Reisverslag 2017  deel VI Noord Spanje.

Vrijdag 4 augustus. Ria de Ribadeo - Ria de Viveiro 30 mijl

Vandaag begint met zuiden wind (althans in de haven) en een beetje zon.
Als ik de dagtank met diesel uit de voorraad tank wil vullen, zie ik dat de membraam van de opvoer pomp lekt. Dat zijn zo de regelmatige zaakjes die je tegenkomt op een boot. Ik heb nog reserve materiaal en de pomp is in een halfuurtje weer in orde. In la Coruña zal ik wel membranen kunnen vinden. 

Ik haal de camper van parkeerterrein en de spullen van de kat en Yvon gaan in de camper en wij zijn weer  gereed voor vertrek.

Vandaag 30 mijl voor de boeg. We nemen weer afscheid, daar worden we nu wel geroutineerd in. We gaan weer ons eigen gang. Yvon naar la Coruña, en ik naar Viveiro.

Het vaarplan om rond de “Noord” te gaan ziet er als volgt uit: 

Ria de Ribadeo                                 Vertrek haven.

                                      30 mijl        W – NW – N  bewolkt              Vrijdag 04-08
Ria de Viveiro                                  Anker en haven
                                      40 mijl          N 2/3 - N 3licht bewolkt         Zaterdag 05-08
Cedeira                                                    Ankeren
                                            25 mijl        NO 5 licht bewolkt                    Zondag
Ferrol                                                        Haven / ankeren ??
                                      10 mijl        NW 4 bewolkt                           Maandag
La Coruna                                        Haven / ankeren ??

Het weer heeft weer van alles gebracht, windstilte, wind 4/5 bf. Richting zuid west, noord, zonnig,  buiig, tot ver in de avond miezerige motregen met weinig zicht.  En dat kan allemaal binnen een uur tot twee uur wijzigen.

In ieder geval hebben we toch wel een aantal plezierige zeil momenten meegemaakt.
De kust  is het hier niet meer zo hoog als voorgaand. Maar als ik “om de hoek”  ga, naar de Ria de Viveiro,  zijn er weer forse bergen die direct uit zee omhoog gaan. Als ik de Ria invaar neemt de wind weer af. Op de motor ga ik verder. 

De rivier naar Viveiro  is  ” gekanaliseerd”.  Dwz. aan beide kanten zijn beschoeiing/dijken aangelegd en het “kanaal “ is tot aan de haven op diepte gebracht.

In de voorhaven is er ook anker gelegenheid. Met dit trieste weer ga ik toch maar de haven in.

Om half acht vind ik een plekje aan de steiger.

De (hulp)haven meester wilde meteen mijn “numbro”  weten. Hij spreekt alleen Spaans. Ik heb dus eerst de boot goed afgemeerd, mijn zonnen/regenzeiltje op gespannen, mijn natte regenjas uitgedaan en heb hem toen de scheepspapieren met het registratienummer laten zien. Hij kon er niet helemaal wijs uit.
Achteraf denk ik dat hij de naam van de boot wilde hebben. Maar ja  die staat op de zijkant van het schip en is duidelijk te zien. Morgen naar de capitainerie. Kunnen we weer de nodige documenten invullen, tot aan motor vermogen en motornummer aan toe. Dan worden de scheepsdocumenten, verzekering en paspoort gekopieerd.    
 Al met al toch weer een apart en leuk tochtje.

Zaterdag 5 augustus. Viveiro – Ferrol  60 mijl , NO 5 bf, in de ochtend bewolkt in de middag komt de zon.

Eindelijk weer een lekker zeildagje!!!!!
Na mijn ontbijtje  eerst maar even naar de haven meester.
Zijn Engels is goed verstaanbaar en hij ergert zich wild aan al die formaliteiten die hij op de computer moet invoeren. Dan nog moet hij dat naar zeven verschillen de instanties opsturen.   Er zal wel een verschil zijn tussen de grensovergang van land naar land of van zee naar land. Hebben ze op de administratie ook wat te doen. Het creëert in ieder geval werkgelegenheid!!

Om de hoek is een grote supermarkt, daar doe ik meteen boodschappen.

Viveiro ziet er niet interessant  uit. Er is een grote actieve in de vissershaven en de stad ligt in een mooie vallei.
Ik ga weer varen en om half twaalf vaar ik de haven uit. In de Ria heb ik de wind op de kop en vaar ik een stuk op de motor. Als ik meer ruimte krijg kan ik aan de wind naar de NW punt van Spanje varen. Er staat een lekker windje uit N – NO en weldra heb ik alle zeiltjes op.                                                                                                     
Met een vaartje van 5à 6 knopen is de Raaf  ( en zijn baasje) weer in zijn sas.
Er komen blauwe plekken door de wolken en de zon laat zich weer zien. Een vertrouwd beeld , op zee blauwe lucht en wolken boven land.

De kust wordt hier gevormd door grote massieve bergen die direct uit zee omhoog gaan. Een imposant gezicht.

Als ik om de uiterste NW hoek van Spanje vaar blijft dat zo tot aan de Ria de Cedeira. Ik vaar nu voor de wind. Grootzeil in de bulle talie aan bakboord, stagfok in de boom aan stuurboord, de kluiver doet nog een beetje mee aan bakboord. Meestal heb ik bij de voor de windse rakken de bezaan naar beneden. Deze drukt de kont weg en neemt wind uit de andere  zeilen. Maar ik heb ontdekt, dat als ik de bezaan strak in het midden van het schip aan trekt het zeil als slingerzeil werkt en het slingeren van het schip dempt.

De tocht gaat voorspoedig. De wind die voor morgen voorspeld is er vandaag, ik kan dus makkelijk  doorvaren naar Ferrol.

Ik twijfel wel want de Ria de Cedeira ziet er vanaf zee toch wel aantrekkelijk uit. Morgen kan de wind veel minder zijn en Yvon staat ook ergens “zielig” in haar eentje op een camping, dus vaar ik maar door. Op Google Earth zie ik wel wat ik gemist heb.

Na de Ria de Cedeira worden de bergen weer wat vriendelijker.

Ik zie weer alpenweiden en strandjes. Vlakkere stukken tussen de bergen. Ik hoef mij echt niet te vervelen. Wat wil ik nog meer?  Een mooie kust, lekker windje, 7 à 8 knoopjes,  genieten maar!  Ook genieten van het feit dat ik destijds de Raaf grondig gerestaureerd heb.  Het streven was om met de Witte Raaf mooie tochten te maken,  en dat is er nu. !! (jammer dat er niet meer mensen aan boord zijn om mee te genieten).

Bij de ingang van de Ria de Ferrol ligt een hele grote dam met daarachter een grote kade. Voor grote zeeschepen.

Daarna volgt een nauwe doorgang .

Deze wordt afgeschermd door twee grote forten (voor als de Hollanders komen).

Ik zie bij het fort  grote ankers , waarschijnlijk om een ketting over het water te kunnen  spannen. Daar varen die Hollanders , net als in Chatham, gewoon dwars doorheen. Maar dat is verleden tijd, nu zijn we vriendjes.

Er zijn wat kleine inhammetjes met lokale bootjes, ik vaar verder en het “binnenmeer” van de Ria wordt hoofdzakelijk bezet door de grote scheepvaart.

Bij Ferrol vind ik nog een haventje bij het dorpsplein met disco. Deze is helemaal vol.  Iemand verwijst mij naar de kade. 

Maar daar komt en vriendelijk politie agent en verwijst mij naar een overheidshaven. Dat is een steiger waar de nodige  “Pilots”. zijn afgemeerd. Als ik daar aanleg wordt ik al opgevangen door twee aardige overheidsdienaren.  (dat is in Spanje net weer iets anders dan de regio ambtenaren /politie agenten!).

Ik kan daar liggen maar dan moet ik fors betalen en de nodige formaliteiten verwerkt worden. Ik wil één nacht blijven, dat zijn dan twee dagen, tot 00:00 uur en na 00:00 uur voor de volgende dag (overheidsregel). Dan vraag ik of er in deze Ria nog andere mogelijkheden zijn.

Die zijn er. ... Aan de overkant , een regionale haventje,  gratis. Die had ik ook al gezien, het is vol en er liggen geen grote schepen . (er is hier een tij verschil van 4 mtr). Goede ankerplek is er bij Castelló de San Felipe.  Ik spreek af dat ik daar ga kijken  en als het niet lukt ik weer terug kom. Zij blij, scheelt weer een hoop administratief gedoe. 

Als ik dichter bij de ankerplek bij Castelló de San Felipe kom ziet dat er goed uit.

Anker naar benden en dat pakt goed.
Motor in achter uit, het anker blijft waar het is. Voor deze nacht prima.
Om negen uur heb ik contact met Yvon. Zij heeft in de omgeving  Santiago de Compostella ergens in een hoekje een camping gevonden, vol met andere campers. Ze heeft het erg naar haar zien, blijf ik morgen nog een dagje hier.

Onderweg, vlak voor  Ferrol keek ik naar mijn bezaan en zag dat er bovenin een stiksel over de hele breedte los was gegaan. Kan ik morgen  e.e.a voorbereiden om dit weer te laten stikken bij een zeilmaker. Die zal er in de omgeving van la Coruña wel te vinden zijn. Mijn foto’s georganiseerd opslaan. Verslagen bijwerken en de vorige verslagen voorzien van foto’s zodat ook deze verslagen weer compleet zijn.

Er is altijd wel wat te doen.  “Koop een boot en werk je dood!”
Dat is ook de bedoeling. Achter de geraniums in een bejaardentehuis, wachten op  “de dag” is voor mij geen redelijk alternatief.

Zondag 6 augustus. Ferrol. In de ochtend wolken in de middag zon en veel wind.

Vandaag ben ik op de ankerplek blijven liggen . Nou ja blijven liggen…..
Het anker pakte gisteren meteen goed. Misschien wel achter een grote steen of zo. 
Ik lig hier in een nauwe gang tussen twee bergen, daar trekt de wind lekker doorheen, er is dalend en rijzend water en er is stroming.  Dit bij elkaar heeft er toe geleid dat het anker toch is los gaan werken. In mijn middag dutje hoorde ik iets tegen de boot stoten, een bijbootje dat aan een boei lag. Een stuk verder dan ik oorspronkelijk lag. Het is hier ondieper en het anker heeft wel weer vaste grond onder de voet maar toch..
Als ik het anker omhoog wil halen is de ketting om de boei van het bootje gedraaid. Dit eerst ontwarren en dan het anker omhoog. Die zit vol met kelp. Kelp is een leerachtige wiersoort met grote bladen. Het anker kan zich daarin vast zetten maar ook weer uit losscheuren. Dat is nu kennelijk gebeurd.
Anker “ontkelpen” en opnieuw ankeren.  Ook deze plaats liet het na een tijdje afweten.  Een stukje verder dan maar weer . Op deze plek houdt het anker. In de avond zal ik dat nogmaals testen. Voor de zekerheid breng ik dan een tweede (danfort) anker uit. Daar heb ik goede ervaringen mee.

Vandaag lui geweest en daar tussendoor nog wat klusjes gedaan, de zeilen, de vallieren nakijken en invetten, de almanak bekeken, verslagen en foto’s verwerken, etc.
In de middag is de zon er goed bij, mooie gelegenheid om even te pauzeren.

Zo zie ja maar weer, er is altijd wel wat te doen aan boord.

Maandag 7 augustus.  Ferol – Civitanes 10 mijl ,   5bf   NW

In de ochtend is het bewolkt en het miezert een beetje. Ik draai me nog maar eens om. Half tien belt Yvon of ik al weg ben, nog niet, maar het gaat wel gebeuren,
Op de plek waar ik lig is er weinig wind dus grootzeil fok en kluiver omhoog. Voor de wind vaar ik door de  smalle uitgang van Ria naar buiten. Bij bergen kan de wind veranderlijk zijn . Zo ook hier, bij de buiten haven krijg ik wind dik 5 bf, en later loopt dat door naar dik 6 bf. Ik vaar ruime wind dus geen probleem. Ik zit in de “luwte” van de bergen dus van golven geen last. 

Daar maak ik gebruik van om de kluiver te strijken. Verder op zee neemt de wind weer af en met de stagfok gaat het prima zo.

Het zijn maar zo’n 10 mijl die ik moet varen. Niet de moeite om de kluiver weer bij te zetten. La Corunja is een grote stad en ligt aan de westkant van de Ria de la Coruña. We zijn er in de winter al eens met de camper geweest. Het zal moeilijk zijn een parkeer plaats voor de camper te vinden. En dan nog lig je in een onrustige haven ( met havengeld,) 

Voorlopig blijf ik wel een paar daagjes in deze omgeving want het bezaan zeil moet gerepareerd worden. Aan de oostkant van de Ria de la Coruña is een beschut stuk water vlak bij een strand. Rose-Marie ( de dame die we in Redon ontmoet hebben) we i heeft ons dat aanbevolen en daar ga ik naar toe. Pas op het laatste moment zie ik het strand achter de rotsen te voorschijn komen ten teken dat dit gedeelte aardig beschermd is.   Ik ga voor anker bij het strandplaatsje Civitanes. Met de bijboot naar de kant en op verkenning uit.

Het is een middelgrote plaats en er zijn parkeer mogelijkheden voor de camper. Een behoorlijke supermarkt en een kattenwinkel. 

Er is een slipway waar we met de bijboot aan land kunnen.

Landen op het strand kan ook. Maar vanaf het water zie de branding golven niet en dan denk je ..,. een eitje.. daarna een duwtje en je ligt plat op je ......

Het is mij nog niet gelukt om met droge voeten op het strand  c.q. in de boot te komen. Het kan wel maar dan moet je heel goed timen. Op het juiste moment de boot in het water duwen en dan roeien maar.

 

Het is een prachtige plek , ook voor de huizen die tegen de bergwand gebouwd zijn.

Als ’s avond de zon doorkomt maak ik nog een kust wandeling, fietsen in deze plaatjes heeft weinig zin, of je moet je fiets lopend mee naar boven nemen en dan op de fiets weer terug, wel een gedoe.

Eenmaal weer aan boord haal ik het bezaan zeil er vast vanaf. Yvon komt morgen en dan is dat maar van boord. Met de camper is het 15 km naar la Coruña en daar zal ik wel een zeilmaker kunnen vinden.

Dinsdag 8 augustus. Civitanes,  Mooi weer met in de  middag veel zon.

Het leuke van dit soort dagen is dat de dag altijd weer anders verloopt dan wat je had kunnen voorspellen.

Yvon  verwacht rond elf uur hier te zijn. Ik ga alvast naar de kant om mijn zeil op het gras goed op te vouwen.
Bij de slipway liggen twee FD’s.   (Wedstrijd zeilboten van 6 meter lang die in de 70er en 80re  jaren een Olympische klasse vertegenwoordigden). Er zijn wat mensen bij en ik kom aan de praat. De eigenaar is al eens tweede op de wereldkampioen schappen geweest. Dit jaar wordt de WK in Italië verzeild en volgend jaar in Medemblik. Hij wist mij ook te vertellen dat je voor een zeilmaker niet in la Coruña moet zijn maar in Sada. Een plaatsje over land naar het oosten. Mooi gesitueerd aan de Ria de Betanzos.

We gaan eerst even verhuizen,  de kat en wat spullen van Yvon.

We hebben nu de kat in een reismandje en dat gaat veel beter dan aan een riempje. Hij ziet niet alles meer en wordt ook niet zo bang in het bijbootje. Eenmaal aan boord is hij weer “thuis” en weet hij zijn plekjes te vinden. De camper weggezet en eerst maar acclimatiseren.

In de middag naar Sada. Een tochtje met de camper door een mooi landschap. Voor mij weer even wat anders. Ik zie alleen maar mooie kusten en dorpjes met steile straatjes.
Bij Sada hebben we snel de zeilmaker gevonden. Donderdag middag kunnen we het zeil ophalen. Er is ook een uitgebreide watersport winkel, daar kan ik de nodige spulletjes weer vandaan halen.  (pompmembraam, impeller,  epoxyplamuur, gedistilleerd water voor de accu’s etc.) Daarna keren we huiswaarts, geen behoefte om naar de grote stad la  Coruña te gaan. Morgen blijven we thuis.

Woensdag 9 augustus. Civitanes. Zonnig weer.

Op de slipway stond een oude hellingtrailer waar de wielen amper van konden ronddraaien. Ik maak daar wel gebruik van om de bijboot vrij van het wassende water te houden. Vandaag heb mijzelf en de onbekende eigenaar blij gemaakt en de wielen weer gangbaar gemaakt. Is deze hellingtrailer weer bruikbaar.

Donderdag 10 augustus. Civitanes. Mooi weer, zon met wolkjes wind uit het noorden.

Vandaag maken we een toertje met de camper met als eind bestemming Sada om het bezaan zeil op te halen.  Het is hier bergachtig en de bergen zijn niet steil, dus meer heuvelachtig. Op de hellingen is dan ook veel bebouwing van mooie alleenstaande woningen. De wegen zijn navenant, niet zo breed, veel bochten en veel helling werk. De vierde versnelling komt amper aan bod. We hebben geen haast.  Na zoveel zeemijlen in de benen is dit voor mij een welkome afwisseling. Yvon heeft al genoeg van dit soort weggetjes gereden maar soms kan het niet anders om bij de kleine haventjes te komen waar ik kan afmeren. Daarentegen zijn het natuurlijk wel de mooiste plekjes waar je terecht komt.

We rijden van Civitanes naar Oleiros  en via Cambre naar het stuwmeer Embalse de Cecebre. 

Aan de oever wemelt het hier van forse rivierkreeftjes. 

Dick, de man van Erlynn (de dochter van Yvon) weet als fanatieke hobby kok daar best wel raad mee.  …… (Dick heeft ons inmiddels laten weten een uitstekend recept te hebben. Dus wie trek heeft…. Eerst naar Cecebre verse rivierkreeftjes vangen en dan naar Dick om er een feestmaal van te maken.)…….

Wij laten ze zwemmen.  Het zijn de enige watertoeristen die we zien. Het zal wel niet toegestaan zijn om op dit prachtige meer te recreëren. 

Want mooi is dit meer zeker.

Het volgende plaatsje  Betanzos dat aan het begin van Ria de Betanzos ligt, de Ria waaraan Sada gelegen is.

We hadden onszelf in Betanzos een lunch gegund maar het bleek onmogelijk om een fatsoenlijke parkeerplek voor de camper te vinden. Dan maar door naar Sada. 

Een prachtige weg met mooi uitzichten op de Ria. 

Toen wij er langs reden was het laag water en is er alleen een piep klein beekje. Maar als de vloed opkomt komt het water tot aan Betanzos. In Sada is er wel parkeer gelegenheid, dus hebben we daar de lunch en scoren en WIFI. Kunnen we de weerberichten binnen halen en de e-mail bekijken.  Onze vrienden Henk en Carla en ook Marti en Helene zijn met hun boot de Karios en Arcadia, op de Azoren. Terug van een rondje Atlantic. Zij hadden plannen  om de Spaans Ria’s aan te doen. maar de wind staat verkeerd en zij gaan direct door naar Nederland. Treffen we ze daar wel op de koffie. Andere kennissen Peter en Jaqueline vertoeven momenteel in de Ria’s verder naar het zuiden, maar die zullen eerdaags wel naar de Canarische eilanden gaan.

Het zeil is gereed, de zeilmaker doet nog (stiekem) wat reserve  materiaal in de zeilzak en daar ben ik mooi mee gematst. Ik moet nog enige modificaties verrichten aan de zeillatzakjes dus dat materiaal komt mij goed van pas. De bestelde (reserve  impeller was nog niet binnen. Morgen zal het er zeker zijn. We wachten het telefoontje af. Sada is maar 15 km bij ons vandaan. (wel over bochtige en heuvelachtige weggetjes).  Vandaag hadden we een genoeglijke tocht over zo’n  60 km  met warme  zon en een lekker fris windje.

Vrijdag 11 augustus.  Civitanes. Hele dag zon, in de zon is het warm en met een koele wind is het in de schaduw aangenaam koel.

Ik had in Nederland nieuwe zeilatzakjes  op de bezaan en het grootzeil gemaakt.

Toch niet goed genoeg, onderweg is één zeillatzakje van jet grootzeil uitgescheurd. Om dit te voorkomen moet ik deugdelijk padjes (rondjes van 14 cm) op het uiteinde van de zeillatzakjes maken. Bij de zeilmaker had ik al gevraagd of hij dat voor de bezaan kon doen. Maar omdat de constructie bij mij wat anders is en hij  gebrekkig Engels sprak  was het e.e.a niet duidelijk. Dan kan ik dat beter zelf met de hand doen. Ik heb nu materiaal en als eerste heb de zeillatzak van het grootzeil gerepareerd. Dat koste veel meer tijd dan verwacht. Ook de zes padjes “even” met de hand erop naaien viel fiks tegen. Maar met behulp van Yvon hebben we dat toch voor elkaar gekregen . Zondag was alles klaar.

Operatie  zeillatpadjes.

Op sommige plekken moet je met de naald door viervoudig dik (12,5 grams) doek. Met een handnaald lukt dit niet.
De werkwijze is als volgt:

Naden aftekenen op het padje. Zig zag steek aftekenen op het padje. Tweezijdig plakband op het padje aanbrengen. Het padje op het einde van het zeilzakje plakken. Dan met een dunne priem en houten ondergrond gaatjes door het doek heen slaan. Nu met draad en naald de zigzag steek maken. Omdat het padje op ongeveer 75 cm van de rand van het zeil zit is het lastig om de naald steeds heen en weer te brengen, daarbij moet ook de draad strak gehouden worden..

Yvon aan de ene kant van het zeil en ik aan de andere kant van het zeil.
Zo hebben we de zes padjes op het zeil kunnen naaien.  Vijf van de zes zeillatten hebben gedurende tocht hiernaar toe geen probleem gegeven. We hebben nu weer het volste vertrouwen dat het ze allemaal goed blijven.

                                       Einde operatie  zeillatpadjes.

Eind van de middag kregen we een telefoontje dat de reserve impeller ontvangen was. Die hebben we om zeven uur opgehaald.  Nog een ritje door het binnenland, de wind is koel dus is het op de weg goed uit te houden. We hebben weer een mooie dag achter de rug. Het is hier aan het strand tjok vol. Fantastisch weer, geen golven een mooi strand en te weinig parkeerplaatsen. Maar tegen de avond loopt het leeg en toen we terug kwamen was “ons”  parkeerplekje net weer vrij.

Zaterdag 12 augustus.  Civitanes. Het weer is als gisteren, mooier en beter kan men zich niet wensen.

Deze dag staat in het teken van de padjes. De naald breekt! Op jacht naar nieuwe naalden maar die zijn in dit dorp hier niet te krijgen. Ik heb nog wel iets dikkere naalden daar lukt het ook wel mee. De zonnepanelen doen hun uiterste best. Het ijs staat op de whisky flessen en een Irish coffee gaat er best wel in. (De slagroom staat al veel te lang in de koelkast).
Eind van de avond zitten er vier van de zes padjes op hun plaats.

Zondag 13 augustus.  Civitanes. Wederom mooi weer maar nu is er weinig wind maar het leven is nog steeds zeer comfortabel.

De laatste padjes worden op hun plek gezet, ik kijk de zeilen nog na t.a.v. kleine reparaties. De bezaan kan weer aangeslagen worden en het schip is weer gereed voor de volgende trajecten..

                       Einde Reisverslag 2017  deel VI Noord Spanje.