Reisverslag 2025 deel 8
---------
Verblijf in
Griekenland met de Witte Raaf.
De eilanden
van de Dodekanesos.
Voorjaarsbloemetjes om vrolijk van te
worden!!!
Zondag 4 mei
Eerst het scheurtje repareren
eerder gaan we niet weg van Leros!
.
Zeilmakers praat!
Gisteren
de spulletjes klaar gelegd om het scheurtje te repareren.
Vanochtend
meteen aan de gang.
Bij
de scheur geef ik met potlood aan waar de draad door het zeil moet.
Met
een kleine priem en een plankje onder het zeil, prik ik gaatjes in het zeil.
De
naald door het zeildoek prikken gaat dan veel makkelijker.
Dan
volgens de “zeilsteek”, de scheur “dicht naaien”.
zie
hiervoor de nodige zeilboeken en youtube.
Mijn
zeil is stug van het zout dus netjes?????.... het is een grote lap.
Het moet maar.. Daarna aan twee zijden met
plak dacron afplakken en klaar is Kees.
--------------------------------
Klaar om uit de Partheni baai
te vertrekken.
Het is een “bejaarden dagje”.
Wind in de rug, niet al te
veel , ongeveer 3 Bft... en..de hele dag zon..
Het lijkt wel Grieks
zomerweer!!
....... Het zal tijd worden!!..
Om half elf ben ik uit de
baai en zijn de zeiltjes omhoog.
Ik vaar vlak langs de oevers.
Met de verrekijker erbij zie je van alles. Van zee uit zijn de bergen kaal, begroeit met laag struikgewas en gras. Een eldorado voor de geiten!
Op de fiets heb ik wel gezien dat de dalen soms
weelderig begroeid zijn met o.a. loof en naald hout.
Er zijn ook plekken waar het de
moeite waard is om agrarische activiteiten de ontplooien.
Zo zie ik de nodige wijngaarden… of ….zijn het
druiven gaarden??? Ik weet het niet.
Het is een variërende kust. De
nodige kleine strandjes waar je vast wel bij gunstig weer kan ankeren.
Restaurantjes etc. die zie alleen
bij de grote - en vanaf het land, bereikbare
stranden.
Ik vaar ook nog even door de
Alinda baai. Daar waar ik met veel moeite een PIN automaat heb kunnen vinden.
Nu is het beeld vanaf het
water, de berg met het kasteel, de plaats Agia Marina aan de voet van de
berg, wel zo leuk.
We varen door… Nog een
steengroeve met de nodige industriële activiteiten en dan hebben we het
landschap wel zo gehad.
Een
verrassing!!
Ik heb een paar
dolfijnen gezien!!!
---------------------
Aan de zuidkant van Leros is
een baai met een badplaats en een kleine beschutte vissershaven met kade.
Aan de kade is het waarschijnlijk ondiep en er liggen ook de nodige vissersbootjes.
Ik ga maar ten anker!
Ik ben wel een beetje toe aan
foerageren. Het wordt hier lastig. Bootje te voorschijn en dan een mini super,
op zondag open ??
Een andere keer!.
Voorlopig genieten van een
heerlijk tochtje en een warm zomers zonnetje.
Hier in de baai… het
zonnezeiltje moet op, anders wordt het te heet!!!
Zo’n dag als deze maakt het
wisselvallige winterseizoen weer een beetje goed. We krijgen er weer zin in!!
---------------------
Komende dagen??
Maandag en dinsdag nog een
beetje wind uit het noorden, daarna twee
dagen met veel wind uit het zuiden. Tot windkracht zes.
Daar heb ik geen zijn in.
Een tijdig onder komen
zoeken.
Ik wil met grote stappen naar
het eiland Symi.
Daarna op het gemak terug om
op tijd bij de boatyard te zijn………. 31 mei om 8 uur in de ochtend moet ik ter
beschikking zijn.
Dus…morgen vroeg eruit en
zien waar we uit komen.
Maandag 5 mei
zeilbootjes gezien??
Een rustig zeildagje. Weinig wind veelal uit verschillende
richtingen. Of je nou achter je anker aan het dobberen bent of dobberen op zee
; het maakt niet zoveel uit.
Op zee ben je de eerste die
wind krijgt . Daar houden we her maar bij
Ik ben vroeg op, er is wat
wind en daar wil ik gebruik van maken. We varen langs de oost kust van Kalymnos.
De kust/bergen zijn veel van
hetzelfde. Niet veel om naar huis te schrijven.
Geen enkel huis of iets van
dien aard gezien.
Ik hoor wel geitenbellen
klinken.
De geiten .. die kan ik niet
ontdekken. Het is een zoekplaatje.
Een paar plekken waar je best
goed kan ankeren maar naar de wal? Een strandje
en verder niks!
In de middag komt er plots
wat serieuze wind.
Wel even een stevige 4 tot
5Bft. We tikkende 7 knoopjes aan. Dat
schiet lekker op.
Na Kalimnos komt het eiland Pserimos aan bod . Een optie om daar de nacht door te brengen.
We komen ook dicht bij de Turkse kust.
Kennelijk veel strand.
Er staan een enorme
hoeveelheid vakantie appartementen.
Wel veel eenheidsworst!
Daar gaan we niet naar toe.
Inklaren is een lastige zaak en de inflatie heeft in Turkije behoorlijk
toegeslagen.
Het gaat voorspoedig. We houden Kos als eind punt aan.
En dat gaat lukken!
Er zijn hier twee havens, … liggeld???
Volgens Navily respectievelijk € 42,- en € 60,- euro per nacht.
Rond een uur of zes gaat, voor het strand aan de
boulevard, het anker eruit. We zijn weer in de bewoonde wereld.
Morgen vroeg wil ik weer verder.
Geen behoeft om aan de wal te
gaan.
Later neem ik nog wel de tijd
om Kos verder te ontdekken.
Van hier naar Symi is het
rond de vijftig mijl.
Als de wind gunstig is, is
dat in een dag te doen. Halverwege kan ik een tussenstop maken op Nisyros……
daar is een beschutte haven. Als het woensdag en donderdag, uit het zuiden, goed
gaat doorwaaien kan ik daar lekker blijven liggen.
Dinsdag 6 mei
Om zeven uur wordt ik wakker.
Geen wind.
Nog maar even omdraaien.
Om half negen doe ik mijn
ogen weer open. Er is wind ….. uit het oosten maar zo’n 3 a 4 bft.
Oké… kop onder de koude
kraan, bezaan omhoog, anker op, genua omhoog en dan het grootzeil. Het loopt
lekker zo.
Tijd voor ontbijtje.
Ik moet om de oostpunt van
Kos.
Pak Google Earth er maar weer bij!!
Dat is met een paar slagen
gedaan.
De oostkust is een vlak stuk
land met stranden en uitlopers de zee in..
Bij de ZO punt van Kos is een
uitstekende berg met een grote Griekse vlag daarop geschilderd. Daar naast staat
een uitkijk toren.
De Dodekanesos is een Griekse eilanden groep die vlak voor de kust
van Turkije ligt.
Een doorn in het oog voor de
Turkse politiek.
De Grieken maken hier
duidelijk dat dit “Griekenland “is.
Het brengt mij op politieke
gedachten. Niet mijn sterkste punt. Generaliseren en cynisme speelt de
overhand.
Het zijn mijn gedachten gangen….
Je mag het ook overslaan.
Politiek.
Politiek wordt bedreven door
egotrippers die op zoek zijn naar macht en zelfbevrediging.
Op de achtergrond gestuurd en
gesteund door het groot kapitaal. …..
Daarna een hele tijd niks…… Dan komt de bevolking!!
Als ze hard werken mogen ze
een deel afstaan aan de overheid.
Die gebruiken dat geld voor
o.a. voor de infrastructuur die het werk- en consumenten klimaat in leven moet
houden.
Een ander deel van het geld
wordt besteedt om een leger- en politiemacht
te onderhouden.
Dat geeft de macht om het
volk onder controle te houden.
Een ander deel, wat met hard
werken vergaard is, mogen ze afstaan aan consumptie….. Financiering van het grootkapitaal.
Dat werkt… totdat … internationale machtsspelletjes
boven water komen.
Het volk mag dan de soldaten
leveren.
De burgers…. Daar denken we
even niet aan. En….
Als er terrein gewonnen is,
worden de burgers gedeporteerd naar oorden waar ze totaal geen binding mee
hebben.
Ze worden geestdood gemaakt.
Voor dat al heb je wel
zieltjes nodig.
Daar helpt het geloof en de
kinderbijslag bij.
Als Poetin / Trump of anderen
van dat kaliber, mijn verhaaltje lezen, zit ik morgen in het gevang, overmorgen
men ik afgemat en uitgemergeld en
daarna…. volgt de “natuurlijke” dood.
Weer een horzel op de rug van
de machthebbers die het onderspit moeten delven.
Er is niks nieuws onder de
zon ..Eeuwen geleden was het nog precies het zelfde alleen met ander middelen,
net zo wreed en meedogenloos!!
Zo kan het wel weer….!!!
----------------------------------------------
Terug naar mijn onbekommerd
bestaan met het een heerlijk zonnetje, een bejaardenwindje.
Verstoken van slecht nieuws
uit kranten en televisie.
Genieten van het moment van
vandaag.
--------------------------
De orde van de dag!! We
dobberen tussen Kos, Darca, een grote Turkse landtong waar ik omheen
moet om naar Symi te gaa, en het eiland
Nisyros
De wind bepaald
uiteindelijk hoe het eind van de dag er
uit gaat zien.
En dan komt er komt wind uit
het ZZO.
Nisyros is bezeild. Voor
donker op Symi aankomen gaat niet lukken. Ook al blijft de wind constant van
kracht, wat niet het geval zal zijn, dan
wordt het een nacht door brengen op zee….
Niet dus!!
Omstreeks zeven uur ben ik afgemeerd
aan de kade van Pali op het eiland Nisyros, een vulkaan eiland.
Bij het afmeren wordt ik
geholpen door een lieftallige dame.
Zij helpt bij het afmeren en
runt met haar familie een autoverhuur bedrijf dat hier aan de kade gevestigd
is.
Zij brengt me informatie over
het eiland en we hebben een prettig gesprek.
Een restaurant is vlak bij.
Daar ga ik naar toe.
Een Griekse salade is meer
dan voldoende.
Als ik bij de boot komt
spreek te dame mij weer aan, ze heet Popi.
We hebben het over van alles
en nog wat. Van politiek tot personeelsbeleid, relaties en persoonlijke
toestanden.
Van haar hoor ik ook, dat het
een gewoonte is om de boten die voor jou bedrijf afmeren, te helpen.
Het is dan vanzelfsprekend
dat je dan ook van hun diensten gebruik maakt.
Het is voor mij herkenbaar.
Jaren geleden was dat nuance..
Je ligt voor niks aan de kade
voor het restaurant, wel met de verwachting dat je het fatsoen hebt om daar dan
ook te gaat eten.
De tijden zijn veranderd.
Tegenwoordig wordt er havengeld geïnd en de bootjes mensen weten niet beter dan
dat je geen morele verplichtingen t.a.v.
van de opvang en gastvrijheid aan de kade hebt.
Het wordt tijd om afscheid te
nemen. Popi wordt door haar man opgehaald. Ik ga aan boord.
Morgen, woensdag, is er veel wind uit de verkeerde hoek. Mooi
gelegenheid om met een scooter het eiland te verkennen.
Uiteraard heeft Popi mij al
het nodige over het eiland verteld.
Donderdag minder wind, wel uit de verkeerde hoek maar de vijf en dertig mijl moet te overbruggen zijn.
Woensdag 7 mei…
scooterdag
Het autoverhuurbedrijf is een
seizoen bedrijf.
Lange dagen 7 dagen per week.
In de ochtend neemt de tante van Poti de honneurs waar.
In Mandraki hebben ze ook een
vestiging en daar is Popi nu.
De tante helpt mij op
dezelfde plezierige en ontspannen
manier.
Een goede relatie is
belangrijker dan de verkoop, ….dat is een resultante!.
Die persoonlijke, wederzijdse
aandacht, mis ik in de overvolle toeristen plaatsen.
Verkoop is nummer één , de
klant is slechts een middel om omzet te genereren.
Voor mij vanzelfsprekend dat
ik bij hun een scooter huur.
De tante verteld mij uitgebreid
wat er zoal op Nisyros, te doen is. Waar ik kan benzine voor de scooter tanken,
dat is ook belangrijk want er is meer één tankstation op het hele eiland.
Voor 5 euro tanken is meer
dan genoeg. Daarmee kan je alle wegen van het eiland berijden.
Dat heb ik dan ook gedaan!!
Eerst maar naar de krater. De weg daar naar toe is mooi en afwissend.
Het krater dal is groot, de overblijfselen van de krater is daar een onderdeel van.
Er is een parkeerplaats en… een kassa.. vijf euro entree!
Dan mag jezelf naar beneden,
de krater inlopen, de zwaveldampen opsnuiven en dan weer terug.
Voor mij niet weggelegd.
Ik heb een alternatief
weggetje gezien die gaat langs de krater om hoog.
Dat doe ik, het is geen
gladgestreken weg.
De vaardigheden van mijn scooter
rijden laat af en toe ook te wensen over.
Als je vanaf stilstand gas
geeft moet je oppassen dat de scooter niet onder je gat vandaan schuift.
De scooter heeft een
automatische koppeling.
Inmiddels ben ik er achter gekomen,
dat je gas moet geven en de rem, gedoseerd los moet laten.
Op dat rullige weggetje met
hobbels en kuilen valt dat niet mee.
Al doende leert men.
Van hieruit heb ik een prachtig zicht op de krater. De toeristen, die met de bus aangevoerd zijn, komen hier niet….. Ik wel!!!
De weg gaat plots over in een
keurige, met beton geplaveide, weg.
We vervolgen onze weg en ergens
“boven in” is een kapelletje.
Even stoppen.
Het voordeel van de scooter
is dat je weinig parkeerruimte nodig hebt en je bijna overal veilig kunt
stoppen/parkeren.
Het hek van het kapelletje is
open. De kapel zelf is dicht.
Een bijgebouw wordt gebruikt
wordt als restaurant, maar nu nog even niet.
Weer een mooi uitzicht op de
krater.
Het blijkt dat we aardig hoog
zitten.
De hoogte van de bergen op Nisyros… ongeveer
700 meter.
Zie ook internet. Daar kun je
veel meer lezen dan ik kan vertellen.
We vervolgen onze weg en ik
kom bij de hoofdplaats Mandraki aan.
Een heel oud stadje met
smalle straatjes.
Hier is ook de veerhaven waar
regelmatig de ferry komt.
Op Nisyros zijn weinig
winkelvoorzieningen.
Een fatsoenlijke
supermarkt??? Kleding zaken…..
Voor inkopen moet je, met de
ferry, naar Kos.
We
gaan wel opzoek naar een super.
Trappetje
op een steegje door en daar is de supermarkt.
Een
kleine ruimte met een paar stellingen.
Er
is ook een bakker. Daar kan ik wat
vinden.
Aan
de overkant, waar de fruitmarkt zou zijn is ook niks te vinden.
Juni , juli, augustus dan is het eiland
overstroomd door toeristen.
Genoeg
omzet om vers fruit te kopen… Nu nog even niet!1
Er zijn allemaal smalle straatjes/steegjes.
Ik
blij met de scooter!!
Een
auto kan er niet door maar een scooter wel!!
Het
is fantastisch leuk plaatsje.
Ik
nuttige een sandwich en ga dan richting
Nikia.
Een
plaatsje aan de zuidkant van het eiland.
Deels
dezelfde weg als vanochtend naar de krater maar er komt een afslag.
Het is een schattig dorpje.
Van hieruit kun je nogmaals de krater zien.
Op
en bergtop, bij het dorp, staat een kapel.
Als
je daar naar toe gaat heb je 360 graden zicht over het hele eiland. Het is mij
te ver lopen.
Ik spaar mijn krachten om door het dorp te
lopen ..
Eenzaam en verlaten of is er toch een siësta?/..
Ik
houd het erop dat het in het hoog seizoen
wel erg druk zal zijn.
Dan
wordt ik gebeld door de tante van het verhuur bedrijf.
Misschien
moet de ankerketting wat aangehaald worden .
Ik
vertel haar dat als ze het schip opgaat, dat ze bij de ankerlier op de knopmoet drukken
en dat dan de ketting ingehaald wordt.
Ze
laat het aan mijn Zweedse buurman over.
Die
drukt op de knop, de lier draait maar is
niet gefixeerd om de ketting aan te trekken.
Ik
ben vergeten te vertellen waar de handel ligt. Geen nood.
Toen
ik aankwam, lag het schip er goed bij.
Wel heel aardig dat ze op de boot letten en
daarvan melding maken.
Er is nog tijd en benzine over!!
Met
de scooter neem ik de kustweg aan de NO kant.
Een
lang smal strand met lava zand.
Voor
mij is het duidelijk dat tijden de uitbarsting 150.000 jaar geleden dit de
lijzijde van het eiland geweest moet zijn.
Hier
ligt veel vulkaan gruis en grote stenen die uit de lucht zijn komen vallen. Het
moet een immens geweld geweest zijn.
De
vruchtbare vulkanische grond heeft er ook voor gezorgd dat 50% van het eiland is omgevormd in een terrasvormig
vruchtbaar landbouw gebied. Sinds jaren niet meer als zodanig in gebruik.
Door
de vruchtbare grond is er rijke flora ontstaan. Je ziet er van alles. Onze
botanicus, Marti , kan hier zijn hart ophalen.
Het
heeft consequenties voor de diversiteit van Fauna. Zie internet!
Wat me wel opviel, maar geen gevolg is van Flora en Fauna ontwikkeling … is… dat ik hier een “veehouderij” van varkens zag .
Een klein aantal varkens en biggetjes.
Vergeleken
met de Nederlandse varkenshouderijen, leven deze dieren in een paradijs.
Dat
geld ook voor een aantal koeien. Ze hebben hun eigen omgeving met vrije uitloop
op straat.
Ze
blijven in de buurt. Af een toe een uitstapje over de weg, dat is alles.
Ik
lever de scooter weer in . Genoeg gezien en beleefd voor vandaag.
Er is nog een klein supertje
hier bij de kade.
Een pakje boter, dat kon is
scoren . Vers fruit?? Vergeet het maar.
Ik neem afscheid van Popi en
haar man, morgen vertrek ik naar het eiland Symi.
Donderdag 8 mei.
Vannacht al een aantal keren
de afvaart in gedachten door genomen.
Ik lig ruim met de kont naar
de kade, tussen twee schepen in.
Als de landvasten losmaak en
dan anker op ga kan tegen de schepen aan komen. Dus eerst de laatste landvast
opvieren en de ankerketting gedeeltelijk binnen halen. Alles onder controle…
Dan de landvast losmaken en de rest van de ankerketting naar binnen halen.
Dat gaat alle maal goed.
De uitvaart van de haven is
smal en ondiep ongeveer 2 meter diep.
Genoeg voor de Raaf. Het smalle gedeelte
is lastig.
Dat wil zeggen aan de zeezijde
is een stormwering met grote rotsblokken aan de andere kant van de geul een ondiepte.
Gisteren liep daar nog een catamaran
op vast omdat hij niet dicht genoeg langs de rotsblokken voer. Dus opletten. ‘
De zeiltocht
Eenmaal buitengaats en omdat
we tegen de wind in naar buiten gaan , gaat eerst de bezaan omhoog.
Dat geeft koers vastheid.
Even afwachten wat de deining
doet….alles is oké!
Dan iets afvallen naar zee en
de fok ( kleine Genua) kan erbij.
Het schip ligt prima. Het grootzeil kan omhoog. … Om acht uur
staan de zeilen erop, alles is opgeruimd en kan ik mijn ontbijtje nuttigen.
Het wordt een lange tocht.
Hemels breed ongeveer 35 mijl.
Ik moet naar het oosten en
daar komt de wind vandaan.
Tegen de wind invaren gaat
niet, onder een hoek van 45 graden wel. Zo kun je , zig - zaggend je doel bereiken.
De snelheid is niet optimaal,
je moet tegen de golven in varen en de te varen afstand is bijna twee keer
zoveel .
Maar het gaat goed. In de
ochtend een beetje te weinig wind om goed door de golven te gaan.
Bij een grote golf valt het
schip terug in snelheid.
Dat is te compenseren door de
met de motor een beetje hulp te bieden, Dan zijn er geen dooie momenten en ga je van 3 naar zes knopen. Even later zet de wind weer door en varen we
op zeil ….6 knopen!.
Dat schiet lekker op.
We komen bij de Kust van
Turkije, de landtong Datca.
Pak nu de landkaart en /of Google Earth
er maar weer bij.
In de luwte kan ik overstag
en gaan we open zee weer op.
In de buurt van het eiland
Tilos gaan we weer overstag richting Turkse kust.
De wind is over het algemeen
rond de windkracht 5 Bft.
In de middag zou het minder
worden, dat wordt het ook.
Het wordt ingeleid met een
windstilte.
Lekker hobbelen op de
golven. Met de motor erbij is het wat
aangenamer.
Een lastig momentje
De wind laat het afweten , de motor ook…… Wat
nu weer… nee toch!!..
Na een minuutje start ik de
motor en die slaat weer aan.
Eventjes maar. Het euvel is
duidelijk. Geen brandstof toevoer.
Uiteindelijk is dit een gevolg van gewoon een stomme onzorgvuldigheid.
Om de zoveel tijd moet het
zeefje van de brandstof opvoerpomp schoon gemaakt worden en het brandstof
filter vervangen worden.
Door alle andere zaken is dat
totaal aan mijn aandocht ontschoten. Eigenlijk had dat al op de kant in Preveza
geregeld moeten worden. In de winter, op
Kreta…., tijd genoeg.
Nu zit je met de gebakken peren.
Op een hobbelend schip het
zeefje schoonmaken.
Dat bleek volledig dicht
gekoekt te zijn.
Weer monteren en het zaakje
loopt weer.
Ook het brandstof filter moet
vervangen worden.
Dat is lastiger en hoogstwaarschijnlijk
niet urgent.
We wagen het er maar op.
Eerst volgende gelegenheid
als achter het anker lig .. vervangen!!!.
Uiteraard heb ik niet de
behoefte om nu constant de motor bij te zetten.
De wind trekt weer aan en we
zitten op 4 à 5 knoopjes.
Het schiet niet op nog en
paar windschiftingen, in het nadeel, van zo’n 20 graden daar overheen en het
wordt laat.
Een tussendoor
melding!!
Ik heb nagenoeg geen last van mijn pees
ontsteking gehad.
Het is niet over…. maar toch
wel lekker..
Het ongemak van een dagtocht.
Als je een dagtocht plant,
dan wil je aan het eind van de dag op je plaats van bestemming zijn.
Als het tegen zit wordt de
zaak “opgerekt”.
Dat kan vervelende consequenties
hebben. Gedurende de dag heb je weinig fysieke reserves opgebouwd.
Die reserves worden nu aangesproken…
en ….hoe lang gaat dat nog goed.
In mijn geval had ik op de
dag de nodige slaapjes gedaan.
Op dit moment vaart het schip
lekker, stuurt zichzelf en als ik op zee blijf, dan is dat een ontspannen
voortzetting van de tocht
Nu wil je dat niet…..je wilt
een ankerplek voor de nacht vinden.
Het is inmiddels donker. Wel
en heldere hemel met maanlicht.
Het verlicht baken aan de
ingang van de besloten baai, is in zicht!
Met de zeekaart op de I-pad (de Water Tom
Tom) kun je goed zien waar je vaart.
In duister is het moeilijk
afstanden inschatten.
Bij de kant lopen we tegen
een hoge bergwand aan.
Diepte meter verteld ook
veel!!
Op de “Water Tom Tom” kun je redelijk goed de
afstanden inschatten. .
Ik ga overstag. De koers naar
de ingang is bezeild.
Eerst het grootzeil er af.
Het grootste obstakel is weg.
Vlak voor de ingang, motor bij en fok naar beneden.
Daarna kan ook de bezaan er
af.
Met een rustig toerental
varen we de kom in..
Er liggen een aantal schepen achter
hun anker.
Het is zoeken naar een
geschikte plek.
Dat dacht ik, er zijn geen
golven maar er is wel wind.
Het anker pakt niet goed.
Anker omhoog en verder in de
baai op nieuw proberen.
Dat gaat goed. Het anker houd
“beren” goed.
Het is inmiddels tien uur in
de avond.
Die twee uur windstilte was
vandaag net de nekkenbreker.
Je moet er altijd op
voorbedacht zijn dat er onverwachte dingen gebeuren en dat je daarop voorbereid
moet zijn.
In de kuip neem ik nog een
afzakkertje. Het wordt bedtijd.
Vrijdag 9 mei
Ontspannen wakker worden.
Ik ben op Symi!! Een mooi moment om dit verslag af te sluiten.
-----------------------Veel
leesplezier groetjes Wouter----------------------
Geen opmerkingen:
Een reactie posten