Reisverslag 2017  deel IX Westkust Portugal.

Wil je weten waar de Witte Raaf zich bevind?  Volg dan de volgende link.      https://www.vesselfinder.com/?mmsi=244850952

Maandag 4 september. Viano do Castelo 

Er zijn nagenoeg geen hoge golven en met deze wind vaart de Raaf zichzelf. Zo hoort het ook, het schip zorgt voor mij en ik kan doen wat nodig is. Rond vier uur in de nacht kakt de wind geheel in en is er dikke mist. Ik zit nog 4 mijl vanaf Viano do Castelo. Grootzeil en Genua naar benden en ik laat de zaak maar drijven, of eerlijk gezegd hobbelen. Ik zit hier weer dicht onder de kust. De diepte lijn loop van 60  meter naar 20 meter en dat geeft een onrustige golfslag. Een lange wispelturige deining van zo’n twee meter hoog. Het kan James de kat niet bekoren maar mij ook niet. Wachten tot het licht wordt en dan kan ik op de water-Tom-Tom en de radar veilig de haven binnenlopen.

Op de aanloopsteiger komt een mooie plek vrij, die is dan voor de Witte Raaf.

Bij de dagenraad heeft Yvon mij aan zien komen. Ik heb nu warmwater, kan Yvon even lekker douchen. Op de fiets gaan we naar het binnenstadje om wat boodschappen te doen en vullen de tijd weer met aangenaam verpozen. We zien dat de Elisabeth  in de haven ligt, en dan is het rond vijf uur tijd voor een gezamenlijke borrel.

Dinsdag 5 september. Viano do Castelo  - Povoa do Varzim  20 mijl  Wind NW 3-4 met zon.

Het is een beetje bewolkt. En Viano hebben we ook al eerder met de camper bezocht. We hoeven hier niet te blijven. Als ik de haven meester betaald heb kan ik nog met het staartje van het getijde mee naar buiten. Daar staat een hoge en lange deining maar met een beetje wind uit het NW kunnen we gewoon zeilen. De poes kruipt in zijn mandje en houd het verder voor gezien. Met het zonnetje erbij is het altijd lekker, behalve als die grote zeilen voor de zon staan. Dan is het een fris windje en moet de trui aan. 

Vanaf Viano do Castelo  is de kust voorzien van strand en “lint bebouwing” op de achtergrond heuvels / bergen die behoorlijk lager worden dan de kust ten noorden van Viano. Maar daar heb ik gisteren weinig van kunnen zien.

Ik vaar langs de kust en krijg Scheveningen in zicht.

Appartementen gebouwen een boulevard en strand. Bij nader inzien is het Povoa de Varzim. Heb ik daarvoor zover moeten varen???

In de haven stond Peter mij al op te wachten en met andere schippers waren zij behulpzaam bij het afmeren van de boot. Yvon heeft een goede parkeerplaats bij de haven.

     Even stappen.

  Een havenkroegje in de stad.

Al met al een ontspannen dagje.

Woensdag 6 september. Povoa do Varzim  Hele dag zon met een frisse wind.

Haven en bootstalling op de kant.

We doen niet veel vandaag, met de fiets naar de stad, een warme lunch in het club gebouw, (2x 6 euro), een borrel bij Jacqueline en Peter, internet en lezen en dan maar weer slapen. En…. Wat ik vandaag nog wilde doen doe ik morgen!

Donderdag 7 september.  Povoa do Varzim .

Wat ik gisteren wilde doen heb ik vandaag gedaan. Dek en kuip grondig schoongemaakt.

In Aveiro onze volgend stopplaats, heeft een goede vriend van Yvon een huis. Hijzelf  is Saxofonist en heeft zijn werkterrein liggen in Nederland, Portugal en Amerika. Toen Yvon hem belde om te vertellen dat we in de buurt van Aveiro waren kon hij melden dat hij nog 2 uur moest rijden en hij dan ook in Aveiro was.  Zaterdag ontmoeten wij elkaar.

Maar…. De haven van Aveiro heeft een industrie haven en geen jacht accommodatie. Slechts voor de lokale bevolking zijn er mogelijkheden. Het is een heel uitgebreide maar ondiepe Ria met een aantal vaargeulen en vaargeultjes. Alleen dat wat voor de commerciële vaart bestemd is heeft behoorlijke diepte. Er moet rekening gehouden worden met getijde stromingen.

Een paar jaar geleden zijn we hier met de camper geweest en hebben het e.e.a kunnen aanschouwen.

Het wordt dus zoeken naar een geschikte plek en….. dan moeten wij elkaar nog zien te vinden. We slaan Porto over maar met de camper kunnen we altijd nog op herhaling!

Vrijdag 8 september.  Povoa do Varzim .- Aveiro  40 mijl  Wind NO 3-4 hele dag zon.

Haven meester betalen, afscheid nemen van Yvon en om half tien ben ik los van de steiger. Er is wat landmist maar daar komt de zon wel doorheen. Om tien uur zit ik op open zee. Er staat hier een behoorlijke deining. De bodem loopt langzaam op naar het strand en daardoor bouwen de golven zich stevig op. Ik ga eerst west, diepte onder de kiel zoeken. Ik krijg de golfjes schuin van voren en vaar nog op de motor.  Als ik ongeveer 30 meter onder de kiel heb ga ik zuidwaarts en heb ik de golven schuin van achter. De wind meldt zich ook, niet fanatiek, maar genoeg om de motor uit te zetten. We varen ruime wind. De stuurautomaat kan dit makkelijk volgen maar  die gebruikt behoorlijk stroom. De accu’s zijn met hun laatste dagen bezig maar de schroefasgenerator levert stroom. Voor de sleepgenerator heb ik nieuwe sleepschroef gemaakt. Een touw, 16 meter lang en pijp van 80 cm met aan het eind een propeller van een modelvliegtuig  30 cm rond. Het andere touw bevestig ik aan een oog in de spiegel van de boot en die is weer verbonden met een dynamo. Ik installeer het zaakje en ik genereer nu meer dan genoeg stroom om de stuur automaat en andere verbruikers te voeden.

Ik heb nu mijn handen vrij.

De hele kust, van Povoa do Varzim tot Aveiro,  is hier van strand voorzien. Daarna enige bebouwing en de achtergrond wordt gevormd door lage heuvels. Daar achter is nevel dus daar kan ik niets over vertellen.

In de loop der jaren heb ik de nodige reisverslagen verzameld en die neem ik nu nog maar eens door. Voorgangers die de Portugese kust hebben bevaren.

Interessant is de rivier die tussen zuid Portugal en Zuid Spanje ligt. Die kan je 20 km opvaren en dat geeft overwintering mogelijkheden. Daarover later.

Er is vandaag op de te varen route geen enkel schip te bekennen dus ik kan in de middag rustig mijn slaapjes in de zon doorbrengen.

Ik krijg Yvon aan de telefoon . In de lagune bij Aveiro is een stuk rivier / watergang die tot Aveiro gaat, een aardig stukje naar “binnen” toe. Daar heeft zij een lokaal jachthaventje gevonden. Het kroegje van de zeilvereniging had zij mensen ontmoet en die zijn haar behulpzaam geweest. 

  Zij hebben een plekje gereserveerd waar ik af kan meren.

Yvon geeft de lengte en breedtegraad op en ik vindt de positie op de kaart. Ten opzichte van de kust is dit redelijk afgelegen en informatie daarover vindt je niets in de almanak of andere kaarten.

Yvon heeft haar taak volbracht nu ben ik weer aan de beurt.

De wind blijft zwakjes en de voorspelling dat het nog wat zou aan wakkeren blijft uit. Tussen zeven en acht uur in de avond is de kentering van het tij en krijgen we bij Aveiro uitstromend water. Met deze wind vaar ik te hard om de motor bij te zetten (heeft niet zoveel zin) en te langzaam om op tijd voor de kentering binnen te zijn.  Dat ga ik niet redden maar in het begin van het tij is de stroom niet zo groot. Duimen maar dat de wind niet minder wordt. En anders toch de motor maar bij. Ik krijg een plaatsje in beeld . Mogelijke is dat Barra. Het strandplaatsje aan de monding van de lagune. Dat is toch redelijk dichtbij, dat schiet lekker op. Ik kijk nog eens goed op de kaart, het is Toreira , Barra is nog 6 mijl verder. Geduld is zo’n schone zaak.   

Van +/- 12 mijl voor Barra tot +/-  12 mijl na Barra,  is er allemaal strand gevolgd door een lage duinen rij. Het lijkt  wel een eiland aan de Zeeuwse kust. Daar achter ligt de lagune die bij laag water grotendeels droog valt. Zo een lagune hebben we ook gezien bij le Croisic in Zuid Bretagne. Ik ben nieuwsgierig hoe het er hier bij hoog en laag water er uit ziet. Internet zal mij wel het nodige kunnen vertellen.  Als ik de monding van de lagune op vaar is de tegenstroom al heftig, uiteindelijk is de snelheid 1 knoopje  met  volle kracht vooruit. In donker ankeren op onbekend water is ook niet alles. Portcontrol verteld mij dat om twaalf uur de kentering weer komt. Ik besluit de nacht buiten door te brengen en morgen op de dag rond twaalf uur de ankerplaats op te zoeken.

Op zee is het rustig. Als ik ver genoeg uit de kust ben ga ik “bijliggen”. Dat wil zeggen fok bak en zeilen aan. Dan maak je weinig vorderingen en drijf je een beetje dwars weg. Het schip ligt mooi vast in de golven en zo kom ik op een relaxte manier door de nacht.

Ik doe mijn slaapjes maar omdat ik pas om half twaalf in de middag naar binnen ga, slaap ik lekker uit. Rond twaalf uur zit ik tussen de pieren.  Gisteravond is onze vriend Henk Yvon bij het haventje op komen zoeken. Zij vonden,  achteraf bezien, de plek bij Aveiro niet zo handig en dus ben ik naar de Baia de Sao Jacinto  gegaan. Gisteravond is Yvon met Henk meegegaan naar Aveiro, zij zijn s’avonds gaan stappen. Yvon wordt door een “vriend” van de verenigingskroeg aangesproken. Het blijkt een goede vriend van Henk te zijn ?!

Vandaag heeft Henk overdag afspraken maar in de avond komen hij naar  de Witte Raaf.

Een mooie beschutte ankerplek.

Het is een stukje rijden van Aveiro naar de ankerplaats…. Door het haven gebied en dan met de pont oversteken. Dan met de bijboot naar de Witte Raaf.

We hebben het nodige “bij” te praten. We nemen in de plaatselijke kroeg een hapje en drankje en dan kan Henk met de laatste pont weer  naar huis.

Zondag 10 september.   Aveiro  (Baia de Sao Jacinto)  hele dag zon.

Henk heeft vandaag twee concerten (Henk van Twillert in concert). Eigenlijk is hij zeven dagen per week, op een plezierige manier, bezig met zijn muziek. Of het nu lesgeven is studeren of concerten het doet er niet toe. Maar woensdag avond is er weer ruimte in zijn agenda. Weer en weder dienende treffen wij elkaar dan wel weer. Zijn vrouw is voor een paar weken naar Madeira voor familie zaken, die kunnen we helaas niet ontmoeten.

Vandaag gaan we met de pont naar de overkant. Op het parkeer terrein staat de camper en daarmee rijden we naar een parkeerplaats aan de rand van Aveiro. Even los van het water en op “campervakantie”.

Eerst nog even naar “het haventje” daar ontmoeten we de “vrienden “van Yvon en worden van de nodige raadgevingen voorzien.

  Geen ideale winterplek voor de Raaf . In het water teveel stroming. Uit het water te veel windvang omdat er geen beschutting is en dan is er nog het vochtige klimaat.

We gaan rustig naar het zuiden tot we een geschikte plek gevonden hebben.

Met de fiets gaan we Aveiro in’. Het is fantastisch zomerweer, geen last van de koude zeewind en de toeristen industrie draait op volle toeren. Er zijn een paar “grachten” die door Aveiro lopen. Vroeger de aanloop van visserij etc. Nu is de grachten gordel afgesloten middels een sluis en is er geen verval meer in de grachten. 

Met de originele roei/vissersboten, open houten vlakke schepen die makkelijk het strand opgesleept konden worden,  worden rondvaarten gemaakt. Volle bak!

 We verkennen Aveiro en lopen langs het huis van Henk dat in het oude stads gedeelte ligt. We maken er een heerlijke dag van. 

  In de namiddag rijden we met de Camper langs de zoutwinningspannen van de lagune en gaan weer terug naar de pont.

Maandag 11 september.   Aveiro  (Baia de Sao Jacinto) zon

Af en toe is van de camper de start accu wat zwakjes. We willen de startaccu van de Camper laten controleren Yvon heeft al een adres in Aveiro en daar gaan wij naar toe. Accu door gemeten en deze bleek nog in goede conditie te zijn. We willen starten maar de motor pakt niet op.  Startkabels erbij, starten en lopen.  Conclusie: de huidige accu heeft een te kleine capaciteit voor de motor. Er moet gewoon een accu met grotere (originele) capaciteit in. Die zit er nu in en het starten gaat nu vlotjes.

Onderweg kregen we een telefoontje van Peter omtrent ligplaats mogelijkheden in Aveiro. Het advies was niet zo moeilijk. In de middag lag de Elisabeth bij ons achter haar anker.  Nog even gezamenlijk naborrelen en de dag is weer om.

Morgen gaan we met z’n vieren met de Camper op stap.

Dinsdag 12 september.   Aveiro  (Baia de Sao Jacinto) het is weer een mooie zonnige dag.

Om tien uur koffie op de Elisabeth, met de bijbootjes naar de kant en met de pont naar de overkant. Met de camper rijden we langs een paar lokale haventjes en gaan naar Barra. Een strandplaats die ten zuiden van de havenmonding ligt. Daar is ook de markante vuurtoren die op zee van verre te zien is.

We gaan naar het strand en zien daar de grote rollers die van zee komen.  Goed genoeg om een groot aantal golfsurfers aan de gang te houden. 

  We rijden naar Aveiro gaan nog even langs het haventje van ons eerste plan, want ook Peter was nieuwsgierig hoe de omstandigheden daar waren. Niet ideaal maar het kan… Het kroegje was dicht.

We parkeren de camper bij Aveiro en gaan te voet door het Aveiro . Jaqueline had Aveiro gegoogeld. Het stadje werd aangeprezen als “het Venetië van Portugal”.

Een beetje overdreven, de toeristen industrie wil ook wat… De mooie originele vissersbootjes die nu als rondvaart dienst doen, varen af en aan.  

We hebben de boot van zeven uur weer terug en doen ons nog te goed aan een afscheidsdrankje op de Elisabeth. Zij vertrekken morgen naar Figuera da Foz.

Als we aan boord zijn krijgen we een telefoontje van Henk. Het gaat hem niet lukken ons morgenavond te ontmoeten, jammer dan zien we elkaar wel weer in Amsterdam.

Morgen gaan wij dan ook maar verder.

Woensdag 13 september.   Aveiro -  Figuera da Foz  35 mijl hele dag zon NW 3

Om negen uur Peter en Jacqueline uitzwaaien. Eerst Yvon afzetten bij de pont, de fiets weer aanboord nemen. Schip zeeklaar maken en om 11:00 vaar ik tussen de pieren. 

  De vuur toren bij Barra. 

De kust is , ter hoogte van de lagune, van begin tot eind, alleen maar strand met lage duinen. (ongeveer 100 km).

 Bij Figuera krijg ik bezoek van dolfijnen dat is altijd weer een feestje. Ik wordt opgelopen door een boot met spinaker. Vindt ik toch niet leuk. Ik zet de aap erbij, is niet voldoende . Ik kan het niet laten… ook de kluiver er maar op. Niet genoeg. De spinaker zet ik er toch maar niet op, ik geeft me gewonnen. Daarna verdwijnt het schip in de opkomende laaghangend nevel. De zon blijft en geeft zich niet geheel gewonnen. Het blijft een aangename temperatuur. 

  Aan de andere kant van de zon zie ik geen regenboog maar wel een mooie nevelboog. Een apart gezicht en heerlijk varen.

Bij Figuero komen er weer heuvels en komt de wind uit het NO en wordt het met windkracht 5 toch nog een leuk eindsprintje. Yvon heeft de camper al op het terrein kunnen parkeren. De rust is wedergekeerd.

Donderdag 14 september.   Figuera da Foz  hele dag zon met af en toe een beetje bewolking.

Om negen uur vertrekken  Jacqueline en Peter naar Nazare. We zwaaien ze uit. Je weet nooit wanneer je elkaar weer ziet,..Morgen of over drie jaar???.

Mijn eerste fles met gas is leeg. Keurig getimed want in Figuero weet ik en gasvulstation /benzine pomp die gasflessen met LPG vult. Dat gas is een goed alternatief voor propaan, maar niet alle benzine stations willen losse gasflessen vullen. We gaan met de camper want we moeten een lange hoge brug over om de rivier te bedwingen.

  De haven in Figuera da Foz

Na de brug de eerste afslag rechts en we zijn er. Voor  €4,25 zijn we het heertje en kunnen we voorlopig weer voort.

Bij de havenmeester de nodige Almanakken en haven info bekeken voor onze verder reisplannen. Zoals het nu voor staat gaan we door naar de Algarve en gaan we op de Rio Guardiana, de grens rivier tussen Portugal en Spanje een plek voor de winter zoeken.

Gisteren heeft de boot met die spinaker foto’s van de Raaf genomen. Deze worden ons aangeboden en wij vragen hen op de borrel. Zij komen uit Schotland, wonen vlak bij het Crinan kanaal, waar wij ook al eens doorheen gevaren zijn. Zij doen een rondje Atlantic met de Arc. Een “georganiseerde” reis. Daarna willen zij Holland en Scandinavië bezoeken. Daar konden wij wel het nodige over vertellen. Zij zijn nog niet voldoende geïnformeerd  maar waarschijnlijk treffen we elkaar op de tocht verder naar de Algarve.  Voor site seeing nemen zij vaak de trein. Dat is een goed idee. Wij hebben dat al eens gedaan in Whitby. Met een stroomtrein door een natuurreservaat en de stationnetjes van Harry Potter. Het was ons zeer goed bevallen, maar toch zijn dit soort mogelijkheden weer in het vergeet boek geraakt. Youtube heeft ook films over treinreizen en trajecten door de mooiste gebieden van onze aardkloot. Treinreizen is een mooi alternatief als je verder wilt kijken dan alleen de havenplaatsjes.

De dag is weer gevuld en we kijken uit naar morgen.

Vrijdag 15 september.   Figuera da Foz -  Nazaré  35 mijl. Wolkenloze hemel en een stevig windje 5 beaufort.

Komende dagen is er wind uit het NNw. Daar wil ik toch wel gebruik van maken om naar het zuiden te gaan, daarna zijn er een paar dagen met weinig wind. Dus …. Gaan met die banaan.

Om elf uur ben ik op zee. Heerlijk zeilweer. Tot 10 mijl voor Nazaré is er alleen maar strand met lage duinen en hier en daar een badplaats. 

  Daarna krijgen we een meer rotsachtige kust, grijs geel en roze,  met vlak land daar achter bergen. 

Voor de stranden is de zeebodem ook egaal glad. Dat geeft een mooie deining met golven van drie tot vier meter hoog. Dat klinkt spannend maar dat valt wel mee. De golven zijn langgerekt en dus helemaal niet steil. Zij komen schuin vanachter en lopen heel rustig onder de boot door. De hele reis heb ik met een droog dek gevaren!!!  De kleur van het water wordt wat helderder en de zee-  en windtemperatuur wordt ook wat aangenamer. Teken dat we toch steeds zuidelijker komen.

Bij de rotskust is ook de structuur onderwater anders. Voor Nazaré is een onderwater dal van 600 meter diep. 

Dit geeft een verandering van het golf patroon, onrustig, maar niets ernstigs.

E.e.a. geeft  wel mooie en spectaculaire hoge surfgolven.  zie internet , YouTube (nazaré) en Google Earth.

Yvon die al bij de haven was dacht dat het moeilijk zou zijn om binnen te komen, maar in de praktijk valt het allemaal best mee. In de havenkom is er ruimte genoeg om af te tuigen. 

Rond half zes lig ik aan de steiger.

Zaterdag 16 september,  Nazaré – Peniche 25 mijl. Wolkenloze hemel en een stevig windje 5 beaufort.

Ik maak gebruik van de gunstige windomstandigheden en laat Nazaré voor wat het is, wegaan er met de camper nog wel een keer langs.

De haven uit met wind op de kop en hoge golven. Grootzeil en kleine Genua. Het gaat allemaal goed, het schip is uitstekend handelbaar. Als we op koers liggen hebben we de golven dwars en dat geeft schommelingen. Eigenlijk heb ik te weinig zeil op staan om een goed demping te krijgen. Ik zet  de bezaan erbij en dat geeft voldoende winddruk om het schip vast in de golven te leggen.   Voor een goed zeilbalans zou ik ook de kluiver bij moeten zetten maar dat is mij te veel werk voor deze korte afstand. Het schip is dan wat meer loefgierig, dat nemen we op de koop toe. Vlak voor mij ging ook een Nederlands schip, de HAJO, het zeegat uit. 

  Ik loop hem niet in en als de wind wat afneemt maak ik de aap klaar om die er ook maar bij te zetten.

Als ik alles voorbereid heb trekt de wind weer iets aan en met nog tien mijl voor de boeg laat ik het hierbij. 

  De kust is een vlakke heuvelrug met hier en daar een strandje.

Peniche licht op een schiereiland een platte rots die met zand aan het vaste land is vastgeplakt. De haven licht aan de zuid oost kant dus daar liggen we geheel in de luwte van het eiland en geen last meer van golven.

De vuurtoren bij Peniche.

Als ik de haven binnen vaar, varen de Elisabeth en de Hajo rondjes.

Yvon, die al een parkeerplek heeft gevonden en de nodige informatie heeft ingewonnen, belt mij op om te vertellen dat de haven  vol is. Er is één plek aan de steiger vrij. Daar kan de Raaf liggen, de Hajo en de Elisabeth komen langszij.

We hadden nog geen kennis gemaakt met de bemanning van de Hajo. Dat doen we nu. James de kat doet dat ook, er lopen allemaal vreemde mensen over het schip en daar moet hij bij zijn. Met de bemanning van Hajo en de Elisabeth hebben we aan boord van de Raaf een borrel. Het is gezellig en we besluiten om aan de wal een restaurant aan te doen. We hebben een leuke wandeltocht langs huisjes die daar door de jaren heen gebouwd zijn en verbonden zijn met smalle looppaden en trappetjes. 

   

Weer geheel anders dan de standaard havenplaatsjes.

Als we het restaurant uit komen is het donker. Morgen vroeg op (zeven uur). We hebben 50 mijl te gaan maar er is minder wind dan verwacht dus wil ik ook nog de kluiver aan slaan, dat wordt dan morgen vroeg.  We hebben weer een dag achter de rug waarvan we van te voren niet konden denken dat het zo zou worden. Dat is het leuke van deze (ongeorganiseerde tochten).  

Zondag 17 september,  Peniche – Cascais (vlakbij Lissabon) 50 mijl. In de ochtend lichte sluierbewolking en in de middag een wolkenloze hemel en ………..een stevig windje dat niet helemaal aan de verwachting voldeed.

Als ik om acht uur uitvaar is het windstil, we moet vandaag wel mijlen maken willen we voor donker binnen zijn , de motor moet aan. Wachten op de beloofde wind. De golven zijn gelukkig een stuk minder, er blijft een lichte deining over.

Ik wordt er niet vrolijk van een dag met een gaatje???

Halverwege komt er wat wind en aangezien we redelijk gevorderd zijn zet ik de zeiltjes omhoog. Motor uit en de snelheid valt terug naar de helft (3 knoopjes). Het geeft weer rust.

De kust is mooi maar op afstand zijn er weinig details te zien.  Na een tijdje zie ik dat twee van mijn voorgangers de spinaker omhoog doen. Toch maar even niet nog 10 tot 15 mijl…. Eigenlijk heb ik nu niets te doen. Ik tref voorbereiding om de spinaker op te zetten. Als het uiteindelijk geen zin heeft kan ik de boel altijd weer opruimen. Alles staat in de start blokken en de omstandigheden zijn goed. Omhoog met dat ding.  

  De poes is ook wakker geworden en de lichte deining is kennelijk voor hem geen probleem. Hij komt mij helpen.

Eigenlijk niet het juiste moment. Als het schip vraagt om aandacht, kan ik dat poes niet weigeren. Als het cruciaal wordt loopt hij voor de voeten , oppakken en naar binnen.. deur dicht!. Hij snapt het. (geloof ik).

.

  Met de Uniglas (alias www.hersteldirect.nl) spinaker erbij lopen we nu 5 knoopjes

Bij de kaap voor Cascais moet ik gijpen en gaan we over stuurboord halve- tot ruime wind. Het wordt weer leuk. De zon op de blote rug en af en toe tegen de 7 knoopjes op de teller.

Yvon is al in Cascais en heeft geïnformeerd naar een ligplaats.   56 euro.  

 Voor de haven kan je goed ankeren. Dat heeft dus de voorkeur.

Ik ga naar de kant om Yvon op te halen. We varen terug naar de boot maar worden onderschept door de Elisabeth, Leo en zijn maat van de Hajo zijn daar ook, later komt ook de bemanning van de Dina Helena aan boord. De kuip van de Elisabeth is groot genoeg en de verzorging als vanouds. Na de borrel gaan we huiswaarts. Het schip op orde brengen doen we morgen wel.   Morgen moeten we ook een autogarage vinden. De spanningsregelaar van dynamo van de camper vond, net als bij de Raaf, dat het genoeg was. Het rode lichtje ging branden en dat is niet goed.

Na de maaltijd lekker slapen.

Maandag 18 september,  Cascais  bewolkt en enige motregen in de ochtend, daarna stalend weer.

We brengen het schip op orde en gaan naar de camper. De receptie van de haven kon ons een adres geven waar de dynamo gerepareerd kon worden.   Vijf minuten rijden en de klus kan geklaard worden. Over een uur zou het gereed zijn…. Een telefoontje…. Er moet een nieuwe dynamo gemonteerd worden. Het zal wel, het probleem wordt in ieder geval opgelost.

( waarschijnlijk konden zij zo snel geen geschikte spanningsregelaar vinden… ).

De verwachting is dat de camper eind van middag klaar is.  

  We lopen nog wat verder door Cascais.

De vakantie periode is voorbij maar het is nog druk in de winkelstraatjes. Als ik zo de terrasjes en de stranden observeer is het verzadigingspunt van toerisme opvang nog lang niet bereikt. In het hoogseizoen zal hier wel heel erg vol zijn. Hetzelfde zullen wij ook wel in de Algarve treffen. Tien kilometer landinwaarts en het is weer “normaal”. ( Het is en blijft een persoonlijke mening.)

Het parkeren is ook niet eenvoudig. Omdat ik met de boot naar de haven zou komen kon Yvon op het haven terrein een parkeerplek krijgen tegen dagtarief. Dat is nog te doen. 

Yvon is al een keer in Lissabon geweest en ik heb, gezien de drukte en parkeerprobleem, geen behoefte om hier te blijven. Morgen naar Sesimbra. Verder het land in, met droogvallende gedeelten ligt Setubal. Kunnen we ook nog met de camper naar toe. We zien wel.

Dinsdag 19 september,  Cascais -  Sesimbra. 35 mijl 3- 4 beaufort uit het N… NW en.. de hele dag zon.

Yvon gaat weer  met de camper verder en ik met de boot.

Als ik de Cascais achter mij laat zie ik heel duidelijk dat de noordkant van Cascais afgeschermd wordt door een hoge bergrug. 

 De wolken blijven voor de bergrug hangen en Cascais heeft de zon op mooie stranden. Logisch dat dit gebied een trekpleister is voor bewoning en vakantietoeristen. 

  Als in nog verder vaar en de grote brug over Taag zie, zie ik ook dat nagenoeg de hele kust bebouwd is. Ik heb daar niets te zoeken.

Ik moet wel bekennen dat de Taag-delta en Lissabon best wel interessant kunnen zijn. Daar moet je dan veel meer tijd voor uittrekken met als gevolg kosten voor ligplaatsen en parkeren. Het is goed zo. We nemen de tijd wel als we in de Algarve zijn.

Ik vaar voor de wind op grootzeil en fok naar Sesimbra. Die plaats ligt achter een uitstekende hoge en steile kaap.

  De kaap zelf geeft een imponerend gezicht.  (Cape Espichel zie Google Earth).  

Na de kaap moet ik ONO varen om bij  Sesimbra te komen. Halve wind !!!! windje 4- 5  Bf….de bezaan en de kluiver erbij. Het wordt weer lekker zeilen.

Yvon staat met de camper boven op een berg bij Sesimbra. De weg is opgebroken en is erg steil. De koppelingskabel moet bijgesteld worden. En zij vindt het niet prettig om zo naar beneden te gaan. Ik pak de fiets en het laatste stuk loop ik omhoog. Als we beneden zijn parkeren we de camper bij het dorp en gaan op de fiets het dorp in. Langs de Boulevard en het mooie strand gaat dat prima. 

   Maar het originele stadje is tegen de berg geplakt. Steile trappen omhoog.

Niets voor Yvon. Ik neem de fiets op de rug en ga naar boven. Zo kom ik op de fiets  door alle nauwe straatjes makkelijk beneden. Het dorpje is geheel ingekapseld door appartementen en nieuwbouw. Er is gelukkig nog een stukje van het oude dorp over. De haven is iets verder en met de camper rijden langs leuke oude werfjes en originele bootjes.

  

Daar is te minste wat te zien!!    De jachthaven is overwegend voorzien met "plastic"bootjes en dat heeft niet zo mijn voorkeur.  Smaken verschillen.  Het  wordt al vroeg snel donker en met de wind erbij wordt het fris. Kaarsjes een kacheltje erbij (we hangen aan de comfortstekker)  een lekkere maaltijd....... het houd maar niet op!. Morgen koppelingskabel afstellen en verder zien wat we gaan doen.  Wel te rusten

Woensdag 20 september,  Sesimbra - Sines  35 mijl 3- beaufort uit het W en..nagenoeg  de hele dag zon.

De zon schijnt en er is wat wind uit het zuiden. Geen haast om te vertrekken.

De gootsteen is verstopt, een opeenhoping van drijvend vet wat niet door de afvoer gaat, die onder de waterspiegel uitkomt. De leiding is demonteerbaar dus een kwartiertje en het euvel is verholpen. Heeft het gootsteenkastje ook meteen een goede schoonmaakbeurt gehad. Dan nog de koppelingskabel van de camper afstellen. Een schermkap losmaken, een moertje vijf millimeter aandraaien en het schakelen gaat nu weer soepel. De treeplank heeft een paar losse schroeven. Aan boord heb ik er nog een paar geschikte schroeven, e.e.a verholpen en ook de treeplank is weer tip top in orde.

                                                                                                                               

Wat is het volgende dat kapot gaat ???? (blijft het toch een beetje spannend).

Einde reisverslag 2017  deel IX Westkust Portugal.