Reisverslag
2025 deel 4
---------
Verblijf in
Griekenland met de Witte Raaf.
Voorlopig
Kreta en dan ???..
Mijn belevenissen….
Voorjaarsbloemetjes waar je vrolijk van wordt.
Laatste uit het vorig
verslag..
Zondag 2 maart
Met de bus naar Rethymnon,
daar is de grootste carnaval optocht van Griekenland.
De busreis vanaf Souda gaat
door een fraai variërend landschap.
Van besneeuwde sneeuwtoppen
tot kleine duinvorming aan de stranden.
Het lonkt weer naar het huren van een auto!!
In Rethymnon ontmoet ik Kees.
Eerst maar een terrasje en de
wereld problemen op een rij zetten.
Als er meer “lawaai”
ontstaat, proberen we een plaatsje te bemachtigen aan route van de carnavals
stoet.
Wij zijn beiden van “boven de
rivieren”.
Onze belevenis is duidelijk
wat anders dan de mensen die het carnaval
van jongs af aan meemaken.
…En die zijn er…. , in de
stoet waren maar liefst 12000 uitgedoste carnavalsvierders.
Een rijtje foto’s van de
indrukken.
.jpg)
Achter de stoet kwam de
“bezemwagen”!!! De straten werden meteen schoongemaakt en opgeruimd. Prima!!
We doen een loopje door de
stad en pakken nog een terrasje.
Het is overal hartstikke vol,
veel lawaai muziek middels disco’s voor cafés etc.
Ik wilde voor donker weer
terug. Dat lukt niet .
Het wordt de bus van 19:00.
Buiten is het aarde donker.
Iets wat in Nederland met al die verlichtingen niet meer gaat lukken. De baai
waar de boot ligt is er genoeg “randverlichting” . Ik hoef niet op de tast de
boot op te zoeken.
Maandag 3 maart
Komende dagen bewolkt met
regen.
Even terug bij af.
Vandaag…. Relaxed ouder
worden , niet te veel doen.
Verslagje op internet zetten
Dinsdag 4 maart
Als ik mijn hoofd buiten de
deur steek is koud, winderig en bewolkt. Dus geen elektra van de zonnepanelen.
Stroom draaien en de kachel
aan.
Wat doen we met dit
weer? Binnen lakken is niet zo fijn,
ventileren voor de verfluchtjes,….wordt wat frisjes.
We rommelen een beetje aan,
op zoek naar kleine klusjes .
Morgen nog zo’n dag met veel
regen!!
Donderdag en vrijdag komt de
zon weer!
Woensdag 5 maart
Hetzelfde als gisteren, de
regen hebben we niet gezien. Zal wel
voor de bergen bedoeld zijn!!
Donderdag 6 maart
Een stralende dag. Met de
blote armen boodschappen gedaan en met de zon op de blote bast, een aanvang
gemaakt met de lak klussen.
Vrijdag 7 maart
Vandaag weer een mooie dag.
In de T-shirt, op de fiets naar Chania.
Naar de wasserette. Ik had
inmiddels al aan aardige portie opgespaard. Tussendoor nog op jacht naar
technische boodschapjes.
Wat ik wil hebben niet
gevonden, wel alternatieven.
Onderweg nog uitzicht op de zwaar besneeuwde bergen. Vanuit de boot zie ik de besneeuwde bergen niet maar vanaf het schiereiland wel!!
Met de schone was, boodschappen en de fiets, naar de boot.
Kees had een berichtje
gestuurd dat er vandaag er een Amerikaans echtpaar , Glen en Erja, met hun
boot, in de Souda baai zou komen ankeren.
Met de bijboot even langs
gevaren. Kennis gemaakt, ze willen hier een paar daagjes blijven. Morgen zien
we verder.
Zaterdag 8 maart
Klusjes dag.
Voor een grote klus, waar ik
later uitgebreid op terug kom, moet ik zestig ringen van plexiglas maken.
Ongeveer 5 cm in doorsnede. Met een gaten boor en de
accu boormachine kan ik dat realiseren. Plexiglas genoeg. Dat doe op de vlonder
aan de oever. Heb ik de rommel niet aan boord. Na 30 ringen gemaakt te hebben
waren beide accu’s van de boormachine leeg. Vandaag geen zon, dus geen
elektriciteit. De rest afmaken als er
voldoende zon is geweest en de accu’s van de boormachine weer opgeladen zijn.
Doorgaan met andere klusjes.
Zondag 9 maart
Klusjes dag.
Er is zon dus kunnen de
accu’s van de boormachine opgeladen worden.
We hebben de ringen klaar.
In de middag is het zo warm
dat we in de blote bast de klusjes kunnen doen. O.a. voorbewerken van de
beschadigde lakplekken.
Boot van Theo
Theo kwam nog langs, morgen
vertrekt hij naar het noorden. Ten NW van
Athene gaat zijn schip de wal op en dan naar Nederland voor de
zomerstop.
Maandag 10 maart
Theo vertrekt vandaag naar
het noorden. 1e stop Poros , daar is hij kind aan huis. Even goede
dag zeggen en dan door een plek ten NO van Athene . Daar gaat zijn boot de kant
op.
2 april vliegt hij naar Nederland.
In zeeland heeft hij een
zeilboot en daar vaart hij s’zomers op de Nederlandse wateren.
=======
Ik ga nog wat (technische )
boodschapjes doen.
Als ik weer terug kom is Theo
verdwenen.
Klusjes doen’.
De zon is krachtig, het dek
is heet, niet leuk met blote voeten. Als
de zon verdwijnt is de frisse wind weer overheersend.
De keerkoppeling van Kees
zijn boot moet gereviseerd worden en kan dus niet varen. Hij maakt van de
gelegenheid gebruik om een paar weekjes naar Nederland te gaan. 4 april weer
terug.
Tegen de avond komen Glen en
Erja,.. buurten.
Hij is Canadees, zij van
oorsprong Fins hun de boot komt uit USA. Hebben 15 jaar in het verre oosten
vertoeft , Thailand etc.
Goedkoop leven. Zij verdient
wat geld met zeilmakers werk.
Ze zijn inmiddels op
leeftijd.
Via het Suez kanaal zijn ze
hier heen gekomen.
Zij hebben een kleine boot .
nog geen 10 meter.
De boot van Glen en Erja, toen ze in Chania waren
Ook met deze boot kun je best de wereld
mee rond.
Dinsdag 11 maart
Vandaag zijn Glen en Erja
vertrokken naar Chania.
Theo is aangekomen op Poros.
Inmiddels krijg ik ook de
kriebels.
Nog even wachten,….
oogkleppen op klussen afmaken!!!.
Vandaag de hele dag aan de langlopende grote klus gewerkt.. de
watertanken.
Morgen nog de laatste
bewerking en dan komt ook het hele technische verhaal tevoorschijn.
Woensdag 12 maart
Nautisch verhaal:
In de Soudabaai, waar ik nu lig, draait de boot elke dag een rondje
rechtsom, om het anker.
Dat gebeurt door een lichte stroming
en een dagelijks draaiend ochtend
windje.
Op zich niet iets om je druk
om te maken.
Het houdt wel in dat de
ankerketting elke dag een slag getordeerd wordt.
Als dat veel wordt knopen de
schakels in elkaar en kan, als dat te veel wordt, de ankerketting niet
binnengehaald worden.
Met een diepte van ruim twee
meter blijft er niet veel om de kinken/ knopen uit de ketting te laten draaien..
Nu de Theo en Glen vertrokken
zijn heb ik de ruimte om het anker op te halen en de ketting te ordenen.
Het lukt, ik moet wel wat
schudden aan de ketting zodat de kinken naar beneden lopen. Maar ik krijg het
anker net vrij van de bodem.
Op wat dieper water heb ik
alles weer in het gerede kunnen brengen , en kon ik een ruimere ankerplek kiezen.
Het weer vandaag?? Sterk
wisselend. In de ochtend te heet om in de zon te zitten, in de middag bewolkt.
Van Kees hoorde ik dat In
Rethymnon er een harde wind stond. Hier 20 mijl van Rethymnon, is er nagenoeg
geen wind.
Verder doorgaan met klussen.
Het probleem “deksels voor de
twee watertanken” is vandaag afgerond.
Hieronder de logistiek en
technische verhandeling.
Voor de geïnteresseerden veel leesplezier!!
Herstel van de voorste twee
watertanken.
Een lastige klus….
De Raaf heeft vier
onafhankelijke water tanken.
2x 300 liter en twee maal 100 liter.
De tanken zijn in de kiel
geïntegreerd. Bij de restauratie is de constructie zodanig uitgevoerd dat er
alleen maar een deksel gemonteerd moet worden.
De SB tank voor zonder deksel. Rechts de deksel van de BB tank, Het rotte hout is verwijderd. kan nu bedekt worden met polyester glasmat.
Twee maal 1,10 mtr x 0,8 mtr,
(driehoekig van vorm).
Twee maal 1.60 x 0,7 mtr in het midden van het schip.
Stalen deksel vond ik ,
i.v.m. roestvorming geen optie.
Hetzelfde geld voor
aluminium.
Wat dan wel???? Ik heb toen gekozen voor watervast multiplex met aan de waterzijde een epoxymat, aan de bovenkant alleen met epoxy afgewerkt.
Dat functioneert prima echter onder één voorwaarde.. er mag absoluut geen water/vocht bij het hout komen.
Een beschadiging ( een lek
dus) is het begin van het houtrotproces.
Achteraf gezien had ik Trepa
kunststofplaat als deksels moeten nemen.
Dat is achter af..... Het verhaal van die koe!!
Bij de kleine deksels zijn er
kennelijk beschadigingen geweest en is het hout gaan rotten.
Dat heeft zich voor gedaan.
De beide watertanken van 100 liter zijn dus niet meer bruikbaar.
Je kan dat zo laten maar je
kan ook overgaan tot herstel
Dat laatste is het plan.
Als ik echt goed wil doen dan
moet ik deksels van Trespa maken.
Op Kreta niet te vinden, alternatieven, niet te
vinden.
Kwalitatief hoogwaardig
multiplex, niet te vinden.
Uiteindelijk kunststof plaat
van een Shell uithang bord op de kop getikt.
Plexiglas 5 mm dik, aan de dunne kant, dat is niet alles, niet direct wat ik zoek.
Plexiglas lijkt makkelijk te bewerken maar als er iets fout gaat krijg je barstjes. Beter iets dan
niets.
Voor SB tank ga ik dat
toepassen.
Deksel van de andere tank is
lastig te vervangen.
Er is maar een klein stuk
slecht geworden waar ik goed bij kan.
Daar schraap ik het verrotte
hout weg en daar komen polyester matten op.
Beiden zijn geen ideale
oplossingen maar wel bruikbaar voor de komende paar jaar.
Terug in Nederland kunnen we
aan een definitieve oplossing werken.!!
Tussen het stalen frame en plexiglas , heb ik, i.v.m. afdichting, een 4mm dikke foamplakstrip geplakt.
Kitten is een slechte optie. Bij het verwijderen van de deksel gaat dat veel problemen opleveren om de plaat er “heel” vanaf te krijgen.
“Gewoon” de Plexiglas plaat
vastschroeven zou breuk en barsten kunnen
veroorzaken.
Om de druk van de
schroefkoppen goed te verdelen heb ik grote “tussenringen” van plexiglas
gemaakt.
Het eindresultaat,….. geen
“kermis attractie” …..maar gewoon een deel van het Shell embleem.
Nog een laatste bewerking.
De vlonder die op het deksel ligt is aan de
onderkant voorzien van een piepschuim tussen laag . Ter opvulling en isolatie
en extra steun.
Nu er dunnere plaat is
gebruikt en er opstaande schroeven met ringen zijn moet de vrije tussenruimte, ter ondersteuning, van de
vlonder, opgevuld worden.
Daarvoor gebruiken we
purschuim.
Plastic folie op de deksel
aanbrengen.
Een weinig purschuim
aanbrengen en dan de vlonder plaatsen, met daarop gewichten. In dit geval twee
gasflessen
De tussen ruimte word nu
opgevuld met purschuim.
Als dat uitgehard is kan de plastic folie verwijderd worden en is alles weer oké.
Het eindresultaat. Niemand die wat ziet.
Donderdag 13 maart
De heersende wind komt nu uit
het zuiden, overdag is het heet. Vorige
week was het zoeken naar een plekje in de zon.
Nu is het zoeken naar een plekje in de schaduw.
Met het dekzeil, wat nu bescherming
biedt tegen de zonnewarmte, kan ik
doorgaan met de lak werkzaamheden.
Alles tegelijk is niet zo
handig. Je hebt onder het dekzeil maar een beperkte beweeg ruimte.
Als al het houtwerk vers in
de lak staat, gaat dat ergens best wel een keer fout. Je leunt een keer , shit
!! net gelakt, of je zet je voet verkeerd, idem dito.
Dus elke keer een gedeelte doen
wat dan goed onder controle is. Uiteindelijk ben ik met pensioen en heb ik de
tijd!
Vrijdag 14 maart
Klusjes dag , lakwerk etc.
Zaterdag 15 maart
Klein beetje klusjes gedaan.
Kees gaat voor drie weekjes
naar Nederland.
Morgen, zondag vliegt hij
vanaf airport Chania via Athene naar Amsterdam.
Vanavond heeft hij een RB&B
in Chania.
Vanavond restaurantje op
zoeken gezamenlijk iets nuttigen en even bij praten.
Zondag 16 maart
Klusjes dag , lakwerk etc.
Maandag 17 maart
Omdat ik gisteren de kuip heb
gelakt kan ik daar vandaag niks doen. De lak moet drogen.
Via het voorluik kan ik het
schip verlaten en ga ik een autootje huren.
Dinsdag 18 maart
Eindelijk weer iets te
vertellen wat met een reisverslag te maken heeft.
Om negen uur stond ik bij het
auto verhuur bedrijf en had ik de beschikking over een automobiel.
Wat is het plan.. Eerst naar het schiereiland.
Daar zit ik nu twee maanden tegenaan te kijken.
Uitzicht vanaf de Raaf
Een bergwand met wat huizen
en een weg die naar boven gaat.
Wat daar zit??
Met de auto is de weg naar
boven geen probleem.
Daarachter ?????
(Zie Google Earth voor de nieuwsgierigen)
Daar is een hoogvlakte met
vliegveld.
Zoals de meeste Griekse
luchthavens zijn die van oorsprong
militair.
Dagelijks gaan daar dan ook
de nodige straaljagers de lucht in.
Met in de baai een marine
basis is dit een strategische plek.
In de WO II is hier dan ook hevig
gevochten. Getuigen de militaire begraafplaats. Mijn nieuwsgierigheid is
bevredigd.
---------------------------
Met Kees zijn we via de west
kant van het hooggebergte naar de zuidkust van Kreta gegaan. Nu wilde ik via de
oostkant naar de kust . Aan de zuidkust is er vanwege het gebergte, geen wegverbinding
met oost en west.
Een paar dorpen kunnen dan
alleen per ferry bereikt worden.
Dus….., langs de oostkant van
het berg massief naar het zuiden.
Dat is geen rechte weg. Mijn
duim achterna.
De kleine weggetjes vindt ik
nog het leuks om te rijden en dan maar zien waar je uitkomt en wat je tegen
komt.
Rond deze tijd van het jaar is er sowieso
weinig verkeer.
Kan ik mooi mijn eigen tempo
kan bepalen, zonder “opgejaagd” te worden
Een mooi /veranderlijk
uitzicht/landschap even stoppen en een fotootje maken.
Het is en blijft een
afwisselend landschap.
Aan de noordkant van het
eiland is er veel loof- en naaldhout.
In het zuiden alleen maar lage begroeiing.
Idem dito op grotere hoogten.
Als ik over het “hoogte punt”
ben is er een diepe kloof die naar het zuiden gaat.
De weg blijft hoog in de
bergen.
Bij de kust moet je toch wel
naar beneden kunnen.
En inderdaad dat kan.
In de bergen heb ik al de
nodige kronkel weggetjes en haarspeld bochten gehad.
Hier gaat het, via de steile bergwand, met veel haarspeld bochten, zig zag naar beneden. Op de foto lijkt het niet zo steil, dat is het wel!!
Aan de zuidkust geen olijf
bomen.
Alleen lage begroeiing en
veel schapen en geiten die dat kort
houden. Die houden ook van siësta!
Weten we meteen waar de
geitenkaas vandaan komt.
Bij dit gedeelte van de zuidkust
zijn er hoge bergen met hier en daar een talud naar de zee.
Alles bij elkaar genomen zijn
er maar een paar wegen in dit bergachtig gebied te projecteren.
Beneden aangekomen is er een
kustplaats, Chora.
Deze is bedoeld voor de Ferry. Die varen , het zij achter uit of vooruit tegen die Ramp aan .
Maken vast en laten de laadklep naar beneden.
De auto’s kunnen in en uitrijden.
Als de wind verkeerd staat met hoge golven is dat geen optie!!
Hier is een nieuwe beschutte haven gebouwd.
Naar het westen loopt de weg
dood. Die gaan we niet heen!
Naar het Oosten toe zijn er
twee wegen.
Eentje dicht bij de kust en
eentje, hoger gelegen langs de bergwand en met de nodige inhammen.
Ik rijd op de laatste optie.
richting oost.
Dezelfde weg terug is niet
mijn gewoonte.
Ergens moet er een weg zijn die weer door de bergen naar
het noorden gaat.. Die is er. We gaan de bergen in!
Verderop is er een splitsing.
De afslag die ik moet hebben , richting Rethymnon,
is verspert.
Dan maar verder naar het
oosten. Geldt ook voor de busdienst.
Daar ga ik maar achterna. De
bus houdt er goed de vaart in.
Als de volgende afslag naar
het noorden is genomen haak ik af.
We komen door een fascinerend
diepe kloof .
Even stoppen en van het uitzicht genieten.
We gaan wel richting Rethymnon.
Als we hoog boven de kloof
over de top heen gaan komen we weer een heel ander landschap.
Ik kan doorrijden naar Rethymnon en dan de
snelweg naar Souda pakken.
Om 19:00 uur moet de auto
ingeleverd worden.
Er is tijd over. een stuk
voor Rethymnon duik ik de bergen weer in richting Souda.
Dat is naar het westen . De
zon tegemoet dat is mijn wegwijzer.
Ik heb er geen spijt van. Het
was een toefje op de taart.
Zicht op de Souda baai! Daar
staan behoorlijk wat golven staan.
Harde wind uit het westen.
De wind komt tussen de heuvelrug
en het schiereiland door.
Als ik in Souda uit de auto stap
is het nog koud ook!!
Auto inleveren en op het
fietsje tegen de wind in het laatste stuk naar de ankerplek
Even stevig roeien en voor
donker ben ik weer aan boord.
Toch de kachel maar even aan.
is het schip weer in een mum van tijd weer door en door warm .
Hier onder heb nog de nodige
foto impressies geplaatst.
.jpg)
.jpg)
We zijn weer bijna bij Rethymnon
Kortom een uitgelezen dagje
om met fris weer en enige bewolking het autotochtje te maken.
Toch nog wel 250 km over uitdagende weggetjes
gereden. En…vandaag kon ik , zeker met dit weer, met de verse laklaag, niets doen aan boord .
Woensdag 19 maart
Vannacht veel wind, weinig
golven. De Raaf ligt toch wel aardig te “zwaaien “ achter het anker. Ondanks
nodige de rukken houdt het anker goed.
Vandaag een regeldagje.
Ik heb de nodige “zwevende”
puzzel stukjes die een plek moeten vinden.
De belangrijkste daarvan is
de datum van mijn CT scan.
Dat is vandaag bekend geworden!!.... 13 juni…. In het Meander
ziekhuis te Amersfoort.
We kunnen een koersje uitzetten!!
Vòòr 4 april met de boot naar
Rethymon, daar komen Jeroen en Hilde aan boord. Als zij weer terug zijn naar
Nederland, op het gemak langs de kust van Kreta
naar het oosten tot aan Sita.
Neem nu Google Earth er maar weer bij!!
Vandaar uit naar eilandengroep de Dodekanesos.
De eilanden liggen ten westen van Turkije, bekende
eilanden zijn: Rhodos, Kos, Samos.
Een eiland boven Kos is Leros,
daar zijn bootstalling mogelijkheden.
Eind mei boot op de kant.
Als de datum en plek bekend
is, kan de reisplanning gemaakt worden. Begin juni vliegen naar Nederland.
Zodra het vliegtuig geland is
naar de keuringsarts om mijn verlopen rijbewijzen te kunnen verlengen. ( na 25
mei is mijn rijbewijs verlopen)
Voor zover ik het kan beoordelen en wat ik er van heb
gehoord is de Dodekanesos een mooi vaargebied met veel baaien en vaar
afstanden van rond de 20 mijl.
Ziet er aantrekkelijk uit!!
Zie Googl Earth.
Vanaf eind april tot begin juni
ga ik dat gebied verkennen, met vervolg na half september!
Mooi gelegenheid om, als dat
zo uitkomt, afspraken te maken om aan boord te komen vertoeven.
Voldoende opstap en afstap mogelijkheden.
….Dus…!!
----------------------------------------------------
Terug naar de realiteit!!
Na mijn middag slaapje steek ik
het hoofd buiten de deur,
wind en koud…..
10 graden . bbbrrr
Maart roert zijn staart. Je kan beter in Nederland zijn.
Stroom draaien (er is geen
zon) en de kachel erbij.
Zo is het is goed uit te
houden, ik vermaak me wel!
In het weekend weer
normale temperaturen met zon.
Iets om naar uit te kijken.
Met deze vooruitzichten is het een mooi moment om dit
verslag af te sluiten.
========================
Het lakwerk buiten is
inmiddels klaar. Kan van de lijst.
Voor geïnteresseerden de
verhandeling :
Hoe krijg ik weer lak op
het houtwerk van de Witte Raaf, en wat is daarvoor nodig!
Algemeen;
Om de paar jaar moet er op het
lakwerk van de houten delen, weer een nieuwe laag aangebracht worden.
Als je daar te lang mee wacht
dan kan de laklaag beschadigd zijn.
De plekken waar dan de
laklaag gebarsten is kan het gaan inwateren met donkere plekken tot gevolg.
Het kan ook zijn dat de
laklaag te dik is en gaat barsten met hetzelfde resultaat.
Behandeling van goed
lakwerk…goed schuren en een laklaag opbrengen.
Klaar is Kees
Zijn er beschadigen die niet
op tijd bijgewerkt zijn, of is het lakwerk te oud, dan moet je met een scherpe
krabber geheel of gedeeltelijk de slechte plekken van de laklaag verwijderen.
Voor normaal lakwerk,
beginnend met het kale hout, moeten, voor een optimale bescherming, zes tot
zeven lagen opgezet worden.
In feite geldt dat ook voor
de beschadigingen, e.e.a ter beoordeling van wat echt nodig is.
Oude laklagen kan je
verwijderen door zorgvuldig te schuren, of als je de vaardigheden hebt, met een
scherpe krabber.
Een botte krabber zal gauw in
het hout gaan happen en dan ben je verder van huis.
Een scherpe krabber heeft een
kleine braam.
Bij het slijpen van de
krabber op een slijpsteen, ontstaat die braam.
Na korte tijd de krabber
gebruikt te hebben is die braam weggesleten. Foto
Ik heb de slijpsteen in een
doos gezet om zoveel mogelijk slijpstof op te vangen.
Regelmatig opnieuw slijpen is
dan de remedie.
Tot zover de behandeling.
Nu de praktijk.
De Raaf heeft in plaats van
twee maanden, veertien maanden in het warme Griekenland op de kant gestaan met
als gevolg achterstallig onderhoud van het lak werk.
Nood zakelijk gereedschap…
een slijpsteen…en …scherpe krabbers.
Bij regelmatig onderhoud vind
ik altijd wel ergens iemand waar ik mijn krabbers kan slijpen.
Dat wordt nu wat lastig
…. Dus een slijpsteen
aanschaffen.
Slijpstenen zijn bij elke
gereedschapswinkel te koop.
Dus niet op Kreta waar iedere winkel zij eigen
assortiment heeft.
Uiteindelijk in Chania, 10 km
hier vandaan, een grote winkel gevonden die slijpsteen heeft.
Voor mijn gebruik iets te
groot, een kleiner kan besteld worden.
Doe maar, de zoektocht duurt
al lang genoeg.
Over twee dagen kan de
slijpsteen ophalen.
Keurig in een doos verpakt.
Aan boord uitgepakt, bleek een behoorlijke beschadiging te hebben…., een
slingerende slijpsteen.
Dus weer terug, twee dagen
later een nieuwe ophalen.
Dan nog een krabber kopen.
Dat kan in de gereedschapswinkel in Souda.
Bij mijn zoektocht naar een
slijpsteen, had een gereedschapswinkel
een assortimentje verf staan.
Laat daar tussen nu ook
jachtlak staan.
Ik heb nog wel aan boord, als
het niet genoeg is… Inpakken en meenemen.
Het werk kan bijna beginnen,
wachten op warmer weer, rond de tien graden is niet zo fijn!!
Het weer blijft wisselvallig.
Als de zon op het houtwerk schijnt is het te heet, is de zon weg is het te koud
of te vochtig. Gelukkig heb ik een dekzeil over de hele boot.
Je kan niet van alles
tegelijk doen in deze beperkte ruimte, voor je het weet pak je pas gelakt werk
vast. Kan je weer opnieuw beginnen. Dus stukjes bij beetjes.
Bij warme dagen: overdag
schuren, in de avond lakken met matige temperaturen .
Kan de lak mooi hechten en
gladtrekken.
De volgende ochtend is het
nog niet stof droog. Onder het dekzeil ontstaat er een aangename warmte, goed om
het laatste droog proces in de gaan.
Die dag kan je op die plekken
dus niks doen!.. . dan maar wat anders.
18 maart het laatste lak werk gedaan.
Eerdaags kan het dekzeil eraf
en de boot aan de buitenkant grondig schoongemaakt worden.
Er is nog één lakklusje over.
De zitplank in de kuip die ik ook als loopplank gebruik, die is er slecht aan
toe.
Einde lakverhaal
