Reisverslag 2024  deel 5.

Vaartocht Nederland naar  de Middellandse zee.

---------

Verblijf in het vaargebied Lefkas maar een beetje verder weg.

Na gekomen foto’s t.a.v. het 4^e verslag

 

Frank  , Frans en Wouter

Frank heeft de Witte Raaf op sleeptouw

 

 

 Van het vorig verslag:

Zondag 3 november

 Van de ankerplek bij Nydri:   Bijtijds naar de kant om een vers brood te halen.

Daarna…. naar de Vliho baai.

Ankeren vlak bij de “Yachtclub”. ………Ankerplek genoeg!!

Wel zo handig , daar hebben ze internet en er zijn Engelsen genoeg die daar een drankje of een hapje nuttigen.

Aldaar neergestreken om een poging te wagen het derde verslag te versturen.

Dat valt niet mee, met die trage computer van mij  duurt het lang om foto’s in te voegen. 

Uiteindelijk lukt het….het derde verslag staat op internet.

Morgen het vierde verslag.

Nu het zo laat geworden is ter plekke het avond eten tot mij nemen. 

De Vliho Yachtclub heeft een goede keuken!

 

Mooi moment om dit vierde verslag af te ronden.

 

 

Maandag 4 november

Zoals gewoonlijk eerst enige huishoudelijke  en onderhoud werkzaamheden .         Elke dag een beetje.

Nog even bij Lee en Roger langs.

Helaas ………. Lee stond net onder de douche.

Roger is opgenomen in het zieken huis , later bel ik je wel terug…Niet zo leuk

Roger is weer thuis maar komend week nog de nodige medische controles en testen .

 

En tussendoortje

 

Rob is met zijn schip de Arcas veilig in Tunesië aangekomen. Zijn vrouw Julie is uit Engeland over gevlogen . Inmiddels hebben ze hun eerste kamelen tocht al achter de rug.

====================================

Vandaag weer worstelen om het vierde verslag met foto’s op internet  te krijgen. Het is gelukt, niet met de schoonheidsprijs, maar het is van mijn rug af,  hè.. hè..

 

 

Volgende klus… de Griekse vaarbelasting!

Dat gaat via internet.. het is weer zoeken en proberen maar uiteindelijk krijg ik een overzicht , nodig om bij de bank te betalen.

September en augustus waren al betaald, € 66,00  .

Dat valt wel mee. Nu november en december.

Tot mijn verbazing stond er op het betaal document € 132,00 

Dat is voor vier maanden.

Ik zal wel iets fout gedaan hebben.

Geprobeerd om het e.e.a. te wijzigen, het lukt mij niet.

Ik kan ook naar de juffrouw gaan die mij de vorige keer heeft geholpen.  € 20,00 voor haar behulpzaamheid,.. gaan we niet weer doen.

Morgen naar de bank en gewoon € 66,00  betalen.

Ze zoeken het maar uit!!

================================

 

Ik zit inmiddels de hele middag bij de Yachtclub.

Om zes uur is het al donker.

Na al dat internet gedoe heb ik geen zin om eten te koken.

Een pizza en een biertje van bij Yachtclub gaat er wel in.

In het donker roei ik weer naar de boot.

Als er geen daglicht is doe je aan boord niet veel,

Kaarsjes aan, een goed muziekje en met de kippen op stok.

 

 

Het bevalt mij best.

 

Dinsdag 5 november

Na het uitslaap ritueel eerst maar even naar de bank!

 

Vervolg vaarbelasting.

Uitgelegd dat ik geen € 132,00   euro wil betalen maar € 66,00 

Dat gaan ze niet doen.

Ze stuurt mij door naar de havenpolitie.

Aldaar aangekomen werd mij verteld dat hun taak niet is. Toch wil die meneer mij wel helpen.

Ook hij heeft moeite om er doorheen te komen.

Hij krijgt hulp van een vrouwelijke collega.

Die weet er meer van. Het lukt hen een document te voorschijn te halen  waarmee ik bij de bank  € 66,00  vaarbelastingen kan betalen voor de komende twee maanden. Hun hoef ik niks te betalen!

 

Poeh poeh, ik weer blij. Bij de bank zijn er geen hindernissen meer. Ook dat is weer van mijn rug,

=================================

 Nog wat boodschapjes gedaan.

 De kaarsen raken op en met de komende donkere periode zal ik wel de nodige brand uren maken.       Ook dat is geregeld.

In het dorp is het rustig.

 Er is weer ruimte voor de jeugd en het normale leven.

In de winkels wordt ik in het Grieks aangesproken.

Teken dat de “ Toeristen schakelaar “ om is.

Ik fiets langs de kade en zie dat er een rij vrachtwagens met bouw materialen voor de pont naar Meganisi staan.

De toeristen zijn weg …ruimte voor vrachtwagens en…..  tijd voor nodige bouw activiteiten.

Moderniseren van winkels en huize.

Nieuwbouw van mooie villa’s en appartementen….en niet te vergeten….

De infrastructuur. …...Zonder wegen geen villa’s

 

Volgende punt :..

De AIS (automatic identification system) zorgt er voor dat ik op mijn computer kan zien waar andere vaartuigen .

 Het geeft mij de informatie over de naam van het schip, hun positie en de koers en snelheid.

Op computer van andere schepen hebben zij mijn vaargegevens.

Het AIS systeem berekend o.a. hoe lang het duurt voordat wij het dichts elkaar genaderd zijn.

B.v. over 60 minuten zijn wij op elkaar op een afstand van 2 mijl genaderd. Ik kan dan nog een half uurtje slapen.

Na de 60 minuten wordt de afstand weer groter. Bij nacht en drukke scheepvaart is dat een zeer handig hulpmiddel.

 

Wal stations kunnen deze informatie opvangen . Zij verwerken dat en de posities van de schepen komen dan op internet te staan.

De identification nummer (mmsi) van de Witte Raaf is:  244850952

Als je de volgende link volgt vindt je de laatst geregistreerde positie van de Witte Raaf:

 https://www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952

Een andere link is : 

https://www.marinetraffic.com/?mmsi=244850952

 

Het probleem

Als ik op de diagnostics van mijn AIS kijk zie dat alles in orde is.

In praktijk echter zie ik dat het zendbereik zeker niet optimaal is.

Mijn uitgezonden informatie wordt kennelijk alleen op korte afstand opgevangen.

Ik ben dus niet zichtbaar op grotere afstand en de info wordt ook niet op internet verwerkt.

Het probleem zit waarschijnlijk in de antenne.

 

Op onze BBQ een paar weken geleden ontmoette ik een Nederlandse vrouw Tamara, zij leeft met haar partner, Joe, een Libanees, aan boord van hun schip.

Zij verdient haar geld met onderhoud van websites en hij verdient geld met onderhoud en reparaties t.a.v. scheepselektronica.

Als het toch geld moet kosten dan gun ik hun de inkomsten. Beter dan een rekening van een groot en onbekend bedrijf.

 

Via Rob die nu met zijn boot in Tunesië ligt, kreeg ik hun telefoonnummer.  Joe is de komende week druk maar daarna kan hij waarschijnlijk wel tijd maken.

Tamara en Joe liggen met hun boot in Nydri. 

Ook dat is weer geregeld.

 

Even aan boord een slaapje, daar was ik wel aan toe.

De Yachtclub verzorgd ook “de was”. Eind van de middag  kan ik “de was” bij de ophalen.

Morgen inruimen en de volgende “wassessie” klaarmaken.

 

Aan boord de kaarsjes aansteken, nog wat computer werk mijn en het eten klaar maken.

Bloemkool met aardappeltjes.

Relaxed de dag uitzwaaien!

 

Woensdag 6 november

 

We beginnen de dag met wat boodschapjes te doen in Nydri. Drie km fietsen, een klein heuveltje op, en..er weer af.

Weer aan boord staat de eerste zending “was goed” op me te wachten om opgeruimd te worden.

Dat gaat niet zomaar.

Doordat we regelmatig tussen de bergen zitten krijgen we ook stof op- en in het schip. 

Dus eerst ontstoffen en dan opruimen.

De kussens/matras van de mijn slaapkooi uitkloppen.

Daar heeft zich in de loop der tijd ook het nodige stof in verzameld. ……Kussens opgefrist en schone lakens!!

Voorlopig kunnen we er weer tegen.

 De opberg kasten geordend en netjes ingericht.

Een klein stukje van het schip is weer door de vingers gegaan.

                        -------------------

Er is een wezenlijke omslag … van het drukke toerisme, naar ontspanning.  Even wennen aan de nieuwe situatie.

 

Een lastige confrontatie met het alleen verblijven op de boot. “Even Katja bellen”.

Live contact gaat niet meer!,

Een vorm van gedachten contact blijft dan over…

Ik mis haar!!

 

Een stukje rouw verwerking.

Je hoeft dit niet te lezen maar ik schrijf het toch op.

Dan is het uit mijn hoofd en wordt het niet zo’n rommeltje in mijn bovenkamer.

 

Met Katja had ik geen dagelijks contact.

Beiden hadden ons eigen leven.

Bijzondere momenten konden we goed met elkaar delen.

 

Effe bellen!! Gaat dus niet meer.

 

Als er geen dood is, is er ook geen leven.

Zo is dat op de planeet aarde.

Het overkomt ons allemaal.

Als het zo dichtbij is, dan is dat een confrontatie met het onherroepelijke.

Daarin een weg in vinden is voor iedereen anders.

Voor mij zijn dat gedachten die zomaar naar binnen komen. Herinneringen, belevenissen.

In gedachten deel ik dat met Katja.

Het brengt ook gezond verdriet met zich mee. 

Daar kom je niet onderuit…. laat het maar komen!

 

Gedachten die zomaar in je hoofd binnen komen flitsen.

Waar ze ook vandaan mogen komen.

Ik neem er de tijd voor.

 

Jeroen heeft voor de crematie een aantal mini documentaires gemaakt.

 

Katja Jeugd.., 

Utopia Katja.,

Katja: moeder dochter zus…

Katja Stoer..

Katja Live ….

 

Katja heeft een indringende song uitgezocht voor haar crematie. ……….achtergrond muziek van Katja Live!.

 

‘Here’s to life’

 

Een levenslied  dat door de goeden der aarde begrepen wordt. Gezongen door Shirley Horn. (North Sea Jazz 1994)

 

https://www.youtube.com/watch?v=Nksj0BK_MyA

 

Via de telefoon kan ik de docu’s weer bekijken en herbeleven.

Dat is we fijn

Vanavond , kaarsjes aan, klassieke pianomuziek op de achtergrond, in alle rust en eenzaamheid zonder…, of toch met Katja, …schrijf ik een stukje van mijn verhaal.

 

De dag komt weer ten einde.

Morgen…..

 

Donderdag 7 november

 

Het stukje rouwproces ijlt nog een beetje na.

Ik neem de tijd om uit te slapen en bij te komen.

Als je niks doet gebeurt er niks .

Schop onder de kont en actief worden!!

 

Eindelijk dan.. de dynamo ophanging  is aan de beurt.

Twee weken gelden had ik dat professorisch gerepareerd.

Goed genoeg om deze twee weken door te komen.

Nu maar serieus aanpakken!

 

Technisch verhaal.

 

De bout die door  steun van de dynamo gaat is 10 mm dik.

Het gat van de dynamo, waar de bout doorheen gaat is 11 mm.

Dat is wel erg ruim, daar gaat de dynamo uit eindelijk op rammelen. 

Dat moet opgelost  worden.

Het gat in de dynamo wordt aan beide kanten opgeboord tot 12 mm.  

Een stukje koperen pijp van 12 mm past daar goed in. Dat heb ik aan boord voor “als”.,, Het komt nu van pas!

Het gat van het koperen pijpje opboren van 8 naar 10 mm en de bout kan er doorheen.

 

Ik monter de stoel met dynamo weer op de motor.

Als ik het goed bekijk dan is het zaakje niet goed uitgelijnd.

Destijds onvoldoende aandacht besteed.

Nu betaal ik de rekening.

Met vulringen  kan ik de dynamo beter op de stoel positioneren.

De poelie van de dynamo staat scheef ten opzichte van de motor poelie.

Dan de stoel maar aan één kant opvullen met ringen en langere bouten.

Die heb ik niet aan boord.

 

Voorlopig is het een heel gedoe om de uitlijning redelijk goed voor elkaar te krijgen .

Monteren ….meten… demonteren… verandering aanbrengen en weer passen, dat een paar keer.

Een beetje lastig, de dynamo zit onder in het schip, je kan er wel bij, daar is alles mee gezegd.

Wel weer goed voor het oefenen in kromme houdingen etc.

 

Morgen maar even naar mijn winkeltje, boutjes en ringetjes halen,  op de scheepswerf hebben ze een royaal assortiment.

Ik ben nu te laat.

Het bijna zes uur en dan wordt het donker.

 

“Dag verslagen” bijwerken,  eten koken, dit keer spaghetti.  De rest van de avond laten we over ons heenkomen.

 

Vrijdag 8 november

Gisteren was de laatste dag van mijn zevende chemokuur. Vandaag geen wekkers, uitslapen…. en dat werd half tien!

Het zonnetje scheen en heeft ook warmte.

Op het voordek even heerlijk verder ontwaakt.

Er wachten enge werkzaamheden.

Eerst een vers bruin brood halen, net op tijd , ik had de laatste!

Boutjes en ringetjes halen bij de scheepswerf.

 

Ik kan het niet nalaten om over de werf te lopen. Hier wordt nog volgens het oude ambacht schepen gebouwd en gerepareerd..

 

Scheepspraat

 

De romp van een grote toeristen rondvaart boot wordt grondig aan gepakt.

Het dek en opbouw is nog bruikbaar.

De spanten zijn geheel  verrot en moeten vervangen worden dat geldt tevens voor kielbalk , wrangen en de huiddelen.

 

Hoe gaan ze te werk:

Als eerste worden de huiddelen bij de voorsteven gedeeltelijk verwijdert.

De vorm blijft bestaan!!

Met het timmermansoog  wordt een nieuw steven gemaakt en geplaatst,

Onder de oude kielbalk een wordt een nieuwe kielbalk geplaatst, daarop kan de nieuwe steven bevestigd worden.

Omdat er een gedeelte van de huid beplanking is weggehaald, zijn een aantal oude spanten zichtbaar geworden.

Tegen de oude spanten worden nieuwe spanten tot aan het dek  geplaatst en met bouten aan de oude spanten vast gezet.

Het onderste verrotte deel van de oude spanten , worden nu weggenomen en vervangen door nieuw hout.

De nieuwe spanten staan nu op de nieuwe kielbalk.

De bakboord en stuurboord spanten worden middels wrangen aan elkaar bevestigd.

Hierdoor blijft het verband in de scheepsconstructie gehandhaafd.

Daarna wordt weer een deel van de huidplanken weggezaagd. De volgende nieuwe spanten kunnen geplaatst worden .

 

De spanten worden gestrookt, op dat de huiddelen daar goed aan bevestigd kunnen worden.

Doordat steeds een deel van de huid beplanking verwijdert wordt en de nieuwe spanten geplaatst worden blijft de oude vorm en het verband van de romp, gehandhaafd.  

 

Op de foto is dat goed te zien , hier zijn ze al een paar stappen verder,.

 

Op deze manier worden alle spanten en achtersteven geplaatst c.q. vervangen.

Als spanten frame geheel gestrookt is , kunnen er nieuwe huidplanken aangebracht worden.

Motor en schroefassen aanbrengen, breeuwen en schilderen.

Het schip kan weer varen.!

Ik kan altijd met genoegen naar dit oude ambacht kijken. Kennelijk is het op deze plek en voor deze schepen nog rendabel om zo te werk te gaan.

 

Enigszins op eenzelfde  manier heb de huid van de Witt Raaf vervangen , maar dan met ijzer. zie  de video van de restauratie .

https://www.youtube.com/watch?v=KAZBpfNfdpY

 

Fruit halen bij de mini markt, de “was” ophalen die inmiddels ook al gereed is.

Zo de halve dag is alweer ingevuld.

 

Gaan we weer verder met het technisch verhaal.

 

Technisch verhaal vervolg.

 

De stoel, met vulringen opnieuw gemonteerd.

Pas als alles weer op zijn plaats zit kan je pas zien of de uitlijning correct is.

Dus niet, weer de stoel er af.

De stoel is op het motorblok gemonteerd met bouten.

Het is dus steeds zoeken naar de schroefgaten …..

 

En dat met die zware dynamo in je handen onder in het schip.

 

Voor een keer niet zo’n punt.

Het wordt nu wellastig.

De bovenste twee boutengaten nu voorzien met een soort van tap einden.

Dan kan je de stoel daar zo opschuiven.

De twee andere boutjes er in…. Vergeet het maar . het weer zoeken naar de boutgaten.

Uiteindelijk zitten ze op hun plaats.

Alles weer vast gezet…

De uitlijning is nog niet naar mijn zin,

Ik neem een rust momentje.

De bovenkamer staat niet stil.

Toch maar een  nieuwe stoel maken als ik in Nederland ben.. Dan moet ik nu wel , nu alles nog los is, tekeningen maken. Aldus gedaan.

Weer demonteren en opnieuw proberen.

Dat gepeuter met die boutjes wordt ik zat.

Toch maar vier fatsoenlijke tapeinden gemaakt. 

Achteraf was dat veel minder werk dan al dat gepruts.

Ik kan nu de stoel  over de vier tapeinden schuiven en op mijn gemak de moeren bevestigen.

Toch is dan nog de uitlijning niet naar mijn zin.

De vulringen maar weg halen….. Opnieuw monteren. 

Doordat de speling op de lange bout en dynamo is weggenomen, krijgen we ook weer een ander beeld.

De uitlijning komt nu redelijk in de richting..

Ik kan er mee leven.

Proef draaien. Het e.e.a. loopt correct.

Er zit wel veel trilling op de dynamo, veroorzaakt door de

V-snaar , dat loopt niet lekker.

Door de slechte afstelling is de riem , in de loop der tijden , er niet beter op  geworden.

 

Het is inmiddels donker geworden.

Morgen maar de reserve riem tevoorschijn halen en kijken war dat doet.

  ====================================

Na al dat gepeuter eerst maar een pilsje halen bij de Yachtclub. 

Die hebben ze inmiddels omgebouwd naar de “winter stand”  Het is knusser.

Houtkachel om de ergste kou weg te halen en een gezellige zithoek.

Zo kunnen de gasten, veelal Engelsen die hier een huisje hebben, regelmatig bij elkaar komen.

Het restaurant is nu een soort buurthuis geworden.

Een paar jaar gelden toen ik hier deels de winter heb door gebracht organiseerde men ook van alles.

Zo kom je de winter wel door.

 

Ik ga dat niet afwachten, na de nodige klusjes, weer en weder dienende, richting Kreta!

 

Als ik weerbericht bekijk zie ik dat het begin volgende week bewolkt en regen voorspeld wordt.

Ik wilde nog met een scooter de “binnenlanden” van de het eiland Lefkas verkennen.

Er zijn nog twee zonnige dagen zaterdagmorgen en zondag.

 

Alles laten vallen morgen scooteren!!! Zondag zien we wel verder.

 

Zaterdag 9 november

Redelijk tijd opstaan, ik wil nog een nieuwe V-snaar voor de dynamo scoren en dan een scootertje regelen.

Dat had ik gedacht, en…. ik had het ook wel kunnen weten.

 

Alle scooters zijn in middels in de gesloten kantoren opgeslagen.

Verzekeringen opgezegd, er valt niks meer te regelen.

Het is overduidelijk!

De laatste vluchten zijn afgewerkt.

Het vliegveld is tot begin april gesloten.

Geen toeristen??? Dan gaat de toeristen fabriek ook op slot.

De Grieken kunnen weer bezit nemen van hun dorp!!

Er lopen weer jonge moeders met hun kinderwagen door de dorpsstraat.

 

Ik had me er op verheugd om met de scooter de bergen in te gaan en de wat afgelegen dorpjes te bezoeken.. Gaat niet door.

 

Even schakelen.

 

Eerst maar even in het zonnetje aan het verlaten strand herbezinnen

Uitzicht op o.a de  eilanden Madouri, Scorpios en Meganisi.

 

Shit… vergeten om een fotootje te maken dan maar een oude foto

 

Het wordt weer warm. Vest uit en in het T shirt maar verder. Ik ga op onderzoek naar de kleine weggetjes in Nydri.

Af en toe loopt dat dood.

Ik zie wel veel gesloten appartementen, hotels, winkels en restaurantjes .  

Meubilair opgeslagen , zwembad leeg, alles is winter klaar.

Waar het nodig wordt gebouwd en verbouwd , het bouwvak seizoen is aangebroken.

 

Terug op de boot, eerst maar even een slaapje doen.

Het wordt wel heet , geen wind en wel zon. 

 

Dan de nieuwe V-snaar monteren.

Effe is toch niet effe. 

Maar het is gefikst en ik ben tevreden.

De boel opruimen .

Ik heb trek in een cola tik.

Niemand houdt me tegen.

Een snackje er bij en dag kan niet meer  stuk!

Nog even genieten van het mooie weer.

Na zondag krijgen  we vier dagen bewolking met regen en een beetje wind .

Temperatuur??   14 graden… oeps… Zal wel wennen zijn.

 

Nog even uitzoeken of ik wat met mijn AIS uit kan richten Het wordt er niet beter op.

Over laten aan specialisten!

 

Zondag 10 november,

Als ik s’morgens wakker wordt zie ik activiteiten op de kade

bij de Yacht club.

Een marktje van tweede hands spullen. Voor het goede doel!

 

               Eerst maar even de afwas doen en enig schoonmaakwerk.

                                       Tijd om naar de markt te gaan

 

Ik vind er een paar puzzels en dvd’s.

Goed voor de “wintermaanden”.

Het is druk, ik kom in gesprek met een Amerikaan. 

Hij heeft hier een huis en woont er het hele jaar.

Hij hoopt dat Trump wat goeds brengt.

Daarbij aantekenend dat het een tijd geleden was dat Amerika een president had die werkelijk wat betekende voor het Amerikaanse volk.

Daar houden maar bij. Ik ga terug naar het schip.

Vandaag is het nog mooi weer!

De RVS stootrand heeft enig roest aanslag.

Dat irriteert mij.

Dus even schoonmaken, kan het de komende  dagen door het zoetwater regen lekker afgespoeld worden.

 

Joe, de scheepselektronica man. Ligt met zijn schip bij Nydri.

Ik ga naar de kleine  Tranquilo baai tegenover Nydri.

Even een andere omgeving.

Er liggen ook de nodige “langparkeerders”.

Een volgend voordeel is dat de zon daar een uur later achter de bergen verdwijnt..

Maar zodra de schaduw komt wordt het fris.

Het zonnepaneel goed vast gezet en het schip regen en wind klaar gemaakt.

Het wordt donker…..

Maaltijd klaar maken….. het wordt bloemkool met een aardappeltje. 

Nog wat computer werk en dag zit er weer op.

 

Zondag nacht 10 november

Weinig geslapen.

In de avond vond ik op mijn boekenplank een luister DVD :  SONNY BOY .

Geschreven door Annejetje van der Zijl en voorgelezen door Diewertje Blok.

Voor het slapen gaan een gedeelte uitgeluisterd.

Als een verhaal mij “pakt” dan kan ik dat moeilijk loslaten.

Als ik naar bed ga en na een slaapje wakker wordt, kan ik de slaap niet vatten..

Dan toch maar verder luisteren.

De slaap begon zich te melden.

Hoewel het moeilijk was om afstand te nemen van het verhaal….. toch maar gaan slapen.

 

Maandag ochtend 11 november

In de ochtend eerst maar even vers brood halen in Nydri.

Dat betekend weel een goed stuk roeien en omdat de fiets in Vliho staat. Te voet boodschappen.

Geen grote afstanden lopen.

Ondanks dat ik wat brandende voeten heb als bijverschijnsel van de chemo, gaat het lopen  vrij goed.  

Ik roei weer terug naar de boot, maar voordat ik aan boord ga . roei ik nog even langs de oever van de kleine  Tranquilo baai.

Het is zo’n fantastisch mooi en beschermd gelegen baaitje dat het al gauw een toevluchtsoord wordt voor schepen met langdurig verblijf.

Achter gelaten door hun eigenaren met de gedachten spoedig weer terug te keren.

Niet altijd lukt dat, met als resultaat dat de boten snel verslechteren en sommigen zelfs door welke reden dan ook water maken en zinken.

Het ontsiert de baai.

Waar zijn de eigenaren en wie ruimt het op?? 

Opruimen kan alleen met toestemming van de eigenaar en die is er niet.  Het wordt er niet fraaier op .

De wal plaatsen voor schepen worden schaars.

Deze plek lijkt dan een “veilig” toevluchtsoord.

Jammer… de oevers zijn fraai en het uitzicht op de bergen aan de overkant, achter Nydri, is fantastisch mooi.

 

 

Weer aan boord slaat de lome moeheid toe.

Ik ga even liggen .

Een diepe slaap maakt zich van mij meester.

Dat is wel heerlijk, maar als je wakker wordt ben je aardig gebroken.

Ik hoef niks!!!

Om bij te komen luister ik naar de rest van het verhaal van Sonny boy.

Het is een levens geschiedenis van een wilskrachtige en zelfstandige vrouw.

Zij leefde van het begin vorige eeuw tot na de tweede wereld oorlog.

 

Ongeloof over geloof, liefdes relaties en familie relaties.

Wat kunnen mensen het elkaar toch moeilijk maken.

Het verhaal raakt mij diep.

===================

Vandaag geen zin om wezenlijk dingen te doen.

Een beetje opruimen kan geen kwaad.

Tegen het einde van de middag, als alles voor vandaag op orde is, wil ik de reisverhalen van Fred doornemen.

Fred heeft zijn Lemsteraak, in de periode dat ik de witte Raaf aan het restaureren was, op de werf van Wolly Visscher. ook geheel gerestaureerd.

Fred is mij in Griekenland voorgegaan en heeft met zijn schip de Alcedo,  nodige omzwervingen gemaakt.

Ook in het gebied wat voor mij voor de deur staat om te verkennen.

Ik pak de map van de boekenplank.

Naast de map staat het fotoboek van de laatste levensfase van mijn docht Katja.

 

Confrontatie met rouwverwerking

 

Ik kan het boek niet laten staan.

Uit het niets komt dan weer een confrontatie met het rouw proces en het ondergaan van het gezonde verdriet.

Alles passeert weer de revue.

Op 23 juni 2023 kreeg ze het bericht van de Patscan/long arts; Lonkanker fase 4!. ….Dit is mijn doodvonnis zei ze!

 

Op 23 mei 2024 is haar as uitgestrooid in haar achtertuin tegen het bos van Hollandsche Rading

 

Het is weer even slikken. 

Op haar Rouw kaart staat de formule van de relativiteitstheorie      (alles is relatief!)

Ik heb net het verhaal aangehoord van de gruwelijkheden die in de tweede wereld oorlog gepleegd zijn.

Familie die in het ongewisse blijven over het wel of niet in leven zijn van hun dierbare.

In dat kader mag ik blij zijn dat we Katja in haar laatste levensdagen zo hebben mogen begeleiden.

Ik neem maar een borrel en ga het avondmaal bereiden.

 

===================================

 

Einde 5^e reisverslag