die
mij onverrichter zaken weg krijgt!! Na enig gerammel aan het hek kreeg ik
contact. Een dame bracht mij naar de
overkant . Daar was het bedrijf nu gesitueerd.
Echter geen enkele aanwijzing of
benaming van “ tappezzeria” te
vinden. Ik kon geholpen worden. Met een
voorbeeld bij de hand en met Italiaans gebarentaal heb ik weer een kussen naar
wens.
Sociaal contact.
Gisteren werd ik, in het
Nederlands, aangesproken door mijn achterburen. “Als de gelegenheid zich voor
doet kan ik , bij hun aan boord, een drankje nuttigen”….. Mooi. De gelegenheid
doet zich nu voor!.
Het contact is gezellig. Zij
heeft van haar jeugd af aan de vakanties in Zeeland doorgebracht. Vandaar dat
zij redelijk goed Nederlands spreekt. Hij is gescheiden en was op zoek naar een
zeilster om verder door het leven te gaan. Voor haar gold hetzelfde. Beiden
hebben twee dochters. Drie jaar gelden zijn ze getrouwd hebben nu nog een klein
appartementje maar leven nu aan boord.
Omdat zij
ontmoetingsafspraken hadden zijn zij van Menorca vertrokken met een positieve
gedachte over de weersvoorspelling. Ze hebben zwaar weer gehad en inmiddels
geleerd dat je, jezelf niet moet laten leiden door agenda afspraken. De
zeewaardigheid van schip en bemanning ziet er goed uit maar dit was wel een
misrekening. Hij heeft veertien uur aan het roer gestaan en dat alleen om een
afspraak na te komen. ??/ Voor gelijk
gestemde is er gespreksstof genoeg. Het kon niet uitblijven dat ik aan kon
schuiven aan het avondmaal. Daar zeg ik geen nee tegen. Kortom een plezierige
avond.
Vrijdag 9 september.
Komende dagen is er veel wind
uit het westen.
De achterbuurtjes gaan om de
hoek achter het anker. Daar is schoon water en kan er gezwommen worden. Het
stadslawaai is daar ook niet aanwezig. We zullen elkaar wel weer een keer
ontmoeten. Hier of ergens anders op de Middellandse zee. Zij overwinteren in
een haven op zuid Sicilië. De haven is volgeboekt. Volgend jaar gaan ze naar
Griekenland. Duimen maar dat ik in Malta een winterplekje kan vinden.
Komende dagen gaan zij naar
het noorden en wij ook . AIS bied uitkomst.
Ik had overwogen om vandaag
een scootertje te huren maar wil nog wat kleine dingetjes doen. Ik blijf hier
totdat Katja en Joyce er zijn. Morgen een
scootertje huren kan ook.
Zaterdag 10 september
Om 10 uur zat ik op mijn
scootertje met als eindbestemming Porto Cervo.
Niet rechtstreeks maar achter mijn duim aan. In een apart gedeelte ,
verderop in dit verslag heb ik mijn ideeën, bevindingen etc. over de Costa
Smeralda en de Maddalena Archipel
beschreven.
Vandaag in ieder geval weer
een hele leuke dag gehad.
Zondag 11 september
Het schip ingericht voor drie
personen in plaats van één. In de avond was er wat trommel muziek ergens in het
nabij gelegen parkje. Gaan slapen of toch maar even kijken. Het laatste
gebeurde. Krukken gepakt en naar het parkje. Voor het parkje loopt een weg en
daar stond een hele lange file. In die file stonden een groot aantal klassieke
MG’s . Zijn hadden de ronde van Sardinië gereden. Daar waren ook veel
Nederlanders bij. Omdat de meeste auto’s stil stonden en je aan het kenteken
kon zien waar ze vandaan kwamen kon ik dus ook de Nederlanders er uitpikken en
af en toe een praatje maken. Wel zo leuk. De klassieke MG’s …. allen in perfecte staat van onderhoud……een
weldaad voor het technisch oog. Ook nog even op een bankje naar de muziek
geluisterd. Er kwam een dame naast mij op het bankje zitten. Het bleek een
Slowaanse te zijn die hier in haar eentje op vakantie was. Haar partner kon
geen vrij krijgen. Het type dat er op uit trekt. Samen nog gezellig gebabbeld
over alles en nog wat. Morgen gaat ze nar Porto Cervo.
Maandag 12 september tot zaterdag 17 september
Bij het parkje staat een grote reuzenrad.
Daar ontmoet ik Joyce en Katja die al vanaf drie uur in de morgen op pad zijn.
Even bijkomen en nog even de laatste boodschappen bij de super doen. Daarna siësta. Daar zijn ze wel aan toe. We willen niet veel mijlen maken maar lekker bijkomen, bijpraten over alles en nog wat , niks doen en genieten van de mooie baaien/ankerplekken en dat doen we dan ook. Golfo Degli Aranci (ma) bij het eilandje Isola di Figarolo voor de eerste nacht.
Gevolgd door Golfo di Marinella (di) Cala dei Sardi (wo) met een dagje grijs weer en water tanken bij de picknick plaats waar ik met de scooter ben geweest.
Voor 25euro, maar dan heb je ook wat. (wo) . Dan bijtijds weer richting Olbia. Overnachten aan de andere kant van Golfo Degli Aranci (do). Vrijdag 16 willen we weer aan de kade liggen om voor zaterdag weer op tijd op het vliegveld te kunnen zijn. Vertrek tijd: zaterdag 15:55 uur.
Als we in de middag bij de kade willen komen gaat
dat niet. De hele zaak is afgesloten. Wereldkampioenschappen jetski worden daar gehouden. We worden
vriendelijk verzocht ergens anders ons heil te zoeken. Daar….. bij de commerciële
haven… Wat kost dat ongeveer was onze
vraag…… ongeveer tweehonderd euro .. ,euuu
oké dan . Dat doen we niet . Alternatief konden ze niet aangeven. Toch
maar even door vragen. Om de hoek achter de veerboten langs zijn nog een paar
kleine haventjes mogelijk zijn daar ook ankermogelijkheden???? Ja dat is een optie!!! Dus daar maar naar
toe. Ik wist dat er een charterbedrijf was met een lege steiger. Eerst daar
maar informeren. Zij kregen vandaag alle boten weer binnen. Maar misschien bij
de buren, een zeilvereniging. Hij
bracht Katja met de rib daar naar toe. Erg aardig. Niemand thuis maar wel een
andere passant die daar onderdak kreeg, en….. er waren lege ligplaatsen.
Daar maar naar toe varen en
naast de passant, een jong Frans stelletje, afgemeerd. Katja weer even informeren.
Een sacherijnige juffrouw , die alleen Italiaans sprak, kon duidelijk maken dat
over een uurtje de voorzitter zou komen. Die kwam en sprak goed Engels. We
mochten daar twee à drie dagen liggen voor veertig euro per dag, met gebruik
van elektra en water en dat is ook lekker meegenomen. We zijn geweldig
geholpen. Daar komt ook nog eens bij dat er voor zaterdag een stevige storm
voorspeld was en dat is niet lekker als je dan “ergens” ligt en ook nog het
vliegtuig moet halen. Dit is perfect!.
Ik doe met de fiets nog wat
boodschappen en zie dat ook het hele parkeerterrein afgezet is ten behoeve van
de wedstrijden. Een heel circus. Grand prix op het water.
We ontdekken op internet ook
de bushalte voor de bus naar de aero porto. Een halfuurtje lopen, dat is dan
ook geregeld. Kunnen we vanavond nog even Olbia in en genieten van een zwoele
avond. In de nacht komt de wind maar we
liggen heerlijk beschut, wind in de kuip en het is dan niet al te warm.
De zaterdag is gereserveerd
voor uitslapen en gereed maken voor vertrek. Om 13:00 komt de bus. Alles netjes
op tijd en met een half uur vertraging vertrekt het vliegtuig. Ik kan me gaan
concentreren op de laatste etappe naar Malta en terug kijken op een relaxed en
gezellig (kort) weekje.
Zondag 18 september.
Dag van vertrek uit deze haven. Er is echter
een probleem. De wind is 180 graden gedraaid en staat nu schuin van voren met
veel golven. Als ik , uit stil stand , weg wil varen drukt de wind mij de haven
in waar veel boten liggen. Dat risico gaan we niet nemen en is ook helemaal
niet nodig. De Fransen, kunnen, omdat ze in de luwte van de Raaf liggen , met
enige hulp, wel wegkomen. Ik wacht toot
de wind gaat zakken. Op zeven uur in de avond , met schroefdruk op de achter
spring, kan ik netjes wegkomen. De kade is inmiddels leeg en voor donker van
acht uur lig ik op mijn oude plekje.
Maandag 19 september’
Nog wat boodschapjes doen en
de was wegbrengen. Die kan ik om 17:00 uur weer ophalen.
Data probleem
Van tele2 kreeg ik het
bericht dat ik wel is waar onbeperkt data gebruik heb, maar….. als je langer
dan 4 maanden in het buitenland bent wordt je geacht evenveel te verbruiken als
in Nederland . Dat is uiteraard niet gebeurd. Alternatief…. Bijbetalen.. of een
aparte sim kaart, of teruge naar Nederland en mijn Nederlands gebruik
opkrikken, of minder gebruik maken Dataverbruik en via WiFi het meeste data
verkeer regelen. Voor het laatste kiezen we. Een restaurantje heeft WiFI. Dus daar maar aan het werk.
Het weer bericht kijken en
zoals het er naar uitziet dinsdag of woensdag vertrekken.
De kust van Sardinië 130 mijl
Oversteekje Sardinië - Sicilië 150 mijl
Zuidkust Sicilië 140 mijl
Oversteekje Sicilië – Malta 60 mijl
Waarbij we rekening moeten
houden dat er weinig beschutte ankerplaatsen onderweg zijn en het weer
inmiddels wat “veranderlijker” is geworden. We gaan het zien. Een geruststelling
is, dat de Raaf onder onvoorziene “zware” omstandigheden een fijn en goed. handelbaar
schip is. We zijn er klaar voor!!
Mijn bevindingen van de Costa Smeralda en de Maddallena
archipel.
Het is een uniek en bijzonder
gebied. Bevolkt door evenzo bijzondere mensen/toeristen. Inmiddels heb ik het
gebied en alles daar omheen aardig doorkruist. Indrukken opgedaan, meningen
gevormd, verbazingen en ongeloof, sociale aspecten, confrontatie met de
onbeperkte (financiële) rijkdom. De mooie omgeving van natuur, zee, oevers,
heuvels, rotspartijen, bergen etc.
Waar beginne we. Dit jaar
word het zestig jarig bestaan van de Costa gevierd. Ik citeer nu een stukje uit
de artikelen van de Zwerftocht van d e Alcedo door Fred Koch. Gepubliceerd in
de Spiegel der zeilvaart medio 2015/10.
Fred Koch heb ik leren kennen toen hij zijn Lemsteraak
ging restaureren bij de werf van Wolly Visscher in Zwartsluis. Daar was ik
inmiddels ook druk beszeg met de restauratie van de Witte Raaf.
---------------------------------
“” In 1962 werd onder leiding van de Agha Khan
een consortium gevormd met zes landeigenaren uit deze streek. Het consortium
stelde zich ten doel het gebied met een kustlijn van 55 km en een totale
oppervlakte van 30 km2 te ontwikkelen, waarbij de bebouwing in harmonie moest
zijn met de natuurlijke omgeving. Een groep toonaangevende architecten kreeg de
opdracht een plan te ontwikkelen. Het resultaat is dat deze streek – inmiddels
een recreatiepark voor de zeer rijken – een prachtig gebied is gebleven met
veel beschermde natuur voor de kust. “”..
---------------------------------
De kustlijn is niet recht maar zeer grillig. Wat resulteert in talloze
landtongen, baaien /inhammen die relatief ondiep zijn en derhalve mooie
ankergelegenheid biedt. Tussen de rots oevers zijn er strandjes. Niet al te
groot en dus ook niet uitnodigend om grote ressorts te ontwikkelen wat ook de
bedoeling was van het consortium. Je vindt er geen “massa” stranden. De oevers
gaan over in een heuvel gebied. Ruimschoots voorzien van groen. De bebouwing is
niet al te groot en voorzien van roodbruine vlakke daken en bruin metselwerk.
Goed verdeeld tussen het “groen”. Achter
de heuvels zien we dan de bergen. De hoogste berg van Sardinie is +/- 1850
meter.
De noordkust van Mallorca is
stil en hoog, evenzo als de noordkust van Spanje, dat is imponerend maar je zie
niet van het achterland.
Het fijne van dit stuk kust is,
dat er een aantal diepe baaien zijn waar je altijd een beschutplekje kan vinden
om te ankeren.
Cala di Volpe
Porto Rondo
Ga je verder naar het noorden
dan kom je bij de Maddallena archipel, een mooi natuur gebied en als je daar voor
het eerst als “vrije “zeiler komt en je wilt
op een verantwoorde manier ankeren, dan mag dat niet zomaar!!!. Je moet via
internet aanmelden en toestemming krijgen etc. om daar te mogen verblijven. Een
hoop regeltjes, waar je “pissig” van kan worden. Ik ben er nu weer geweest en
heb het wat beschouwender bekeken. Vanuit het oogpunt van de enorme toeristische
druk die op het gebied ligt met alle dagrondvaarten en passanten die in dit
mooie gebied willen vertoeven, kan ik me voorstellen dat wil je het gebied
beschermen tegen het ontstaan van een commerciële vuilnisbelt. Het opstellen
van lastige regels is dan noodzakelijk. Dat is voor de “vrije” man die de natuur weet te respecteren,
lastig te verwerken…… Helaas…het is niet anders….
Eigenlijk geld voor deze
mooie gebieden in de Middelende zee dat je in de vakantie periode daar niet
wilt zijn. Dat is wat we in ons achterhoofd wel meenemen voor de komende jaren.
Einde
van dit verslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten