maandag 25 juni 2018


Reisverslag 2018  deel 8 . Menorca  en de overtocht naar  Sardinië tot aan Olbia



Wil je weten waar de Witte Raaf zich bevind?  Volg dan de volgende link.      https://www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952







Baaien en winden

Voor de begripsvorming geef maar een paar eigen definities.

-          Een inham is een trechtervormig  baai die vaak ontstaat door de uitloop van een rivierbedding

-          Een “open” baai, ius een baai die half cirkelvormig is en met bepaalde winden geen beschutting bied.

-          Een “gesloten”baai is een baai die bijna cirkelvormig is, alleen bij wind die op de opening staat kan dat enige hinder geven.



De baaien kunnen zowel, “groot” als “klein” zijn.



In de open baaien heb je vaak wel last van “zwel”. Lange deining, op zee ontstaan, die lang blijft “staan”. Lichte schommeling van de boot is niet erg, golven op de kop van de boot is prima te doen,  maar als de zwel dwars op het schip staat kan de boot aardig gaan slingeren. En zelfs in cadans komen. All in the game!.



De winden:

Wat ik zoal meegemaakt heb is dat de winden in de baaien  sterk onder invloed staan van de bergen en dalen in de omgeving  en de zonnewarmte.

Alleen bij echt harde wind is de invloed te verwaarlozen.

Over het algemeen is de wind in de ochtend en avond zwak tot zeer zwak. De windrichting is variabel hetzij landwind of zeewind, e.e.a. door de temperatuur verschillen van zeewater en op het land. In de middag is er meestal wel wind van de voorspelde windrichting en kan het oplopen tot 5 bf.



Zaterdag 16 juni.     Port Pollenca  - Menorca /Cala Fontanelles    (aan de noordwest kant) -  40 mijl.   mooi zomers weer wisselende winden.

Het begint met windstil weer. Dat is mooi want dan kan ik op de motor naar de andere kant van de baai waar de Goodvibes, de Wilma en Susan liggen.

Ik meld ze wat mijn plannen zijn en wellicht dat we elkaar later wel ergens ontmoeten.

Via hun MMSI nummer zijn ze altijd weer op te sporen. 

De eerste zes mijl vaar ik op de motor. In de baai wachten op wind is niet handig.

Inderdaad als ik om elf uur “buiten “ ben komt er wind uit het zuiden. Zeiltjes omhoog en met een zwak windje richting Menorca . Dat is maar een half uurtje dan weer niks. Blijven dobberen en wachten op betere tijden. Die komen, na een half uur komt er weer wind uit het zuiden en die blijft.  Loopt zelfs op tot een dikke 4.

Onderweg zie ik nog een onbemande stootwil ronddrijven, kleine moeite om die op te pikken. De eerste poging mislukt. De afstand van twee en een halve meter is net te ver weg voor mijn pikhaak. De tweede poging is succesvol. Even oppoetsen en ik heb weer een mooie stootwil erbij.



Als we rond vijf uur in de buurt van Menorca komen staat er een knobbelig zeetje, de wind neemt af en draait naar her westen, dus wind van achter. Ideale omstandigheden voor het hobbelpaard. Motor er maar bij.

Zo te zien is Menorca een groot rotsplateau.

 

Aan de randen steil afgebrokkeld en rond  de 100 meter hoog. Aan de noordkust enige vorm van bergen maar zeker niet zo heftig als op Mallorca. Het is maar een eerste indruk



Onder de kust gekomen worden de golven aangenamer en ook de wind neemt wat toe, we kunnen weer gewoon zeilen.



De eerste baai/inham die ik tegen kom is acceptabel om de nacht door te brengen.
Morgen ga ik hiervandaan naar de  NW punt van Sardinië.



Er zijn een paar strandjes met wat oude boothuisjes/schuurtjes, een kade en aan de andere kant,  ergens in een hoekje nog een klein restaurantje en dan is de toeristenkoek op. Geen telefoonverbinding, geen internet, geen auto’s, geen lawaai. Vrijspel voor bomen, vogels en vissen.

Overigs heb ik bij Pollenca haast geen vis gezien. Maar als ik hier een stukje brood naar een meeuw gooi zijn de vissen er als de “kippen” bij.



Weer een aparte baai met een eigen karakter.



Tegen de avond neemt de wind weer af en wordt het redelijk rustig.



Zeekooi klaarmaken en slapen.!





Zondag 17 juni.    Menorca /Cala Fontanelles -   NW punt Sardinië. 200 mijl. Eerste stuk

14 tot 24 knopen wind noord tot noord west. Zon.

-------------------------------------

 

Het is maar een kort bezoekje aan Menorca maar er komt wel weer een andere gelegenheid.

Er zijn nog zoveel mooie plekjes en nu kan ik meer aandacht aan Sardinië besteden.

-------------------------------------





Geen wind in de morgen maar wel dauw op het schip maar even aflappen. Ik heb nog warm water mooi voor een douche. Ontbijtje en dan komt er wind uit het noorden. Danfort anker opbergen en gaan. Om half tien ben ik buiten. Eerst een stukje noordwest want ik moet een uitsteeksel van het eiland vrijhouden. Als ik overstag ga lig ik op koers naar NW punt van Sardinië, koers:   70 graden.

Even later gaat het fiks door waaien. Er is een nare golfslag . 10 mijl uit de kust gaat de zeebodem van ongeveer 110 ,meter naar 2000 meter. Dat zal wellicht invloed hebben. Grootzeil naar beneden en ik kan relaxed doorvaren. Van die nare golfslag wordt wel wat katterig en weeïg, dat was een hele tijde gelden dat ik daar last van had.  Hoort er nou eenmaal bij.

Dan krijg ik een telefoontje van Bram, hij volgt mij op de voet  en staat mij met raad en daad bij. Af toe moeten we even bijpraten.. Goed te weten dat ik verbinding heb, dan kan ik Yvon en Katja nog even contacten. Ook de weerberichten haal ik binnen. Voor Menorca is het bericht t.o.v. gisteren aangepast, komende dagen noorden wind van 11 tot 13 knopen wind en maandag van 14 tot  22 knopen.  Voorspelling NW punt van Sardinië: maandag zwakke westen wind, dinsdag NNO 14 tot18 knopen wind.



De wind is wat minder geworden en al een tijdje constant . Het grootzeil er maar weer bij en we gaan twee knoopjes harder.  Over de hele tocht scheelt dat aanmerkelijk.  Mooi….

Het schip is goed uitgetrimd en vaart zichzelf. Mooie gelegenheid om mijn slaapjes te doen.

In de middag draait wat naar het NW  en de aan de windse koers wordt 30 graden, dat is 40 graden noordelijker dan ik moet varen. Later gaat nog iets harder  waaien. Ik kan deze koers blijven varen en het grootzeil eraf doen n later een ruime koers gaan varen, of ik val nu af en ga met ruime wind varen. Met deze zeilvoering kan de Raaf dat goed aan, dus ik kies voor het laatste.  Het zaakje is goed uitgebalanceerd en we schieten door het water.

De stuurautomaat heeft alles onder controle, dus ik kan rustig door gaan met mijn slaapjes. Dat loopt zo de hele nacht door, zelfs bij 24  knopen doet de Raaf het werk goed.  Af en toe lopen we over de negen knopen. Ik moet alleen in de gaten houden dat er niets veranderd, want  dan moet ik aan de bak!

Het was een stevig nachtje. En klein maansikkeltje, een paar sterren en verder donker. Aan het einde van de ochtend wordt het rustiger.  De koppen zijn van de golven en om twaalf uur zakt de wind helemaal weg.   Nog 60 mijl voor er vaste land is. Dat gaan we vandaag niet redden. Het blijft een tijd windstil, af en toe de motor bij omdat ik het gehobbel zat wordt.. Aan het einde van de middag komt er een matig windje en kan ik aan de wind, goed koers houden. Er staat alleen nog een lange deining, geen plenzen water meer aan dek, dus lekker ontspannen zeilen.

Als de zon onder gaat zie ik door de nevel de contouren van Sardinië. Ik ben dus in de buurt. De wind valt helemaal weg en een nachtje buiten blijven gaat het niet worden. Als het grootzeil er af haal om bij te gaan liggen wordt het gewiebel nog erger. Er zit niets anders op . dan op de motor doorvaren naar de dichtstbijzijnde ankerplek. Dat is nog zo’n 20 mijl langs het schiereiland. Omdat ik altijd goed voor mijn rust zorg is even “doorhalen”  geen probleem en kan ik rustig de nacht aan dek door brengen.  Er is een klein maantje die weldra achter de horizon verdwijnt. Blijven de sterren over en voor de rest is het donker. Geen flauw idee hoe de kust en oevers er uit zien. Met de water-tom-tom, de radar en het overzicht van schepen met AIS vaar ik langs de vuurtoren die op het puntje staat. Deze omgeving is geheel natuurgebied en daar zijn diverse regeltjes voor, dus enige zorgvuldigheid is geboden. Niet te dicht langs de oevers varen, niet te hard varen, geen lawaai maken etc..  Na de vuurtoren vaar ik 10 mijl zuidwaarts en nog vijf mijl naar het westen. Op de “blind” vaar ik naar het ankergebied. De nare golfslag is hier verdwenen.   Op de AIS heb ik gezien dat daar een Engelsman achter zijn anker ligt, dat moet lukken..

Ik zie wat lichtjes op de wal en het ankerlicht van twee schepen. Als ik vlak bij ben laat ik in vlak water  op een diepte van 6 meter mijn anker vallen. Het is half drie in de morgen. Hoogste tijd om naar bed te gaan.



Om 10 uur maakt de haven meester mij wakker. Verboden te ankeren!!  … er liggen boeien waar ik mag afmeren. Die had ik vannacht nog niet gezien.
Ik vraag om informatie met de regeltjes en het is aardig dat hij waarschuwt, niet wetende dat even later  de waterpolitie langs  komt, waarschijnlijk om een boete te incasseren. Ik lig keurig achter een boei 10 meter verderop.

Via de AIS weten zij mijn positie en veronderstelden dus dat ik niet achter een boei lag (maar er wel vlak bij). Reden voor hen om op onderzoek te gaan. Helaas, dank zij de havenmeester ben ik gered.  Maar als ik weer wegga moet ik wel 36 euro havengeld afrekenen. Het zij zo, allemaal weer even wennen.



Even de informatie bestuderen:

Veel mag er in dit natuur gebied niet. Eigenlijk wel zo goed  en wel om het volgende.

Zonea is alleen bestemd voor wetenschappelijk onderzoek en daar mag niemand komen.

Zone B. daar mag je niet ankeren, wel zo goed voor de bodemflora, je mag er niet hard varen, max 5 knopen dus ook geen waterscooters, speedboten. etc, uitstekend! je mag er niet vissen, goed voor de visstand, je mag niet met je bijboot zomaar rondjes varen. Alleen naar de kant en weer terug. Prima.



Zone C mag je maximaal 18 knopen varen.



Wat wel mag is: aan de boei liggen daarmee is een beperkt aantal bezoekers op eigen gelegenheid aan banden gelegd. Vol = vol.

Je mag er wel zeilen, surfen, snorkelen duiken, zwemmen, kanoën



Voordeel:  het is altijd rustig, geen toeristische activiteiten, en alles is onder controle.



Nadeel van de regeltjes: als je niet goed geïnformeerd bent kan je zomaar een fikse boete aan je broek hebben.



Het is nog voor seizoen, dan is er plaats genoeg. Op de eilanden waar je ook met een veerboot kan komen kan je wandelen en fietsen.

---------------------------------



Dinsdag 19 juni.    Cala Reale - Santa  Teresa ongeveer 40 mijl  



Vandaag, dinsdag 19- juni, is een beetje wind voorspeld en daar wil gebruik van maken.

Ik wil naar de overkant van de ASINARI baai, naar de noordkant van Sardinië. Vandaar afzakken naar Olbia. Naar de overkant is 40 mijl. Daarna zijn er veel mooie ankerplekken. Nog een aardig stukje .

Als ik van mij ankerpl.... sorry,… als ik van de boei los ben kan ik, omdat er geen rimpels op het water zijn, heel goed de bodem zien. Tot op een diepte van 10 meter zie ik de schaduw van de Raaf meevaren. Fantastisch!.

 

Het is ruim aan de wind bezeild, dus met vijf zeiltjes op gaan we op weg.

Het loopt allemaal lekker maar net niet goed genoeg om voor donker op een ankerplek te zijn.

Het laatste stukje op de motor. Bij een strandje vind ik een redelijke ankerplek. Morgen is er weinig wind, dus veel kan er niet gebeuren.

Morgenochtend zien we de rotspartijen wel waar ik omheen gevaren ben en het kasteel met fortificaties die hier op de berg staan.



Woensdag 20 juni.    Van Santa  Teresa tot voor Porto Servo ongeveer 18 mijl    No wind zwak tot matig . Zon.



Ik wordt wakker door het gekwetter op het strand en het anker alarm. De zwaai die de Raaf maakt rond de ankerketting is groter dan de ingestelde radius. Dat is goed want dan weet ik dat er verandering is en ik kan dan meteen zien of ik maatregelen moet nemen. De zon schijnt al volop en er is weinig wind. De zeiltjes gaan omhoog en ik maak een slag richting Corsica. Dit eiland heeft veel hogere bergen dan Sardinië, maar voorlopig is hier ook een mooie kust. Er is behoorlijk wat zeilverkeer en als ik de hoek   om ga en tussen de eilanden terecht kom gaat de gemiddelde prijs per boot omhoog. Het is een prachtig vaar gebied.

In 2012 was onze vriend  hier met zijn Lemmeraak de Alcedo. In zijn verslag schrijft hij het volgende.:



De kust is in de zestiger jaren door een consortium onder leiding van de Aga Khan ontwikkeld tot een luxe vakantieoord.

Door de plannen met aandacht voor het milieu en de omgeving is het een mooie kust gebleven en de eilanden zijn gespaard gebleven van extreme toeristische ontwikkelingen omdat ze uitgeroepen zijn tot nationaal park.



Ik kan het daar helemaal mee eens zijn. De stranden zijn niet verpest door boulevards door terrasjes en winkeltjes maar zijn oorspronkelijk gebleven. De appartementen gebouwen , voor zover die er zijn, zijn mooi weggewerkt in de vorm en kleur van de omgeving.
Het zelfde geld voor villa wijken etc.   de witte gebouwen en huisjes die er staan, zijn waarschijnlijk van voor die tijd. Het is daardoor een mooi vaargebied geworden en dat is te merken. Er zijn veel boten op het wateren ook de hele luxe jachten zijn goed vertegenwoordigd. 

De wind is zwak tot matig en wisselt nog wel eens van richting. Ik vind dat leuk. Heb ik wat te doen met het aanpassen van de zeiltjes,  af en toe een kruisrakje en met weinig wind wil ik toch nog een beetje snelheid uit het schip halen. Ik heb geen haast en er zijn hier zoveel ankermogelijkheden dat als tegen de avond de wind wegvalt ik best wel een plekje kan vinden. En dat gebeurd ook. Ik heb een prive kommetje.  70 cm onder de kiel en de meesten durven dat niet aan.
Het is prachtige zomeravond en omdat het zo warm is ga ik eerst even snorkelen. Niet veel bijzonders te zien. Ik heb nu wel een mooie gelegenheid om met zoet water de zeilen en het schip een beetje te ontzouten. Komende dagen verwacht ik geen zwaar weer meer en kan ik aandacht aan het lakwerk besteden. Zon en zout houdt  mij aan het werk. Het beloofd een heel rustige nacht te worden.



Donderdag 21 juni.  Van een plekje voor Porto Servo naar een plekje voor Olbia ongeveer 20 mijl    ZO  wind zwak tot matig . Zon.



’s Nachts is het muisstil, geen wind geen golfjes geen geluid…. Niets!  . ik zie alleen de sterren. In de ochtend als het licht mijn oogjes activeert, hoor ik twee meeuwen met elkaar communiceren. Dan is het weer stil. Er komen wat golfjes,waarschijnlijk van een motor boot ver weg. De golven slaan hun koppen stuk op de rotsblokken en dan is het weer stil. Er fluiten vogeltjes, een man zit op een rotsblok het leven te overdenken. Het wordt warm in bed dus strek ik de benen. Mijn wasje uitspoelen en te drogen hangen, kastje in het toilet ook maar even schoon maken. Dan yoghurt met muesli in de kuip nuttigen en dan zie ik veel snelle boten van bestemming veranderen.  Het zal wel nodig zijn.

Rond elf uur moet ook het strandje zijn rust en prive leven prijs geven aan de eerste badgasten. Zij zoeken hun plaatsje, hetzij in de zon of in de schaduw. Verderop  is er een motorjacht dat wil ankeren maar het lukt niet, dan maar naar het plekje waar de Raaf ligt. Maar met al zijn technische snufjes lukt het hem ook hier niet een plaatsje naast de Raaf te bemachtigen. Het wordt weer  “druk”, dat brengt mij geen positieve energie.

De wind wordt actief en dat maakt mij blij. Tijd om de zeiltjes hun werk te laten doen.

Richting Olbia is een beetje tegen de wind. De wind is ook een beetje zwak tot matig. Ik vind het wel mooi een beetje langs de kust rommelen.
Voor Olbia is een grote baai die voor een deel wordt beschermd door een groot eiland. Alleen bij NO wind is de baai “open”.  Ik zoek een anker plek maar op de kaart zijn er nog al wat restricties. Verboden te ankeren verboden te vissen, afgeschermd visgebied etc. Ik vindt een plek waar ik wel kan ankeren. Prima. Morgen kan ik hier de nodige klusjes doen.



Vrijdag 22 juni.    Daar waar ik gisteren aan gekomen ben.  Zon met nevel bewolking, maar benauwd warm.

Ik doe klusjes, beschadigde lakwerkplekjes bijwerken, rvs poetsen, sluiting aan de giek maken, kasten opruimen, etc. Het is binnen dertig graden, buiten iets beter, maar het beste wat overblijft is een uitgebreide siësta en daar geef ik aan toe.

.

Zaterdag 23 juni.    Eind van de dag naar Olbia +/- 8 mijl. Zon zwak windje uit het NO.

Ik doe nog wat klusjes, navigatie verlichting maken ,(oxidatie). Rvs poetsen, nieuwe elastieken aan dekzeiltjes maken zeilen wisselen, binnen opruimen.

Er vaart nog een “politie” bootje voorbij. Ik roep hem aan en vraag of men Engels spreekt. Één van de drie spreekt Engels. Mijn vraag wat zijn de regels t.a.v. ankeren, in deze omgeving en in de natuurgebieden waar ik vandaan kom.  Hier waar we nu zijn mag je aankeren. Dat wist ik  al. Via de kaart op de laptop konden ze mij ook niet veel vertellen. De regels van de natuurgebieden zijn verschillend. Het beste is om via kanaal 16 om inlichtingen te vragen.

Ik ga het allemaal wel avonturen.



Eind van de middag klaar maken voor vertrek. Even het laatste weerbericht checken via de telefoon. Die is helemaal leeg. Het stekkertje deed zijn werk niet meer en het ankeralarm, dat constant aan is, heeft de batterij helemaal leeggemaakt. Ander stekkertje er aan en er kan weer stroom geladen worden.

Als ik de telefoon weer wakker maak, zie ik een heleboel berichtjes. Omstreeks deze tijd moet ik weer verjaren. De datum in mijn verslag liep achter, dus….. wat was het vandaag ook al weer….. Dat is nu duidelijk!!!     Vandaag, zaterdag  23 juni 2018 ga ik aan mijn 74ste jaar beginnen. Een ieder heeft mij daarmee gefeliciteerd, mijn dank daarvoor.

Vorig jaar zat ik op de Noordzee onder de Engelse kust, windkracht zes uit het zuid westen en koud. Nu is het wat aangenamer.

Als ik alle felicitaties beantwoord heb kan ik vertrekken. Een klein stukje varen en dan de      ” trechter”  in naar Olbia.  
Van de baai voor Olbia loopt een smalle trechter naar Olbia. In deze ondiepe trechter  is een vaargeul ontstaan waardoor grote ferry- en vrachtschepen tot aan Olbia door kunnen varen. Buiten de vaargeul is het ondiep en deze gebieden worden voor visvangst gebruikt. Aan het einde , vlak voor de stad, is er een ankergebiedje. Een schipper heeft met zijn bijboot  de hond op een eiland uitgelaten, aan hem stel ik de vraag hoe e.e.a.  geregeld is. Ankeren is prima en vrij, aan de oude kade mag je,  gedurende drie dagen gratis afmeren. Maar geen beveiliging en faciliteiten. De vraag is of je daar je boot alleen achter wilt laten. Ik ga, net zoals de collega schipper, achter het anker.

 

Ik ben nu een week niet meer aan de wal geweest. De laatste aardappelen en worteltjes worden soldaat gemaakt. Morgen op verkenning de stad in. Zoeken naar: Toeristenbureau, een warme bakker, (ik verlang weer naar een lekker broodje met kaas), supermarkt (een hele lijst met boodschappen), winkel voor telefoonkabeltjes, automaterialen zaak voor twaalf volt autostekker,  één aansluiting werkt niet zo goed meer (roest?) en ik kan in de voorhut ook nog eentje monteren, (altijd handig met al die USB aansluitingen), wasserette, een winkel voor snorkel spullen (voor de dames), kunnen die spullen  meteen aan boord blijven voor volgende gelegenheden, een WIFI spot, . Voorlopig genoeg te doen.



Zondag  24 juni.    Olbia bewolkt en wat gerommel boven land.

Olbia verkent en 1e rit boodschapjes gedaan.



Maandag  25 juni.    Olbia de zon komt er weer bij

2e en 3e  rit boodschapjes gedaan.



Maandag  25 juni.    Olbia de zon

Om drie uur in de middag landen Katja en Mel.





Einde reisverslag 2018  deel 8. Menorca en de overtocht naar Sardinië tot aan Olbia

Geen opmerkingen:

Een reactie posten