Reisverslag 2024  deel 2.

Vaartocht Nederland naar  de Middellandse zee.

---------

Verblijf in het vaargebied Lefkas.

Tewaterlating en wat daarop volgt!

 

Vrijdag 20 september

Voor half tien stonden ze al met de hefwagen voor het schip. Stutten er onderuit  en hefwagen onder de boot gereden.

Dan naar de kraan , die neemt het schip over en rijdt het hele spul tot boven het water.

Boot laten zakken en klaar is kees.. bijboot oppikken , motor starten en weg wezen.

 

Met mijn lastige voeten is het even zoeken naar de zeebenen, het gaat wel wennen, maar zorgvuldigheid is geboden!!

Om elf uur zeiltjes er bij en onderweg. De vaargeul uit met een beetje stroom mee met wind in de rug.

Na de vaargeul zuidwaarts, halve wind naar Lefkas.

Daar was ik om 12:00 uur.. brug openingstijd!

Gaat niet door dat wordt 14:00 uur. ook goed. Tijd voor een tukje..

 

Als we door de “brug” gaan ligt het kanaal tot aan Lefkas vol met boten die door de brugopening moeten. Hoezo druk??? En dat voor eind september.

 

Een uurtje door het kanaal motoren.

Wind en een beetje stroom tegen.

Op open water gaan de zeilen weer op en moeten we, laverend  met lange rakken, naar Nidri.

Rond een uur of vier was ik daar.

Ankerplekje zoeken en boodschappen doen.

Een salade maaltijd gaat er goed in.

Verslagen bijwerken,

Ankerwacht zetten en op een wiebelend schip gaan slapen,

 

Zaterdag 21 september

In de ochtend naar de havenpolitie om mijn vaarbelasting rond te maken.

Mij lukt het niet.

Vorige keer bij de opstart van het  belasting systeem hadden zij mij prima geholpen.

Nu werd ik doorverwezen naar een charterbedrijf die dit soort zaken ook in orden maakt.

Helen Morgan moest ik hebben. Zij heeft mij goed kunnen helpen .

Ook zij vindt het onzin dat je zoveel vragen moet beantwoorden waar ze niks mee doen.

Maar ja.  het is geregeld  .”Kleine” vergoeding voor de dame à  € 20,00 euro voor de moeite, Je bent nou eenmaal toerist.

Met het bewijs van registratie kan ik maandag bij het postkantoor betalen.

Dat is geregeld .

 

Rob , mijn Engelse vriend, heeft de BBQ bijeenkomst in gang heeft gezet.

Dinsdag gaat hij via Malta naar Tunesië.

Daar is een goed geoutilleerde haven waar hij de winter zal vertoeven.

Vlak bij een vliegveld , ook niet verkeerd. Hij moet toch wel af en toe naar Engeland.

 

Nu wat boodschapjes doen voor BBQ en op hernieuwde verkenning door de “hoofdstraat” , lees toeristen straat, gefietst.

Of je nu in Griekenland bent of waar dan ook, al deze straatjes zijn het zelfde met dezelfde koopwaar. Eind september was het alleen veel drukker dan de vorige keer.

Het wordt een toeristen fabriek.

Ook op de weg naar Lee en Roger, de weg die naar het zuiden van het eiland gaat, was het veel drukker dan ik gewend was. 

 

Maar goed  bij Lee en Roger aangekomen werd het erg gezellig.

 

Jim die we al in Vonitsa ontmoet hebben en nog een aantal bekenden die ik al eerder bij de jachtclub had ontmoet  waren aanwezig , ook Fred en Nelie zijn van de partij...

Kortom het was een gezellige en lange middag.

Morgen gaan we varen et Fred en Nelie.

 

Zondag 22 september

Vers broodje halen, Nelie en Fred zijn inmiddels op de kade. Met de bijboot naar de Raaf.

Er is nog geen wind. Mooie gelegenheid om even bij te komen. Dan komt er wat wind, zeiltjes omhoog, anker op en varen maar.

Eerste stuk matig windje, we tikken de vijf knoopjes aan.

Dan wordt het weer weinig wind en wisselvallig.

Een baai aandoen op het eiland Meganisi zit er niet in.

Fred en Nelie willen even zwemmen, er is toch geen wind!

Zeiltjes naar beneden. Laat het schip maar dobberen.

Lunch klaar gemaakt , en.. tijd genoeg om met van alles de revue te laten passeren.

Tegen de avond, op het motortje, het laatste stuk gedaan. Ankertje laten vallen voor Nidri.

 

Rob had een plaatsje aan het ponton bemachtigd .

Hij moet zijn schip klaar maken voor de overtocht naar Malta / Tunesië.

Water tanken, foerageren, de laatste klusjes, etc. etc.

Bij Rob,  met Fred en Nelie, een kopje koffie gedronken. Samen nog een ijsje op een terrasje genuttigd.

Onze maagjes zijn weer voldoende van vulling voorzien.

Fred en Nelie naar de auto, ik weer aan boord.

Pillen slikken en  verslagen doen en slapen maar.

 

Maandag 23 september.

Vandaag dus eerst maar de Griekse vaarbelasting bij het postkantoor voldoen.

De kapper had niet voor niets de zaak geopend en was klaar om mij onder zijn “schaar” te nemen.

Gelukkig , geen kleffe haartjes meer, op mijn hoofd. Nog wat boodschappen gedaan en…

 

Nog even bij Rob langs, die was met zijn twee bemanningsleden druk bezig het schip in te richten voor de tocht naar Malta en daarna door naar Tunesië.

Daar  wil hij de winter doorbrengen.

Ik ben weer snel weg , Rob heeft het  druk genoeg met de organisatie, foerageren en zijn bemanning instrueren. Hen wordt een goede overtocht gewenst.

 

Niets houd me tegen, ik ga naar Atherinos Port, op het eiland Meganisi.

Bezeild met een windje van 2 à 3 met en zonnetje, liggen we in de middag achter het anker.

 

 

Dit gedeelte gaat over mijn rouwproces t.a.v. het overlijden van Katja, niet leuk ,… geen behoefte.?? . overslaan is ook oké.

 

*************************************

In de middag ben ik naar het eiland Meganisi gevaren.

Ik lig nu in Atherinos Port.

 

Exact 15 maanden geleden, (dat was niet gepland, maar komt zo uit.) op vrijdag 23 juni 2023, op mijn 79^e verjaardag , lag ik hier ook met de Witte Raaf en kreeg ik het bericht van mijn dochter Katja:

 

Longkanker in een gevorderd stadium:

 

Levens verwachting…. 6 maanden tot 2 jaar, maar…als de immuun therapie aanslaat zelfs vijf jaar of langer.

 

Katja had een sterk en gezond lichaam, een hoog eiwitgehalte van 90 procent, voor de immuun therapie is 50 procent het minimum.    

Dat was het bericht!!

Daar moeten we het mee doen!

---------

 

Zaterdag, 24 juni 2023, naar Vliho baai gevaren. Dan speelt de gedachte… als ik terug kom leeft Katja dan nog of is ze dan overleden. 

Hier was goede telefoon ontvangst.

We houden de positieve gedachte vast.

 

E.e.a. regelen en afscheid genomen van Lee en Roger.

Zondag  naar de stalling plaats bij Preveza gevaren .

Ik had al, bij  Ionion Marine, een plek op de wal besproken voor juli en augustus. Komt dus goed uit.

Maandag morgen om 9:00 uur stond ik voor de deur van de receptie, zij hielpen mij snel.

Boot stond om 11:00 op de kant.

Schip klaar maken en dinsdag zat ik in het vliegtuig naar Nederland. Fijn dat ze zo snel mijn boot op de kant hadden!

 

De verwachtingen van nog een “leefbaar “ stukje leven, waren hoog gespannen.

Het mocht niet zo zijn.

De chemo en immuun therapie hebben niks gebracht.

Katja is op 8 december 2023 op 52jarige leeftijd overleden.

------==------

Nu 15 maanden later, op 23 september, zit ik in het zelfde restaurantje , schrijf ik mijn verslag.

Katja is niet meer onder ons.

Het moet allemaal een keer door de molen.

En .. laten we wel wezen…… Ik ….mijn familie en vele anderen  zijn niet de enige die zoiets overkomt.

Als je om je heen kijkt, heeft ieder huisje zijn kruisje, zo is het leven, daar kunnen we niet omheen.

 

   **********************************************

Het avond maal genuttigd in het restaurant, dat was de  plek, 14 maanden geleden, waar ik het slechte bericht van  Katja kreeg.

Ik roei weer terug naar de Raaf. Tijd om te slapen.

 

Dinsdag 24 september

In de ochtend was het enigszins bewolkt, nog geen ochtend zonnetje, toch maar een keer omgedraaid voor ik echt wakker wordt.

Vorig jaar had ik hier een nieuwe stootrand om het Griekse bijboot gelegd, dat behoeft nog enige afwerking.

Ook het dekzeiltje ,wat ik in Leeuwarden gemaakt had, moest gepast worden en voorzien worden van een spanvoorziening .

Hier is een slipway, ,wel zo handig. Er ligt wat “rotzooi” waar ik dan mooi gebruik van kan maken.

 

Het was warm, dus mooi voor vandaag.

 

Woensdag 25 september

Lekker uitgeslapen, motorplankje van de bijboot moest vernieuwd worden. Ik had de spullen dus..ook dat is weer netjes.

Daarna op mijn gemak naar Nidri gevaren.

Fiets opgepikt en door naar Vliho baai.

Het loopt tegen de avond .

Bij het familie restaurant Limanaki en lekker kip maaltijd verorberd,

De dag is weer om.

 

Donderdag 26 september

Technische boodschapjes gedaan bij de werf van Vliho en de winkel in Nidri. Op de terugweg bij Lee en Roger langs geweest. Nu wat meer tijd om bij te praten.

 

De handbediende bilge pomp in de kuip, deed het oorspronkelijk goed, maar heeft het af laten weten. Even repareren werkt niet, dus toch maar een volledige onderhoudsbeurt. Werkt weer perfect.

Biertje gedronken bij de jachtclub, geen bekenden gezien.

 

 

Vrijdag 27 september

Komende week geen chemo pillen slikken.

Vrij van geprogrammeerde acties!!  vandaag  uitslapen… lekkerrrrr…

 

Wat staat vandaag op het lijstje:

Roeispanen….,  één van de roeispanen heeft haarscheurtjes.

Begin van het einde.

Als ze kapot gaan zie dan maar anderen te krijgen.

Bij de werf hebben ze een geschikt setje, …dus scoren die peddeltjes.

 

Verhaal

 

Al een hele tijd zijn er twee kleine schakelaars kapot Uitgaande dat het standaard maten zijn heb ik in Nederland de schakelaartjes gekocht.

Ik moet maar zien dat ik dezelfde in Griekenland kan vinden. Wat blijkt… de originele zijn 10 mm breed, de schakelaars die ik gekocht heb zijn 12 mm breed.

Van Jan Paul had ik ook een setje, zelfde verhaal 12 mm, Alternatief… de inbouw gaten groter maken.

Dat is wel een werkje. 

 

In Nirdri is een watersportwinkel met van alles en nog wat. Ook veel tweede hands spullen.

Er zal maar iets tussen zitten wat je nergens meer kan krijgen. Even verder neuzen in de winkel.

Ik zie een bakje liggen met schakelaars, 10 mm breed !!!

Drie stuks,  vandaag opgehaald.

Op de terugweg langs Roger en Lee.

Ik had nog een vierkant dekzeiltje over.

Gebruikt voor het Griekse bijboot toen het op de wal stond.

Ik heb nu een nieuw dekzeil gemaakt, geschikt voor transport over zee.

Roger kon het zeil direct in gebruik nemen. Fijn!

Ze hebben ook de  Vimeo filmpjes van Katja,   “haar leven” gezien.

Indrukwekkend en emotioneel, ( voor mij ook nog steeds!) .

Het werd zeer gewaardeerd dat ik deze emoties met hun kon delen.

Op de terug weg bij de werf de roeispanen op gehaald.

Bij het buurtwinkeltje huishoudelijke boodschapjes gedaan.

Kunnen we ons nu weer bezighouden met de technische klusjes,

Technisch verhaal

Want… in Preveza heeft de motor proef gedraaid, alles oké.

Nu is toch de waterpomp gaan lekken.

Het houd je van de straat. De reserve pomp  gemonteerd, ook die lekt. ( had niet mogen gebeuren, die had op orde moeten zijn!!)

 

Nu dus serieus te pompen reviseren.

In de ene pomp twee nieuwe impellers gezet met twee nieuwe keerringen.

In de andere pomp twee nieuwe keerringen gemonteerd.

De reserve voorraad onderdelen zijn weer tot nul gedaald.

Dus….zorgen dat er weer nieuwe onderdelen aan boord komen.

De gereviseerde pomp gemonteerd en het ziet er weer goed uit.

Een gereviseerde pomp op de plank,… wie doet je wat.

===============================

Vandaag was het dertig graden in de schaduw.

Na gedane arbeid is het goed eten bij de jachtclub en… aldaar de verslagen bijwerken.

Het is inmiddels donker, op de tast maar met de bijboot naar Raaf.

 

Zaterdag 28 september.

 

Nog een technisch verhaal

Omdat de schroefas nu lichter loopt heeft het zin om de schroefas generator te monteren.

Bram, mij elektronische steun en toeverlaat, was op het idee gekomen om de aandrijfunit van een hooverboard te gebruiken als generator.

Bram heeft ze uit de afval container van een technisch bedrijf gehaald.

De elektronische besturing werkt niet. Die hebben we niet nodig.

Een aandrijf poelie  aangebracht en de generator is bedrijfsklaar.

Nog een elektronisch dingetje.

Bram heeft een printplaatje gemaakt, die van drie fasen die uit de Hoover generator komt, gelijkstroom maakt.

Dat is nodig om de accu’s op te kunnen laden.

De generator werkt, dat wil zeggen op stationair toerental van de motor, levert de generator 55 volt.

Nu nog zien wat de generator doet onder zeil, als de schroefas op eigen kracht draait.        Dat zien we later wel.

 

In de middag naar de club en verder werken aan de verslagen. Is altijd toch wel weer veel werk.

Elke dag een beetje en dan moet het op een gegeven moment toch lukken.

Van de gelegenheid gebruik gemaakt en lekker gegeten.

 

Zondag 29 september

Vanochtend vroeg  (6:30 uur) een fikse regenbui. Toch maar het voorluik even dicht doen.

Het is zo’n bui waar je meteen door en door nat van wordt.  Toch maar de anorak aangetrokken en de zeiltjes losgemaakt opdat zij ook wat schoon water krijgen.

Hijsen lukt niet, de bezaan zit boven het zonnezeil en de grootzeilval is in gebruik door de zonnepanelen.

Maar.. alle beetjes helpen.

Vannacht slecht geslapen, nu wordt ik om 10:00 uur wakker. Ook goed. Het zonnetje schijnt en alles kan weer drogen.

 

Laatste beetje bij de motorruimte schoon gemaakt.

Zeiltjes weer opgedoekt.

Het weer veranderd wat, vandaag begint het in de middag hard te waaien.

Als ik naar de kant wil begint het anker te krabben.

Het zijn ook behoorlijke zware windstoten die er zomaar tussendoor gegooid worden.

Anker op en verderop weer anker laten vallen.

 

Toch wel fijn dat onder deze omstandigheden de motor en ankerlier goed hun werk kunnen doen.

Eén van de eerste vereisten voordat het schip te water gaat!!

Het blijft hard waaien,  dan gaat toch weer het anker krabben. Dan maar het grote Danfort anker erbij.

Mijn steun en toeverlaat in dit soort omstandig heden,

Destijds in Menorca, ook zoveel wind, tegen windkracht 10,

heeft het grote Danfort anker ook goed werk gedaan!

 

En nu…. als je denkt dat wind wat gaat liggen, komt er weer zo’n “nabrander”.

Die wind is echt  “massief” en hard!.

We liggen  nu goed vast en het anker alarm houdt ons alert. Het zonnezeil en de bimini binnen gehaald. E.e.a begint aardig te klapperen.

Als het schip gaat gieren, zijn dat windvangers van opzij. Maakt het alleen maar  erger

 

Aan boord een maaltijd gemaakt, we blijven onder deze omstandigheden aan boord!

Ook goed, de dag is weer rond.

 

Maandag 30 september.

De nacht goed doorgekomen. Af en toe gaat het ankeralarm af maar dat is omdat het schip aan het gieren is en dan buiten de “range” komt.

Anker alarm resetten en ik kan weer verder slapen.

De ochtend zon maakt me weer wakker.

De wind blijft, zij het niet zo heftig als gisteren.

In de avond is het weer rustig.

 

Gisteren toch nog wat kleine schades gehad aan mijn zonnezeiltje.

Stom van mij. Ik had het zeil gewoon eerder weg moeten nemen!. 

Maar eerst even brood bij de bakker halen, voordat het weer op is.

Nog een paar oogjes voor het dekzeil op de bijboot monteren en de meeste klusjes, voor vandaag, zijn weer gedaan.

De avond naar jachtclub. Computeren en een maaltijd nuttigen.

 

Bootpraat.

 

Wat ik wel heb gezien is dat een grote Deense kotter, “verzopen” is.

Dat gebeurt er als je geen aandacht aan je boot besteed.

Het schip is van hout.

Waarschijnlijk hebben de grote houtwormen te veel gaatjes in de romp geboord.

En dan.. het is het zo maar gebeurd..

In Algarve/Alvor hebben we een soort gelijk geval meegemaakt.

De ene dag drijft het schip nog… de andere dag zien we alleen maar mastjes boven water.

Het schip in de Alvor, hebben ze, met duikers, helemaal dichtgeplakt en weer boven water gekregen.

En dan.. snel naar de werf te Portimao en op de kant!

 

Vorig jaar lag deze kotter voor anker in de Vliho baai

De goedkoopste ligplaats voor zo’n groot schip.

Iemand zou op haar passen??.

Op een gegeven moment lag het schip een beetje diep.

Schip leeg gepompt en toen er gelegenheid was aan de (gratis) kade neer gelegd. 

Geen zorgen meer??

Vergeet het maar!!

De eigenaar woont in het buitenland en laat zich waarschijnlijk niet meer zien.

 

Wie gaat het opruimen??

Zal waarschijnlijke de Griekse staat zijn,

Eén van de redenen om vaarbelasting te heffen om dit soort kostenposten te financieren!.

Dat gebeurt er als je geen aandacht aan je boot besteed.

Een grote Deense kotter.

Van hout!!.

Waarschijnlijk hebben grote houtwormen te veel gaatjes in de romp geboord.

En dan…… het is het zo maar gebeurd..

In Algarve/Alvor hebben we een soort gelijk geval meegemaakt.

De ene dag drijft het schip nog en de andere dag zien we alleen maar mastjes boven water.

Dat schip, uit Alvor,  hebben ze, met duikers, helemaal dichtgeplakt en weer boven water gekregen. En dan.. snel naar de werf te Portimao en op de kant!

 

Vorig jaar lag deze kotter voor anker.

De goedkoopste ligplaats voor zo’n groot schip.

Iemand zou op haar passen??.

Toen al, lag het schip op een gegeven moment een beetje diep. Motor onder water etc.

Schip leeg gepompt en toen er gelegenheid was aan de (gratis) kade neer gelegd.  Geen zorgen meer??   Vergeet het maar.

De eigenaar woont in het buitenland en laat zich waarschijnlijk niet meer zien.

 

Wie gaat het opruimen??

 Zal waarschijnlijke de Griekse staat zijn, Eén van de redenen om vaarbelasting te heffen om dit soort kostenposten te financieren!.

 

 

Dinsdag  1 oktober

 

Komende dagen staan in het kader van opruimen schoonmaken en klusjes.

Want ….

Zaterdag krijg ik een gast aan boord… Marti Rijken . 

Hij heeft de nodige zeemijlen achter de kiezen. O.a. een rondje Atlantic!

De Middellandse zee  moet nog komen.

Zaterdag haal ik hem van het vliegveld op.

Veertig  km hier vandaan.

Een auto huren is makkelijker en goedkoper dan een taxi. Kunnen we meteen bij de Lidl, in de plaats Lefkas, boodschappen doen. Wel zo makkelijk.

 

Woensdag 2 oktober 

Medisch gesprek met Dieneke van de het Meander zieken huis. Tevreden over het herstel van mijn voeten.

Vijfde kuur is goed verlopen.

Nagenoeg geen last van bijverschijnselen.

Kan alles doen wat ik wil, roeien, fietsen en klussen.

De vraag is alleen.

Na de zesde kuur wil men bij het Meander ziekenhuis bloedmonster nemen en mij , als patiënt ..gewoon even zien en spreken.

Aan mij is niets te zien!!

Ik wil ook de zorgvuldigheid van het medisch team niet in de weg zitten.

Dieneke zal bij het medisch team vragen of dit, nu ik mij zo goed voel, nodig is. Daar kan ik niet over oordelen!

 

Maar als dat medisch gezien of om andere redenen t.a.v. de behandeling nodig is, gaan we gewoon. We gaan het komende week horen!

Vlucht heen ,…..bloedprikken, ..gesprek met de medici ,  vlucht terug. .. we gaan het zien.

 

 

Zaterdag 5 oktober

Vroeg op, gisteravond de auto opgehaald en vannacht een fikse regenbui gehad.

Nu naar het vliegveld Marti ophalen. Eerst nog even een broodje ophalen want straks ben ik te laat. Het broodje is nog warm!

Negen uur waren we op het vliegveld en zowaar Marti kwam ook te voorschijn,.

We nemen de tijd om het e.e.a. te verkennen .

De “schepenopslag”  waar ik heb gelegen,

Daarna door naar Lefkas, rondje door Lefkas gedaan.

Een koffie tent opgezocht. Mooi .

Dan nog boodschappen bij de Lidl doen.

Dat is toch wel prettig boodschappen doen vooral als je de nodige voorraden wilt aanvullen.

Op naar Vliho baai. We zetten alle boodschappen op de kade. Kan Marti mooi met de bijboot naar de Raaf brengen. Ik ga de auto terug brengen en op het fietsje weer terug.

De kleine bijboot haal ik tevoorschijn. Even oppompen  en toch maar even kijken of de BB motor  het doet.

Geen probleem , na 14 maanden.. starten en lopen. Dat is mooi We hangen de motor achter her Griekse bijboot en varen naar de overkant van de baai.

Daar is Dimitri’s taveerne.

Aldaar het avondmaal  genuttigd.

Stukje langs de oevers gevaren.

Gaan we nog even bij Andrew en Rachel langs.

Die heb ik ontmoet op de BBQ bij Lee en Roger. 

Zij wonen op hun zeilboot, een Beneteau First van ongeveer tien meter. Beetje krap maar het gaat,

Inmiddels hebben ze catamaran gekocht die veel meer ruimte biedt.

Die ligt in Preveza en daar moeten ze nog wel wat aan doen. Zij willen graag de Witte Raaf bekijken.

Morgen komen ze aan boord.

 

Zondag 6 oktober

 

Andrew is zeer geïnteresseerd in de Witte Raaf en hoe ik dat allemaal gedaan heb. Ook Rachel ging mee in de uitgebreide rondleiding van de Raaf. Nog even de historie van het schip doorgenomen, documentatie genoeg.

Ook dat vonden ze heel interessant.

Nadat zij meer dan voldoende indrukken hadden opgedaan en enigszins verzadigd, vertrokken zij weer naar hun eigen schip.

Wij hebben de fietsjes gepakt en zijn op verkenning naar Nidri gegaan.

Marti is van huis uit botanicus, dus is er meer aandacht dan normaal voor alles wat hier groeit en bloeit.

Wordt ik ook weer wat wijzer.

Nog een ijsje bij de ijsboer nuttigen en dan naar de Vliho Jachtclub. Pilsje halen !

Aan boord een pasta maaltijd gemaakt.

We  hebben een plezierige en druk bezette dag achter de rug. Nou ja druk bezet, het is maar hoe je erin staat.

 

Na een “vermoeiende” dag is het goed rusten.

Daar geven wij gevolg aan!!

 

Maandag 7 oktober

 Het buitenboord motortje is leuk voor de langere afstanden, maar voor  boot- wal verkeer???, roeien is wel zo handig.

Dus motortje en bijboot weer opgeborgen.

De outlook op mijn computer werkt niet meer.

Marti heeft dat voor mij netjes gerepareerd en ook de computer wat op geruimd.

Die begint wel erg traag te worden.

Bij eerste gelegenheid een nieuwe aanschaffen ??  dat wordt dan in december! Ik kan nu in ieder geval mijn vaarplan versturen.

 

Het is wachten op het telefoontje van Dieneke.

Via de mail krijg ik al een schot voor de boeg.

Het “lijfelijk” contact kan uit gesteld worden tot na de zevende kuur maar niet later. Dan zit ik ergens tussen Lefkas en Kreta. Dat gaat niet lukken.

Blijft over de eerste optie.

Zaterdag  19 oktober naar Nederland, maandag 22 oktober afspraak in het Meander ziekenhuis, dinsdag 22 oktober  weer terug naar Lefkas.

Met hulde voor de zorgvuldigheid van het Meander , en .. voor de goede zorg over mijn gezondheid.

 

De dag is weer bijna om. We maken een uitgebreid borreluurtje dat leidt weer tot de nodige intensieve gesprekken.

Geeft het leven de nodige inhoud,

 

Inmiddels ontvang ik ook de nodige reacties op mijn vaarplan, Fijn en hartverwarmend. Daarmee kan ik weer een goede nachtrust tegemoet zien. Morgen gaan we varen!!

 

Mijn indrukken van Lefkas en haar omgeving na14 maanden afwezigheid.

Tsja, daar valt wel wat over te zeggen. Ik ben niet objectief en misschien ook wel een beetje cynisch.  Mijn referentiekader is van een aantal jaren geleden. En sindsdien is de toeristische drukte enorm toegenomen.

 

Het wordt  er niet leuker op (vind ik).

Lefkas en omstreken wordt omgetoverd tot een toeristen fabriek. Een geldmotor voor de Griekse staat. Begrijpelijk maar ik wordt er niet vrolijk van.

Allereerst de bezetting op het water. De chartermaatschappijen gedijen met een snel tempo uit. De dikke  catamarans, twee comfort drijvers met een serre er bovenop, oh ja, ook nog een stuur huisje er bovenop en niet vergeten een zeil…. Uiteindelijke wil je een zeilvakantie.

De mooie en rustige ankerbaaien raken in het hoogseizoen tegen het verzadigingspunt. Dan wil ik er  niet zijn. Het vaargebied is en blijft fantastisch.

Als ik richting het eiland Meganisi vaar dan zei ook dat daar de bebouwing toenemen.

Gelukkig geen hoogbouw , maar wel moderne “design” en kubistische huizen met veel wit en ramen.

Wel wat anders dan de oorspronkelijke huizen met bescheiden raampartijen en hun rode dakpannen daken.

Ook de Vliho baai blijft niet onberoerd. Momenteel worden de kades bezet door pontoons voor de chartermaatschappijen.

De plannen zijn er om ongeveer de helft van de baai te gebruiken voor luxe jachthaven

 De “poor mens  baay”wordt dan de “rich mens baay”. Zie www.https://youtu.be/13gbFAg7bsw?siGMHdpvw7A_u7xsGt

 

De oude Griekse garde zit er niet op te wachten, maar de nieuwe generatie ziet vele mogelijkheden. Begrijpelijk.

 

Maar goed niet zeuren, over een paar weekjes ga ik naar Kreta. Ook een toeristisch eiland, maar de plekken , baaien en kusten daartussen  zullen , denk ik , daar minder last van hebben.

We gaan het zien. Het hoort allemaal bij het “avontuur”.

 

 

 

 

 Dinsdag 8 oktober

Vandaag gaat het dan toch echt gebeuren.

Vaak zijn er excuses om iets niet  te doen.

Gisteren nog  telefoon gesprek gehad met het Meander ziekenhuis, dat is nog een redelijk excuus .

Maar vandaag??

Marti  haalt nog even twee broden en groenten voor de komende dagen en dan is het anker op.

Meet een klein briesje sukkelen we de baai uit .

In meer open water komt er wat meer wind.

Genoeg om een paar baaien van het eiland Meganissi, onder zeil, in en uit te varen.

We blijven hangen in Vathi.

Met de kont van het schip tegen de kade.

Met uitzicht op het dorpsplein is het hier plezierig vertoeven. De grote toeristengolf is verdwenen en de drukte is nu op gezellig niveau.

In ieder geval goed genoeg voor een tafeltje aan het water.

Het publiek bestaat hoofdzakelijk uit pensionaten.

Horen wij daar ook bij?? .. of toch niet??

 

De havenmeester komt langs. Hoezo… een paar jaar geleden was die er helemaal niet!  Het havengeld (aan de kade) heeft hier dus ook zijn intrede gedaan. Het systeem op de tablet van de havenmeester werkt niet. Kunnen we ook niet afrekenen.

Morgen weer een dag!!

 

Er staat ook een soort van parkeerpaal. Daar kan je een stekker insteken voor walstroom en water aftappen. Wel met een kaart. Waar haal je die kaart vandaan.

Na veel navragen en zoeken kunnen we een kaart kopen bij een snuisterijen winkeltje. Je moet het maar weten. 

We hebben stroom. Wel zo fijn want de accu’s konden wel wat gebruiken.

En de kaart?? Als je de info daarop ziet is er een bedrijf die dat allemaal regelt. Niet alleen hier maar ook elders.

 Tot zover mijn gezeur over “betere omstandigheden’

----------------------------------------------------

Voor het avondmaal hoeven we geen tafeltje te bespreken. Plaats genoeg, dus aanschuiven en bestellen.

 

Woensdag 9 oktober

We doen het rustig aan.

Ook hier, rijden, net zoals op het eiland Lefkas, de cement wagens af en aan.  Dat is natuurlijk voor al die nieuwe optrekjes.

Marti, van oorsprong bioloog, is en blijft geïnteresseerd in de vegetatie.

Wandelen is de beste methode om bijzondere plantjes te ontdekken. Marti  gaat vroeg op stap.

Tegen het einde van de ochtend zijn we zover dat we weer een nieuw plek willen zoeken.

Ter verkenning de enige baaien, onder zeil,  in en uit gevaren.

We eindigen bij ……. De baai waar ik de nodige tijd heb door gebracht .  Atherins Port . Schoon en helder water.

Geen dorp aan het water. Wel een restaurant .

En.. er zijn katten.

Er is hier iemand die de katten verzorgt. 

Hij leeft hier al twaalf jaar op zijn boot aan de kade.

De katten zijn, zijn vrienden. Die zorgen ervoor dat er geen muizen en ratten aan boord komen.

De kattenbak en voer wat ik nog aan boord had hebben hier een goed plekje gevonden.

Ik zag één kat, maar toen ik een bakje katten voer open maakte kwam de hele familie.

Allemaal zonder hedendaagse communicatie middelen!!,

Toen ik de ”kattenman “ sprak zij hij dat ook hier de havenmeester komt.

Die laat het nu waarschijnlijk afweten. Te weinig boten waar wat te halen valt.

Nu had de kattenman een probleem.

De havenmeester verkoopt die kaarten voor de walstroom.

Dat moet hij dan maar zelf oplossen

 

Marti gaat wandelen en ik ga fietsen.

Morgen op de fiets naar andere plekken.

Ver weg van de bootjes mensen.

 

Donderdag 10 oktober

Het plan is om op de fiets, een stuk het “binnenland” van het eiland te verkennen. Dat lukt.

In een dorpje een restaurantje ingedoken.

Het toerisme is hier anders. Er zij wat appartementen  etc. Voor de mensen die rust zoeken.

Zo ook de eigenaresse , op leeftijd van het restaurant.

Griekse koffie was te drinken maar zelf houd ik me aan sinasappelsap.

De vrouw had een plezierige uitstraling en de insteek is niet  :: “geld verdienen “ maar het de mensen naar de zin te maken. Zeker als je enige aandacht besteed aan de ander wordt dat wederzijds zeer gewaardeerd.

Het dan mens tot mens en hart tot hart.

Iets dat je in de “toeristen fabriek” niet meer tegenkomt.

Geld  ??/  is bij haar een resultante , daar heb je dan ook wat voor over.

Omdat we  kennelijk een plezierig contact hadden, kregen we een leuk handwerkstukje van haar.   

Hangt nu in de Witte Raaf.

Het zijn van de kleinoden waar een mooi verhaal achter zit.

 

Wij weer verder fietsen. Mijn versnelling kon ik niet op de laagste stand krijgen.

Ergens bij een bedrijfje, waar de deur open stond en waar enige mannen aanwezig waren, gevraagd of zij een inbussleutel hadden.

Dat hadden ze niet, maar één van de mannen had wel iets . Even geduld, ik ga het wel halen

Toen hij terug kwam zat er niet de goede maat bij.

Hij weer terug en met nog roestige tang erbij was hij er weer.

Met de tang hebben we het kunnen fiksen.

Daarna door het dorpje weer terug.  

Het dorpje lag hoog en het fietsen is bergje op en bergje af. Met af en toe aardig steile hellingen.

Fijn als je weer naar beneden gaat.

Onderweg komen we nog bootjes mensen tegen, te voet,  en een paar op vouwfietsje met een paar versnellingen.

Zijn wij weer blij met de mountanbike met 21 versnellingen!!

 

Mijn conditie is goed genoeg. Af en toe een rust momnetje en bij erg steile hellingen toch maar te voet.

 Na de lunch een tukje gedaan. En dan de fiets weer opgepakt, voor een andere route

Een “kustweggetje” met los gestort puin, gaat langs de baaien die we met de boot, verkent hebben.

Dan zie je de baaien weer van een andere kant.

Toch noch een leuke baai gezien met goede anker mogelijkheden

Goed voor de volgende keer,

De meest baaien zijn te diep om te ankeren, maar als je op het “talud “ van de oever ankert met een lijn naar de kant lig je ook prima.

Zes jaar gelden was daar nog geen noodzaak toe.

Nu met die deze zomerdrukte wordt deze ankermethode gemeen goed.

 

Naar “zeeniveau” moesten we toch nog wel een “colletje “ nemen. Even doorbijten!

Mijn conditie is nu een stuk beter is dan in Preveza,  Wel zo plezierig!

Het gaat allemaal goed. We komen weer veilig aan boord.

 

In de ochtend een stuk gefietst en in de middag bergje op en bergje af. Relaxed geen behoefte om “prestatie” te verrichten. 

 

Vrijdag 11 oktober

Een dagje rustig aan doen.

Vandaag de mast in gehesen t.a.v. twee zaken.

Technisch verhaal

Eventueel lampje vervangen van het ankerlicht.

De rotor van de windmeter zat al tijden vast kijken of we dat kunnen repareren. Als het niet lukt, ook goed.

Op zich niet zo erg, de windkracht kan je dan niet meten maar dat verandert niks aan de werkelijkheid.

De werkelijk is dat wind , schip en zeilvoering bepalen of je verantwoord zeilt.

Het schip geeft duidelijk aan als je te veel of te weinig zeil voert.

Of het windkracht 3 is of windekracht zeven, het schip en zeilvoering is bepalend.

Boven in de mast aangekomen bleek dat er een goed lampje in zat. Eerst maar beneden kijken of daar de schakelaar en verbindingen in orde zijn.

De windrotor zat vast.

Mee naar beneden genomen.

Met WD 40 het zaakje weer aan de gang gekregen.

Bij nader onderzoek bleek dat een klein afwateringsgaatje verstopt zat. Dus blijft er water staan, en dat vindt het lagertje niet leuk.

Gat weer open gemaakt en het zaakje gemonteerd.

De rotor een tijdje in de wind laten draaien.

Nog een beetje fatsoenlijke smering in het lagertje en het spul kan weer naar boven.

De windvaan aanwijzing was ook al een tijd defect  morgen maar even kijken of corrosie daar de oorzaak van is.

 

Er zijn nog wat simpele schakelaars die niet goed werken. Ook daar hebben we aandacht aan besteed.

Er ziet ergens een contactje los, maar waar??

Morgen verder zoeken

 -----------------------------------------------------------------------------------------

Vanavond naar het restaurantje.

Daar kregen we te horen dat morgen de laatste dag van het seizoen is.

Was  in de verwachting .

De bezetting van bootjes loopt erg terug .

Nu is er nog een tafel bezet met 4 personen.

Later werd dat wat meer.

Met een bezetting van zes man personeel (inlcl opa)  is dat wat karig.

 

Het resultaat is wel, dat er zowel overdag als s’avonds en s’nachts er een serene rust over de baai ligt.

Dat zijn de mooie kanten van het nu nog varen.  We zijn bevoorrecht!

 

Morgen gaan we naar een ander eiland.  Kalamos.

 

Mooi moment om het 2^e reisverslag hier mede af te sluiten.

 

Tot…. De volgende keer