Reisverslag 2025  deel 8

---------

Verblijf in Griekenland met de Witte Raaf.

De eilanden van de Dodekanesos. 

 

 

 

Voorjaarsbloemetjes om vrolijk van te worden!!!

 

Zondag 4 mei

Eerst het scheurtje repareren eerder gaan we niet weg van Leros!

.

 

Zeilmakers praat!

Gisteren de spulletjes klaar gelegd om het scheurtje te repareren.

Vanochtend meteen aan de gang.

Bij de scheur geef ik met potlood aan waar de draad door het zeil moet.

Met een kleine priem en een plankje onder het zeil, prik ik gaatjes in het zeil.

De naald door het zeildoek prikken gaat dan veel makkelijker.

Dan volgens de “zeilsteek”, de scheur “dicht naaien”.

zie hiervoor de nodige zeilboeken en youtube.

Mijn zeil is stug van het zout dus netjes?????.... het is een grote lap.

 Het moet maar.. Daarna aan twee zijden met plak dacron  afplakken en klaar is Kees.

--------------------------------

 

Klaar om uit de Partheni baai te vertrekken.

Het is een “bejaarden dagje”.

Wind in de rug, niet al te veel , ongeveer 3 Bft... en..de hele dag zon..

Het lijkt wel Grieks zomerweer!!

....... Het zal tijd worden!!..

 

Om half elf ben ik uit de baai en zijn de zeiltjes omhoog.

 

Ik vaar vlak langs de oevers. 

Met de verrekijker erbij zie je van alles. Van zee uit zijn de bergen kaal, begroeit met laag struikgewas en gras. Een eldorado voor de geiten!

Op de  fiets heb ik wel gezien dat de dalen soms weelderig begroeid zijn met o.a. loof en naald hout.

 

Er zijn ook plekken waar het de moeite waard is om agrarische activiteiten de ontplooien.

 Zo zie ik de nodige wijngaarden… of ….zijn het druiven gaarden??? Ik weet het niet.

 

Het is een variërende kust. De nodige kleine strandjes waar je vast wel bij gunstig weer kan ankeren.

Restaurantjes etc. die zie alleen bij de grote -  en vanaf het land, bereikbare stranden.

Ik vaar ook nog even door de Alinda baai. Daar waar ik met veel moeite een PIN automaat heb kunnen vinden.

Nu is het beeld vanaf het water, de berg met het kasteel, de plaats Agia Marina aan de voet van de berg,  wel zo leuk.

 

We varen door… Nog een steengroeve met de nodige industriële activiteiten en dan hebben we het landschap wel zo gehad.

 

Een verrassing!!

Ik  heb een paar dolfijnen gezien!!!

Eventjes maar… toch nog een foto kunnen maken!!

---------------------

Aan de zuidkant van Leros is een baai met een badplaats en een kleine beschutte vissershaven met kade.

Aan de kade is het waarschijnlijk ondiep en er liggen ook de nodige vissersbootjes.  

Ik ga maar ten anker!

Ik ben wel een beetje toe aan foerageren. Het wordt hier lastig. Bootje te voorschijn en dan een mini super, op zondag open ??

Een andere keer!.

 

Voorlopig genieten van een heerlijk tochtje en een warm zomers zonnetje.

Hier in de baai… het zonnezeiltje moet op, anders wordt het te heet!!!

Zo’n dag als deze maakt het wisselvallige winterseizoen weer een beetje goed.         We krijgen er weer zin in!!

---------------------

Komende dagen??

Maandag en dinsdag nog een beetje wind uit het noorden, daarna twee  dagen met veel wind uit het zuiden. Tot windkracht zes.

Daar heb ik geen zijn in.

Een tijdig onder komen zoeken.

Ik wil met grote stappen naar het eiland Symi.

Daarna op het gemak terug om op tijd bij de boatyard te zijn………. 31 mei om 8 uur in de ochtend moet ik ter beschikking zijn. 

 

Dus…morgen vroeg eruit en zien waar we uit komen.

 

Maandag 5 mei      zeilbootjes gezien??

Een  rustig zeildagje. Weinig wind veelal uit verschillende richtingen. Of je nou achter je anker aan het dobberen bent of dobberen op zee ; het maakt niet zoveel uit.

Op zee ben je de eerste die wind krijgt . Daar houden we her maar bij

 

Ik ben vroeg op, er is wat wind en daar wil ik gebruik van maken. We varen langs de oost kust van Kalymnos.  

De kust/bergen zijn veel van hetzelfde. Niet veel om naar huis te schrijven.

Geen enkel huis of iets van dien aard gezien. 

Ik hoor wel geitenbellen klinken.

De geiten .. die kan ik niet ontdekken. Het is een zoekplaatje.

 

 

 

Een paar plekken waar je best goed kan ankeren maar naar de wal?  Een strandje en verder niks!

In de middag komt er plots wat serieuze wind.

Wel even een stevige 4 tot 5Bft.  We tikkende 7 knoopjes aan. Dat schiet lekker op. 

Een ferry komt voorbij!!

Na Kalimnos komt het eiland   Pserimos  aan bod . Een optie om daar de nacht door te brengen. 

We komen ook dicht bij de Turkse kust.

Kennelijk veel strand.

Er staan een enorme hoeveelheid vakantie appartementen.

Wel veel eenheidsworst!

Daar gaan we niet naar toe. Inklaren is een lastige zaak en de inflatie heeft in Turkije behoorlijk toegeslagen.

 

Het gaat voorspoedig.  We houden Kos als eind punt aan.

En dat gaat lukken!

Er zijn hier twee havens, … liggeld???

Volgens Navily respectievelijk   € 42,- en € 60,- euro per nacht.

Rond een uur of zes gaat, voor het strand aan de boulevard, het anker eruit. We zijn weer in de bewoonde wereld.

Morgen vroeg wil ik weer verder.

Geen behoeft om aan de wal te gaan.

Later neem ik nog wel de tijd om Kos verder te ontdekken.

 

Van hier naar Symi is het rond de vijftig mijl.

Als de wind gunstig is, is dat in een dag te doen. Halverwege kan ik een tussenstop maken op Nisyros…… daar is een beschutte haven. Als het woensdag en donderdag, uit het zuiden, goed gaat doorwaaien kan ik daar lekker blijven liggen.

 

Dinsdag 6 mei

Om zeven uur wordt ik wakker. Geen wind.

Nog maar even omdraaien.

Om half negen doe ik mijn ogen weer open. Er is wind ….. uit het oosten maar zo’n 3 a 4 bft.

Oké… kop onder de koude kraan, bezaan omhoog, anker op, genua omhoog en dan het grootzeil. Het loopt lekker zo. 

Tijd voor ontbijtje.

Ik moet om de oostpunt van Kos.  

Pak Google Earth er maar weer bij!!

Dat is met een paar slagen gedaan.

De oostkust is een vlak stuk land met stranden en uitlopers de zee in..

Ik vaar langs de kuststranden het is relatief ondiep maar diep genoeg. 

Bij de ZO punt van Kos is een uitstekende berg met een grote Griekse vlag daarop geschilderd. Daar naast staat een uitkijk toren.

 

De Dodekanesos is een  Griekse eilanden groep die vlak voor de kust van Turkije ligt.

Een doorn in het oog voor de Turkse politiek. 

De Grieken maken hier duidelijk dat dit  “Griekenland “is.

 

Het brengt mij op politieke gedachten. Niet mijn sterkste punt. Generaliseren en cynisme speelt de overhand. 

Het zijn mijn gedachten gangen…. Je mag het ook overslaan.

 

Politiek.

Politiek wordt bedreven door egotrippers die op zoek zijn naar macht en zelfbevrediging.

Op de achtergrond gestuurd en gesteund door het groot kapitaal.  ….. Daarna een hele tijd niks…… Dan komt de bevolking!!   

Als ze hard werken mogen ze een deel afstaan aan de overheid.

Die gebruiken dat geld voor o.a. voor de infrastructuur die het werk- en consumenten klimaat in leven moet houden.

Een ander deel van het geld wordt besteedt om een leger- en politiemacht  te onderhouden.

Dat geeft de macht om het volk onder controle te houden.

Een ander deel, wat met hard werken vergaard is, mogen ze afstaan aan consumptie….. Financiering van  het grootkapitaal. 

Dat werkt…  totdat … internationale machtsspelletjes boven water komen.

Het volk mag dan de soldaten leveren.

De burgers…. Daar denken we even niet aan. En….

Als er terrein gewonnen is, worden de burgers gedeporteerd naar oorden waar ze totaal geen binding mee hebben.

Ze worden geestdood gemaakt.

Voor dat al heb je wel zieltjes nodig.

Daar helpt het geloof en de kinderbijslag bij.

 

Als Poetin / Trump of anderen van dat kaliber, mijn verhaaltje lezen, zit ik morgen in het gevang, overmorgen men ik afgemat en uitgemergeld  en daarna…. volgt de “natuurlijke” dood. 

Weer een horzel op de rug van de machthebbers die het onderspit moeten delven.

 

Er is niks nieuws onder de zon ..Eeuwen geleden was het nog precies het zelfde alleen met ander middelen, net zo wreed en meedogenloos!!

Zo kan het wel weer….!!!

----------------------------------------------

Terug naar mijn onbekommerd bestaan met het een heerlijk zonnetje, een bejaardenwindje.

Verstoken van slecht nieuws uit kranten en televisie.  

Genieten van het moment van vandaag.

 

--------------------------

De orde van de dag!!    We dobberen tussen Kos,  Darca,   een grote Turkse landtong waar ik omheen moet om naar Symi te gaa, en het eiland   Nisyros   

De wind bepaald uiteindelijk  hoe het eind van de dag er uit gaat zien.

En dan komt er komt wind uit het ZZO.

Nisyros is bezeild. Voor donker op Symi aankomen gaat niet lukken. Ook al blijft de wind constant van kracht, wat niet het geval zal zijn,  dan wordt het een nacht door brengen op zee….  Niet dus!!

 

Omstreeks zeven uur ben ik afgemeerd aan de kade van Pali op het eiland Nisyros, een vulkaan eiland.

Bij het afmeren wordt ik geholpen door een lieftallige dame. 

Zij helpt bij het afmeren en runt met haar familie een autoverhuur bedrijf dat hier aan de kade gevestigd is.

Zij brengt me informatie over het eiland en we hebben een prettig gesprek. 

Een restaurant is vlak bij. Daar ga ik naar toe.

Een Griekse salade is meer dan voldoende.

Als ik bij de boot komt spreek te dame mij weer aan, ze heet Popi.

We hebben het over van alles en nog wat. Van politiek tot personeelsbeleid, relaties en persoonlijke toestanden.

Van haar hoor ik ook, dat het een gewoonte is om de boten die voor jou bedrijf afmeren, te helpen. 

Het is dan vanzelfsprekend dat je dan ook van hun diensten gebruik maakt.

Het is voor mij herkenbaar. Jaren geleden was dat nuance..

Je ligt voor niks aan de kade voor het restaurant, wel met de verwachting dat je het fatsoen hebt om daar dan ook te gaat eten.

De tijden zijn veranderd. Tegenwoordig wordt er havengeld geïnd en de bootjes mensen weten niet beter dan dat je  geen morele verplichtingen t.a.v. van de opvang en gastvrijheid aan de kade hebt.

 

Het wordt tijd om afscheid te nemen. Popi wordt door haar man opgehaald. Ik ga aan boord.

 Morgen, woensdag,  is er veel wind uit de verkeerde hoek. Mooi gelegenheid om met een scooter het eiland te verkennen.

Uiteraard heeft Popi mij al het nodige over het eiland verteld.  Donderdag minder wind, wel uit de verkeerde hoek maar de vijf  en dertig mijl moet te overbruggen zijn.

 

 Woensdag 7 mei… scooterdag

Het autoverhuurbedrijf is een seizoen bedrijf.

Lange dagen 7 dagen per week. In de ochtend neemt de tante van Poti de honneurs waar.

In Mandraki hebben ze ook een vestiging en daar is Popi nu. 

De tante helpt mij op dezelfde plezierige en ontspannen  manier.  

Een goede relatie is belangrijker dan de verkoop, ….dat is een resultante!.

Die persoonlijke, wederzijdse aandacht, mis ik in de overvolle toeristen plaatsen.

Verkoop is nummer één , de klant is slechts een middel om omzet te genereren.

Voor mij vanzelfsprekend dat ik bij hun een scooter huur.

De tante verteld mij uitgebreid wat er zoal op Nisyros, te doen is. Waar ik kan benzine voor de scooter tanken, dat is ook belangrijk want er is meer één tankstation op het hele eiland.

Voor 5 euro tanken is meer dan genoeg. Daarmee kan je alle wegen van het eiland berijden. 

Dat heb ik dan ook gedaan!!

Eerst maar naar de krater. De weg daar naar toe is mooi en afwissend.  

Het krater dal is groot, de overblijfselen van de krater is daar een onderdeel van.

Er is een parkeerplaats  en… een kassa.. vijf euro entree!

Dan mag jezelf naar beneden, de krater inlopen, de zwaveldampen opsnuiven en dan weer terug.

Voor mij niet weggelegd. 

Ik heb een alternatief weggetje gezien die gaat langs de krater om hoog.

Dat doe ik, het is geen gladgestreken weg.

De vaardigheden van mijn scooter rijden laat af en toe ook te wensen over. 

Als je vanaf stilstand gas geeft moet je oppassen dat de scooter niet onder je gat vandaan schuift.

De scooter heeft een automatische koppeling.

Inmiddels ben ik er achter gekomen, dat je gas moet geven en de rem, gedoseerd los moet laten.

Op dat rullige weggetje met hobbels en kuilen valt dat niet mee.

Al doende leert men. 

Van hieruit heb ik een prachtig zicht op de krater. De toeristen, die met de bus aangevoerd zijn, komen hier niet…..  Ik wel!!!

De weg gaat plots over in een keurige, met beton geplaveide, weg.

We vervolgen onze weg en ergens “boven in” is een kapelletje.

Even stoppen.

Het voordeel van de scooter is dat je weinig parkeerruimte nodig hebt en je bijna overal veilig kunt stoppen/parkeren.

Het hek van het kapelletje is open. De kapel zelf is dicht.

Een bijgebouw wordt gebruikt wordt als restaurant, maar nu nog even niet.

Weer een mooi uitzicht op de krater.

Het blijkt dat we aardig hoog zitten.

 De hoogte van de bergen op Nisyros… ongeveer 700 meter.

Zie ook internet. Daar kun je veel meer lezen dan ik kan vertellen.

 

We vervolgen onze weg en ik kom bij de hoofdplaats Mandraki aan.

Een heel oud stadje met smalle straatjes.

Hier is ook de veerhaven waar regelmatig de ferry komt.

Op Nisyros zijn weinig winkelvoorzieningen.

Een fatsoenlijke supermarkt???  Kleding zaken…..

Voor inkopen moet je, met de ferry, naar Kos.

We gaan wel opzoek naar een super.

Trappetje op een steegje door en daar is de supermarkt.

Een kleine ruimte met een paar stellingen.

Er is ook een bakker.    Daar kan ik wat vinden.

Aan de overkant, waar de fruitmarkt zou zijn is ook niks te vinden.

 Juni , juli, augustus dan is het eiland overstroomd door toeristen.

Genoeg omzet om vers fruit te kopen… Nu nog even niet!1

 Er zijn allemaal smalle straatjes/steegjes.

Ik blij met de scooter!! 

Een auto kan er niet door maar een scooter wel!!

Het is fantastisch leuk plaatsje.

 

Ik nuttige een sandwich en ga dan richting  Nikia.

Een plaatsje aan de zuidkant van het eiland.

Deels dezelfde weg als vanochtend naar de krater maar er komt een afslag.

Het is een schattig dorpje. 

Van hieruit kun je nogmaals de krater zien.

Op en bergtop, bij het dorp, staat een kapel.

Als je daar naar toe gaat heb je 360 graden zicht over het hele eiland. Het is mij te ver lopen.

 Ik spaar mijn krachten om door het dorp te lopen ..

 Eenzaam en verlaten of is er toch een siësta?/..

Ik houd  het erop dat het in het hoog seizoen wel erg druk zal zijn.

Dan wordt ik gebeld door de tante van het verhuur bedrijf. 

Misschien moet de ankerketting wat aangehaald worden .

Ik vertel haar dat als ze het schip opgaat,  dat ze bij de ankerlier op de knopmoet drukken en dat dan de ketting ingehaald wordt.

Ze laat het aan mijn Zweedse buurman over.

Die drukt op de knop, de lier  draait maar is niet gefixeerd om de ketting aan te trekken.

Ik ben vergeten te vertellen waar de handel ligt. Geen nood.

Toen ik aankwam, lag het schip er goed bij.

 Wel heel aardig dat ze op de boot letten en daarvan melding maken.

  

Er is nog tijd en benzine over!!

Met de scooter neem ik de kustweg aan de NO kant.

Een lang smal strand met lava zand.

Voor mij is het duidelijk dat tijden de uitbarsting 150.000 jaar geleden dit de lijzijde van het eiland geweest moet zijn.

 

Hier ligt veel vulkaan gruis en grote stenen die uit de lucht zijn komen vallen. Het moet een immens geweld geweest zijn.   

De vruchtbare vulkanische grond heeft er ook voor gezorgd  dat 50% van het eiland is omgevormd in een terrasvormig vruchtbaar landbouw gebied. Sinds jaren niet meer als zodanig in gebruik.

Door de vruchtbare grond is er rijke flora ontstaan. Je ziet er van alles. Onze botanicus, Marti , kan hier zijn hart ophalen.

Het heeft consequenties voor de diversiteit van Fauna. Zie internet!

Wat me wel opviel, maar geen gevolg is van Flora en Fauna ontwikkeling  … is… dat ik hier een “veehouderij” van varkens zag . 

Een klein aantal varkens en biggetjes.

Vergeleken met de Nederlandse varkenshouderijen, leven deze dieren in een paradijs.

Dat geld ook voor een aantal koeien. Ze hebben hun eigen omgeving met vrije uitloop op straat.

Ze blijven in de buurt. Af een toe een uitstapje over de weg, dat is alles. 

 

Ik lever de scooter weer in . Genoeg gezien en beleefd voor vandaag.

Er is nog een klein supertje hier bij de kade.

Een pakje boter, dat kon is scoren . Vers fruit?? Vergeet het maar. 

Ik neem afscheid van Popi en haar man, morgen vertrek ik naar het eiland Symi.

 

Donderdag 8 mei.

Vannacht al een aantal keren de afvaart in gedachten door genomen.

Ik lig ruim met de kont naar de kade, tussen twee schepen in.

Als de landvasten losmaak en dan anker op ga kan tegen de schepen aan komen. Dus eerst de laatste landvast opvieren en de ankerketting gedeeltelijk binnen halen. Alles onder controle… Dan de landvast losmaken en de rest van de ankerketting naar binnen halen.

Dat gaat alle maal goed.

 

De uitvaart van de haven is smal en ondiep ongeveer  2 meter diep. Genoeg voor de Raaf.  Het smalle gedeelte is lastig.

Dat wil zeggen aan de zeezijde is een stormwering met grote rotsblokken aan de andere kant van de geul een ondiepte.

Gisteren liep daar nog een catamaran op vast omdat hij niet dicht genoeg langs de rotsblokken voer.  Dus opletten. ‘

 

De zeiltocht

Eenmaal buitengaats en omdat we tegen de wind in naar buiten gaan , gaat eerst de bezaan omhoog.

Dat geeft koers vastheid.

Even afwachten wat de deining doet….alles is oké!

Dan iets afvallen naar zee en de fok ( kleine Genua)  kan erbij.

Het schip ligt prima.    Het grootzeil kan omhoog. … Om acht uur staan de zeilen erop, alles is opgeruimd en kan ik mijn ontbijtje nuttigen.

Het wordt een lange tocht.

 Hemels breed ongeveer 35 mijl.

Ik moet naar het oosten en daar komt de wind vandaan.

Tegen de wind invaren gaat niet, onder een hoek van 45 graden wel. Zo kun je , zig - zaggend   je doel bereiken.

De snelheid is niet optimaal, je moet tegen de golven in varen en de te varen afstand is bijna twee keer zoveel .

Maar het gaat goed. In de ochtend een beetje te weinig wind om goed door de golven  te gaan. 

Bij een grote golf valt het schip terug in snelheid.

Dat is te compenseren door de met de motor een beetje hulp te bieden, Dan zijn er geen dooie momenten  en ga je van 3 naar zes knopen.  Even later zet de wind weer door en varen we op zeil ….6 knopen!.

Dat schiet lekker op.

We komen bij de Kust van Turkije, de landtong Datca. 

Pak nu de landkaart en /of Google Earth er maar weer bij.

In de luwte kan ik overstag en gaan we open zee weer op.

In de buurt van het eiland Tilos gaan we weer overstag richting Turkse kust.

De wind is over het algemeen rond de windkracht 5 Bft.

In de middag zou het minder worden, dat wordt het ook.

Het wordt ingeleid met een windstilte.

Lekker hobbelen op de golven.  Met de motor erbij is het wat aangenamer.

 

Een lastig momentje

 De wind laat het afweten , de motor ook…… Wat nu weer… nee toch!!.. 

Na een minuutje start ik de motor en die slaat weer aan.

Eventjes maar. Het euvel is duidelijk.  Geen brandstof toevoer. Uiteindelijk is dit een gevolg van gewoon een stomme onzorgvuldigheid. 

Om de zoveel tijd moet het zeefje van de brandstof opvoerpomp schoon gemaakt worden en het brandstof filter vervangen worden.

Door alle andere zaken is dat totaal aan mijn aandocht ontschoten. Eigenlijk had dat al op de kant in Preveza geregeld  moeten worden. In de winter, op Kreta….,  tijd genoeg.

 Nu zit je met de gebakken peren.  

Op een hobbelend schip het zeefje schoonmaken.

Dat bleek volledig dicht gekoekt te zijn.

Weer monteren en het zaakje loopt weer. 

Ook het brandstof filter moet vervangen worden.

Dat is lastiger en hoogstwaarschijnlijk niet urgent.

We wagen het er maar op.

Eerst volgende gelegenheid als achter het anker lig .. vervangen!!!.

Uiteraard heb ik niet de behoefte om nu constant de motor bij te zetten.

De wind trekt weer aan en we zitten op 4 à 5 knoopjes.

Het schiet niet op nog en paar windschiftingen, in het nadeel, van zo’n 20 graden daar overheen en het wordt laat.  

 

Een tussendoor  melding!!

 Ik heb nagenoeg geen last van mijn pees ontsteking gehad.

Het is niet over…. maar toch wel lekker..

 

Het ongemak van een dagtocht.

Als je een dagtocht plant, dan wil je aan het eind van de dag op je plaats van bestemming zijn.

Als het tegen zit wordt de zaak “opgerekt”.

Dat kan vervelende consequenties hebben. Gedurende de dag heb je weinig fysieke reserves opgebouwd.

Die reserves worden nu aangesproken… en ….hoe lang gaat dat nog goed. 

In mijn geval had ik op de dag de nodige slaapjes gedaan. 

Op dit moment vaart het schip lekker, stuurt zichzelf en als ik op zee blijf, dan is dat een ontspannen voortzetting van de tocht

 

Nu wil je dat niet…..je wilt een ankerplek voor de nacht vinden.

Het is inmiddels donker. Wel en heldere hemel met maanlicht.

Het verlicht baken aan de ingang van de besloten baai, is in zicht!

 Met de zeekaart op de I-pad (de Water Tom Tom)  kun je goed zien waar je vaart.

In duister is het moeilijk afstanden inschatten.

Bij de kant lopen we tegen een hoge bergwand aan.

Diepte meter verteld ook veel!!

Op de  “Water Tom Tom” kun je redelijk goed de afstanden inschatten. .

Ik ga overstag. De koers naar de ingang is bezeild.

Eerst het grootzeil er af.

Het grootste obstakel is weg.

Vlak voor de ingang,  motor bij en fok naar beneden.

Daarna kan ook de bezaan er af.

Met een rustig toerental varen we de kom in..

Er liggen een aantal schepen achter hun anker.

Het is zoeken naar een geschikte plek.  

Dat dacht ik, er zijn geen golven maar er is wel wind.

Het anker pakt niet goed.

Anker omhoog en verder in de baai op nieuw proberen.

Dat gaat goed. Het anker houd “beren” goed.  

Het is inmiddels tien uur in de avond. 

Die twee uur windstilte was vandaag net de nekkenbreker. 

Je moet er altijd op voorbedacht zijn dat er onverwachte dingen gebeuren en dat je daarop voorbereid moet zijn.

In de kuip neem ik nog een afzakkertje. Het wordt bedtijd.

 

Vrijdag 9 mei

Ontspannen wakker worden.    

 

Ik ben op Symi!!  Een mooi moment om dit verslag af te sluiten.

 

-----------------------Veel leesplezier  groetjes Wouter----------------------