Reisverslag 2025  deel 1.

---------

Verblijf in Griekenland met de Witte Raaf.

Voorlopig Kreta en dan ???..

 

Mijn  belevenissen….

  Laatste uit het vorig verslag..

 

Ter afwisseling aan een gezellige de kade te liggen is ook leuk.

 Walstroom en water bij de hand.

Chania is een grote stad.

De oude stad, inmiddels enige eeuwen oud , ligt aan het haven gebied. …..Genoeg om van te smullen.

 

Het nieuwe jaar is begonnen!

Ter kennisname….. mijn vaarplannen voor dit jaar.

 

Lange afstanden vaar ik alleen,

Aangekomen op een mooi vaargebied is iedereen welkom.

 

Weer en weder dienende is het volgende koersje uitgezet.

Kreta verkennen,…daarna richting Rhodos, gevolgd door de kleinere Griekse eilanden voor de Turkse kust. 

 

Half juni wil ik voor drie maanden naar Nederland.

Dan is het hier te druk en te warm.

Voor de Witte Raaf moet ik dan een plek op de kant zien te vinden.

Vaarplan na half september???

Dat is te nog te ver weg, dat zien we dan wel weer!.

 

Praktische invulling om voor een bepaalde tijd met de Witt Raaf mee te varen.

 

Ik wil geen definitieve lange termijn afspraken maken.

Domweg omdat ik niet weet waar ik dan ben.

Praktijk is dat binnen twee weken het e.e.a. te regelen valt.

Praktijk is ook, dat de intentie om te komen wel aanwezig is maar dat op het moment suprême toch een kink in de kabel kan komen en het feest niet doorgaat.

Het zij zo.

Niet geschoten is misgeschoten.

Vragen??   bellen .. dan we weten meer  0031 6 5350 4551.

 

Kosten??   Ik ben, en wil geen charter zijn.

Het gaat om de gezelligheid en het met bekenden kunnen delen van de mogelijkheden die ik hier nu heb.

Richtlijn;  ik zorg voor het schip, de bemanning voor de dagkosten..  boodschappen en havengelden…..zo ongeveer….

 

Verder met het verslag

Zaterdag 4 januari

Om met het weer te beginnen: het is bewolkt en in de middag komt er regen.

 

Eerst maar vers brood bij de bakkerij ophalen. Gistermiddag was het brood op.

Ik fiets mijn duim achterna.

Er is nog weinig publiek. De restaurantjes zijn druk bezig met bevoorrading en voorbereidingen treffen voor middag en avond.

 Eerst maar in de directe omgeving .. de oude stad, een beetje verkennen. Op deze momenten kun je ongestoord met de fiets overal doorheen knallen. Op zijn Amsterdams. Heerlijk.

Massieve bouwwerken uit het verleden en smalle steegjes.  

Als er een paard met smalle kar er door kan lopen is de steeg breed genoeg. Dat was de maatstaf van die tijd

Ik kom ergens aan de buitenkant van de oude stad uit.

Richting bakkerij fietsen….. zowaar , in deze grote stad kom ik bij de bewuste bakker terecht.

 

Tussendoortje.

Eigenlijk heeft ieder levend wezen een ingebouwde GPS.

Of het nu een vogel is, een kat, een bij, een mier, of een hond. 

Ze weten altijd hun weg te vinden.

Wij mensen kunnen dat ook.

Omdat we daar geen beroep op doen, zakt dat weg.

Ik houd mij daar wel mee bezig.

Als ik naar een bepaalde plek wil, en mij daarop concentreer, dan kom ik daar ook vaak uit.

Of het nou met de fiets is, met de auto of de boot.

 

Met een google maps op zak hoef je niet meer te verdwalen!!.

Ga het maar proberen.

Iets wat nooit gebruikt is gaat ook niet meteen werken.

Geduld en je zult zien!!

 

 

 

De bakkerij die gericht is op lekker brood bakken. Geen dure mooi winkel, dat heeft dit bood niet nodig!!  Wel functioneel.

 

De bakker heeft veel soorten (nog warm) brood, ik kies voor olijfbrood. 

Als ik, nadat ik boodschappen heb gedaan,  aan boord ben… even proeven, met een paar plakken oude kaas, waar ik zuinig op ben…

Smullen geblazen!!

 

De Griekse  vaarbelasting moet bij een postkantoor betaald worden. Die zijn op zaterdag gesloten, dat wordt dan maandag.

Naar de Lidl de nodige boodschappen doen. Dat was er wel aan toe. Er  is een Lidl, buiten de stad.

Ik weet waar ik ongeveer moet zijn dus op stap. 

Dan komen de besneeuwde toppen te voorschijn!!

Toch maar een fotootje maken… Shit… ik heb mijn handschoenen buiten op een bankje bij de bakkerij laten liggen. Terug maar weer.

Ze liggen daar nog.  Of dat in Italië ook zo werkt…. Ik weet het niet!!.   Hier gelukkig wel.

Weer op stap naar de Lidl.

In welk land je ook komt, de Lidl heeft daar voor 90% hetzelfde vertrouwde assortiment. Enigszins aangevuld met lokale producten. 

Mijn ontbijt is yoghurt met een noten melange.

Het assortiment noten is hier hetzelfde als in Portugal of waar dan ook.

Ruime keus. De slag wordt geslagen. Met een overvolle rugzak weer terug naar de boot.   …. Die kant uit!!..de duim achterna....Een lange weg af , een steegje door , via een trap naar een lager gelegen gedeelte… en … we komen op het plein bij de boot uit.

Gister avond werd het wat laat. Nu maar een slaapje pakken.

Voorlopig even van de kaart.

 

 

Een kennismaking

 Aan de kade staat de buurman. Alex een Fransman.

Hij heeft van het voorjaar, hier in Griekenland. een tweedehands boot gekocht.

Het teak dek??? Geschroefd en wel erg dun. Het geeft wat lekkage. Hij is jaloers op het dek van de Raaf.  Dat kan ik snappen.

Of ik enig idee heb wat het hem zou gaan kosten om dat ook op zijn boot ook te doen. Veel!!

Teak is tegenwoordig erg duur, en dan nog het leggen. 

Heeft hij wat om over na te denken.

 

Hijzelf komt uit het vaargebied bij Perpignan aan de zuid Franse Rivièra.

Hij vaart daar veel wedstrijden.

Het schip blijft hier de hele winter liggen.

Even onthouden, moet er voor mij ook mogelijkheden zijn…Toch?? Van de havenmeester mocht ik hier tot 17 januari blijven!!

 

Alleen bij harde noorden wind  is de huidige plek niet aantrekkelijk.

Aan de oostkant van het schiereiland is een baai met een haven.

Daar ga ik zeker mijn licht op doe !  Met de fiets is dat 10 km.

 

Het was een korte kennismaking.

Hij moet achter zijn hondje aan.

Een scheepshond ter grootte van een stevige kat.

Ik zal hem later nog wel spreken.

 

 

 

 

 

Zondag 5 januari.

Gedachten die deze nacht door mijn hoofd spookten!!1

 

Het verwerken van verliezen!

Lastig verhaal…….dan overslaan!

 

Als ik zo over de pleinen en door de steegjes van de oude stad loop, kan je de beleving van die mooi momenten van verbazijg niet delen.

 

Dan ben ik even alleen. Momenten waarbij gedachten aan Katja zomaar weer binnen knallen.

 

Na ontdekking van haar ziekte was er nog hoop op termijnen met redelijke  kwaliteit van leven.

Een optie toentertijd,   met de Raaf naar Kreta varen, Katja zou dan in het najaar hiernaar toe zou komen.

 

Wat zou het fijn geweest zijn als ik hier met haar had kunnen lopen. Het mocht niet zo zijn.

Mijn gedachten gaan alle kanten op..  Eén daarvan, is de zin van het leven, …..wat zijn de basis ingrediënten.

 

Liefde ……werk….. verwerken van je verliezen.

 

Mijn interpretatie daarvan!.

 

Liefde

Het geven van je volledige aandacht aan een ander levend wezen.

……..“Van hart tot hart”…… (Anders werkt het niet!).

 

Katja

In één van de eerste regels van de song “That’s Life” staat  “All you give is all you get”…..  “Alles wat je geeft krijg je terug”….. .

 

Als je de planten en bomen liefde geeft, dan krijg je bloemen en vruchten daarvoor terug.

Als je dieren liefde geeft dan krijg je vertrouwen en bescherming terug.

Als je mensen liefde geeft dan krijg je liefde terug.

 

Werk

In dit kader vind ik werk een verkeerd woord.

Werk doe je als iets moet.

Werken voor je hypotheek, werken voor je baas zoals hij dat wil.

 

Werk vervang ik door creativiteit.

Van uit je talenten kun je mooiste dingen creëren.

De ambachten: steenhouwer, smid, meubelmaker,  

De kunst: beeldhouwer, kunstschilder, edelsmid,

De wetenschap: de kosmos, de geneeskunde, techniek

Etc etc.

 

Een slogan van een uitzendbureau:

Als je een baan hebt die past, hoef je niet meer te werken!

 

Dan creëer je met je talenten de mooiste verbazingen!

 

Verwerken van je verliezen

Daar zal een ieder zijn weg in zien te vinden.

Helemaal verdwijnen???

Men zegt wel dat voor de mensen die de oorlog meegemaakt hebben, de oorlog niet afgelopen is na de bevrijding, maar pas als zij afscheid van het leven nemen.

Ik denk dat hetzelfde ook voor andere, “ingrijpende”,  verliezen geld.

 

We pakken de draad weer op.

 Het leven is geen snelweg tussen de wieg en het graf , maar een parkeerplaats in de zon.

Dan doen we vandaag!!

----------------------------------------------------------

Goed begin!   De zon schijnt….. echter, de Raaf ligt in de schaduw van de oude gebouwen, even geduld dus.

Tijd om de nachtgedachten van mij af te schrijven.

Zijn we geestelijk weer schoon en onbevangen!

 

Maandag 6 januari   Driekoningen.

De bevindingen van Meander omtrent mijn bloed onderzoek had ik nog niet vernomen.

Even bellen en alles komt weer voor elkaar.

De bloedwaarden waren inmiddels bekend en geven geen reden tot ongerustheid.

 

De Griekse vaarbelasting moet nog betaald worden.

Het postkantoor was zaterdag dicht, vandaag moet het open zijn.

Het is mooi weer!!  Ik pak de fiets en ga richting grote havenkom.

 

…….Is het daar hartstikke druk, kan er met de iets niet doorheen!

 Door luidsprekers hoor ik een voorzanger een gebed doen.

Over de mensen massa kan ik zien dat het leger en de marine vertegenwoordigd zijn. 

Ook stijgt er op een gegeven moment rood/oranje rook op. 

Het zal wel één of ander processie zijn.

Vanwege de drukte fiets ik een stuk om, kan ik vanaf een andere kant het schouwspel waarnemen.

In de grote havenkom dobberen een heleboel boten en bootjes.

Er zwemmen een aantal jongelui in het water.

Een gezegende voorjaarsduik???

 Ik weet het niet. Ik spreek een Engelse dame, die wist mij te vertellen dat het om een kerkelijke gebeurtenis ging.

Eerst grote dienst in de kerk, daarna naar de haven.

Om de zee, in het nieuwe jaar, gunstig te stemmen.

We weten iets meer.

-------------------------------------

 

Ik weet waar het postkantoor ongeveer is.

We gaan kris kras door de ”old town”. Wel zo interessant.

 

De originele bebouwing is hier en daar verdwenen of  overwoekerd door “nieuwbouw” van eeuwen geleden.

Toch is nog veel van het originele steenwerk terug te vinden.

Heerlijk om daar doorheen te krabbelen.

Via het doolhof van steegjes en tussendoortjes, kom ik ongeveer bij het punt waar het post office moet zijn.

Google Maps geeft aan dat het post office 10 meter bij mij vandaan is. Dat is niet zover lopen.

Echter, vandaag een religieuze feestdag. Gesloten!.

Er is een klein pleintje met bankjes. Toch maar even Googelen op festiviteit, Chania, 6 januari..

Ik vind het volgende:

 

Epifanie – Driekoningen 6janauri

 

Driekoningen wordt in Griekenland Theofania (Godsverschijning) of Fota (feest van de Lichten) genoemd. De avond voor Driekoningen vindt de Verlichting plaats in kerken en huizen. Priesters zegenen alle huizen, winkels en kantoren met basilicum. 

Op 6 januari, de dag van de Driekoningen, worden bij de havens een viering gehouden met een grote menigte mensen.

 De priester zegent de boten die zich in de grote haven van elke stad verzamelt hebben en hij gooit een kruis in de zee.

 Daarna springen durfals vrijwillig de zee in om het kruis op te duiken en speciaal gezegend te worden.

----------------

Ik zie dat de grote zeilboten en ook enige kleine boten de zee op gaan.

Komen na een rondje gevaren te hebben, weer terug.

Waarschijnlijk om de zee te  laten zien dat zij gunstig gezind en gezegend zijn.

Zie ook:

  https://www.grieksegids.be/tradities/epifanie-drie-koningen.php

=======================

 

Via alternatieve routes fiets ik weer terug.

Deels inmiddels bekend terrein en deels onbekend. 

In de Altstadt is het druk.

De mensenmassa, ouderen, ouders , kinderen, etc.  van de kades rond de havenkom. zoeken hun heil op de terrasjes en restaurantjes.

Geen toeristisch spektakel. Gewoon zoals het al eeuwen gaande is. Prachtig om dat zo mee te maken.

We gaan weer aan boord. Winkels dicht …geen boodschappen.

Deze bijzondere ervaring vastleggen.

De dag wordt weer anders ingevuld.

 

Kaartje leggen voor tijd verdrijf.

Er is ook nog een opera CD. Die zetten we op.

Lucia di Lammermoor

Het drama speelt een aantal eeuwen geleden in Schotland.

Het legt een link naar de oude stad hier in Chania.

Hoe zou het er hier toen uitgezien hebben. 

De enorme productie van de opera geeft een blik van die tijd.

Kostuums en toneel entourage geven daar een mooi beeld van.

De hele bezetting kan zo hier de oude stad in lopen.

 

Dinsdag 7 januari

De feestdagen zijn voorbij. De feestverlichting in de straten wordt weggenomen, de kleine kermis wordt ook  in onderdelen weggewerkt

 

 Er is nog een taak te doen!  Vandaag moet het gebeuren….

 

De Griekse vaarbelasting betalen.

Dat is bureaucratisch gedoe  overslaan dus??

Als je in de Griekse wateren komt, moet je via internet, je aanwezigheid bij de belastingdienst melden.

Via de website moet de nodige informatie ingevoerd worden.

Veel informatie waarvan je denkt wat is dat nu,…… en met het meeste informatie doen ze niks.

Maar goed…. Als het je lukt om ongeschonden uit de strijdt te komen, is je melding geaccepteerd. 

Vervolgens krijg je via de e-mail de betaalgegevens door.

Met die informatie moet je bij een post kantoor betalen.

Op 31 december, op het eiland Kitheria heb ik mij voor de komende drie maanden aangemeld.

In dat havenplaatsje is geen postkantoor.

 Op het eiland Antikitheria ook niet.

In Chania is er wel een postkantoor maar dat is op zaterdag gesloten. Dan maar op maandag, dan is het Driekoningen, ook gesloten. Dinsdag zijn  ze open. Nummer 86 is aan de beurt en ik heb nr 102.   Twee van de zeven loketten zijn open!!

 Ik heb de mail met betaalgegevens op de telefoon staan…

……..“Wij moeten een geprint document hebben”   oh?  …

Kunt u dat voor mij printen??  Ik heb de info ook op een memorystick staan,….

………”Nee dat doen wij niet.  In de volgende straat is een boekwinkel en die kunnen dat voor u uitprinten. Als u terug komt zal ik u meteen helpen.”……

 

 Dat is keurig geregeld. Naar de boekwinkel…… Printen???…

…… “Dat kan, wilt u de mail naar ons doorsturen?? “……….

 Ook dat lukt… Met de geprinte documenten terug naar het postkantoor. ……….. Ik wordt meteen geholpen!! ……….

Het duurt even maar ik heb aan mijn betaling verplichting voldaan.

Puf puf..

 

Volgende actie:  na enig zoeken heb ik een adres die ervoor kan zorgen dat mijn gasfles gevuld kan worden.

Dat adres is aan de buitenrand van de stad.

 

Eerst bij de buurman langs, die heeft lekkage probleem van zijn teak dek. !!

 

Technisch verhaal teak dek restauratie!!

In feite is het dek versleten.

De diepte van de naad is een paar millimeter.

Dan moeten de naden eerst op diepte gemaakt worden

Zoveel vlees is er niet.

 

Wil je het goed doen dan is het heel veel werk en de vraag is…. hoe lang blijft het goed.

Eenvoudig alternatief en doeltreffend: Teak verwijderen en anti slip. Daar wil hij niet van horen. Kan ik begrijpen!!

Namaak kunststofteak.

Er zijn soorten die erg mooi en goed zijn, zeker ook aan de prijs.

Het zijn geen leuke mededelingen.

 Daar moet hij het maar mee doen. Ik stap weer op!!

 

Gasflesje vullen!!!

Effe fietsen naar de rand van de stad…. Maar dan heb je ook wat!!.... Ik neem niet de kortste weg, wel weer een leuke tocht door steegjes en straatjes.

Via de buitenwijken kom ik bij een bedrijf die mij hopelijk verder kan brengen.   ……

”Brengt u de fles maar…. over ongeveer 4 dagen is de fles gevuld en bellen wij op om de fles op te halen.”

Dat is mooi. Gaan we morgen doen.

-------

Ik zit in de buurt van de Lidl. Toch nog maar wat boodschapjes doen. Als ik denk dat ik in de buurt ben kijk ik even op Google Maps. 

Nog driehonderd meter, maar wel via een omweg. Ook voor elkaar!. 

Er is aangename temperatuur, terug door de oude stad is een heerlijkheidje.

Stel je Amsterdam voor, …..zonder toeristen……!…

Alleen wat Amsterdammers met nog een paar Nederlanders!!  

Zo is dat nu hier, met de Grieken, geen toeristische druk etc.

Alleen mensen die Grieks praten. Gewoon lekker als Grieken onder elkaar.

Ik heb ook niet de behoefte om te fietsen, een stuk lopen is net zo fijn!!  Ik kom op de leukste plekjes!!  Genieten.

Er zitten weer kilometertjes op de teller. We zijn aan boord.

 

Woensdag 8 januari

 

Alvorens de gasfles weg te brengen eerst een warm brood halen.

Zit nagenoeg op de route. Binnen 7 dagen krijg ik bericht wanneer ik de gasfles op kan halen.

We gaan naar Souda. Daar is een baai waar mogelijkheden zijn voor een veilige ankerplaats.  8 km met de fiets, dat is te doen.

Tussen het “schiereiland “ en de “vaste wal” is het nagenoeg vlak land.

In deze baai is een kade voor grote ferryschepen.

Er is een kleine goed beschutte binnen baai. Prima ankergebied.

Er liggen nog meer schepen en gelukkig niet te veel.

Of het diep genoeg is kan ik niet boven water krijgen.

Dat zien we dan wel weer. Er blijven daar genoeg anker mogelijkheden over.

 Hier is ook een visafslag. Dus visserij activiteiten.

Er is ook een “jachthaven”.

Stelt niet veel voor. Een kade met nagenoeg alle ligplaatsen bezet.

Een gaatje waar ik de Raaf tussen kan wurmen is er wel.

Zeker niet ideaal en het zal mij niet in dank afgenomen worden.

De schepen liggen allemaal met veel lijnen, winterklaar, afgemeerd..

 De ankerplaats is een prima veilige ankerplaats.

De omgeving is minder aantrekkelijk.

Van Chania tot Souda is het bewoond gebied met de nodige bedrijfsactiviteiten.

Het brengt niet veel bijzonders.

Aan het einde van de baai is een strand.

Een beetje verloederd maar zo te zien wordt het weer wat opgeknapt . Aan de westkant een delta met een riviertje.

Een mooi stukje natuurgebied. 

Aan de noordkant is een heuvel rug.

Mooie locatie om appartementen /zomerverblijven te maken,….dat gebeurd ook.

 

Voor zover ik het kan bekijken is boven op de heuvel een hoogvlakte, Aldaar is het Chania internationaal vliegveld gevestigd.

 

Voor de terugweg is er een alternatieve route. Die ga ik nemen.

Er gaat een weg aardig omhoog, en omhoog.. Het laatste stuk in de laagste versnelling niet goed genoeg meer.

Bergje oplopen……..Dat gaan we geen tweede keer meer doen.

 Het voordeel is wel, dat, als je eenmaal boven bent, je makkelijk naar benden gaat.

We komen bij de haven uit. Dat weten we ook weer.

 

Weerpraat.

17 januari zou ik weg moeten. Er is dan een behoorlijk storm uit het noorden voorspeld. Waar ik nu lig is dat dan geen plezierige plek. Mijn voorkeur gaat uit naar een plek in de achterhaven.

Daar zijn lege plekken, maar waarschijnlijk wel toebedeeld.

Als een  eigenaar van zo’n plek, de komende maanden die plek niet gebruikt???/ is dat voor mij een mogelijkheid.

Dat moet ik zien uit te vinden. Met een maatstok heb ik wel al gekeken of de diepte oké is … dat moet lukken!!

 

Ik heb nu altijd nog een rugdekking in de Souda baai. Dan moet ik wel daar voor 17 januari zijn!!

 

Onverwacht Nederlands contact!

In de avond zit ik nog op Navily te kijken. Een app op de telefoon die informatie geeft over ankerplekken.

Kennelijk kan je daar ook chatberichten kwijt (weet ik veel!!) .

Een Nederlandse solozeiler meldt zich. Hij is net in Souda aangekomen en ligt daar nu achter zijn anker.

We hebben via de telefoon contact. Morgen komt Kees, zo heet hij, met de bus naar Chania en ontmoeten we elkaar. André, die met zijn boot in Sitia ligt en nu in Nederland is, kent hij ook.

Kees heeft er al wat Griekse mijltjes opzitten.

Gaan we morgen allemaal beleven!

 

Donderdag 9 januari.

In de ochtend tref ik de havenmeester.

Verteld van de voorspelde storm en gezegd dat er lege plaatsen zijn in de achterhaven.

Antwoord:” achterhaven is alleen voor de locals!  Het er ook gevaarlijk???”

Met een veto van de havenmeester kom je niet verder.

Ik denk als je de “eigenaar “ van een plek kan vinden, dat er misschien wat te regelen valt. Komt tijd komt raad!

Als ik op een bank op de kade zit komt er nog iemand naast mij zitten. We raken in gesprek. Hij wist te vertellen dat de Souda baai een uitvalsbasis is voor de Amerikaanse marine is.

Ik had al iets vernomen van militair gebied??  Verboden gebied?? Via de marifoon melden dat je komt en dan geen antwoord krijgen??

 Stukje bij beetje kom je steeds meer te weten.

Het is mooi weer, ik ga de oude stad in.

Geen wind wel zon!. Een zitbank biedt zich welwillend aan.

Even de zon op mij in laten werken, hier, in de stad, is het beetje wind niet koud.

Eind van de middag komt Kees aan boord.

Een biertje of een Irish koffie. Het wordt een Irisch koffie.

We babbelen wat af. Kees weet wat meer van anker apps. Ik nu ook!! Staat op de telefoon!!

En…. De weersvoorspelling is aangepast… Geen storm ,.. wat wel overblijft is een windje vier à vijf. Dat is weer een geruststelling.

We nuttigen ons avond maal in het restaurant waar ik aan de kade lig. Het wordt wat laat. Shit.. De laatste bus voor Kees is al weg.

Hij kan blijven slapen maar heeft zijn pillen niet bij zich, die moet hij wel  nemen. Dan maar een de Taxi.

Zaterdag huur ik een auto en gaan we samen op stap.

Kees kent de omgeving iets beter dan ik. Maken we daar een mooi dagje van.

 

Vrijdag 9 januari.

Als ik mijn ontbijtje nuttig bemerk ik en enige activiteiten in de haven.

Er komt nog een bootje aan de kade..  46 meter lang en 9 meter breed. Toch maar kijken hoe dat in zijn werk gaat.

Heel zorgvuldig met een stuk of vijf bemanningsleden en met de nodige onderlinge communicatie vanaf de brug,  wordt er afgemeerd.

Hij heeft de gele vlag in het want, ten teken dat hij ingeklaard moet worden.

Op Vesselfinder ontdek ik dat ze uit Port Said, Egypte komen.

Het is de Scorpion  MMSI  518999001 in 2015 gebouwd en varend onder de vlag van Cooks Islands Australië.

Ze maken een mooi reisje op de Mediterrane!

------------------------------------------

Ik neem nog een rust momentje, dat is niet tegen dovemans oren gezegd. Half twee werd ik wakker.  

Aankleden en een auto voor morgen scoren. Dat lukt… maarrrr…… Er is discriminatie. Normaal moet je tweehonderd euro borg betalen , als je ouder bent dan 80 wordt dat vierhonderd euro.

Dan maar wat cash pinnen. Een paar boodschapjes een stukje door de oude stad en we zijn weer aan boord.

Op de Navily app zie ik dat er meer naar het oosten nog een haventje is. Daar ben ik nog niet geweest.

Nog een uurtje voor het donker wordt, een stukje fietsen langs de kust.

Er zitten hier aardig wat rotsjes /uitsteeksels net onder of net boven water!  

Leuk om te snorkelen, niet om daar, met de Raaf, te varen.

Het haventje is alleen geschikt voor kleine (vissers) boten.

Weten we ook weer.

Als ik terug kom zie ik dat aan de kade een catamaran is afgemeerd . Een Nederlander, het is nu donker, morgen zien we wel of we een praatje kunnen maken….

 

Zaterdag 11 januari

Autootje opgehaald en naar de Souda baai gereden. Inmiddels bekend terrein. Eergisteren nog met de fiets verkent.

 

We gaan naar de Samariakloof, ergens in de bergen. Dat is het doel. 

De reis daar naar toe is wel zo interessant. 

De variatie van landschap bergen en heuvels is geweldig. 

De nodige haarspelt bochten en hoogten verschillen, ook leuk om daar te rijden!.

Onderweg komen we ook nog op een plek waar je zowel de zee aan het noorden kan zien alsook de zee op het zuiden. Met op de heuvelrug windmolens, Goeie Plek!!

 

Daarover vertellen is lastig . De foto’s geven slechts een gering beeld van de totale indruk. 

 

We komen bij het begin van de wandeltocht door de Samaria kloof.

De kloof / wandeltocht, is in de winter gesloten. Maar het verhaal is wel zo interessant: Je wandelt vanaf dit punt naar de kust,

De 16 km die je af moet leggen (waarvan 13 echt in de kloof), zijn niet bepaald makkelijke kilometers. Je start op een hoogte van 1250 meter en daalt in de eerste paar kilometer zo'n 750 meter af. Dit gaat niet over een goed aangelegd pad; het is vrij steil en uit rotsen gehakt. De rest mag jezelf uitzoeken op internet, wel een aanrader!!.. https://www.reisroutes.be/blog/griekenland/samariakloof-kreta-bezoeken.

https://www.auto-huren-kreta.nl/blog/samariakloof

--------------

Boven het startpunt is een restaurantje, en dat is open.

 

Daar maken we gretig gebruik van.

Met de auto gaan we weer verder, naar Sougia een klein kustplaatsje aan de zuidkant van Kreta.

Daar is ook een klein haventje.

Zowel Kees als ik zijn altijd zeer geïnteresseerd in de mogelijkheden van zo’n haventje.

Na enige verkenning….Voor ons onmogelijk.

Erg klein en met een diepte van 1,60 meter lopen we vast. 

EN EEN GEIETEN KLOOFJE,

Er is wel een restaurantje voor de lunch. Daar lopen we niet vast. 

Via een andere terugweg, die weer even verassend is als de heenweg, komen we langs de oudste olijfboom die op deze aarde is gelokaliseerd.

Omdat de kern van de boom er niet meer is kan de leeftijd alleen maar geschat worden. Dat ligt op 3000 tot 5000 jaar…. Oud hè!! …

 

We vervolgen onze weg naar een haven plaats Kolymvari, wat meer naar het westen van Kreta.

Voor ons een haven om in gedachten te houden.

Langs de kustweg naar Chania rijden we over wat kleine bruggetjes. Kennelijk een delta gebied met kleine riviertjes/beekjes.

Morgen met de fiets maar eens bekijken.

We tanken de auto af en gaan naar de haven.

Kees heeft met de eigenaren van de catamaran, vorig voorjaar, via de Navily app. contact gehad, maar nooit ontmoet.

We kloppen aan en worden hartelijk ontvangen.

Laura en Gilles varen inmiddels al zo’n 5 jaar met hun catamaran door de Europese wateren. 2006 willen ze de “grote” oversteek maken. Morgen vroeg vertrekken ze naar andere oorden.

Was een gezellige ontmoeting en houden wel contact.

 

Te laat om eten te koken.

Het eerste de beste restaurant zit vol maar het volgend restaurant biedt mogelijkheden. Wel de laatste bus in de gaten houden?

!! Half elf!!  Dat gaat lukken.

 

Ik loop nog even mee. Bij de bushalte kletsen we nog wat door.

De avondtemperatuur is aangenaam, wat houdt ons tegen.

Kees stapt op de bus. Ik weer aan boord slaapje doen. 

Na een dag vol indrukken gaat dat best lukken.

.

 

Zondag 12 januari

Een luie ochtend, mijn medisch verslag de deur uitwerken, een slaapje tussen door , dan toch wel in de kleren. 

Vandaag wil ik langs de kust een stuk westwaarts. Die kant op is er veel strand en promenades.  Bij het delta gebied is mooi stukje natuur, riet, wat zandbergen etc.  Voor de liefhebbers, haal Google Earth er maar bij!!

Als ik nog verder fiets kom ik bij een landtong waar zowaar een duinlandschap is PL Kanari. daar moet ik toch wel even door.

Mooi natuur- en recreatie gebied wat vandaag ook goed bezocht wordt.

En die kleine baai, verder op wil ik ook wel even zien, Yannis beach en Iguana Beach.

Mooie plekken en nu het niet zo druk is, gewoon ontspannen drukte. Op de terug weg ben ik bij een fruit winkel.

Ik hoor at Nederlands spreken… Even inhaken. 

Een echtpaar rond de zestig die hier al een jaar permanent wonen. Doen van hieraf via internet hun werk. Wel wat minder inkomen, wel een fijn klimaat.

Over twee weken zijn ze het jaar rond.  Zij vinden dit beter dan nog  zeven jaar in Nederlandse klimaat vertoeven.

We babbelen wat af en vervolgen onze wegen.  

Een lastig puntje van het solo varen, is, dat je de mooi momenten niet kunt delen. Het gemis, “aan het niet kunnen delen”, wordt met deze Nederlandse contacten een beetje gecompenseerd.. Daar kunnen we de nacht wel mee in!!

 

Maandag 13 december

 Brood bij de warme bakker halen. Ik neem weer wat andere routes, Inmiddels wordt het lastig om iets “onbekends” te vinden.  Ik heb al wat straatjes en steegjes doorgefietst!  Ik kom bij de bakker. Om de hoek, bij een stadsplein,  een supermarkt,  Nadat ik alles weer heb, even op het plein, op een bankje in de zon, genieten van een mooie voorjaarsdag in mei!

Althans voor de Nederlandse begrippen. Ik draag alleen een koltrui , de Grieken lopen nog in dikke jassen.

Er is hier nog geen 24 uurs economie.

 “s Nachts is het dood stil!.

De weekends worden ook als weekends beleefd.

Ontspannen de dag doorkomen met familie en vrienden,

Buiten , wandelen op de boulevards , pleinen en leuke  recreatie gebieden.

Jong, oud en alles wat daar tussen in zit. Er zijn wel toeristen, ik merk er nauwelijks wat van, de voertaal  is Grieks. Geen rolkoffers!!

Op maandag begint het dagelijkse leven weer.

 

Aan boord de nodige huishoudelijke klusjes uitvoeren. Komende twee à drie dagen wordt er regen verwacht.

Vrijdag is het weer droog en dan vaar ik naar de Souda baai, de beschutte baai waar Kees met zijn boot ligt. 

 

Ik krijg een mailtje binnen dat de gasfles gevuld is. Mooi ..kan ik dat vandaag nog, voor de regendagen, ophalen. Geregeld.

 

De lange golfwering aan de noordkant van de haven, heb ik nog niet van dichtbij verkent.

Op 2/3 van de wering is iets van een werfje geweest.

Het is nu nog mooi weer, dus…. gaan.!

Inderdaad er is een slipway waar de schepen op een slede, met een grote lier, de kant op werden getrokken. Er zijn restanten.

Stukken van de slede en in de “loods” twee zwaar verroesten lieren, Voor zover te zien, aangedreven door een verbranding motor.

 Een zwaar verroeste lintzaag voor houtbewerking .

Daarnaast nog een vlakbank om houten planken vlak te schaven. 

Met de inventaris is verder niks gedaan.

 

Het systeem van boten op een slede de kant optrekken wordt nog steeds gebruikt. Een beproefde methode.

De oude werf in de Vliho baai doet niet anders.

 

 Onder het Blauwe en Witte schip  zie de sleden duidelijk zitten.

 

In Atakos zijn deze sleden ook nog steeds in gebruik.

  

Scheepspraat.

De nacht van maandag op dinsdag is onrustig

Het was mij al bekend dat bij noorden wind, hier in de haven,  een lastige zwel kan zijn. Een deining die kris kras door elkaar gaat.

 

In mijn belevenis is dat bij een dikke vijf Beaufort en meer.

Dus niet....!!    vannacht een noorden windt, van drie tot vier.

Dat bracht al een behoorlijk beroering.

Geen hoge golven/deining max 20 cm.

Mijn interpretatie is, dat door plaatselijke omstandigheden, er een onderstroom ontstaat.

Te vergelijken met het volgende; als een binnenvaartschip door een smal en ondiep kanaal vaart, dan wordt er in de zijkanaaltjes water geduwd.

Daarna wordt het water weer weggezogen.

Geen golven, geen deining, maar wel een sterke onderstroom, ontstaan bij ondiep water.

 

Zo ook hier het geval. Wat gebeurt er….

 

Het schip ligt achter het anker op 3 meter diepte, en 40 meter ankerketting, daarbij een stevige mooringlijn op 45 meter  ( een lijn die aan een groot betonblok vast zit dat op de bodem van de haven ligt.

 

Aan de kade heb ik dubbele landvasten, bakboord en stuurboord. De spiegel zit op ruim een meter van de kade.

 

Door de onderstroom en speling op de landvasten, wordt het schip meegetrokken.

Na een halve meter wordt dat abrupt afgestopt door de landvasten.

Boem!!

Daar naast schommelt het schip.  !!. 

Door de nacht heen af en toe kijken of alles nog wel oké is.

Eventueel de landvasten en mooringlijn bij stellen.  

In de ochtend is de wind nagenoeg weg. De zwel niet. In de middag trekt de wind, uit het noorden (3 à 4), weer aan, vergezeld van regen.

Woensdag oosten tot zuiden wind met regen. Donderdag, idem  Vrijdag, als ik naar de beschutte baai van Souda ga, is het droog en 4 tot 5 uit het oosten.  Dat moet te doen zijn.

  

Dinsdag 14 januari

 

Door een lastige deining,… een onrustige nacht gehad.

Onder deze omstandigheden, met zo’n hobbelend, schip is ook niet handig om op de kade te stappen.

De loopplank kan je ook niet gebruiken, die gaat alle kanten op.

 Met de verwachte regenbuien blijven we toch wel aan boord,

Gister nog gefoerageerd. 

In de middag begint het door te waaien en er vallen fikse regenbuien. Nederlands weer (wel bij 14 graden!!)

Het grote schip zet ook nog maar een lijntje uit naar de andere kade. 

Het wordt de tijd uitzitten...........

Mooie gelegenheid om dit verslag de publiceren.

 Nog een paar foto's van de oude stad

Nog een paar foto's van het haven gebied,

Einde van dit eerste verslag in het nieuwe jaar!