Reisverslag 2025  deel 9

---------

Verblijf in Griekenland met de Witte Raaf.

De eilanden van de Dodekanesos. 

 Van het vorig verslag

 . Ik ben op Symi!!  Ontspannen wakker worden. !   

 Nog een paar nagekomen foto’s

Het eiland Symi op afstand,

De nachtelijke aanvaarroute van de baai.

Het klooster bij nacht.

 

Het klooster bij dag.

-------------------------------------------------------------------------------------

 

Vrijdag 9 mei

Het zonnetje is er bij en er komt veel wind vandaag.

Ik lig  een beetje te dicht bij een visserman.

Toch maar verkassen….. Komt ook niet goed uit.

Nog een stukje verder op, is ook niet alles.

Er gaan schepen weg.. er blijft er nog één schip  over. 

Komende dagen wordt er westen wind verwacht.

 

Dus nu een geschikte plek “inpikken” met mooi uitzicht op het klooster.

Na het ontbijtje bootje te water gelaten en omdat ik de bb motor een tijd niet gebruikt heb, wordt die aan het bootje gehangen.

Hoef ik niet te roeien.

Ik neem de fiets mee, er valt niet veel te fietsen maar altijd beter dan lopen. 

Het klooster  met kerk en klokkentoren is  “de “ toeristische trekpleister van het eiland Symi.

Het is een grote Monastery. In de 18^e eeuw opgezet.

 Destijds moet het klooster voor een groot deel in eigen behoeften kunnen voorzien.

Daar is nu weinig van terug te vinden.

 

Wat omheind agrarische gebied aan de Noord en Zuid kant van de baai,  dan houd het over.

 

De klokken toren en de kapel is geweldig mooi en indrukwekkend. 

Ik kan er een hoop over vertellen maar Internet informeert je beter dan dat ik dat doe..  “ Holy Monastery of the Taxiarch  Michael Panormitis”

 

Vanuit de hoofdplaats Symi , aan de andere kant van het eiland gelegen, komen ze met bussen of ...........

met een grote rondvaart boot.

  

Vanuit Rodos komt er een rondvaart, die kan 480 passagiers meenemen.

 

“ Uitladen” alles bekijken en na een uurtje weer alles ” inladen”.

 Wat ben ik bevoorrecht dat ik mijn eigen tempo  kan bepalen.

In de avond is het nagenoeg leeg. De bootjes mensen en wat bewoners/ beheerders van het geheel .

Ik fiets nog wat rond , er is een busverbinding naar de hoofd plaats.. Vertrekt om 7:30   of om 12:30  of om 15:00 die komt niet terug. Ik wil morgen de bus van 7:30. Uur nemen.

Er is maar één fatsoenlijke weg over het eiland van  Panormitis naar de plaats Symi, die gaat door een hoog bergmassief,  met de fiets is dat niet te doen.

 

Zaterdag 10 mei

Er staat nog steeds veel wind. Het zoemt door het want.

Je wordt moe van het windgejank. Het is ook nog bewolkt.

De bus naar Symi???  Een andere keer.  Ik neem alle tijd om wakker te worden.

Als ik echt wakker  ben ga ik mij toeleggen op het vervangen van het brandstof filter.

 

Technische handelingen!! 

 Geen zware klus, het moet wel zorgvuldig gebeuren. Luchtbelletjes in de brandstof leiding worden niet met dank afgenomen.

Het gaat allemaal goed. Motor starten en dat loopt als een zonnetje.  Nog wat controles in de motorruimte en dit hoofdstuk kan weer afgesloten worden.

 

 

Er wacht nog een klusje.. Gisteren , na een hele lage tijd , de buitenboord motor weer eens in gebruik genomen.

 Starten en lopen . Toen ik bij de kant kwam begon het motortje te pruttelen en stopt er mee. Starten… Ho   maar.  

 Ook een brandstof probleem .

 Een kwestie van even aandacht besteden.

Leidinkjes schoon maken en door blazen.

De zaak weer monteren. Starten en lopen..

-------------------------------

 Als de klusjes achter de rug zijn, vaar ik met stationair toerental de baai rond. …..Het motortje loopt als en zonnetje.

Het is wel een oud motortje, ik heb er gewoon heel veel plezier van.

 Boodschapjes gedaan en even naar het klooster.

Aan het einde van de middag is het rustig….alle toeristen zijn weg.

Bootjes mensen zijn aan boord en een paar Grieken ronden de dag af.

Zo ook de geestelijken, zij doen hun gebed .

 Ik ben op de binnenplaats van het klooster.

Er zijn nog een paar Grieken, onder het genot van gebeden die door de geestelijken in uitvoering worden gebracht, is het een mooi moment om te mediteren. 

Ik heb geen geloof in de goddelijke geloofsovertuigingen.

Ik geloof wel dat er meer is tussen hemel en aarde, ingebed in het universum.

Wij als mensheid, kunnen bij lange na niet bevatten wat zich daar allemaal afspeelt.. Ik neem er de tijd voor.

 Wat mij  opvalt is dat er bij de ingang een man zit met een leeg bekertje. Een vorm van bedelen???

Deze kerktoren en de kapel is één en al overvloed…… bij de deur een armoedzaaier ??  Hoe zit dat met het geloof??  

 Dit prachtige klooster  is toch gebouwd met geld van de armen.

Hoe zit dat nou in elkaar…. Hebt uw naasten lief???   Iets in dit geloof snap ik niet.

-----------------------------------

Buiten op de trap nog even nagenieten van de avondzon.

In het bootje stappen, motor starten , prima, pakt meteen op. 

Er is nog steeds wind. Achter de buiskap, uit de wind de laatste zonnestralen opvangen.  De baai is inmiddels vol gelopen met boten.

 Vanochtend lagen we hier met zo’n 4 schepen.

Nu   een rijtje catamarans . Keurig aan elkaar geknoopt .

Zal wel een flottielje zijn. In ieder geval een efficiënt gebruik van de kleine baai. Nog twee grote motor jachten en een tiental  “gewone”zeilboten. 

Half mei…. Het seizoen is begonnen!!

 

Zondag 11 mei

Ik word om half acht wakker gemaakt door het geratel van een ankerketting.   Er vertrekken catamarans. De wind is weg!!

Ik ga nog even liggen.

’s Nachts, moet ik vanwege mijn prostaat, regelmatig naar toilet. Overdag heb ik daar geen last van. Ik val in een hele diepe slaap!.

Heerlijk!

Om elf uur wordt ik wakker door de fluit van het toeristenschip.

Tijd om op te staan. 

Nagenoeg alle boten zijn weg. Nog een stuk of drie blijven liggen.

 

Vandaag “bejaarden dag”.

De bank/loopplank moet nog een laklaag hebben.

De 4^e van in totaal 7 lagen. Goed klusje voor vandaag.

Nog even naar de kant. De toeristen boot uit Rodos ligt aan de kade. Het terras is vol en bij het klooster is het druk.

Ik neem en sandwich en observeer het “gebeuren”.

Hoofdzakelijk gepensioneerden. Zo af en toe een jong stel of  ”backpackers”.

Vier uur moet alles weer aan boord van de” Symi II /Sea Dreams” zijn.

De rust is wedergekeerd!

Morgen vroeg uit de veren. De bus naar Symi vertrekt om 7:30 uur!!

 

Maandag 12 mei

Inderdaad wel vroeg. We zijn op tijd.

Er komen werknemers uit de bus, een paar schoolkinderen, een oude man en ik stappen in.

Tussen Panormitis in het zuiden van het eiland en de bewoonde wereld  in het noorden ligt een hoog berg massief.

Het hoogtes punt… ruim 600 meter!

Het  wordt weer tijd voor Googke Earth!!!

De weg slingert zich naar boven en gaat bijna over de top.

Regelmatig met een helling van 10%.  Geen fiets weggetje!!

 

 

Om de weg door het bergmassief aan te leggen is het nodige breek- en hak werk verricht.

Resultaat….. 

Een mooie weg met veel uitzicht punten naar de kuststreken van het eiland.

Na vertrek gaat het omhoog, en dan… omhoog… en dan ,,omhoog.. en dan… omhoog…totdat de weg alleen maar naar beneden gaat.

 

 

Zicht van boven op Symi stad.

 

Na een halfuur sta ik bij het dorpsplein. Aan de chauffeur gevraagd wanneer hij weer teruggaat. 11:30 uur en 14:30.uur.

 Ik ben om 8:00 stap ik, op het dorpsplein van  Symi, uit de bus.

Even aan de chauffeur vragen wanneer de bus weer teruggaat:   11:00 en 14:30 uur. 

Kindertjes kunnen naar school en ik kan op mijn gemak het ontwaken van het dorp aanschouwen.

 

Symi ligt aan een diepe baai. Royaal voorzien van kades. 

Een goed thuisbasis voor een charter bedrijf!

Er liggen goed georganiseerde moorings. Waarschijnlijk uitnood ontstaan. De explosie van de pleziervaart heeft daar een steentje toe bijgedragen.

Ik heb mijn loopkrukken meegnomen. Kan ik mijn rechter bovenbeen een beetje ontlasten bij het lopen.  Het gaat goed. Ik loop de kade verder af en kom bij een  werfje.

 

Hier wordt met kunst en vliegwerk schepen op de kant getrokken. Ik zie nog wat overblijfselen van sleden om boten uit het water te trekken. 

 

De boten worden nu met een kaar uit het water gehaald.

De bodem gesteldheid is hier kennelijk stevig genoeg voor. Ik wandel nog wat door .

 Fraaie uitzichten op het dorp. 

 

Ik zie een supermarkt, is wel iets beter bevoorraad dan de super in Panormitis.

Ook de ander kant van de baai/kade wordt verkent.  Een stukje door het dorp. Het ziet er allemaal liefelijk uit. Dan vind ik nog een super met relatief vers fruit en groente.  De bloemkool en broccoli laat te wensen over.

Er zijn wel hele lange sperziebonen, een rode kool dat is alles.

Voor mij voorlopige voldoende .

Fruit is er ook…. mooie bananen,  druiven en …… . …    Grapefruit ??… het kan nog net.

Ik ben weer volgeladen.   Genoeg gelopen.

Ik bestuit om de bus van 11:30 terug te nemen.  

Bij het plein is ook de standplaats van een toeristentreintje.

Ik vraag aan de dame die daar overgaat of de bus komt….

Voor één persoon niet zo’n interessante rit. 

De bus komt niet .

Dan maar de bus van 14:30.. Ik wandel nog wat en kom weer terug bij de dame.. Ze verteld mij dat de bus om één uur vertrekt.

Mooi, dan wacht ik hier nog even.

Inmiddels komen er toeristen boten aan de kade.

 

 De toeristen, onder begeleiding van een gidsen (met vlaggetje). bezetten de kade en doen hun rondgang door het plaatsje. 

 

Op een gegeven moment tel ik 7 van die toeristen schepen!!.

Het verzadigingspunt is bereikt.

 

Om één uur dus geen bus.

Ik vraag aan de dame of er ook andere bussen ga…” Moet je even naar het loketje gaan een stukje verder op”.

Daar verkopen ze bus kaartjes. Als ik daar vraag waar de bus blijft zegt dat ik naar het “busstation” moet gaan.

Dat had ik aan de buschauffeur moeten vragen. 

Dat is waar ook !!.

De “Grieken” nemen over het algemeen niet het initiatief om je te informeren.

Je moet doorvragen en dan kom je er wel.

Mijn foutje.

 

De bus vertrekt om 14:00 uur van het busstation.

Het is mij ook duidelijk geworden dat het bus vervoer door een particulier organisatie geregeld wordt en niet door een overheidsinstantie.

 

Ik ondervind hier van de “Grieken” geen persoonlijk aandacht zoals ik op Nysiros heb ervaren.

Ik snap nu wat de achtergrond is.

Symi wordt 7 maanden in het jaar overspoelt met heel veel dagjes mensen.

Ik noem het maar toeristische ééndagsvliegen.

Persoonlijke aandacht heeft geen zin.

Het belang wat overblijft is omzet genereren .

Ik ben wel een toerist maar voel me geen deelgenoot.

Genoeg gezeur over dat toeristen gebeuren.

 

Ik zit in de bus en die vertrekt netjes om twee uur.

 

Het is weer een prachtige rit terug.

De baai bij Panormitis van bovenaf gezien.

Dinsdag 13 mei

Er staat aardig wat wind uit het W / NW. Ik lig hier beschut genoeg. Dus prima zo.

Vandaag aandacht besteden aan mijn 8^e verslag. Het is en blijft een hele klus om het voor anderen leesbaar te maken en dan moet het nog op internet.

Het lastige daarvan is dat eerst de tekst op internet/blogspot komt en daarna moet je de foto’s invoegen. Een lastig karwei. Je moet de foto’s die wilt gebruiken weer opzoeken en dan “Plakken”.

Het lukt allemaal, alhoewel……toch nog een paar foto’s gemist.

Het verslag gaat de deur uit!!

 

Vaarplan voor de komende dagen.

Dat is een lastige,  de wind blijft uit het NW komen behalve op vrijdag.

Dan komt er veel wind 6 tot 7?? ..of nog meer??   uit het ZO.

Daarna even rustig en dan komt de wind weer gestaag uit het NW. Precies de richting waar ik naar toe moet.

Eerste over weging is vrijdag te gaan varen. Voor het windje en mijlen maken. Wel de hele dag werken om het schip op koers te houden. Bovendien …..de laatste berichten zijn dat het wel erg hard gaat waaien.  

Harde tot stormachtige wind   8 a 9. Bft.

Zaterdag is een staartje ZO met minder wind over. Daarna weinig wind. Schiet ook niet op.

Komende woensdag en donderdag NW vijf. De afstand is ruim 60 mijl en met laveren wordt dat dus veel langer.

We gaan het niet redden met een dagtocht.

Tussenstop op Nysiros?? 

Dat is aan lagerwal . In en uitvaren afmeren etc. Niet aan te bevelen.

 Ik ga er vanuit dat we woensdag onder de kust van Darca richting westen laveren.

Op de dag komen we nog wel om de west punt van Darca.

Daarna is het aan de wind richting Kos.

 “Vrij water” prima om de nacht door te brengen.

Mocht het e.e.a. tegen vallen dan kan ik donderdag avond Kos binnenlopen . Lig ik vrijdag veilig voor de harde wind.

Gaat het allemaal voorspoedig dan is er op het eiland Kalymnos een goed beschutte baai voor  ZO wind.

Dat is het plan.

 

 In de avond neemt de wind  wat af.

Kan het schip vaarklaar gemaakt worden.

Er zitten toch nog wel lastige windvlagen tussen.

Als ik de bijboot aan dek heb waait er een kuipkussen overboord. Bijboot weer terug …. Anker op….???  Ophalen heeft geen zin.

 Dan komt de reddende engel.

 De motorboot die vlak bij mij ligt heeft het kussen weg zien waaien. Zijn bijboot is gebruiksklaar en vist het kussen uit het water.

Een praatje…

De man heeft veel gezeild in Taiwan.    Daar is…. of geen wind of veel wind.

Het heeft hem er toe besluiten om een zeewaardige motorboot te kopen. Daarmee is hij hier naar toe komen varen.

Hij heeft mij zien binnen lopen in Nysiros en vindt de Raaf een mooi schip!   Was even gezellig.

Voor donker wil ik verder met vaarklaar maken van het schip..

Morgen vroeg vertrekken.

Woensdag 12 mei

Rond een uur zes is het licht. Inpakken en wegwezen 7 uur zijn we op het water.

Zeilverhaal

Zeilvoering:   Grootzeil, kleine Genua en een rif in het bezaanzeil.

Het staat er prima bij.

Windkracht 4 tot 5 Schiet lekker op.

Met de aan de winde koers is eiland Tilos, een eiland ten zuiden van Nysiros, te bezeilen.

De wekker gaat weer om het half uur. Tijd voor een aantal rust momentjes.

 

Tegen enen zijn we bij Tilos en gaan we overstag.

Koers  landtong Darca van Turkije.  Zie Google Earth

 Onder de kust van Darca, in de luwte, weer overstag .

Westwaarts om, om de westpunt van Darca te kunnen varen.

Ik doe nog een slaapje.

Na een halfuur zijn we een beetje doorgeschoten.

Niet zo erg. De oostpunt van Kos is nu ruim te bezeilen.

Dat vindt de Raaf leuk, meer dan 7 knopen en af en toe tikken we de 8 aan.

Het gaat zeer voorspoedig.

 

Het venijn zit hem in de staart!!

Wind is noordwest dikke vijf.

Kust van Kos is ZO. Je verwacht luwte en weinig golf slag.

Niets is minder waar!!

In Nederland zeggen ze wel eens  “de stront waait van de dijken”. Hier geen dijken maar hoge bergen,  harde wind met hoge golven.

Eigenlijk heb ik teveel zeil opstaan.

Om de punt kan het wel weer rustig zijn. Knik inde schoot en even aankijken dus.

De wind zet nog meer door!  Het water gaat door de gangboorden.

Genoeg zo.

Het grootzeil naar beneden. Even een klus en met die hoge zeegang zit er altijd een risico factor in!!....

Bezint eer ge begint.

Het grootzeil wordt geborgen . Het gaat als vanouds! 

 Geen gezeur meer over ouder worden.

Dat gaat met de wind en het buiswater overboord.

Dat bewaren we voor later als ik echt oude ben..

 

Het gaat allemaal prima.  Het schip ligt veel rustiger en heeft zelfs meer snelheid. Dat is bekend . Wordt allemaal meegenomen bij de beslissing bij..wel of geen zeil minderen.

 

Als we om de hoek zijn wordt het inderdaad rustiger..

Door de escapades bij het zeil minderen, ben ik door het overkomend water toch wel er nat geworden. Het water loopt door alle kieren en gaten naar binnen.

Nu er een rustig moment is geeft dat een mooie gelegenheid om droge kleren aan te trekken en een beetje op temperatuur te komen.

Binnen in het schip is het droog en warm.

Tussen Kos en de Turkse kust is er maar een paar mijl ruimte.

Geen ruimte om de half uur slaapjes te doen.

Het is inmiddels donker geworden.

Overdag heb ik genoeg rustmomentjes gehad.

Het blijft door waaien.

Met de bezaan en kleine genua loopt het schip prima.

Tussen de eilanden is de wind wisselvallig met uitschieters in kracht en richting.

Schiet niet op.

In het donker de haven van Kos aan lopen is ook niet handig. Ankeren bij de boulevard aan lagerwal is niet aan te bevelen.

Omdat hier de nodige kleine rots eilanden zijn, wordt het de nacht doorvaren met weinig tot geen slaapmogelijkheden.

Er is een klein eiland ten NW van Kos, Pserimos.

In de luwte, aan de zuid oostkust, is een ruime anker plaats .

Daar ga ik naartoe. Om één uur lig ik achter het anker.

Door het wisselvallige weer en er betrekkelijk weinig ruimte tussen Kos en Turkije is, heb ik regelmatig de motor er even bij.

Dat geeft koers vastheid en je houd de vaart er in.

Bijkomend voordeel: binnen is droog en warm. En…er is heet water in de boiler.

Even onder de warme douche het zoute water uit de poriën spoelen. 

We kunnen met een voldaan gevoel en een gerust hart gaan slapen.

 

Donderdag 13 mei

Met de slaap nog in mijn ogen kijk ik naar de weersverwachting… Toch nog 6 tot 7 Bft.

Daar hadden we niet op gerekend. Met de zeilvoering gereefd bezaan en klein genua is dat best te doen.

Het grootzeil wordt fatsoenlijk opgedoekt en het anker gaat omhoog. Als ik uit de luwte kom is er niet zoveel wind.

Toch maar even op de weersverwachting kijken…. Ja  hoor….

De windkracht 6 tot 7 was voor de afgelopen nacht.

Daar weten we alles van!!. 

Het wordt nu 3 tot 4.   Het grootzeil kan omhoog.

We moeten naar de baai van Sikati op het eiland Kalymnos.

Daar hoop ik een goede schuil- en ankerplaats te vinden voor de komende ZO storm.

Het is nu nog relaxed  tussen de eilandjes door laveren naar het noorden van het eiland Kalymnos.

Ik neem er de tijd voor, het is lekker zeilweer.

   

Rond een uur of vier ben ik bij de ankerplek.

Vandaag nog lagerwal met weinig wind… morgen hoger wal met veel wind.  

Er is een mooi wit kapelletje en een klein huisje .

Ik zie iemand op de kant scharrellen en ik zwaai ….en…ik krijg reactie terug… mooi toch!

 Hoe je hier over land moet komen ?? en wie er gebruik maakt van het prachtig onderhouden kapelletje???? ik weet het niet.

Er komt nog een schip . Een omgebouwd Grieks vissersschip tot zeiljacht.  Vaart onder Duitse vlag en heeft vier man aan boord.  Hij vraagt hoeveel ankerketting ik uit heb staan.. ..30 meter !!.

Dat is tot dusverre het enige contact.

Vrijdag 15 mei.

  

Heftige anker perikelen!!,

Voor de beeldvorming: het anker gerei aan boord:

 

Het Rocna anker,  27 kilo  

Ankerketting: 10 mm waarvan 50meter ketting in een “slapende” ankerbak,  laag in het schip gesitueerd is.

Verbonden met een ankerbak voor “dag” gebruik :  30 meter ketting.

30 meter is in de meeste gevallen voldoende lengte.

Bij echt zware omstandigheden kan de ankerketting verder uitgevierd worden en nog verzwaard worden met een loden gewicht van 11 kg. Tot op heden nog niet nodig geweest!

Gewicht staat in het midden van de foto. 

 Het grote Danforth anker,  19 kilo. Verbonden aan een lange lijn.

Er kan een “voorloop” ketting  van 10mm aan vast gemaakt worden met een lengte van 4 meter. Nog niet nodig geweest!Het kleine Danforth anker,   9 kilo. Verbonden aan een lijn.

 

---------------------------------

In de ochtend is de wind gedraaid en zie ik dat ik dicht bij een rotsblok lig. Niet al te best.

Aan bakboord is de oever, daar moet ik een beetje verder vandaan. Uitgaande van het feit dat het anker goed houd,  ga wat meer stuurboord uit om daar het Danforth anker te laten vallen.

 Beide ankers houden niet goed .

 Mijn buurman is ook in de problemen. Zoekt een ander plek.

 Ik haal beide ankers omhoog.

Er is hier veel zeegras , de bodem is dan meestal zacht en dan houdt het anker minder.

Ik vind een zandplek dicht bij het strand.

Eerst het Rockna laten vallen en dan meer naar stuurboord en het Danforth laten vallen. De ankers houden!!

De ankerlijnen staan dan in”V” vorm.  Dat beperkt weer het gieren van het schip. Het ligt goed zo. 

 De buurman vindt ook zijn plek.

Helaas de ankerplek is maar voor eventjes .

Het gaat nog harder waaien.

Geen van beide ankers houden voldoende in de slappe grond.  Misschien pakken ze verderop.

.. Nee dus….

Ik haal het Danforh anker omhoog en zie dat de ketting van het Rockna om het Danforth anker geslagen is .

      
Met het wandelen van de ankers zijn de ankers over elkaar heen gegaan. 

Beide ankers out of order!.

Enige mogelijk die over is….. Het schip tegen het strand aan varen. Dat gaat goed ….. De motor blijf duwen, het schip ligt stil en ik heb gelegenheid om de kluwen  te ontwarren.

Met de genua val en de spinaker val kan ik de ankers goed om hoog hijsen.

De ankerketting heeft zich vastgekneld in het Danforth anker.

Met schroeven draaier en hamer weet ik dat los te krijgen.

Nog even verder prutsen en het Danforth anker is vrij.

Deze eerst gebruikklaar op het dek leggen!! .

Dan kan ook het Rockna anker weer in gereedheid gebracht worden. De nodige twisten uit de ketting halen en ook dat anker is gebruiksklaar.!!

Op zoek naar een volgende ankerplek!

Een stuk verderop is een klein standje met meer grotere zandplekken . Daar  maar eens proberen.

Eventjes en dan laat ook deze plek laat het afweten. 

Het is gewoon slechte ankergrond.

 Daar kan geen anker tegen op. De buren hebben inmiddels een lijn naar de kant gebracht, de enige en beste oplossing.  Dat moet ik ook  doen.

Waar maak je de lijn aan vast???

 

Ik heb nog een klein Danforth anker.

Achter de grindwal op het strand is zand/droge klei. Met de motor in “vooruit” duwt het schip zich vast tegen het strand en kan ik het schip verlaten.  

Het is niet leuk als ik op de wal sta en het schip gaat er vandoor..

Ik ga te water en heb ik de tijd om het anker naar de wal te brengen.

Zwemmend houd ik het anker en mijzelf niet boven water.

Om het anker drijvend te maken wordt er een stootwil aan het anker bevestigd.

 

Het kleine Danforth anker met “drijf” vermogen!.

Een lange lijn/landvast aan het anker maken en ik kan naar de kant zwemmen. Ongeveer 15 meter naar het strand waarvan het grootste gedeelte met voeten aan de grond.

 Met een grote kei sla ik het anker de grond in.

Dat zou voldoende moeten zijn.

Het gaat nog harder waaien. Het anker graaft zich een weg door het zand. Als een boer die zijn land omploegt!!!.

Herkansing. We gaan weer aan de wal.

De buurman heeft een hele grote steen waar zijn landvast omheen zit.

Zoeken maar een grote steen.

 Ik vind er een. Achter de steen het anker de grond inslaan, lus om de steen, anker en lijn met stenen verzwaren

 Dat houdtT!!!.

De walbewoner , die kennelijk bij het kapelletje woont, komt langs en controleert  mijn landvast en anker. Dat is erg aardig!

Ik wilde toch al naar de wal om het e.e.a. te controleren.

Ik had al een pallet zien liggen, die wil ik op de landvast leggen en  verzwaren met stenen.

Dus weer te water.

De man helpt mij veder met het in orde maken van de “constructie”. In gebrekkig Engels weet hij mij te vertellen ik een mooi schip heb.

Hij uit zijn ongenoegen over mijn buurman.

 “ Daar zijn ze met vier man aan boord en niemand komt jou helpen”..  Het zijn ook nog Duitsers. 

De oude generatie, de man is 74 jaar, hebben daar als Grieken, geen goede herinneringen aan!!

 Het zij zo. Ik moet het ook in mijn eentje kunnen redden.

De man (kluizenaar) heeft niet zoveel behoefte aan mensen. 

Hij woont hier bij het kapelletje, kan in zijn  behoeften voorzien en heeft het naar zijn  zin.  

Zonnepanelen en een pomp om grondwater op te pompen.

 Op het eiland woont er familie . 

Het is maar een korte kennismaking.

We nemen afscheid en ik bedank hem hartelijk voor de verleende hulp!

Het schip ligt goed zo, "stijf tegen de wal".

Na zeven uur in de avond neemt de wind iets af .

De tussen pozen tussen de harde gemene vlagen worden minder en ook nemen iets in kracht af.   Het zal de hele nacht nog wel blijven waaien.

Het schip blijft stijf tegen de wal liggen. Als ik het landvast opvier en het schip de vrije ruimte krijgt gaat het schip gieren.

Dan krijgt het enige snelheid en dan helpt de massa van het schip mee  om nog wat harder aan de landvast te trekken.

Dat willen we niet.

Ik zit liever met de kiel aan de grond dan met het schip op de rotsen.   Overigens…  omdat de Raaf een lange doorlopende kiel heeft, die geheel in de romp is opgenomen, kan ik het permitteren om het schip aan de grond zetten.

 De zeebodem is slap dus door de bewegingen wordt er een geultje gegraven waar het schip in blijft. 

We moeten de nacht nog door. Tussendoor heb ik wat korte slaapjes gedaan en dat zal ook nu weer gebeuren.   Het anker alarm is afgesteld op 5 meter.

Als het schip zich meer dan 5 meter verplaatst gaat het alarm af.

( de afstand is in te stellen)

  ( zie de anker app “Anchor Lite” praktisch en zeker aan  te raden.. )

 Het Rockna anker ligt op de grond en als het schip  “aan de haal “ gaat dan loopt de ketting uit . Dat geeft genoeg lawaai om wakker te worden.    Dan de wekker steeds op een half uur .

Zo kunnen we de nacht ingaan!.

Tegen middernacht wordt het rustiger en kan de wekker uit.

 

Zaterdag 17 mei

In de ochtend is er weinig wind. Eind van de dag c.q. morgenochtend komt de omslag van ZO wind naar NW wind.

Tijd om het schip nu van de wal “los” te maken.

Het koude water in.

De stenen en pallet verwijderen die op de landvast lagen en het  en het kleine Danforth anker uit de grond trekken.

Het spul aan de oever leggen en weer terugzwemmen. Aan boord  het kleine anker binnen halen.

De Raaf heeft gisteren een mooi geultje gemaakt waarin het schip keurig bleef liggen.   Een eigen “insteek” haven.

Het schip licht vrij van de bodem.  Het grote anker kan omhoog.

Op zoek naar een normale ankerpek ! Lukt nog even niet.

Het schip lag toch te veel op de ‘Tocht” . Bij het andere strandje en plek gevonden en daar houdt het anker, goed.

------------------------------------

                                                   Bergbeklimmen!!

Ik heb zicht op de “Sikati Cave  Climbing” area.

Zowel gisteren als vandaag zie ik regelmatig wandelaars met grote rugzakken. …..40 minuten lopen vanaf de parkeerplaats!

Onder begeleiding van instructeurs wordt hier die sport beoefent .

Door de verrekijker zie ik het allemaal gebeuren.

Door de instructeurs wordt eerst een veiligheidslijn bovenaan de route, het eindpunt van het klimtraject,  bevestigd. 

De “leerlingen” krijgen een harnas om en worden aan de veiligheidslijn vast gemaakt.

Hebben ze geen houvast meer aan de rotsen, blijven ze aan de veiligheidslijn bungelen.

De instructeur geeft de nodige instructies.

Zo klimmen ze tot aan het eindpunt. Daarna laten ze zich naar beneden zakken,

Zij liever dan ik.

Nieuwsgierig?? Zie internet.. https:// climbapedia.org

 

------------------------------------

 Tussen de bergen is de wind wisselvallig, de kracht is er uit, af en toe toch nog wel pittige windvlagen van verschillende richtingen.

Er is bewolking de zon laat zich af en toe zien.

Voorlopig blijf ik hier liggen.

 Wel alert zijn,  want af en toe zijn er toch verdwaalde fikse windvlagen.

Hetzij uit en ZO of uit het NO . Draaiende winden om de bergen.

 Kan zomaar het anker weer losgetrokken worden..

De app Anchor Lite  is ook nu weer een prima hulpmiddel.

 Uiteraard doe ik overdag ook de nodige slaapjes .

Houden we de conditie op peil.

Zodra de wind gunstig is wil naar de zuidzijde van het eiland Leros. 

De Xirokampos baai bij het plaatsje Xirokampos

Oversteek is ongeveer 3,5 mijl

Bij ZO wind is dat lagerwal. Bij NW is dat hogerwal. Daar is goede ankergrond en kan ik boodschappen doen.

Tegen een uur of zes komt de wind meer uit het westen.

Ik lig vlakbij uitstekende rotsen. Het anker houdt goed …maar toch.

Aan de overkant heb ik meer rust.

Motor starten anker op.

Ik vaar nog even langs onze kluizenaar. Toeter een paar keer en zwaaiend nemen we afscheid van elkaar!

Het stukje naar de overkant wilde ik alleen op de motor doen.

De wind komt erbij. Hijs ik toch maar de kleine genua en de bezaan !

 Het schip ligt daardoor iets op één oor en vaster op het water.

Maakt daardoor  meer snelheid.

Het grootzeil is door het zout stug geworden, is lastiger op te doeken Voor dit kleine stukje laten we dat lekker zitten.

 Voor de ingang van het vissershaventje ten anker.

We liggen nu met drie schepen voor het strand . Prima zo.

 

Zondag 18 mei

Deze ochtend  was er veel dauw op het schip. Voordat de zon zijn werk gaat doen eerst even alles aan dek met een lap afnemen.

Het teak dek is ook nat. 

Meteen even schoonspuiten, is het ergste vuil weer weg .

Verder met uitslapen.

 Ik lig hier naar mijn zin. Voorlopig genoeg zeilvitamientjes gehad.

Ik ga mij bezig houden met voorbereiding voor de opslag van het schip.

Van de bergen komt veel vuil en stof op- en in het schip.

Overal stof , het meeste in de hoekjes en gaatjes, tot zelfs in het toilet. Ontzouten van de aan dek liggende spullen. “poets” klusjes etc.  Daarnaast nog opruimen en de normale huishoudelijke werkzaamheden.

Een wasje , een sopje, er is altijd wat te vinden. Daarbij komt ook nog dat mijn productiviteit niet meer is wat het geweest is.

Lekker lui in de kuip, uit de wind,  relaxen bevalt mij best!

Rustig aan , dan breekt het lijntje niet.

 

Elektronisch verhaal zonnepanelen

Vandaag heeft Bram, mijn elektronische steun en toeverlaat, mij weer fijn geholpen.

De opbrengsten van de zonnepanelen zijn nul.

Waarschijnlijk te veel geleden van het vele zoute buiswater. En…… het stond al een hele tijd op mijn lijstje om alles te controleren, Niet gedaan dus , dan maar op de blaren zitten!!

Oxidatie etc, noem maar op.

Door een stom elektrisch  meetfoutje van mij, was de regelunit van de zonnepanelen buiten werking gesteld.

Bram wist mij te vertellen dat in het kastje een gesoldeerde zekering zit. …..Dat klopt….. Deze vervangen en de regelunit kwam weer tot leven…..Nog geen opbrengst van de panelen.

De twaalf kleine zonnepanelen moeten allemaal gecontroleerd worden op oxidatie en/ of kortsluiting.  Zo blijft er altijd wat te doen.

 

Maandag 19 mei

 

Vervolg Elektronisch verhaal zonnepanelen

 

Vandaag aandacht besteed aan de zonnepanelen.

Schade van oxidatie:..   twee maal stekkers twijfelachtig op de schroef klemmen . E.e.a. schoongemaakt en gesoldeerd.

Dan controle op de zonnepanelen, drie van de zes setjes panelen hebben opbrengst..

1 x stekker geoxideerd gerepareerd en die werkt weer.

Van twee overige zonnepanelen zit er veel oxidatie en vocht in de aansluit kastjes 

Morgen alle kastjes open maken en waar nodig repareren.

Nu eerst boodschappen doen …. alles raakt op .

De laatste keer boodschappen gedaan  op Symi!!

 

Dinsdag 20 mei

Als ik aan het ontwaken ben gaan  gedachten door het hoofd flitsen.

 

EN    DAN !!

Momentje van het rouwproces.

 

Katja (mijn overleden dochter) komt zomaar binnen. Effe heftig.

Haar moeder heeft over de laatste 5,5 maanden, dat ze bij ons was, een foto boek gemaakt.

Met de keukenrol naast me en het zonnetje in de kuip,  blader ik het boek door …..Het helpt….

Moment van bezinning!

 Er zijn drie belangrijke dingen in ons leven.. te weten, liefde, werk en het verwerken van je verliezen.

 Liefde geven en nemen vindt je overal.

Bij de planten , de bomen, de dieren, de mensen.

Wat je geeft is wat je krijgt , dus geef veel. (raadgeving van Katja).

 Werk, of te wel,   het kunnen uiten van je creatieve vermogens:

Als je een baan hebt die je past hoef je niet meer te werken!

Dan maak je gebruik van je talenten!!   Iets om over na te denken!!

Katja heeft optimaal gebruik van haar creatieve vermogens en heeft daarvan kunnen genieten.

 Verwerken van je verliezen.

Katja is door moedertje natuur meegenomen….. Gezond verdriet.

Zij heeft ook veel ongezond verdriet doorstaan, iets wat voor ons beiden herkenbaar was. 

Dat is de andere kant van de medaille , zo is het leven.

 

“Missen is iets wat je voelt als het er niet meer is!”

 

Ik neem er de tijd voor… schrijf  het van me af en neem een broodje (zo’n lang houdbaar zuur broodje)   met jam.

Ik ga boodschappen doen, neem Katja met me mee.

De rest laat ik achter mij.

--------------------------------------------------------------------

Gisteren de regelunit van de zonnepanelen weer aan de gang gekregen.

Vandaag geven vier van de zes panelen 3 ampère bij 24 volt.

De koelkast kan weer aan!! 

De ander twee zonnepanelen worden vanmiddag in orde gemaakt.

 Aan het strand bied een Zwitser hulp aan bij het in orde maken van de bijboot. Boodschappen er in fiets erop etc.

Erg aardig maar als hij er niet is moet ik het ook kunnen.

We komen in gesprek. Zijn naam is “Dan”, heeft een zeilboot, een Swan, die ligt nu in de Marina  van Lakki voor reparatie.

Hij verblijft nu met zijn vrouw een paar dagen aan het strand in Xirokampos. Hij vindt de Witte Raaf een mooi schip en het is niet verkeerd om bootjes mensen informatie te geven over de Witte Raaf.

 

Gezellig bijgepraat!

 

Ik moet werken aan mijn zonnepanelen. Ik geef hem mijn kaartje. Morgen is hij welkom op de Witte Raaf.

 

Vervolg technisch verhaal zonnepanelen.

Om aan de laadspanning van mijn 24 volt systeem te komen moet ik twee zonnepanelen in serie schakelen. Als er één uitvalt kan de ander ook niks meer. Ik kan van twee kapotte setjes één werkend setje maken. Het zesde setje kan ik invullen doordat ik een reserve set aan boorde heb. Alle zes de setjes geven nu laadspanning.

Bij zon word ik weer royaal van elektriciteit voorzien.

De dag is weer ten einde, nog even dit…..

 

Mijn zeilpensioen komt er aan!

De lust om te ondernemen en het avontuur aan te gaan , begint aardig te tanen.

Het is wikken en wegen en daar moet je niet al te lang in blijven “hangen”.

 De kogel moet een keer door de kerk!. Dan is er duidelijkheid!!

 Vandaag heb ik het besluit om binnen nu en drie jaar met zeilpensioen te willen zijn. 

Het “pensioen” gaat in als er een goede eigenaar voor de Witte Raaf is gevonden. Dat is geen loven en bieden… daar komt meer bij kijken!

Er zijn vele wegen die naar Rome leiden.

Hoe en wat…. komt later aan de orde.

 

Mooi moment om dit verslag nu af te sluiten. Het verslag is al te lang geworden!!

 

Veel lees plezier over de onderwerpen die je interesseren.

Hartelijke groeten Wouter