Reisverslag
2018 deel 14
Van
Napels tot aan de Straat van Messina
Zondag 12 augustus .
- Isola di Procida, Golf di Napoli. Zon warm zwak tot matig windje eerst uit het oosten later uit het westen ,
Het is zondag, hoogseizoen,
en warm. Rond tien uur komt alles wat kan
varen van klein tot groot, naar deze baai.
Rond twaalf uur ligt het hier propvol.
Voor tien uur. Na
twaalf uur.
Voorlopig blijf ik aan boord
en doe wat de anderen ook doen. Niks dus. Een beetje zwemmen, in-.. of naar
behoeft uit de zon liggen en lui wezen. Het is mooi om het een en ander gade te
slaan omdat nu niet alleen maar dure schepen het beeld bepalen maar
hoofdzakelijk bootjes die “betaalbaar” zijn.
Zoals gebruikelijk draait de
wind in de middag naar het westen. Alle bootjes dus ook, maar het gaat allemaal
goed. Tegen een uur of zes vertrekken de eersten. Ik haal de bijboot te
voorschijn en ga naar de kant.
Op de kaart had ik een
supermarkt gezien. Eerste weg links en dan naar rechts. Aan het einde van de
straat is de supermarkt.
Als ik de lange trap naar
boven heb bedwongen. Ga ik dus naar rechts naar het dorp Olmo, maar ik zie geen
straatje links.
Ik loop op een heel smal
straatje, mogelijk dat dit niet op de kaart stond.
Ik kom bij een kruising. Rechts
het dorp in, dat moet het niet wezen. Links is ook een smalle weg. Dus ga ik
recht door. Eén richting verkeer. Dat kan ook niet anders want de weg is smal.
Het heeft de breedte van een
personenauto plus twee wandelaars. Links muren met poorten en rechts muren met
poorten. Maar er zal wellicht ergens een zijstraat zijn. .. Niet dus… Het is
een rondweg die om oude privéhuizen met
grote tuinen van Olmo leidt. Na een half uur lopen en niks bijzonders gezien te
hebben, kom ik weer bij het “dorp”. Ik zie een weg naar links die naar een kerk
leidt.
Buiten staan veel mensen en
het ziet er gezellig uit. Die kant maar uit, dan zie ik nog een mini winkeltje,
die is op zondag open en goed genoeg voor een yoghurtje voor morgen ochtend, twee flesjes
fris en een broodje. Dat is vast binnen.
Bij de kerk aangekomen zijn veel
mensen op zijn “zondags” gekleed.
Ik denk dat de kerkdienst net afgelopen is.
Bij de kerk is links een
poortje en rechts een poortje. Beiden lopen dood naar privé grond.
Dan maar weer de weg terug en
de oude draad oppakken.
Ik kom bij een T kruising. Ik kan
de rond weg naar links nemen of naar rechts. Ik kies voor rechts. Dat heeft
niets met mijn politieke kleur te maken, maar het lijkt mij een verstandige
keus. En dat is het ook.
Ik kom weer op het begin punt
uit. Ik neem het weggetje naar de trap maar loop nog even door want daar is een
mooi uitzicht over de baai.
Daar is ook een kaart van het
eiland.
Bij de kruising had ik niet rechtdoor
gemoeten maar naar links. (De eerste weg links heb ik tot op heden, niet kunnen vinden). Ik
loop toch maar weer even terug naar de kruising en inderdaad een stukje naar
links en daar is de supermarkt.
Het is kerktijd, de winkel is
gesloten, morgen een herkansing.
Om half negen, als het weer
donker wordt, kom ik aan boord. Alle bootjes zijn weg.
De baai is nagenoeg leeg!!
Maandag 13
augustus . - Isola di Procida, Golf di Napoli.
Zon warm zwak windje.
Na mijn ontbijtje ga ik, in
Olmo, naar de supermarkt. Het is al warm en de trap omhoog is erg lang. Ik hoef
niet ver te lopen naar de supermarkt. Dat wil zeggen…”supermarkt??!!… Er zijn
hier alleen maar piep kleine winkeltjes. In de orde van grote van 4 bij 5 meter.
Deze winkel is “groot” omdat er een aantal kleine ruimtes in elkaar over lopen.
Genoeg om een klein assortiment te kunnen handhaven. Een deel van mijn
boodschappen kan ik doen en vol beladen ga ik weer terug de lange trap af. Als
ik alles in de boot heb weggestouwd loopt mij het water over de kop. Eerst maar
het water in om af te koelen. Dat lucht enigszins op.
Ik heb hier een redelijk goede
internet verbinding en dat gebruik ik om wat mailtjes te beantwoorden en om het
verslag van Elba af te ronden en te versturen. Daar ben ik toch wel een tijdje
mee bezig.
Eind van de middag ga ik
verkassen en ga bij het dorpje Corricella, dat tegen de bergwand aangebouwd is,
achter het anker.
Ankerlicht maar vast aan doen
en dan naar de kant.
Achter golfbrekers is een
haventje en daar kan ik een plekje vinden voor het bootje. Ik wil naar boven en
dat kan.
Via smalle trappetjes langs
veel privé patio’s etc. kom ik boven.
Daar is een weg met een pleintje.
Hier, in Corricella, is hetzelfde
concept als ik gisteren in Olmo ervaren heb. Hoge wanden van de huizen en
op straat niveau, poorten naar de
huizen / woonlocaties.
Vaak kun je ook door die
poorten met een auto naar binnen kan je voor de deur parkeren. Ik ga door zo’n
poortje en ervaar een aantal keren dat de weg doodloopt.
-------------------------
Even terug naar de oorsprong
van deze dorpen….. Deze bebouwing is eeuwen geleden ontstaan en sindsdien niet
veranderd. De huizen in Corricella zijn met dikke muren op- en in elkaar
gebouwd.
Op de vlakkere plekken van
het dorp Olmo, zijn woonlocaties ontstaan met tuinen erbij maar wel geheel ommuurd.
Zal wel voor de “vijand” van destijds geweest zijn.
Hier in het stadje zijn dus
op het begaanbare straatniveau doorgangen gemaakt die met deuren afgesloten
kunnen worden. Ook zijn er op straatniveau kleine bergruimtes gecreëerd. Grote
ruimtes voor “normale” winkels zijn er dus niet, met als gevolg dat er diverse
piepkleine winkeltjes en “supermarkten”
zijn.
Wat ik vanochtend niet aan boodschappen heb
kunnen meenemen kan ik nu dus doen!.
Als ik “boven “ ben loop ik
door zo een smalle straat en kom ik bij een kruising daar ga ik naar rechts. De
straat loopt naar beneden en ik kom aan de “andere” kant van het eiland uit.
Daar is een redelijke
jachthaven, een haven voor kleine lokale bootjes en de haven voor de ferry’s. Het is hier net iets drukker en toeristischer
dan aan de andere kant. Dus ga ik maar
weer terug.
Eigenlijk zijn er maar een
paar lange smalle straten met een paar zijstraten op dit eiland. Kleine zijstraten zitten
achter de poorten en lopen dood.
Ik weet niet of deze infrastructuur
specifiek voor deze locatie is of dat er nog meer plaatsen zijn die een zelfde
beeld hebben. Voor mij was het zeker de moeite waard om hier doorheen te
wandelen,
De vestingwerken, op de achtergrond, heb ik
maar gelaten voor wat het was.
Er is een terras aan de haven
waar geen maaltijden geserveerd worden, alleen ijs en vruchtendrankjes. Ik heb
geen behoefte aan een volledige maaltijd. Dit past mij. Op dit terrasje nuttig ik een heerlijke
cocktail/vruchtendrank en geniet van de omgeving en de mensen die langslopen.
In het donker en met een
klein lichtje op mijn hoofd vaar ik terug naar de Raaf om een zinvol dagje af
te sluiten.
Dinsdag 14
augustus . - Isola di Procida, naar……. Bagnoli. Golf di Napoli. In de ochtend
zon in de middag bewolkt.
Het was de bedoeling om een
rondje Golfe di Napoli te doen en dan in het zuiden van de golf achter het
anker te gaan. Van daaruit kan ik verder naar het zuiden. Te beginnen vaar langs de noordkant
van de golf.
Bij Bagnoli is een hoge rots
die middels een dijk met het vaste land verbonden is.
Achter die dijk zie ik oude
fabriekshallen en schoorstenen. Wat voor een industrie zou dat zijn?? Mogelijk een staalverwerkende industrie.
Verder kom ik niet.
Als ik doorvaar kom ik langs
een gebied met bungalows en hotels.
Er zijn geen stranden maar
wel wat vlakke rotsplateaus waar je op kan zonnen. Dat is helemaal vol. Een klein
stukje verder, (om het hoekje) licht de plaats Napels.
Een vlakke berg met allemaal
hoogbouw, Meer naar het oosten zijn de industrie havens.
Uit het westen komt een
donkere lucht. Hier wat langer vertoeven zint mij niet dus ga ik zuidwaarts
naar de vermeende ankerplek.
Nu volgt alleen maar wat zeilpraat.
Het weerbericht gaf aan dat
de wind uit het zuiden tot het westen zou komen en maximaal matig, (10 knopen
wind windje 3 à 4). In de middag is er
wat bewolking en enige regen te
verwachten. Voor morgen dezelfde windverwachting met in de middag nog even noorden wind maar wel geheel bewolkt en veel
meer regen.
Met 10 knopen de zuidwesten
wind loopt dat prima. Ik heb hier wel meer donkere luchten meegemaakt maar dan
kwam daar niet veel wind uit. Deze keer was het anders.
Ik had de buiskap al op
vanwege de te verwachte regen, maar de wind laat zijn spierballen zien. Als het
uit het zuidwesten door gaat waaien haal ik bij 22 tot 24 knopen, (windkracht 6) , het grootzeil en de
kluiver naar beneden. Alles is weer onder controle. Toch loopt de windmeter af
en toe nog op tot 35 knopen (begin 8
Bf). Het duurt een halfuurtje en dan neemt de wind weer wat af. Ik ben inmiddels bij de zuidkant van de golf
en bekijk toch nog even het weerbericht voor morgen. Als de werkelijkheid
zoveel afwijkt als dat van vandaag dan kan ik beter naar mijn oude ankerplek
gaan, die is beschut tot NW wind en….. ik ben daar bekend. Ik moet dan wel kruisen. De wind
neemt af tot 10 knopen en dan gaan toch het grootzeilen en de kluiver weer
omhoog. Ik maak een slag over stuurboord, koers NW. Ik kan de koers niet
vasthouden, de wind draait naar het NW. Ik ga overstag en kan nu westelijk
varen. Wat weinig wind om door de golven, die vanuit het westen komen, doorheen
te stampen. Ik zet de motor erbij en kan
dan met 6 knopen tegen de golven opboksen.
Mijn oude ankerplek is bijna
bezeild. De wind trekt aan tot 15 knopen (windkracht 5) en dan kan de motor uit. Op zeil vaar ik nu 5
à 6 knopen.
De wind draait door naar het
noorden en dus is de ankerplek goed bezeild. De wind blijft doordraaien en zit
nu in het NO.
Mijn oude ankerplek is nu niet meer zo aantrekkelijk maar aan de
noordkant van de golf zijn er ook mogelijkheden. We zien wel waar we uitkomen.
De wind draait nog verder en zit nu bijna in het oosten, Het schiereiland bij
Bagnoli is nu bezeild en daarachter, bij het grote industrie terrein, is een
beschutte ankerplek. Nog even harde wind. Grootzeil en kluiver naar beneden
voor het laatste stukje.
In de luwte van het
schiereiland kan de stagfok naar beneden en als ik bij de ankerplek kom is de
wind ook uitgewaaid. Ik lig hier prachtig beschut.
Aan de zuidkant is er een
haven vol met kleine snelle motorboten
Aan de noordkant zijn drie
oude pieren t.b.v. de koopvaardij maar zo te zien, niet meer in gebruik.
Hier kan ik prima de nacht
doorbrengen en ook het weer van morgen kan ik hier, aan mij, voorbij laten
gaan.
Einde zeilpraat
-------------------
Industriepraat
Ik ben toch nieuwsgierig naar
de achtergronden van dit industriële
gebeuren. Via Google, vertaling en eigen interpretatie kom ik tot het volgende:
In 1910 is men begonnen met
het opzetten van een staalindustrie. Hoogovens en gieterijen. Met moet dan
denken aan een industriegebeuren zoals de hoogovens bij IJmuiden,
De omgeving van Napels kampte
met grote werkloosheid en werkgelegenheid was voor de stad Napels zeer welkom. Tijdens de eerste wereldoorlog deed
men goede zaken en groeide de industrie gestadig. Tijdens de recessie in de 30er jaren konden ze niet goed het hoofd boven water houden. Het ging slecht er werd niet geïnvesteerd en ook het onderhoud liet te
wensen over. Staatssteun was nodig om de boel overeind te houden.
In het begin van de tweede wereld oorlog
hebben Duitse ingenieurs de fabrieken
gemoderniseerd en in 1942 kon met weer een deuntje meespelen. Echter tegen het
einde van de tweede oorlog wilde de Duisters niet dat de geallieerden daar profijt van zouden trekken en hebben grote
gedeelte van de industrie vernietigd / onklaar gemaakte.
De geallieerden lieten
het voor wat het was en het waren de oorspronkelijke arbeiders die overgegaan
zijn tot herstel en restauratie van de overblijfselen. Na de tweede oorlog was
er voldoende vraag naar staalproducten en het bedrijf telden toen zo’n 7000
werknemers. Met de toeleveranciers meegerekend had de stad Naples een
behoorlijk werkgelegenheid potentieel.
In de 60er en 70er jaren
kreeg men te kampen met de lage lonenlanden, onder andere Japan en Korea,
Men kon het hoofd niet meer boven
water houden. Met duwen en trekken is sluiting opgerekt tot uiteindelijk in 1990 het gehele industriegebied
werd gesloten.
Waarom heeft deze fabriek zoveel
problemen gekend??
Er zijn vier belanghebbende
partijen.
1e De
leidinggevenden van het bedrijf:
Hun belang: op een makkelijke manier veel geld
verdienen.
2e De vakbonden:
Hun
belang: handhaven van de werkgelegenheid met een zo hoog mogelijke loon.
3e De stad Napels:
Hun belang : handhaving van werkgelegenheid in de regio.
4e De staat
Italië:
Hun
belang; In het algemeen economisch belang is een sterke staalindustrie een onderdeel van continuering en borging van
de staats economie. (politieke belangen)
Wat
is er zoal gebeurd.
Belangrijkste
oorzaak: Een falend beleid in de visie
van het ondernemerschap.
-
Slecht onderhoud
van machines en gebouwen.
-
Verkeerde
investeringen.
-
Niet inspelen op
de veranderende marktsituaties.
-
Geen of
nauwelijks innovaties.
De diverse belangen leiden tot
touwtrekkerij. Stakingen, staatssteun, beloftes tot herstructurering die niet
waargemaakt werden etc. Veel praten maar weinig doen en….. de taximeter (c.q.
kosten) loopt door.
E.e.a. heeft er toe geleid dat de industrie
in 1990 geheel gesloten is. Gedeelten
van inventaris en kennis is verkocht naar de lage lonen landen. En wat
overblijft is het onroerend goed.
Tot op heden is er nog geen besluitvorming
geweest over de toekomst van dit terrein en zijn gebouwen.
Praten… praten….. en weinig doen.
Einde industriepraat
Als laatste bekijk ik nog weeroverzichten
over het hele gebied tussen Spanje en Italië. Daar is nikst te bekennen van regio’s
van veel wind. Dus na morgen zien we wel verder.
Woensdag 15
augustus . Bagnoli. Golf di Napoli. In nacht en ochtend veel onweer (op afstand) en regen met
weinig wind Overdag geheel bewolkt. Temperatuur rond de 25 graden.
Qua wind een rustige nacht
wel her en der wat onweer en af en toe veel regen. In de ochtend wordt de regen
minder en omdat er geen wind is doe ik de
zeiltjes omhoog dan kan het zout er een beetje vanaf spoelen. Ook heeft
het teak dek weer het nodige vuil tot zich genomen en het is nu mooie de gelegenheid
om het dek weer eens goed schoon te maken.
Buiten is het nu aangenaam
“werkweer”, tijden niet gehad!!
Ik zie dat de stagfok een
slijtplek heeft met een scheurtje erin. Daar wil ik niet mee doorvaren dus laat
ik het zeil drogen en in de namiddag kan
ik die plek handmatig repareren. Een beetje zeilmakers ervaring is altijd
meegenomen!
De slijtplek komt door de
zaling. Het is wel zo handig om de oorzaak weg te nemen, dus ga ik met behulp
van de topclimber de mast in en “verbind”
nogmaals de einden van de zaling.
Tegen de avond is alles weer
op zijn plek.
Na de ochtend is er geen
regen meer geweest en ook was het nagenoeg windstil. Iets anders dan de
verwachting, het blijft ook maar een “weersvoorspelling!!”
Wat zijn de plannen voor de
komende weken/ dagen.
Inmiddels wordt ik een beetje
“indrukken moe”.
In september wil ik aan mijn
dek werken en dan zou het plezierig zijn als ik een goede “stek “ in
Griekenland heb. Komende dagen is er steeds weinig wind en af en toe wat
bewolking en een spatje regen. Het zijn weersvoorspellingen. Er zit geen
“heftig” weer in de vooruitzichten.
Dus even nuchter nadenken1
Tot aan de straat van Messina
is het 150 mijl, vandaar naar Levkas is het 250 mijl.
De wind verwachtingen zijn
niet hoog, dus als er wind is moet ik het pakken.
Als er tegen de avond een
ankerplek binnen handbereik is en de omstandigheden zijn daar toe dan neem ik
die.
Zo niet, dan varen of
dobberen we gewoon door.
Het komend traject geen
“uitsapjes” meer.
Donderdag 16
augustus . Bagnoli. Golf di Napoli. Naar zuidkant van de
Golf van Salerno ongeveer 50 mijl.
Zon , warm maar minder vochtig. Wind varriabel .
Ik heb lekker geslapen en als
ik wakker wordt schijnt de zon en is er een beetje oosten wind.
Eerst varen en dan de rest!
Het blijf een beetje
kwakkelen met de wind en zeker met de golven van de snelle boten, de ferry’s en
de koopvaardij, wordt het er niet aangenamer op.
Maar……. Het is minder vochtig
en er redelijk goed zicht. Dus als ik achter mij kijk zie ik Bagnoli liggen met
daarachter lage bergen met daartussen vlakke stukken. Iets meer naar het oosten
is Napels gebouwd op… en tegen een berg. Tussen Napels en de Vesuvius, die in
het oosten ligt, is een grote laagvlakte die o.a. benut wordt voor een
industriehaven met containeroverslag en een vliegveld.
Met dit zicht heb ik de Vesuvius
nu goed in beeld van de top naar het zuiden is een flauwe helling die eindig in
het plaatsje Pompeji.
Daar weet iedereen alles van
dus is verder uitleg niet nodig.
Naar het zuiden toe is een
bergrug die , naar het westen, de zee insteekt en in de zee ligt het eiland
Capri.
Kennelijk een interessant
eiland.. Aan de oostkust is ruime ankergelegenheid en er liggen de nodige mega
jachten. Als ik de zuidkust in beeld krijg zijn er steile rotswanden en rotspieken
die uit zee hoog opsteken. Ook daar zie ik de nodige mega jachten achter hun
anker liggen. Zij wel…… want deze schepen kunnen ook op dieper water ankeren.
Met weinig wind uit het zuid
westen vaar ik de Golfe di Salerno in. De bergrug die de zee in steekt is erg
steil en hoog, maar op plekken waar gebouwd kan worden staan huizen.
Ik zit hier ook op de
vaarroute naar Salermo, wat duidelijk te merken is aan de golven. Bij het
eerste dorp/plaatsje is anker mogelijkheid en ook die plek is goed bezet, eveneens
met mega jachten.
Ik denk dat er op het
ogenblik 10 tot 15 van dit soort schepen (meer dan 30 meter lang) , hier rond varen.
Bij elkaar is er in deze omgeving
een relatief hoge bevolkingsgraad. Allemaal moeten zij in hun levens onderhoud
kunnen voorzien en…. als er nog wat geld over is, is het bezit van een snelle
motorboot, om bij warm weer op het water
te vertoeven, een mooie “investering”. Vandaar dat op deze hoogtij dagen er
zoveel boten op het water zijn de ankerplekken vol en alle strandjes goed bezet
zijn.
Ik laat de drukte achter mij
een begin aan de oversteek van de golf van Salerno.
Tegen de avond ben ik bijna
bij de volgende kaap. De wind valt weg en langs deze kaap komt veel
koopvaardij. Ik blijf buiten de route en heb een koers richting zee. Nou ja
koers…. De wind komt uit het zuid oosten
.. nou ja wind…… er is geen wind, maar met het beetje wat ik zo opvang ben ik
in de ochtend toch aardig weg van de kust.
Ook in de morgen is er geen wind.
Voortgang nul dus. In de ochtend niet
veel beter. Op de weerkaarten heb ik gezien dat er midden op zee geen wind is
en aan de kusten een beetje,.Dus ga ik, op de motor, toch richting kust . Heb ik ook wat meer te
zien.
Dat eraan de kust wind is, is
te begrijpen;
Zo eenvoudig is het!
Het land is overdag warmer
dan de zee. Dat geldt ook voor de lucht
die daarboven hangt. Als er temperatuur verschillen zijn krijg je luchtstromen.
Dat noemen we wind. Als de luchtstroom naar het land/ bergen toe gaat wordt de
lucht warmer en stijgt dan op. Als de lucht stijgt komt het ik koeler gebieden
en dan zal de waterdamp, die in die lucht zit, condenseren. Er ontstaan wolken.
Als het nog kouder wordt dan
voegen de condens druppeltjes zich samen tot grote druppels en dan krijg je
regen.
Omdat er boven het land /
bergen warme en koude luchtstromen langs elkaar gaan krijg je wrijving en een potentiaalverschil.
Er ontstaat een elektrische lading.
Als die elektrische lading te groot wordt ontlaad dat middels een bliksem.
Het zelfde effect als je een wollen
truitje aantrekt en het begint te knetteren. Ontlading van de statische
elektriciteit.
Zo af en toe rommelt het dan
ook aardig boven het land. Maar daar komen meestal geen windbuien uit.
Op zee is de lucht helder
blauw en boven land zijn hoge wolken te zien.
Als je dus midden op de grote
oceaan een wolkje ziet, dan zit daar een eiland onder.
Als er regen ontstaat en die
naar beneden komt, vormen zich beekjes en rivieren. Die nemen zand mee naar de
zee. Omdat er op zee wind is komen er golven. Die golven nemen het zand mee en
maken daar mooi stranden van.
Einde van…….zo eenvoudig is het!
Vanuit zee komt er een licht grijze lucht en
er zit ook een wervelwind in. Toch maar grootzeil en kluiver naar beneden, Er komt wel wind uit maar dat is niet veel en
dan is het weer op. Het wordt weer heet, mijn voeten branden op het teak dek,
657
Een glas ijskoude ijsthee is
dan wel lekker.
Pas in de middag komt er een klein windje uit
het westen en…die blijft. Voor het lapje koers ik schuin op de kust aan en dat
gaat relaxed.
Ik zie een meeuw op een
luchtbed zitten.
Daar moet ik het mijn van
hebben. Als ik dicht bij kom is het een tweepersoons lucht bed, als nieuw! Het
“kussen is volledig in takt maar het lig-gedeelte is kapot. Ik knip het kussen
los, dat is een mooie drijver om in het water af te koelen. Het andere gedeelte
gaat naar grof vuil. Er is al genoeg plastic in de zee.
Tegen de avond wordt het
minder en ik zie een mooie ankerplek waar meerder schepen liggen en…. Op
afstand speelt er house muziek!
Niet gepland maar het is zo
gekomen. Goed genoeg om de nacht door te brengen.
Zaterdag 18
augustus . Van de ankerpek bij
Palinuro naar Tropea 100 mijl ….. Zon , warm. Wind zwak uit westen.
ankerplaats Palinuro op grotere schaal
Gisteravond, bij het donker
worden aangekomen op deze ankerplek, maar verder weinig gezien. In de morgen
zie ik meer.
Strand met parasols,
daarachter, onder de bomen, een
restaurantje
Links van het strand een
bergwand met daarboven enige bungalows.
Rechts van het strand een
bergwand met enige grotten en nog meer naar rechts een heel lang strand.
Vannacht is er steeds wind
gebleven, althans op deze plaats in het
verlengde van een bergdal. Toch maar door moeten varen?? Deze plek is zeker zo interessant.
Het is niet alleen het doel… maar ook de reis daar
maar toe, wat telt!!
Na mijn ontbijt, zeiltjes op
en varen. Ik heb maar eventjes wind uit het noordoosten en daarna eventjes uit het westen. Dan wordt
het stil.
Geen nood, ik dobber vlak
langs het strand met daarachter mooie groen bergen. Met de verrekijker kan ik
alles goed gadeslaan. Zeven meter onder mij zie ik de zeebodem langzaam voorbij
glijden. Veel leuker dan dobberen op zee. De diskjockey wordt ook weer actief.
De geluidsregisters moeten “vol” open. Gelukkig geen house. Goed voor de mensen
die dat leuk vinden. Of iedereen er zo ever denkt?? Eigenlijk is het net zo asociaal als die
snelle motorboten die vlak langs je varen met hele hoge golven. ….
…………………het is niet anders…….
681
Vlak achter de stranden gaan
de bergen een steil omhoog, maar daarna worden de bergen groen met ronde kopen.
Ik steek de Golfo di
Policastro over. Dan ben ik wel verder uit de kust maar kan dan goed de bergen
achter de bergen zien.
Ik zie veel berghellingen met
grijs stof. Althans … door de kijker lijkt het net de as uit de asla van de
kachel. Wat het werkelijk is… ik weet het niet. Gisteren een half luchtbed
gescoord, vandaag een heel luchtbed.
Jammer dat die meeuw er wat
te lang op heeft gebivakkeerd. Schoonmaken etc.
Ik neem het luchtbed niet aan
boord. Het luchtbed heeft nog ruim voldoende lucht. Ik laat het drijven en is
voor de eerlijke vinder ergens aan de kust.
Wat doe je zoal op dag met weinig
wind en veel zon.
1e Wat voor een wind is er en waar komt die
vandaan. Dat bepaald welke zeilen ik op ga zetten en hoe die gesteld moeten
worden.
Als de wind veranderd moeten
ook de zeilen en de zeilstanden aangepast worden.
(Net als ik dit schrijf krijg
ik weer en windrichting verandering en moet ik aan de bak!) Aan de bak is overigens een scheepsuitdrukking!))
2e Navigatie en weerberichten, met de moderne hulpmiddelen
vergt dat niet zoveel tijd. Het heeft wel de volledige aandacht nodig!
3e De persoonlijke
verzorging en huishoudelijke werkzaamheden! (hetzelfde als thuis!)
4e Als het zich
heeft aangediend: enig onderhoud/reparatie aan het schip.
……In principe is alles nu op
orde voor een veilige vaart……
5e wat blijft
over:
-
Genieten van het
varen
-
Genieten van de
omgeving
-
Lezen
-
Schrijven
-
Muziek
beluisteren
-
Tussendoor
slaapjes
-
Af en toe wat
smikkelen en drinken.
-
Zo af en toe een
belletje naar familie en vrienden.
-
Internet? ….. Is
vaak niet beschikbaar en als het beschikbaar is met mate (traag etc,)
En………
daar moet ik het maar mee doen.!
Einde van …Wat doe je zoal op dag met weinig wind en
veel zon.
Ik ga de nacht in met wat
variabele wind uit het ZO.
Met zwakke, en draaiende
wind, kan de Raaf het niet altijd zelf koers houden. Het houdt je bezig.
Eind van de ochtend van zondag 19 augustus, krijgen we toch wat westen wind, zwak en daar
blijft het bij. Maar we gaan vooruit, 2,5 knopen is meer dan als je achter het
anker ligt en onze VOC jongens deden alles zonder motor!.
De kust blijft mooi met de
nodige variaties en met deze warmte heb ik vandaag een luie dag. Ik steek de Golfe di St. Eufema over.
Gisteren een heel lucht bed
gescoord en aan de eerlijke vinder gelaten. Nu een heel opblaasbare (rubber)
boot met nog één roeispaan. De opblaasboot heeft een handvat om hem op te
tillen maar kan niet gebruikt worden als sleepoog. Het handvat was kapot en de
eigenaar mist nu zijn opblaasbootje.
Ik neem de boot op sleep. Bij
de eerstvolgende ankerplaats hoop ik dat ik daar een jeugdig iemand een plezier
mee te doen.
Bij het vallen van de avond,
het is inmiddels net donker, heb ik een ankerplekje bij Tropea gevonden. Het enige wat ik zie zijn de
lichtjes op de wal en de diepte meter geeft 4 meter (onder de kiel) aan. Goed
genoeg om het anker te laten vallen.
Maandag 20 augustus.
Van Tropea naar een klein haventje bij
Gioia Tauro 20 mijl Bewolkt. Wind zie verslag.
In de morgen is het bewolkt.
Dat is ook volgens de
weerberichten: bewolkt, in de middag regen en de wind is zwak van west tot
noord.
Mijn eerste zorg is om van
mijn ballast, het opblaasbootje wat achter het schip hangt, af te komen.
Vlak bij de haven kan er voor
een strandje geankerd worden en daar is ook voldoende publiek waar ik het
bootje aan kan schenken.
Dus verkassen, zwemvliezen
aan en met het bootje naar de kant.
Bij twee mensen een poging
gewaagd maar zij keken mij glazig aan toen ik zei dat ik het bootje op zee had
opgepikt en dus geen eigenaar had. Kennelijk dachten zij dat ik dat zwemmend had opgepikt!
Plastic hoort niet in de zee dus zoek ik een
nieuwe eigenaar.
Men verwees mij naar de
badmeester en dat was een goed plan. Het bootje kon ik bij hem achter laten.
Ik moet nodig foerageren,
maar het oude plaatsje ligt hoog op een berg en google maps geeft geen
supermarkt aan.
De plaats Tropea.
Dat gaat het niet worden.
Zeven mijl verder, ”om de hoek”, is ook een ankerplek bij een redelijke plaats
Santa Maria!
Er is geen wind dus op de
motor.
Nog eventjes door de haven
varen en dan verder.
Halverwege komt een beetje wind. Ik doe alleen het
grootzeil en de kleine Genua , die op de kotterstag zit, omhoog. Motor uit en lawaai weg, dat wil zeggen er is
nog een disco op het strand. Dat nemen we voor lief.
De kust is mooi. De lage
bergen zijn van zandsteen, aan de kust is dat weggeslagen en geeft dat een
steile wand. Het zand zorgt voor een grote zandplaat en strandjes. Een mooi en
gevarieerd beeld.
Met de wind gaat het eventjes goed maar die valt toch weer weg. Om
de “hoek” zie ik de strandjes met bebouwing. Of ik daar een supermarktje kan vinden???
Ik weet het niet.
Het is bewolkt en boven zee
hangt er al een tijdje een grijze lucht.
Dat zal de regen wel zijn. Zo
af en toe is er bliksem maar dat komt hier regelmatig voor. Ik zie in de verte
aan de golven dat er wind aankomt.
Eerst het zonnezeil weg halen,
dat had ik al opgezet omdat er toch wat zon tevoorschijn kwam.
En dan komt er wind. Dat is
serieus. Het wordt windkracht zes en uitschieters naar zeven. Ik heb niet te
veel zeil opstaan maar het is niet de ideale combinatie. Wetende dat de windbuien
meestal maar een uurtje aanhoud laat ik de zeilvoering voor wat het is. De
bimini eraf en de sprayhood omhoog. Aan lij ligt een grote laagvlakte met
strand en daar kan ik mooi vrij van blijven varen. Een mijl of 20 verder kom ik
pas weer tegen de kust.
………..Wie dan leeft…. Wie dan
zorgt! ………..
De wind draait nog een beetje
naar het westen en alles is goed onder controle. Nog een stevige regenbui en het circus is weer compleet.
In tijden zo’n weertje niet
gehad.
Na een klein uurtje neemt de
wind af, golven en regen blijven,
Daarmee heeft de Raaf te
weinig power om tegen de golven op te
boksen. Bij 12 knopen wind (windje 4)
hebben we maar een voortgang van twee mijl per uur. Het motortje er bij , zo…
nu loopt alles weer een beetje soepeler.
De volgende vraag is …. Hoe
verder. Ik heb geen zijn om met dit weer
door de straat van Messina te gaan. Op zee blijven met dit wisselende weer is
ook niet alles. Toch maar de ankerapp (www.Navily.com)
raadplegen. Die geeft een plek aan bij een industrie haven. Die haven had ik al op
de kaart gezien maar geen aanduiding voor plezierjachten.
In de intrusie haven is nog
een kleine haven en de aanbevelingen van de app geven aan dat daar
mogelijkheden zijn.
Dus koers… industrie haven.
Dan draait ook de wind weer
naar het oosten (wind tegen) en kunnen de zeiltjes naar beneden. De grote haven
is een container overslag met en twintigtal overslagkranen.
Het kleine haventje is
bestemd voor vissersschepen, overheid: pilots, brandweer, politie etc.
Maar er is ook plaats voor
een verenigingshaven en er is plek...………... dus met de boot, achteruit, zoals hier gebruikelijk is,
parkeer ik de Raaf aan de steiger.
Dat staat.
Bij het vereniging gebouw,
dat iets hoger op de dijk ligt, zie ik niemand.
In ieder geval kan ik water
tanken, is dat maar vast binnen. Het is een knoeiharde waterstraal. Kan ik toch
mooi het dek etc. goed afspuiten en het zout wegwerken. Daarna de watertanken
weer vol dus dat is geregeld.
Als het droog is ga ik naar
het clubgebouw. Daar zijn twee mensen waarvan ééntje Engels spreekt. Ik mag
hier blijven liggen en voor één nacht kost het niks. Dat is netjes.
Ik wil ook boodschappen doen.
Dat kan want zij zijn voorlopig hier nog aanwezig en dan kunnen zij het hek
voor mij opendoen. Een supermarkt is 3 km verder in het plaatsje Gioia Tauro . Hier
zijn geen bergen dus met de fiets naar her dorp.
Onderweg wil ik mijn huisvuil
kwijt maar alle containers zijn vol en er ligt een hoop troep naast. Na de
derde container geef ik het op en zet mijn zakje erbij.
735
Het plaatsje zier er
armetierig uit. Alle verf is op! (en het geld)
Als er kennelijk weinig
werkgelegenheid is kan je toch op zijn
minst de troep opruimen die jezelf gemaakt hebt.
,,,,,“Een ieder vege voor
zijn eigen deur, zo zullen alle straten
schoon zijn”,,,,,
Ik kan het niet snappen maar
het zal wel aan mij liggen.
Grote supermarkten zijn er
niet. Ik zie wel een uitgebreide fruit en groente winkel en in het buurt
supermarktje doe ik mijn boodschapjes. Op de terugweg heb ik nog ruimte in de
tas voor groente en fruit. Weer geheel van proviand voorzien kom ik terug aan
boord. Hoef ik voorlopig geen honger te lijden.
De vereniging wilde nog wel
de scheepsgegevens. Dat kan. Met betrekkelijke Engelse kennis komen we tot het
volgende:
Naam van het schip: Witte
Raaf
Fabrikant van het schip: Het
is een one off…. Maar wie is de fabrikant. Er is geen fabrikant maar als ik hem
er op wijs dat het schip in 1955 gebouwd is, laten we dat voor wat het is.
Laatste haven van vertrek:
Even nadenken, Elba??? Bent u in één keer daarvandaan gekomen?? Nee, ik
lig meestal op een ankerplek.. Maar wat was de laatste haven ??? Eigenlijk is dat Faro in Portugal, maar dat
wordt wel erg moeilijk. Ik noem Tropea
dat is goed. Volgende haven van aankomst:
Levkas ! werkt ook niet. Messina
dat is een goeie, daar doen we het voor.
Naam en adres is verder geen
probleem.
Wanneer gaat u weg: morgen
ochtend ..
Hoe laat ? zeven uur (het is
nog een aardig stukje varen naar Messina, Maar zeven uur is wel wat erg vroeg.
We maken er tien uur van.
Ben ik nog wat verschuldigd
??/ nee in het geheel niets. Met vriendelijke dank voor deze gastvrijheid.
Boodschappen opbergen en
fiets weer in de bakskist.
De dag was toch weer anders
dan dat ik vanmorgen had kunnen bedenken. Hoe zal het morgen zijn???
Maandag 20 augustus.
Van Gioia Tauro naar de zuidkant
van de Straat van Messina en dan door naar Levkas 300 mijl.
Vandaag:
zon en wat bewolking.
Ik verlaat de container
haven. De schepen die hier gisteravond lagen liggen er nog. Ik heb ook niet
zoveel kraanbewegingen, van de twee en twintig container overslag kranen,
gezien.
In Rotterdam gaat dat wel
anders. Daar heb ik enige tijd bij het overslag bedrijf van Maersk op de
Maasvlakte, gewerkt. Vandaar!
Omdat het hier om een laagvlakte gaat is het makkelijk om
achter de “duinenrij” een haven uit te baggeren. Aan een lange kade kunnen dan
de schepen afmeren, die met de kranen bediend kunnen worden.
Gezien de “armoedige” staat
van het plaatsje vlakbij, kan ik mij voordstellen dat dit een mooie oppepper is
voor de werkgelegenheid.
Als de 22 kranen in vol!! bedrijf zijn (24 per dag) heb je
maximaal zo’n 100 kraan machinisten nodig. Nog zo’n 100 man voor transport van
de containers op het haven complex. 50 man voor preventief onderhoud. Dan nog
50 man voor logistiek en management. Dan
nog diverse ondersteunende activiteiten 100 man. Totale werkgelegenheid voor 400 man. De praktijk
is dat geen 22 kranen maar 5 kranen in
bedrijf zijn. Geen wezenlijke oppepper voor de werkgelegenheid van dit stadje.
De lachende derden zij de aannemers die de haven en infrastructuur aangelegd
hebben.
Om 10 uur, met een windje in
de rug naar de ingang van de straat van Messina, ongeveer 10 mijl en die ingang
is hier vandaan duidelijk zichtbaar.
Gioia Tauro gezien vanuit zee.
Langs de kust is een mooi
autosnelweg, Fraaie bruggen, en tunneldoorgangen. Verkeer??
Twee tot drie auto’s die tegelijk over de brug rijden ? Voorlopig geen last van files bij
overbelasting van het wegenverkeersnet.
De wind in de rug duurt maar
eventjes halverwege dit eerste stuk draait de wind naar het zuiden en is dus
pal tegen. Maar het is wind en we kunnen zeilen.
Als ik van het uiterste
oost puntje van Sicilië oversteek naar de
vaste wal, dat is ongeveer 1,5 mijl,
merk ik dat we enige stroom tegen hebben. Van één tot anderhalve knoop.
Onder de wal van het vaste
land is een retourstroom die vlak langs de kust loopt, aan de wind net
bezeild, dus die pak ik.
Met weinig moeite kom ik
tot de “landpunt" van Vila San Giovanni,
daar is feest van de meewerkende stroom over. Ik ga schuin over de straat naar Messina op het eiland Sicilië.
De kust van zowel het vast
land als Sicilië, geeft hier weer een geheel ander beeld, ik weet niet hoe ik
die “bergjes” moet omschrijven, hopelijk geeft de foto voldoende uitleg.
Tussen Messina en het vast
land is de afstand 3,5 mijl, die wordt
met veel veerponten overbrugt. Op het IJ in Amsterdam is er ook druk overstekend
verkeer dus is het allemaal niet zo moeilijk.
Ik had verwacht dat er veel meer
koopvaardij zou zijn, overdag heb ik er vier schepen geteld en in de avond ook
nog eens vier.
Een stuk minder dan bij het Nauw
van Calais. Wel drie cruise schepen gezien
die Messina aandoen. Maar die gaan niet door de straat. Na het “uitlaten” van
de passagiers gaan zij weer zuidwaarts waar zij vandaan kwamen..
Bij Messina zie ik geen
geschikte overnachtingplaats.
Ik vaar door naar de
overkant, oostwaarts naar de vaste wal, langs de grote stad Reggio di Calabria,
het begin van de oversteek naar Levkas.
Einde reisverslag
2018 deel 14 .
Van
Napels tot aan de straat van Messina.
Aan de streep op de horizon
kun je zien dat er wind aankomt, hoeveel??
richting??? Altijd weer een verassing!
