Reisverslag
2019 deel 4 .
Vaartocht
Griekenland naar Nederland .
---------
4e
gedeelte van de reis, van Gibraltar naar
Finisterre.
Ongeveer 570 mijl over de rechte stukken gemeten
-----------------------------------------
Nogmaals een saai verslag, op enkele leuke
momenten na, echter niet voor mij. Als ik deze verslagen later weer terug lees,
beleef ik de tocht weer opnieuw en dat is voor mij het waardevolle van deze verslaglegging.
Nog een paar foto’s van de vorige verslagen:
deel 1/2
Een vlak zeetje
De boten waarmee de zwaardvissen in de straat van Messina worden gevangen.
De ankerplaats op het eiland Vulcano en de
Fouragering
Op zee 2852
De Raaf onder spinaker tussen Vulcano en Sardinië
Reisverslag 2019 deel 4 .
Vaartocht Griekenland naar Nederland .
---------
4e gedeelte van de reis, van Gibraltar naar Finisterre.
Ongeveer 570 mijl over de rechte stukken gemeten
-----------------------------------------
----------------------------------------
Het voornemen was om op de oude ankerplek bij
Gibraltar, de nacht door te brengen. Eerst nog even diesel tanken en dat is tegen
het einde van de middag. Maar toen ik in Gibraltar voor 0,69 cent per liter 350 liter had getankt was het
nog lekker weer en besloot maar alvast naar de overkant te gaan, de westkant
van de baai.
Tot ziens Gibraltar
Met weinig wind en later toch nog naar 5
bft, doe ik er 3 uur over om zeilend naar de
overkant te gaan. Morgen ochtend was het haasten geweest om op tijd bij
het begin van de straat te zijn.
Nu ben ik daar al en kan ik een uurtje
later opstaan om met tij mee, door de straat te gaan. Het is westen wind, dus kruisend aan de noordzijde
van de straat door. De afstand is 15 tot 20 mijl om door het ergste heen te
komen, daarna dan ben je weer redelijk vrij van de ergste stromingen. (dacht
ik)
De wekker doet donderdag 4 juli om zeven uur zij werk. Weinig wind, dus
anker op en op de motor naar open water.
Het wordt een mooi zeildag, de wind is zwak
tot matig soms iets meer. De zee is
kalm, net als op het Sneekermeer
Doordat er geen golven zijn lopen we 5 tot 6 knopen en af en toe tegen de 7 . De zon is er de hele dag en de wind is
aangenaam fris. Net goed om een vest aan te treken. Er liggen een paar kleien
visbootjes achter het anker en dat geeft aan
dat de stroom nog tegen is.
Ik had nog de “gematigde“ tuigage opstaan,
je kan nooit weten! Maar om tien uur ziet het weer er constant uit en zet ik de
kluiver en stagfok er op . De Raaf loopt weer soepel door het water.
Wat nog over blijft is, laveren tussen de
wal en de shippingline Mooier kan het
niet.
Nog steeds stroom tegen en beetje
weliswaar, maar toch….. Of doe ik iets niet goed.
Wanneer zou de kentering komen. Nou die
komt kennelijk niet. Er gaat meer water in de Middellandse zee dan er uit gaat.
De zon is ook al wekenlang bezig het water van de Middellandse zee te verdampen en vanuit de rivieren komt
er niet zoveel water bij. Ook als ik bij de “uitgang“ bij Tarifa ben, zie ik boeien met een lichtelijk
west- oost stroming aan de schoenen.
De straat kent ook drie stroomgebieden de
noord-, de zuid- en de middenstroom. Je
kan dus zomaar in een ander gedeelte verzeild raken en het is weer net iets
anders dan je gedacht had. Lokale kennis is nodig om hier snel doorheen te
komen. Een aantal jaren geleden ging
hier ook de Volvo Ocean race langs en dat gaf ook al aanmerkelijke verschillen
tussen de gelijkwaardige boten.
Om 14:00 uur ben ik voor bij de vuurtoren
van Tariva en ga de open zee in. (c.q. de open trechter)
Ik kom nu langs de kust . Daar zijn lange
stranden. Ideaal voor surfers. Wind en golven vanuit het westen! Er zijn hier
weinig toeristische activiteiten. Geen hotels boulevards en appartementen. Naar
ik eerder vernomen heb. Wordt de ZW kust “gereserveerd” voor de Spanjaarden
zelf. Fraaie rustige omgeving. Geef ze eens ongelijk.
Daarna kan ik wat langere slagen maken. Tegen
een uur vier was ik vlak bij het strand. Yvon nog even aan de lijn omdat ik
daar “walcontact” had en dan weer een slag de zee in.
Ik zie wat stroomrafeltjes, maar daar maak
ik men niet zo druk om. Ik vaar rustig door en doe nog een middag tukje. Dan zie ik dat ik toch wel erg snel bij de
shippinline ben. Overstag dus, en dan constateer ik dat dezelfde route terug
gevaren wordt. Ik kom weer bij het rafelige gedeelde. Maar de golven zijn wat
heftiger geworden. Op zich geen probleem, de Raaf weet daar wel raad me. Ik
vaar een aan-de-windse koers NW met 5
knopen snelheid. Maar ik krijg ook golven die van achter oplopen en af en toe
ook nog breken. Dat is raar. Toch maar even de “Water-TOM-TOM” raadplegen.
Die geeft aan: koers ZO, i.pv. NW en een snelheid
van 1,2 knoop. !?!? Ik denk dat ik vooruit vaar, maar ik ga
achteruit.!!!! Meegenomen door een stroom, hier ter plekke dus 6, 2 knopen.
Eens …..eens……. komt er een kentering en…...komt
alles weer goed.
Het heeft even tijd nodig maar met een dwars
peiling op de bergruggen kan ik weer constateren dat we na een tijdje weer voorgang
maken. Eenmaal door de wastobbe heen en het water wordt weer rustiger. Ik kom op
de zelfde plek uit als een paar uur geleden.
Volgende keer onder de kust blijven in het ondiepe gedeelte. Althans op
deze plek.
In de ochtend van vrijdag 5 juli, als
het licht begint te worden verandert de aard van golfslag. Dat voel je aan de gedragingen
van het schip.. Kentering van het tij??/ Er is nagenoeg geen wind maar de stroom heeft
me wel onder de kust bij Barbate gebracht. Aan het eind van de middag zit ik vlak
bij Cabo de Trafalgar. In de luwte van
het schiereilandje, waar de vuurtoren op staat, is er anker mogelijkheid. Nog twee
mijlen te gaan en dat gaat op de motor. Dobberen naar de wal gaat niet lukken,
de stroom pakt je op en dan is het weer gebeurd. Geen tweede keer!!!. De zon
zit al achter de bergen en er is nog daglicht genoeg, om bij het strand, een
plekje voor het anker in het heldere water te vinden.
Tijd om weer wat slaap op te pakken. De
volgende morgen, om half tien wordt ik wakker. Moe van het slapen ga ik nog
even liggen. Twaalf uur wordt ik wakker. Er staat een mooi windje rond de vijf
Bft dus : inpakken en wegwezen.
Bij het schiereiland zij nog wat ondieptes
en rafelingen, maar met het motortje er bij een beetje stroom mee zijn we ook
daar vlot door heen. Eerst maar een slag in zee. 17 knopen wind en ruim 7 knopen snelheid.. Meer dan genoeg om de koelkast van
energie te voorzien. De stuur automaat heeft niks nodig. Aan de wind vaart het
schip zichzelf. Een slagje naar de kust
en we gaan zien of we in de buurt van Cadiz kunnen komen. Bij Cadiz zie ik dat er weer een torntje in de
bezaan zit. Wachten tot dat verder losgaat is geen optie, wachten tot er minder
wind komt, is geen optie, en wachten tot er meer wind komt is helemaal geen
optie. Dus….repareren, het scenario is bekend en tegen de avond is alles weer
oké. De hele nacht blijft het een
lekkere 5Bft. Dat schiet lekker op. Als ik in de nacht bij Hueva een slag maak
zee in / richting Faro. Bij het ochtendgloren van zaterdag 6 juli, draait de wind ook nog ten gunste en neemt
in kracht af . De golven gaan ook weg. Dus het is weer relaxed. Ik kan nu ruim aan de wind langs de kust.
Als de zon kracht krijgt valt de wind
helemaal weg. Ik kan de weervoorspelling ontvangen : verwachting wind uit het
ZW dus pal op de kop tot aan Faro. Er is
geen schip te zien in deze omgeving en dan zie
ik ineens de Botter Alcatras van Tom
en Karina. Wij hebben ze voorgaande jaren hier al ontmoet.
Even bellen en bijpraten.…. Zij zijn
onderweg van de Guardania rivier naar het eiland La Cutera , alwaar zij de
zomer door zullen brengen. De Alcatras heeft van de winter het nodige onderhoud
gehad, maar het schip ligt er weer pico bello bij….. Toevallig zo’n ontmoeting
op zee die niet te plannen valt.
In de middag wordt er meer wind uit het ZW
verwacht, dikke 5, we gaan het zien. Ik heb nou eenmaal wind nodig om vooruit
te komen. Wel maak ik van deze
windstilte gebruik om met een vlak zeetje op de motor ZW te varen dat is da
mooi meegenomen. Ik kan tevens huishoudelijke werkzaamheden doen en een lekkere
douche nemen. Inderdaad in de middag komt er meer wind.
Alles is goed onder controle. Maar bij een
overstag manoeuvre blijft het
regulierlijntje van de stagfok ergens bij het lummel beslag van de giek vast
zitten. De fok komt bak te staan en het e.e.a. is niet sterk genoeg om deze
krachten op te kunnen vangen. Gevolg…. een stuk gescheurd fok.
Fok naar beneden en in de kuip een
reparatie uitvoeren. Gelukkig is de schade in de versteviging van de schoothoek
en goed te repareren.
De fok kan weer in gebruik genomen en we
gaan weer verder waar we gebleven waren. In de namiddag ben ik ter hoogte van Vila
Mora, Als de zon zijn kracht verliest komt de voorspelde NW wind door. Deze zal
tot de volgende morgen aan houden. Het
is warme land wind, weer even wat anders. Morgen ochtend zit ik waarschijnlijk
bij de ZW punt van Portugal en gaan we de oceaan op. Ook dan zijn er wat wisselende winden maar
hoofdzakelijk uit het noorden of noordwesten. Zoals het er nu uitziet heeft het
geen zin om verder uit de kust andere wind op te zoeken. Het zal dan wel
laveren langs de kust worden. De nacht gaat voorspoedig en ik vaar constant een
bijna westelijke koers met 4 knoopjes op de klok.
Zondagmorgen 7 juli. zit ik op de shippingline
10 mijl ten zuiden van Cabo Sao
Vicente. Hier is een stukje trafficcontrol waar de schepen van
Noord naar Oost en de schepen van Oost naar Noord via het stukje shippingline
elkaar veilig kunnen passeren. Een slag naar de kust brengt mij bij Sacres iets ten oosten van de Cabo. Nog
wat slagen onder de kust en om half drie ben ik royaal voorbij de Cabo Sao
Vicente en vaar een aan de windse koers naar Lissabon. 100 mijl naar het noorden.
De wind blijft zo’n beetje zwak tot matig
uit het N tot Nw. Nog steeds goed voor
4-6 knoopjes. Het wordt wel wat frisser. Lange broek en trui komt weer te
voorschijn, die pyjama is stand by en de sprayhood blijft nu permanent op
staan. De rest van de dag en de nacht
verlopen gladjes . Mooi evenwijdig aan de kust varen we de hele tijd dezelfde
koers en snelheid. In de ochtend van maandag
8 juli komen we, met weinig wind, net uit bij Sesimbra. Bekend van een
vorig bezoek.
Mooie rots formaties.
Het is wat bewolkt, weer even wennen. Om
bij Lissabon (Cascais) te komen moeten
we nog wel een “landtong” passeren. Een slagje zee in en we zien wel hoe dan de
wind daar staat. Omdat we weer onder de
wal zijn hoop ik contact te krijgen met internet voor de weerberichten. Kan
tevens de niet verzonden watts apjes proberen te verzenden.
Om een uur of vier lig ik in de luwte van Cascais.
Als ik de weerberichten bekijk dan is de
wind de komende dagen hoofdzakelijk
noord en de windkracht overwegend 5. De wind
kan 4 worden maar er kunnen ook uitschieters naar zes zijn.
Nu ik in de luwte van Cascais lig heb ik
mooi de gelegenheid de kluiver en de stagfok er af te halen en omdat het droog
op het voordek is kan ik ze ook makkelijk door het voorluik naar binnen doen.
Zo een schoon voordek,…… kleine genua omhoog en dat staat. Dan nog een rifje in de bezaan en het zaakje
is in evenwicht.
Voor windje 4 hebben we nu wat te weinig
zeil op staan . Dat moeten we maar voor lief nemen. Beter dit, dan straks op
het laatste moment met hoge golven de zeilwissel doen.
Omdat de motor gedraaid heeft is het
binnen behaaglijk en is er warm water om een douche te nemen en dat is best
lekker.
“Buiten” staat een lichte oceaandeining en
als er nog en beetje wind bij komt komen er korte golven overheen. Dat is niet
zo plezierig, toch maar meer zeil???. We laten het wat het is. Af en toe wat wind schiftingen en de kust is
wel of soms niet bezeild. Met deze golfslag lukt het de Raaf niet altijd koers
te houden en dan loop je het risico dat het schip richting kust vaart met harde
rotsen. Dat is maar twee mijl…. Dat is niet de bedoeling.
De nacht wordt ook rommelig. Ik maak een
grote slag naar buiten tot aan de shippingline. Ga daar weer overstag en kan
dan keurig een koers varen, die voor de landtong bij Peniche, uitkomt. In de morgen
van dinsdag 9 juli, zijn we
daar nog niet, maar wel zijn de korte golfjes hier weg en deint de Raaf
soepeltjes over de lange oceaangolven. Bij Peniche komen er weer korte golfjes
overheen. Dat heeft te maken met de
bodemgesteldheid. Bergen en dalen onder water en stromingen. Bij Nazare, een stuk verder naar het noorden,
kunnen onder bijzondere omstandigheden, de hoogste surfgolven van de wereld
ontstaan. Daar blijven we een beetje uit de buurt.
Rond 11:00 uur passeren we de landtong bij
Peniche en varen we een koersje vrij van
de kust.
Het is bewolkt en klam. Na Lissabon wordt
het mooier weer!!! Dat geld als je van noord naar zuid vaart. Nu gaan we “genieten” van “bikkeltjes”
weer!! De deur gaat weer voor de kajuit ingang,
dan kunnen we de warmte binnen houden.
Het is
vandaag een pyjama dag. Bewolkt, waar ik af en toe de zon doorheen kan
zien. Niet interessant om buiten te zitten maar om lekker in de kooi te liggen.
Muziekje er bij en af toe een frisse neus halen om te kijken of buiten nog alles
goed gaat. De wind is 4 Bft en we varen 3 to t 4 mijl per uur. Om 3 uur in de
middag liggen we voor Nazaré en maken we een slag de zee in.
Schiet niet op maar beter dan achter het anker
liggen en wachten op gunstige omstandigheden ( die niet komen) en… met deze noordelijke winden weet je waar
je aan toe bent.
Verwachtingen??? Deze week hetzelfde weer type. Bij de NW punt
van Spanje is er meer wind en die komt uit het NO. Als ik daarvan uit NW vaar
dan kom ik “buiten” ….halverwege de golf van Biskaje, na een kleine windpauze,…
westenwind tegen die naarmate je dichter bij Frankrijk komt naar het NO
afbuigt. Dat is dan windje mee tot aan het Engels kanaal.
Maar voor het zover is eerst maar in NW
Spanje zien te komen en daar de weerberichten nogmaals bekijken.
In de nacht gaan we overstag en lopen we
eenzelfde koers als voor heen. Ongeveer 30 graden een beetje afhankelijk van
stroom mee of tegen en enige kleine windschiftingen. In de ochtend van woensdag 10-juli liggen we ruim
voor Figueira da Foz . Er liggen daar
een paar vissersschepen op mijn koers . Dan maar wat eerder een slag de zee in.
Rond de middag een kleine windschifting en de Raaf vindt dat we maar overstag
moeten. Het fokje staat al bak. Dus even de fok omhalen en we gaan weer
eenzelfde koers als voorheen richting kust. Het is eentonig, een kwestie van de
tijd uitzitten. Soms een beetje meer wind, dat is dan goed voor de zeilsetting
zoals die is en dan ben ik blij dat ik niet tegen een zeilwisseling aanzit.
Over het algemeen is er wat minder wind en
dan kriebelt het toch een beetje om meer zeil op te zetten. Ik houd mijn
handjes op de rug, wel zo relaxed.
Al deze aan de windse koersen vaart de
Raaf zichzelf en hoef ik aan het varen niets te doen. Op de elektronische kaart
kan ik een lijn uitzetten voor de te varen koers en als de omstandigheden niet
wijzigen vaart de Raaf keurig langs deze lijn koers. Gelegenheid genoeg om mijn
slaapjes te pakken, een boek te lezen en/ of muziek te luisteren. Tussendoor
nog enige voeding tot mij nemen en de daarmee gepaard gaande huishoudelijke
werkzaamheden uitvoeren. En… voor later……
Mijn verslagje verder afmaken. Momenteel zijn er niet meer smaken. In een
hoekje zitten en de tijd zijn werk laten doen.
Nadat we weer een slag naar de kust maken
zet de wind wat door naar 5 tegen 6. Dat schiet lekker op. Na een mooi rakje
met de hele dag zon. Tegen donker lig ik
voor Porto. …..Dan weer een slagje de zee in met een heldere nacht en een
maantje erbij. Bij de shippingline weer richting kust. Rond het middag uur van Donderdag 11 juli, zitten we
vlakbij Viana do Castello. Een zonnige
dag maar te fris om lekker buiten te zitten. Het wordt een opera dagje,……
luisteren naar muziek. Op mijn rug in de zeekooi. in het midden van het
schip is het best comfortabel. Zo laat
ik op een aangename manier de mijltjes aan mij voorbij gaan.
De Spaanse Ria’s komen binnen bereik. Bij
de kust, als we internet contact hebben, naar het windverwachting bekijken
(windy.com) en zien wat het juiste moment is om NW Spanje te verlaten.
De wind verwachting laat nu een totaal
ander plaatje zien. De ZW wind die ik halverwege de golf van Biskaje wilde
oppakken heeft plaats gemaakt voor noorden wind. De volgende week is daar overwegend
NW, N en NO wind. Rond 4 bft
Het
heeft nu geen zin de windkracht 5/6, die aan de NW kust van Spanje is, te
trotseren om de verwachte wind uit het W / ZW op te pikken. Achter Cape Finisterre is een ankerplek en
een klein stukje verder nog een kleine Ria, bij een dorp waar ik vorige keer
geankerd heb. Voorlopig is dat nu het plan.
Als de zondag de harde wind op de “hoek”
weg is kan ik onder beter omstandigheden verder. En dan maar laverend de golf
over naar Bretagne. Eerst maar naar Cape Finisterre.
Rond 4 uur weer een slag de zee in. Er
komt meer wind en het loopt tegen 6 bft plus aan. Dat is even stevig ploegen
tegen de korte oceaandeining in. Dat duurt tot na middernacht en dan wordt het
wat rustiger. In de ochtend koersen we op de Ria de Muro’s aan. De wind neemt
nog meer af tot heel weinig. Wel zie ik windmolens, die op de bergkam staan,
draaien wind met een NO wind. Er komen
ook zeilbootjes uit de Ria…. voor de wind!.
Ik lig nu stil en onrustig op de golven
te wiebelen. Toch maar de motor bij en het stukje “niemandsland” overbruggen. Onder de kust
krijg ik ook de wind uit het NO en dan kan ik eindelijk naar het einde van de wereld
aarde sturen.
Finis = eind en terre = aarde. Als je daar
bent moet je niet te ver door varen want dan val je van de aarde. Columbus
heeft aangetoond dat, dat niet het geval is.
We zitten in de luwte van het land. Dat
geeft toch wel wat wind wisselingen maar veel wind komt er niet uit. Bij
Finisterre zie ik de nodige zeilbootjes zuidwaarts varen. Ik heb niet het laatste
weerbeeld en het zou kunnen dat het tij ten gunste gekeerd is. Ik maak onder de
Cabo de Finisterre nog een slagje de zee in . De wind trekt weer aan en de golven
zijn redelijk kort. Dat schiet niet op naar la Coruna is het nog zo’n 70 mijl
laveren. Dat ga ik niet doen.
fffffffff
De volgende slag naar kust komt uit op de Ria
de Concubion, dat ligt ongeveer 5 mijl oostelijk van Finisterre. Aan het
“dooie” eind van de Ria ligt het plaatsje Concubion. Een plaatsje met een eigen
karakter en weinig toeristen (die gaan allemaal naar de vuurtoren). Ik vind een plaatsje aan een hoge kade . Of
het mag?? Ik weet het niet, maar zo te zien wordt de kade weinig gebruikt. Hoef
ik niet de bijboot te voorschijn halen en naar de kant te roeien. Met de fiets
doe ik wat verkenning en dan kan ik ook het weerbericht bekijken.
Zo te zien is woensdag of donderdag weer
een redelijk gunstig moment om te vertrekken. Dus heb ik even vakantie !
Jippie!
Wat dacht je….een vakantie?? een werkvakantie bedoel je !! …..- -
Wasje doen, - de boel opruimen, - grootzeilval repareren. - Zonnepanelen
brengen niets op dus er is wat fout , -touwlusje aan de snapsluiting van de
bezaan val maken. - Trekoog van de bulletalie sluiting aanpassen. – plakstukken
op slijtplekken (bij de zalingen) van de kluiver aanbrengen. -nieuw touwtje
voor uithaler van het grootzeil - zeilen
even netjes opbinden en in de huiken doen. - boodschappen verzorgen –beddengoed
verschonen,- borgogen van de bakskisten nakijken- verslag maken en versturen, - Internet op de
telefoon werkt niet, Tele 2 bellen voor de oplossing , - Schip een beetje
ontzouten, - een dacron plakkertje op slijtpek van het grootzeil aanbrengen, en…..
als er nog vrije tijd over is…. ….Op de fiets een beetje site-seeing doen.
Het zijn allemaal kleine dingetjes maar
toch lekker dat ik nu de gelegenheid heb om deze allemaal weg te werken. Geeft
weer minder zorgen bij het vervolg van de tocht.
ffffff[1]
Aan het eind van de middag wordt het
bewolkt en in de nacht gaat het heel behoorlijk waaien. Ik sliep, dus heb er
niet zoveel van meegekregen. In de
morgen van zaterdag 13 juli
wordt ik gewekt; “ Ahoi … Witte Raaf!! “”
Het is een Nederlander die vroeg wat de mogelijkheden aan de kade waren.
Ze gaan voorlopig achter hun anker liggen en komen later even de fietsen lenen
voor boodschappen. Het dek ligt onder het kade stof, zand, peuken stukjes touw
etc. Het heeft dus kennelijk goed gewaaid.
Het meeste kan ik met de veger wegwerken (hoezo vakantie!) en de rest
moet het water maar weer doen.
Er komt lokale wind uit het zuiden, iets
minder comfortabel. Wind op de kont. Het is maar voor een paar uurtjes. In de middag
betrekt het helemaal en er komt zelfs wat regen om het dek schoon te spoelen. Nette
service.
Jaap en Anneke van de Kim komen de fietsen
terug brengen en komen even aan boord. Zij hebben de afgelopen jaren aardig wat
mijltjes in noord Europa weggewerkt. Nu verblijven zij in de Ria’s/ Zuid Portugal is te warm en dit is een mooi
en rustig vaargebied. (zie ook mijn vorige verslagen. )
Het weerbericht geeft weer een iets ander
beeld dan gisteren. Vandaag ga ik niet
weg, en morgen ook niet. Boodschapjes doen. Vlak naast Concubion rondom het
einde van de Ria ligt een grotere plaats,
Cee.
Voorzien van de nodige supermarken en
winkels. Vijf minuten met de fiets. Al met al een plezierige omgeving om een
aantal dagen door te brengen.
Tele2 heeft mij weer uit de problemen
geholpen . Ik kan weer internet op mijn telefoon ontvangen en dus ook de
weerberichten!!!
Zondag 14 juli is er zon. Mooie gelegenheid om aandacht te besteden aan de
zonnepanelen te besteden. De oorzaak liet zich snel openbaren. Het toevoer
snoer heeft kennelijk ergens vast gezeten en is daardoor beschadigd. Een beetje
zout op smaak erbij en de voorwaarde voor corrosie en kortsluiting is compleet. Twee van de zes “zonnen boekjes”
werken niet meer naar behoren. De draad met kortsluiting hersteld en de vier
overgebleven “boekjes” weer aangesloten en er is weer opbrengst.
Bij een goed opstelling van de zonnepanelen
krijg ik toch weer 2 tot 2,5 ampère cadeau van onze zon.
Een “boekje” bestaat uit twee zonnepanelen,
scharnierend aan elkaar bevestigd. Twee panelen in serie geschakeld brengen
voldoende spanning (40 Volt) om het 24 volt accu systeem weer op te laden. Een “regelaar” zorgt ervoor dat de 40 volt
naar het juiste laadniveau van de accu’s gebracht wordt.
Toch weer een plezierig gevoel om weer wat
onbezorgd over energie te kunnen beschikken. De koelkast kan weer continu aan
staan. 220 volt om de computers op te laden, energie voor stuur automaat. Het geeft weer “ruimte” in mijn energie
verbruik.
--------------------------------------
Klein stukje nabeschouwing;
De meeste geïnteresseerden denken dat zo’n
tussenstop fijn is om weer op krachten te komen. Als dat zo is, dan doe je iets fout. Je moet te alle tijde er voor zorgen dat
je lichamelijke conditie en energie pijl op goed niveau blijft, anders wordt
het van kwaad tot erger. T.a.v. deze zaken is zo’n tussenstop zelfs min of meer
een nadeel, want je raakt uit je slaap en rust ritme. Dat zie je ook bij mensen
die in ploegendienst werken, piloten, bemanning die gewend is om 4 uur op 4n 4
uur af te zijn etc.
Maar goed , als je eenmaal aan de kant ligt dan kan je zo maar weer een gat inde dag slapen. Geen wekker die
je dat dan belet en dat is ook niet verkeerd.
Gelukkig kan ik op zee mijn conditie en
energie goed op peil houden omdat het schip goed voor mij zorgt en ik ruim
voldoende tijd heb om aan mijn rust en slaap te komen. Het maakt dan niet uit
of de reis 2 dagen, 2 weken, of 2 maanden duurt.
Wat wel plezierig van zo’n tussenstop is
dat je al die kleine klusjes, die geen
urgentie hebben, weg kan werken. Uiteindelijk kunnen vele kleine dingetjes bij
elkaar ook weer voor problemen zorgen.
Kleine oorzaken met grote gevolgen!!
Rest nog de nodige foeragering, vers groente
en fruit en we zijn weer klaar voor voortzetting van de reis.
-------------------------------------------------
Gisteravond was er een groot podium met
grote geluidboxen. Het is er niet van gekomen om een kijkje te nemen. Vanavond
pak ik de fiets en ga het dorp in . Op een dorpsplein lieten een aantal volksdansgroepen zien wat ze
konden. Geen toeristische toestanden, Gewoon zoals het altijd al is geweest.
Toch wel een verademing na Lefkas waar de volkstaal inmiddels Engels is
geworden.
Maandag 15 juli is het bewolkt, toch geven de zonnepanelen nog een beetje
opbrengst. Als ik in de nacht de
koelkast uit zet blijven de accu’s mooi op pijl.
Ik ga op stap om een vers broodje te
scoren. Ik zie geen warme bakker maar
wel een pijltje naar “mooi uitzicht”. Dat gaan we volgen. Via een smal paadje
komen ik steeds hoger, dan weer bij weg en dan weer paaltje met de verwijzing
naar het mooi uitzicht. Daaronder staat hoeveel kilmeters het nog is……….. 13
km! …
Ik fiets nog wel een stukje verder maar
als de weg weer naar beneden gaat houd ik het voor gezien, dat moet straks ook
weer omhoog!, Ik zit inmiddels aardig hoog en via de weg kan ik mij op de fiets
makkelijk naar beneden laten glijden. Ik kom weer bij Concubion. Zie nog een
klein haventje en ga weer op zoek naar een warme bakker.
Uiteindelijk kom ik dan weer uit in de
nabij gelegen plaats: Cee. De
plaatselijke overdekte markt biedt ook geen uitkomst. 80% van de stalletjes zijn dicht. Vlak naast de markt is een grote supermarkt
en die slokt alles op. Dan maar naar de supermarkt. Daar is een kleine
dependance met alleen brood. Ik ben
gered.
Met de fiets weer verder, toch maar even
kijken naar dat stukje industrie gebied dat aan de overkant van de baai ligt.
Daar is nog een behoorlijke grote werf,
gedateerd 1960. Nu zijn er geen activiteiten en heeft de natuur vrij spel. Verderop is een grote kade waar
steenkoolgruis gelost wordt. Bestemt voor een ijzergieterij?? ..maar, zo te
zien, ook voor een (kleine)
elektriciteitscentrale. De ijzergieterij is sowieso duidelijk op zijn retour en
of er nog veel activiteiten zijn?... ik kan het niet ontwaren. Er branden wel
enige TL buizen maar dat is al wat ik zie.
Ik fiets weer terug en zie dat Jaap en Anneke
inmiddels vertrokken zijn. Richting de Ria’s.
Voor mij is het nog even wachten…. Zoals de
windvoorspelling er nu uitziet, is het volgende…. Dinsdag avond is er bij
Finisterre nog een staartje 6 Bft uit het N- NO. Woensdag morgen is dat 5Bft
later afnemend. Als ik dan vertrek ga ik richting NW –W. ….In de avond, als ik zo’n 50 mijl verder ben, komen er
veranderingen,… Afnemende wind uit het NO en opkomende wind uit het W.… Dat is waar ik op zit te wachten. Als ik
richting noord ga en het westelijke windgebied zich ook nog naar het zuiden
verplaatst , hoop ik niet al te lang in het “niemandsgebied” te zitten. Daarna zijn de komende dagen 4-5 Bft W tot ZW. Dat
zet zich door naar Frankrijk en via het Engels kanaal naar het Nauw van Calais.
Na 3 tot 4 dagen, bij de Franse kust pik
ik de windberichten wel weer op en zien we wel hoe de vlag er dan voor staat.
Zeilvoering:…
In eerste instantie, bij
Finisterre,.. kleine Genua en rif in
bezaan,… kijken hoe dat uitpakt.
Gaat de wind minderen dan de kluiver en
stagfok erbij en rif uit de bezaan.
Gaat wind ruim worden dan kan de “aap”
erbij.
Wordt het voor de wind dan is het de kleine
Genua te loevert en alleen het grootzeil. Bezaan zit dan eigenlijk alleen maar
in de weg, die is dan naar beneden.
-------------------------------------------------------------------
Tot zover maar weer. ..tot...... het volgend verslag!
-------------------------------------------------------------------
Tot zover maar weer. ..tot...... het volgend verslag!
Einde Reisverslag
2019 deel 4 .
Vaartocht
Griekenland naar Nederland .
---------
4e
gedeelte van de reis, van Gibraltar naar
Finisterre.
-----------------------------------------------
Reisafstanden:
(afstanden over rechte stukken gemeten)
Lefkada
naar Vulcano
(sicilie) 330
mijl
Vulcano naar Gibraltar
1040 mijl
Gibraltar
naar Finisterre
570 mijl
Totaal 1940 mijl
Finisterre
naar Frankrijk 380 mijl
Frankrijk naar Lelystad 470 mijl
Totaal 850 mijl
Totaal over de reis 1940 mijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten