Reisverslag 2025 deel 13
---------
Verblijf in Griekenland met de Witte Raaf.
De eilanden van de Dodekanesos.
Woensdag 17 september
We liggen in een baai van het eiland Pserios, een eiland vlak boven Kos
Zie Google Earth 0rmos Vathi Pserimos
De nacht was wat winderig.
Het schip lag af en toe aardig te gieren. Met een ruk werd dat door het anker, wat stevig vast zat, weer te niet gedaan.
In de vroeg ochtend was het rustig. Later komt de zon er bij en dat is het heerlijk ontwaken. Ontbijtje en dan van anker af.
Grootzeil omhoog en onder zeil naar Kos . Een rustig lopend windje.
Op zee, bij Kos, rond een uur of tien kwam er een hele armada aan dagtochten boten langs.
Sommigen zijn echte gedrochten, kennelijk wel aantrekkelijk voor sommige toeristen.
De boten zitten behoorlijk vol. Het seizoen is nog niet voorbij.
Voor de haven zit ik al in de luwte van het strand. Kan ik op mijn gemak aftuigen.
Zie Google Earth Limenas Ko
In de haven is er nog genoeg plaats. “Val anker” , achteruit varend tussen twee boten aan de kade zien te komen.
Met een langkieler , zoals de Witte Raaf, valt dat niet mee. Met geduld kom je ver.
De havenmeester vond van niet. Zijn advies… neem toch een boegschroef.
Hij snapt er niets van. Hij heeft ook geen boot!.
Prima plekje aan de kade, zonnezeiltjes aanbrengen want het is warm hier in de binnenhaven en…... even lekker in de kuip bijkomen.
Als je niks doet gebeurt er ook niks. Dus ……
Fiets tevoorschijn halen en op pad.
Eerst liggeld afrekenen. Dat zij VIP prijzen.. 40 euro per nacht, dan heb je ook wat !! ...inclusief de discogeluiden in de avond.
Verder op verkenning….. langs de kade om te zien wat er zoal is.
Dan de supermarkt. Foerageren. Met een volle rugzak proviand terug naar het schip. E.e.a moet weer op peil komen!!
Eerste lading aan boord afleveren, kan het nodige de koelkast in.
Ik moet wat elastiek hebben en twee RVS bouten. Dat kan bij een nauticshop bij de andere haven.
Er is een oud kasteel met daarachter een park??? Meer een opgraving van een oude stad met heel veel grote stenen.
Dat is destijds allemaal met handkracht gemaakt en op elkaar gestapeld.
Daarnaast ook nog het nodig steenhouwers werk.
Ook toen was er geld om dat allemaal te bewerkstelligen.. Waar kwam dat geld vandaan?? Van de minder goed gestelden???. Er is niks veranderd.
Met de fiets naar de jachthaven.
Onderweg kom ik langs een kiezelstrand met helder water.
Toch maar even afkoelen.
Een handdoek heb je niet nodig, binnen de kortste keren ben weer droog.
De haven is luxueus.
De receptie/havenkantoor doet denken aan een duur hotel, een haven voor de gegoeden der aarde .
Daar is het liggeld ook naar… voor de Raaf…. 60 euro per nacht.
Je kan hier ook met je schip op de kant.
Je mag niet zelf aan je schip werken, daar hebben zij werklui voor!!
Verblijven op je schip is ook niet toegestaan. 18:00 uur gaat de poort dicht.
Het zijn niet de havens waar ik mij thuis voel.
Maar… er is wel een Nauticschop. Daar kan ik mijn spullen kopen.
Even informeren..
De rubber bijboot is aardig leeggelopen. Gebeurt meestal wel na zo’n lange tijd niet gebruikt te zijn.
De angstige gedachte is toch wel dat er door het hete weer een lek is ontstaan. Ik heb het nog niet bekeken. Als dat zo is wat zijn dan de alternatieven….
Laten repareren en of een nieuw simpel bijbootje kopen.
In de winkel ligt er eentje 1300,- euro weten we dat ook weer.
Er zijn ook adresjes bekend die reparatie uit kunnen voeren, fijn om te weten! Als ik aan boord ben haal ik de bijboot te voorschijn. Met een paar pompslagen is hij weer op “temperatuur” geen lek dus. Opluchting . In de avond nog even kijken…. De luchtkamers voelen nog hard aan. Morgen ochtend nogmaals checken .
--------------------------------
Contact met Jan Paul om te melden dat ik in Kos haven lig.
Vrijdag, aan het einde van de dag land zijn vliegtuig, Stef, onze zeilvriend van weleer, komt ook aan boord.
In dat zelfde vliegtuig zitten ook Geesje, de partner van Jan Paul, zij is samen met haar vriendin Harmien.
“De meisjes” hebben een appartement ergens in het midden van Kos gehuurd. Zij gaan hun weg en wij gaan onze weg. Mogelijk dat de komende week onzen wegen nog kruisen. We gaan het zien.
Inmiddels ook afspraken gemaakt met Lydus, die in Potugal woont.
Hij komt zondag 28 september aan boord.
Dan zijn Jan Paul, Stef, Geesje en Harmien alweer hoog en droog ??? of in de regen?? in Nederland.
Elien komt omstreeks 30 september “ergens” aan boord.
Wat ik nog niet heb gedaan … de Griekse vaarbelasting regelen , morgen maar. Kortom een heerlijk dagje. Uiteindelijk doen we daar al dat “gedoe “ voor!!.
Donderdag 18 september
Vandaag staat het in het teken van harde wind.
Vroeg in de morgen kreeg ik nog een buurman naast mij. Een bejaard Italiaans echtpaar met een hulpje.
Hij is 84…... het gaat niet van de leien dakje maar ze komen er wel.
De wind trekt aan en er komt redelijk wat golfslag naar binnen.
We liggen mannetje aan mannetje met dikke stootkussens . Prima zo.
Ik heb nu weer veel plezier van de schokbrekers op de landvasten die ik vorig jaar in Chania op Kreta heb aangeschaft.
De Griekse vaarbelasting!!
Zodra je in Griekse vaarwateren beland moet je Griekse vaarbelasting betalen. Dat kan online en het is handig als je het e.e.a. uit kan printen.
Mijn printer doet het niet, nogmaals op mijn oude computer aangesloten….. doet het ook niet.
Via internet moet je bij de belastingsite aanmelden en… betalen. Lukt niet.
De website is deels in lastig Engels met hier en daar alleen Grieks.
Vorig jaar is het mij wel gelukt. Nu maar hulp zoeken. Meeste kans bij die luxe jacht haven.
De receptionist kon mij niet helpen. Inmiddels weet ik dat je bij de Grieken door moet vragen.
Hij verwijst mij naar een of ander nautisch management kantoor.
Er is hier een centrum met nautisch gerelateerde activiteiten en winkeltjes, yacht charter, motoren etc.
Na drie doorverwijzingen kwam ik bij een dame die het e.e.a. eventjes via haar telefoontje regelde. Maar ook zij moest af en toe even bakzeil halen.
Tot en met december heb ik nu aan mijn belasting verplichting voldaan.
Zij vraagt ook een vergoeding, 50 euro , wel veel maar het is haar gegund.
----------------------------------
We (mijn fiets en ik) vervolgens onze weg
Op zee staat er aardig wat wind, toch zijn er wat bootjes die het erop wagen. Wat ik begrepen heb zijn het huurboten die weer op tijd terug moeten zijn.
Het zal je vakantie maar zijn..
Op het wiebelend schip doe ik niet zoveel. Wel een klusje geklaard.
De katrol van de giek neerhouder had het in het voorjaar begeven.
In Nederland reparatie onderdelen gemaakt en het is nu hersteld.
Tegen de avond trekt de wind nog wat aan.
Het schip begint aardig op een hobbelpaard te lijken.
In de SB kooi, laag in het schip, heb ik daar weinig last van.
We doen het maar mee. Nog een dagje en dan is de harde wind weg!
Volgende week…. de hele week een rustig windje uit het noorden.
Vrijdag 19 september
In de ochtend is de wind al wat minder.
Afijn ...eerst nog boodschappen doen. Zorgen dat we de basics aan boord hebben.
Jan Paul en Stef komen tegen de avond en ik weet niet precies wat hun wensen zijn. Voorlopig genoeg om te overleven. Beddengoed in orde maken en.. schoon schip maken.
Er is toch wel aardig wat stof van die droge eilanden, aan komen waaien.
De dag is bijna om en het is wachten op de aankomst van Jan Paul en Stef. Landingstijd 18:30.
Nog wat door de stad Kos gefietst en dan maar wachten op de dingen die komen.
Met de bus van het vliegveld wordt lastig het wordt dus een taxi.
Half uurtje rijden maar daar zijn ze dan.
Spullen aan boord en na achten zitten we aan tafel in het dichtstbijzijnde restaurant.
Aan boord nog even proeven aan de wiskey die ze meegenomen hebben en dan is het bedtijd. In slaap gesust door de disco van de overkant. Boem boem .. boem .. lekker hoor.
Zaterdag 20 september
De dag rustige beginnen.
Het plan is dat Geesje en Harmien maandag komen aan boord. Wij willen dan op het eiland Leros zijn. Zij komen dan met de Ferry daar naar toe.
Op maandag 22 september wordt Harmien 60 jaar!!! hiep hiep hiep hoera!!!!
Vandaag gaan we naar het eiland Sperimos. Een klein stukje varen.
Op zee staat er nog wat deiningen en op de ondiepte ten noorden van de stad Kos, die een heel eind in zee steekt, staat een knobbelig zeetje.
Het “wasmaschine effect” ….even het motortje er bij .
Als we door de “wasmaschine “ heen zijn kan de motor weer uit en komt er meer wind…. een stevige vijf. We lopen 7 tot 8 knoopjes. Genieten!
Achter het eiland even zoeken naar de baai, Ormos Pserimos
Voorwaarde van de bemanning is wel dat er een Taveerne moet zijn . .die is er!
zie voor foto’s :
Zie Google Earth Pserimos beach.
Het is een aanloop punt voor de 20 grote toeriste schepen.
Toeristen lossen, rondstappen , consumptie nuttigen , even zwemmen en dan weer inschepen. Onderdeel van het drie eilanden vaarplan van die schepen.
Wij gaan met de bijboot de kant op. Terrasjes voor het toeristen volk .
Wij vinden ook een plekje. De plaatselijke supermarkt is goed voor nog een fles wijn. De voorraad is nu uitverkocht. Verder stelt het hier niet veel voor.
Nautische problemen
Kees, een Nederlandse solo zeiler, waarmee ik veel contact heb, komt ook opdagen.
Zijn anker houdt niet dus dan maar een eindje verder op.
Als zo’n piraten schip weg wil ligt Kees met zijn anker ketting over zijn anker ketting..
Lastig …. de Piraat komt er mee weg, maar het blijkt dat de ankerketting van Kees verstrikt is geraakt in een verlaten groot anker.
Het is even puzzelen, duiken, trekken en duwen maar het lukt om alles weer te klaren.
Na gedane arbeid is het goed rusten of…..Tijd …..voor een koud biertje en een hapje.
Kees zit boordevol van adviezen omtrent ankerplekken.
Deze regio kent hij inmiddels op zijn duimpje.
Er zijn keuzes genoeg. ….Het wordt donker.
Als Kees zijn ervaringen heeft kunnen delen gaan we te bed.
Een rustige nacht tegemoet.
Zondag 21 september
Relaxed ontwaken. Bijboot weer aan dek. Anker op en we gaan.
Naar Lakki. De “hoofdstad” van het kleine eiland Leros
Een lekker windje. Echter voor eventjes. Voor zover er wind is, is dat op de kop van het schip. Dus af en toe de motor bij.
We gaan via de westkant van Kalymos naar Leros .
Zie Google Earth Kalymnos
Aan de noordkant van het eiland Kalymnos komt er wat wind.
Met een kruisrakje van 5 a 6 knoopjes zeilen we lekker.
Tegen de avond lopen we de baai van Lakki binnen .
Zie Google Earth Koulouki Leros
Geen golfjes, avond zonnetje in de kuip, windje mee, heerlijk ontspannen binnen komen.
Dat zijn toch wel de mooi momenten.
We willen een plaatsje aan de kade.
Wel zo makkelijk als de meisjes aan boord komen. Er is geen plek.. of toch… een gaatje. Lukt niet helemaal zit vlak bij een ondiepte.
Kink in de kabel!
Tot overmaat van ramp slipt de klemkoppeling van de schroefas.
Shit!! Toch nog onvoldoende aandacht besteed.
Anker vallen en met zijn drieën is de kluis snel geklaard.
Schroefas loskoppelen, goed ontvetten, en dan weer monteren.
De bouten goed vast draaien. Heb ik vorige keer ook gedaan.
Bij een extra rondje aandraaien bleek dat er toch nog wat bouten vaster aangedraaid konden worden. Moet nu goed zijn!!
---------------------------------
Na enig zoeken vinden we een plaatsje aan de kade. He he. ``
Tijd voor een biertje bij het restaurant. De scheepsvoorraad aan bier was op.
Dat gaat er goed in. Dan nog een seafood schotel die werkelijk verrukkelijk was en de dag is weer compleet.
Aan boord de laatst restjes opgemaakt aan smikkelarijtjes en alcohol.
Er is warm water aan boorde dus nemen we allen een heerlijke douche, zijn we weer fris en fruitig.
Morgen boodschappen doen en de meisjes van Agia Marina ophalen.
Hier 5 km vandaan. Daar komt de Ferry uit Kos aan!
Zie Google Earth Agia Marina Leros
Maandag 22 september
Harmien wordt 60 jaar en dat zal ze weten ook!!
Ontbijtje op de wal. We zijn te lui om dat aan boord te regelen en dan meteen maar foerageren. Warme bakker en de super. Alles is weer aan boord en klaar om naar de meisjes te gaan.
Komt de havenmeester langs.
U mag hier nier blijven liggen, deze plaatsen zijn gereserveerd.
We staan op het punt om een taxi te pakken en naar Agia Marinaa te gaan.
De meisjes komen om daar om 11:40 uur met de Ferry aan wal.
Waar moeten we de boot neerleggen!!….
Ankeren is een optie, dan moet de bijboot er weer uit en dat is ook zo’n gedoe. Jan Paul zoekt naar een plek verder op.
Die kade is niet van de Marina maar van de gemeente.
Daar is een plek en die wordt met hand en tand door Jan Paul verdedigt.
Boot los en samen met Stef zoeken we de plek op.
Op het juiste punt, tussen twee ankers van de andere schepen, het anker laten vallen en dan achteruit insteken. Het gaat allemaal.
Daar waar we ontbeten hebben roepen ze voor ons een taxi op .. over tien minuten .. ….die komt niet.
De baas van de Taveerne wordt kwaad.
Gaat weer bellen.. en dan zijn er twee taxi’s. We zijn gered.
Over bochtige weggetjes rijdt “Max Verstappen”, onze taxichaufeur naar de Ferry. We zijn ruim op tijd.
De ferry komt. Met een sneltreinvaart worden de passagiers gelost en anderen weer aan boord genomen. Dan weer wegwezen.
De meisjes worden met open armen ontvangen inclusief verjaardagslied,.
Je zal maar 60 worden!!
Agia Marina is een leuk oud plaatsje aan het water.
Een “boulevard” met de nodige terrasjes.
Verderop is een taveerne bij een oude molen.
Weet ik nog van voorgaande verkenningstochtjes in het voorjaar.
Alleen aan terrasje “doen” vind ik niet leuk Nu gaan we kijken ..
We zijn te vroeg…. een uur later gaan ze open . Een uur zonder koud bier … ?? Terug…! het eerste de beste terras is raak. Vijf bier voor de dorstige mens.
Jan Paul kent Geesje en Harmien. Stef kent geen van beide en voor mij is Harmien de grote onbekende!
Dus dat wordt wat aftasten en de verhalen komen opgang..
O ja …..we moeten nog lunchen, bijna vergeten!
Toch maar terug naar de “molen. “
Hebben we geen spijt van gekregen ….een prima keuken met de goedkeuring van Jan Paul.
We zijn compleet!!
Met twee taxi’s naar Lakki, daar waar de boot ligt. Eerst nog even langs een heerlijke fruit en groente schuur. Zo’n plek waar het s’morgens al vol is met lokale bevolking. Goede doorstroming van verse producten.
Aan boord …. inschepen is iets nieuws voor de meisjes. …
De vlaggen en ballonnen laten duidelijk zien dat er “wat “ aan de hand is. Een hele tijd geleden, om precies te zijn ….op de kop af… 60 jaar geleden…. deed Harmien voor het eerst haar oogjes open…. Dat vieren we vandaag.!!!
Inmiddels borreltijd en genoeg om over bij te praten. Het wordt donker, tijd om naar de taveerne te gaan waar we gisteren ook heerlijk gegeten hebben. Perfecte maaltijden….. op en top verwennen.
We gaan aan boord met de bedoeling om op rustige plek achter het anker te zoeken. Weg van de straatweg. We vinden een plekje met weinig wind en en heldere nacht.
Nog even genieten van enige mondspoeling voor het slapen gaan.
We hebben een heerlijke rustige nacht.
Dinsdag 23 september.
Achter het anker, ontwaken bij de opkomende zon. Voor de meisjes even wennen, nog nooit meegemaakt!! Heerlijk.
Uitgebreid ontbijt, door Jan Paul en Stef geregeld.
Technisch tussendoortje
Er komt niet zoveel koelwater uit mijn uitlaat. Impeller van de waterpomp niet goed ?? Voor alle zekerheid zet ik de reserve pompset op de motor.
Geeft wel iets meer water maar niet overtuigend. Waarschijnlijk een kleine verstopping ergens in het systeem.
Ik laat het zo.. de motor blijft netjes op temperatuur, later neem ik er wel de tijd voor.
----------------------------------------
Het plan is om de meisjes af te zetten op Pothia de grote haven van het eiland Kalymnos.
Zie Google Earth Pothia Kalymnos
en dan even naar de haven zoeken
Daar pakken zij de ferry naar Kos en kunnen de meisjes hun vakantieplannen voortzetten.
Er is weinig wind en wel wat golven…. af en toe wind…. af en toe minder wind… dan de motor bij….en…. de motor weer uit. Voor de meisjes een nieuwe ervaring.
We zijn een half uurtje voor vertrek van de ferry, in de grote haven van Kalymnos.
Aan de kade van de ferry zetten we Geesje, Harmien en Jan Paul, ter begeleiding, af.
Stef en ik zoeken een ligplaats voor de Raaf. Dat lukt …
Uitzwaaien lukt niet….de meisjes zijn inmiddels weg.
Voor ons, degene die overblijven, rest nog een borrel, een restaurantje zoeken. Goed geregeld!! Met een tevreden gevoel gaan we de nachtrust tegemoet.
Woensdag 24 september
We nemen een rustdag, we doen “veel”….. relaxen aan boord…. klein uitstapje aan de kade , biertje, etc.
Medische update!
Rond 17:00 uur Griekse tijd heb ik telefonisch contact met de oncologie van het Meander ziekenhuis.
De oncoloog heeft het druk dus heb ik contact met Dieneke , verpleegkundig specialist van het medisch team.
Alleen goede berichten, tumor markers zijn goed, bloedwaarden zijn goed, PSA is goed.
Rest nog even gezellig bijpraten met Dieneke, ook dat doet de mens goed.
Donderdag 25 september.
We hebben een auto gehuurd om het eiland van een andere kant te bezien.
Als je er langs vaart zie je meestal wat kale rotsen met hier en daar een baai met stranden, toeristen accommodatie en wat begroeiing.
Het eiland van binnenuit is dat weer anders en verrassend.
Kalymnos heeft twee grote dalen/valleien.
Eén daarvan wordt rijkelijk gebruikt voor agrarische doeleinden en mond uit in de baai bij Porto Vathys.
---------------------------
De tweede vallei is ook geschikt voor de agrarische doeleinden maar heeft veel meer bebouwing. Deze vallei mond uit bij de grote haven bij stad. De stad die ook wel aangeduid wordt als Pothia.
Naast deze vallei hoog op een bergrug is het vliegveld gestationeerd. Bestemd voor lijnvluchten met kleinere vliegtuigen.
Om met de auto van het ene deel naar het andere deel te komen zijn er wat bochtige weggetjes.
Daar waar je langs de kust kan rijden zijn er wat toeristen stranden met bijbehorende hotels, appartementen en restaurantjes.
Stef met uitzicht op het strand
In de winter zijn de plekken uitgestorven., terwijl het leven in de valleien volop doorgaat. De dag wordt afgesloten met …. lekker eten!!
Vrijdags 26 september
Het is zover. …….De dag van afscheid, sneller dan dat in mijn systeem stond. Om drie uur gaat de ferry van Pothia naar Mastichari op het eiland Kos vlak bij het vliegveld.
De laatste dag laten we ons ontbijt serveren in één van kleine straatjes, daarna een stukje door het dorp gewandeld en daarna…. Laten we ons langzaam naar de vertrektijd van de ferry drijven.
Bagage klaarmaken, naar de ferry lopen en daar afscheid nemen.
Daar gaan ze…. Even zoeken..…. de mannen zitten op het achterdek.
Ik blijf met een stukje leegte achter.
We hebben een heerlijke en fijne week gehad.
………………………...
Ik fiets nog even langs de kade bij de grote vissers boten. Daar liggen ook oude grote schepen wachten tot ze echt doorgeroest zijn en ten onder gaan.
Ik tel ook de nodige verlaten jachten, ze drijven en liggen aan de kade vast dat is het enige wat nog over is.
Geen stootkussens en ook geen eigenaar die daarop let.
Er zijn er ook al een aantal ten onder gegaan.
Wat moet je daarvan zeggen.. de achtergronden kennen we niet…
Opruimen??/ wie doet dat, wie betaald dat, is de eigenaar nog te vinden, juridische aspecten???? In deze grote heven is er nog ruimte over….. laat maar..
Ik kan mij gaan oriënteren op de verslaglegging en het publiceren daarvan. Met die nieuwe computer is dat nog lang niet allemaal op orde.
Zaterdag 27 september
In mijn eentje wakker worden, even wennen, vandaag poging wagen om te vasten.
Na zo’n week met Griekse hoogstandjes en gezelligheid, is dat wel nodig.
Lukt niet helemaal!!
Aanpakken.. .. het wasgoed bij elkaar rapen en naar de laundry brengen. Maandag weer ophalen. Goed zo.
Boodschappen doen, dat wil zeggen er is nog veel aan boord, maar druifjes en grapefruit zijn op. In de super zijn veel Griekse huisvrouwen. Mooi dan is het geen toeristenwinkel.
Overigens….we hebben Kalymnos als een heel plezierig eiland ervaren.
Er is hier nagenoeg geen massa toerisme , de toeristen die hier komen zijn wat meer ondernemend. Dat zie je als je bij de ferry staat…. Rugzakje en op pad . Op naar de klimrotsen die ik in het voorjaar heb mogen bewonderen.
De bevolking is relaxed en niet gericht op de “toeristen fabriek”. Ik voel me hier lekker ontspannen en op mijn gemak.
Werken aan het verslag, de foto’s van mijn telefoon krijg ik niet over naar de laptop. Dan maar zonder, in het 11e verslag niet zoveel van toepassing.
Puf Puf het is gelukt, ….het verslag …., verblijf Nederland t/m vertrek naar Griekenland is er uit.
Nu de rest nog.. eerst maar leesbaar maken , voor mijzelf en anderen. Ik ga mijn best doen.
En… dit is dan het einde van het 13e verslag.
Wouter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten