Reisverslag
2024 deel 11.
Vaartocht
Nederland naar de Middellandse zee.
---------
Verblijf in
Griekenland , de belevenissen van de
vaartocht van Lefkas naar Kreta
Laatste stukje uit het vorig verslag:
Naar het gezellige plein, boodschappen
doen.
Ik zie zowaar de groene fiets
op het plein.
Heeft de Zweed in ieder geval
zijn plezier daaraan.
In de zon een consumptie
nuttigen???... Voor even……. het begint te regenen.
Dan maar binnen zitten en de
bui afwachten. Ook aan regen komt een eind!!
Terug naar de boot. Aan boord is een kaartspel.
Met Patience kan ik, als ik daar
behoefte aan heb, de tijd een beetje
doden. Muziekje erbij, kaarsjes aan, het
lukt allemaal wel!
Morgen eerste Kerstdag . mooi gelegenheid om dit 10e verslag af te sluiten.
Geniet van de mooie
feestdagen .groetjes Wouter
Woensdag 25 december 1e kerstdag
De laatste tijd gaat het goed met de gezondheid.
Ik krijg weer zin om mij
dagelijks bezig te houden met de 5 Tibetaantjes.
Een aantal rek en strek
oefeningen.
Valt wel even tegen !!.
Ik heb wel mijn dagelijkse
bewegingen, verder komen de spieren niet.
Ik heb een achterstandje in te halen.
Goede voornemens hoeven niet
op 1 januari te beginnen. Morgen verder!
De Nederlanders met de camper komen gedag zeggen, vandaag mooi camper weer. Ze gaan noordwaarts . Een mooi stukje Griekenland. Tot ziens , je weet maar nooit!
-----------------------------------------------------------------------------
Katja.
Op dit soort dagen word ik wel geconfronteerd met het overlijden van Katja.
Het komt zomaar weer
binnen.
Op de rouwkaart, of beter
gezegd, de bekendmaking dat Katja is overleden, zit ze op de giek van haar
boot.
Zij realiseert als geen ander
dat er geen uitstel is.
Het is weer even slikken.
Ik
neem er de tijd voor.
In gedachten gedenken!
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Vandaag het verslag op
internet zetten.
Dat neemt wel wat tijd in
beslag.
Alle foto’s moeten apart
ingevoegd worden en met een trage computer schiet dat niet op.
Niet zeuren!!... ik ben met pensioen, tijd genoeg!!
Maar doen.. is een ander verhaal!
Het lukt allemaal.
Was ik wel van plan , maar het is fris buiten.
Koukleumen op het plein zie
ik niet zitten, blijf lekker aan boord.
Kaartspelletje , muziekje,
nog wat computer werk, kaarsjes aan.
Zo komen we de dag wel door.
Donderdag 26 december 2e kerstdag
Bewolking een beetje zon en
koude wind uit het noord-oosten.
Ik draai me om……
eventjes dan !!
Dan mijn 5 tibettaantjes ….
zo hier en daar moeten de spiertjes wel opgerekt worden. Elke dag een stukje. Zie ook op internet!
Ontbijtje, wasbeurtje,
huishoudelijke werkzaamheden etc.
Met de fiets naar het dorp.
Het is rustig. Er zijn wel
mensen in dikke jassen die op het buitenterras zitten. Winkels zijn dicht.
Ik besluit om een stuk te
fietsen. Welke weg je ook kiest …. Het gaat redelijk steil omhoog. Even
pittig trappen.
Via de bovenrand van Pylos zig zag ik langzaam naar beneden .
Hier en daar nog een mooi
uitzicht.
Op het plein, met dit weer, voor
mij alleen in mijn uppie , valt er niks te beleven.
Terug naar de boot.
Een technisch probleempje dat
opgelost moet worden!!
Als ik de motor wil
uitzetten, stop hij niet spontaan, c.q. hij wil niet uitgaan.
Op onderzoek en..
een belangstellende.
Voor het zover komt staat er
een Duitser op de steiger met grote belangstelling voor de boot.
Hij heeft ook een dergelijk
schip gehad, (met roest), maar deze ziet er wel erg mooi uit. Zijn vrouw komt
er ook aan.
Even aan boord komen??? Dat gaat er goed in!!
Hij is helemaal enthousiast.
Geen potentiële koper. Volgende
maand wordt hij 79 jaar.
Zij hebben nu een Bavaria.
Die ligt in de haven van Kalamata .
Die gebruiken ze als 2e huis. Een
plezierig comfort schip!!
Varen doen ze niet meer,
Ik heb ze wat info van de
Witte Raaf gegeven.
Wie weet kom je elkaar weer
ergens tegen.
Een gezellige onderbreking.
Later kreeg ik via de app. een bedankje voor de plezierige ontvangst.
Ik ga weer verder met mijn technische klus……
Kleinigheidje !!... Opgelost!
Als ik nu de motor uitzet
stop hij spontaan… dat is mooi… Een zorg
minder!
De Kreta Plannen!!
Afgelopen dagen en tot en met
zondag blijft het tussen de Peloponnesos
en Kreta nog stevig waaien.
Daarna wordt een aantal dagen
rustig. Waar bij je wel rekening moet houden dat de na-deining wel twee tot
drie dagen kan duren.
Als er voldoende wind is, is
dat niet zo’n probleem maar als er geen wind is wordt je daar niet vrolijk van.
Voornemens om zaterdag te
vertrekken.
Aan de zuidkant van de Peloponessos
zij drie “vingers”/kapen / daar moet ik eerst langs alvorens zuidwaarts te gaan
naar Kreta.
De laatste kaap niet helemaal, maar dan doe ik
het eiland Kithira aan.
Van André, die met zijn boot
op Kreta ligt, heb ik gehoord dat deze plek/baai zeker de moeite waard is.
In het eerste traject is er minder wind tot weinig
wind. Twee tot drie dagen varen , als ik
dat op mijn gemak doe!
Het zijn de voorspellingen.
We houden elke dag de vinger aan de pols.
In dit traject zij er ook
geen grote havens. Wel een aantal baaien.
Afhankelijk van de
weersomstandigheden geven die wel of geen beschutting.
Mochten de omstandigheden
ernstig worden dan is Kalamata een zeer goede en veilige uitwijk. Wel sterk afwijkend van de route.
We gaan het zien! Morgen
fourageren voor de komende week.
Veel supermarkten zal ik onderweg
niet tegen komen. Pas op Kreta!.
====================================
Vrijdag 27 december
In de ochtend is er een
blauwe lucht.
Op de plek waar ik lig komt de zon pas na half
tien achter de heuvel vandaan. Geen bewolking dus de zon heeft weer kracht.
De boot ligt naar het NO
gericht, Achter de sprayhood, in de kuip zit ik uit de wind, de zon schijnt
volop de kuip in.
Goede plek om het ontbijt te
nuttigen. Wat zijn de
weersvooruitzichten???
Weerpraat
De wind zit al een tijdje in
het NO.
Op de Egeïsche zee zit de
windkracht rond de 7 à 8 Beaufort.
Wringt zicht tussen
Penoponnesos en Kreta door.
Over het land van de Peloponnesos
moet de wind over een hooggebergte van zo’n 2000 meter.
Daar is het koud rond
vriespunt.
Die wind komt, zij het in
verzwakte vorm, naar Pylos.
Ook hier is het fris. In de
nacht rond 8 graden en overdag rond 13 graden. Behalve als je uit de wind in de
zon zit. dan is het goed toeven.
Komt de wind uit het ZO dan
komt de wind van de Sahara en dat geeft een ander beeld.
Aan het einde van de zaterdag
wordt de wind tussen de Peloponnesos en
Kreta minder. In het ZO deel van de Peloponnesos tot aan het eiland , is het
vanaf zaterdag al rustig.
Dat stuk, een afstand van
ongeveer 80 mijl. wil ik in twee à drie dagen doen. E.e.a. afhankelijk van de
weinige wind en de overnachtingsmogelijkheden.
Daarna zien we wel weer hoe
het weerbeeld er dan uitziet.
==============================================
Het wordt tijd om te fourageren.
Een week voorraad aan boord
moet er wel zijn.
Flessen water, fruit, groente
aardappelen, frisdrank, brood en beleg, dan hebben we het wel zo’n beetje
gehad.
Het is heerlijk weer. Op het
plein is de zon en weinig wind.
Ik neem een broodje gezond en
geniet nog even van het de mooie bomen, het ontspannen publiek en de hele
entourage.
Morgen vertrekken.
Ik ga nog wel bij de Zweed
langs, of de fiets bevalt?.
Dat doet hij. Wat ik er voor wil hebben?? Wat
is het je waard?? Twintig euro!! Ik zeg hem dat ik niets hoef te hebben als
hij hem ook weer gratis doorgeeft aan een ander. ….Zoals de boekenbeursjes!!. Prima
toch!1
Hij stuurt mij zijn
telefoonnummer.
Hij wist mij te vertellen dat
de baai op het eiland Antikythera, dat tussen de Peloponnesos en Kreta ligt ,
een prima beschutte baai heeft. Bij noorden wind minder.
Er wordt de komende week niet veel wind verwacht, wel
wat zon erbij!
We nemen afscheid. De wind is
nagenoeg gaan liggen,
Een uiltje knappen in de
zonnige kuip en dan boot klaar maken voor
vertrek, morgen ochtend.
Ik
ontvang zijn telefoonnummer. … Kunnen
we altijd contact houden!!.
De Zweden zijn niet zo
toeschietelijk, dat komt later wel, dat heeft tijd nodig.
Zo heeft ieder zijn aartje
naar zijn vaartje.
Zaterdag 28 december
Om half negen zijn de
zeiltjes omhoog en varen we.
Note: Van de zeiltocht naar Kreta komt een verslag,
is voor de niet zeilers niet zo interessant. Hooguit de ankerplekjes, van matig
tot zeer idyllisch!
Er is wind en bewolking. Buiten staat er nog deining maar met wind in de zeiltjes loopt de Raaf daar soepeltjes doorheen.
Met 5 a 6 knopjes varen we langs de kust naar Methoni.
Dat schiet lekker op. Achter ons is het blauw, voor ons grijs. Het is fris.
Voor de zekerheid trek ik winterkleren aan. Beter te warm dat te koud.
Het begint ook nog even te spetteren maar dat is voor eventjes.
De vesting van Methomi komt
in beeld . Leuk dat nu vanaf het water te zien.
Bij Methoni gaan we ZO tussen
de eilanden door .
Hier is minder deining maar
ook minder wind.
Dat wisselt van niks tot een
lekker windje maar de richting wil ook
nog wel eens veranderen. Het houd je bezig.
Daarom heb ik ook een
zeilboot en geen motorboot.
De kust is hier prachtig. Bergen zijn hier van kalk
zandsteen.
Dat houd in, dat in de loop
der eeuwen, veel “bergslijtage” in zee
terecht is gekomen.
Honderd meter uit de kust heb ik nu zeven meter onder de kiel.
Bij een steile bergwand kan dat veertig tot
honderd meter zijn.
In de middag wint de zon het
van de wolken. Heerlijk zeilweer.
Te vergelijken met een mooi
herfstdag op IJsselmeer en Wadden.
Achter de heuvels komen de
besneeuwde bergtoppen tevoorschijn.
Vers van pers!!
We komen bij het begin van de
baai waar , aan het eind, de stad Kalamata ligt..
Het is rond twee uur.
De bergen aan de andere kant
van de baai lijken dichtbij te zijn.
Toch wel 30 mijl varen. Dat
halen we niet voor donker.
We gaan richting Koroni. Daar
is zowel aan de zuidkant als ook aan de noordkant enige beschutting.
Dat is wel afstand inleveren
want morgen moet ik dat stuk weer ongeveer terugvaren.
Halverwege zie ik een strandje, er is weinig wind uit het ZO, aan lagerwal, maar met nog wel wat deining.
Morgen komt de wind uit het NO. Ik ga toch maar even kijken.
Mooie anker grond en met vier meter onder de kiel zit ik nog op
aardige afstand van het strand.
De zeilen naar beneden en het anker eruit. Dat houdt meteen goed,
De zon heeft nog kracht maar rond een uur 4 verdwijnt
die achter de bergen. Om dat ik in de windstille stukken de motor heb gedraaid
is het binnen geriefelijk warm . Best goed uit te houden.
De deining valt wel mee als
die op de kop is .
Als is schip wat draait en de
deining komt dwars in. Dan is het aardig schommelen.
Bij Koroni is waarschijnlijk
hetzelfde probleem.
Morgenochtend kan ik hier
makkelijk weg. De ochtend wind brengt je meestal al een heel stuk op dreef. Morgen
weer een dag1
Zondag 29 september
De morgenraad breekt aan. Als
het licht begint te worden heb ik geen rust meer. Er uit!! Kop onder de kraan warme kleren aan . Anker
op!!
Om 8 uur zeilen we van de kust weg.
Met een matig NO windje , varen we ze zon tegemoet, ten
noorden blauwe lucht, ten zuiden wolken
velden.
Met een vaartje van 4 a 5
knoopjes en een koersje ZO . loopt het lekker.
Aan de oostkant van de baai
is het bergmassief met daar achter besneeuwde bergtoppen.
De contouren van de bergen/kust
aan de oostkant van de baai, zijn te zien, we varen op zicht naar de kaap aan
de zuidkant van het bergmassief. Kaap Tainaro.
Aan de westkant van de baai
zijn heuvels bergen.
Richting Kalamata in het
noorden … relatief vlak delta gebied. Met daarachter weer bergen.
Het delta gebied strekt zich
ook in de baai uit. Relatief ondiep. Zo’n 70 meter. Meestal is het al vlak bij
de kust met hoge bergen, meer dan 100 meter.
Voor ons de grijze lucht….die
moeten we maar weg duwen.
Het lukt niet en ook de zon
verdwijnt daar achter.
Ver achter het streepje van
de blauwe horizon zijn weer wolken te zien.
Waarschijnlijk zijn dat
wolken die boven Kreta hangen.
Kreta zit nog allemaal achter
de horizon.
Op open water krijgen wel meer
wind en zeegang. Mooi.
Af toe tikken we de 7 knopen
aan. Dat gaat lekker.
T.a.v. de voortgang ga je
jezelf meteen weer rijk rekenen. Niet doen….!!
Het veranderd toch.
Na tienen wordt het wat
minder, de wind neemt af en later vallen er ook nog druppels.. Waar ik vandaan
kom schijn de zon!!!..
In de verte zie een koopvaardijschip.
Voor de rest is het water leeg.
Buiskap omhoog, wekker op een
half uur en ik ga binnen lekker horizontaal.
Het schip zorgt voor mij. Na
een half uur is er niet veel verandering we zitten op twee knoopjes en wat regen.
De wekker maar weer op een
half uur zetten.
Tegen de middag wordt het
droog, de zon gaat terrein winnen, de
wind trekt iets aan en we gaan richting 3 a 4 knoopjes. Tijd voor een stevige uitsmijter
In de middag komt de zon echt
door. De wind laat het afweten. Nul komma nul. Ik zet de motor bij. En dat blijft
de rest van de middag zo.
De kust blijft verrassend. De
hoge bergen zijn grijs, geen witte
huisjes maar grijze huizen.
In het berggebeuren is er een vreemde eend in de bijt.
Een platte berg. Althans van
zee uit gezien. Totaal anders dan de rest .
Als we verder voorbij deze
berg zijn en ik om de hoek kan kijken is het inderdaad een berg met een vlak plateau.
Aan de kustlijn in het hoekje
van de plateau berg is een grote plaats.
Gerolimenas. De kaart geeft
zelfs aan dat er een supermarkt is.
Een apart landschap . Zeker
als we richting de kaap gaan.
Het zou zomaar een landschap
van een totaal andere streek kunnen zijn .
De Hybriden bijvoorbeeld of Patagonie…..
dit is Griekenland!!
We komen bij de kaap Taenaro.
Als we daaromheen kunnen kijken
zie ik, aan de oostkant van de volgende baai, het eiland Kitheria al liggen,
wel 25 mijl verder.
Het is kwart over vier als we
“Rond”zijn. Pff effe de motor uit.
Om de hoek zijn twee baaien
waar ik achter het anker zou kunnen.
Weersvoorspelling voor
morgen… Geen wind!!
De baai oversteken is 25 mijl. En dan nog een stuk 15 mijl
naar het midden van het eiland Kitheria, waar een beschutte baai en
haven is.
Dat houdt in dat ik laat/ in
de nacht, in Kithhira aan kom. Dat is
niet handig!!
De ankerplekken zijn ook niet je dat!!!
Ik besluit om vannacht door
te dobberen, weinig tot geen wind maar elk mijltje is meegenomen. Komt er wat
wind dan heb ik die ook te pakken.
Dat wordt dan elk half uur
even kijken of alles in orde is.
Wel moet ik rekening houden met de koopvaardij die zitten ook op
deze route. Op een bepaald moment tel ik zo’n 6 schepen. Dat is niet druk.
In het kanaal bij Dover en
Calais heb ik er wel vijftig geteld.
Ik houd de binnenkant van de
baai aan, dan blijf ik mooi gevrijwaard van de grote vaarroute.
Morgen bij licht en klein
oversteekje naar het Kitheria.
De doorvaart tussen eiland en
de vaste wal is ongeveer 6 mijl.
Goed te overzien.
Om zes uur is het donker en
dobberen we de nacht in met af en toe een vleugje wind.
De nacht
Het schiet niet op. Na een
tijdje toch maar de motor aan. Een beetje uit de luwte van het land zien te
komt. Er komt een beetje wind… . hoera!!
Bij deze koers en de NO wind kan
de boot zichzelf bedruipen.
Ik begin aan mijn half uurritme.
…….Doe mijn slaapjes.
Elk half uur gaat de wekker.
Controleren of alles nog naar wens verloopt.
En dan een volgend slaapje.
Zorgen dat je uitgerust blijft voor als je werkelijk aan de bak moet.
En daar blijft het niet bij….
de wind zet door naar 4 a 5 beaufort.
Dat schiet wel heel erg op.
We halen 5 tot 6
knoopjes. Die 20 mijl is zo overbrugt!
Om één uur ben ik aan de overkant. Het is pik
donker . Ik zie alleen lichten op de wal. Met die bergen is het heel lastig om
afstanden in te schatten.
In het donker een onbekende
ankerplek opzoeken is niet aan te bevelen.
We gaan “bijliggen”…. Wat is dat nou weer… Een soort
van stilliggen op zee! In dit geval ga ik overstag en laat de fok bak staan.
De fok staat dan aan de
verkeerde kant van de boot.
Omdat de fok aan de verkeerde
kant zit zorgt die ervoor dat de boot niet op snelheid komt.
De wind probeert nu de boot
over dwars weg te duwen.
Dat lukt wel maar dan met 1,5
tot 2 knoopjes.
Ik zit in de luwte van de oostkant
van de baai, weinig golven en iets minder wind. Het schip ”drijft” nu richting open
baai. Dan kan ik rustig slapen.
Dat gaat goed totdat ik weer verder op open
water ben. Meer golven en meer wiebelen.
Overstag en weer en richting
luwte van de kust
Twee maal een halfuur rust en ik zit 3,5 mijl voor de
kust.
We gaan weer bij liggen.
Als je in de nacht bij de
kust komt ga je als eerste oriënteren op markante verlichting.
Als dat op het oog hebt ,
weet je meteen als je na een half uur weer een controle rondje doet waar het schip
zich ongeveer bevind.
Tijd voor actie of niet!!
Op de berg staan windmolens en die hebben
allemaal rode lichtjes.
Een mooi en duidelijk
oriëntatie punt.
Tegen half acht wordt het
licht.
We bevinden ons nu ten
noorden van het eiland Elafonisos vlak bij de laatste kaap.
In het noorden is er een
blauwe hemel…….
Daar waar de zon is en waar
we naar toe moeten zit een vet wolkendek.
Dat is niet zomaar weg. Hier
en daar zit er een gat in het wolken dek .
Daar maakt de zon gretig
gebruik van. Dat geeft mooie licht
effecten.
De kust is ook nog grauw en
grijs. Niet aantrekkelijk om daar, dichterbij, langs te varen,
Koers richting doorvaart eiland Kithira.
Het eiland waar de godin Aphrodite geboren is.
De wind blijft staan met vijf knoopjes is de Raaf weer in zijn element.
Op open zee krijgen we meer
golfslag.
Komt dwars in een is erg
warrig.
De boot slingert daardoor
meer. De zeilen krijgen dan ook klappen.
Het hoort er allemaal bij.
De giek krijgt een zwieperd.
Net genoeg om de giekneerhouder kapot te trekken. De giek kan daardoor meer
ongecontroleerde beweging maken.
Een bulletalie helpt wel maar
het probleem blijft.
In de buurt van Kitheria
varen we tussen een paar eilandjes door.
Eén eiland was een obstakel
voor een koopvaardij schip. Het eiland is sterker!! De wind wordt minder, de ongemakkelijke golven blijven.
Dat gaat dan lekker te keer!!
Zet toch maar de motor bij,
met meer snelheid komt er wat meer rust in het schip.
In de luwte van de kleine eilanden
wordt het wat rustiger. De motor kan uit!
Om de hoek van een landtong
is de baai waar ik ten anker kan.
Er is een klein haventje met een klein dorpje.
…Avlemonas…
Daar liggen vissersboten met
allemaal lijnen naar de kant etc. Geen plaats!
We laten het anker, voor het haventje, vallen.
Om één uur in de middag, is er rust en.. de zon komt door en blijft!!!
Uit de wind in de zon….nog
een paar kussens in de kuip en een uiltje knappen.
Zo even bijtrekken van de lange nacht.
Er is werk aan de winkel..
Voor de giekneerhouder wordt een alternatieve
oplossing gevonden.
Het stop en gas gebeuren van de bedieningshendel werkt ook nog
niet naar behoren.
Even goed nadenken en het probleem
echt oplossen…. ook dat is gelukt.
We kunnen nu, lekker uit de
wind, in het zonnetje zitten.
Om vijf uur duikt de zon
achter de heuvel.
Het is weer mooi voor
vandaag.
Voorlopig weer voldoende zeil
vitaminen opgedaan.
Conditie praat.
Elke dag wordt ik een stukje
ouder, elke dag lever je wat in.
Is datgene wat nog overblijft
nog genoeg om verantwoordt de blijven solo zeilen??
Die vraag stel ik mij regelmatig.
En dat niet alleen, ik toets dat regelmatig met de praktijk.
Met de Chemo kuur achter de
rug ben ik daar extra kritisch.
De afgelopen 29 uur ben ik
alleen maar aan het varen geweest en dat onder wisselend en niet altijd
voorziene omstandigheden .
Als ik balans op mag maken….
Van de neuropathie in de
voeten heb ik bij het doen en laten geen last.
De voeten vragen aandacht als
ik lang stil zit of als ik ga liggen.
De handen…… Inmiddels kan ik
daar weer alles doen en laten wat nodige is , Aan schoten trekken, aan lieren
draaien etc. Geen verandering t.o.v, vijftien
maanden geleden.
Zee benen. Tijdens de kuur
was dat een serieus aandacht puntje.
Dat houden we in de gaten, is
nog niet optimaal, goed genoeg voor het doen en laten.
Met die wetenschap houden we
daar rekening mee.
Brandende voet gaven geen stevig
houvast.
Ook dat is inmiddels geen
belemmering meer!.
Ik loop weer als een “”oude “ kieviet over en door
het schip.
De
geestelijke conditie
Omdat alles lekker gaat krijg
ik ook steeds meer zin om “lastige” dingen te doen Tijdens de kuur had ik last van slome
moeheid. “Daar heb ik geen zin in!!”
Er was wel wat voor nodig om
jezelf ergens toe te zetten,
Dat is ondermijnend voor een
positieve mentaliteit. Ook dat is op orde.
Gezonde moeheid door
inspanningen. Natuurlijk wordt ik een dagje ouder.
Het uithoudingsvermogen wordt
minder.
Voorlopig speelt dat aan
boord slecht een kleine rol.
Het zijn kort inspanningen.
Schip optuigen, schip aftuigen het bevaren van het schip.
De “korte” moeheid kan
makkelijk opgevangen worden met kleine rust perioden.
Hetzelfde geld ook als ik een
stevig bergje op met fietsen.
Het valt allemaal nog binnen
de toleranties.
Met “grenzen” ben ik nog niet
geconfronteerd. Alles bij elkaar .. Lekker doorgaan…………….Carpe Diem…………….. Zolang dat
kan.
Dinsdag 31 december oudejaarsdag!!!
Het wordt hier geen dolle
boel.
Vandaag heb ik ongeveer 4
mensen gezien.
Geen oliebollen geen
feestneuzen, geen champagne. Hoeft ook
niet. Hebben we al zo vaak meegemaakt. Wel een kort vuurwerk, voor de
kinderen??
Hier .. in alle rust … het nieuwe jaar
inschuiven, heb ik nog niet
meegemaakt.
Als ik wakker word is de zon
al hard aan het werk. Geen wolkje te zien.
In pyjama, in de kuip, op een ontspannen manier,
verder wakker worden. Heerlijk!! Carpe Diem!!
Hoe zou het er hier honderd
jaar geleden uitgezien hebben.
Ik zou het aan die oude dame
kunnen vragen die nog in dat oorspronkelijke huisje woont.
Was het huisje er toen al,
Wanneer is deze plek interessant geworden voor het toerisme?? 30 jaar gelden ?? 50 jaar geleden?
Wat is de invloed geweest van
meer … meer .. meer.. en niet tevreden kunnen zijn met wat er toen was.
Soms is het wel jammer dat ik
de Griekse taal niet beheers. Nu kom ik daar niet achter.
Filosoferen.
De mens is het enige levend
wezen wat.. meer, meer, en meer wil!!
Daar kun je eindeloos over
filosoferen.
Meer geld , meer macht , meer land.
Terug naar de oorsprong…..
als meer niet bestaat , hoe zou de wereld er dan uitzien.
Als “meer” niet is, zijn er
geen landsgrenzen, geen verdedigingswerken, geen vernietigingswapens, geen
kastelen, geen vestingwerken, geen muren geen hekken.
Wat blijft er over …. Tevreden mensen die
gebruik maken van het aardse paradijs.
Ik raak in de knoop met mijn
gedachten.
Terug naar de realiteit!
---------------------------------------------------------
Er moet wel wat gebeuren. Ik
heb twee dingen op het lijstje staan.
1e Zonnepanelen in
de zon zetten en de bijboot te water. En dan.. de wal op.
2e De Griekse vaarbelasting moet geregeld
worden, dat kan via internet .
Ad 1. Binnen twintig minuten is het e.e.a geregeld
en ga met de bijboot richting vaste wal.
Ik zie dat de boot toch iets op een iets andere plaats ligt.
Als ik aan boord ben en het
anker gaat krabben is dat te verhelpen. Als ik aan de wal ben en het schip gaat
er vandoor, is dat andere koek.
Toch maar weer terug. Anker
op en opnieuw een plek zoeken.
Ik merk dat het anker niet
direct pakt.
Met anker uit vaar ik
achteruit, totdat het anker houvast heeft. …Die zit…..
Kan ik “rustig” de kant op.
Kennelijk toch een
onregelmatig gebeuren daar op de zee bodem.
Het dorp Avlemonas
Aan de kade kun je zien dat er al heel wat jaartjes van dit haventje gebruik is gemaakt.
Waarschijnlijk de eerste
“grote” bevoorrading plek voor
veerboten. Meer in het noorden van het eiland, is nu een kade voor grote veerboten
gecreëerd. ( in de 70er jaren??)
Ik ga aan land! Als je een
beetje goed kijkt naar de bouw van de huizen , kun je zien wat oorspronkelijk
is en wat nieuwbouw/totale restauratie is. Te zien aan het pleister werk.
Het nieuwe pleisterwerk is strak. Vroeger was dat meer ambachtelijk!
Meest idyllische plek is het
“natuurzwembad” .
Mooi gemetselde trappen naar
het “zwembad” met en roestvrijstalen leuningen en zwemtrappen. Aanplant die ook
nog niet erg oud is.
Daaromheen een aantal
appartementen.
Ziet er allemaal perfect
uit.
Heeft niets te maken met het
leven hier van “vroeger”!
Het is niet anders, de
nieuwe generaties nemen het stokje over.
Als ik wat ga googelen zie ik
dat het eiland een hele lange geschiedenis kent. Wil je meer weten…. Googelen
op het “eiland Kithiria” en er komt heel
veel boven water!!
Mooi om kennis gemaakt te
hebben met deze bijzondere plek.
Hier op oudejaarsdag, geen oliebollen en geen groot feest.
Morgen begint een nieuw jaar.
Eigenlijk begint iedere dag met een nieuw jaar.
Een bedenksel van de mens.
Ik heb nog nooit de vogeltjes
en de beestje oud en nieuw zien vieren.
Voor de geiten, die hier rond
lopen, is het morgen weer een nieuwe dag, zoals elke dag.
Woensdag 1 januari 2025 .
Het nieuwe jaar is begonnen.
Hier een uur eerder dan in Nederland!
Word ik wakker, kijk ik naar
buiten, wat zie ik…
Dat was in 2005. Oud en nieuw
gevierd op het Amsterdamse IJ,
Zo is elk jaar weer anders.
Hier in Avlemonas, is
het ander weer.
Er is wind en een blauwe
hemel in het westen, wolken in het oosten.
Gisteren zou het windstil
zijn maar was hier wel een mooi windje .
Vandaag ook windstil?? Of
toch niet….toch maar de volgende etappe
naar het eiland Antikythera aangaan. Ruim 20 mijl. Mooi begin in het
nieuwe jaar!.
De natuurlijke beschermwal van de baai!!
Om half tien zitten we op het water. Koers ZO windrichting NO .
Halve wind naar Antikythera. Vaar
snelheid 6 tot 7 knoopjes.
De Raaf weet daar wel raad mee.
De grote wolken zijn weg , blijven schapenwolkjes over. Lekker zo.
Op de weg naar Antikythera liggen
nog wel een paar rotsblokken in het water. Oppassen dat we daar niet tegenaan
varen.
De Raaf loopt als een tierelier en is in haar element!
We lopen de baai binnen . Zoeken
naar een geschikte ankerplek.
Allemaal rotsen om ons heen
en een stevige kade voor de ferry.
Ik zie een boei liggen in de
buurt van de kade. Daar maak ik de boot aan vast.
De ferry zal vandaag wel niet
komen. Als dat wel zo is dan ben ik zo los en heeft de ferry ruimte om te manoeuvreren.
Om half twee is de klus
geklaard en zit ik uit de wind in de zon.. een Nieuwjaarsborrel bij de hand.
Daarvoor ben ik hier en niet
in het koude kikkerland.
Goedkoop wonen!!!
Als ik op Antikythera ga
googelen, zie ik dat er in 2001 vier en veertig mensen op dit eiland woonden.
Reden om immigratie op gang te brengen.
Wonen op dit eiland wordt aantrekkelijk gemaakt.
Je krijgt een huis met grond,
vijfhonderd euro per maand per persoon, plus..plus..
Enige voorwaarde: het moet
een gezin zijn met drie kinderen.
Voor de pensionaten geen
kans!
Leuk als een bakker bent, een
vissersman of een boer.
Zie google “Antikythera
wonen”
Een Nederlander heeft daar
een replica van gemaakt.
Zie google, “ Antikythera
mechanism”
Meer ga ik er niet over
vertellen.
Als de zon achter de bergen
verdwijnt wordt het meteen fris.
Boel opbergen en deurtjes
dicht!!
Het weer voor de komende dagen
Twee dagen geleden was de
voorspelling voor donderdag NO matige wind.
Dat is bij gesteld. Dat wordt
nu ZO.
Ik wil naar de stad Chania aan de NW kant van
Kreta.
Dat is dan aan de wind
bezeild.
De voorspelling is dat de
windkracht het op een gegeven moment laat afweten. Ruim veertig mijl varen.
In de grote kom bij Chania is nagenoeg geen wind.
(even op Google Earth
kijken!!)
De vraag is of ik bij
daglicht op tijd bij de haven van Chania ben.
Dan maar een nachtje op het
water. We zitten daar in de luwte van het eiland Kreta. Niet zo’n groot
probleem.
We gaan het zien. Wachten op een gunstiger moment is geen optie!..
Dus Gaan!!
Donderdag 2 december
Half acht zijn de trossen
los. Tussen de rotsen door naar buiten.
Om de hoek zitten we nog wel in
de luwte van het eiland.
Weinig tot geen wind .We
houden de motor nog even bij.
Het weer is prima. Zon en
blauwe lucht.
Een aanvaring
Als we nog niet vrij van het
eiland zijn hoor iets waar de boot tegenaan vaart.
Een klein moment later stopt
de motor.
Als ik achterom kijk zie ik
een balk van zo’n 4 meter lang, met
daaraan vast een groot stuk plastic zeil!! Zo’n “Gamma zeil” ’De andere kant van het zeil zit vast
aan de schroef van de Witte Raaf!
Een gedeelte wat ik uit de zee heb kunnen vissen!!
-------------------------------------------------------
Een motor die niet kan draaien en een balk met rotzooi op
sleeptouw, is niet bevorderlijk voor de wendbaarheid van het schip.
Daar komt nog bij dat de
rotsen van het eiland relatief dicht bij zijn.
Een beetje verandering van
wind ……???!!!
Wat te doen….. Eerst maar de
balk van het plastic doek los snijden.
Dat lukt. Ik houd nog een
stuk over dat ik om een schootlier kan wikkelen.
Technische verdieping van een mogelijke oplossing!
Ik heb al eens eerder een
touw in de schroef gehad.
Het punt is dat als de motor daardoor
afslaat, de keerkoppeling geblokkeerd is.
Dus in zijn achteruit en opstarten is er niet
bij.
Bij de Raaf kan je vrij makkelijk de schroefas loskoppelen
van de keerkoppeling. Dan kan de keerkoppeling weer in zijn vrij gezet worden.
Dat doe ik eerst!!
In het geval van “een touw in
de schroef” doe ik, als er nog een stuk touw over is, dat stuk op de schootlier
en zet daar spanning op.
De schroefas een tikkeltje achteruitdraaien,
de schootlier iets aantrekken en zo kan het lukken dat de lijn uit de schroef
gaat.
Met de het plastik zeil lukt
dat niet.
Volgende mogelijke oplossing;
Ik
heb aan boord een stok met daaraan, een
scherp mes bevestigd.
Met
de bijboot erbij kan ik met dat mes het e.e.a. doorsnijden.
Dus
bijboot te water en naast de boot, ter hoogte van de schroef, vastgelegd.
Voorzorgsmaatregelen;
Extra
lijn aan de bijboot voor als… en een lijn aan de achter kant van de bijboot. Roeispanen
gereed voor als dat nodig is.
Mes
klaarleggen, waarbij je rekening moet houden dat je bij een verkeerde beweging zomaar de bijboot lek kan prikken……
ook niet leuk!
Alles
is gereed. Ik ga in de bijboot, het is
helder water, door de rimpels op het water kan je niet alles goed zien.
Wat
ik wel zie is een enorme prop in elkaar
gedraaid plastic doek.
Vlak
achter de schroef en uiteraard ook nog het nodige om de schroef en schroefas.
Het
snijden met de lange stok gaat ongecontroleerd . je ziet niet precies wat je
doet en daar waar losse stukken zitten snij je het plastic niet door.
Bij
een touw licht dat anders daar zitten geen rafels aan.
Dit
werkt dus ook niet.
Volgende mogelijke oplossing;
Inmiddels
heb ik wel gemerkt dat het water echt niet zo koud is als gedacht. Blijft over
.. duikbril en zwemvliezen aan.
Voorzorgsmaatregelen.
Over
mijn ondergoed doe ik nog een strak hemd met lange mouwen aan en een zwembroek.
Dit ten enige bijdrage aan isolatie.
Ook
doe een lifegordel om die met de boot verbonden is.
De
bezaan en fok zijn nog gehesen,
Als
het nodig is heb ik enige mogelijkheid om dan te kunnen manoeuvreren.
Met
weinig wind geeft dat enige snelheid.
Niet
veel…. maar als dat meer is dan ik met zwemmen bij kan houden wordt dat een vervelend
afscheid.
Of
zwemmen naar de kust, die vlak bij is en dan op de rotsen klimmen. Etc etc
Met
een touwtje aan de boot vast is wel zo veilig.
Een
stevig duikers mes is ook aan boord.
Met
ene of het andere mes moet de klus te klaren zijn.
Adem in en duiken maar.
Ik
zie dat het plastic samen gedraaid is tot een bal van dertig tot veertig cm
doorsnede,
Vlak
achter de schroef.
Als
het doek wat je wilt lossnijden, onder spanning is, gaat het lossnijden
gemakkelijk. Dus … trekken en snijden!!
Adem
halen, duiken, trekken en snijden, ademhalen, duiken, enz.
Het
lukt om de prop los te snijden.
Helaas
lukt het mij niet dat stuk plastic te redden.
Het
drijft te snel weg.
Mogelijk
lastig voor andere schepen. Dat geld ook voor de balk. Het is niet anders.
Rest
nog het plastic, rond de schroef en schroefas los te snijden.
Omdat
een stuk spanning er nu af is gaat dat vrij vlotjes.
Zo
het probleem is weggenomen.
Rest
nog persoonlijke verzorging en de boel weer opruimen.
De
motor had al en klein uurtje gedraaid.
Er is warm water in de boiler, kan ik even
lekker onder de douche !!
Droge
kleren aan, bootje weer aan dek etc.
Om
elf uur was de klus geklaard.
Blijft
over…. een beetje wind uit het ZW dat
redelijk op temperatuur is en een zon die volop schijnt.
Mooie
omstandigheid om van de schrik te bekomen!
Toetsen op conditie etc.
In het kader van ouder worden
en je elke dag wat inlevert evalueren of
ik hier grenzen ben tegen gekomen of niet..
Kracht in benen armen, handen
etc. geen belemmering
Last van de kou…. . water had
een aangename temperatuur.
Moeheid, geen overdadige
moeheid.
Wel neem ik na zo een
inspanning een rust momentje.
Ben je uitgerust als er zich
weer een calamiteit voordoet!
Je weet het nooit!!. Dit was weer zo’n geval!!
Een nabrander!!: in de avond
krijg ik last van een gekneusde rib.
Kennelijk opgelopen toen ik
vanuit het water de bijboot ingekropen ben.
Te veel en verkeerd op de
borstkast geleund. Een paar dagen last??
Met enige zorgvuldigheid kan ik nog alles
doen!!
Volgende keer meer
zorgvuldigheid en respect tonen voor het oude lichaam.
------------------------------------------------------------------------------
We vervolgen onze weg .
Het blijft een zwak tot matig
windje uit de goede hoek .
Ik zie van het eiland een
speedboot naar Kreta varen.
Zo’n boot kan al gauw, met
het huidige vlakke water, dertig tot
veertig knopen snelheid halen. In een
uurtje naar Kreta.
Je moet er niet aan denken
als zo’n kleine speedboot op die balk knalt.
Kaap Spathi, 17 mijl voor Chania, halen we niet voor
donker.
Om 4 uur wordt het fris,
warme kleren aan en rond zes uur gaat het licht uit.
De lichtjes aan de wal gaan
aan.
Een voordeel is dat je daarop
veel beter kan oriënteren dan op een grauwe kuststrook.
We gaan de nacht in. Elk half
uur de wekker en een controle rondje doen.
De weinige wind die er is, is
inmiddels gedraaid naar het ZO.
Daar,.. waar we naar toe
moeten. We worden dus eigenlijk de baai uitgedrukt.
Met geen of weinig wind, die
af toe ook nog een beetje van richting veranderd, schiet het niet op.
Als het een beetje licht gaat
worden, gaan de lichtjes aan de wal uit.
Wat er overblijft, een grijze
kuststrook, met weinig oriëntatie mogelijkheid.
Op zich niet zo’n ramp. Als het lichter wordt.
komt er meer kleur .
Het is bewolkt met hier en daar
een venster voor de zon.
Richting Chania zie ik hoge
bergen met sneeuw er op.
Hoogte van de bergtoppen??? .. 2200 meter
plus.
Vanaf zee een prachtig
gezicht. jammer dat er wat veel wolken om de toppen zitten!
De temperatuur is aangenaam.
In mijn warme pyjama met
vliesjack heb ik mijn ontbijtje in de kuip .
Het water is vlak. Geen deining
of golven.. We sukkelen de baai binnen.
Alles word beter zichtbaar en
met de kijker erbij geeft de kust steeds meer van zijn geheimen prijs.
Ik heb geen haast om de haven
in te gaan.
Met een vaartje van één tot
drie knopen komen we dichterbij Chania.
Op het laatst is de wind nul
.
Zeilen naar beneden, netjes
opdoeken, voorlopig blijf ik in Chania nog wel liggen.
Op de motor de laatste twee mijl
volbrengen.
We komen bij de ingang van de
haven.
Ik wordt al opgevangen door de havenmeester.
In de achter haven is geen
plaats, hier in de voorhaven wel.
Anker uit en met de kont maar
de wal. Dat gaat prima.
Ik mag met de havenmeester
mee naar kantoor.
Scheepspapieren mee. Voor de formaliteiten.
Ik krijg te horen dat ik
maximaal twee weken kan blijven liggen... Zal wel.
In een baai meer naar het
oosten is ook een haven.
Daar kan ik vooraf polshoogte
nemen. Ik maak me daar niet druk om.
Ik kan mij voorstellen dat ze
in het hoogseizoen geen langblijvers willen hebben. Er is nu, aan deze kade
plaats genoeg. We zien wel hoe het uitpakt.
Wel moet ik hier betalen.
Ongeveer 100 euro voor twee weken.
Even wennen. De tijd dat je
gratis aan de gemeentekades kon liggen is voorbij!!
Achter eigen anker is dat nog
wel vrij van liggeld.
Hier zijn geen anker
mogelijkheden.
Aan de kade, is het ter
afwisseling, wel zo makkelijk en gezellig.
Walstroom en water bij de
hand. Dat is wel een luxe.
Aan boord is het gebruik en
doseren van water gas en elektriciteit een cruciaal puntje.
Met de walstroom en een
waterkraan bij de hand, is dat niet meer van belang.
Warm water uit de boiler, als
het kil is, even de elektrische kachel aan.
Douchen tot je erbij neer
valt. Water op !!! met de kraan aan de wal kan alles weer bijgevuld worden.
Chania…… een grote stad.
De oude stad, inmiddels enige eeuwen oud, ligt aan het haven gebied.
Genoeg om van te smullen.
We beginnen aan een nieuw
jaar.. Hier in Chania Kreta!!
Met een nieuw verslag over mijn
belevenissen.
Einde van het 11e verslag.
