Reisverslag 2025  deel 6

---------

Verblijf in Griekenland met de Witte Raaf.

Kreta en dan ???..naar de Dodekanesos. 

 

Van het vorig verslag.

I.v.m. de staking op het vliegveld is de vlucht een dag uitgesteld.

De afspraken/agenda’s  etc, van Jeroen en Hilde zijn geregeld.  

Morgen mooi weer en rond 19:00 vertrekt het vliegtuig.

Nog een dagje recreatie!!

 

Donderdag 10 april

Vandaag  een ontspannen dagje. De zon schijnt!.

We nemen een binnendoor route via  Arkadi Monastery.

Een oud klooster, midden op een hoogvlakte tussen de bergen!

Toch wel een bijzonder stukje geschiedenis. 

“Hoe leefde men in die tijd..”

 Voor meer info zie:  arkadimonastery.gr

 

En…. Voordat we gaan vliegen…..  eerst nog even smullen bij een uitgezocht restaurantje van Jeroen in Iraklion.  Smullen maar weer. Volgende week vasten!!

 

We zijn op tijd bij het vliegveld.

Een overbuurmeisje uit de zeventiger jaren , Ingrid, was ook op Kreta,

Zij zit in hetzelfde vliegtuig. Ze  is al door de douane.

Jammer,… kan ik haar niet begroeten. Jeroen en Hilde wel.

Ingrid…tot ziens in Nederland!!

 

Het was kort maar een fijn samenzijn hier op het mooie eiland Kreta!!

----------------------------

De vlucht heeft vertraging, uiteindelijk zijn ze om 02:00 thuis… …..en dan nog…. “morgen”.. ……..dus straks……weer aan het werk!  Ik heb met ze te doen. 

Deze oude gepensioneerde man, die in een oud lichaam woont, draait zich nog even om.

 

Mooi moment om dit verslag af te sluiten!

 

Weest gegroet uit het mooie Kreta,  ….. Wouter….

 

 Vrijdag 11 april

 Eerst uitslapen, dan het schip inrichten voor het één persoonsverblijf en dan…….. Ik ben weer geheel op mijzelf aangewezen!.

Het avontuur begint weer een beetje te lonken!

 

Voordat ik weer ga varen eerst nog wat klusjes.

Gisteren was er een raar geluid bij de vuilwaterpomp.

Hele dag mee bezig geweest zonder resultaat.

Als het probleem opgelost is volgt er wel een nabeschouwing.

Vertrek richting oosten,…… wordt twee dagen later.

In het weekend is het havenkantoor dicht.

Dat moet dus vandaag geregeld worden.

De gereviseerde keerkoppeling van Kees is geplaatst maar het euvel is nog niet verholpen.

Voor Kees wordt het weer afwachten voor wat komen gaat.

De “chef” monteur komt …maar wanneer????

Nog wat boodschapjes en de avond is in aantocht.

 

Zaterdag 12 april

Vandaag naar de wasserette en aan de schroefas gewerkt.

 

Schroefas praat.

Het probleem van de “losse” schroefas was in Souda opgelost.

Echter bij het manoeuvreren in Rethymnon  “pakte” de schroef niet geweldig. Kan ook aan mij liggen!

Komt dat door de aangroei op de schroef of is er toch nog een “ slip” op de koppeling.

In Souda heb ik de koppeling gewoon weer ineen geschoven en vast gedraaid.

Niet grondig schoongemaakt etc. De volgende dag met kleuters varen!.

Het zit me niet lekker!!

Vandaag alles nog maar losgehaald ,  schoon gemaakt, en…omdat ik toch bezig was ,   de poelie voor de schroefas generator verwijderd.

Die moet breder gemaakt worden het aandrijf riempje loopt er nu steeds vanaf. 

Een klusje voor de werk[plaats in Leeuwarden.

 

Alles ontvet, in de anti roest gezet en weer gemonteerd.

Proefdraaien en de merktekens gaven aan dat er geen “slip” is.

Dat geeft rust tussen de oortjes.

Morgen maar kijken of ik het water in ga om de schroef te poetsen en “kwasten” aangroei verwijderen.

Einde schroefas verhaal.

 

 

Zondag 13  april

Er is een koude wind vanuit zee. Ik voel me niet geroepen om het water in te gaan. De schroef geeft voldoende kracht. Een andere keer. De laatste boodschapjes gedaan. Een groot gedeelte van de dag besteed aan het verslag. Dat is de deur uit!! Email afgehandeld, en dan is het alweer donker.  Douchen en de boel opruimen. Water tanken . Morgen varen.

 

Maandag 14 april

Vandaag weer een mooie dag. De koude wind is weg en er blijft de komende dagen een klein briesje over.

Omdat er komende dagen weinig wind is, vervang ik de kleine Genua door de kluiver en kotterfok. Meer zeil voor de mast….. zo is het zeilplan beter in balans en kunnen we iets meer snelheid maken.

Voor ik vertrek nog een vers broodje halen, afscheid van Kees nemen. Niets houd me meer tegen.

“Buiten” is er inmiddels en klein briesje. Koers … oostwaarts. Langs de kust is het, ruim aan de wind, goed te bezeilen.

De zon is er bij en met twee knoopjes snelheid, zakken we langs het lange strand van Rethymnon naar het oosten.

Vanuit zee zie je de besneeuwde bergen bij Chania en Iraklion.

Het blijft een bijzonder gezicht.

Als je met de verrekijker het beeld dichterbij haalt waan je jezelf in de wintersport.

Daar waar de kustweg ophoud en het binnenland ingaat is een groot stuk bergmassief. Hier en daar een klein strandje , wat kleine stukjes bruikbare grond maar het grootste deel bergen met weinig begroeiing. We krijgen wat windschiftingen naar de verkeerde kant dat schiet niet lekker op. Ik heb me toch al voorbereid op een nachtje op zee. Bijna volle maan , ook niet verkeerd.

Ik heb contact met Kees, ze zijn druk bezig met zijn keer koppeling maar kunnen het euvel niet vinden.

Kees volgt mij op Vesselfinder  en attendeert mij er op dat er vlakbij een leuke baai is met een kleine haven.  

Vanaf deze kant kan ik niets ontwaren. Alleen maar rotsen.

Als ik Navily raadpleeg, de app voor ankerplekken, zie ik inderdaad mogelijkheden.

Nog twee mijl.

De wind zakt inmiddels weg . Op de motor het laatste stukje.

Mooie gelegenheid om de zeilen te bergen.

Als ik om de hoek van een rotspartij  kom zie ik een leuke baai, strand en bebouwing.

Nog een stukje verder  een klein haventje. 

Er is een vrij stukje kade waar ik royaal langszij af kan meren.

Een mini toeristen plaatsje.

Geen massa toestanden,…..en .. op dit moment nog weinig toeristen!! De horeca is er wel klaar voor. Met een paar bezette tafeltjes schiet dat ook niet op.

 

Medische praat

De laatste tijd heb ik last van pijn in mij rechter bovenbeen.

Vandaag ook weer!!

De kade aflopen naar het dorpje doe ik niet.

De fiets is in een mum van tijd gereed en doe ik een kleine verkenning. Leuk maar geen bijzonderheden te melden. Met fietsen geen last van mijn been!!

-------------------

Nieuwsgierig waar ik nu ben??? ….. Op Bali!!!....    Een plaatsje met aan een baai op Kreta.

 Zie Google Earth ,  “Bali Griekenland” en je kan een beetje  meegenieten

 

Dinsdag 15 april

Vanochtend nog maar eens goed naar de bebouwing gekeken.

Ik denk toch wel dat 70 % appartementen zijn en 30 % nog oude bebouwing.

Hoe was het hier 50jaar geleden???

Neemt niet weg dat het nu aangenaam rustig is en een hele mooie locatie om even te zijn.

De vissersboot achter mij, had zijn netten opgehaald en nu wordt de vangst uit de netten verwijderd.

Een fijnmazig net met allemaal kleine vis. Toch nog wel een inktvis die verstikte in het net raakte. Kassa voor de visserman!

De Griekse katten zijn geduldig en niet opdringerig.

Wachten rustig af, of hen ook wat toebedeeld wordt.

Als de vissers daaraan gaan beginnen is het einde zoek.

 

Half tien ben ik op het water….  zon en nevel bewolking met weinig wind. We doen het er maar mee.

De kust is ruig met hier en daar wat “dalen” tussen de bergen waar gretig gebruik van gemaakt wordt om….. olijf bomen te planten!!!!. Zoals we al gewend waren , steeds weer verwonderlijke stukjes natuurschoon.

 

Nog wat medische praat

De laatste

tijd heb ik last van pijn in mijn rechter bovenbeen.

Via internet ben ik er achter gekomen dat het hoogst waarschijnlijk een pees ontsteking is.

Te pas en te onpas meldt de pijn zich.

Met fietsen totaal geen last maar met lopen…. Ik heb gelukkig nog loopkrukken aan boord, zodat ik het e.e.a. kan ontlasten.

Rust is een remedie maar beweging moet ook blijven. 

Op aanraden van Kees, de dokterszoon……af en toe maar wat paracetamol.

De slaap periode doet het been goed.

Zitten in de kuip, geeft geen ontspanning.

Vandaag zoveel mogelijk horizontaal in de kuip. Dat is geen straf…..

De Raaf redt zichzelf en met één oog op de zon en het andere oog op de vlag in de mast, houd ik de koers in de gaten.

Daarnaast de wekker op een half uur, voor het geval ik in slaap val.

-----------------------------------------

 

Ik dobber een stukje vlak langs het rots gebeuren.

Dan moet je wel een beetje op letten.

In een dooie hoek van de kust, de motor bijgezet om toch enige voortgang te bewerkstelligen.   

Met weinig wind kom je daar niet zo makkelijk uit!!

Als we om het “hoekje” van de kust om zijn,  is Iraklion al te zien.

Ten noorden van Iraklion bevindt zich is het onbewoonde eiland, Dhia.     Daar zijn drie baaien.

Eén daarvan wordt mijn slachtoffer/ eind van de middag zit ik tussen Iraklion en het eiland.

De wind valt weg en de laatste 5 mijl doe ik op de motor.

Het wordt de eerste baai van een dor eiland.

Wel voorzien van een kapelletje en een verlaten restaurantje.

Twee zeiljachtjes en een vissersbootje achter het anker.

Navily, anker app, geeft aan……. zand met rotsbodem.

Ik heb mijn lesje geleerd …. er wordt een neuringlijn aan het anker bevestigd.

Je weet maar nooit.

Een leuke plek, veel steen enige begroeiing en een klein strandje, bezet door een heleboel meeuwen!

De zeilbootjes vertrekken weer en ik ben alleen.

Prima plek om de nacht door te komen.

 

Woensdag 16 april

Vanmorgen heb ik het thermisch ochtend windje gemist.

Daarna werd het windstil met zon!!.

Vandaag wordt het een “blote buiken dag” met weinig wind.

Op het motortje de baai uitgevaren langs de zuidkant van het eiland richting oosten.

Op de hoek kwam wat wind uit het NO ..

Kon ik mooi, aan de wind , vlak langs een hoge rotsen partij dobberen. Immens, zo’n groot massief. 

Een mier zal zich net zo voelen als hij langs een zwerfkei loopt.  

 

Geprobeerd om dat met foto’s vast te leggen. Lukt niet erg!

Genoeg gezien, koersje oost… voorbij een bult in het water en voor de rest van de dag dobberen en een beetje varen.

Als er wind was,  kwam dat uit het noorden dus een bezeild koersje. Snelheden tussen de 0,0 en 2 knopen. 

Ik voer zo’n 5 tot 7 mijl uit de kust. Dan zie ook de bergen achter de bergen.

Tegen de avond gekeken naar een uitwijk haventje bij het plaatsje Malia.

Het schoot niet op. Dat wordt dan haasten op de motor om op tijd binnen te zijn en morgen moet je weer weg zien te komen.

Ik blijf vannacht op zee, ben ik morgen, denk ik, op tijd bij de grote baai van Spinalonga.

Kan ik op mijn gemak een mooi plekje uitzoeken.

We gaan de nacht in.

Grootzeil en fokken naar beneden , er is vannacht geen wind.  Voortgang nul komma weinig.

Morgen bij de dagenraad zien we wel waar we zitten.  In ieder geval ver genoeg van de kust.

 

Donderdag 17 april

Bij het ochtend gloren is er nog geen wind. Nog even omdraaien,

Om een uur of negen komt er wat wind uit het noorden.

Genoeg om de zeilen te hijsen……en…… zowaar de wind trekt ook nog aan.

We lopen tegen de 4 knopen , dat schiet lekker op en de “punt” waar ik omheen moet, is goed bezeilt.

Zonnetje er bij, het kan niet beter!!.

De kust is niet anders dan we gisteren.

Voor de “punt” zakt de wind weg en draait naar het oosten. 

De windmolens boven op de heuvel rug hadden eerst ZO wind maar ook daar valt de wind nu ook weg.

Dan maar op het motortje de hoek om ziet te komen.

Zo rond twaalf uur zijn we om de “punt” en hebben we een ander  landschap .

Een beetje wind uit het noorden en met een voor de winds rakje, zakken we langs de kust.

De vesting werken van weleer, op het eilandje Kalidonia , zijn al te zien.

Gisteren was het vlak naast de kust 40 meter diep, hier is het 5 meter diep met een zandbodem. 

We komen bij het eiland Kalidonia, een eiland met oude vestingwerken en later gebruikt als “Lepra kolonie “.

Het eilandje is een verlengstuk van het eiland Spinalonga, slechts verbonden met een ondiepe doorvaart route maar aan de westzijde van het eiland is een ruimer en diepere invaart naar de baai.

Vroeger was het eiland van strategisch belang. Het ligtpal voor de ingang van de baai.

Daar werd behoorlijk om gevochten.. Vandaag de dag ??? ….er is  niet veel in deze wereld veranderd.

Voor meer uitleg en historie… zie internet.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Spinalonga

 

 

De baai is eigenlijk een lange gestrekt binnenmeer , ongeveer 4 km lang en 1 km breed. Met een diepte van 4 tot 6 meter en overal zandbodem. Ideaal om daar te vertoeven en te ankeren.

 

Aan de zuidkant, en het einde van de baai ligt van oudsher, de plaats   Elounda.

Aan de west kant van de baai  worden appartementen gebouwd.

Het verzadigingspunt is hier, bij lange na nog niet bereikt.

De oostkant van de baai is nog ongerept.. Houwen zo!!

 

Er zijn wel haventjes, allen voor kleine boten van de locals en de vele toeristen bootjes.

Ik vind een aangenaam ankerplekje met een klein strandje waar je met de bijboot en fiets aan land kan.

Mooi...eerst het been wat rust gunnen.

Daarna de bijboot tevoorschijn halen .

Morgen op pad en blijven we hier liggen.

 

Medische praat..

Vandaag ruggenspraak gehad met de huisarts in Nederland t.a.v. de pees ontsteking. 
Medicatie voor de komende tijd: 4x daags 2 x paracetamol , 3toto 4 x ubriprofen en een beschermde maagpil.

Ik maak een tijdschema : 08:00uur, 12:00uur. 16: 00 uur en 20:00 uur pillen slikken.

In de avond dan nog magnesium voor de spieren , glusocamine voor het kraakbeen en dutasteride voor de prostaat.. zo wordt het lijf voorlopig weer operationeel gehouden.

---------------------------

Vrijdag 18 april

Gisteren heb ik alles al in gereedheid gebracht om naar de wal te gaan. Dus gaan met die banaan.

Naar het kleine strandje. 

Fiets in elkaar en zuidwaarts  naar de plaats Elounda.

Ik fiets langs het strand en de kades.

Die liggen vol met toeristenbootjes.

Uitstapjes naar het Vestingeiland/ Lepra kolonie.. Kalidonia.

Er varen nog maar een paar kleine bootjes. De rest wacht op het hoogseizoen!!

Ik vind het gezellig toeristisch druk. 

Aanvang van het seizoen loopt hier wat achter met Chania en Rethymnon. 

De helft van de terrasjes zijn open met een matige bezetting.

De anderen zijn nog bezig met de voorbereiding.

Half mei gaat het echt los!.

 

Aan de oostkant van de baai, of eigenlijk binnenmeer, ligt een eiland, of toch een schiereiland die verbonden is met een vaste brug aan het eiland Kreta?? 

Bij de brug en kleine doorvaart naar open water richting  Agios Nikolaos , staan een paar oude windmolens, 

 

met een stukje verder, op een mooie plek .. een kapelletje. met mooi uitzicht,

                                                                

Het eiland is beschermd middels een archeologische zone , dat is mooi blijft tenminste nog een ongerept gebied over.

Er is een wandel route, fietsen kan ook!

Dus een stuk met de fiets verkent. Er is hier veel zwart gesteente. Lava?? Ik ben geen kenner, ik heb er geen verstand van, het ziet er mooi uit..

Een stuk verder kom ik bij een mooie ankerplek, een baai in een baai. Ziet er goed uit.   

Vorig jaar was Marty, de botanicus, aan boord.

Als je met hem op stap gaat, wordt er meermaals even gestopt , “dat is een bijzonder plantje!! “  etc.

Daardoor bekijk nu de begroeiing wat intensiever dan voorheen.

 

Volgens mij kwam het gezegde :….

“Al wat leeft en bloeit ons altijd weer boeit.”

bij Jac P. Thijssen vandaan.

Het gezegde wordt wel veel gebruikt maar niet in verband gebracht met Jac.P.Thijssen. (zie internet).

 

We vervolgen onze weg terug. Boodschapjes doen en terug naar de boot. Een rustmomentje voor de ontstoken pees.

Overigs het fietsen gaat goed ik krijg geen protesten van het been, dat is wel fijn.

Vanochtend had ik ter bescherming van mijn “kantoorhandjes”, een erfenisje van de chemokuur, mijn werkhandschoenen aangedaan. Foto’s maken met handschoenen lukt niet.

Dus handschoenen uit.

Als je ze dan niet weer aantrekt, ben je ze kwijt. Balen.

 

Dat ontdekte ik toen ik weer aan boord was.

Na mijn rustmomentje kwam de onrust….

Waar zou ik de handschoenen hebben laten liggen!!!

Het zelfde fietstochtje maar weer overdoen. Geen straf maar wel zonder resultaat.

 

Als weer ter hoogte van de Raaf ben fiets ik door langs de westkant van het “meer”.

Op het eerste stuk liggen veel toeristen bootjes wachtend op het seizoen en daarna zijn alle mooie plekjes ingenomen door villa’s en appartementen.

Nog wel een uitzicht punt gevonden. … Uitzicht op “het” eiland  aan de ingang van het meer .  

Langs de weg........ verder niets om naar huis te schrijven.

 

Als ik aan boord kom staat er aardig wat wind uit het noorden. Ik lig bij Elounda aan “lagerwal” met de nodige golven.

Het plan was om de schroef goed schoon te maken en de “kwasten” van het onderwaterschip te verwijderen.

Met die golven is dat niet prettig.  Anker op en richting uitgang van het meer waar ik in de luwte van  Spinalonga kan gaan liggen.

Wel wind maar geen golven.

 

Een hemd met lange mouwen en een zwembroek over mijn ondergoed, ga ik het water in.

Het valt best me. De schroef van aangroei ontdaan en goed  schoongemaakt. 

Steeds even ademhalen en dan duiken.

Ook wat wierkwasten verwijdert.

Daarna rondom het schip, rond de waterlijn, de aangroei met een bordstel verwijderd.

 

Het lichaam vindt het zo mooi genoeg. Aan boord ga ik onder de douche. Niet al te warm water maar warm genoeg om even lekker te soppen en het lijfgoed te ontzouten. 

Ik kleed mij warm aan maar heb toch wat last van koude rillingen.

Dat getrut met dat oude lichaam ook!!!

 

De bijboot moet weer aan dek, de zonnepanelen op zijn plek en de huiken eraf.

Morgen ochtend bijtijds vertrekken naar Sitia ..

Ik ben weer helemaal opgewarmd, een plezierige constatering… …en…met  zwemmen geen last van de peesontsteking!

 

Zaterdag 19 april

De weervoorspelling: wind uit het noordwesten rond windkracht drie à 4 en zon!!....... Zondag geen wind  dus aanpakken.

Half acht was ik wakker, acht uur pillen slikken voor de pees.

Anker op en gaan.

In de baai hebben we zuiden wind, zo ongeveer, want het varieert wel eens door de omliggende bergen.

Als ik het Lepra eiland /vesting werk voorbij ben zie ik dat de windmolens op de bergrug wind uit het noord westen hebben.

Ergens moeten die luchtstromen bij elkaar komen.

Dat geeft nog wel wat wisselingen van windrichting en kracht.

Het duurt even, als we een redelijk eind uit kust zijn wordt het stabiel uit het NW.

Voor de Raaf betekend dat ruim tot voor de wind richting Sitia.

We lopen tussen de 5 en 6 knopen dus dat schiet lekker op.

De zon is er wel, de zeilen brengen schaduw en dan is het wat fris.

In de voormiddag naderen  het puntje kust waar we omheen moeten naar de haven van Sitia.

Was een mooi zeiltochtje. Op zee stond een redelijke deining, bij de haven is deining nagenoeg weg.

 

Aftuigen en op de kade staat André mij al op  te wachten.

Eerst maar even afmeren en dan nader kennis maken.

We hebben al een half jaar via de telefoon cotact.

Nu handen schudden …., lijfelijk contact! 

Aan boord nemen we en biertje en hebben elkaar toch wel het nodige te vertellen.

                                            De boot van André

 André gaat op tijd van boord. Vanavond haalt hij een vriendin van het vliegveld Iraklon. Twee uur rijden en twee uur terug!!

Zij is hier voor een paar daagjes.

Boot op orde brengen.

Morgen komen ze voor de koffie aan boord van de Raaf.

 

Zondag 20 april  Pasen

Het wordt Grieks zomerweer.  André en zijn vriendin Elien, komen aan boord … met…. verse stroopwafels uit Nederland!!

Ik drink geen koffie maar Irisch koffie?!!.

We maken een uitzondering. André doet mee . Elien houdt het bij gewone koffie!

Er worden wat levens verhalen uitgewisseld.  Zij werkt o.a. bij de arbeidsinspectie, daar heb ik in mijn loopbaan ook mee te maken gehad. Genoeg stof om over te praten.

Elien moet nog vier weken werken en dan komt ze voor langere tijd bij André aan boord.

 

Zij gaan weer op stap. Ik haal de fiets te voorschijn.

 

Pasen in Griekenland!!

Pasen in Griekenland is een familiegebeuren. Iedereen die kan, vriend en familie, wordt uitgenodigd.

Zij zijn dan met velen bij elkaar.

Meestal is er een heel lam of geit aan het spit. Dat moet wel weggewerkt worden.

Kortom een gezellig familie/vrienden feest

 

In het dorp/stad is er niks te beleven.

De winkel  straten zijn leeg, alle winkels zijn gesloten, je kan er een kanon afschieten.

De terrasjes.. op een enkele na, waar dan een familie gebeuren is  met Griekse muziek, zijn ze allemaal dicht.

De kade, waar ik lig en waar meestal wel wat reuring is met veel geparkeerde auto’s… . leeg en alles is stil.

Toeristen….., een paar op het strand, een paar op een terrasje , zij zoeken hun heil elders.  Overigens , dat hoorde ik van André, zijn hier niet zoveel buitenlandse toeristen, het merendeel is Grieks!

 

De ene helft van Sitia is relatief vlak

De andere helft is tegen een heuvelrug aan gebouwd.

Eind van de middag komt er wat meer publiek rond de boulevard. Het blijft rustig.

 

Ik ga aan mijn verslag en foto’s werken.

 

Maandag 21 april

Rustige dag , winkels zijn nog allemaal dicht dus morgen fourageren.

De vaarmogelijkheden naar Leros heb ik inmiddels ook al een beetje bekeken. Ik heb geen behoefte aan tussenstops en wel om twee redenen.

1^e  Ik wil zo snel mogelijk  de stalling en reis naar Nederland geregeld hebben, dan is dat van mijn rug!!

2^e Wil ik mijn been zoveel mogelijk rust geven.

Een haven in- en uitvaren betekend aftuigen afmeren etc. en bij vertrek e.e.a gereed maken, afvaren en weer op tuigen .  

Allemaal extra belasting voor mijn been.

Als ik doorvaar kan ik veelal lekker ontspannen blijven liggen.

 

Van Sitia naar de westkant van Kos is ongeveer 96 mijl en naar het noordelijke puntje van Leros is ongeveer 120 mijl. (rechtstreeks).

Woensdag is er een NW wind 4 à 5 Bft…..Ideaal voor de Raaf.

Als de beloftes waar gemaakt worden wordt dat een ontspannen tocht.

 

Donderdag heb ik om 10:00 uur een telefonische afspraak met de uroloog van het Meander ziekenhuis. Dan moet ik wel, in de buurt van een eiland,  telefoon bereik hebben….  dat moet dan lukken.

 

 

Een zeilers bezoekje

Ik kreeg nog bezoek van een Nederlands zeilers echtpaar.

Zij liggen nu in Agios Nikolaos .

Morgen willen ze hier naar toe komen en kwamen vandaag hier pols hoogte nemen.

Zij varen al een paar jaar regelmatig met hun schip in de Griekse wateren.

De nodige ervaringen en herkenningen kunnen dan weer uitgewisseld worden. Dat zijn de leuke ervaringen van het leven aan boord.

 

Vanavond met André en Elien uit eten. Eerst een borrel bij hun aan boord en dan de wal op!.

Mijn indruk is dat het “harde “ toeristen gebeuren minder is dan in Chania en Rethymnon.

Het gaat niet allemaal perfect en op tijd.  Wel zo ontspannend.

Het wordt een gezellige avond . Veel gelachen.. goed voor de gezondheid.

 

Dinsdag 22 april

Het is bewolkt dus geef ik mijn been nog wat extra rust. Het is hier wat wisselvallig weer. Wind uit het ZO, wat …wat minder…. Wat zon ..een paar druppeltjes. Blij dat ik vandaag niet ben gaan varen. Morgen is er een constante wind uit het NW 3 tot 5 Bft.

Later krimpend naar west… komt allemaal goed uit.

Rond de middag komen Christa en Bram de haven binnen. Zij hebben geen wind gehad.  Twintig mijl op de motor . Is ook goed te doen.

Ik ben nog niet uit de pyjama maar kan ze wel opvangen.

Thee aan boord van de Blue Swan. 

 Als ik weer aan boord ben rond ik mijn ontwaak ritueel af en ga boodschappen doen.

Bij de werf op Leros zijn, voor zover ik weet, geen winkels van betekenis.

Hier is een grote supermarkt, rekening houdend met de beperkte voorzieningen bij de werf, neem ik voldoende voorraad mee voor aan boord.

Vanavond, we zijn dan met zijn vijven,  gezamenlijk naar een restaurantje. Leuk!

Eerst maar een borrel op de Raaf.

André en Elien hebben nog geen kennis gemaakt met Bram en Christa.

Elien, Christa en Bram

Kees had wel een erg groot stuk vlees op zijn bordje!

------------------------------------

 Het werd heel gezellig. De nodige reisverhalen en plannen komen op tafel.

Aan tafel zitten vier 60gers en 80 er. Ik zie nu ook het verschil.

Toen ik rond de 60 was, was ik ook  van “dat doen we effetjes”.

Nu heb ik dat ook wel.. neem ik er meer de tijd voor!

Het “effetjes”  word rustig aan dan breekt het lijntje niet!!

We nemen afscheid. Morgen vroeg vertrekken!!

 

Woensdag 23 april

 

De zeiltocht van Kreta naar Leros

Half zeven wordt het licht en wordt ik wakker!

Mijn gewoonte is altijd om dan direct te gaan varen.

Meestal is er dan nog weinig wind, gunstig om op te tuigen etc. en als de wind komt ben ik er ook.

Als je eerst gaat ontbijten etc, … dan ben je gauw een uur verder en dat kan ook als je op zee bent.

 

De weersverwachting:

NW krimpend naar west 4 tot 5 BFT.

 

De zeilvoering:

Kluiver,  kotterfok,  grootzeil en bezaan.

Voor de te varen koers de optimale zeilvoering

Gaat het harder waaien dan eerst de kluiver eraf / reven als dat niet genoeg is het grootzeil naar beneden.

De voorspelling ziet er stabiel uit dus dat zit ook niet in de verwachting…. Je moet er wel op voorbereid zijn!!

 

Om zeven uur staan alle zeilen en kan de motor uit!

Op vijf mijl buiten de kust ligt nog drie eilanden bij elkaar.

Ik had gedacht dat, als we aan de wind zouden varen , de eilanden groep aan de oostkant zouden passeren.

 De wind zit echte meer naar het westen zodat we de eilanden aan de westkant kunnen passeren.  

Tegen de zon in en een vochtige lucht zie ik alleen maar grijze silhouetten van de twee eilanden

Als we deze koers handhaven komen we veel te veel westwaarts van de eilanden Kos en  Leros. 

Het laatste eiland laat ik aan bakboord en varen we een meer oostelijke koers.

Nu zien we de zon op het eiland schijnen!! Het aanzien waard.

 

Voor een ruime koers moet de stuurautomaat erbij.

Overdag is er zon, dus ook elektriciteit om de stuurautomaat te voeden.

De zon zit nog wel achter de zeilen, het schip ligt dus in de schaduw  maar in de loop van de dag gaat dat veranderen!

 

De Raaf loopt lekker, we zitten ruim tussen de zeven en acht knopen.

Toch moeten we noordelijke koers weer oppakken  en zo geschiede. Tegen vier uur in de middag hebben we het eiland Astrakidha dwars aan stuurboord en inmiddels 60 mijl achter de rug.

 

 

Het eiland Astrakidha

Lekker doorvaren totdat de zon ondergaat, dat is rond  acht uur.

De zon neemt ook de wind mee. Je ziet maar weer plannen heeft geen in. Het komt zoals het komt.

We zijn oost van het eiland Sirna.

Daarna krijgen we een windschifting  krimpend naar het ZW.

We kunnen bijna west varen!! Dat is wel zo fijn want we kwamen wat te krap uit om Kos te bezeilen.

Nadeel is wel dat je dan de golven op de kop hebt en dan is de Raaf nu net een spring paard.

Ook dat duurt maar eventjes ,  genoeg om voldoende hoogte te winnen.

 Dan zet de wind weer door uit het NW, is  noordpunt van Leros bezeild en trekt de wind weer aan tot een stevige 5 BFT.

Zeil minderen is nog niet aan de orde.

Met de huidige zeegang  moet je binnen in het schip jezelf toch wel stevig vast houden. 

Voor mijn ontstoken pees is dat niet zo fijn.

Konden we op de dag in de kuip “horizontaal” om de pees rust te geven.

Nu moet elk half uur uit bed klimmen, de kuip in en pols hoogte te nemen t.a.v. schip en omgeving. Via de trap weer naar beneden.

Wordt door het been niet in dank afgenomen!.

 Zo komen we de nacht door.

In de ochtend neemt de wind wat af wordt het aangenamer.

Het laatste stukje op de hand sturen om bij een klein eiland  boven Leros een ankerplaats in te schieten.

Om 9:00 uur ligt het anker, in een beschutte baai,  in het zand.

Zeiltjes naar  beneden , mooi zo!.

Op tijd voor het telefoon consult met het Meander ziekenhuis.

Tijd genoeg om even lekker “bij” te slapen.

Ik lig hier beschut.  Niemand te zien alleen meeuwen en geiten.

Heerlijk toch!!.

Als ik weer “bij de mensen” ben, berg ik de zeilen op een fatsoenlijke manier op.

De komende dagen /maand zal ik korte afstanden varen.

Voor het gemak haal ik de kluiver en kotter fok weg.

Met de kleine Genua is het met de korte afstanden wel zo makkelijk.

Relaxed zeilplan voor de oude man.

De nacht breng ik in deze baai door.

 

Einde zeilverhaal.

------------------------------------------------------------------

 

Na zo’n tocht is goed om even stil te blijven staan bij……..

 

de “Ouderdomstoets”

 

De vraag is dan …. ben ik nog in staat…… en wat de laatste tijd op speelt….. wil ik dat nog wel!!

 

Afgezien van het lastige been, was ik goed in staat om deze tocht te volbrengen. Ook al zou ik zeilwisselingen moeten toepassen, dan had dat gekund. Qua lichamelijke conditie oké.

 

Maar… geest en lichaam moeten in evenwicht zijn!

 

Wil ik dit nog wel….. dat is een lastige……..

Als ik de 60gers zie met hun ondernemende geest, dan is dat bij mij wel aan het tanen.

Puntje van aandacht!

Hoe ouder je wordt, hoe meer je jezelf realiseert wat  er allemaal fout kan gaan.

Ik hen geen zin meer in het ad hoc oplossen van die probleempjes!.

Die tijd heb ik wel gehad…….Ik hoef mij niet meer te bewijzen!

Dat ze zich voordoen is een feit. Het gebeurt gewoon!!

 

Omdat je ouder bent wordt het oplossen van problemen ook lastiger. Vergeetachtig, minder gemotiveerd, mentale moeheid….

Waar liggen die grenzen en waarom zou ik dat opzoeken.

Immers de uitdaging van  “dat kan ik wel”  heb ik al achter de rug.

 

“Vroeger “ had ik veel eerder de kriebels om het avontuur op te zoeken.

Lekker windje, waar gaan we naar toe. Hier blijven doen we niet!!

Als ik nu comfortabel in de baai lig, geniet ik daar volop van.

Zo nodig verkassen, een andere plek opzoeken,..en van  “dat moet je gezien hebben”…. Etc. …..Het zwakt allemaal af.

 

Wat betekend dat voor de toekomst…

Rekening houdend met het feit dat ik nu behoorlijk last heb van men been en daardoor niet al positief ben, de volgende redenering!

Het been is geen onoverkomelijke belemmering voor het doen van mijn werkzaamheden, toch denk ik nu wel aan “afbouw”. 

 

De Witte Raaf serieus in de verkoop brengen???

Ook dat wordt realiteit…. Aan alles komt een eind.

 

Serieus gaan denken aan een motorboot??

Een  Gillissen Spitsgatkotter met een 12voets jol in de davits??

-----------------------

Eerst ervaren hoe het verblijf in Nederland is en wat dat brengt.

Daarna weer terug naar de Dodekanesos om dat vaargebied verder te ontdekken.

 

Het eiland Simi staat nog hoog op mijn lijstje.

 

Ongeveer 15 jaar geleden  was ik daar met een boot van een kennis, Toen had ik zoiets van…. hier wil ik met de Witte Raaf rondvaren!! 

Dat is nu binnen handbereik!!

 

Als de Dodekanesos voldoende verkend zijn……zo successievelijk weer naar het westen varen.

Via de eilanden van de Egeïsche zee.

Weer en weder diende, want qua windkracht etc. is het niet het meest plezierige vaargebied.

Hoppen van eiland naar eiland, om dan in Poros / Peloponnesos te eindigen.

Van Theo heb ik daar goede berichten van.

En……. Kees doet, over het algemeen, alleen maar  dagtochten.

Zo is hij vanuit Nederland naar Griekenland gevaren.

Dat brengt rust en mogelijkheden.

----------------------------------------------

Daarna……. rond de Peloponnesos richting Lefkas.

Van daaruit ….. Italië … Zuid Frankrijk?? 

Na het zomer reces van 2026 in Nederland,  richting Algarve om daar de winter door te brengen?   Het jaar daarop naar Nederland varen?

 

Het zijn allemaal gedachten en mogelijkheden.

Het wordt niet meer, wel minder en…….

                                     …Altijd anders dan we kunnen bedenken!!

 

Einde reisverslag no 6…….. Groeten… Wouter van de Witte Raaf!