Reisverslag 2022  deel 9.

Vaartocht Nederland naar  de Middellandse zee.

---------

Mijn dagboek van het verblijf op  Malta.

-----------------------------------------

 

 

Inleiding:

Live a boards zijn mensen die er voor gekozen hebben om voor langere tijd aan boord te vertoeven. Ieder doet dat op zijn eigen manier.

Voor de meesten geldt: Je koopt een boot,  verkoopt huis en haard en gaat op stap. De boot is mijn huis en als je niet veel uitgeeft heb je ook niet veel nodig. Een volgende stelling: Eerst gaat er wat uit het schip voordat je weer iets nieuws koopt!  Als je dat niet doet dan wordt je schip een pakhuis waarvan je niet weet waar wat ligt.

 

Een greep uit enige voorbeelden van  “live a boards”…..

-         Een jonge Engelsman heeft in Kroatië een mooi klassiek schip gekocht. Heeft wat onderhoud nodig maar daar zal de prijs ook naar geweest zijn. Hij heeft een huis in Engeland en dat verhuurd hij goed. Van de opbrengst kan hij aan boord goed rond komen.

-         Een Nederlander heeft een simpele boot op de Guardania rivier met nog een stukje grond. In de zomer gaat hij naar Nederland , daar heeft hij ook een simpel bootje om daarmee de zomer door te brengen. Een lieftallige dame kwam bij hem pannenkoeken eten en sindsdien zijn ze bij elkaar. Met zij AOW gaat  dat prima.

-         Een Nederlandse dame ontmoet een Zuid Afrikaan. Zij kochten een zeilboot op de middellandse zee. Verdienen hun geld via de laptop.

-         Een ander had zelf zijn boot gebouwd. Krijgt een ongeluk en wordt slecht ter been. Boot staat op de kant in Faro met uitzicht over wadden gebied. Op respectabele leeftijd is hij overleden. Zijn vrouw houdt  de boot nog aan als zomerhuis.

-         Op die zelfde werf is ook een dame waarvan haar man overleden is. Zij hebben samen de wereldzeeën bevaren. Het schip staat nu op de kant in Faro waar zij nu haar laatste hoofdstuk aan het beleven is.

-         Een Zweeds echtpaar dat onderweg wat scheepsklussen uitvoert.

Af en toe naar Zweden en dan weer verder.

 

Er zij mensen die vrij snel op een vaste plaats blijven “plakken”. Er zijn mensen die de wereld rondtrekken, het zeilpensioen is dan van later zorg!

 

Over het algemeen zijn het mensen die of alleen zijn of inmiddels na een mislukt huwelijk een gelijkgestemde partner hebben gevonden. Stuk voor stuk  dragen deze mensen allemaal een interessant uniek “levens verhaal” met zich mee. Veelal is het motto:  We stappen uit de trein van het dagelijks gebeuren. We doen het gewoon en maken van elke dag een mooi dag!!

 

-------------------------------------------

We gaan over tot de orde van de dag!!

 

Ik lig nu met de Witte Raaf:

 in de Sliema Creek (1)

Positie van de 35.54.4112 N

014.29.9751 E

Tegenover het hotel “The WATERFRONT” in de Sliema baai tegen de  plaats Gzira.

 

  Zicht op de kade. Bij het gele hokje is de aanleg plaats voor de bijboot.

 Zicht op de werf.

 Uitzicht op Sliema stad

Woensdag 28 september

Met het bijbootje ga ik roeiend naar de kant. Het is misschien vijftig meter en daar voor wil ik niet elke keer de BB motor gebruiken. 

Vlakbij is een vuilcontainer en dat is makkelijk. Is mijn “huis” vuil ook op de plaats van bestemming.

Eerst maar even leunend op de krukken naar de super. De winkel is om de hoek maar het is een kleine buurt super. Daar word ik niet zo blij van. Die hebben niet bepaald een gezond assortiment. Het is in ieder geval wat. En…. ik vind ook een geschikte plek om mijn fiets te parkeren.

 

Weer terug naar de boot en na de lunch breng ik de fiets naar de kant. Ook maar even fietsen en het eiland Manoel verkennen. 

Op de jachtwerf, die daar gesitueerd is, zijn de walplaatsen voor schepen nog lang niet allemaal bezet. 

Het is ook nog geen einde seizoen dus dat kun je nog niets over zeggen. Het heeft in ieder  geval mogelijkheden om de boot daar te stallen als ik voor mijn heup terug moet naar Nederland.

Het eiland zelf is in vervallen staat. Veel braakliggend terrein en gebouwen die in verval zijn geraakt. Er is nog wel een groot fort hopelijk is dat nog wel in goede staat. E.e.a. zijn waarschijnlijk nog de naweeën van WO II.  Tot op heden nog geen prioriteit om dit eiland onder handen te nemen. Er is wel bewaking en alleen overdag mag je bepaalde delen van eiland bezoeken.

De kade aan de zuidkant van het eiland is wel geheel in gebruik als jachthaven. Ik doe nog een stukje kade aan de zuidkant van de baai. Maar dan  vind ik het mooi voor vandaag en ga weer  naar het schip.  Avondmaaltje bereiden.

 

Donderdag 29 september

Morgen is er enige regen gepland en vandaag is het mooi zonnig weer. Mooie gelegenheid om de beschadigingen van de lak bij te werken. Ook de RVS stootrand kan een poetsbeurtje gebruiken. Zon en zout laten wel hun voetsporen achter.

Eind van de middag fietsje gepakt en verder de kades verkennen. Aan de kant staat een kraampje/kiosk om dagtoeristen te trekken en te boeken voor dagtochtjes met grote rondvaart boten. 

De ‘beheerder“ van het kraampje keek naar een zeilboot die een lig plek wilde “veroveren”. Het was een beetje trutten en daar waren we het samen over eens.

Als we toch in gesprek zijn kon ik meteen vragen hoe het zit met het verblijf van de Raaf. ….Hij heet Alessio. 

Volgens hem zijn het vrije ankerplaatsen maar er zijn ook moorings, grote gele boeien , die , bij slecht weer, gebruikt worden voor de rondvaart boten. De kleinere “privé” boeien is een allegaartje van jerrycans waar een stuk beton met een touw aan vast zit.

 

Ik ga de Lazzaretto creek/baai verder bezoeken en dan de Msida Creek te grazen nemen. Ook deze creek is vol bezet met ligplaatsen.

Ik kom niet tot het einde van de Creek. Ik  zie de Staverse Kotter “ST 61” liggen. De eigenaar is aan boord en ik vroeg of hij Nederlander was. Dat was hij niet. Hij is een Maltees maar nodigt mij wel uit voor een biertje.  Zijn gas bun was totaal doorgeroest en daar moest wat aan gebeuren. Het is ook altijd wat met een boot. Zijn vriendin is kuipkussens aan het maken dus er wordt best aandacht aan de kotter besteed.

Ook hij kon mij vertellen, dat waar ik lig, er vrije ankerplaatsen zijn . Of “mijn“ boeien opgeëist worden??? We zullen het wel zien. De boeien zijn behoorlijk weggeroest en niet onderhouden. Er hangen ook geen naamkaartjes en “verse” lijnen aan.

 

Hij heeft het schip gekocht van een Nederlander, maar die is aan Covid overleden. Wat het verhaal precies is hoor ik later nog wel een keer. 

 

Yvon is nog druk bezig met de verlenging van haar rijbewijs. Ze heeft een afspraak kunnen maken met een oogarts in Zeist en wel op 12 oktober. Dat is in ieder geval een stuk vroeger dan haar vorige gemaakte afspraak. Daarna, als de ogen goedgekeurd zijn, moeten de papieren verder in orde gemaakt worden,

Als dat verzegeld is komt Yvon naar Malta. Gezellig!!  Wel jammer dat ze nu niet meteen kon komen zoals dat in de planning lag. Het is nu nog mooi weer wat het in oktober /november gaat doen?? We zien het wel.

 

Ik ga weer op zoek naar een Lidl. Na een steile klim met de fiets vind ik de Lidl. Toch wel prettig om in een supermarkt de zijn met dagverse spullen. Als ik uitgekeken ben en ik weer naar buiten ga is het donker. Ik moet de heuvel weer af maar kom aan de zeekant uit.  De Lidl ligt op het midden van een landtong. Ga je rechts naar beneden  dan kom ik waar ik vandaan kwam. Ga je links naar benen dan kom je bij de zee en dat is dus gebeurt. Rondje landtong gedaan en als je de wallenkant volgt kom je vanzelf weer bij de Witte Raaf uit. Het is nog een warme zomer avond . Overal is het gezellig, eettentjes en terrasjes,  kleine parkjes met zitbanken waar goed gebruik van wordt gemaakt, plus de nodige cafés,

Vlakbij de parkeerplaats van de bijboot en fiets is een Pizzawagon. Voor vanavond dus Pizza eten.

 

Vrijdag 30 sept

Vandaag alle aandacht besteed aan het verslag. Er gaat toch meer tijd in zitten dan je denkt en…..  ik heb tijd genoeg. In de middag wilde ik gaan bij collega’s “buurten” maar toen ik net met de bijboot onderweg was, begon het een beetje te regenen. Morgen weer een dag.

 

 

Zaterdag 1 oktober

Eerst maar even buurten bij een Duitser die een eind verderop ligt. Het mooring verhaal blijft lastig. De moorings hebben een eigenaar. Hoe vindt je die en wat is zijn eigendom??  En wat als ik achter eigen anker lig. Het advies is: als je regelmatig aan boord bent komt er vanzelf wel een oplossing.  Het zal wel net zo zijn als in Alvor  (Portugal) .  “Ergens” bij een overheidsinstantie, moet je de coördinaten opgeven waar je een mooring  (c.q. een blok beton)  hebt geplaatst. Als er wat mee is dan weet de overheid van wie dat stuk beton is.

In Alvor betaal je daarvoor registratie kosten. Het stuk beton met boei is dan het eigendom maar niet de plek.

Ik ga het water in met snorkel en zwemvliezen. De boeien inspecteren en kijken wat er zoal aan hangt etc, 

De watertemperatuur is behaaglijk. Hoe kan het ook anders met deze temperaturen. Het is in de schaduw wel 25 graden maar in de zon is het heet, met een hoge vochtigheidsgraad.  In de boot is het rond de 30graden. 

 

Doe toestand van de boeien is niet alarmerend aan de achterste boei zit nog wat touwwerk daar maak ik een extra landvast aan vast. Morgen komt er veel wind uit het NW. Ik lig hier in de luwte. Je weet nooit wat er tussen de flatgebouwen aan wind vandaan komt.  Alles is nu klaar voor slecht weer.

Er is nog een andere Lidl super markt. Een beetje verder weg maar misschien hoef ik daar niet de berg op om daar te komen. Uiteindelijk toch wel een heuveltje op (2x!) . Het is een ruimere winkel dan die ik eergisteren bezocht heb. Hebben we ook dat deel van weer van Malta gezien.

 

Weer aan boord heb ik de kwalificatie van Formule 1 van Singapore gevolgd en voor de rest wat gelezen en zo af en toe een slaapje gedaan. Een hapje en een borreltje en voor je het weet is  het donker.

 

Zondag 2 oktober.

De verwachte harde wind blijft uit. Het is nu plezierig zomerweer. Niet te warm en niet te koud.

 

Ouder worden!

Als je langdurig op een vaste plek blijft liggen, loop je het risico dat je te weinig beweging krijgt en dat je te veel en verkeerd gaat eten. Niet handig als je gezond oud wilt worden.   De spieren worden weer wat strammer en ook mijn heup begint zich wat meer te melden. Als antwoord daarop doe ik nu ’s morgens de yoga  oefeningen van “de vijf Tibetaantjes”. Aangevuld met nog wat extra oprekkende spier oefeningetjes. Fietsen kan ook geen kwaad.

 

Na al die zeiltochten is de neiging groot om lekker van de rust te genieten. Veel slapen en weinig doen. Maar dan wordt het slapen vermoeiend en ga je minder doen, dus krijg je ook minder beweging. Dat resulteert weer in mindere conditie waardoor je eerder moe wordt. Zie hier de vicieuze cirkel waar ik niet in verzeilt wil raken.

 

 Snakjes vervangen door gezonde snackjes, hoofdzakelijk fruit en lekkere nootjes. Drank… wat meer water en minder gezoete dranken.  Daar doe we het voorlopig maar mee.

 

---------------------------------------

 

Vandaag maar met de fiets op verkenning uit. Dat wordt dan het “stadsdeel”  Sliema. Oostelijk van  ligplaats. Ik weet niet wat wel en niet bij Valletta hoort. Het is een aaneenschakeling van kleine steden waar geen grenzen tussen zijn. Maar ik zie ook de naam Gzira. Dat ligt dan weer westelijk van mijn ligplaats. Het is allemaal een beetje van hetzelfde.

 

De steden architectuur:

Wat ik tot nu heb kunnen onderscheiden is dat toch wel moeilijk is om een harmonisch geheel van al die bebouwingen te maken. Zeker ook met de littekens van WO II

 Ik onderscheid de volgende elementen.

-         De historische bouwwerken die je als monument kunt bestempelen.

-         Oude huizen , groot en klein, van enige historische waarde die in redelijke tot goed staat verkeren

-         Oude huizen die zwaar gerenoveerd moeten worden of gesloopt kunnen worden.

-         Als er gesloopt of gedeeltelijk gesloopt kan worden dan is dat aantrekkelijk  voor de project ontwikkelaar. Hoogbouw is dan het antwoord.

-         Dan zijn er nog de militaire verdedigingswerken. Van heel lang geleden maar ook nog uit de tweede wereldoorlog,

-         De littekens zijn hier en daar nog goed te zien. De bombardementen van weleer hebben natuurlijk de nodige gaten in het algemene stadsbeeld geslagen.

-          

De belanghebbenden, overheid en projectontwikkelaars, ondersteund door architecten, moeten daar maar uit zien te komen.

 

Het resultaat is een mengelmoes. Moderne gebouwen naast oude gebouwen of er overheen gebouwd of enigszins geïntegreerd. Een oude gevel met daar vlak achter een moderne hoogbouw.

 

Daarnaast moet ook nog de infrastructuur een plaats krijgen in de vorm van wegen en parkeer garages. Het gaat mij dus niet lukken om een goed beeld te beschrijven. Interessant is het wel .

Waar wel veel aandacht wordt besteed zijn de boulevards. Daar staat de mens ( en de toerist) centraal. De boulevards grenzen ook vaak aan de “rots “ stranden. Vergelijk baar met de steenpartijen in de Zweedse scheren.  Hier wordt uitgebreid gezond en gezwommen. De faciliteiten zijn daar dan ook op gericht. .

 

Het zonnen op de stenen ondergrond kun je ook wel vergelijken met steengrillen. Ieder zo zijn idee over bruin worden.

 

Ik heb hoofdzakelijk langs de kust boulevards van de landtong gefietst.  De terugweg was dwars over de land tong . Maar voordat ik daaraan begon kwam ik langs een sportcafé met televisie schermen. Engels voetbalclubs die tegen elkaar spelen. Een rugby wedstrijd maar ook de de F1 van Singapore. Toch maar even naar binnen gegaan en genoten van een spannende race. Daarna koers zuid- west naar de Raaf. Ik heb weer de nodige kilometertjes gefietst. Goed voor de spiertjes.

 

Maandag 3 oktober

 

De vóór landvast zat  aan een roestig oog van de meerboei. Dat geeft slijtage wat niet zo fijn is. Ik wilde een grote harpsluiting kopen met een touwkous om daar het landvast goed aan vast te maken.

Voor iets anders keek ik in het bakje van reserve beslag….en wat vind ik ??? Een grote sluiting met RVS touwkous!!   Dat is waar ook , die had ik in Griekenland gekocht om met een gewicht de ankerketting te verzwaren als dat bij zwaar weer nodig mocht zijn. Vergeetachtigheid komt met de jaren! Dat hoef ik dus niet aan te schaffen! Vandaag heb ik een betrouwbare verbinding met de meerboei kunnen maken. Nog wat lak beschadigingen op de boot weggewerkt. Aandacht besteed aan mijn “derde” watersysteem, dat waren de klusje voor vandaag.

 

De watersystemen van de Witte Raaf

Ik heb drie watersystemen aan boord.

 

1^e koud drinkwater uit de watertanks.

2^e warm drinkwater uit de watertanks dat wordt opgewarmd door de boiler.

3^e een watersysteem dat gebruik maakt van buitenwater.

 

Op al mij gootstenen heb ik dus drie kranen. In de kuip heb ik nog een aansluiting voor dekwas water.

Als buiten water schoon is kan je het derde watersysteem gebruiken om je handen te wassen, de voorwas voor de vaat of de voorwas van lijfgoed te doen…etc..

Heb je “buiten” zoet water dan is dat goed bruikbaar, heb je zout water dan wordt dat minder maar als ik een lege drinkwatertank heb, de Raaf heeft er vier:  2x 100 liter en 2x 300 liter,  dan kan ik een lege tank met het regenwater vullen dat op het dek valt.

Zoals ik eens eerder opgemerkt hebben kan het soms erg lastig zijn om aan drinkwater te komen. Dus zuinig zijn .

De winterperiode in Malta geeft ook regen en daar wil ik gebruik van maken.

 

Omdat de afsluiter in de kuip voor het dekwas water een weinig lekte heb ik voorheen het derde watersysteem alleen gebruikt voor de dekwas en verder niet.

In het vaargebieden waar ik tot nu toe gevaren  heb was , met max. 800 liter water aan boord, dat ook niet zo nodig.

Vandaag de afsluiter vervangen door een nieuwe en deze lekt niet.

Ik kan nu het buitenwater systeem continu stand-by laten staan en efficiënter met mijn drinkwater omgaan..

-------------------------------------

 

Ik heb een watersportwinkel gevonden die zeer uitgebreid is. Ik kon alles krijgen wat ik nodig had . Zij zorgen er ook voor dat je gasfles gevuld wordt. Geweldig!! Een zorg minder.  In totaal heb ik vier gasflessen aan boord en tot op heden heb ik me met twee gasflessen uitstekend kunnen redden.

 

Rest nog, bij warm zonnig weer, op de fiets, mijn territorium wat verder uit te breiden. Eind van de middag weer aan boord. Inmiddels wordt het al om zeven uur donker en kan het in de avond wat fris worden. Of en toe toch wel lekker om het eventjes “koud “ te hebben.

 

Dinsdag 4 oktober  (dierendag)

 

Ik krijg wat last van stijve spieren in mijn onderrug. Vroeger had ik daar veel last van. De laatste jaren nagenoeg niet. Ik denk het komt door de koude luchtstroom die in de nacht langs mij blote rug gaat. De luiken voor- en achter staan altijd open .  Behandeling van mijn rug:   het oude recept: goed insmeren met Midalgan en een hemd aan houden. Ten tweede veel in beweging blijven maar niet forceren. Veelvuldig oefeningen doen en fietsen.

 

 

Vandaag informatie ingewonnen t.a.v. ligplaatsen in de winter. Voor drie maanden op de kant ongeveer € 2500,00 .

In het water ongeveer € 1200,00 . Er zijn meerdere jachthavens en daar gaan we ook nog maar even informeren. Uiteraard de zoektocht gecombineerd met “alternatieve “  fiets routes. Zien we weer wat anders.

 

Overdag blijft het nog steeds zonnig. In de zon is het zelfs heet. Maar de wind geeft nu wat meer verkoeling. 25 graden is te doen. In de avond en de nacht koelt het wat meer af. Bij het slapen ga ik eerst nog maar op het dekbed liggen en later in de nacht er onder. In de ochtend toch maar weer het dekbed van je afschudden. Dan in de kuip, zo rond een uur of negen, in de zon het ontbijtje nuttigen. En als het zo uitkomt… zo af en toe een slaapje, boekje lezen, digitale activiteiten, muziek luisteren, huishoudelijke werkzaamheden, kleine klusjes aan de boot. Etc.  Uiteindelijk ben ik toch een gepensioneerde bejaarde man. Daar moet ik mij wel naar gedragen.

 

Woensdag 5 september

Ik zag iemand in een rubberbootje voorbij roeien. Altijd nieuwsgierig  bij welke boot dat hoort. Schuin aan de overkant ligt een oude speedboot aan een mooring en daar ging hij naar toe. Voor mij niet interessant.

 

Ik ga de cover van de bijboot schoonmaken. Het beste is dat te doen op een slipway . Hier vlak bij. Later komt er iemand met een rubberboot op de slipway. De buitenboordmotor was kapot en die moest hij van zijn boot ophalen. We maken een praatje en hij kon mij meer vertellen over de moorings. Er zijn officieel  geregistreerde moorings en moorings die niet zo officieel zijn. Een officiële mooring is gerelateerd aan de eigenaar en zijn schip. Wil je dat veranderen dat geeft dat een hoop gedoe. Daardoor ontstaat er een secundair circuit. Iemand heeft een mooring (wel of niet officieel) en “verkoopt“  de mooring aan een ander.  Zonder veel gedoe. Op zijn beurt wordt de mooring dan wel weer een keer door verkocht. Hij vroeg of ik de mooring waar ik aan lag, gehuurd had. Ik zei … een soort van… hij begreep het meteen!.

Hij is een Engelsman en heet Tony. 25 jaar geleden was hij hier ook al en toen zei hij tegen zijn vriendin  ooit lig ik hier met mijn eigen schip. Dat schip heeft hij . Een polyester zeiljacht van 11 meter wat hij helemaal opgeknapt heeft. Het schip ligt nog in Engeland. Dit jaar niet gelukt om hierheen te zeilen maar volgend jaar gaat het gebeuren.  Hij had hier al een oude speedboot en kon toen de mooring “kopen”.

Als zijn schip volgend jaar hier is , is dat alvast geregeld. Hij laadde zijn spullen in een vrachtwagentje. Morgen vliegt hij naar Engeland en in november kom hij weer terug.

Toen hij wegging had hij nog een verrassing!...”Als je problemen met jouw mooring hebt mag je het schip aan mijn mooring leggen”…. Dat is erg fijn, heb ik een mooie rugdekking voor   “als”. Voorlopig blijf ik liggen waar ik nu lig. Mooier kan het niet. 

 

In de middag pak ik de fiets weer. Kijken voor ligplaats optie in een andere haven. Is “iets” duurder dan de andere havens. € 1133,00 per maand in de winter. Toch maar niet.

 

Ik ben vlak bij het vestingstadje Valletta. Toch maar even de steile berg op. In de laagste versnelling en in drie etappes kom ik boven. De plaats ligt aardig hoog boven de zeespiegel.

 

Net als in Amsterdam is het oorspronkelijke stadje met wallen ommuurd . Later is er uitbreiding gekomen en zijn er land inwaarts hoge wallen aan gebracht. Vlak bij de “binnenstad” is een groot busstation. De bussen rijden af en aan.

Mede door dat er ook een groot cruise schip aan de kade ligt, is het hartstikke druk. Je praat toch gauw over een paar duizend toeristen extra. We nemen nog wel een keer uitgebreid de tijd om het een en ander te bekijken. 

 

Eind oktober zijn hier de Rolex Middle Sea races. Vandaag kwam de J8  de Topaz aan in Valletta, toch maar even langs gefietst om een kijkje te nemen.

 

Op Sardinië hadden we het schip ook al gezien.

 

Donderdag 6 september

 

Ik heb het toeristenbureau nog niet bezocht. Dat gaat vandaag gebeuren. Het bureau is gevestigd in Valletta. Daar waar ik gisteren ook was. De route ken ik al. Dus kies ik voor een alternatieve route; achter mijn natte duim aan. Ik begin steeds meer punten te herkennen, nog even en ik kan hier taxi chauffeur worden. We verkennen Valletta en komen weer leuke plekken tegen.

Bovenop de hoge wallen heb je mooi uitzicht over de baai in het zuiden. Industrie- en jachthavens.

Ik zie ook nog een beschutte ankerbaai bij Rinella. Goed om te weten. Heb ik nog een uitval basis.

 

Valletta blijft een interessant plek om te vertoeven. Zeker als je  jezelf regelmatig afvraagt  hoe het een en ander in de loop der eeuwen tot stand is gekomen. Enorme gebouwen en woonwijken met daarbij de infrastructuur.  De straten zijn af en toe behoorlijk steil. Ik ben ze met de fiets nog net de baas. Beweging genoeg, goed voor de rugspiertjes. Als ik aan boord ben voelt dat al een stuk beter.

 

Vrijdag 7 september

Vandaag een vrije dag.

 

Zaterdag 8 september

Vandaag bezoek gebracht aan St. Julian’s. Een stad ten noord oosten en geschakeld aan van Sliema stad.

Een plaats die duidelijk ontwikkeld is voor het duurdere segment van de toeristen sector. Veel dure hotels/ressorts en casino’s. Gelukkig worden veel oude gebouwen / bouwsels bewaard.

Goed voor het toerisme. “Het leuke vissershaventje en dat knusse restaurantje!!!” . Weliswaar overwoekerd door de moderne hoogbouw. Maar toch.

Je kan je nog enigszins een voorstelling maken van hoe het vroeger was. Het blijft moeilijk voor politiek en architecten om daar toch een harmonisch geheel van de maken. Hier in St. Julian’s zegeviert toch wel de luxe hoogbouw.

  

           

  Bij thuiskomst, voor Alessio en mijzelf een Irish koffie gemaakt, Hij heeft een kraampje/kiosk aan de kade waar hij boottrips aan de man brengt.  Wil je omzet maken dan moet je wel van vroeg tot laat aanwezig zijn.   Naast zijn kraampje leg ik altijd mijn bijboot neer en mijn fiets heeft daar ook een plekje. Wel zo gezellig.

 

Zondag 9 oktober

Vandaag een vrije dag. Zonnetje 23 graden weinig wind, boekje lezen, Beetje rommelen, slapen en F1 in Japan volgen. Max wordt voor de tweede keer wereldkampioen. Goed gedaan jochie!

 

Maandag 10 oktober

Vandaag is er regen voorspeldt. Die komt om een uur of twee. Met bakken komt het van boven. Heerlijk!!! In mijn zwembroek schrob ik dek en kajuit schoon. Sahara stof en zout wegspoelen.

Mijn regen opvang werkt ook prima. In een mum van tijd staat er 10 cm water in de kuip. Dat kan ik mooi gebruiken om de schoten en ander touwwerk van zout te ontdoen en lekker uit te spoelen.

Het vuile water is nu van het dek af en nu kan ik ook een lege water tank vullen met schoon regen water. Daar kan ik dan weer mijn “buitenwater kranen “ op aan sluiten.

Goed om de handen te wassen en de vaat vòòr te spoelen.  Als het weer droog is nog even met de lap over het lakwerk en we hebben weer een schoon schip!!

 

Dinsdag 11 oktober

Vandaag staat in het teken van motor onderhoud. Olie verversen en filters vervangen. Olie aftappen gaat het makkelijkste als de olie warm is. De motor warm laten draaien en via een aftapslag dat permanent op het carter is gemonteerd, kan ik met de impeller pomp op de accuboor de olie makkelijk uit het carter pompen. 

Het olie filter vervangen nam even tijd. Normaal kan je zo’n filter met speciaal gereedschap vrij vlot los krijgen. Deze keer vlotte het niet. Dan maar een schroevendraaier door  het filter slaan. Er is weinig ruimte en de slag is niet groot genoeg om echt wat te kunnen doen. Een bout die in de weg zit kunnen we met enige moeite verwijderen en nu is de slag groot genoeg om een beginnetje te maken. Net voldoende om de schroevendraaier op een volgende plek door het filter te slaan. Na een paar keer is het filter los en kan de rest op de hand los gedraaid worden.

Nieuw filter plaatsen, bout weer op zijn plek en het carter kan weer met nieuwe olie gevuld worden. De olie van het filter is in de bilge gelopen en die kan ik er met de losse impellerpomp in een jerrycan pompen.

Dan nog alles schoon en olie vrij maken.

Motor starten ter controle of er genoeg olie in zit. Dat is oké. 

Omdat de boel nu toch open lag ook maar even kijken of er nog bezinksel in de dieseltanken aanwezig is. De dagtank, daar zit een “zak” in met een kraantje . Er kwam een klein beetje vuil en vocht uit en de rest is weer schoon.

De grote tank die in de kiel geïntegreerd is heeft twee aftappunten. Eén aan de voorkant van de tank en één aan de achterkant van de tank  Op iedere plek een pijpje met een omgekeerd “schoteltje” op het laagste punt van de tank/kiel om “vuile” diesel weg te kunnen zuigen..

Beiden hadden eenzelfde resultaat, weinig vervuiling en daarna schone diesel.

 

Er deed zich echter wel een ander probleem voor . De opvoerhoogte is ongeveer één meter en de pomp kon het maar net bolwerken. De impeller zou wel eens aan het einde van zijn leven zijn. Nu ging mij nog een lichtje branden. Toen ik de impellers van de waterpomp op de motor had vervangen kwam ik nog een kleinere impeller  tegen . Niet wetende waarvoor die zou dienen werd  de impeller in de koffer gedaan van spullen de naar Nederland gaan. Tja ook het geheugen is aan slijtage onderhevig. De impeller is een reserve impeller voor de impellerpomp die ik op de boormachine kan aansluiten. En .. inderdaad de oude impeller was niet goed meer.

 

Voorlopig  weer genoeg voor vandaag.

 

 

Woensdag 12 oktober.

Als je reserve onderdelen verbruikt moet je ze bij de eerste gelegenheid weer meteen aanvullen. Taak voor vandaag.

 

Een week geleden had ik een winkeltje gevonden die onderbroeken had. Ook dat zijn zaken die af en toe aan vervanging toe zijn. Het waren “Italiaanse maatjes”  dus eerst maar eentje thuis passen. Die was oké. Vandaag nog maar drie dezelfde ophalen. Richting LIdl.

Met de fiets had ik al een bergje achter de rug een tweede kan er nog wel bij om de keuken voorraad weer een beetje op pijl te trekken.

Op de terugweg mijn gevulde gastank, die bij de watersport winkel staat,  opgehaald. Zij hadden geen passende impeller maar een goed adresje om de hoek. De last voor de pakezel is aan zijn max. dus eerst maar even naar de boot.

 Tweede transportsessie. Afgewerkte olie wegbrengen naar een garage/benzine pomp om de hoek. Dan naar de impeller winkel, deze had de juiste maat en type  en zij hadden ook 2 x 5 liter mineraal olie voor de motor. Geen geschikt olie filter. Genoeg vracht om huiswaarts te keren.

Mijn dagelijks contact met Yvon bracht een goed bericht. Haar ogen zijn goedgekeurd voor de verlenging van haar rijbewijs. Nu nog de afhandeling bij het CBR en dan weten we wanneer Yvon naar Malta kan komen.

Donderdag 13 oktober

Mijn oogjes ontwaken rond een uur of negen in de ochtend. Een ontbijtje in de kuip en dan even bijkomen. Bedenken wat gaan we doen vandaag en waar heb ik zin in.

Eerst maar een “bijpraat “ telefoontje. Het verslag/dagboek bij werken en dan is het weer middag. Siësta ??  Je weet het maar nooit.  Na mijn middag slaapje , luchtfilter vervangen en twee kleppen ietsjes bijgesteld.  Motor loopt als een zonnetje.

 

Vrijdag 14 oktober

Er doen zich weer “problemen” voor!!  De waterpomp van het buitenwater gaat op een gegeven moment aan en niet uit. Dat betekend dat er ergens een lek zit. Ook de bilge pomp, die met de hand bediend wordt, laat het afweten. De hendel gaat wel heel makkelijk op en neer zonder  dat er water gepompt wordt. In het ergste geval wordt dat een nieuwe. Met een goed geoutilleerde watersport zaak in de buurt moet dat geen probleem zijn. Eerst maar het “lek” opzoeken !. Het blijkt een losgeschoten slang te zijn van mijn buitenwaterkraan. Slang er weer op geschoven en de slangklem goed aan gedraaid. Zo, dit probleem is opgelost. Nu de bilge pomp. Deze zit met drie boutjes vast en is dus makkelijk  los te halen.  De moer van het pomp membraam was los gegaan. Een kwestie van alles goed schoonmaken en dan weer opnieuw monteren. Ook dat is weer opgelost.

Blijft er tijd genoeg over om boodschappen te doen bij de Lidl. Zonder ballast bergje op fietsen en dat alles in de laagste versnelling. bergje af met de boodschappenballast inclusief 6 flessen water van 1,5 liter.

Ik hoef niet te trappen maar moet wel de remmen van fiets in de gaten houden. Die worden nu behoorlijk belast en ze moeten wel blijven werken!!  

De “buurt” supers zij een stuk duurder. Soms wel 20 tot 30%.

Van Alessio hoor ik dat sommige buurtwinkels inkopen doen bij de Lidl!! Kan  ik het beter zelf halen en dat is ook nog eens goed voor de conditie.

Omdat Yvon aangegeven heeft dat ze lichte diabetici heeft moest ze extra controle ondergaan van een oogarts, geen bijzonderheden!!

Dat is gebeurd. Vandaag hoorde ze van het CBR dat ze vanwege de diabetici ook nog een controle moet hebben van de andere,  onpartijdige, arts. Dat wordt dan weer volgende week.

 

Zaterdag 15 oktober

 

Mijn lijf is aan een verfrissing toe. De waterlijn van de boot heeft ook wat aangroei. Vandaag, met een borstel, het water in en het schip rond de waterlijn schoonpoetsen. De water temperatuur is nog steeds zeer aangenaam. Ik hoef niet eens aan de temperatuur te wennen!! Heerlijk. De rest van het onderwaterschip is nog netjes schoon. Alleen de schroef heeft wat harde aangroei en die poetsen we ook maar een beetje weg. Als ik weer ga varen moet dat nog maar even serieus gebeuren.

 

Zondag 16 oktober

 

De weekends worden hier gebruikt om te recreëren. Veel mensen op straat en veel mensen die men hun boot gaan varen. Blijf ik lekker aan boord.

 

Een paar dagen geleden kwam een Engelsman aan een boei van de werf liggen. Zijn boot gaat maandag uit het water. Ik had hem uitgenodigd om langs te komen en dat was vandaag. Helemaal enthousiast over mijn boot. Hij heeft via Twitter volgers en doet daar de nodige mededelingen op. Dus ook een enthousiast verhaal over de Raaf. Kan nooit kwaad.

 

Maandag 17 oktober

 

Er zijn hier ook mensen die “creatief recreëren”. Toen ik vanochtend naar de kade keek was mijn fiets verdwenen. De dag van vandaag wordt anders dan ik gedacht had!!.

Volgens Alessio stond de fiets er gisteravond nog. Bij de buren gevraagd of zij eventueel camera beelden hebben. Daar kregen we een afwijzend antwoord. Alleen het terras valt onder hun bereik.

Dan maar naar her politie bureau!  “Als er geen camerabeelden zijn kunnen we niets”. Dat schiet ook niet op.

Dan maar naar een fietsen winkel. Drie kwartier omhoog lopen. Die hebben alleen nieuwe en dure fietsen. Maar na enig aandringen kwam er toch nog wat uit. Ik had een foto van mijn fiets laten zien en hij zei ”bel volgende week maandag maar op . Misschien heb ik dan wel wat”. Dat is in ieder geval iets.

Decathlon is ook een alternatief. Die winkel is ook erg ver weg. Ik heb geen fiets meer!!!!     Een fiets of een elektrische autopet huren is me ook nog niet gelukt. Dat gaat allemaal via een app. Dan moet je account correct ingevuld zijn inclusief je betaalgegevens.  Dan pas kan je van die faciliteit gebruik maken. Tot op heden is mij dat nog niet gelukt. En…..Wat  zijn dan nog de gebruikskosten op langere termijn???   Misschien kan ik dan beter een tweede hands scootertje kopen en bij vertrek weer verkopen. De mogelijke mogelijkheden passeren vandaag allemaal de revue.

De dag is weer voorbij. …..Morgen weer een nieuwe dag.

 

Dinsdag 18 oktober

Vanochtend eerst maar op de plek van “het delict” een briefje opgehangen met het vriendelijke verzoek, om, gezien mijn “handicap”,  de fiets weer terug te zetten. We zien wel of daar enige reactie op komt.

 

Vandaag bij de Health Centre informeren hoe het zit met mijn vierde Corona prik. Toen ik daar op mijn krukken aan kwam lopen was er een hele rij wachtende mensen. Een mevrouw werd al kwaad toen ik daar voorbij liep . “Achteraan sluiten!”.

Eerst maar eens vragen waar deze mensen op wachten. …. Op een corona prik!!! Zit ik in ieder geval in de goede richting. Dan maar aansluiten achter aan de rij.

 

Ik vertelde aan een oude dame waarvoor ik hier kwam en of het in mijn geval wel zou lukken. Nou zei ze, misschien moet je nog lang wachten om te horen dat het niet kan. Ga maar naar de info balie en informeer daar maar. Oké.

Ik ondervond geen protesten en bij de infobalie werd ik door een dame geholpen. Mijn situatie uitgelegd.  “Wat is je adres hier op Malta” … Op de boot…..  Dat is een lastig adres.. Misschien moet ik eerst naar de ambassade? …Dat is ook weer zo wat! . De prik is toch voor uw en mijn welzijn en de volks gezondheid?. Zij wist er niet goed raad mee maar ging toch verder informeren.

Zij kwam terug met een mijnheer en die heeft het hele proces begeleid. Voor de registratie moeten zij het één en ander invullen. Mijn adres is dus het zeiljacht de Witte Raaf die in de Sliema baai, tegenover hotel Waterfront ligt.  Daar konden ze mee leven.  Overige bescheiden : Inentingsboekje, met de drie voorgaande prikken, de “gezondheidskaart” die ik van de verzekering had gekregen en mijn paspoort. Die mijnheer heeft mij tot aan de inenting begeleid en de werknemers geïnformeerd dat alles oké was. Alles liep op rolletjes en ik ben voorzien van een vierde prik. Ik kan er weer tegen.

Die mijnheer wist mij ook te vertellen dat ze in Malta inmiddels al aan de vijfde ronde begonnen zijn.

 

In de oude stad zijn er veel smalle en hoge “woonpanden”. Geen plaats voor dikke winkels. Voor dagelijks gebruik zijn er dus op straatniveau veel klein winkeltjes volgepropt met de dingen die dagelijks nodig zijn. De grote van zo’n winkeltje is ongeveer twee tot drie smalle autoboxen achter elkaar,

Mijn fiets is weg dus vandaag maar naar de buurtwinkeltjes. Wel weer een gelegenheid om met die kleine winkeltjes kennis te maken. Toen ik weer bij de kade stond en een praatje met Alessio maakte, bood hij aan om zijn fiets te gebruiken. De spaken moeten wel wat gespannen worden. Maar dat wil ik wel doen, ’S avond kan de fiets dan veilig in zijn “kraampje” staan. Erg aardig aangeboden en als ik een grote to-do  lijst van boodschappen heb wil ik daar graag gebruik van maken.

 

Met mijn PIN pas of creditcard is het mij overigens nog steeds niet gelukt om de betaal account van de huurfietsen en elektrische autopeds boven water te krijgen.  Misschien dat een bank mij daarmee kan helpen.

 

Op de tweedehands markt zijn er wel fietsen te vinden maar die zijn meestal ver verwijdert van waar ik nu zit. De fiets van Alessio kan dan wel uitkomst bieden.

 

Verder genieten van een zonnige dag en wat leesvoer. Tegen vieren wordt het nu ook wat frisser en moet je wel een T-shirt aantrekken. Tegen vijven verdwijnt de zon achter de hoge flatgebouwen. Om half zeven begint het donker te  worden.

 

Woensdag 19 oktober.

 

De verjaardag van mijn kleinzoon Dominic.

Daar kan ik helaas niet bij zijn.

 

Dan maar de dieseltank bijvullen. Volgens mijn inschatting kan daar weer 120 liter bij. De prijs is hier € 1,21 per liter. Daar hoef ik het  niet voor te laten.

 

Bij de brug naar het eiland Manoel is een benzine station voor auto’s die ook watersporters bevoorraad. Het is daar ondiep en met de Raaf kan ik daar niet komen.  (Zie Google Earth). Het is rustig weer en met de bijboot kan ik daar makkelijk naar toe roeien. Goed voor de conditie! Ik heb een jerrycan van 20 liter en 4 stuks van 5 liter. Drie retourtjes en  ik ben het heertje. Als ze de jerrycan vullen lijkt het wel of het blauwe antivries is. Toch eerst maar even internet raadplegen. Het blijkt diesel te zijn die uit afvalstoffen is gemaakt en het is geen bio diesel. Interessante ontwikkeling . (Zie internet Blauwe diesel EN 590)

De jerrycan van 20 liter aan boord tillen is een hele opgave . Met de spinaker lier hijs ik dat ding zo uit de bijboot aan dek. Een fluitje van een cent.

 

De tanks zijn weer vol. Teruggerekend heeft de motor vanaf Gibraltar 1,78 liter per uur gebruikt. Ben ik best tevreden over.

Tegen de avond is alles weer opgeruimd en heeft alles zijn plek weer gevonden. Voorlopig kan ik mij best redden. Aan boord is er altijd wel wat  te doen. Zo niet dan vinden we wel wat.

Met het scoren van een fiets ben ik niet verder gekomen. Komt tijd komt raad.

Yvon heeft nog wat tegenslag met afspraken van haar laatste keuring voor het verlengen van haar rijbewijs. Zolang dat nog niet rond is kunnen we geen verdere plannen en afspraken maken. Op onze leeftijd is “af en toe een pas op zijn plaats” , ook niet verkeerd. (wel lastig!)

En laten we wel zijn…. We zijn bevoorrecht dat we dit allemaal op onze leeftijd nog kunnen doen.

                                                              

 Donderdag 20 oktober.

Eerst maar het water in om de schroef van aangroei te verlossen. Dan maak ik mij gereed om naar de Lidl te gaan . Dat is 750 meter lopen maar als ik met de bijboot een stuk langs de kade roei tot aan alle rondvaartboten scheelt dat weer 200 meter lopen.

Op mijn gemak, ik ben immers met pensioen, loop ik met de krukken naar boven. Daar waar de Lidl is. Boodschappen gedaan en op gepaste wijze bergafwaarts gegaan. Het gaat. Maar met de fiets wordt mijn heup toch minder belast. Toch maar serieus na gaan denken over een operatie.!

 

Even een terugblik ten aanzien van  mijn heupgewricht.

In het voorjaar is een foto van mijn heup gemaakt en is er overleg geweest met de chirurg. Omdat ik relatief weinig last had is er toen besloten om dat voorlopig nog even uit te stellen.

Mijn overwegingen daarin: vanwege corona zijn er wachtlijsten voor mensen die het harder nodig hebben dan ik. en ik sta op het punt om naar Middellandse zee te vertrekken.  Afgezien van lange stukken lopen, ondervind ik geen beperkingen.

 

 

Wat is er allemaal aan vooraf gegaan.

Ik heb al jaren lang last van mijn spieren en gewrichten. Valt allemaal onder het hoofdstuk ouderdomskwaaltjes.

Op een gegeven moment kreeg ik wat meer last van mijn heup. Dan maar naar de huisarts: zolang je nog op deze manier de behandel kamer in wandelt doen we er nog niks aan.

De levens duur van een kunstheup is beperkt en het is verstandig om daar zo lang mogelijk mee te wachten.

Na de corona nog maar eens naar de huisarts.

Diagnose : het is geen versleten heup maar een slijmbeurs ontsteking. Daar is weinig aan te doen. Je moet er maar mee leven. (wordt ook enigszins op internet bevestigd).

De huisarts gaat met januari 2022 met pensioen. In het kader van mijn voorgenomen reis toch maar naar de nieuwe, vervangend huisarts.

Diagnose: Foto maken en dan kunnen we verder praten.

Uit de foto bleek dat mij rechter heup versleten was en is er overleg met de chirurg geweest. De linker ziet er nog keurig uit. Toch wel fijn dat ik altijd nog een reserve heup heb!

 

Tijdens de reis heb ik aan boord onder alle omstandigheden geen last gehad van mijn spieren en gewrichten. Doordat mijn fiets gestolen is wordt ik aangesproken op meer lopen met krukken. Mijn heup vindt dat niet leuk en laat zich af en toe horen.

Het plan was, om als Yvon hier is, te kijken hoe het leven hier bevalt en hoelang we hier willen verblijven. Naar aanleiding daarvan zou ik afspraken kunnen maken t.a.v. behandeling van mijn heup. Mijn heup laat zijn stem horen en dat is aanleiding genoeg om contact op te nemen met de chirurg omtrent vervolgstappen.  

Een intake gesprek met de chirurg is de eerst stap. Naar Nederland heen en weer is wat lastig, dus het eerstvolgende telefonisch gesprek kan plaats vinden op 23 november … wel in het jaar 2022. Mijn conclusie: er zijn nog steeds  lange wachttijden.

Er van uitgaande dat Yvon inmiddels in Malta is, kunnen we dan verdere afspraken omtrent behandeling maken. Op Malta zijn er mogelijkheden om de boot veilig achter te laten. Mochten er erg lange wachttijden zijn en wordt de behandeling in de zomer, dan varen we de boot naar Griekenland en gaat zijde Raaf daar op de kant. De zomers op de Middellandse zee worden minder aantrekkelijk vanwege het warme weer en de enorme toeristische drukte. Een mooi alternatief.

We gaan het allemaal wel zien.

 

Vrijdag 21 oktober

Ik begin wat (veel) buik vet te krijgen. Daar voel ik mij niet prettig bij.

Het gewicht moet ook nog eens door mijn heupen gedragen worden !  Dus aandacht voor te veel gewicht!!.Beweging op de fiets ga ik missen. Beweging met lopen is geen optie in het kader van mijn versleten heup.

 

Tijd besteed aan internet. 

-         Juiste voeding om buik vet weg te krijgen. Meer dan voldoende informatie. Ik probeer er wat uit te halen waar ik mee verder kan. Om het vetverbrandingsproces voldoende zijn gang laten gaan is het verstandig om tussen twaalf uur in de middag en acht uur in de avond voedsel tot je te nemen. Daar bij de bekende recepten aangevuld met veel water drinken. We gaan ons best doen.

 

-         Fiets advertenties opgezocht en daar wat mee gedaan. Zie wel wat er uit komt.

 

-         Bezig gehouden met openbaar vervoer. Hoe het hier werkt. Als je het weet zal het wel erg handig en simpel zijn . Maar voor je het weet??....???/,,,

 

Verder is het een dag met een gaatje.

 

Zaterdag 22 oktober

De Rolex Middle sea race gaat om 11:00 uur van  start. Dat vindt plaats in de havens ten zuiden van Valletta.

Een zeilrace die om Sicilië en Malta gaat en weer in Valletta eindigt. Een afstand van ongeveer 600 mijl.

Ik kan daar met openbaar vervoer naar toe, maar ik ben er nog niet uit hoe dat werkt. Bovendien is er geen wind en is de start niet spectaculair.

Ik roei met de bijboot naar de kop van Manoel eiland. Daar heb je uitzicht op zee en zie je de schepen voorbij gaan. 

Daar zie ik op een gegeven moment in de verte het circus voorbij dobberen.

De grote race machines lopen dan toch nog wel vrij hard. Later op de AIS kan ik zien dat het hele kluitje, ik schat zo’n 50 tot 100 boten, onderweg is naar de Straat van Messina.

Ik parkeer de bijboot vlak bij de grote rondvaartboten. Daar is ook een loket voor openbaar vervoer.

In de bus kan je contant betalen. Twee euro om twee uur mee te reizen. Dat heb ik al kunnen vinden. Op internet heb ik  nog niet kunnen vinden welke buslijnen en overstapplaatsen ik nodig heb om van A naar B te komen.  

Het loket is dicht en er staat wel een automaat om vervoerskaarten te kopen. Mooi maar als ik niet weet hoe ik van A naar B moet komen heb ik daar nog niks. Aan boord nog maar weer eens op internet kijken. In de weekeinden is het hier druk. Niet overvol maar net genoeg om het nog gezellig te houden.  Ik zou leuker zijn als Yvon er ook is.

Ik ben ook nog op zoek naar een winkel die dozen met kaarsen verkopen. Er zijn hier allerlei soort winkeltjes. Een doos kaarsen heb ik nog niet kunnen vinden. Bij navraag krijg je meestal een antwoord van…. Probeer het daar en daar maar eens, er van uitgaande dat ik hier goed bekend ben. Schiet ook niet op en het is geen hals zaak.

 

Ik loop voorbij een verhuur zaak van scooters en auto’s. Yvon komt met de kat en wil ik haar dan met de auto ophalen. Rijdtijd 15 minuten met de auto en met de bus is dat 45 minuten. Na een lange reis willen  we de poes dat niet aan doen. 

Even informeren hoe het met huurauto’s zit. Dat kan. Leeftijd van de bestuurder speelt dat nog een rol ?/ (ik had zoiets al op internet ontdekt) . De auto’s zijn verzekerd tot een leeftijd van de bestuurder van 74 jaar. Ik ben 78. Verder kon het meisje mij niet helpen. Einde bericht.

Alessio bemiddeld bij verhuur van auto’s, zei dat als je een rijbewijs hebt het geen probleem moet zijn. Dat zien we dan wel weer. Een taxi kan altijd nog.

 

We gaan maar weer aan boord. Yvon had mij nog wat post door gestuurd. Kan ik de nodige correspondentie afwerken.

 

Als de zon zich achter de flatgebouwen verschuilt wordt het fris in de kuip. Een dunne trui maakt het dan nog aangenaam. Ook hier doet de herfst zijn intrede. Wat anders dan in Nederland want tot op heden hebben we nog maar één stevige regenbui gehad. De dagen zijn nog steeds zonnig. Er komen wel wat meer schapen wolkjes bij. De terrasjes blijven ’s avonds goed gevuld. Dat brengt in ieder geval een gezellige sfeer.

 

Zondag 23 oktober.

 

                     Ouder worden en confrontatie met beperkingen.

 

Gisteravond werd ik er mij van bewust dat de omstandigheden waarin ik nu verblijf anders zijn geworden dan ik eigenlijk zou willen / gewend ben. Even omschakelen!!  Voor elk probleem is een oplossing. Voor mij sowieso een uitdaging om die oplossingen te vinden. Midden op zee moet je jezelf ook maar zien te redden en waarom hier niet. Alleen zijn nu de omstandigheden anders.

 

Wat  ben ik gewend:

Omstandigheden creëren waarbij ik kan doen en laten waar ik zin in heb maar niet ten koste van anderen.

 

Tot aan mijn  komst in Malta was dat nog steeds zo. Anders was ik hier  nooit gekomen.

 

Nu zijn er omstandige ontstaan waar enige afhankelijkheid uit voortvloeit en dat moet ik nu in goede banen zien te leiden.

 

Hoe is de situatie nu.

-         1  Yvon zou naar Malta komen maar dat is vertraagd doordat haar rijbewijs verlengd moest worden. Dat is een lang traject geworden omdat er de nodige wachttijden bij de keuringsartsen zijn.

Zij had nog twee maanden de tijd om het rijbewijs te verlengen. Die termijn is nu verlopen en mag ze niet meer auto rijden. Het goed bericht is dat nu aan alle formaliteiten voldaan is en het RDW toestemming moet verlenen om het rijbewijs te verlengen en dan kan de rest bij het gemeentehuis geregeld worden. Hoe lang het duurt ?????

 

-         2   fiets is gestolen en het is mij nog niet gelukt een vervanging te vinden. Na een week zonder fiets merk ik de impact van de beperking daarvan. Zo weinig mogelijk lopen om verder slijtage van heup te ontzien. Enigszins te compenseren met krukken.

-         3  beperking is de actie radius, eventueel op te lossen door gebruik te maken van openbaar vervoer. Dat heb ik nog niet goed boven water

-         .

 

Waar hebben we geen problemen mee:

1^e ligplaats, ik lig aan twee boeien die tot op heden niet opgeëist zijn en ik heb alternatieven als dat wel zo zou zijn.

 

2^e Er is vlakbij een watersportzaak met ruim assortiment o.a. voor het vullen van mijn gasflessen.

 

3^e er zijn buurtwinkels “om de hoek” met en beperkt assortiment

 

4^e er is een Lidl op 750 meter afstand, wel op en heuvel, maar daar is een ruim assortiment en aanmerkelijk goedkoper.

 

5^e  “Om de hoek” is een wasserette.

 

6^e  het is en blijft nog steeds mooi zomerweer. Temperatuur tussen de 20 en 25 graden. Zonnig en geen regen. Naar verwachting zij de maanden januari en februari het slechts.

 

7^e ik heb nog genoeg leesvoer

 

8^e ik kan nog genoeg “klusjes” voor aan boord bedenken. Inclusief nog het verder uitwerken van de witte raaf documentatie.

 

9^e ik heb geen agenda met bindende afspraken. Carpe Diem, morgen  is er weer een dag.

-------------------------------------------

  We gaan weer over tot de orde van dag.  Via internet uitzoeken hoe het moet met het bus vervoer.

Een landkaart gevonden waar alle lijndiensten op staan. Het is een overzicht maar niet handig voor dagelijks gebruik.

Er zijn route nummers, bus stop namen ?? De halte nummers zijn uniek, ….. allemaal mooi maar ik kom er niet verder mee. … Ik wil weten hoe ik van A naar B kan komen…..  nog maar weer zoeken…

Betaal mogelijkheden:  daar zijn er een aantal:  in de bus kan je contant betalen voor een reis tot max. twee uur.  Of je kan verschillende kortingskaarten kopen, een aantal ritten, een7 dagen kaart en nog wat mogelijkheden.   Fijn maar ik weet nog niet hoe ik van A naar B moet komen. …… verder zoeken!1….Ik vind een app van de route planner !!.... Nu begint het een en ander duidelijk te worden. …. En het is gebruiksvriendelijk!!.  Op de route planner geef je aan vanaf welk adres, bushalte , of hotel/ winkel je wilt vertrekken en je geeft aan naar welk adres je wilt gaan.  De route planner geeft een aantal route mogelijkheden waar je uit kan kiezen.   “Er zijn vele wegen die naar Rome leiden!”....  Op een kaart wordt aangegeven welke looproute je moet volgen om bij een bushalte te komen  en welke bus je bij die bushalte moet nemen. Voor een overstap geld hetzelfde… Ben je bij het dichtstbijzijnd bushalte van je bestemming dan wordt ook daar de looproute weer aangegeven naar je plaats van bestemming. …

Als je het eenmaal weet is het eenvoudig….Als voorbeeld. Vertrek adres is airport, het aankomst adres is The Waterfront Hotel. En de route wordt helemaal aangegeven. ….. Nu nog doen!!! en enige routine daarin krijgen.

 

Ik zoek nog verder bij soorten betaal mogelijkheden. Er is een 50 plus kaart met kortingen maar ik  zie ook dat boven de leeftijd van 70 jaar het gratis reizen is. Omdat het lopen met krukken belastend  is dat voor mij interessant!!!  kan ik nu ook makkelijk korte ritjes met de bus nemen. Yvon is ook boven de 70 dus als wij hiervoor ook in aanmerking komen en een 70 plus kaart kunnen krijgen zou dat geweldig zijn.

                                   

 

Mijn dag is weer helemaal goed. Nu nog de F1 in Amerika volgen.

Dat kan via een lifeblog op de telefoon. Mijn telefoon kan nog net het WIFI signaal van het terras aan de kade ontvangen. Wel zo plezierig.

-------------------------

Ik heb een abonnement met onbeperkt data gebruik . Hoef ik mij over het data gebruik geen zorgen te maken.  Helaas..  Na 4 maanden verblijf in buitenland is dat verbruik toch beperkt. Het mag niet meer zijn dan dat je gemiddeld in Nederland verbruikt. Voor het  méér verbruik van data moet er toch bijbetaald worden.   € 2,62 per 1000 MB.  Dus als ik in Nederland ben moet ik veel data gaan verbruiken

Ik heb nog geen enkele feeling hoeveel 1000 MB is en hoe veel ik nu gebruik. Ook dat probeer ik uit te zoeken. Met een WIFI in de buurt wordt de schade in ieder geval beperkt. Via  “Mijntele2” twee kan ik inzicht daarin krijgen en dat probeer  ik dan maar.

 

Met Yvon nog even het dagelijks contact over ons leven en welzijn en dan gaan we slapen.

 

Maandag 24 oktober.

Na de lunch c.q. verlaat ontbijt in het kader van mijn buik vet dieet. Eten tussen 12 uur en 8 uur in de avond!!!

Met het bootje richting loket vervoersbedrijf.

Helaas niemand achter het loket.

 

Er staat een lege bus te wachten de chauffeur heeft wel wat tijd. Ik vraag hem wanneer het loket op is . Alleen op zaterdag. Ik zeg hem dat ik 78 ben en wil kijken of ik een 70 + kaart kan krijgen. Dat kan via internet.  Maar hoe krijg ik dan mijn kaart. Via de post naar je adres.  Witte Raaf Sliema baai werkt niet. Het loket in Valletta is wel open.

 

Stap maar in.  Free Ride!!  ik moet daar naar toe. Dat is aardig van hem. Het was een gezellige man en bleek uit de Filippijnen te komen. Geen Maltees!

De weg daarnaar toe was mij al bekent . Had ik al een aantal malen met de fiets gedaan. Kon ik mooi het verschil proeven.

Het grote verschil is dat je niet de vrijheid hebt om overal te stoppen en je eigen weg te gaan.

Met de bus is het prima om van A naar B te gaan.

Bij Valletta aangekomen heb ik de chauffeur bedankt en uit gezwaaid. Bij het loket gekomen was het antwoord kort. Alleen voor Malta inwoners. Daar kon ik het mee doen. Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat als je geen Maltezer bent je er niet bij hoort. Ik heb al meer de vraag gehad van. Bent u Maltezer? Nou daar sta je dan met je krukken.

Het vesting stadje met krukken verder verkennen zag ik niet zitten. Zou ik op de fiets zijn dan zou ik dat wel doen.

of ik nog activiteiten van de Rolex Middle sea race kan ontwaren.

Met de krukken ga ik dat niet doen. Geen behoefte om mijn heup daarmee te belasten.

Toen viel het kwartje. De bus is geen oplossing, slechts een mogelijkheid. De volgend bus weer mee terug genomen. Je betaald twee euro om twee uur te kunnen reizen.  Ik had dus nog heel wat reistijd over toen ik weer in Gzira was. Ik voelde geen uitdaging om verder met de bus op verkenning te gaan. Het is puur een goede praktische oplossing van vervoer.

Aan boord toch maar weer ,via internet , aandacht besteden aan een 2^e hands fiets . Ze zijn er wel maar alleen te bereiken  via een chat bericht. Geen adres of telefoonnummer.

 Ik heb ook geen adres maar via mijn Nederlands telefoonnummer ben ik bereikbaar.  Niet zo uitnodigend! En…. Ik ben geen Maltees. Ik krijg de indruk dat als je geen Maltees bent, dat onbewust van invloed is. Je hoort niet bij de familie. Uiteindelijk zijn het ook eiland bewoners net zo als de Texelaars de Vlielanders, de Terschellingers en de Amelanders. Schiermonnikogers niet te vergeten.

Er zijn wel fietsen winkels maar ver van hier en alleen maar nieuwe moderne fietsen. Niet wat ik zoek.  Het hoort allemaal bij dit avontuur wat ik toch niet wil missen. We wachten maar af.  Morgen weer een paar pijlen schieten

 

Dinsdag 25 oktober

Zowaar kreeg ik vandaag een bericht van iemand een handelaar in 2^e hands fietsen?) uit Malta die een fiets voor mij had. Ziet er goed uit en als hij gelegenheid heeft komt hij met de fiets langs om hem te laten zien. We wachten af.

 

Tussendoor had ik ook nog op de Nederlandse marktplaats gekeken en daar vond ik twee aanbiedingen van dezelfde fietsen die ik aan boord had. Die passen bij mij net in de bakskist en is mij altijd goed bevallen. Op termijn is dat toch wel plezierig. Houd ik de inventaris van de Raaf in ieder geval goed op peil. Nu alleen nog regelen dat het e.e.a bewaarheid wordt.

Ben toch een hele dag zoet mee. Aan boord heb een matige Wifi ontvangst van het nabij gelegen terras en er is ook een Free WIFI . Het is aan de ene kant behelpen omdat de Wifi er af en toe uit vliegt, maar aan de andere is het een groot gemak dat ik dat allemaal aan boord kan doen.

 

Woensdag 26 oktober

De boot ligt nu al een maand met de neus naar het oosten. De stuurboord zijde is dus altijd royaal voorzien van de zonneschijn. Vandaag het schip omgedraaid. Kan ook de bakboordzijde van het mooie weer  genieten. En .. het uitzicht van de kuip word ook weer een beetje anders.

 

Nog een beetje geworsteld met digitaal gedoe op de telefoon.  In ieder geval is er sprake van enig contact met de fietsen handelaar en digitale communicatie.

Gisteren had ik contact met iemand uit Wierden die eenzelfde fiets te koop aanbied die ik altijd heb gehad. Dat is mooi.  Anouck, een goede kennis van ons, woont in Lelystad en heeft familie in Enschede. Wierden ligt op de route na bij Almelo. Zij gaat volgende week op familie bezoek en kan hopelijk de fiets ophalen. 

Voor Yvon gaat dat nog niet lukken. Haar rijbewijs is verlopen en is dus niet verzekerd. Hulde aan Anouck.  Nu nog verder afspraken rond zien te krijgen. Elke dag een stukje verder.

Van de  “ Malta fiets” nog geen bericht. Zit ook niet direct in de verwachting. Een weekje afwachten. Tussendoor gewoon lui geweest. Geen behoefte om met krukken opstap te gaan. Gaan het boek van Ellen Macarthur uitlezen. Over haar fantastische prestatie om als tweede in de Vendee Globe te eindigen. Een solo zeilrace, non stop, om de wereld (1999 –2000).

 

Donderdag 27  oktober.

Een maand geleden ben ik hier met de boot binnen gevaren.

Yvon, met Muis de poes, zou hier dan ook zijn. De tijdsduur van de verlenging van haar rijbewijs heeft daar een stokje voor gestoken.  Nog even geduld!!

 Regelmatig is er ’s morgens veel dauw op het schip. Teken dar de herfst ook hier zijn intrede doet. Overdag warm en ’s nachts wat kouder. Daardoor ontstaat er in morgen dauw. Overdag komt er toch wel het nodige stof op- en in het schip. Als ik er dan op tijd bij ben kan ik mooi het schip even goed afnemen. Dauw is immers zuiver water.

 Genoeg wasgoed opgespaard om naar de wasserette te brengen. Drie honderd meter roeien en vijftig meter  met krukken lopen. Het is goed te doen. ’s Morgens brengen, tegen het einde van de avond ophalen.

 

Op de terugweg, bij de groente boer /mini- mini market vers fruit gehaald. Hij heeft een uitgebreid assortiment. Groente is minder. Een krop sla daar doe ik het maar mee.

Terug bij de bijboot zaten op een bankje een Sloweens echtpaar. Met toeristen is het makkelijk contact maken. Een gezellig praatje.

Op de boot nog wat poets en schoonmaak werk gedaan. De dame moet er toch wel netjes uitblijven zien.

 

Toen ik in de middag weer bij de kade was zat er een jonge man op het bankje. Hij sprak mij aan. Geen Maltezer. Een Fransman die hier een appartementje heeft. We  hebben maar even gesproken omdat ik de was op moest halen. Toch wel gevraagd wat hij van de Maltezers vond.. “crazy people”.  Ben ik niet de enigen die wat afwijkende gedachten over de Maltezers heeft.

Toen ik terug kwam aan de kade. Zat er een ouder Engels echtpaar, Even leuk gepraat. Zij zijn voor een paar dagen hier. Zij zijn ook fanatiek JEHOVA. Grappige discussie gehad waar toch nooit een eind aankomt.

 

 

De fiets in Nederland en de fiets in Malta  zitten nog steeds in de pijplijn. Nog even geduld!  

 

Mooie zomeravond, Slaschotel gemaakt en in de kuip genuttigd. Het wordt donker. Tijd om aandacht besteden aan het dagboek. Gezien de belevenissen kan ik het geen reisverslag meer noemen.

 

Vrijdag 27 oktober

Zes flessen water van 2 liter gehaald. Verder wat aan gesukkeld.

Het boek “Solo Rond de Wereld” van Ellen MacArthur heb ik uitgelezen. Het boek ligt al jaren aan boord maar ben er nooit toe gekomen. Nu ik, solo tochten heb gevaren, werd het tijd…..

Ik heb nu tijd,  om het boek ter hand te nemen.

Wat die meid, later vrouw, allemaal gepresteerd heeft om haar doelen te bereiken, is fenomenaal!!! 

 

In 1976 geboren op een kleine boerderij te Derbyshire Engeland.

Toen ze vier was kwam de affiniteit met water al “boven water”.

Toen ze acht was, had ze, van moeizaam bij elkaar gespaard geld, haar eerste bootje gekocht.

In haar zeventiende jaar kocht ze een oude Corribee 21. Een zeilbootje van minder dan 6,5 meter.

Op haar negentiende zeilde met dit scheepje , solo, rond Engeland. Daarmee legde ze de basis voor hogere ambities.

 

Goed kunnen zeilen en je boot onder alle omstandigheden kunnen beheersen is één. Maar om dat te realiseren is twee.

Voorwaarden scheppen om de ambities waar te kunnen maken is een heel ander hoofd stuk. Kennis vergaren, publiciteit, sponsors, contacten leggen met de juiste mensen die je daarbij kunnen helpen etc. etc.

 

Toen ze vierentwintig  jaar oud was, is zij, met een 60 foot racemachine,  tweede geworden in de Vendee Globe. Een non-stop zeilwedstrijd rond de wereld voor solozeilers. Zij was toen  éénmeterzesenvijftig lang bij een lichaamsgewicht van 56 kilo.

 

Daarna volgde nog een heleboel andere uitdagingen en prestaties. Te veel om nu op te noemen.

 

Ze is nu met zeilrace pensioen en zet zich in voor vele charitatieve instellingen. O.a. The Ellen MacArhur cancer trust. Een stichting die zich bezighoud met zeilweken voor jeugdigen tussen de 8 en 24 jaar die te maken hebben met kanker. De inspiratie die ze in die zeilweek opdoen geeft ze enorm veel energie om uit het leven te halen wat er in zit.

 

De Ellen MacArthur foundation  die de circulaire economie promoot, goed voor het welzijn van onze aarde.

 

Het is allemaal te veel om op te noemen. Enorm inspirerend. Mijn solo “recreatie” tochtjes vallen geheel in het niet met al haar solotochten.  

 

Wil je meer weten over deze bijzondere vrouw….. Op internet vindt je heel veel over haar.

Het ISBN nummer van het boek “Solo rond de wereld” is:

 90-274-7448-6.

 

Zaterdag 29 oktober

Ik werd om een uur of acht  wakker. Plasje gedaan en toch maar weer even gaan liggen. Val ik in een heel diepe slaap en werd ik pas om 12 uur wakker. Kan allemaal.

 

Gedachten spinsel,

 Toen ik hier in Malta , via facebook, contact had met een winkel/ handelsonderneming  van tweedehands fietsen , berichte hij mij dat er een fiets beschikbaar was.! Ik vroeg waar ik hem kon ontmoeten om de fiets te zien.,, Ik kreeg het bericht: “tegenover de supermarkt” ..“zaterdag ben ik beschikbaar”.  Als westerling klonk mij dat niet zo vertrouwd.

“Handeltje op straat?? Daar zet ik zo mijn vraagtekens achter.”

 

Ik berichte hem dat ik met mijn boot in de Sliema baai lag. Waarop hij antwoordde dat hij ook bezorging deed . Wanneer het mij uitkwam… Ik berichte hem terug dat ik geen haast had en kon komen wanneer het hem uit kwam …. Dat was akkoord….  Gisteren nog bevestiging gehad dat het onder de aandacht is.

 

Vandaag moest ik terug denken aan Theodor, mijn diesel monteur in Griekenland. Met hem had ik al een goed contact. Toen ik langs wilde komen om te betalen maakte hij ook een afspraak vlak bij zijn huis op de hoek van een straat.?? …………………

 Het zou wel een s in de cultuur van het zuiden kunnen liggen dat met hun “plek” om privacy redenen niet gauw vrij geeft. ….en… met leeft veel op straat!!

Als dat zo is , werpt dan een heel  ander licht op de zaak en hoeft er geen wantrouwen gekoesterd te worden. Er is dan niks aan de hand.

 

We gaan het wel zien wat de uitkomst wordt.

 

Omdat ik mijn heup,  uit voorzorg, niet meer wil belasten dan nodig is, kom ik niet zo gauw “buiten de deur”. Aan boord is het prima maar de kans op enige sociale contacten is nihil.

 

Het volgend plan geopperd: Ik heb een op een A4  de volgende tekst geprint: “  WIJ SPREKEN NEDERLANDS “. Mogelijk dat ik Alessio behulpzaam kan zijn met het vergaren van klantjes. 

Dus van middag naar de kant. Alessio vond het prima. Er zijn geen Nederlanders gekomen maar we hebben wel lekker kunnen babbelen.

Hij is Italiaan en kan dus de vele Italianen die hier voor een weekeinde komen , goed aanspreken. Maltees spreekt hij ook maar niet zo goed. Zijn dochtertje van 13 doet dat wel .  Hij is getrouwd met een Griekse dame. Toen hun dochtertje vijf was waren zij hier op vakantie. Zijn vrouw heeft last van haar rug. Zij het klimaat vond ze hier zeer verlichtend , waartoe zij besloten om hier te blijven. Met zij Kiosk kan hij een goed inkomen creëren. Met 25% provisie ( en een hogere prijs voor Duitsers) kan hij een inkomen van €3000,- tot €4000,- per maand genereren. Niet verkeerd als je bedenkt dat het minimum loon hier ongeveer €5,-  per uur is.

Er hebben zich geen Nederlanders gemeld maar morgen ochtend proberen we weer.

 

Zondag 30 oktober

Alessio was een uur te vroeg. Kan gebeuren bij de overgang naar wintertijd. Ik ga ook naar de kant om mijn “uniek selling point” uit te dragen. 

“  WIJ SPREKEN NEDERLANDS “.

 

Het blijft leuk om op deze plek van de boulevard mensjes te bekijken. Alessio is Italiaan en hij weet toch aardig de Italianen uit de toeristen stroom te pikken. Er komt nog een bekende van hem langs , een oudere man waar ik leuk mee heb kunnen babbelen.

 

Contact gehad met een Nederlands echtpaar die hier een weekje op vakantie zijn.

Zij komt uit de verzorging en wist mij te vertellen, dat je na een heup operatie, de volgende dag al naast je bed staat en met fysiotherapie begint.

Dat duurt zes weken. Ik heb de nodige “ernstige verhalen gehoord” en geparkeerd onder het hoofdstuk  “zou best kunnen”. Die gaan dus voorlopig de kast in.

Dat was het enige Nederlands contact. Tegen de middag houden we het voor gezien. Morgen weer een dag.

Voordat ik naar de boot terug ga om mij daar met gepaste bezigheden de rest van de dag door te brengen, krijg ik nog een flesje Italiaanse wijn van Alessio mee. Vreselijk aardig!. Bewaren we voor als Yvon er is.

Het was weer een zonnige dag. Voor Malta ook een uitzonderlijk mooie oktober maand.

 

Maandag 31 oktober

 

Aanstaande woensdag wordt mij Maltezer fiets hier op de kade afgeleverd. Ik heb de fiets alleen op een foto gezien dus dat wordt een verrassing. Een stap dichter bij mijn vrijheid!

Alessio gezelschap gehouden en daarbij nog vijf Belgische dames ontmoet die zonder hun mannen een paar daagjes Malta doen. Van Anouck het bericht gekregen dat ze  mountainbike, van Marktplaats, in Wierden opgehaald is. Op de foto ziet de fiets er als nieuw uit. Is de rugdekking veilig gesteld. Verder niets bijzonders vandaag.

 

Dinsdag 1 november

Een vrij dag niet veel gedaan. Net zoals veel zonaanbidders, hier op de zonneterrassen,  die de hele dag liggen te bakken in de zon!

 

Woensdag 2 november

Mijn fiets is gekomen!! Ietsjes minder dan ik gewend was maar 

Mijn vrijheid is weer terug.!!!!! Jippie!!!

 

Kan ik weer naar de Lidl vers voedsel halen!!

Nog een goed bericht…. Yvon kan morgen haar rijbewijs ophalen!!

Op dit bericht heb ik even gewacht….Morgen mijn verslag versturen. 

Wat kan het leven toch mooi zijn!!!!

 

Gezondheid.

 

Vandaag een vastendag gehad. Niks eten maar wel drinken. Kan de spijsverteringsfabriek even tot rust komen en de afvalverwerking kan dan schoon schip maken.

Mijn buikomvang is 100cm. Voor mannen moet dat 94 cm zijn. Oorzaak: te veel buik vet. In het kader van “slechtere tijden” zal het lichaam altijd zoveel mogelijk vet “hamsteren”. Andere stoffen waar een overvloed van is worden door het lichaam afgevoerd maar vet niet. Vet moet verbranden maar als er meer vet binnenkomt dan verbrand wordt de vet opslag alleen maar groter. Daar proberen we nu wat aan te doen met de wetenschap dat het nog wel even duurt voordat het lichaam in de gaten heeft wat uiteindelijk de bedoeling is.

Op korter termijn kan je wel wat doen aan gewicht.

Bij de LIdl waren personen weegschalen in de aanbieding. Toch maar eentje gekocht. Een beetje tegen mijn principes want als je aan dit soort dingen toegeeft wordt het schip een pakhuis. 

Nu kan ik wel zien of mijn inspanningen lijden tot méér of minder gewicht.

De eerste meting is 76,5 kg. Dat is een stuk minder dan de weegschaal bij Yvon. Daar was mijn gewicht altijd tussen de 80 en 82 kg. Ik ga er maar vanuit dat deze weegschaal een optimistisch beeld geeft.

Het belangrijkste is dat ik kan zien of er gewicht bij komt… of dat er gewicht af gaat.  Tot zover maar weer.

---------------------------------

 

 

Einde van dit dagboek verslag.