Reisverslag 2025  deel 5

---------

Verblijf in Griekenland met de Witte Raaf.

Kreta en dan ???..naar de Dodekanesos. 

 

Van het vorig verslag

 

Na mijn middag slaapje steek ik het hoofd buiten de deur,

wind en koud…..   10 graden .  bbbrrr

Maart roert zijn staart.    Je kan beter in Nederland zijn.

Stroom draaien (er is geen zon) en de kachel erbij.

Zo is het is goed uit te houden, ik vermaak me wel!

In het weekend weer normale  temperaturen met zon.

Iets om naar uit te kijken.

 

Met deze vooruitzichten is het een mooi moment om dit verslag af te sluiten.

-------------------------------------------------

 We zijn nog in de Souda Baai 

Donderdag 20 maart

Het is nog koud en bewolkt, ik draai mij nog maar een keertje om.

Na het ontbijtje? 

De plannen wat verder uitwerken.  

Varen naar de Dodekanesos, schip op de kant, boekingen naar Nederland etc. Het leven wordt weer interessant!

 

Geen zon, toch maar weer stroomdraaien en de kachel erbij.

 In de middag is het iets aangenamer. De loopplank onderhanden nemen en helemaal kaal halen.

 

Vrijdag 21 maart

Ontwaken uit de winterslaap!!

Het dekzeil gaat van de boot af.

Een klus op zich, daarna kan het schip vaarklaar gemaakt worden.

 

  Het weer vandaag?????  In de ochtend zit ik in de kuip, in de zon en in de pyjama mijn ontbijtje te doen. Als er wind komt is het koud. Met jack aan ga ik met het dekzeil naar de kant.  Een paar uur later als er wat minder wind , loop ik in het T shirt omdat anders te warm is.

 

 

Verhaaltje over het opbergen van het dekzeil , dat gaat niet “zomaar”.

Het dekzeil is in drie delen , het grootste deel is 6 x 7 meter. De drie delen moeten zorgvuldig opgevouwen worden anders kan ik ze niet goed opbergen,

Dat begint bij het kleinste deel van het dekzeil.

Op de boot, voor zover dat mogelijk is opvouwen.

Het dekzeil met de bijboot naar de kant brengen.

Als het zeil een grote “prop” is kan het niet in de bijboot. 

Op de kant is een mooi grasveld.

Daar kan het zeil uitgespreid worden

Helaas het lukt mij niet de foto te draaien

Uitgespreid dekzeil

Zorgvuldig opdoeken tot een pakketje van 25 x 70 cm.

De maat van het opberg vak onder de baakboord kooi.

Het tweede deel idem dito maar dan met een maat van 30  x 70 cm. Het grootste deel kan de maat van 35 x 70 cm hebben.

Het past allemaal precies. 

 

Confrontatie met ouder worden.

De fysieke conditie.

Dekzeil op de boot netjes opvouwen, dekzeil in het bijbootje . Een stuk naar de kant roeien, bootje op de kant.

Dekzeil op een geschikt stuk grasland uitspreiden en op maat opvouwen tot een pakketje.

 

Om het dekzeil goed te “plooien” moet je steeds heen en weer lopen en… bukken om de plooien recht te treken.

Op naar de volgende plooi.

Als het pakketje klaar is ben ik niet afgeknapt , maar ben ik wel aan een rustmomentje toe.

Met het varen op zee heb ik niet zulke langdurige inspanningen.

Ik merk wel dat je fysieke conditie steeds een stukje achteruitgaat. Misschien dat het bij warmer weer wat beter gaat met mijn stramme spieren.

 Uiteindelijk is vermoeidheid en fysieke conditie een graadmeter om tijdig met zeilpensioen te gaan!!

We houden het in de gaten.

Gaan zien wat voor een inspanningen de tocht naar Rethymnon gaat brengen. Een toetsje voor de rest van het seizoen.

 

Zaterdag 22 maart

Even kijken bij de “zeilschool” voor kleuters.

Dimitri, de zeilinstructeur en zijn kleuters zijn een paar maanden geleden even bij mij aan boord geweest.

Het idee is toen geopperd om met de kleuters op de Witt Raaf te gaan varen.

Dus… vandaag polshoogte nemen over hoe we dat  in kunnen vullen. Een probleem. De kindertjes komen om negen uur en om elf uur worden ze weer opgehaald.

Net tijd genoeg om met het kleine spul de Raaf op en af te tuigen. Even laten bezinken.

 

De instructeur geeft les vanuit zijn RIB ( een grote rubberboot).

Twee optimistjes (zeilbootjes) worden bemand en de andere kleuters zitten in de RIB. Op het water wordt dat steeds afgewisseld.

 

 Een mogelijkheid om met de kleuters toch nog even op het “grote” schip te zijn: … ik zeil met de Raaf, getuigd en wel, in hun vaargebied .

Als het zo uitkomt kunnen ze , op het water, aan boord van de Raaf komen.

Aldus afgesproken , volgende week ben ik onder zeil en we gaat zien wat het gaat worden. Als het niet werkt ook goed.

 

 Terug naar de boot en verder met klusjes. O.a. een nette vlaggenstok maken. Een paar weken geleden had ik al met veel moeite een stok kunnen vinden.

Daarvan heb ik iets moois kunnen maken.

De loopplank ziet er ook netjes uit dus nu maar een aantal keren in de lak zetten.

 

Zondag 23 maart.

De zeilsessie van de kleuters gevolgd, ben ik een beetje voorbereid  hoe het volgende week gaat lopen. Weer aan boord …. Alles aan dek opruimen en schoonmaken. Van het teak dek komt modder water.

Het was wel nodig. Vandaag de helft gedaan morgen de andere helft. De “dame “  gat er weer als een dame uitzien!! Nog een paar houten katrollen in de lak, een paar gezellige telefoontjes en de dag is weer voorbij.

 

Maandag 24 maart

Andere helft schoon gemaakt. Ben ik toch mooi twee dagen van de straat!! Nu alleen de romp nog  en dan zijn we weer “bij”.

 

De  “Tepai”,  de Grieks vaarbelasting proberen te regelen. Dat gaat via internet in ,voor mij, met moeilijk Engels altijd weer even uitzoeken!

 Veel vragen invullen, waar ze niks mee doen en wat ze inmiddels ook al weten. Kortom veel gezeur voor een simpel probleem.

 Ik wil alleen maar, voor mijn schip, voor de maanden april en mei belasting betalen. Dat is alles!!!

Aan het eind van de rit staat het licht niet op groen. 

Morgen maar weer een poging wagen. in orde proberen te maken.

 

Dinsdag 25 maart

Wil ik boodschappen doen zijn de winkels dicht!

Toch maar op internet kijken wat er aan de hand is.

Vijf en twintig maart vieren de Grieken hun onafhankelijkheid.

Een hele tijd geleden (1866) zijn de Turken het land uitgejaagd!

 

Dan maar verder met de klusjes. De romp moet nog schoon, de strepen van het modderwater moeten weg. Bij de waterlijn zit de nodige aangroei, met de luiwagen , een stok met stevige borstel, dat ook maar zien te  verwijderen. We zijn weer lekker bezig. Voor de zon zit sluierbewolking dat geeft een redelijk werkklimaat.

 

Aandacht besteed aan de Tepai. Ik ben er “door” gekomen. Als het ontvangen is, krijg ik eerdaags de betaal gegevens door en kan ik bij het postkantoor gaan betalen.

 

Bericht gekregen van het Meander ziekenhuis, afdeling endoscopie,

 Voor controle wordt er een darmonderzoek gedaan!

Dan moet de darm wel “leeg” en schoon zijn. 

Later krijg ik bericht wanneer.   Dat zal dan rond 13 juni zijn.

Ik kan nu mijn voortgangsverslag voor de afdeling oncologie afronden en opsturen. Het 4^e reisverslag gaat op internet.

Kan allemaal van mijn lijstje af!!  Het is bedtijd. Wel te rusten!.

 

 

Woensdag 26 maart

De supermarkt is weer open. Boodschappen doen voor de komende week. 

Na de zeilsessie met de kleuters, wil ik, in twee etappes ( 2x 10 mijl) naar Rethymnon.

Het weerbericht veranderd met de dag.

Aan het eind van grote Souda baai is een anker mogelijkheid.

Er wordt geen slecht weer verwacht. Dus een mooie tussenstop.

Weer eens wat anders!!

We hoeven niet altijd zo snel mogelijk van A naar B. 

De weg daar naar toe is zeker zo interessant!

Moet ik wel zorgen dat ik voldoende proviand aan boord heb.

Ik weet niet precies wanneer ik Rethymnon afmeer. Om dan, op het laatste moment, meteen veel boodschappen te moeten doen is ook niet handig????  Vrijdag nog het laatste beetje boodschappen binnenhalen.

--------------------------

 

De rest van de romp schoon gemaakt.

Het was wel een behoorlijke klus.

Laatste keer schoonmaken was een hele tijd geleden!!

En…… de jaartjes gaan ook tellen elke dag een beetje inleveren.

Het schoonmaken gaat vanuit de bijboot. 

Met jif en schuursponsje is het allemaal goed te doen. Daar gaat het uiteindelijk om.

In één keer alles doen is voor een lichaam op leeftijd , wat te veel gevraagd.

Let wel… deze inspanningen zijn veel langduriger en zwaarder dan de werkzaamheden onder normale zeilomstandigheden.

Don’t worry, be happy!  We  gaan het zien.

 

Donderdag 26 maart

Het weer ter plaatse was vandaag totaal anders dan de voorspelling:  Zuiden wind  draaien naar N en ZO.  2 bft met uitschieters naar 5 bft bewolking en zon temp tot 23 graden.

De praktijk: gisteren en vannacht waren er al stevige windperiodes van ongeveer een uur zowel uit het westen als uit het oosten.

Bij het ontwaken stond er stevige wind en het is bewolkt.

Ik draai mij nog maar even om.

 

Toen ik uit de veren ging was er nog steeds veel wind.

Toch maar even buiten kijken.

Er is warme wind en ik lig aardig dichtbij de vis afslag. Door de harde wind perioden en de verschillende windrichtingen heeft het anker zich, nu met de ZO wind, uiteindelijk opnieuw in gegraven. Beetje dichter bij de visafslag.

Het anker het houdt goed.

De windkracht ik schat minimaal 6 tot uithalers van acht. 

De warme wind komt uit het ZO over het eiland  gaat langs het hooggebergte en de heuvelrug, komt tegen het hoge schiereiland en gaat met versnelling door de baai.

Meer naar het oosten zal het ,volgens de voorspelling, wel rustig  zijn. Kees had dat een tijdje geleden ook bij Rethymnon. Daar veel wind en hier haast niks.

Reden genoeg om alert te blijven en het anker alarm aan te zetten. Deze stond op 10 meter en ging alleen af als het schip, door de windschiftingen ging zwaaien. Het anker bleef goed op de plek.

Het bijbootje dat aan een zeilval aan de zijkant tegen de boot hing werd af en toe als een vlieger opzij geblazen.

 Toch maar wel het grote Danforth anker in gereedheid gebracht. 

Oude foto,...In deze situatie alleen het grote Danforth aan dek!

 Ik heb 30 meter ketting uitstaan op drie meter diepte. Mocht het anker gaan krabben dan vaar ik op de motor, over het anker heen, en met een actieradius van 60 meter,  kan ik het Danforth anker laten vallen.

Het is niet nodig gebleken.

Dat heeft tot drie uur in de middag geduurd. Daarna rustig, met dien verstande dat er nog regelmatig wind uit verschillende hoeken kwam maar niet meer zo heftig.

In ieder geval weer gelegenheid om wat verf en andere klusjes te doen.

Van een stok nu een redelijke vlaggenstok gemaakt, de vlaggenstok is klaar. Kan die weer hoog in de mast! Kleur bekennen , laten zien waar je vandaan komt.

De loopplank /bank zit voorlopig ook voldoende in de lak.

 

 In de middag was zon goed warm. Tegen het einde van de middag moest de trui weer aan!!.  Binnen opruimen…. dat wat niet meer nodig is opbergen, (daar waar het hoort!)

Zaterdag moet het schip weer zee ”waardig”  zijn!

Dan nog wat administratieve klusjes. Van de Tepai heb ik geen berichten gekregen. Toch maar weer opnieuw proberen. Waslijst met gegevens invullen.  Bingo!! Ik ben er doorheen en krijg meteen de betaalgegevens. Deze moeten uitgeprint worden want daarmee kan je bij het postkantoor betalen. Helaas …printpapier is op. Morgen ochtend eerst de laatste boodschappen doen, printen en dan naar het postkantoor in Souda.

 

Vrijdag 28 maart

Betaalgegevens uitgeprint en naar het postkantoor.

Kom ik daar staat er een hele rij mensen te wachten.

Dan eerst nog maar naar de gereedschapswinkel.

 Daar zijn ook de nodige wachtend voor u. 

Ik word geholpen! Op naar het postkantoor.

Er blijven wachtende voor u.  Er zijn twee loketten waarvan één bezet is.

 Om de Griekse administratie goed te doen is er zo’n 5 minuten per klant nodig. Er zijn ongeveer tien wachtende voor mij. Reken maar uit!!  Geduld is zo’n schone zaak.

Grieken zijn geduldige mensen. Niet zeuren, als je geholpen wordt krijg je ook de volledige aandacht. Zo dat is ook weer geregeld.

Vannacht was er ook behoorlijk wat wind uit het westen.

Ik lig nu vrij , prima zo.

Op de dag is er zon en een niet al te koude stevige wind.

De bijboot moet aan boord en de zonnepanelen op hum plaats.

Dat doen we aan het eind  van de middag als de wind wat afgezwakt is.

Binnen orde op zaken stellen. Het schip wordt weer zeewaardig!

Morgen bijtijds op . Afwachten wat de wind doet, het is de vraag of er voor de kleuters nog gelest wordt. We gaan het zien.. Hoort allemaal bij het avontuur.

 

Zaterdag 29 maart.

Zeil avontuur…..

Ik lig op tijd aan de kade bij de zeilschool.

 Er is te veel wind voor avontuurtjes met de kleuters. Ze krijgen wel les.

Na de kleuters krijgen tieners les met een J24 zeilboot.

Maar misschien willen de leerlingen wel met de Raaf varen.

Dat is een goed plan. Zes man plus Dimitri komen aan boord.

Dimitri is zeilinstructeur . Die heeft het wel onder controle.

Voor hem ook weer een aparte ervaring om met de “lange S spant te varen. Wind kracht 5 .

Ruim voor de wind, kruisend , varen een stuk de baai door.  Gijpen doen we niet , met zoveel man in de kuip en ook de bezaan erbij….vragen om problemen. Een stormrondje is een goed oefening. (van van voor de wind oploeven tot aan de wind, dan overstag en weer afvallen tot bijna voor de wind.)

Daarna terug naar de haven. Aan-de-windse rakken met regelmatig de overstag manoeuvres.

Voor de haven gaat de fok eraf en dan het grootzeil. 

Motor bij.    De boot geeft geen reactie…. Vooruit niks…achteruit niks… Dus… fokje omhoog en met bezaan erbij naar de ankerplaats gezeild. Daar het anker laten vallen. Een collega van Dimitir heeft de bemanning opgehaald. 

 

Zoeken naar het euvel van de schroefas!!

 De keerkoppeling doet het goed , de as draait. Ook voor de galan draait de as. Maar geen schroef  reactie .

 

Dan zal er wel vuil/plastic zak of zoiets inde schroef zitten.

Daarvoor moet je te water. Extra hemd met lange mouwen aan en dan te water….Het is te doen.. meteen weer een “ouderdoms “ proef.

Het gaat goed , ik kan zonder problemen rond het schip zwemmen en inspectie doen... De schroef heeft wel wat aangroei maar niet desastreus.  Overigens is het onderwaterschip ook aardig onderhevig aan begroeiing. Twee maanden stil gelegen en dan krijg je dat.

Was te merken met de snelheid van het schip..  Probleem nog niet “boven water”!!!

  Toch maar weer de klemkoppeling schroefsas tussenas nader bekijken. Daar is inderdaad de as los geraakt van de klemkoppeling.

 

Leermomentje voor degenen die ook een schroefas hebben.

 

Als je vooruit vaart drukt de schroefas tegen de koppeling en het druklager.

Maar als je achter uitvaart trekt de schroef aan de schroefas , als die niet meer goed genoeg vast zit, wordt de as uit klemkoppeling getrokken.

 De schroef , kan, met as en al, dan zomaar in het ruime sop verdwijnen!

Dan heb je een groot gat in de boot en zinkt de boot.  Het zal niet de eerste  keer zijn dat zoiets gebeurt. Het komt niet veel voor… maar toch….

 

Als je je dat realiseert, spring je het water in en stopt een doek of aardappel, of wat dan ook in het asgat van de schroef. Voorlopig groot lek gestopt!!

Om te voorkomen dat de as er helemaal uitschiet kun je een gedeelde stelring op de as monteren.

 

Een slangklem is een makkelijker oplossing maar iets minder.

In mijn geval zit er de poelie van de schroefas generator op de as, waardoor de as maar zo’n 6 cm naar achteren kan. Ook een goede borging!

 

Hoe is dat bij mij ontstaan.. .. Een paar weken gelden zag ik wat roest bij de boutgaten en de sleuf van de koppeling. Ter bescherming wat WD 40 erop gespoten. Heeft het roest opgelost en is gaan “loswerken”!  Dat was uiteindelijk de boosdoener.

Probleem opgelost.

 

Morgen herkansing voor de kleuters

 

Zondag 30 maart

Vandaag een drukke dag en de moeite waard om geleefd te worden!!

Het begint met de wekker, die gaat om 8 uur af….Vannacht is de zomertijd ingegaan, dus een uur eerder, daar is mijn bioritme nog niet op ingesteld!! Uit een diepe slaap maar aan de bak. 

Anker op en naar de haven. Dimitri komt met elf!! Kleuters aan boord. 

Ze worden met de Rib gebracht, de wind is wat ongunstig om de Raaf aan de kade te leggen en…. er zijn maar twee lesuurtjes!!

Het spul komt aan boord . Totaal anders dan de tieners van gisteren. Nog onbevangen en spontaan. De boot moet verkent worden. De kajuit in en bij het voorluik er weer uit. Dat moet uiteraard ook met de collegaatjes besproken worden. 

Goed… de zeilen gaan omhoog. Dimitri heeft genoeg lesstof om het spul wat zeilkennis bij te brengen. 

Er moet gestuurd worden, instrumenten aflezen, het kompas, de schoten etc.

Speciale aandacht worde besteed aan de schootlieren.

 Hier komt veel kracht op te staan en als je dat niet veilig doet kun je zomaar je vingers kwijt zijn. 

Ook de veiligheid komt aan bod.

Op het voordek wordt het gezellig.

Dimitri verordineert … op het voordek is goed…. Maar.. zitten, en als je naar achter loopt je overalgoed aan vast houden.

Weer conditie zijn prima.

Hadden we gisteren behoorlijk wind, wat met de tieners goed te doen is, nu hebben we weinig wind net genoeg om vooruit te komen.

En… het log (snelheidsmeter van de boot) doet het ook weer.

Gisteren het schoepenradje schoongemaakt maar geen resultaat.

Toen gister te water ging ook maar de omgeving van het log schoongeborsteld.

Het water kan nu weer vrij rond het schoepenwiel draaien en geeft dus nu weer de vaarsnelheid aan.

 

 Het is een heerlijk spektakel met dat grut.

Aan Dimitri kan je dat goed overlaten.

Ook het varen met de Raaf heeft hij snel onder controle.

Voor mij dus alleen maar observeren en genieten

 Tegen elven zijn we, vanwege de weinige wind nog niet bij de haven. De kleuters worden door de rib opgehaald.

Er zijn altijd ouders die haast hebben en hun kind op tijd ophalen!!. Dimitri blijft nog even aan boord.

Als we bij de haven zijn wordt ook hij met de rib opgehaald.

Fijne en leuke ervaring, voor mij, de kleuters en Dimitri.

------------------------------------------

 

Ik ga mijn weg vervolgen ..richting Rethymnon.

Er is rust aan boord en ik geniet van het “loskomen” van de twee en een halve maand die ik achter het anker heb “vast gelegen”. 

 

Het weer……

Geen wind uit variabele richtingen, geen temperatuur van behoorlijk fris tot brandende zon.

 

Onder deze omstandig heden dobber ik de baai uit. Met snelheid bijna nul en een afstand van 10 mijl duurt dat wel even.

Gelukkig krijg ik een halfuurtje een goed windje uit het westen.

We raken zelfs even de zes knopen aan… daarna weer rustig.

Heet als de zon schijnt en er fris als de zon achter de wolken verdwijnt.

Tegen vijven kom ik bij een open baai waar ik de nacht door wil brengen. Vandaag en morgen weinig wind. dus geen probleem. Vanaf de boot tref ik een beetje saaie baai aan, ruige rotsen een slipway en anderhalf restaurantje nog in de winterslaap. 

 

Als  je hier met de auto aan het einde van een doodlopende weg komt is dat anders en veel verrassender.

Zie hiervoor Google Maps  “Omprogialos Kreta”   / Octopus bay , dan zie hoe het hier, met mooi weer, is.

Heb je een stukje van de tocht meegemaakt.

 

Daar lig ik nu achter mijn anker. Genieten van het einde van de dag.  Met de kijker kan ik het “land” aftasten.

 

Ik heb vier mensen gezien.

Eentje was aan het vissen. Een andere was, tussen de rotsblokken, groene plantjes aan het verzamelen.

De andere twee?? …..die waren gewoon verliefd op elkaar.

 

Als je met de kijker het landschap afstruint ga je ook steeds meer zien. Muurtjes en oude hekken, met welk doel?? Mooie  rotsformaties, geiten en bijenkorven, begroeiing, bouwsels van weleer??,

Genoeg om te ontdekken.

 

Dan komt de wind van de andere kant de kuip in en wordt het koud. Tijd om naar binnen te gaan, verslagje maken.

Er is geen wind verwachting, wel het anker alarm aangezet. Je weet maar nooit!

Een beetje te schommelen vanwege een lichte zeegang en dan lekker slapen.

 

Maandag 31 maart

Het is bewolkt en een geen wind.

Heb ik hier nog wat te zoeken? …. Nee…

Omkleden en ontbijtje kan ik ook op open water doen. Als er wat wind komt ..ben ik de eerste.  Dus…. Anker op..

 

 Een lastig nautisch verhaal.

Het anker komt niet los.  Op de anker app stond ..”Sand and rocks” .

Het is hier 6 tot 8 meter diep en helder zicht tot op de bodem.

Zand met wat streepjes. Het zand gedeelte zit wat dichter bij de over. Het ziet er goed uit . Dus het anker laten vallen.

Als het anker moeilijk loskomt kun je dat meestal loskrijgen door er , met een strakke ketting, over het anker heen te varen. Dat lukt niet!!

Dan maar ketting vieren tot dertig meter en kijken of ik het anker zijdelings los kan trekken. Van alles geprobeerd . lukt niet. Ankerketting weer strak boven het anker. Ik zie het anker goed liggen. Ik zou een neuring lijn aan het anker kunne bevestigen dat is een lijn die aan de “achterkant” van het anker vast maakt en dan kan je het anker “achteruit”  lostrekken.

Dan moet ik wel het water in en 6 -8 meter diep duiken.

Ik heb nog een klein dreganker, te gebruiken voor de bijboot.

Het anker op de bodem, is goed zicht baar en als ik het dregankertje onder de beugel van het grote anker kan krijgen, hoef ik het water niet in.

Ankertje te voorschijn en checken of de ankerlier nog werkt.

Niet dus.

Door het harde trekken en “blokkeren” is de zekering door gegaan.

Geen nood, onlangs heb ik nog twee (Griekse ) zekeringen kunnen scoren.

Die wil ik in de zekering houder stoppen maar dat gaat niet.

 Zekering houder losgemaakt en kijken wat daarmee aan de hand is. Het blijkt dat de pennen van de zekeringen gelijk zijn , maar het omhulsel van de Griekse zekering is dikker.

Weten we . ook weer ! 

Ik heb nog goede Nederlandse zekeringen.

Dat werkt.

Ik ga weer aan dek. Kijken of de ankerlier weer pakt, en plof….. het anker schiet los.

Opluchting…

 

 Mijn engeltje heeft me weer geholpen. 

Ik zie het ook als een waarschuwing van mijn engeltje, moet je niet serieus aan zeilpensioen denken??.

Ik neem de raad serieus, komende maanden extra alert zijn op dit soort zaken en het kunnen “dragen”  daarvan!

 

Als het anker naar bovenkomt is het een mooi kunstvoorwerp geworden.

 

De schacht is totaal verbogen..

Ik ben vrij van de bodem en kan gaan varen.  Het anker kan een stukje naar binnen en zit goed op de plek. in de Marina van Rethymnon heb ik het anker niet nodig.

Daar een bedrijf zoeken die het zaakje weer kan richten.

---------------------------------

We varen weer er komt een licht windje en de zon laat zich af en toe zien. Er komt wat meer wind en we lopen tussen de twee en drie knopen. De zon komt ook meer door en op afstand heb ik mooi zicht op de kust. Daar ben ik een paar weken gelden met de bus langs gereden. Nu, van zee, is te zien dat het een mooi stukje kust gebied is. 

Als ik achterom kijk zie ik achter de heuvels het hooggebergte met sneeuw. Blijft toch wel een indruk wekkend gezicht.

 

We komen bij Rethymnon. Ik zie het busstation de boulevard en het historisch vestingwerk .

Mooi om dat nu vanaf zee te zien.

Er is een grote binnenhaven waar ik zonder deining goed kan aftuigen. Vorige week had ik een reservering voor een ligplaats geregeld.

Via de marifoon mijn aanwezigheid gemeld.

 Er komt een hulp.

Momenteel geen plek aan de steiger, maar langs de kade kan ik voorlopig wel liggen.

Het haven kantoor sluit om drie uur. Het is bijna zover.

Ik pak de scheepspapieren en achter op de scooter van de havenhulp ga ik naar het havenkantoor .

Zaakjes geregeld voor twee weken een ligplaats. Definitieve plaats hoor ik later wel.

De fiets tevoorschijn en naar een auto verhuurbedrijf.

Zo….. een auto is ook geregeld.

Nog wat op verkenning in de stad en het oude gedeelte.

Boot verder op orde voor de komende dagen en dat was het wel weer voor vandaag.

 

Dinsdag 1 april

Vandaag een drukke dag.

De dag begint met een alarm alert.

Onweer , regen en slecht weer, ook in het binnenland!

Ik draai me om en laat het onweer over me heen komen.

Het valt hier wel mee. Als de regen voor bij is klaart het op.

 

Het voorluik lekt een weinig. Ik heb daar een afdekzeiltje over en dan heb ik geen last . Het moet wel een keer opgelost worden.

Kit uitsnijden. Naad goed schuren en opnieuw kitten.

Voordat ik begin even controleren of de ongeopende kitpatroon, die ik aan boord heb, nog bruikbaar is .

Dus niet. Niet zo erg want volgens Google Maps, is er vlakbij een watersport winkel. 

Helaas , die is er niet, of tijdelijk voor de winter gesloten.

Waar haal ik een kit patroon vandaan. In het toeristisch gedeelte

van de stad is de kans klein dat je een winkel vindt.

Maps geeft ook geen duidelijkheid.

Eerst maar naar de rand van de stad en dan verder zien.

Ik kom een winkel tegen, die sanitair doet en vloer bedekking.

Hier maar vragen. Zij hebben diverse soorten kit.

Voor mijn probleem wordt een goede kit aanbevolen.

Is echter wit en ik was op zoek naar zwart.

Inpakken en wegwezen. Ik reken contant af.

Euro munten sparen voor de wasserette. Alles goed opgeborgen. 

 

Naar de winkel toe was een aardige klim dus terug… een eitje.. alleen maar op tijd remmen.

Kom ik in het oude gedeelte van de stad, treed mijn korte geheugen in werking.

Heb ik de kitpatroon wel meegenomen??

Even in de rugzak kijken …. nee dus…..

Met het korte termijn geheugen lukt het mij om de winkel te vinden. Was  wel weer even heuveltje op fietsen.

Dat probleem is opgelost. Je bent alleen weer een halve dag kwijt!

 

Aan boord van een tosti genoten. De Witte Raaf ligt aan het einde van de kade. Met parkeer gelegenheid.

Er is veel aanloop.

Mensen die gewoon even willen relaxen, stelletjes die van het uitzicht genieten en hengelaars die een visje willen vangen.

 

Een dame is geïnteresseerd in de boot en maakt een paar foto’s .

Een klein praatje en daar houdt ik het bij. Ze blijft (met haar man) nog wat langer rondhangen.

Dus ik nodig haar uit om een kijkje aan boord te nemen.

 Dat wordt met twee handen aan genomen.

Een ander man ( een Canadese toerist) neemt van de gelegenheid gebruik om ook mee te kijken.

Door de Griekse dame wordt ik hartelijk bedankt. …… als ze wat kan doen??? … 

Dat kan eigenlijk wel.

 

Ik zoek een bedrijf die het kromme anker weer recht kan buigen.

Zij weten wel wat. Er wordt wat gebeld en het voorstel is om in de auto te stappen en naar een bedrijfje te gaan.

De rest vertel ik wel als alles in kannen en kruiken is

Als ze met haar man vertrokken is ga ik het luik opnieuw in de kit zetten. Dat lukt. 

Het anker moet ook aan dek, dat lukt ook.

De dag is weer om.

 

Woensdag 2 april

Het weer is matig : een beetje regen, een beetje zon een beetje wind. 

Niet om over naar huis te schrijven. 

Eerst maar naar de wasserette. Het is even zoeken maar ik heb het gevonden. Instructies in Grieks spijkerschrift. Schiet lekker op. 

Het werkt de was is weer schoon en droog. 

Voor mijn anker heb ik een adres van een machine fabriek. 

Zeven kilometer hier vandaan, met een kronkel weg omhoog. Daar wil ik wel naar toe. Eerst maar bellen , wordt niet opgenomen. Gister ook al niet.  Vakantie??

Aan boord opgeruimd en een heerlijk middag slaapje gedaan. Ik ga de foto’s rangschikken die op mijn telefoon staan , van de tocht hier naartoe , van de tieners en de kleuters, . Dat loop ik ook tegen de rouwkaart van Olga,  

 

“Missen is iets wat je voelt als het er niet meer is!”

Confrontatie met het gezonde verdriet , van Olga , Katja en Janita.

Ik neem er de tijd voor, niks dat mij tegen houdt!….. 

Gezond verdriet is geen doodlopende weg en zal altijd wel zo blijven.

 ------------------------------------------------------------

Er even uit!! Op de fiets  boodschapjes gedaan en even lekker door de kleine straatjes gefietst.  Lijkt veel op Chania.

Het is niet zo druk dat is wel zo lekker.

’S Zomers vluchten de Grieken die hier niks te zoeken hebben. Te veel toeristen en geen parkeer mogelijkheden.  De vakantiegangers willen graag een auto bij de hand hebben.  Dan is het snel vol!!

 

Donderdag 3 april

Boot klaar gemaakt voor drie personen . eind van de dag naar het auto verhuur bedrijf. Zijn moeder neemt de honneurs waar. 

Hij is met zijn Nederlandse vrouw uit Rosmalen naar Iraklion. 

Paspoort regelen voor hun pasgeboren zoon. Inmiddels 5 maanden oud. Eind van de maand gaan ze naar Nederland.  

Mijn vraag was of ik de auto vanavond al kan krijgen. 

Morgen vroeg naar de machine fabriek. 

Later in de middag is de baas zelf aanwezig en krijg ik de auto mee. 

Ik zet het anker achter in de auto . het is nog licht. 

De telefoon wordt niet opgenomen.... Laat ik even ter plekke gaan kijken. 

Het is een beetje hoog in de bergen. Met de fiets is dat geen doen. 

Als ik daar aan kom is Robertos  thuis. 

Een stevige kerel met dikke armen en tatoe’s. 

In begin een beetje onwillig maar uiteindelijk kan ik mijn anker daar achter laten en gaat hij het fixen. 

De auto verhuurder zou ook nog op zoek gaan naar bedrijven. Is nu niet meer nodig. Het wordt donker. Over en sluiten.

  

Vrijdag 4 april

Door een apje van Jeroen wordt ik wakker. Zij zijn aan boord van het vliegtuig en vlucht gaat volgens palen.

                                        Hilde is er klaar voor!!

Ik ga wat vroeger op weg. 

Het eerste stuk weg langs de kust is saai, stranden en toerisme.

Verder op de bergen in. Ook hier zijn besneeuwde bergtoppen te zien. Dat is een mooi stuk weg.

 

Ik heb nog tijd om naar het havengebied te gaan.

De jachthaven ligt aardig vol.

Een heel stuk verderop is er stalling op de wal. Goed om t e weten.

 

Vliegtuig komt op tijd aan. Fijn om elkaar weer te zien!!

Het eerste stuk van de rit door de bergen is interessant.

Het plan was om voor het “saaie” stuk weg , van de “weg af” te gaan en via binnen weggetjes naar Rethymnon te rijden.

 In de binnenlanden kunnen we dan een lunch nemen. 

Plan gaat niet door .

Ik krijg telefoon van de havenkantoor, mijn boot moet zo snel mogelijk verplaatst worden want er komt een groter schip.

 

Plannen aanpassen en doorkarren naar de haven.

Schip verplaatst. Achteraf bleek dat ze de mooring boeien hadden aangepast, duiker terplekke om te controleren of alles oké was.

 

Aan boord nuttigen we een paar broodjes en dan is het tijd voor siësta. We krijgen een verheugend telefoontje..

Het anker is klaar!!!

                        Het anker kan opgehaald worde. Eureka!!

Na ons siësta slaapje gaan we het anker ophalen.

 

Hert anker ziet er weer goed uit......Ik ben tevreden!..

 

Anker praat…… nautisch technisch verhaal!

Even terug naar dinsdag 1 april.  Door de Griekse dame wordt ik hartelijk bedankt. En als ze wat kan doen???   Dat kan eigenlijk wel. Ik zoek een bedrijf die het kromme anker weer recht kan buigen. Zij weten wel wat. Er wordt wat gebeld en het voorstel is om in de auto te stappen en naar een bedrijfje te gaan.

Het is een winkel/werkplaats voor scooters.

Op de bovenverdieping heeft hij een hydraulische pers.

Net even een tandje te klein voor mijn anker.

Ze gaan verder in discussie en er  komt een adres uit van een machine  fabriek. Vijf kilometer hier vandaan. Geweldig.

 Ze brengen mij weer terug aan boord en onder het genot van een frisdrankje worden de adres gegevens van de machine fabriek, genoteerd  en .. ook wel handig, in Google Maps geverifieerd.

Dat is mooi kan ik op de fiets daar naar toe om te kijken of daar mogelijkheden zijn. Vrijdag 4 april, heb ik de huurauto voor komende dagen en zou ik het anker kunnen brengen.

Ik heb het anker aan dek. Als ik de ketting van het anker los maak zie ik dat de laatste schakel aardig ingesleten is.

 

“De ketting is net zo sterk als de zwakste schakel!!”

 

Mooie manier om van je anker af te komen.

Mijn engel redt mij weer.

Normaliter zie je deze slijtage niet , behalve als het te laat is en dan ben je anker kwijt. 

Door de kromme schacht komt de zwakste schakel “boven water”! . 

Rest van de schakels zijn prima.  De laatste twee schakels worden verwijderd.

We hebben er weer een control puntje bij!

De anker ketting is niet zo oud  maar door het zoute water verdwijnt op den duur de zink laag.

Het andere eind van de ketting, wat in de ankerbak ligt, is nog geheel verzinkt.

 Ook dat vraagt regelmatig aandacht.

Een collega had het andere eind nooit geïnspecteerd, is in de ankerbak lekker gaan roesten en daardoor sterk verzwakt. Net op tijd voor vervanging!! Als de Raaf op de kant staat wordt de ankerketting geheel uitgevierd op een pallet gelegd. Kan het zout eraf spoelen en een inspectie gedaan worden!

                    Foto   Faro 2017 met het oude ploegschaaranker!!

 

De machinefabriek is ergens in de bergen. Mooi ritje met Jeroen en Hilde.

 

Als we terug zijn nog even langs de supermarkt, kunnen Hilde en Jeroen kennismaken met het Griekse assortiment.

Wellicht hebben zij  nog speciale wensen.

Borreluurtje aan boord….. en dan….

 

De oude binnenstad verkennen.

Lopen is wel een eind. we nemen de auto.

Parkeerplekken…. vergeet het maar… alles is vol.

Tot we een betaalde parkeerplaats vonden. Daar is ruimte!

Terrasje doen aan de oude kleine binnenhaven.....en weer aan boord.

De auto kunnen we vlak bij d boot parkeren. Wel zo fijn.

Nog een biertje en dan lekker slapen.

 

Zaterdag 5 april

Rethymnon heeft een mooie oude stad. Chania is imposanter.

Dat is het doel voor vandaag.

We komen langs Souda, de omgeving laten zien waar ik  ruim twee  maanden vertoeft heb.

Bij mijn supermarkt nog even een stuk oude kaas gehaald. Dat is niet overal te vinden!!

In Chania weet ik een parkeerplaats , vlak bij in de binnenstad. Daar is nog plek.

Voor Jeroen en Hilde is alles nog nieuw. Voor mij een beetje “thuiskomen”. 

In vorige verslagen is alles al aan de beurt gekomen.

Het is nu veel drukker  et toeristen. Fietsen door de oude stad??  Dat gaat moeilijk worden. Dan te bedenken dat de terrasjes etc. nog maar half gevuld zijn.

Van de Griekse dame uit Rethymnon weet ik dat zij in het seizoen de stad ontvluchten.

Chania, de oude stad, is een heerlijke plek om te wandelen en van alles te zien.

Hoe zou het vroeger zijn geweest.

De haven ingang, 

De slipway waar de boten op sledes opgetrokken werden

                                                De werkplaats met de lierwerken

De pakhuizen waar paarden met karren gelopen hebben..

In en vorig verslag heb ik daar al  meer over verteld.

Ga ik nu niet herhalen!

 ----------------------------------------------

We gaan naar Rethymnon. Zeker ook een mooie kustweg om met de auto langs te rijden. Stranden, kleine duinen, bergen met sneeuw op de achtergrond. Het is genieten.

 

Jeroen is goed in het uitzoeken van leuke en goede restaurantjes.

Dat ene restaurantje aan de oude haven in Rethymnon, dat Jeroen gespot had,  daar gaan we vanavond naar toe!! 

 

Zondag 6 april

Als vaargebied is Kreta niet zo interessant. 

Een mooie kustlijn. ......Mooi als je perfect zeilweer hebt. 

De korte tijd dat Hillde en Jeroen hier zijn kunnen we beter besteden aan  het ontdekken van Kreta .

Kreta is een verrassend en fantastisch mooi eiland.

Vandaag willen we naar Agia Galini aan de zuidkust.

Net zoals mijn eerdere ervaring is het landschap wederom zeer wisselend en mooi.

 

In Galini is een Nederlands echtpaar die een appartementen complex runnen.

Jan Holtrop, een goede vriend van mi,j heeft schilderijen gemaakt en deze hangen in de appartementen.

Leuk om even kennis  te maken en dan weer verder.

….Helaas …..niemand thuis.

Het zijn wel mooie appartementen op een mooie locatie.

Het plaatsje Agia Galini

In Rethymnon gaan we met Kees uit eten, die weet ook goede restaurantjes te vinden. We hebben een goed gevulde en gezellige avond!

 

Maandag 7 april

Kourtaliotiko gorge waterfall of te wel de Kourtaliotiko kloof met watervallen.

Gisteren niet aan toe gekomen. Vandaag wel. We rijden daar naar toe en tot mijn verbazing was ik daar al geweest.

Mijn laatste autoritje had een wegomlegging die door deze kloof ging. De naam had ik niet onthouden . (dat korte termijn geheugen ook!!)

Toen had ik al de tijd genomen om het een en ander te aanschouwen, zie vorig verslag.

Het is heel lastig om deze overweldigende beelden goed op foto vast te leggen

Dat doen we nog eens dunnetjes over. We doen nog een stukje kust en uiteraard een terrasje aan het water in het plaatsje Plakias. 

Alternatieve route terug zat er niet in , de kloof nog een keer doen is geen straf.

 

Dinsdag 8 april

Het plan was om naar de Samaria kloof  te gaan.

Ik ben daar al met Kees geweest.

Vandaag is het bewolkt en regenachtig weer. Het is een eind rijden

Daar kwam nog een melding van Transavia bovenop!! 

Uw vlucht is gecanceld.!!!

Waar het op neer komt…..Zoek het verder maar zelf uit!!!

De  hele dag bezig geweest om alternatieven te vinden. Geen Samaria kloof!!!

Via boekingsbureau vlucht geboekt bij een andere maatschappij, via Frankfurt.  ……….Morgen ochtend….. 

Intussen hoorden we ook dat er op het vliegveld een staking was….dus…. gaat deze vlucht wel door??

Het avond maal?   Laat dat maar aan Jeroen over. 

  

Woensdag 9april

Een regenachtige dag!

Vroeg op en op tijd naar Iraklion.

De balie van die andere  “maatschappij” was gelukkig bezet.

Hier krijgen we het bericht, ook deze vlucht is gecanceld!

 Alternatief ??? hebben ze niet. Boeking kosten maar bij het boekingsbureau zien terug te krijgen!!

 

Vlucht bij Transavia geboekt op vrijdag.

Thuiskomst wordt twee dagen later!!

Jeroen en Hilde hebben beide een actieve baan .

Afspraken verzetten, alsnog via internet de nodige werkzaamheden doen etc. Dit zijn geen vakantie dagen!!

Transavia komt dan toch nog met een vlucht op donderdagavond.

Vlucht was eerst volgeboekt maar kennelijk nog niet helemaal!!

Pffff einde ellende verhaal .

---------------------------------

De afspraken/agenda’s  etc, zijn geregeld.  

Morgen mooi weer en rond 19:00 vertrekt het vliegtuig. Nog een dagje recreatie!!

 

Donderdag 10 april

Vandaag  een ontspannen dagje. De zon schijnt!.

We nemen een binnendoor route via  Arkadi Monastery.

Een oud klooster, midden op een hoogvlakte tussen de bergen!

Toch wel een bijzonder stukje geschiedenis. 

Hoe leefde men in die tijd..

 Voor meer info zie:  arkadimonastery.gr

 

En…. Voordat we gaan vliegen…..  eerst nog even smullen bij een uitgezocht restaurantje van Jeroen in Iraklion.  Smullen maar weer. 

Volgende week vasten!!

 

We zijn op tijd bij het vliegveld.

Een overbuurmeisje uit de zeventiger jaren , Ingrid, was ook op Kreta,

Zij zit in hetzelfde vliegtuig. Ze  is al door de douane.

Jammer,… kan ik haar niet begroeten. Jeroen en Hilde wel.

Tot ziens in Nederland!!

 

Het was kort maar fijn samenzijn hier op het mooie eiland Kreta!!

----------------------------

De vlucht heeft vertraging maar uiteindelijk zijn ze om 02:00 thuis… en dan nog…. “morgen”.. dus straks…weer aan het werk! 

Ik heb met ze te doen. 

Deze oude gepensioneerde man, die in een oud lichaam woont, draait zich nog even om.

 

Mooi moment om dit verslag af te sluiten!

 

Weest gegroet uit het mooie Kreta,  ….. Wouter….