Zeilen met de Witte Raaf

Reisverslag 2025 deel 16

---------

Verblijf in Griekenland met de Witte Raaf.

Het vaargebied ten oosten van Athene…….. Porto Rafti. .

Om de draad weer op te pakken

Gisteren aangekomen in de grote en redelijk beschutte baai met anker mogelijkheden bij de plaats Porto Rafti

Zaterdag 18 oktober

Vannacht wat regen verder geen bijzonderheden. De ochtend ontwaakt met bewolking en en vleugje zon, er wordt weinig wind verwacht uit verschillende hoeken.

Eerst maar de zonnepanelen bijzetten, goed voor de energie voorziening.

Ontbijtje in de zon. Daarvoor zit ik nu hier en niet in mijn werkplaats te Leeuwarden.

Carpe Diem!

Er moet wel wat gebeuren. Bootje tevoorschijn halen, goed oppompen . Naar de kant is wel een stukje roeien dan moet het bootje wel goed opgepompt zijn.

Het motortje wacht nog op zijn service beurtje. Gaan we vandaag niet doen. Alles op zijn tijd.

Wat gaat er mee in het bootje. Mijn rugzak met lege flessen, Een volle tas met wasgoed, en de fiets . Het past allemaal.

Eerst maar naar de Alfa Cleaners.. Het blijkt een stomerij te zijn, zij verzorgen geen wasgoed. Jammer….. is er hier een wasserette??? niet dat zij weten. In Lavrion is wel een wasserette.

Bij de kade van Lavrion moest ik wegwezen, de charterboten komen binnen!!

Geen tijd meer om naar de wasserette te Lavrion te gaan. Jammer dan.

Nu, in Porto Rafti moet ik een andere oplossing bedenken.. Wat ik hier wel doen is de supermarkt bezoeken.

Het is een grote uitgebreide super. Ik kan mijn slag slaan, oppassen dat ik niet te veel in de kar doe. Het wasgoed moet ook nog, met de fiets, mee terug naar het bootje.

Het kan allemaal. Voorlopig weer voldoende leef voorraad voor de komende de dagen. Dat moet wel. Vanaf vannacht gaat het 24 uur regenen. Dan moet wel alles in huis zijn.

Vandaag het heeft de zon de hele dag geschenen. Aan boord is het warm, dat wordt een zonneslaapje doen, met de blote bast in de zon.

Als de zon ondergaat…... schip klaar maken voor 24 uur regen.

Het kuipzeil gaat zijn diensten weer bewijzen. Blijft de kuip, het teak en lakwerk lekker droog!!

Zondag 19 oktober. m

Als ik wakker word is er miezer regentje. Uitgelezen moment om mij nog even heerlijk om te draaien

Vandaag wordt het toch een cocoon dag.

Een beetje bezig houden met de Formule 1 ontwikkelingen, het NOS nieuws tot mij nemen en daar alleen de leuke dingen uit filteren, een goed muziekje erbij, tevens ook een mooie gelegenheid om mij met de digitale uitdagingen bezig te houden.

Verslag no 14 is verzendklaar, morgen weer verder.

Maandag 20 oktober

Idem als de zondag

Dinsdag 21 oktober

Bijna het zelfde als de dagen hiervoor maar toch een beetje anders.

In de regenachtig ochtend kwam ik, via internet, terecht bij de Nederlandse Klub van Drascomb Eigenaren . De NKDE.

Drascomb perikelen,

Je weet wel zo’n trailerbare zeilboot waarmee veel op zee gevaren wordt.

Zo’n boot die ik van de zomer aangeschaft heb om de Nederlandse wateren te bevaren

De laatste reisverslagen van de NKDE waren gepubliceerd, allereerst een tocht over de Overijsselse vecht, van Zwolle naar Hardenberg.

Een tocht dien ik wel met mijn Drascomb, de Selket, mee wilde maken.

Het was te kort op mijn vertrek naar Griekenland. Helaas.

Er zijn ook een aantal Drascomb eigenaren met hun boot naar Griekenland gegaan. Omgeving Corfu en Lefkas. Lefkas voor mij een heel bekend vaargebied.

Met veel interesse en plezier heb ik de verslagen gelezen.

Voor degenen die nieuwsgierig zijn geworden .

Nkde.nl/2025/great-ionian-dragon-cruise/

Volg de link en je kunt vanaf de luie stoel de tochten meemaken.

-------------

Weer terug in de baai van Porto Rafti

Buiten klaart het op. Nagenoeg geen wind. Het wordt aangenaam. Ik wil de kant.

Het motortje van de bijboot heeft inmiddels zijn service beurtje gehad en loopt weer als een zonnetje,

Het bijbootje wordt geladen met:: een lege jerrycan om benzine te gaan tanken, een volle vuilniszak, mijn rugzak en de mountanbike.

Bij een betonen steiger, bestemd voor de bijbootjes vind ik een plekje.

Daar kan ik het bootje op het strand trekken. Wel zo makkelijk met in- en uitladen van de spullen.

Eerst maar de jerrycan vullen. Een eind verderop is een Shell station.

Verhaaltje van Shell benzinestations.

In de 90er jaren heb ik tijdelijk bij een bedrijf gewerkt die, in opdracht van Shell, onderdelen maakte voor de nieuwen outfit van de Shell benzinestations.

Het bedrijf was in liquiditeit problemen, desondanks moest er wel geleverd worden.

Slechte betalingen waardoor je de onder leveranciers niet kon betalen etc.

Roeien met de riemen die je hebt.

In die periode was Griekenland aan de beurt voor leveringen. Inmiddels zijn veel Shell benzinestations alweer van een nieuwe outfit voorzien. Dit station is nog geheel in de oorspronkelijke uitvoering van de 90er jaren.

Wat wij onder andere leverden; de gele omranding van het afdak. ( wereldwijd was dat 2000 km. rand produceren).

De hoeken, werden weliswaar uitbesteed maar wij moeste zorgen dat de specificatie en de kleurechtheid geborgd waren. De nodige problemen daarmee gehad.

De gele kappen boven de tankunits werden eveneens door ons geproduceerd en geletterd.

Ook de grote kunststhof Shell schelpen werden door ons gemaakt.

(Vorig jaar had ik een kunststof materiaal nodig. Ik vond toen zo’n afgedankte Shell schelp waarvan ik het kunststof goed kon gebruiken. )

Dat is het zo in het kort. Voor mij een hele leuke ontmoeting.

--------------------------------

Na bezoek aan het Shell station, de volle jerrycan terug gebracht naar het bootje, de vuilnis zak meegenomen en in de desbetreffende bakken ondergebracht.

Eerst maar een stukje fietsen en de omgeving verkennen.

Aan de andere kant van de baai is een haven / kade .

Even poolshoogte nemen. Er zijn een zestal vaste ligplaatsen volledig bezet.

Geen ruimt over, wat overblijft is een lange kade met terrasjes en ligplaatsen voor kleine bootjes.

Hebben we ook weer gezien.

Technisch verhaaltje over breekpennen

Een eind verder is een service station voor buitenboord motoren.

Ik moet nog een breekpen voor mijn buitenboord motor hebben.

Een staafje van 3 millimeter en 25 mm lang. Hij heeft het niet.

De man verwijst mij naar een gereedschap winkel schuin aan de overkant.

Als je een boor neemt van 3 mm neemt en daar een stuk afzaagt heb je ook een breek pen.

Het is een oplossing. Van een boutje of een spijker van 3 mm kan ik dat ook maken.

Toch maar even kijken, ik moet nog meer technische boodschapjes doen .. ook dat is geregeld.

--------------------------------------------

Op naar de supermarkt. Die heeft wel brood maar niet om over naar huis te schrijven.

Op mijn weg is een warme bakker ..Bingo. Een vers bruinbrood is voor mij!!

Vanavond een brooddag met omelet.

Boodschappen bij de super en mijn rugzak is weer vol.

Een stukje fietsen en ik ben bij de bijboot. Alles inladen, bootje vlotrekken en als ik ver genoeg uit de kant ben, vrij van de lijnen van de pendelbootjes die hier afgemeerd liggen, kan ik de motor aanzwengelen.

Aan boord uitladen, een frisdrankje bij de ondergaande zon. Heerlijk toch??

Woensdag 22 oktober

Vandaag een enerverend dagje, goed voor de afwisseling!!

Ik heb behoorlijk wat wasgoed. Er is hier geen wasserette. De dichtstbijzijnde is in Lavrion. Daarbij komt ook nog bij dat mijn data kaart op de oude telefoon niet functioneert. Dat kan in Lavrion , denk ik , wel in orde gemaakt worden.

We gaan het nuttigen met het aangename verbinden.

Een auto huren om naar Lavrion te gaan ( 30 km) en een rondrit door het landschap ten zuiden van Athene.

De autotocht.

In de morgen, met fiets, rugzak en wasgoed naar de kant.

Bootje op het strand getrokken en met de fiets naar de dichtstbijzijnde auto verhuurder.

Hij heeft alleen grote auto’s en dan voor minimaal drie dagen huren. Honderd euro!!

Drie dagen in een auto rondrijden …..Daar zit ik niet op te wachten .

Op naar een volgend verhuur bedrijf. Nog een stukje de heuvel op fietsen!!

Die kunnen mij helpen. 60 euro!! voor een dag.

Dat is behoorlijk aan de prijs maar ik heb geen zin om nog verder op zoek te gaan.

Ik neem het zoals het is, dus doen!

De dame gaat het regelen. Alle gegevens worden ingevoerd en het blijkt dat ik bij het hoofdkantoor van het verhuur bedrijf beland ben.

Dat is geen probleem, vanuit een dependance komen ze mij ophalen.

Bij de dependance krijg de auto en kan ik daar afrekenen.

Mooi, als ik de auto op de dependance terug breng, brengen ze me weer terug naar het hoofd kantoor. Dan kan ik van daaruit weer met de fiets terug. Geregeld dus!

Ik wordt opgehaald, …..mijn fiets????.. die kan in de kofferbak mee.

We gaan inmiddels aardig richting vliegveld. Auto verhuur bedrijven te over!!

Bij de dependance moet ik (ook weer ) wachten. De man de mij gaat helpen en geïnformeerd is, heeft een lastige klant. Dat neemt tijd.

Voor mij irritant maar als hij mij helpt, neemt hij ook zorgvuldig de tijd. Niet zeuren dus.

Vanavond moet ik hier weer terug komen!! Hoe gaat mij dat lukken!!

Daar weet die meneer raad op.

Op het formulier is een QR code. Als je de camera van de telefoon aanzet en die op de QR code richt, komt er een vraag van Google.. Je drukt op akkoord en via Maps krijg je de route. We doen het drie keer. En het werkt. Weer een beetje digitale wijsheid opgedaan.

Hopelijk blijft het hangen,

Ik krijg een Suzuki, automaat. Nagenoeg nieuw. Rondom de auto worden foto’s gemaakt , Als ik krasjes/schade op de auto maak, hebben ze bewijs. Door schade en schade is men natuurlijk wijs geworden en worden deze procedures gehandhaafd.

De fiets wordt overgeladen en ik kan rijden..

In Nidri/Lefkas, was dat anders. Daar huurde ik een oud autootje voor 25 euro, een krasje ?/ maakt niet zoveel meer uit. Ongecompliceerd rijden. Net als mijn oude Corsa.

De auto is er voor mij en ik niet voor de auto.

Inmiddels is twaalf uur. Helft van de dag om van een huurauto te genieten is inmiddels voorbij.

Met de auto terug naar de bijboot die ik op het strand heb getrokken.

Daar heb ik mijn wasgoed in staan. Oppikken en naar Lavrion.

Vlakbij Lavrion rijdt ik langs het vliegtuig wat ik vanaf mijn ankerplaats “gespot” had.

Een foto maken.. Jaaaaa….. ik ga nu echt wel meer foto’s maken.

De baai waar ik vorige week heb gelegen, kan ik nu vanaf de wallenkant bezien.

We rijden Lavrion binnen. Bekend terrein en bij de selfservice laundry parkeer ik de auto. Er is een grote wasmachine en droger .. Daar maak ik gebruik van.

Een halfuurtje wachten voor de was. Heb ik mooi de tijd om naar het kantoor van de provider (zo noem je zo’n instantie toch?) om het probleem van van mijn no-limited dataverbruik op mijn oude telefoon op te lossen.

De meneer bekijkt mijn telefoon zet een instelling knop om...het zaakje is geregeld..

Nog wel een kleine opmerking.. Het ongelimiteerd data gebruik is tot 9 november..

Weten we dat ook weer..

Terug naar de wasserette. De was is gedaan…. overbrengen in de droger .. nog een half uurtje?/

Tijd genoeg om een warme lunch te nemen.. hoef ik vanavond niet te koken.

De was is droog, dat wil zeggen als ik de was uit de machine neem zitten er toch nog wel vochtige plekken. Terug doen ?? Aan boord droogt de rest wel .

Zo de noodzakelijke “opdrachten” zijn uit gevoerd.

--------------------------------

Wat rest… gebruik maken van het autootje en de omgeving verder verkennen.

Ik rij zo’n beetje mijn duim achterna.

Richting zuidpunt van de kust naar de tempel Poseidon.

Vanaf Lavrion rij ik door een heerlijk stukje heuvelgebied... met groene bebossing,... weinig verkeer… bochtige weggetjes .. op en neer…. heerlijk om zo te rijden..

Het heuvelgebied lijkt een beetje op de Ardennen. Genieten!!

Ik kom bij de tempel van Poseidon.

Gebouwd.. hoog op een bergtop vlak aan de zee. Hoe kregen ze dat destijds voor elkaar!!

Even parkeren en foto’s maken. Naar de Tempel toe….is een eind naar boven lopen.. op internet zie je mooiste foto,s en details.

We houden het voor gezien en nemen de ZW kust route richting Athene.

Dat is de grote doorgaande weg! Een mooi kust gebied ideaal voor dagrecreatie.

Beschutte baaien?? Ik zou er niet teveel op rekenen Alhoewel er de nodige variatie is , eilandjes voor de kust en leuke strandjes .

Natuurbranden ?? die zijn hier geweest,

De bordjes voor vluchtroutes zijn dus niet voor niets geplaatst.

------------------

Halverwege Athene vind ik het wel genoeg, ik verwacht niet veel verandering van de kust.

Via kleine weggetjes ga door het heuvelgebied richting Porto Rafti.

Dan kom ik zo maar bij een dorpje waar water uit de berg stroomt.

Een bijzonder geschenk van moedertje natuur.

Reden genoeg om daar ook een kerkje de bouwen.

Als ik mijn duim achterna ga kom ik altijd wel aparte dingetjes tegen.

Boat Parking??

We gaan weer verder door de heuvels en dorpjes. ik kom weer weer op mijn Ardennen weg uit. Wat mij wel opgevallen is, dat in deze regio, veel Boat Parking is.

Eigenlijk wel logisch. Er is, Rondom Athene, een aardige bevolkingsdichtheid.

Met de vele strandjes, legio recreatie mogelijkheden met (speed) bootjes. Echter ..er zijn weinig havens die ingericht zijn voor dit soort boten en aantallen.

Een trailerbare speedboot is het ultieme recreatie mogelijkheid. Dan moet er wel een plek zijn waar de boot, op trailer veilig achter kan laten. Zo ontstaat de “boat parking”.

Je boot onder een dekzeil, komt dus niet onder het stof, als het een beetje meezit heb een plek onder een afdak in de schaduw.

Deze foto is bij een kleine “boat parking* gemaakt er zijn veel grotere.!!

Als je wilt varen haal je de boot op. Op de vele kleine strandje is er mogelijkheid om de boot met trailer en al het water in te rijden, boot van de trailer afduwen en je kan varen. In de avond boot weer terug op de parking. Zorgeloos varen

Zo ook hier bij Porto Rafti

--------------------------------------------------

Probleempje!!!

Bij Porto Rafti aangekomen wil ik de volle tas met wasgoed in mijn bootje zetten.. Bootje weg!! …. uh….toch noch even met de ogen knipperen, …...het help niet.

Bootje is nergens iets te zien. Dat wordt lastig! Eerst maar zorgen dat de auto terug komt. .

Te tas met wasgoed kan ik bij het restaurantje kwijt.

Terug naar de dependance.

Als ik in de buurt ben probeer ik de QR code in te scannen voor de route..

Vanochtend drie maal hertaald….. en nu… een bericht van geen internet of zo, weet ik veel,.. maar het werkt niet.

Dan maar op geheugen.. werkt ook niet.

Nogmaals proberen. Gaat niet…. ik rij de verkeerde kant op en kom in kruipverkeer terecht. Schiet ook niet op. Nogmaals auto aan de kant en serieuze pogingen doen.

Er komt wat informatie op het scherm en kennelijk druk ik op de goede knop.

De route komt bovenwater..

Bij aankomst op de dependance wordt de auto weer van alle kanten gefotografeerd.

Als er schade is kunnen er geen misverstanden ontstaan.

Het ziet er goed uit. Ik krijg de borg terug en zij zullen mij weer terug brengen naar het hoofd kantoor.

Ik leg uit dat mijn bijbootje weg is en vraag of ze mij in Porto Rafti af kunnen zetten.

Dat wordt ingewilligd. Dat scheelt.

Als ik daar aankom bedank ik de chauffeur en zet de wielen weer in de fiets.

Het is inmiddels donker geworden.

Ik ga met de fiets nog even lans de oevers, als het bootje door een paar hoge golven losgekomen is zou het ook weggedreven kunnen zijn. Ergens aan een boei ligt een rood bijbootje, er zit ook “iets” bij. Het is te donker omdat te onderscheiden.

Het bedienend personeel van het terras, wat aan het water /strand ligt, heeft niets gezien.

De baas van het restaurant helpt mij een stukje verder. Hij geeft me het telefoonnummer van de haven politie. Als ik die bel heb ik iemand aan de telefoon die nauwelijks Engels spreekt.

Ik krijg een ander telefoon nummer. Dat is nu niet meer bereikbaar.

Hoe kom ik aan boord??

Aan de betonnen steiger liggen veel oude “pendelbootjes” van boten die permanent aan een boei liggen. Er ligt een oud gehavend bootje met riemen, die zou ik kunnen “lenen”.

Ik verwittig de restauranthouder daarvan en geef mijn kaartje af, voor als....

Goed…. . Ik kan naar de Witte Raaf.

Vlak bij ligt een boot waar mensen aan boord verblijven.

We hebben wel goedendag gezegd maar daar is het tot nu toe bij gebleven.

Ik vaar er langs om te vragen of zij wat gezien hebben. Nee dus.

André, zo heet hij, heeft wel kennis wel iemand die hier regelmatig met zijn bijboot rondvaart. Die probeert hij te bellen.

Wordt niet opgenomen.

Meer kunnen we nu niet doen. Morgen als het licht is gaan we verder op zoek.

Ik gaan aan boord.

….. voor ik het vergeet… mijn bevinding van deze dag even digitaal vastleggen.

Ik kan in ieder geval aan boord slapen.

Je zal maar met je bootje in Griekenland rond varen.

Zorgeloos??? , niet in de verste verte!!

-------------------------------------------------------

Het is inmiddels twaalf uur in de nacht geweest. In de avond kan ik vaak moeilijk in slaap komen, ook nu weer. Je blijft bedenken wat er met het bootje gebeurt kan zijn.

Toch maar de verrekijker pakken en zien wat er achter dat rode bijbootje hangt. Het lijkt verrekt veel op mijn bijbootje. Wachten tot morgen??

Er is nu weinig wind.

Als ik zeker wil weten dan moet je niet wachten met wat je nu kan doen.

Met de “geleende” roeiboot roei ik naar het rode bootje...en warempel…. Even met de oogjes knipperen.. mijn bijbootje hang daarachter. Pfff.

De geleende roeiboot gaat achter mijn bootje. Motor starten, lopen en gaan!!

De geleende roeiboot weer op zijn plek leggen. De restaurant houder zit nog aan tafel. Ik vertel hem van de “vondst” en bedank hem nogmaals. De fiets laat ik staan die staat met een slot om een lantaarnpaal.

Zeer waarschijnlijk heeft de kennis van André mijn bootje opgepikt. Morgen maar zien of ik hem kan vinden en bedanken.

De les die ik geleerd heb…….… bij twijfel niet oversteken….. natuurlijk “dacht” ik, …… het bootje ligt wel goed zo op het strand. Geen houvast om een lijntje aan vast te maken.. het zal wel loslopen!!!

Wat gebeurt er, het water komt wat hoger, een paar hoge golven en het bootje gaat zijn eigen weg.

Volgende keer het bootje verder het strand optrekken en sowieso “ergens” aan vast maken.

Zonder engeltje op mijn schouder, ziet het er niet best voor mij uit!!! Daar moet ik zuinig op zijn… nonchalantheid….. overboord zetten, bij het ouder worden kan je dat niet meer permitteren!!

Ik ga proberen om in slaap te komen.

Donderdag 23 oktober

Vandaag een rustig dagje. Het “huis “ een beetje opruimen,

Af toe lekker in het zonnetje zitten. De temperaturen liggen tussen de 20 en 25 graden en er is weinig wind.

Nog niet kunnen achterhalen wie mijn bootje gered heeft. Wel zo fijn als je daar iemand voor kan bedanken. We zien het wel.

Sinds de tewaterlating van de Witte Raaf, heb ik het dek en romp nog niet goed schoongemaakt. Daar heb ik vandaag een begin aan gemaakt. Ook de RVS scepters en preekstoelen zien er niet zo fraai meer uit. Hebben een poets beurtje nodig. Komende dagen zijn gevuld.

Tegen de avond nog een paar kleine boodschapjes gedaan en heb ik bij het restaurant Fyki Fyki mosselen gegeten. Het restaurant waar ik gisteren mijn wasgoed even kwijt kon en die mij op weg geholpen heeft t.a.v. het verdwijnen van de bijboot.

Als ik naar de boot ga wordt het al donker.. zes uur in de avond. Deur dicht, muziekje opzetten, nog wat computerwerk, elke dag een stukje, en … met de kippen op stok.

Nagekomen berichtje:

Kees heeft hoogstwaarschijnlijk een lekke koppakking. In Poros, waar hij nu ligt gaat een reparatie niet lukken. Hij komt naar Lavrion. Daar zijn mogelijkheden te over.

Vrijdag 24 oktober

Vandaag zo’n dag dat ik de lezer niet zoveel te vertellen heb.

Onderhoud aan het schip uitvoeren bij een mooie zomerdag. De hele dag in mijn blote bast rondgelopen. In Nederland…. Code oranje / rood… Storm Benjamin komt er aan!!

Het potdeksel, verderop komt daar wel een foto van, zier er wat sjofeltjes uit. De leek ziet dat niet zo maar ik wel. Het gaat mij ergeren. Het wordt wel regelmatig schoon gemaakt, maar toch. Het potdeksel vraag nu om een serieuze poets beurt, ook in de hoekjes en gaatjes!!.

Met tandenborstel, vaatborstel, schuurspons en Cif, ga ik het potdeksel te lijf. Ik ben weer een dag van de straat,. Het resultaat mag er wezen, *

Het potdeksel kan de showroem weer in.

We gaan ons voorbereiden op de dag van morgen.

De het potdeksel met stootrand, aan de buitenkant van het schip, op “Orde” brengen.

Als ik met de bijboot aan kom varen zie ik allemaal “ongerechtigheden”. Wel lastig als je daar oog voor hebt. Dus… gewoon aanpakken.

En Kees?? die is na een mooi zeiltocht met wind in de zeilen in Lavrion aan gekomen.

En Theo??? zijn boot is vandaag te water gelaten. Eerdaags zullen wij ons wel treffen.

En de Grieken??? die gaan het weekend in. Aandacht besteden aan familie en vrienden. Het is hier nog geen 24/7 maar 12/5. Geef ze geen ongelijk.

Zaterdag 25 oktober

Het is fantastisch zomer weer, rond de 23 graden, weinig wind en die is niet koud, de hele dag zon.

Zondag zijn de winkels dicht, dus nog wel even een vers brood scoren.

Aan de noordkant van de baai bij het restaurant Fuki Fuki, is een betonnen aanloop steiger voor klein bootjes. Van daaruit is nog een stuk lopen/ fietsen naar de groenteboer en bakker. Vlak bij de groenteboer, maar een stukje verder varen met de bijboot, is ook een betonnen aanloopsteiger voor kleine bootjes. Daar ga ik nu naar toe.

Lopend , goed voor mijn loop-spieren, naar de bakker en de groenteboer. Die heeft ook flessen water. Hoef ik die niet op de fiets mee te nemen.

Vervolg bijboot

Er komt nog iemand met een volgboot langszij. Hij komt mij vertellen dat een visserman, die een eindje verderop aan een boei ligt, mijn bootje heeft opgepikt. Al een aardig stukje de baai in. Zijn boot is er nu niet, maar als hij afmeert kan ik hem benaderen en bedanken.

------------------------------

De rest van de dag wordt gebruikt met wat poetsen aan de boot, het potdeksel aan de buitenkant en genieten van het vakantie weer.

Een ernstig overlevingsprobleem.

Toen Jan Paul aan boord kwam heeft hij “Soorten” slippers voor mijn lastige voeten meegenomen. Een pak chocolade hagel, wat hier ook niet te vinden is.

Wat nog plezieriger was… Jan Paul had twee grote stukken oude Hollandse kaas meegenomen. Verwennen heet dat. Pittige kaas is hier niet te vinden.

Vandaag is het laatste stukje door mijn mond verdwenen.

Hoe het nu verder moet ?? Ik weet het echt niet.!

------------------------------------------

Zondag 26 oktober

De klok is verzet.

Hoe was het ook al weer: de mens heeft de klok uitgevonden, het universum heeft ons de tijd gegeven, in overvloed aanwezig, het dag- en nachtritme wordt toch bepaald door de opkomst en ondergang van de zon??

De wekker maakt mij niet wakker maar de zon. Ik ben weer bij de mensen!!

De zonnepanelen goed positioneren en de zon levert de elektriciteit aan boord.

In de kuip het ontbijtje nuttigen en dan kan inmiddels de blote buik weer te voorschijn komen.

Gaan we nog wat doen vandaag??? Dat was wel het plan. Verder werken aan het wal-stroomkastje. De romp aan de buiten kant afspoelen.

Gisteren wel aan het poetsen geweest , nu even afmaken. Het leven aan boord wordt wel een beetje saai.

De Grieken geven het voorbeeld Carpe Diem, ik doe ook een beetje mee.

Het wordt buiten donker, om dezelfde tijd als gisteren, niet volgens de klok, die brengt alles in de war.

Maandag 27 oktober

Vanochtend lokaal veel wind, meer dan voorspelt. Ik lig tegen lagerwal aan. Het anker houdt prima, maar toch?/ Ik zet het anker alarm op 10 mtr. De Raaf beweegt binnen die range, verder geen problemen

Als het wat rustiger wordt begin ik met het serieuze poetswerk van de roestvaste preekstoelen en scepter.

Polijst-spul, tanden borstel voor de hoekjes en gaatjes, polijst-ponsje.

Het is even werk maar het knapt helemaal op. Normaal besteed ik daar niet te veel aandacht aan, een beetje cif en het is weer netjes. Nu gaat het blinken.